Δήλωση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ Π. Κουρουμπλή: «Η ελληνική κοινωνία ματώνει οικονομικά καθημερινά (...) Δηλώσεις όπως αυτή του κ. Παναγιώτη Ρουμελιώτη, αποδεικνύουν με τραγικό τρόπο ότι η τρόικα, το ΔΝΤ και κάποιοι στην Ελλάδα γνώριζαν ότι η συνταγή των μέτρων δεν έχει κανένα μέλλον. Οι σκιές για τη διαχείριση κρίσιμων οικονομικών μεγεθών της χώρας, όπως είναι η ιστορία των CDS, πρέπει να αποκαθίστανται έπειτα από ενδελεχή οικονομικό εισαγγελικό έλεγχο, ώστε να μην συντηρούνται επικίνδυνες υποψίες στην κοινωνία που απειλούν την κοινωνική ηρεμία. Καλώ τους αρμόδιους εισαγγελείς να διερευνήσουν και να αποδώσουν την πραγματικότητα στην υπόθεση αυτή και σε κάθε παρόμοια υπόθεση, εμπεδώνοντας στη συνείδηση της κοινωνίας το αίσθημα του δικαίου».

Τι ακριβώς καλεί τους εισαγγελείς να πράξουν ο ΣΥΡΙΖΑ; Να αποφανθούν αν τα μνημόνια ήταν επιτυχημένα ή αποτυχημένα; Αποτελεσματικά ή αναποτελεσματικά; Σύννομα ή παράνομα; Να ερευνήσουν αν η διαχείριση ήταν χρηστή και έντιμη; Κι αν δεν ήταν να στείλουν πέντε - έξι στη φυλακή ή αλλιώς να αποφανθούν ότι σωστά και έντιμα διαχειρίστηκαν οι αρμόδιοι τα κρίσιμα οικονομικά μεγέθη της χώρας; Να καθησυχάσει δηλαδή η αστική Δικαιοσύνη τον λαό και να αποτρέψει με τις όποιες αποφάσεις της, που προφανώς θα στηρίζονται σε νόμους κομμένους και ραμένους στα μέτρα των αστών, την πάλη του;

Μέχρι τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ καλούσε το λαό να προσδοκά λύσεις απ' την ΕΕ. Τώρα τον καλεί να τις προσδοκά και απ' τη Δικαιοσύνη. Να αναθέσει δηλαδή σε θεσμούς του αστικού κράτους ζητήματα που η ίδια τα αντιμετωπίζει με τους νόμους που προστατεύουν τους κεφαλαιοκράτες. Που άπτονται της ταξικής πάλης και θα λυθούν μόνο όταν αυτή στεφθεί από επιτυχία για την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Ο καπιταλισμός δε θα σταματήσει όσο υπάρχει να γεννάει σκάνδαλα, διαφθορά, διαπλοκή, ένα μπορεί να ξεσκεπάζεται και την ίδια ώρα δέκα να φυτρώνουν. Να γεννάει κρίσεις ολοένα και βαθύτερες. Να προκαλεί ανείπωτη βαρβαρότητα στους λαούς από την εκμετάλλευση. Αυτό είναι το πρόβλημα που πρέπει να λύσει κάθε λαός στη χώρα του, τραβώντας την πάλη του αποφασιστικά στο τσάκισμα της αντιλαϊκής πολιτικής, στην ανατροπή αυτού του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος. Αλίμονο αν αναθέτει την εξεύρεση λύσεων στα προβλήματά του σ' αυτούς που τα προκαλούν. Αλίμονο αν πειστεί ότι κάποιος άλλος πέρα απ' τον ίδιο είναι αρμόδιος και ικανός να του δώσει διέξοδο.

Η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων στην προσπάθειά της να δικαιολογήσει την ταφόπλακα που θα στήσει την επόμενη βδομάδα πάνω στους μισθούς των εργαζομένων στο εμπόριο, υπογράφοντας μείωση, ισχυρίζεται ότι έδωσε και συνεχίζει να δίνει μια μεγάλη μάχη με στόχο να «κρατήσει ζωντανή τη συλλογική σύμβαση εργασίας και να αντισταθεί στο γενικευμένο εργασιακό μεσαίωνα που μας επέβαλαν τα μνημόνια», λέει χαρακτηριστικά.

Ας πάρουμε ένα παράδειγμα για να δούμε τη «ζωντάνια»... της νέας ΣΣΕ. Ο βασικός μισθός του εμποροϋπαλλήλου - πωλητή το 2009 ήταν 903,67 ευρώ αν υπολογιστεί η μείωση της τάξεως του 6% και αφαιρεθούν οι κρατήσεις του ΙΚΑ (περίπου 20%) ο τελικός καθαρός μισθός διαμορφώνεται στα 679,20 ευρώ! Αν σε αυτόν υπολογιστούν τα αλλεπάλληλα χαράτσια, οι δυσβάσταχτοι φόροι, κλπ., τότε η «ζωντανή» σύμβαση της πλειοψηφίας διαμορφώνει συνθήκες «κόλασης» για τη ζωή του εμποροϋπαλλήλου και της οικογένειάς του. Επικαλούνται μάλιστα τον «εργασιακό μεσαίωνα» που επέβαλαν τα μνημόνια όταν οι ίδιοι υπογράφουν μείωση μισθών, δηλαδή στην πράξη εφαρμόζουν αυτό που υπαγορεύουν τα μνημόνια.

