Τετάρτη 5 Δεκέμβρη 2012
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Για τα περί «ρευστότητας στην αγορά»

Γρηγοριάδης Κώστας

Οπου σταθεί κι όπου βρεθεί, ο πρωθυπουργός και τα άλλα στελέχη της συγκυβέρνησης λένε πως με τη δόση του δανείου και την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα αποκτήσει ρευστότητα η αγορά και θα κινηθεί η οικονομία. Δηλαδή, οι τράπεζες θα διασφαλίσουν ρευστότητα με τα χρήματα της ανακεφαλαιοποίησης και θα διοχετεύσουν δάνεια στην «πραγματική - όπως λένε - οικονομία». Καλούν το λαό να ανεχτεί τα μέτρα, γιατί με αυτόν τον τρόπο θα γίνει ανάπτυξη, από την οποία μάλιστα ο ίδιος έχει να περιμένει μόνο καλά. Ακόμα και όλα τα λεφτά του κόσμου να έπεφταν στην ελληνική οικονομία, η ανάπτυξη που θα έφερναν θα ήταν αντιλαϊκή, επειδή είναι καπιταλιστική. Από αυτή την άποψη, είναι κοροϊδία να λέει κανείς ότι οι τράπεζες θα σώσουν τον κόσμο με δάνεια στις μικρές επιχειρήσεις, αφού πλέον το χρήμα συγκεντρώνεται στα μονοπώλια, τη γιγάντωση των οποίων υπηρετεί το σύνολο της αντιλαϊκής διαχείρισης σε κρίση και ανάπτυξη, σε βάρος των εργαζομένων και των μικρών ΕΒΕ. Αυτή είναι η μια πλευρά, που έχει να κάνει με την ουσία. Η άλλη, που αποδεικνύει πόσο κάλπικη είναι η προπαγάνδα με την οποία η κυβέρνηση προσπαθεί να αποσπάσει τη συναίνεση του λαού στα αντιλαϊκά μέτρα, έχει να κάνει με τις δηλώσεις των τραπεζιτών στο Συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου. Για παράδειγμα, ο ανώτερος διευθυντής Οικονομικών Μελετών της Alpha Bank επέμεινε ότι πρέπει να γίνει κατανοητό πως τα χρήματα για την ανακεφαλαιοποίηση δε δημιουργούν νέα δάνεια, αλλά η ολοκλήρωση της διαδικασίας ανακεφαλαιοποίησης θα οδηγήσει το πιστωτικό σύστημα σε σταθεροποίηση και σε ενίσχυση των δεικτών κεφαλαιακής του επάρκειας, οι οποίοι επλήγησαν από τη συμμετοχή στο «κούρεμα» των ομολόγων. Δηλαδή, ούτε σεντ στην αγορά, όπως λέει το κυβερνητικό επιτελείο, αφού οι τραπεζίτες και τα μονοπώλια που εκπροσωπούν έχουν για πρώτο στόχο τη σταθεροποίησή τους, προκειμένου να αντεπεξέλθουν στον ανταγωνισμό και από καλύτερες θέσεις να παλέψουν στη διαδικασία των συγχωνεύσεων που βρίσκεται σε εξέλιξη. Οι τραπεζίτες, στην προσπάθεια να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των ομίλων τους, δίνουν απάντηση και στο ΣΥΡΙΖΑ, που λέει ότι η ανακεφαλαιοποίηση είναι καλή, αλλά έπρεπε να συμπεριληφθεί ο όρος να διοχετευθούν κονδύλια στις επιχειρήσεις. Αυτά, για να μη νομίζουν οι δύο πόλοι ότι ο λαός τρώει κουτόχορτο...

