Παρασκευή 16 Δεκέμβρη 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Φοβούνται την οργανωμένη αντίσταση

Παπαγεωργίου Βασίλης

Είναι εμφανές όλο το τελευταίο διάστημα πως το υπουργείο έχει πρόβλημα με την εφαρμογή του νόμου - πλαίσιο και απειλεί προς κάθε κατεύθυνση. Υπενθυμίζουμε πως η υπουργός Παιδείας, Α. Διαμαντοπούλου, την Τρίτη απείλησε τα πανεπιστήμια πως αν δεν εφαρμοστεί ο νόμος - πλαίσιο θα κοπεί η χρηματοδότηση στα πανεπιστήμια. Χτες, προχώρησε σε νέα δήλωση, όπου υποστήριξε, μεταξύ άλλων, πως «η οργανωμένη, όμως, αντίσταση στην εφαρμογή του νόμου είναι ευθεία βολή κατά της δημοκρατίας»! Η δήλωση αυτή έγινε με αφορμή τα «φαινόμενα εκφοβισμού σε ΑΕΙ», για το θέμα των συμβουλίων διοίκησης. Μάλιστα, η Α. Διαμαντοπούλου έδειξε για μια ακόμα φορά τις προθέσεις της κυβέρνησης υποστηρίζοντας ότι «η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας θα πράξει το παν για την εφαρμογή του νέου νόμου». Φοβούνται την οργανωμένη αντίδραση φοιτητών, σπουδαστών και διδασκόντων και απειλούν, πως θα επιβάλλουν το νόμο - πλαίσιο. Με τη μαζική συμμετοχή στον αγώνα για να μην εφαρμοστεί ο νόμος, απλά οι απειλές τους θα πέσουν στο κενό. Και κάτι τελευταίο: Ζορίζονται στην εφαρμογή του νόμου - πλαίσιου και φαίνεται...

«Κοίτα ποιος μιλάει»...

Τον έχει πιάσει η ...νοσταλγία τον υπουργό Ανάπτυξης και υποψήφιο πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Μ. Χρυσοχοΐδη.

Τελευταία, στις δημόσιες τοποθετήσεις του, όπως και χτες στο συνέδριο του ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου, σημειώνει ότι «υπήρξε μια Ελλάδα του χτες, την οποία πρέπει να ξαναφτιάξουμε και σήμερα».

Και το αναλύει. Για παράδειγμα, το 1981, έτος ένταξης της Ελλάδας στην ΕΟΚ, οι εξαγωγές ήταν στο 26% επί του ΑΕΠ. Το 2009 ήταν -11% του ΑΕΠ και τώρα, υποτίθεται ότι έχουν φτάσει στο 11% του ΑΕΠ ...εξαιτίας του.

Δε μας είπε όμως, ο υπουργός, ποιος και τι φταίει για τα χάλια αυτά; Κάνει σύγκριση με την Αυστρία, που το 1981 είχε το ίδιο ποσοστό εξαγωγών και τώρα έφτασαν στο 45%.

Δηλαδή, ο εργαζόμενος, ο αγρότης και ο αυτοαπασχολούμενος φταίνε για τη μείωση των εξαγωγών και της παραγωγής; Η πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, υπέρ των μονοπωλίων, που καθόριζε αυστηρά και τον παραγωγικό καταμερισμό, φταίνε και το ξέρει καλά, γιατί κι αυτός μέλος αυτών των κυβερνήσεων ήταν.

Αλλού το πάει ο υπουργός με την «αυτοκριτική» - ώστε να εμφανιστεί πρωτεργάτης του νέου - αλλά αλλού τον πάει η αυτοκριτική. Τα σημερινά χάλια δεν έχουν να κάνουν ούτε με το «μεγάλο» κράτος - «εχθρό των πολιτών» το χαρακτήρισε, ούτε ενδεχομένως με μια μερίδα βιομηχάνων που «βολεύτηκαν» με τα κέρδη από τις εισαγωγές, αντί να αδράξουν την ευκαιρία να παράγουν. Εχουν να κάνουν με το φιλομονοπωλιακό χαρακτήρα της ίδιας της ΕΕ και των κυβερνήσεων του ευρωμονόδρομου. Και ο υπουργός Ανάπτυξης συνεχίζει να υπερασπίζεται αυτόν το χαρακτήρα, αφού και σήμερα το πρώτο του μέλημα είναι να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα και οι αξιώσεις των μεγαλοεπιχειρηματιών.