Οι περισσότερες λαϊκές οικογένειες δεν μπορούν πια ούτε να σκεφτούν ότι θα πάνε θερινές διακοπές. Είναι χαρακτηριστικό ότι, σύμφωνα με την έρευνα που προαναφέραμε, το ελάχιστο κόστος διαμονής - διατροφής 15 ημερών για μια τετραμελή οικογένεια αγγίζει τα 3.000 ευρώ! Και στο ποσό μάλιστα αυτό δεν συμπεριλαμβάνονται τα μεταφορικά έξοδα. Αν ταξιδέψουν στη χερσαία Ελλάδα με ΙΧ έχουν να αντιμετωπίσουν το κόστος της βενζίνης που σκαρφάλωσε στην Αθήνα στο 1,70 ευρώ το λίτρο, ενώ στην περιφέρεια κυμαίνεται πολύ παραπάνω. Εχουν επίσης το βραχνά των διοδίων που, τα τελευταία χρόνια με την ιδιωτικοποίηση των οδικών αξόνων, αυξήθηκαν ακόμη και πάνω από 500%! Ετσι μόνο για διόδια μια διαδρομή Αθήνα - Θεσσαλονίκη με επιστροφή στοιχίζει 46 ευρώ, ενώ αντίστοιχα από την Αθήνα στην Καλαμάτα 22,80 ευρώ.

Ακόμη χειρότερα τα πράγματα είναι για όσους θέλουν να ταξιδέψουν στα νησιά. Οι εφοπλιστές που συσσώρευσαν τεράστια κέρδη τα προηγούμενα χρόνια, αν και μειώνουν συνεχώς τα δρομολόγια, δρομολογούν γερασμένα πλοία και χτυπούν αδυσώπητα τα δικαιώματα των ναυτεργατών, αυξάνουν κάθε χρόνο ανελλιπώς τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια. Μόνο φέτος αυξήθηκαν κατά 15-30%, ενώ η αύξηση μέσα σε μια δεκαετία ξεπέρασε το 300%! Για παράδειγμα ένα ζευγάρι ταξιδεύοντας 11 ώρες κατάστρωμα απ' το Λαύριο στη Λήμνο θέλει τουλάχιστον 241 ευρώ (και με ...έκπτωση) με επιστροφή αν πάρει και το ΙΧ.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Χρήσιμο είναι, για να μην πέφτουν στην παγίδα της παραπλάνησης και της παραπληροφόρησης οι αυτοαπασχολούμενοι και οι μικροί επαγγελματίες, βιοτέχνες, έμποροι, να γίνει και πάλι σαφές τι εννοεί η ΕΕ - και κατ' επέκταση οι φορείς που συνδέονται με αυτήν, όπως και η συγκυβέρνηση - όταν μιλά για «μικρομεσαίες» επιχειρήσεις.

Η διάκριση είναι «μεσαίες», «μικρές» και «πολύ μικρές» επιχειρήσεις. Δεν είναι λίγοι οι ΕΒΕ που θεωρούν ότι ανήκουν τουλάχιστον στην κατηγορία των μικρών. Ισως να είναι κι έτσι. Ωστόσο, πρέπει να λάβουν υπόψη τους ότι στην κατηγορία των πολύ μικρών επιχειρήσεων η ΕΕ συμπεριλαμβάνει επιχειρήσεις που ο ετήσιος τζίρος τους μπορεί να φτάσει και τα ...2 εκατ. ευρώ! Κάτι που δεν ξαφνιάζει, εφόσον θεωρεί «μεσαίες» επιχειρήσεις αυτές που έχουν έως 249 εργαζόμενους και ο τζίρος τους μπορεί να φτάσει μέχρι τα 50 εκατ. ευρώ!

Ετσι, εάν υποθέσουμε ότι υπάρχει πια έστω και ένας μικρός ΕΒΕ που μπορεί να σκεφτεί το ενδεχόμενο να δανειστεί, έστω και με ευνοϊκούς όρους, για να στηρίξει τη δουλειά του, αυτός πρέπει να είναι έτοιμος να βρεθεί να περιμένει στον ίδιο γκισέ της τράπεζας μαζί με τον επιχειρηματία που έχει 150 εργαζόμενους και τζίρο 20 εκατ. ευρώ.