Εγγυητές της καπιταλιστικής ανάπτυξης

«Οι ανεύθυνες πολιτικές ηγεσίες... κερδοσκοπούν πολιτικά με την επιστροφή στη δραχμή, αποσταθεροποιώντας τη χώρα, αποτρέποντας τις ιδιωτικές επενδύσεις και τορπιλίζοντας την προοπτική ανάκαμψης της οικονομίας»... Μη βιαστείτε να πείτε ότι πρόκειται για κάποιο απόσπασμα από παλαιότερη ομιλία του Αντ. Σαμαρά γιατί χάσατε. Πρόκειται για απόσπασμα από τη χτεσινή ομιλία του Αλ. Τσίπρα στο Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο. Το γεγονός ότι γενικότερα η ομιλία του θύμισε έντονα παλαιότερες ομιλίες του προέδρου της ΝΔ, όταν επέκρινε τον ΣΥΡΙΖΑ ακριβώς για τα ίδια που επικρίνει τη συγκυβέρνηση ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, μόνο τυχαίο δεν είναι. Ο ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας προ πολλού αποφασίσει να διαχειριστεί την κρίση εντός των τειχών της ΕΕ και του καπιταλισμού, διεκδικεί τη στήριξη της εγχώριας πλουτοκρατίας και των ξένων συμμάχων της, προβάλλοντας ως εγγυητής των μακροπρόθεσμων συμφερόντων της και της σταθερότητας του αστικού πολιτικού συστήματος. Το είπε ευθέως χτες ο Αλ. Τσίπρας μπροστά στο εκλεκτό ακροατήριο του Ελληνοαμερικανικού Συνεδρίου, δηλώνοντας ότι «εγγυόμαστε τη συντεταγμένη και ασφαλή έξοδο από την κρίση, τη συλλογική πορεία προς το μεταμνημονιακό αύριο». Σε αυτήν ακριβώς τη βάση διεκδικεί την αναγνώριση και κυρίως τη στήριξη από την πλουτοκρατία και τους εταίρους και δανειστές. Προκειμένου να πείσει ότι μπορεί να φέρει σε πέρας τη «δουλειά» δε δίστασε να εμφανιστεί προστάτης των «επενδύσεων» των επιχειρηματικών ομίλων από το... «καρτέλ της διαπλοκής», το οποίο, όπως χαρακτηριστικά είπε, «νοθεύει τους κανόνες της αγοράς»! Από την άλλη, η μόνη δέσμευση που ανέλαβε είναι η επαναφορά του κατώτατου μισθού στα επίπεδα που ήταν πριν από το Δεκέμβρη του 2011, παραπέμποντας... «σε βάθος χρόνου την ανάκαμψη των εισοδημάτων»... Πράγματι, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι έτοιμος να αναλάβει την ιστορική ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας και το μήνυμα είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι έφτασε στο «ακροατήριο» που ήθελε.

Χρυσαυγίτικη «υγειονομική βόμβα»

Μόλις προχτές οι γιατροί της Λέσβου κατήγγειλαν τη διακίνηση εμετικού φυλλαδίου της Χρυσής Αυγής στο νησί με φωτογραφίες παιδιών μεταναστών που νοσηλεύονταν στο νοσοκομείο της Μυτιλήνης. Στο δε άθλιο κείμενο που τις συνόδευε τρομοκρατούσαν ότι «η υγεία των συμπολιτών μας τίθεται σε άμεσο κίνδυνο με τις σοβαρές ασθένειες που τους συνοδεύουν».

Το γεγονός αυτό και βέβαια αποτελεί τμήμα της γενικότερης τακτικής που ακολουθεί το φασιστικό αυτό μόρφωμα και έρχεται να καταδείξει κραυγαλέα ότι αποτελεί ουσιαστικά το εκτελεστικό όργανο του αστικού συστήματος. Γιατί το πώς έφτασε η Χρυσή Αυγή να έχει ξαμοληθεί σε πόλεις και γειτονιές για να «ξεβρωμίσει τον τόπο» από τους μετανάστες με τις επικίνδυνες ασθένειες είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένης πολιτικής προπαγάνδας που ξεκίνησε καιρό πριν. Της σημερινής εμετικής δράσης των φασιστοειδών είχαν προηγηθεί οι ενέργειες των πολιτικών εκπροσώπων του αστικού συστήματος με τις περίφημες «υγειονομικές βόμβες», όπως είχαν χαρακτηρίσει τα μέρη όπου διέμεναν οι μετανάστες τρομοκρατώντας για επικίνδυνες ασθένειες.

Απλωσαν φόβο και πανικό στα λαϊκά στρώματα για να έρθει στη συνέχεια η Χρυσή Αυγή με εντελώς χυδαίο τρόπο να παίξει το δικό της παιχνίδι στην υπηρεσία του συστήματος. Να προκαλέσει οργή και αγανάκτηση στα λαϊκά στρώματα για τους μετανάστες. Να στρέψουν εκεί την αντίδρασή τους ώστε την ίδια στιγμή να υλοποιηθεί άνετα η πολιτική από την οποία πραγματικά κινδυνεύει η υγεία τους. Αυτή που δίνει άδεια και επιτρέπει στους βιομηχάνους τροφίμων να πουλάνε τα ληγμένα προϊόντα τους, που κλείνει νοσοκομεία, αφήνει παιδιά ανασφάλιστων χωρίς εμβόλια και να λιποθυμάνε από ασιτία στα σχολεία.

Είναι πολύ χρήσιμο εργαλείο, λοιπόν, για το σύστημα η Χρυσή Αυγή γιατί ο στόχος της δεν είναι άλλος από το να αποπροσανατολίσει τμήματα εξαθλιωμένου λαού. Κάνει τα πάντα για να μην αγωνιστούν συσπειρωμένοι να ανατρέψουν αυτό το σύστημα που τους φτωχοποιεί αλλά να παραμείνουν αδρανείς και έρμαια να αναζητούν λύσεις στο κυνηγητό των μεταναστών. Κάνει κάτι πολύ πιο επικίνδυνο. Ετοιμάζεται, μετά το τσάκισμα των μεταναστών, να χτυπήσει και την πρωτοπορία του κινήματος που καλεί τους εξαθλιωμένους από το κεφάλαιο να ξεσηκωθούν ενάντιά του. Απομόνωση θέλουν.

Τι κρύβουν οι αντιφασιστικές κορόνες του ΠΑΣΟΚ

Ποιο κόμμα μιλά για «ανακατάληψη πόλεων από τους μετανάστες» και οργανώνει κατασταλτικές επιχειρήσεις κατά μεταναστών; Η ΝΔ. Ποιοι ανέχονται και στηρίζουν αυτή την πολιτική; ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ που συγκυβερνούν. Ποιοι είναι αυτοί που πατάνε σε αυτή την πολιτική και επιτίθενται σε μετανάστες; Οι χρυσαυγίτες...

Ποια κόμματα, παραμονές των εκλογών του Μάη του 2012, μιλούσαν για «υγειονομικές βόμβες», αναφερόμενα στους μετανάστες; ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Ποιοι, με την ίδια ακριβώς αιτιολογία, προβαίνουν τώρα σε επιθέσεις και τραμπουκισμούς ενάντια σε μετανάστες στα νοσοκομεία; Τα φασιστοειδή της Χρυσής Αυγής...

Ποιο κόμμα ενδιαφερόταν για την ενίσχυση του ΛΑ.Ο.Σ. γιατί έκοβε ψήφους από τη ΝΔ; Το ΠΑΣΟΚ.

Ποιο κόμμα είχε βασικό του σύνθημα παλιότερα το «η Ελλάδα ανήκει στους Ελληνες»; Το ΠΑΣΟΚ. Ποιο κόμμα προβάλλει τώρα το ίδιο σύνθημα; Η Χρυσή Αυγή...

Ποιος έλεγε πριν τις εκλογές του Ιούνη ότι οι παιδικοί σταθμοί έχουν γεμίσει με παιδιά μεταναστών; Ο πρόεδρος της ΝΔ, Αντ. Σαμαράς. Ποιοι κάνουν τώρα χρήση της βουλευτικής τους ιδιότητας και ζητούν στοιχεία για τα μεταναστόπουλα που πάνε στους σταθμούς, σπέρνοντας το δηλητήριο του διχασμού; Οι χρυσαυγίτες βουλευτές...

Τέλος, ποιοι είναι αυτοί που και πριν και μετά αλλά και τώρα, φωνάζουν για τα λεγόμενα «άκρα» και ταυτίζουν τη φασιστική δολοφονική δράση της Χρυσής Αυγής με τις κινητοποιήσεις και τις διεκδικήσεις του εργατικού - λαϊκού κινήματος; Τα αστικά κόμματα, τα επιτελεία τους, ο αστικός Τύπος...

Λέμε τα παραπάνω γιατί εμφανίστηκε το ΠΑΣΟΚ να σηκώνει αντιφασιστική, αντιναζιστική παντιέρα για να αντιμετωπιστεί η Χρυσή Αυγή. Κοροϊδεύουν χυδαία το λαό. Μπαίνουν μπροστά τα φασιστοειδή που τα εξέθρεψε και τα συντήρησε το δικό τους αστικό πολιτικό σύστημα για να παίξουν το ρόλο της αιχμής του δόρατος ενάντια στο λαό και στο κίνημα. Δε χρεώνεται, βέβαια, η δράση και το περιεχόμενό της (επίθεση σε μετανάστες στις λαϊκές, στα δρομάκια γειτονιών, στα νοσοκομεία κ.α.) στο ΠΑΣΟΚ και σε άλλα κόμματα. Ομως, είναι κάτι περισσότερο από προφανές ότι προσπαθούν να συγκαλύψουν τις πολιτικές τους ευθύνες για την ενίσχυση της Χρυσής Αυγής. Και το χειρότερο για το λαό; Κρύβουν ότι η πραγματική αντίθεση είναι αυτή ανάμεσα στα μονοπώλια και στο λαό και ότι το κάθε κόμμα κρίνεται από το ποια όχθη διαλέγει και υπηρετεί. `Η τα μονοπώλια ή το λαό. Και σε αυτό το δίλημμα πολιτικά έχει απαντήσει και το ΠΑΣΟΚ και η Χρυσή Αυγή. Είναι με τα μονοπώλια. Αρα, απέναντι στο λαό.

Δε μένουν όμως μόνο εκεί. Ο Ε. Βενιζέλος, προχτές, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο μέσω της συνταγματικής αναθεώρησης να προτείνει διάταξη για να τίθενται εκτός νόμου κόμματα που σύμφωνα με τον ίδιο έχουν «αντισυνταγματικό χαρακτήρα». Ο συγκεκριμένος όρος είναι βούτυρο στο ψωμί του συστήματος, που θα ήθελε να τυλίξει σε μια κόλλα χαρτί το εργατικό - λαϊκό κίνημα που παλεύει κόντρα στα μονοπώλια...

Για να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους: Η αντιμετώπιση της δράσης της ναζιστικής Χρυσής Αυγής πρέπει να γίνει και να είναι υπόθεση του ίδιου του λαϊκού κινήματος, που πρέπει να την απομονώσει και να την περιθωριοποιήσει, παλεύοντας συνολικά ενάντια στην αστική εξουσία, γέννημα - θρέμμα της οποίας είναι η δικτατορία των μονοπωλίων, ανεξάρτητα από το ποιος είναι ο διαχειριστής, ανεξάρτητα από τον όποιο μανδύα έχει.


Κώστας ΠΑΣΑΚΥΡΙΑΚΟΣ

Παραπλανητική η «φιλολογία» για το φορολογικό...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕΙ ΜΑΛΛΟΝ ΑΣΤΕΙΑ όλη αυτή η «φιλολογία» για το φορολογικό νομοσχέδιο. Πρέπει να είναι «απλό», δηλώνουν οι «συνιστώσες» της κυβέρνησης, ο καθένας με διαφορετικό τρόπο.

Επίσης, το θέλουν «λειτουργικό», «εύληπτο», «σταθερό», «ευέλικτο», «ηθικό», «προσαρμοστικό» και άλλα πολλά. Ακούμε εκθέσεις ιδεών σαν να μιλάνε για κάτι άνευ ιδιαίτερης σημασίας, που φτιάχνουν με την ησυχία τους.