Ας τα αφήσουν αυτά. Αυτοκριτική και σπίτι τους, είναι το ελάχιστο που μπορούν να κάνουν και θα πρέπει να υποστούν τα μεγαλοστελέχη του ΠΑΣΟΚ, ιδίως αυτοί που επιμένουν σε μέτρα κατά των εργαζομένων και υπέρ των πλουτοκρατών.

Ομολογούν ποια συμφέροντα υπηρετούν

Συναντήθηκε με την τρόικα για να δηλώσει ότι συμφωνεί με το ξεκλήρισμα των μικρέμπορων! Ο λόγος για τη διοίκηση της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ) που στις θέσεις που διατύπωσε εγγράφως στους εκπροσώπους της τρόικας πέταξε και το τελευταίο «φύλλο συκής» με το οποίο κατά καιρούς έχει επιχειρήσει να καμουφλάρει την ευθεία συμπόρευσή της με τα συμφέροντα των μονοπωλίων και του μεγάλου κεφαλαίου. «Δε θα διαφωνήσουμε ότι για μια μικρή χώρα σαν την Ελλάδα ο αριθμός των μικρών εμπορικών επιχειρήσεων είναι ίσως και υπερβολικός», ξεκαθαρίζει ως «θέση» της απέναντι στην τρόικα. Το μόνο πρόβλημα, που μπαίνει για την πλειοψηφία της ΕΣΕΕ, από το βίαιο αφανισμό των εκατοντάδων χιλιάδων μικρεμπόρων εντοπίζεται στην... έλλειψη σχεδιασμού (όχι και τόσοι πολλοί μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα) και στις απώλειες που εκτιμάει με τους λογιστικούς της υπολογισμούς ότι θα έχει το κράτος από έσοδα! Τόσο χυδαία και απροκάλυπτα. Οι χιλιάδες μικρέμποροι που βρίσκονται αντιμέτωποι με τη φτώχεια και την ανεργία, που βλέπουν από μέρα σε μέρα να μην μπορούν να ζήσουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους πρέπει να τους δείξουν το δρόμο που τους αξίζει. Της απομόνωσης, της περιθωριοποίησης. Μαζί με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα να διεκδικήσουν τη ζωή που δικαιούνται.

Οι εργάτες έχουν δύναμη

Να επιβάλλει «σιγή νεκροταφείου» καταρχήν στους τόπους δουλειάς (εκεί δηλαδή όπου πρώτα απ' όλα εκφράζεται η ένταση της εκμετάλλευσης και γι' αυτό επιβάλλεται η οργάνωση της εργατικής αντίστασης), αλλά και παντού όπου ζουν και κυκλοφορούν οι εργάτες και γενικά οι λαϊκές οικογένειες θέλει η μεγαλοεργοδοσία. Επιδιώκει να πάρει τα μέτρα της ενάντια στην αυξανόμενη αγωνιστική δράση που γεννά η πολιτική που υπηρετεί την «ανταγωνιστικότητα», και ομολογεί την ανησυχία της για το ενδεχόμενο αυτή η αγωνιστική διάθεση να μετατραπεί σε δύναμη καθολικής αντεπίθεσης στα συμφέροντα των μονοπωλίων.

