Σύμφωνα με τα διεθνή πρακτορεία, ο επανεκλεγείς Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, είχε από το περασμένο καλοκαίρι αλλεπάλληλες συναντήσεις με επιχειρηματίες και ανώτατα στελέχη επιχειρήσεων, για να κερδίσει την υποστήριξή τους στην προσπάθεια επανεκλογής του στο ανώτατο αξίωμα. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, σε μία από αυτές, ο Μπ. Ομπάμα συναντήθηκε στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ και με τον Ελληνα εφοπλιστή Βίκτωρα Ρέστη, όπου συζητήθηκαν διάφορα θέματα, με επίκεντρο τις οικονομικές εξελίξεις στην Ευρώπη, αλλά και τις γενικότερες εξελίξεις στη διεθνή ναυτιλιακή αγορά. Η είδηση δεν είναι βέβαια ότι ο υποψήφιος για την προεδρία των ΗΠΑ συναντιέται με τους κατεξοχήν ενδιαφερόμενους για την αστική διαχείριση, που είναι βέβαια οι φυσικοί εκπρόσωποι της αστικής τάξης, τους οποίους άλλωστε συνυπηρετούν Ομπάμα και Ρόμνεϊ. Το στοιχείο που προκαλεί αίσθηση, είναι η συνάντηση με έναν Ελληνα επιχειρηματία και μάλιστα εκπρόσωπο του εφοπλιστικού κεφαλαίου, το οποίο συναλλάσσεται με δολάρια και έχει την έδρα του στο Λονδίνο της Μ. Βρετανίας, μιας χώρας που αποστασιοποιείται βήμα το βήμα από την ΕΕ. Το σημειώνουμε επειδή τον τελευταίο καιρό πληθαίνουν οι φωνές και στην Ελλάδα από κόμματα που λένε «έξω από την ΕΕ και σύνδεση με το δολάριο», μιλώντας εξ ονόματος μερίδων της αστικής τάξης που θα είχαν αντικειμενικό συμφέρον από μια τέτοια στρατηγική επιλογή σε ό,τι αφορά τη διαχείριση της κρίσης. Να έχει ο λαός τα μάτια και τα αυτιά του ανοιχτά, για να μπορεί να ερμηνεύει σωστά τις θέσεις που λανσάρει κάθε κόμμα στην Ελλάδα για τη διαχείριση της κρίσης. Τίποτα δεν είναι τυχαίο, ειδικά όταν μιλάμε για λυσσαλέες διαμάχες ανάμεσα σε μερίδες της αστικής τάξης, για το ποια θα διασφαλίσει καλύτερα τα συμφέροντά της σε συνθήκες κρίσης και μετά, στην περίοδο της αναιμικής ανάκαμψης...

Σε πολύ λίγα χρόνια θα έχουν τοποθετηθεί στη θέση τους - εάν οι σχεδιασμοί ευοδωθούν- όλα τα απαραίτητα καλώδια μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, προκειμένου χιλιάδες μεγαβάτ να μπορούν να πάρουν το δρόμο της «ξενιτιάς», κατευθυνόμενα στις αδελφές εταιρείες προμήθειας ηλεκτρικού ρεύματος της δυτικής και κεντρικής Ευρώπης.

Αλλά όπως το ηλεκτρικό ρεύμα που θα περνά από αυτά τα καλώδια δε θα το «βλέπουμε», έτσι δε θα βλέπουμε και δεκάρα τσακιστή από αυτή την οικονομική δραστηριότητα, αφού και οι φόροι προς τις μεγάλες επιχειρήσεις μειώνονται διαρκώς, αλλά και οι χρηματικές και άλλες ενισχύσεις που έχουν δοθεί σε αυτές τις επιχειρήσεις υπερκαλύπτουν οποιοδήποτε δημόσιο έσοδο. Ακόμη κι αλλιώς να ήταν τα πράγματα, τα όποια κρατικά έσοδα από τη δραστηριότητά τους πάλι για την ενίσχυση του κεφαλαίου, για νέες χρηματοδοτήσεις, θα πήγαιναν και όχι για τους εργαζόμενους. Αυτό εξασφαλίστηκε και με τα μνημόνια και με το πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε.

Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Οι εταιρείες ηλεκτροπαραγωγής φτιάχτηκαν με εγγυήσεις κερδοφορίας, με πολλαπλές διευκολύνσεις, με αποζημιώσεις για τη λειτουργία τους, με δεδομένη τη γρήγορη απόσβεση. Φτιάχτηκαν με την υπερχρέωση των καταναλωτών και με τεχνητά κόστη που μόνο σκοπό είχαν να εγγυώνται την κερδοφορία.

Και τα καλώδια, που θα ενώνουν τη Μέση Ανατολή (Ισραήλ) με τη Δυτική Ευρώπη, μέσω Κύπρου και Ελλάδας και όχι μόνο, μ' αυτό τον τρόπο θα φτιαχτούν. Με τα λεφτά των μισθών, των συντάξεων, των κοινωνικών παροχών.

Με τα λεφτά τα δικά μας για το δικό τους κέρδος. Μια πρώτη «γεύση» θα δοθεί με τις νέες ανατιμήσεις στους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος από το Γενάρη, που θα είναι μόνο η αρχή των ανατιμήσεων μέσα στο 2013.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πέφτουν τα ελλείμματα περισσότερο του αναμενόμενου κι όσο για τους φόρους ολοένα και μεγαλώνουν τις εισπράξεις, περισσότερο από το προσδοκώμενο. Εκατομμύρια επί εκατομμυρίων...

Κι αυτά μετά την ...απόδοση της κυβέρνησης και του ελληνικού Κοινοβουλίου, που κατάφερε το επίτευγμα του να περάσει ένα άκρως αντιλαϊκό μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα και έναν καταστροφικό προϋπολογισμό μέσα σε μία μόλις βδομάδα.

Εξυπακούεται ότι τα συγχαρητήρια στην ελληνική κυβέρνηση «δίνουν και παίρνουν». Ευχαριστημένος ο Γιούνγκερ και μια σειρά ακόμη Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, διθυραμβικά δημοσιεύματα στους «Financial Times» και άλλα πολλά.

Μόνο ένας δυσαρεστημένος υπάρχει μέσα σε αυτό το κλίμα αισιοδοξίας, επαίνων, επιτυχίας και χαράς: Ο ελληνικός λαός. Αυτός δηλαδή που θα «πληρώσει το μάρμαρο» και στις πλάτες του θα φορτωθούν κι άλλα.

Ομως -κατά τη γνώμη τους- αυτή είναι η δουλειά ενός λαού. Να αποτελεί φτηνή εργατική δύναμη για τα κέρδη τους και μόνιμη πηγή εσόδων για την ασφάλειά τους.

Είτε τη λένε «ανακεφαλαιοποίηση», είτε «ανάπτυξη», είτε «ανταγωνιστικότητα», είτε «πρόοδο» και «ευρωπαϊκή προοπτική».

Γρηγοριάδης Κώστας

ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟ ΡΕΥΜΑ ΑΥΞΗΜΕΝΟ θα υπάρξει το επόμενο καλοκαίρι, σύμφωνα με δηλώσεις του συνδέσμου τουριστικών επιχειρήσεων της χώρας. Θα έρθουν -υπολογίζει- 17 εκατομμύρια τουρίστες.

Να υποθέσουμε ότι μετά από αυτό θα δούμε ...γενναίες αυξήσεις στους εργαζόμενους στα ξενοδοχεία; Ισως ανθρώπινους όρους εργασίας και αμοιβών; Προφανώς όχι...

Αφορμή για έναν ακόμα γύρο πόλωσης και ψευτοαντιπαράθεσης ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ έδωσε το Σάββατο στη Βουλή η τοποθέτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Στάθη Παναγούλη. Μιλώντας στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό, είπε μεταξύ άλλων: «Να παρακαλάτε εσείς που υπογράψατε τα μνημόνια να περάσετε από ειδικά δικαστήρια παρά να βρείτε το τέλος του πρέσβη των ΗΠΑ στη Λιβύη». Με δήλωσή του, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σίμος Κεδίκογλου ζήτησε από τον πρόεδρο της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ να διαγράψει το βουλευτή Σ. Παναγούλη, επειδή καλεί σε «λιντσαρίσματα και φόνους που οδηγούν σε εμφύλιους πολέμους». Ακολούθησε ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ, στην οποία σημειωνόταν ότι τα όσα είπε ο Σ. Παναγούλης «δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ» και ότι ο ίδιος ο βουλευτής «ανέλαβε προσωπικά την ευθύνη των λεγομένων του διευκρινίζοντας και ο ίδιος από μεριάς του ότι εκφράζουν τον ίδιο και μόνον». Σε κάθε περίπτωση, τα όσα είπε ο Σ. Παναγούλης είναι αναπαραγωγή της λογικής και των συνθημάτων της «πλατείας» («κλέφτες - προδότες πολιτικοί», «οι 300 στο Γουδή κ.ά.) την οποία ουσιαστικά ο ΣΥΡΙΖΑ αναπαράγει όχι μόνο γιατί υπερθεμάτιζε του κινήματος των πλατειών με τα παραπάνω χαρακτηριστικά, με το έξω τα συνδικάτα και τα κόμματα, αλλά και γιατί προβάλλει ως μια βασική αιτία του χρέους τα «λαμόγια-πολιτικούς» που τα έφαγαν, ενισχύοντας τέτοιες αντιλήψεις. Μάλιστα, ο ΣΥΡΙΖΑ αντιπαραβάλλει τις πλατείες στο οργανωμένο εργατικό κίνημα. Την ίδια λογική αξιοποιεί και η «Χρυσή Αυγή» για να εμφανίζεται σαν αντισυστημική τάχα δύναμη, που επιδιώκει την «κάθαρση» του αστικού πολιτικού συστήματος, ενώ είναι οργανικό του κομμάτι, εργαλείο για το χτύπημα του λαού και του ταξικού κινήματος.

Προχωρημένα μαθήματα αστικής δημοκρατίας έδωσε την Κυριακή ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών Χ. Αθανασίου, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ πρότεινε στην επόμενη συνταγματική αναθεώρηση να εξεταστεί η αλλαγή του άρθρου του Συντάγματος που καθιερώνει την ψήφο κατά συνείδηση για το βουλευτή, για να εφαρμόζεται η «έννοια» της κομματικής πειθαρχίας. Βέβαια, σ' ένα Κοινοβούλιο όπου τα κόμματα του κεφαλαίου είναι συντριπτική πλειοψηφία, ελάχιστη σημασία έχει αν οι βουλευτές ψηφίζουν αντιλαϊκά από συνείδηση ή από κομματική πειθαρχία. Πόσο μάλλον που την ψήφο τους δεν την καθορίζει η επιταγή του Συντάγματος την οποία επικαλείται ο αναπληρωτής υπουργός. Ωστόσο, η πρότασή του είναι δηλωτική της σαπίλας της αστικής δημοκρατίας, η οποία, στην πρεμούρα του κεφαλαίου να περάσει νόμους που κονιορτοποιούν το λαό, θέλει να αποτρέψει και το ελάχιστο ενδεχόμενο να καταψηφίσει η Βουλή ένα νομοθέτημα, κάτω από την πίεση που ασκεί στους βουλευτές η πάλη του λαού. Ασε που με αυτόν τον τρόπο τους δίνει και το άλλοθι να λένε «εγώ ήθελα να καταψηφίσω, αλλά δεν το επιτρέπει το Σύνταγμα»! Τέτοια είναι η δημοκρατία τους, αλλά και το θράσος τους απέναντι στο λαό.