Τη ...μικρή λεπτομέρεια του ότι ένα φορολογικό σύστημα - στην «ελεύθερη αγορά» τους - έχει ως βασικό σκοπό να τα παίρνει από κάποιους και να τα δίνει σε κάποιους άλλους την προσπερνούν αδιάφορα.

Μόνο που κι ένας ανόητος καταλαβαίνει πως αυτό που σχεδιάζουν είναι ένα σύστημα που θέλει να ελαφρύνει φορολογικά το κεφάλαιο και να «αρπάξει» περισσότερα από το λαό.

Κι αυτά που θα «αρπάξει» μέσω των κρατικών ταμείων να πάνε πάλι στο κεφάλαιο, αφού οι «ιδιωτικές επενδύσεις» είναι αυτές που θα φέρουν την περίφημη «ανάπτυξη», έτσι όπως την εννοούν.

Οφείλουμε να αποδώσουμε μάλιστα στον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ, Φ. Κουβέλη, τη ...μεγαλύτερη εφευρετικότητα στο όλο «μπέρδεμα» αφού μπόρεσε να διατυπώσει τη φράση ότι από το νέο φορολογικό πρέπει να προκύπτουν «περισσότεροι φόροι από όλους και λιγότεροι φόροι από τον καθένα»!

Αν συνδυάσουμε αυτή την... «εξυπνάδα» με το ότι τα κέρδη των πολυεθνικών, των εφοπλιστών, των βιομηχάνων και των τραπεζιτών πρέπει να μείνουν ανέγγιχτα, καταλαβαίνουμε όλοι τι ακριβώς σημαίνει.

ΝΕΑ ΠΑΡΑΤΑΣΗ - έως σήμερα - στο μεταξύ έδωσε η εφορία σε όσους χρωστούν για να μπορέσουν να εξοφλήσουν τις οφειλές τους. Κάτι μας λέει πως θα δώσει πολλές ακόμα και μπόλικες ρυθμίσεις θα κάνει.

Μόνο που πρέπει να τους θυμίσουμε ότι το πρόβλημα των ανθρώπων που χρωστάνε δεν είναι πως ...δεν προλαβαίνουν να πάνε στα γκισέ των ΔΟΥ. Το πρόβλημα είναι πως ...δεν έχουν να καταβάλουν τις υπέρογκες φορολογικές επιβαρύνσεις.


Γρηγοριάδης Κώστας

Στη σκακιέρα των ενεργειακών ανταγωνισμών

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μια ακόμη πλευρά των ανταγωνισμών που κλιμακώνονται στο έδαφος της κρίσης αποκαλύπτουν οι «Financial Times». Σε δημοσίευμά τους αναφέρουν ότι η γερμανική εταιρεία RWE σκοπεύει να εγκαταλείψει την κοινοπραξία για τη δημιουργία του αγωγού φυσικού αερίου «Nabucco» (από το Αζερμπαϊτζάν στη Γερμανία), παρά το γεγονός ότι το συγκεκριμένο έργο είχε προβληθεί από τους ίδιους τους Γερμανούς σαν το τέλος της ευρωπαϊκής εξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο. Να σημειωθεί ότι πρόσφατα και οι Αμερικανοί εξέφρασαν «αμφιβολίες» για την αποτελεσματικότητα του «Nabucco», προκρίνοντας τον εφοδιασμό της Ευρώπης από τα κοιτάσματα της Κύπρου και του Ισραήλ. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η γερμανική εταιρεία βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με την αυστριακή ενεργειακή OMV για την πώληση του 16,7% που κατέχει η RWE στην κοινοπραξία. Ηδη, λόγω και του μεγάλου κόστους κατασκευής, την περασμένη άνοιξη οι συνέταιροι της κοινοπραξίας είχαν αναπροσαρμόσει τα σχέδια για τον αγωγό μήκους 3.900 χλμ., όπως υπολογιζόταν στη αρχή. Τώρα μελετούν την κατασκευή ενός μικρότερου αγωγού, του «Nabucco West», που περιλαμβάνει τη χρήση και τουρκικών αγωγών. Σύμφωνα με αναλυτές που επικαλείται η εφημερίδα, «οποιαδήποτε αλλαγή στη μετοχική σύνθεση του Nabucco θα δώσει ώθηση στο TAP (Trans Adriatic Pipeline) των αγωγών μέσω Ελλάδας και Ιταλίας». Οπως μάλιστα γράφει, είναι επιλογή της Γερμανίας ο προσανατολισμός να επενδύσει στο συγκεκριμένο αγωγό μέσω και της Ελλάδας, εγκαταλείποντας τα αρχικά της σχέδια. Στον TAP, ο οποίος θα τροφοδοτείται επίσης με αζέρικο αέριο, συμμετέχουν η ελβετική EGL, η νορβηγική «Statoil» και η γερμανική EON. Το σχέδιο είναι να συνδέεται ο αγωγός του με το ελληνικό δίκτυο στην Κομοτηνή και στη συνέχεια, από την Καρδίτσα, να περνά στην Αλβανία και έπειτα στην Ιταλία μέσω υποθαλάσσιου αγωγού. Είναι φανερό ότι στην ενεργειακή σκακιέρα γίνονται κινήσεις στρατηγικής σημασίας από τους μεγάλους προμηθευτές και αγοραστές. Αν μάλιστα αυτές οι εξελίξεις συνδυαστούν με την ένταση που κλιμακώνεται στα «θερμά» μέτωπα της Ανατολικής Μεσογείου, της ευρύτερης Μέσης Ανατολής, της Αφρικής, τότε το παζλ των ανταγωνισμών στο φόντο της κρίσης φαίνεται πως αποκτά νέες ψηφίδες.

Φορο-φούμαρα και αυταπάτες

Φούμαρα και ασύστολο εμπαιγμό αποτελούν οι κορόνες που ακούγονται από νυν και επίδοξους σωτήρες περί «δίκαιου» και «αποτελεσματικού» φορολογικού συστήματος, ενώ κατεξοχήν ύποπτες και επικίνδυνες είναι οι προτάσεις περί «φορολογικής μεταρρύθμισης από μηδενική βάση». Ολοι αυτοί που εξεγείρονται τώρα για τα «ακραία» μέτρα του φορολογικού νομοσχεδίου, μόλις πριν μερικές βδομάδες είχαν υπερψηφίσει ή στηρίξει τον προϋπολογισμό και το μεσοπρόθεσμο που καθορίζουν σαφώς ποιος σηκώνει τα φορολογικά βάρη. Στον προϋπολογισμό του 2013, για παράδειγμα, προβλέπεται ότι τα φυσικά πρόσωπα, δηλαδή οι μισθωτοί, συνταξιούχοι, αυτοαπασχολούμενοι, θα πληρώσουν μέσω άμεσων και έμμεσων φόρων 42,828 δισ. ευρώ, ενώ τα νομικά πρόσωπα (Ανώνυμες Εταιρείες) μόλις 1,47 δισ. ευρώ. Επίσης, στο μεσοπρόθεσμο αναφέρεται σαφώς ότι με το νέο φορολογικό πρέπει να «εξοικονομηθούν» 2,5 δισ. ευρώ για την επόμενη διετία. Είναι ολοφάνερο λοιπόν πως ό,τι και αν κάνουν οι κυβερνώντες, όπως και αν ανακατέψουν την τράπουλα, η πραγματικότητα δεν πρόκειται να αλλάξει: Στο τέλος το λογαριασμό θα τον πληρώσει ο εργαζόμενος λαός. Αντίθετα, μεγάλοι κερδισμένοι θα είναι οι επιχειρήσεις, των οποίων η συνολική φορολογική επιβάρυνση προβλέπεται να μειωθεί κατά 7 ποσοστιαίες μονάδες. Είναι ασυγχώρητη αφέλεια να περιμένει ο λαός «δικαιότερη κατανομή βαρών» ειδικά στη φάση της καπιταλιστικής κρίσης που η πλουτοκρατία τον ξεζουμίζει απ' όλες τις πλευρές προκειμένου να βγει η ίδια με τις λιγότερες απώλειες από την κρίση, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα τις προϋποθέσεις για τη θωράκιση της κερδοφορίας των μονοπωλίων. Ακόμα και αν πάρουν πίσω κάποια κραυγαλέα ακραία φορολογικά μέτρα, το σίγουρο είναι ότι θα πάρουν από αλλού. Δεν υπάρχει σωτηρία για το λαό όσο κάνουν κουμάντο τα μονοπώλια και δικές τους κυβερνήσεις. Φως στο τούνελ θα υπάρξει μόνο με την ανατροπή της εξουσίας τους και την κοινωνικοποίησή τους από μια λαϊκή εξουσία.

Προτάσεις ανακούφισης

Η συζήτηση, στην οποία «σπρώχνουν» οι κυβερνώντες τους εργαζόμενους, με βάση τα δύο σενάρια φορολογικής πολιτικής που αυτοί επεξεργάζονται, είναι αποπροσανατολιστική και επικίνδυνη. Αποπροσανατολιστική γιατί, ενώ έχουμε μπροστά μας δύο σενάρια που έτσι κι αλλιώς λεηλατούν το λαϊκό εισόδημα, και το ένα είναι χειρότερο από το άλλο, κάποιοι επιστράτευσαν κιόλας τις ζυγαριές για το ...λιγότερο κακό. Τέτοιες συζητήσεις είναι όμως και επικίνδυνες, γιατί περιορίζοντας τον ορίζοντα του προβληματισμού στις αντιδραστικές - αντιλαϊκές επιλογές της συγκυβέρνησης, λησμονούμε ότι ακόμα και στις σημερινές συνθήκες, οι κομμουνιστές διατυπώνουν προτάσεις που δεν είναι ισοδύναμες με την πολιτική στήριξης του κεφαλαίου, γι' αυτό και συμβάλλουν αποφασιστικά στην ανακούφιση των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.

Σε ό,τι αφορά στο φορολογικό, η πρόταση του ΚΚΕ προβλέπει αφορολόγητο εισόδημα στα επίπεδα των αναγκών διαβίωσης ενός νοικοκυριού, 40.000 ευρώ για κάθε οικογένεια, μισθωτών, αυτοαπασχολούμενων ή αγροτών, συν 5.000 ευρώ για κάθε παιδί. Προτείνεται, ακόμα, κατάργηση των επαίσχυντων χαρατσιών που έχουν επιβληθεί με τα μνημόνια, φορολόγηση των αυτοαπασχολούμενων με βάση τα λογιστικά τους βιβλία, κατάργηση του ΦΠΑ και των ειδικών φόρων σε πετρέλαιο θέρμανσης, αγροτικής κίνησης, στα είδη διατροφής, εκπαίδευσης κ.λπ. Φορολογία 45% στα διανεμόμενα και αδιανέμητα κέρδη των επιχειρήσεων. Αυτές, μάλιστα. Είναι προτάσεις που μπορούν πράγματι να απαλύνουν κάπως την ολομέτωπη επίθεση, που έχουν δεχτεί τα λαϊκά στρώματα.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Αποκλειστικά δημόσια έρευνα

Εδώ και χρόνια, υπάρχει κατεύθυνση να ιδιωτικοποιηθεί η έρευνα που διεξάγεται στα ερευνητικά κέντρα και στα πανεπιστήμια. Με αφορμή διάφορα «οργανωτικά» ζητήματα ή θέματα «εξορθολογισμού» καταργήθηκαν και συγχωνεύτηκαν ερευνητικά κέντρα και σκοπός είναι αυτό να συνεχιστεί. Τα ερευνητικά κέντρα υποχρηματοδοτούνται. Οι ερευνητές, πρακτικά, υποχρεώνονται να αναζητούν χρηματοδότηση (από χορηγίες και αλλού) και «αξιολογούνται», μεταξύ άλλων, και για το «business plan». Αυτό σημαίνει, είτε το θέλουν, είτε όχι, ότι πρέπει να προσαρμόζουν την έρευνα στα οικονομικά δεδομένα και στο χρηματοδότη. Η δημόσια έρευνα συνεχώς μετατρέπεται σε ένα «προϊόν» που πρέπει να είναι «ανταγωνιστικό». Οι «χορηγοί» (οι επιχειρήσεις), άλλωστε, ψάχνουν ερευνητικά προγράμματα που θα εξυπηρετήσουν τα κέρδη τους. Σε αυτήν την κατεύθυνση γίνονται και οι συνεργασίες με ιδιωτικά ερευνητικά κέντρα ή οι έρευνες με καθαρά ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

Στη χώρα μας, υπάρχουν άξιοι ερευνητές, ένα επιστημονικό δυναμικό, που είναι αφοσιωμένο στο αντικείμενό του. Τα εμπόδια, όμως, ξεκινούν από πολύ νωρίς, από τη διδακτορική διατριβή, αφού τα έξοδα είναι πολλά και ελάχιστα καλύπτονται, αν καλύπτονται. Οι εργαζόμενοι, δε, στα ερευνητικά κέντρα ζουν με την αγωνία της «διαθεσιμότητας» (απόλυση) και αντιμετωπίζουν διαρκώς προβλήματα στην καθημερινότητά τους με το μαρασμό των αντικειμένων που δεν «πουλάνε».

Η επιστημονική έρευνα, που γίνεται στα ερευνητικά κέντρα και στα πανεπιστήμια, δεν πρέπει να έχει τα εμπόδια και τις δεσμεύσεις της «αγοράς». Για να μπορούν απρόσκοπτα οι ερευνητές να προχωρούν στο έργο τους χρειάζεται επαρκής χρηματοδότηση, μόνιμη και σταθερή δουλειά και γενικότερα ο απαραίτητος εξοπλισμός για την ανάπτυξη της επιστήμης, για την παραγωγή της νέας γνώσης, για την προώθηση όλων των αντικειμένων. Το θέμα, βέβαια, ξεκινά από αλλού: Ποια είναι η πολιτική κατεύθυνση που δίνεται για την ερευνητική διαδικασία; Ο ερευνητής δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνεται επιχειρηματίας του εαυτού του, επιλέγοντας θέματα που απασχολούν τις επιχειρήσεις, ώστε να μπορούν να «πουλήσουν». Σε πολλές περιπτώσεις, χρειάζεται να γίνεται έρευνα χρόνων για ζητήματα που αφορούν στην ίδια την κοινωνία, στις λαϊκές ανάγκες. Δεν είναι δυνατόν το κριτήριο να είναι «γρήγορα αποτελέσματα και ανταγωνιστικά».

Το ΚΚΕ καλεί τους ερευνητές να διεκδικήσουν η έρευνα να είναι δημόσια, να χρηματοδοτείται αποκλειστικά και επαρκώς από το κράτος, να σχεδιάζεται σύμφωνα με τις κοινωνικές και λαϊκές ανάγκες. Υπάρχουν πολλοί ερευνητικοί τομείς που «δεν πουλάνε», για παράδειγμα η έρευνα για αντισεισμική ή αντιπλημμυρική προστασία. Υπάρχουν θέματα που «δεν πουλάνε» στις θεωρητικές επιστήμες, αλλά προωθούν τη γνώση. Αν συνεχιστεί η ίδια κατάσταση, τα παραπάνω θα είναι «απαγορευτικά» ή μειοψηφικά. Το θέμα δεν αφορά μόνο την ακαδημαϊκή και ερευνητική κοινότητα, αλλά όλο το λαό, τα συνδικάτα, τους επιστημονικούς φορείς. Η έρευνα, η επιστήμη μπορεί να σώσει ζωές, να προωθήσει την ανθρώπινη σκέψη. Δεν είναι δυνατόν να την αφήσουμε στα χέρια των «μάνατζερ» και «business plan» των επιχειρήσεων.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