Μαντέψτε ποιος θα πάρει το δάνειο...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Για άλλη μια φορά η συγκυβέρνηση σκληραίνει τη στάση της και ετοιμάζει επίθεση σε πολλά μέτωπα. Την ίδια ώρα που ολοκληρώνει τις συζητήσεις για τη δέσμη μέτρων των 14,5 δισ. ευρώ, προχωρά στις συγχωνεύσεις των οργανισμών. Πριν ακόμη φτάσουν στον κόσμο τα μπιλιετάκια της φοροφρίκης, συζητά για πολύ σημαντικές αλλαγές στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας υπέρ των μονοπωλιακών ομίλων. Πριν ανοιγοκλείσει «βλέφαρο» ετοιμάζεται να παραδώσει την Αγροτική Τράπεζα, κρατώντας στο Δημόσιο τα βάρη της. Ολο για τη ρευστότητα στην αγορά και το ΕΣΠΑ λέει, αλλά στο μεταξύ νέες διατάξεις «μαγειρεύονται» για την «απλοποίηση» των διαδικασιών υπέρ των επιχειρηματιών. Τσακώνεται για το αν θα κάνει ή όχι επαναδιαπραγμάτευση και στο μεταξύ προωθεί όλες τις αντεργατικές αναδιαρθρώσεις και τις ιδιωτικοποιήσεις για να σωθεί το κεφάλαιο από την κρίση, τσακίζοντας το λαό.

Αυτά και πολλά ακόμη δείχνουν ότι η συγκυβέρνηση δεν καθυστερεί, ούτε αποτυγχάνει στο έργο της. Ηρθε για να μπορέσει να εφαρμόσει αυτό που θέλησαν τα μονοπώλια, όπως και οι προηγούμενες. Ηρθε για να τα πάρει όλα από τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Ηρθε για να υλοποιήσει τα σχέδια της ΕΕ, της τρόικας, του μεγάλου κεφαλαίου. Εκχώρηση του δημόσιου πλούτου, ελαχιστοποίηση εργασιακών δικαιωμάτων, βίαιη ανακατανομή του πλούτου υπέρ των μεγάλων επιχειρήσεων, χτύπημα σε ατομικές και συλλογικές ελευθερίες, χτύπημα των αγώνων. Το πρόσφερε στον κ. Μάνεση της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» ενάντια στους εργάτες απεργούς. Οι εργαζόμενοι έχουν δεχτεί αμέτρητα χτυπήματα. Αλλά δεν πρέπει να απογοητεύονται. Πρώτα απ' όλα γιατί εάν ενωθούν, κανείς δεν μπορεί να αναμετρηθεί μαζί τους. Και έπειτα, επειδή οι φορείς του οργανωμένου αγώνα και της συσπείρωσης υπάρχουν ήδη και δρουν, το ΠΑΜΕ, η ΠΑΣΥ, η ΠΑΣΕΒΕ. Οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικροί αγρότες έχουν πού να «ακουμπήσουν». Είναι στο χέρι τους να εμποδίσουν την αντιλαϊκή πολιτική, να φέρουν την ανατροπή.

Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως η «επιτομή της ελεύθερης αγοράς» το σχέδιο για την ιδιωτικοποίηση του σιδηροδρόμου που αποκάλυψε πριν από λίγες μέρες, μιλώντας σε ραδιοφωνικό σταθμό, ο υπουργός Ανάπτυξης Κ. Χατζηδάκης. Ανάμεσα σε άλλα, ο υπουργός στη συνέντευξή του διαχώρισε το δίκτυο του ΟΣΕ από την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, λέγοντας ότι σκοπός της κυβέρνησης είναι να ιδιωτικοποιηθεί η κρατική σιδηροδρομική εταιρεία και όχι το σιδηροδρομικό δίκτυο, το οποίο είναι από τη φύση του ζημιογόνο και αυτό θα παραμείνει στο κράτος. «Τα δίκτυα αυτά (...) είναι κρατικά (...) γιατί είναι ζημιογόνα, άρα κανείς δεν θέλει να τα πάρει», είπε συγκεκριμένα. Με απλά λόγια, το κράτος θα διατηρήσει το δίκτυο του ΟΣΕ, με δημόσιο χρήμα θα το συντηρεί, θα το επεκτείνει και θα το εκσυγχρονίζει. Αντίθετα, ο ιδιώτης που θα πάρει την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, θα καθορίζει με όρους που βολεύουν την κερδοφορία του, πόσα δρομολόγια θα εκτελούνται και προς ποιους προορισμούς, τις τιμές των εισιτηρίων, το σύνολο τελικά της λειτουργίας της. Και για να μην ξεχνάμε, θα του τη δώσουν και «λευκή» από χρέη - κι αυτά στον κρατικό προϋπολογισμό θα πάνε - αλλά και με πλήρως «ανταγωνιστικές» συνθήκες εργασίας και μισθούς για τους εναπομείναντες σιδηροδρομικούς υπαλλήλους. Πραγματικά, «χρυσές δουλειές» για τους... φίλους της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ...