Παπαγεωργίου Βασίλης

Ιδιαίτερο ρόλο σε τέτοιες ενέργειες έπαιζαν οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ είτε σιγοντάροντας είτε συμμετέχοντας. Υπάρχουν αρκετά βίντεο στο παρελθόν που είναι αδιάψευστος μάρτυρας π.χ. από την ΕΟΣ (Ενωση Οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ) που δημιούργησαν βίντεο τέτοιου περιεχόμενου, με τίτλο «ΠΑΜΕ... πίσω», πλειοδοτώντας στη λογική του συστημικού ΠΑΜΕ που δήθεν οπισθοχωρεί.

Την Τετάρτη, η «Αυγή» αναφέρθηκε εκ νέου σε δήθεν αυθόρμητο γιουχάισμα στο ΠΑΜΕ κατά την προχτεσινή συγκέντρωση. Η δύναμη της εικόνας όμως, από τη μία εκθέτει όλες αυτές τις δυνάμεις κρούσης και από την άλλη επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις του ΚΚΕ.

Στη διεύθυνση http://vimeo.com/51079837, υπάρχει ένα βίντεο που δείχνει μια μικρή ομάδα, να γιουχάρει το ΠΑΜΕ με στόχο να προκαλέσει. Χτυπάνε, φτύνουν και ακούγονται εκφράσεις όπως «κομμούνια», «κομμουνάκια», «εθνοπροδότες» κλπ παραπέμποντας σε ομάδες φασιστοειδών. Ο ίδιος ο χειριστής της κάμερας που συμμετέχει ενεργά σε όλο αυτό το σκηνικό, έχει ανεβάσει κατά καιρούς βίντεο στο διαδίκτυο από κινητοποιήσεις α/α ομάδων, από επεισόδια με κουκουλοφόρους, από εκδηλώσεις αλληλεγγύης στους «Πυρήνες της Φωτιάς» κ.ο.κ. Και αυτό το ετερόκλητο σκηνικό μεγαλώνει σε εύρος, αφού η «Αυγή» διαπίστωσε «χλιαρές αποδοκιμασίες όσων παρευρίσκονταν κατά την αποχώρηση των μελών του ΠΑΜΕ». Η εθνική ενότητα που χωράει στις διαμαρτυρίες της πλατείας και έχει ως στόχο το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ καλά κρατεί. Κάθε άλλη λέξη περιττεύει...

Σε δύσκολη θέση φαίνεται να έχει περιέλθει η συγκυβέρνηση (και) αναφορικά με την ανάπτυξη της νέας τεχνολογίας διαδικτυακών συνδέσεων VDSL. Τις τελευταίες μέρες ο ΟΤΕ (δηλαδή η «Ντόιτσε Τέλεκομ») πιέζει με κάθε δυνατό τρόπο ώστε να του χορηγηθεί η άδεια προώθησης του νέου γρήγορου ίντερνετ, με ταχύτητες που μπορεί να φτάνουν και τα 50Mbps, κάτι τέτοιο ωστόσο μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει, τουλάχιστον όχι με τους όρους που ζητά το γερμανικό μονοπώλιο.

Οι λεγόμενοι «εναλλακτικοί πάροχοι» πιέζουν και αυτοί από τη δική τους πλευρά είτε για να καθυστερήσουν όσο μπορούν την παραπάνω διαδικασία είτε να γίνει έτσι που δεν θα έδινε ακόμη μεγαλύτερο πλεονέκτημα στον κύριο ανταγωνιστή τους. Η κατ' αρχήν έγκριση που παρείχε η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (ΕΕΤΤ), προσπαθώντας να συμβιβάσει τις αντιθέσεις ανάμεσα στα μονοπώλια που λυμαίνονται την εγχώρια αγορά, δεν ικανοποίησε τον ΟΤΕ, τόσο ως προς το σκέλος των τιμών που αυτός θα έπρεπε να πουλά υπηρεσίες χονδρικής στους άλλους εναλλακτικούς παρόχους, όσο και ως προς τη φραγή προώθησης νέων προϊόντων και υπηρεσιών που προσπάθησε να επιβάλλει η ΕΕΤΤ.

Με δεδομένο, ότι η Ντ. Τ. βρίσκεται τουλάχιστον ένα βήμα μπρος σε σχέση με τους ανταγωνιστές της όσον αφορά το επίπεδο των υποδομών - μέσω της επιζήμιας για τα λαϊκά συμφέροντα, σταδιακής απόκτησης της πλειοψηφίας των μετοχών του ΟΤΕ - οι «εναλλακτικοί πάροχοι» επικαλούνται λόγους «υγιούς ανταγωνισμού» και με αυτό το σκεπτικό έχουν ζητήσει και την παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από τον περασμένο Ιούνη.

Οποια κι αν είναι τελικά η εξέλιξη στο ζήτημα, όλα τα παραπάνω αποδεικνύουν ότι η «απελευθέρωση» της εγχώριας τηλεπικοινωνιακής αγοράς εν τέλει αποτελεί φραγμό για την ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών, με την Ελλάδα 20 χρόνια και πλέον μετά το «άνοιγμα» της αγοράς, να εξακολουθεί να βρίσκεται και σε αυτόν τον τομέα στις τελευταίες θέσεις ανάμεσα στις χώρες της Δύσης. Ακόμη και όταν με μεγάλη καθυστέρηση σημειώνεται κάποια πρόοδος, πάντοτε γίνεται με τους όρους που βολεύει αποκλειστικά την κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων, αλλά είναι και πανάκριβη για την πλειοψηφία των λαϊκών στρωμάτων.

Γρηγοριάδης Κώστας

Ετσι, λοιπόν, πληροφορούμαστε ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση βραβεύεται με το ...Νόμπελ Ειρήνης. Κι αυτό διότι με τη δράση της συνέβαλε «στην προώθηση της ειρήνης και της συμφιλίωσης, της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

Οχι πως είχαμε σε καμία υπόληψη το συγκεκριμένο θεσμό (που άλλωστε έχει ...βραβεύσει και τις ΗΠΑ για τη φιλειρηνική δράση τους), απλά αναρωτιέται κανείς σε ποιο βαθμό μπορεί να φτάσει η υποκρισία και η κοροϊδία.

Δεν αμφιβάλλουμε ότι μετά τις εξελίξεις στην Ελλάδα, την Ιταλία, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία, είναι πιθανό στην ΕΕ να πάει και το ...Νόμπελ Οικονομίας. Θα τα σαρώσει όλα τα βραβεία φέτος!!!

ΑΝΑΔΙΟΡΓΑΝΩΝΕΤΑΙ, όπως μας ανακοίνωσε το υπουργείο Οικονομικών, ο φορολογικός μηχανισμός της χώρας. Καταργούνται 127 εφορίες και μπαίνει τέλος στο χάος. Θα έχουμε ένα μικρό, σύγχρονο και ευέλικτο φορολογικό μηχανισμό.

Ετσι και λιγότεροι υπάλληλοι θα πληρώνονται και νέες πρακτικές θα ακολουθούνται και περισσότεροι έλεγχοι θα γίνονται και η τεχνολογία θα αξιοποιηθεί στο μέγιστο. Οι εφορίες μας θα γίνουν ...πρότυπο λειτουργίας.

Μπορεί να γίνει κι έτσι (αν και πολύ αμφιβάλλουμε). Ομως η ουσία του πράγματος δεν αλλάζει. Είτε με 500 ΔΟΥ σε αυτή τη χώρα είτε με 50 ΔΟΥ, τα φορολογικά έσοδα θα τα πληρώνει πάλι ο εργαζόμενος, ο συνταξιούχος, ο αγρότης και ο άνεργος. Το κεφάλαιο θα συνεχίσει νόμιμα να μην πληρώνει φράγκο.

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Δείχνουν το δρόμο στα πανεπιστήμιά μας» έγραφαν, προχτές, τα «Νέα», στην πρώτη τους σελίδα και είχε εκτενές ρεπορτάζ για το «Κέμπριτζ, το φημισμένο βρετανικό πανεπιστήμιο», που «θα αρχίσει να εκδίδει 40ετή ομόλογα, για να συγκεντρώσει χρήματα που θα επενδύσει στην έρευνα». Στο δισέλιδο ρεπορτάζ ο τίτλος γίνεται πιο συγκεκριμένος:«Βρετανικό μάθημα στα ελληνικά ΑΕΙ». Ποιο είναι το μάθημα που πρέπει να πάρουν τα ελληνικά πανεπιστήμια; Να γίνουν Ανώνυμες Εταιρείες, όπως ακριβώς ορίζει ο νόμος - για το Πανεπιστήμιο ΑΕ!

Η λογική είναι «απλή»: Το πανεπιστήμιο είναι κι αυτό μια επιχείρηση που ψάχνει επενδυτές, εκδίδει ομόλογα και γενικά έχει μια δραστηριότητα που απευθύνεται σε κάθε είδους πελάτες. Πελάτες είναι οι φοιτητές και οι σπουδαστές που «αγοράζουν» σπουδές, πελάτες είναι και οι επενδυτές που ρίχνουν χρήμα στα πανεπιστήμια για να βγάλουν κέρδος. Είναι «λογικό» για ένα πανεπιστήμιο - επιχείρηση να έχει αδυναμία στους επενδυτές, οι οποίοι απ' την πλευρά τους προτιμούν τα πανεπιστήμια που παράγουν γνώση σύμφωνα με τις ορέξεις της «αγοράς».

Δεν κάνει εντύπωση πως τα «Νέα» προτείνουν στα ελληνικά πανεπιστήμια να πάρουν μάθημα απ' το Κέμπριτζ, ώστε να προωθηθεί και ο νόμος - πλαίσιο. Στα πανεπιστήμια ΑΕ, όμως, οι φοιτητές πληρώνουν με διάφορους τρόπους. Στα πανεπιστήμια ΑΕ πληρώνουν είτε μέσω των βιβλίων που δεν εγκρίνονται δωρεάν (οι φοιτητές δικαιούνται ένα βιβλίο ανά μάθημα), είτε με δίδακτρα στα μεταπτυχιακά, είτε με κάποιο αντίτιμο στη σίτιση και τη στέγαση. Επιπλέον, στα πανεπιστήμια ΑΕ η γνώση και η έρευνα ορίζεται αποκλειστικά απ' αυτόν που κάνει μπίζνες, απ' αυτόν που θα αγοράσει τα ομόλογα...

Τέλος, στο ρεπορτάζ αναφέρεται πως η μόνη σχέση που έχουν τα πανεπιστήμια με τα ομόλογα ήταν το PSI (Πρόγραμμα Αναδιάρθρωσης του Ελληνικού Χρέους) και όπως γράφουν, σωστά, τα «Νέα», τα 120 εκατομμύρια ευρώ που είχαν καταθέσεις στην Τράπεζα της Ελλάδας, μετά το «κούρεμα» έγιναν 33 εκατ... Αυτό που προτείνεται, λοιπόν, είναι μεγαλύτερη σχέση με την «αγορά», με την έκδοση ομολόγων, με άμεσες σχέσεις με επενδυτές κ.ά. Η πρόταση, δηλαδή, είναι παιδεία - επιχείρηση, που η «τιμή» της θα εξαρτάται απ' τις «ανάγκες» της «αγοράς» και η μόρφωση των παιδιών θα «μετριέται» σε ομόλογα. Εάν πάει καλά η «αγορά» έχει καλώς, εάν όχι θα αφήνουν τους φοιτητές στο έλεος των «δυσκολιών» του «ελεύθερου ανταγωνισμού»... Πάντως, το σίγουρο είναι και στις δύο περιπτώσεις πως οι φοιτητές κερδισμένοι δε θα είναι ούτε στη γνώση που θα λαμβάνουν, ούτε στις παροχές που θα έχουν...