Κάθε όριο χυδαιότητας ξεπερνά η συζήτηση που έχει ξεκινήσει αυτές τις μέρες, με αφορμή το τραγικό περιστατικό στη Λάρισα, με τους πέντε φοιτητές. Σύμφωνα με αυτή, υπεύθυνοι για αυτό είναι οι ίδιοι οι ...φοιτητές που δε γνώριζαν τις συνέπειες που έχει η εισπνοή του μονοξειδίου του άνθρακα.
Οι υπερασπιστές αυτής της άποψης καλλιεργούν μια λογική πραγματικά ...ζηλευτή. Τι λέει η λογική τους; Οτι για ένα πρόβλημα δε φταίει αυτός που το προκαλεί αλλά εκείνος που δεν το γνωρίζει. Κατά τη δική τους ...«λογική», οι χρονίως πάσχοντες που δεν έχουν να πάρουν τα φάρμακά τους, είτε μετά από αύξηση της συμμετοχής σε αυτά, είτε μετά από λήξη της ασφάλισής τους, φταίνε οι ίδιοι για τον κίνδυνο που διατρέχει η υγεία τους και όχι η πολιτική που μετατρέπει το φάρμακο σε εμπόρευμα. Κατά την ίδια ...«λογική», για τα παιδιά που πάνε σχολειό και έχουν να φάνε από το προηγούμενο πρωί, φταίνε οι γονείς τους που δεν αναλογίζονται τις συνέπειες της κακής σίτισης και όχι οι μεγαλοεργοδότες που τους κόβουν τους μισθούς ή τους απολύουν για να προστατέψουν την «ανταγωνιστικότητά» τους. Τέτοια είναι η «λογική» τους. Λογική μόνο μέχρι εκεί που βολεύει τις δικές τους αξίες.
Η διαφθορά και ποιος πληρώνει τα σπασμένα
Σειρά δημοσιευμάτων στον αστικό Τύπο φέρνουν το θέμα της διαφθοράς στην Τοπική Διοίκηση με αφορμή την υπόθεση Παπαγεωργόπουλου. Και κάνουν λόγο για παρεμβάσεις του ΣΔΟΕ, για υποθέσεις που θα ψαχτούν δικαστικά και άλλα τέτοια. Αυτή την πλευρά αναδεικνύουν τα αστικά επιτελεία. Ποια είναι η ουσία; Οτι η συγκεκριμένη υπόθεση και οι πολλές άλλες δείχνουν ότι η σήψη σε όλους τους θεσμούς του αστικού κράτους είναι βαθιά και αγιάτρευτη. Τέτοιος θεσμός είναι και η Τοπική Διοίκηση που ιδιαίτερα τις τελευταίες δεκαετίες έχει εξελιχθεί σε μηχανισμό εξυπηρέτησης μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων, ευρωενωσιακών προγραμμάτων εξαγοράς και ενσωμάτωσης, προώθησης αντεργατικών - αντιλαϊκών μέτρων και φορολεηλασίας των λαϊκών νοικοκυριών. Αυτός είναι ο βασικός της χαρακτήρας.
Καλό είναι να δούμε και το εξής: Ολοι όσοι θα μπουν μέσα στους δήμους και τις περιφέρειες για ελέγχους, θα διαπιστώσουν και τεράστια χρέη. Τι γίνεται σε αυτή την περίπτωση; Τη νύφη δε θα την πληρώσει μόνο όποιος έχει καταχραστεί χρήματα. Δηλαδή, κάποιος παράγοντας δήμου ή περιφέρειας. Αλλά ο ίδιος ο λαός. Σύμφωνα με τον «Καλλικράτη» και το Μεσοπρόθεσμο, όσοι δήμοι έχουν χρέη θα μπαίνουν σε καθεστώς επιτήρησης. Τι σημαίνει αυτό; Οτι μέχρις ότου ξεπληρωθούν αυτά, θα απολυθούν εργαζόμενοι, δε θα γίνονται απαραίτητα έργα, θα παγώσουν οι προσλήψεις, θα επιβάλλονται νέοι φόροι για να μπορεί να έχει έσοδα ο δήμος και να συνεχίσει να λειτουργεί.
Τα έχουν μοντάρει όλα μια χαρά. Μόνο που το κάνουν στις πλάτες των εργαζομένων και των λαϊκών νοικοκυριών. Η σαπίλα, λοιπόν, είναι πολλαπλή και έχει διάφορες πτυχές. Ενα είναι το σίγουρο. Τέλος στη σαπίλα μπορεί να βάλει μόνο ο οργανωμένος και αποφασισμένος λαός, που θα επιβάλει ριζικές αλλαγές στην οικονομία και στο κράτος προς όφελός του.
Στην πεπατημένη της «διαχείρισης» και του αντιΠΑΜΕ μένους
Η τοποθέτηση του επικεφαλής της «Αυτόνομης Παρέμβασης» Θ. Βασιλόπουλου στο συνέδριο της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων δεν αποτέλεσε έκπληξη. Το Σάββατο το μεσημέρι ανέβηκε στο βήμα, υποτίθεται για να κάνει τον απολογισμό της διοίκησης. Αντ' αυτού, αξιοποιώντας το βήμα, και έχοντας το σύνολο των αντιπροσώπων του στην αίθουσα επιτέθηκε στις δυνάμεις της ΔΑΣ και του ΠΑΜΕ. Τι για υποχώρηση των ταξικών δυνάμεων από τα αιτήματα μίλησε, τι για τακτική διαχωρισμού με ξεχωριστές συγκεντρώσεις κατήγγειλε κλπ. κλπ. Λογικό και αναμενόμενο γιατί τι απολογισμό να κάνει; Να πει ότι η Ομοσπονδία πήγε και υπέγραψε σύμβαση στο εμπόριο με μείωση μισθών; Οτι δεν πήρε κανένα μέτρο για την οργάνωση των εργαζομένων; Οτι δεν οργάνωσε κανέναν αγώνα ενάντια στην εργοδοτική επιθετικότητα; Οτι αντίθετα εγκλώβισε τους εργαζόμενους στη λογική του «μικρότερου κακού»;
Αντίθετα λίγο νωρίτερα στην πεπατημένη της συσκότισης των αιτιών της κρίσης και της «διαχειριστικής λογικής» που υπερασπίζεται η «ΑΠ» έκανε λόγο για «αδιέξοδη πολιτική των μνημονίων» και ανάγκη για «ανατροπή των πολιτικών εκφραστών του μνημονίου». Καλλιέργησε την αυταπάτη ότι μια άλλη κυβέρνηση θα μπορέσει καλύτερα να διαχειριστεί την κατάσταση, αποκρύπτοντας ότι τα μνημόνια αποτελούν αναγκαία επιλογή του κεφαλαίου για το τσάκισμα της εργατικής δύναμης, προκειμένου να θωρακίσει την κερδοφορία του. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι την ίδια στιγμή που ο Θ. Βασιλόπουλος εντόπισε δήθεν ευθύνες του ΠΑΜΕ, για διαιρετική τακτική στους εργαζόμενους, για τις ιστορικές ευθύνες της ΓΣΕΕ και τη στρατηγική της επιλογή να βάλει πλάτη για την ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας» των μονοπωλίων για μια πιο «δίκαιη» εκμετάλλευση των εργαζομένων, ψέλλισε μόνο ότι «δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων»!
Οι νεοναζί στο περιθώριο
Την προηγούμενη βδομάδα, η Χρυσή Αυγή έκανε με τα πολλά μια μάζωξη μελών της στην Πάρο. Οι χρυσαυγίτες μέρες πριν πάσχιζαν να βρουν ένα χώρο να μαζευτούν, χωρίς να τα καταφέρνουν. Πέρα από καταστηματάρχες, απευθύνθηκαν και σε πολιτιστικό σύλλογο του νησιού που αρνήθηκε κατηγορηματικά να παραχωρήσει την αίθουσά του. Το ίδιο έγινε και με άλλους φορείς, δείγμα κι αυτό της απαξίωσης με την οποία τους περιβάλλει στην πράξη ο λαός. Εντέλει, βρήκαν ως ...πελάτες ένα κατάστημα, και κινητοποιούμενοι, στέλνοντας συνολικά 19 χρυσαυγίτες από την Αθήνα (ανάμεσά τους τρεις βουλευτές), μαζί με ντόπιους και μεταφερόμενους από γύρω νησιά, κατάφεραν να μαζευτούν 40 άτομα.
Κάτοικοι και φορείς του νησιού αντέδρασαν άμεσα και οργάνωσαν συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στην παρουσία φασιστοειδών στον τόπο τους. Συγκεντρώθηκαν εκατοντάδες Παριανοί, γονείς με τα παιδιά τους, εκπαιδευτικοί, νεολαίοι, εργαζόμενοι - υπολογίζονται σε πάνω από 500 άτομα - γεγονός πρωτόφαντο για τα δεδομένα του νησιού, απόδειξη ότι (και) ο παριανός λαός τούς γυρνά την πλάτη. Αργότερα, οι συγκεντρωμένοι πραγματοποίησαν πορεία στους δρόμους του παραδοσιακού οικισμού, περνώντας κοντά κι από το σημείο όπου είχαν μαζευτεί τα φασιστοειδή. Κατά μαρτυρίες, χρυσαυγίτες επιτέθηκαν με λοστάρια απρόκλητα κατά του πλήθους, τραυματίζοντας ελαφρά τουλάχιστον δύο, έναν άνδρα και μια νηπιαγωγό που μεταφέρθηκαν στο Κέντρο Υγείας, όπου τους παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες. Τα ίδια έκαναν και την επομένη το πρωί, όταν χτύπησαν ένα Γερμανό μόνιμο κάτοικο Πάρου που έκανε το «λάθος» να τους φωτογραφίσει.
Η Πάρος έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά άλλα τέτοια παραδείγματα που αποδεικνύουν πώς αντιμετωπίζεται στην πράξη ο φασισμός, πώς απομονώνονται, καταγγέλλονται πολιτικά οι εν Ελλάδι νεοναζί. Πώς αποκαλύπτονται, στην πρακτική τους και τη θεωρία τους, στην ωμή βία που εκδηλώνουν απέναντι σε ποιους; Σε σκληρά εργαζόμενους ανθρώπους. Ερχεται να προστεθεί σε περιπτώσεις που περιθωριοποιήθηκαν σε χώρους δουλειάς, όπως εργοστάσια, όπου οι ίδιοι οι εργάτες έδιωξαν περιφερόμενους τραμπούκους, όταν πήγαν να διχάσουν βιοπαλαιστές, χωρίζοντάς τους με βάση τη φυλή, το χρώμα ή το θρήσκευμα, εξυπηρετώντας με τον καλύτερο τρόπο τα συμφέροντα της μεγαλοεργοδοσίας. Περιπτώσεις που αποκλείστηκαν από σχολεία, π.χ. τον περασμένο Νοέμβρη, όταν σε σχολείο της Κρήτης, σε Γενική Συνέλευση μαθητών, ο πρόεδρος του 15μελούς πρότεινε να κληθεί η Χρυσή Αυγή στο σχολείο (ως «κοινοβουλευτικό κόμμα με διαφορετικές απόψεις») να πει στους μαθητές την «άποψή» της για το Πολυτεχνείο. Οπότε ΚΝίτης μαθητής αντέδρασε, πήρε το λόγο και αποκάλυψε το βαθιά αντιλαϊκό χαρακτήρα της, με αποτέλεσμα η συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών να κηρύξει ανεπιθύμητη τη Χρυσή Αυγή στο σχολείο.
Ετσι πρέπει να αντιμετωπίζονται. Παίρνοντας την απάντησή τους από το μαζικό, οργανωμένο, ταξικό, εργατικό, λαϊκό κίνημα και τους συμμάχους του. Με αγωνιστικό πνεύμα, αυξημένη λαϊκή επαγρύπνηση και πολιτική απάντηση στις όποιες ενέργειές τους. Ξεσκέπασμα του τι και ποιους εξυπηρετούν οι νεοναζί πίσω από τις άσφαιρες ρητορείες τους, τα συσσίτια της ελεημοσύνης. Αποκάλυψή τους καθημερινά στους χώρους εργασίας και τις λαϊκές γειτονιές, στα σχολειά και στις σχολές, του βρώμικου ρόλου που παίζουν ως μπράβοι ενός συστήματος σε βαθιά σήψη. Σε συνάρτηση με τον καθημερινό αγώνα για να γίνει ο λαός κύριος στον τόπο του και στον πλούτο που με το μόχθο του παράγει.
Θανάσης ΜΠΑΛΟΔΗΜΑΣ
Παχιά λόγια μες στο ψέμα
Γρηγοριάδης Κώστας
Υποκριτές ως το μεδούλι οι χρυσαυγίτες έγραψαν στην ιστοσελίδα τους: «ΑΙΣΧΟΣ: Ο εμίρης του Κατάρ αγόρασε Ελληνικό νησί. Συμφωνία με Σαμαρά για πώληση των νησιών της Ελλάδας. Ολική επαναφορά για το Κατάρ που μετά την επαναδιεκδίκηση του Ελληνικού, σειρά έχει η νησίδα Οξιά, η οποία πέρασε στην κατοχή της βασιλικής οικογένειας (...) Κατ' αυτόν τον τρόπο, η Εθνική περιουσία παραχωρείται στον εμίρη να την αξιοποιήσει τουριστικά, ενώ η Ελλάδα για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται ανίκανη να προστατεύσει την Εθνική κυριαρχία της. Η τραγική συγκυβέρνηση ξεπουλάει ό,τι μπορεί, δηλώνοντας εκ νέου την πλήρη υποταγή της στους ξένους τοκογλύφους».
Μα είναι ακριβώς οι εν Ελλάδι νεοναζί που έστρωσαν δρόμο στη συγκυβέρνηση για ένα τέτοιο ξεπούλημα δίνοντάς της μάλιστα και «γνήσια δεξιό» - «πατριωτικό» πρόσημο. Οταν πρόσφατα συζητιόταν στη Βουλή η τροπολογία που διευκολύνει ακόμα περισσότερο την εκποίηση δημόσιων και ιδιωτικών νησιών, έλεγε ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής Παναγιώταρος ότι το κόμμα του υπερψηφίζει την τροπολογία, αναφέροντας πως «το γεγονός ότι πρέπει να υπάρχει η υπογραφή του υπουργείου Αμυνας είναι μια καλή ασφαλιστική δικλείδα για οποιαδήποτε εκμετάλλευση, πώληση, οτιδήποτε έχει να κάνει με νησίδες και βραχονησίδες της πατρίδας μας». Λίγο πριν την ψηφοφορία στην Ολομέλεια, και ενώ είχε αποκαλυφθεί ο ρόλος τους υπέρ εφοπλιστών και άλλων ντόπιων και ξένων μονοπωλίων που ορέγονται ελληνικά νησιά και νησίδες, σε μια μεγαλοπρεπή κωλοτούμπα δήλωσαν ότι καταψηφίζουν την τροπολογία, κάνοντας γενικά λόγο για αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση. Τέτοιοι είναι πίσω από τα παχιά τους λόγια, όργανα του μεγάλου κεφαλαίου, και πρέπει να αποκαλύπτονται διαρκώς.
Παπαγεωργίου Βασίλης
«Ρεπορτάζ» ... ανωτάτης μπακαλικής
Παπαγεωργίου Βασίλης
Βαρύγδουπος τίτλος, ολίγον από σασπένς, μπόλικη μπακαλική και αγιάτρευτη τύφλωση. Αυτά είναι τα συστατικά του αντιΚΚΕ ρεπορτάζ που σερβίρει στους αναγνώστες του το «Εθνος της Κυριακής», σε συγχορδία με τον υπόλοιπο αστικό Τύπο, με αφορμή τη μείωση του προσωπικού στο «Ριζοσπάστη». Για να παρουσιάσουν το Κόμμα και την εφημερίδα του σαν «ανάλγητους» εργοδότες, που επέλεξαν τις απολύσεις (ξεχνούν πόσες έχουν κάνει και συνεχίζουν στα ΜΜΕ του ομίλου Μπόμπολα και στ' άλλα αστικά ΜΜΕ), ενώ υπήρχαν άλλες εναλλακτικές λύσεις, οι διαπιστευμένοι στην παρακολούθηση διαφόρων ιστοσελίδων που αναπαράγουν ανακρίβειες, συκοφαντίες και βρωμιές σε βάρος του ΚΚΕ και του «Ριζοσπάστη», δεν κάνουν καν τον κόπο να διασταυρώσουν τις «πληροφορίες» που αλιεύουν, πριν τις αναπαράξουν. Στην προκειμένη περίπτωση, το «Εθνος» βαφτίζει «μελέτη που έχουν στα χέρια τους οι εργαζόμενοι» το μπακαλοτέφτερο που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο σαν ομιλία του Κ. Ζηλάκου, ενός συντάκτη, στη γενική συνέλευση του «Ριζοσπάστη», αυτήν χρησιμοποιεί αλλά χωρίς να την κατονομάζει ως τέτοια δείχνοντας ότι η εφημερίδα έκανε ρεπορτάζ αλλά δεν έκανε, για κατασκευή και η οποία, σύμφωνα με το «Εθνος», δείχνει ότι «με βάση τις εισπράξεις από την κυκλοφορία του και αφαιρώντας το 25% του πρακτορείου διανομής, εμφανίζει έσοδα 300.000 ευρώ το μήνα, υπερκαλύπτοντας τις ανάγκες μισθοδοσίας του προσωπικού»! Στην πρεμούρα τους να γράψουν ενάντια στο ΚΚΕ, κατασκευάζουν θέματα, τέτοια δημοσιογραφία κάνουν, αναπαράγοντας αμάσητη την μπακαλική χωρίς να ελέγχουν ακόμα και τα αριθμητικά στοιχεία (για παράδειγμα το 25% του πρακτορείου διανομής είναι στην πραγματικότητα 35%). Αλλά τι να την κάνουν την επιβεβαίωση; Ο σκοπός τους είναι να χτυπηθεί το ΚΚΕ με ψέματα για τα οικονομικά του. Αυτή η επιχείρηση παίρνει κατά καιρούς διάφορες μορφές και ανατίθεται σε διάφορους καλοθελητές να τη φέρουν σε πέρας. Προηγούμενα ήταν ο «Γερμανός», η Χρυσή Αυγή θυμήθηκε τα «ρούβλια» που τάχα έπαιρνε το Κόμμα από την πρώην Σοβιετική Ενωση. Τώρα το «Εθνος», με τις ...«μελέτες» που επικαλείται, στοχοποιεί μέσω του «Ριζοσπάστη» συνολικά τα οικονομικά του Κόμματος, αφού αναπαράγει τη λογική ότι το ΚΚΕ δεν έχει οικονομικό πρόβλημα και όσα κάνει τα κάνει εκ του πονηρού. Θέλουν να κλονίσουν την εμπιστοσύνη του λαού και το κύρος του Κόμματος και σ' αυτή τους την προσπάθεια χρησιμοποιούν κάθε διαθέσιμο μέσο. Μάταιος ο κόπος τους. Η λάσπη θα τους γίνει μπούμερανγκ, όπως έγινε σε όσους έως τώρα προσπάθησαν να λερώσουν το ΚΚΕ με τη δική τους βρωμιά και τη βρωμιά της τάξης τους.
Για τις αντιδράσεις στη Χαλκιδική
To Σάββατο πραγματοποιήθηκε στη Βόρεια Χαλκιδική συγκέντρωση εργαζομένων μεταλλωρύχων και κατοίκων υπέρ της λειτουργίας μεταλλείων χρυσού από ξένα και ντόπια μονοπώλια. Κατανοητή η αγωνία καθενός για δουλειά, ειδικά σε καιρούς βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης. Ωστόσο, οι εργαζόμενοι και οι οικογένειές τους, οι άνεργοι, πρέπει να καταλάβουν ότι η εμπλοκή τους στα γρανάζια ανταγωνισμών μεγαλοεπιχειρηματιών δεν ωφελεί τα λαϊκά συμφέροντα, τα δικά τους συγκεκριμένα. Να δουν ποιον εξυπηρετεί η περιλάλητη αυτή «επένδυση», η «ανάπτυξη» που τάχα φέρνει.
Η «Ελληνικός Χρυσός» προσδοκά καθαρά κέρδη 11 δισ. ευρώ, εκμεταλλευόμενη τον ορυκτό πλούτο της περιοχής. Για να εξασφαλίσει συμμάχους στην τοπική κοινωνία, διαφημίζει ότι σε πλήρη ανάπτυξη τα μεταλλεία θα απασχολούν 1.300 εργαζόμενους. Σήμερα, απασχολούνται περίπου 700, με συμβάσεις αορίστου και ορισμένου χρόνου, με επιδοτούμενα προγράμματα από τον ΟΑΕΔ και μέσω δίμηνων προγραμμάτων κατάρτισης που χρηματοδοτούνται μέσω ΕΣΠΑ.
Η επένδυση της «Ελληνικός Χρυσός» δε θα οδηγήσει σε ανάπτυξη προς όφελος του λαού. Η ουσία είναι ότι η τεχνολογία για την εξόρυξη χρυσού δεν μπορεί σήμερα να διασφαλίσει την περιοχή, ιδιαίτερα όσο έρευνα και μεταλλεία είναι ιδιοκτησία μονοπωλίων. Τα συμφέροντα των μεταλλωρύχων δεν ταυτίζονται με αυτά της εργοδοσίας. Υπάρχουν επιχειρηματικοί ανταγωνισμοί στην περιοχή που δεν αφορούν μόνο στην επένδυση στο χρυσό. Σημειωτέον, στη Χαλκιδική, υπάρχουν και τουριστικές επενδύσεις. Προφανώς τέτοια επιχειρηματικά συμφέροντα μπορεί να συγκρούονται. Ταυτόχρονα, η αγωνιστικότητα, η αγωνία των αντιδρώντων στην «επένδυση» κατοίκων να εγκλωβιστεί σε ένα «κίνημα» αποκλειστικά περιβαλλοντικών «ανησυχιών», με περιορισμένα αιτούμενα και άρα κοντό ορίζοντα.
Και επειδή ακριβώς υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να γίνει και το ένα και το άλλο, δηλαδή και εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου προς όφελος του λαού και όχι των μονοπωλίων, αλλά και δημιουργία υποδομών για λαϊκό τουρισμό, οι εργαζόμενοι και όλοι όσοι κινητοποιούνται πρέπει να σκεφτούν το εξής: Είναι αναγκαίο ο ορυκτός πλούτος να είναι λαϊκή ιδιοκτησία και η εκμετάλλευσή του να γίνεται με απόλυτη προστασία του περιβάλλοντος και του φυσικού πλούτου. Και ταυτόχρονα, να υλοποιηθεί σχέδιο και να γίνουν υποδομές για την ανάπαυση και αναψυχή του λαού σε μια πραγματικά πανέμορφη περιοχή όπως η Χαλκιδική. Είναι ανάγκη, λοιπόν, να παλέψουν από κοινού για να γίνουν και τα δύο πραγματικότητα. Γιατί μπορεί να γίνει με κεντρικό σχεδιασμό και με μοναδικό κριτήριο την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών και όχι το κέρδος των καπιταλιστών.
Διαρκής η επίθεση στους μισθούς
Κυριακάτικα δημοσιεύματα στον αστικό Τύπο ανέφεραν ότι 11 πολυεθνικές εταιρείες ζήτησαν από την κυβέρνηση νέα μείωση των μισθών, πιο κάτω και από το σημερινό κατώτατο όριο των 586 ευρώ μεικτά. Η διάψευση που ακολούθησε από ορισμένες από αυτές δεν αλλάζει τη βασική ιδέα. Αλλωστε, πριν ένα χρόνο ο Σύνδεσμος Θεσσαλικών Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών είχε προτείνει ακριβώς το ίδιο, μισθούς των 300 ευρώ.
Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο το κεφάλαιο, τα πολιτικά όργανά του και τα μέσα που διαθέτουν κρατάνε στον αφρό της δημοσιότητας μια συζήτηση που προβάλλει σαν «λύση» για την αντιμετώπιση της ανεργίας τη μείωση των μισθών, η οποία θα ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας και έτσι, υπονοούν, θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας. Τα παραπάνω επιβεβαιώνουν ότι η επίθεση στους μισθούς θα συνεχιστεί ακόμα πιο έντονη. Πιθανοί στόχοι της είναι με τη λογική του «λιγότερου κακού» είτε να νομιμοποιηθούν οι δραματικές μειώσεις των μισθών σε κλάδους που αυτοί θα προσεγγίσουν, αν δεν φθάσουν, το κατώτατο όριο των 586 ευρώ μεικτά, είτε να παρουσιάσουν τα 586 ευρώ ως ιδανική πραγματικότητα συγκριτικά με ό,τι εμφανίζεται να ζητά το κεφάλαιο, είτε -ακόμα χειρότερα- να προετοιμάσουν το έδαφος για παραπέρα μείωση και στον κατώτατο μισθό, αποδεικνύοντας πως δεν υπάρχει πάτος στο βαρέλι. Για τους εργαζόμενους η ουσία δεν είναι ποιο σενάριο και πώς θα υλοποιηθεί αλλά ότι κανένα από αυτά δεν απαντά στις σύγχρονες πραγματικές τους ανάγκες. Τα επίπεδα ακόμα και των σημερινών μισθών σε συνδυασμό με τη συνεχή φορολογική αφαίμαξη των λαϊκών εισοδημάτων δυσκολεύουν την ίδια την επιβίωση.
Οι επενδύσεις και οι θέσεις εργασίας που οι κεφαλαιοκράτες ισχυρίζονται ότι θα φέρει η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς τους δεν έχουν αντίκρισμα για τους εργάτες. Αφενός, οι όποιες θέσεις εργασίας δημιουργηθούν θα είναι πολύ λιγότερες από τις ανάγκες, αφετέρου θα σημαίνουν αφόρητες συνθήκες εργασίας. Στην ουσία μιλάνε για σύγχρονη δουλεία όπου αντί να σου δίνουν απευθείας το ξεροκόμματο και ελάχιστες ώρες ανάπαυσης σε χαρτζιλικώνουν για να το πάρεις μόνος σου. Αυτό είναι βαρβαρότητα. Ο κεφαλαιοκράτης προσπαθώντας να μειώσει το κόστος παραγωγής για να γίνει ανταγωνιστικότερος του αντιπάλου του κάνει επενδύσεις με εκσυγχρονισμό των μέσων παραγωγής, που σε συνθήκες καπιταλισμού σημαίνουν αύξηση της παραγωγικότητας με λιγότερα εργατικά χέρια και αύξηση των ανέργων. Παράλληλα ακόμα και όταν γίνονται επενδύσεις που απαιτούν πολλά εργατικά χέρια σε πολλές περιπτώσεις η απασχόληση είναι πρόσκαιρη, π.χ. κατασκευές.
Τα επίπεδα στα οποία σπρώχνουν τους μισθούς, μονοπώλια - συγκυβέρνηση - κόμματα της αστικής διαχείρισης οδηγούν στην εξαθλίωση τις εργατικές οικογένειες, σε αύξηση των κινδύνων για την υγεία των εργαζομένων και των οικογενειών τους που εντείνονται όταν οι συνθήκες εργασίας παραπέμπουν στο Μεσαίωνα. Στην επίθεση των κεφαλαιοκρατών μπορεί να απαντήσει αποτελεσματικά μόνο η αντεπίθεση του εργατικού κινήματος που έχει σαφή ταξικό προσανατολισμό. Ούτε «διαλόγους» για το πόσα θα χάσουμε, ούτε αναμονή, ούτε εφησυχασμός. Αυτήν την κατεύθυνση υπηρετεί η πρόταση του ΠΑΜΕ για πάλη που θα διεκδικεί πρώτα και κύρια υπογραφή Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης, με αφετηρία τα 751 ευρώ ως βάση για συζήτηση και διαπραγμάτευση για αυξήσεις, με υπεράσπιση των κλαδικών συμβάσεων και πάλη για την υπογραφή νέων με βάση τους υπάρχοντες κλαδικούς μισθούς.
Feeds