Σ' αυτό το πλαίσιο εντάσσεται η εμφάνιση δυνάμεων των ΜΑΤ στην απεργία που έγινε στην ΑΓΝΟ για την ανάκληση τρομοκρατικών απολύσεων. Χτες, η αστυνομία έκανε την εμφάνισή της και στη NEWSPHONE, όπου ήταν σε εξέλιξη κινητοποίηση ενάντια στην τρομοκρατία και τις αντεργατικές μεθοδεύσεις της εργοδοσίας. Στη BOFROST, «επισκέφτηκε» τους εργάτες και τις δύο μέρες της 48ωρης απεργίας. Η αστυνομία εμφανίζεται έξω από εργοστάσια όπου οι εργάτες αντιδρούν γιατί συνάδελφοί τους πετιούνται στο δρόμο, έξω από τη ΔΕΗ όπου Λαϊκές Επιτροπές ξεσηκώνονται για να μη μένουν οικογένειες ολόκληρες χωρίς ρεύμα επειδή δε πληρώνουν τα δυσβάστακτα χαράτσια. Συνεχίζουν να σέρνονται στα δικαστήρια συνδικαλιστές που βρέθηκαν στο πλευρό του εργαζόμενου στα ΤΖΑΜΠΟ ο οποίος ξεσηκώθηκε ενάντια στην αδίστακτη εργοδοσία. Και βέβαια, το δικό τους ρόλο για την ένταση της καταστολής έχουν και τα αστικά ΜΜΕ. Τρανταχτό παράδειγμα το ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ, που χτες ανέλαβε να ζητήσει να σταματήσει η απεργία των χαλυβουργών της Ελευσίνας, εκφράζοντας την ανησυχία του για την πορεία της επιχείρησης και όχι βέβαια για τις οικογένειες των εργατών που στέλνουν τους ανθρώπους τους να δουλεύουν στη φωτιά για ένα ξεροκόμματο, χωρίς να ξέρουν καν αν θα γυρίσουν σώοι στα σπίτια τους μετά τη βάρδια.

Την ίδια στιγμή, η πλουτοκρατία και οι υπηρέτες της προσπαθούν να δικαιολογούν την καταστολή των αγώνων, με το επιχείρημα ότι οι αγώνες πλήττουν την οικονομία, τις επιχειρήσεις, και μάλιστα σε συνθήκες κρίσης... Αλλά την κρίση τη δημιούργησαν οι καπιταλιστές. Από το συνεχές ξεζούμισμα των εργατών υπερσυσσώρευσαν κεφάλαια που δεν τα επενδύουν γιατί δεν θα έχουν μεγαλύτερη κερδοφορία. Θέλουν τους εργάτες χωρίς δικαιώματα, να μη διεκδικούν, για να αυξάνουν τα κέρδη. Γιατί όμως οι εργάτες πρέπει να υποταχτούν σε μια οικονομία που τους μοιράζει ανεργία και εξαθλίωση; Τι πρέπει να κάνουν, να δεχτούν να δουλεύουν σε συνθήκες σκλαβιάς, χωρίς συμβάσεις, χωρίς ωράρια; Να βλέπουν τα παιδιά τους να πηγαίνουν στο σχολείο νηστικά και να μην αντιδρούν; Να βλέπουν ότι οι οικογένειές τους σε λίγο δε θα μπορούν να πηγαίνουν στο γιατρό και να έχουν τα απαραίτητα φάρμακα και να μην ξεσηκώνονται; Να αντιλαμβάνονται πως απειλούνται κατακτήσεις που απέσπασαν με αιματηρούς αγώνες και να μην αγωνίζονται;

Είναι σίγουρο ότι όσο επιταχύνεται η εφαρμογή αλλά και η παραγωγή αντιλαϊκών μέτρων, η προσπάθεια καταστολής των λαϊκών αγώνων θα δυναμώνει, μαζί με την επιχείρηση υφαρπαγής της λαϊκής συναίνεσης. Ο λαός όχι μόνο δεν πρέπει να φοβηθεί, αλλά πρέπει να βγάλει συμπεράσματα για τη δύναμη που έχει και με την αντιμονοπωλιακή του πάλη, την ταξική αλληλεγγύη, μπορεί να μεγαλώσει, όχι μόνο τρομάζοντας αλλά και ανατρέποντας οριστικά εκείνους που του φορτώνουν όλο και περισσότερα βάρη.


Αναστασία ΜΟΣΧΟΒΟΥ

Προαποφασισμένες οι αντιλαϊκές επιλογές...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΤΕΛΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ αυτής της κυβέρνησης όλο και κάτι καινούργιο μαθαίνει κανείς! Ετσι, λοιπόν, από τον Δημήτρη Ρέππα πληροφορηθήκαμε ότι υπάρχει ένα ...νέο είδος απολύσεων.

Οπως είπε, αποτελούν σοβαρή πρόταση «οι απολύσεις που οδηγούν στην αναδιοργάνωση του κράτους»! Πώς ακριβώς γίνεται αυτό, μόνο η ...κυβέρνηση Παπαδήμου μπορεί να μας το εξηγήσει.

Δηλαδή, αν σε ένα νοσοκομείο μειώσεις τους γιατρούς στο μισό αυτό ...αναδιοργανώνεται; Αν σε έναν παιδικό σταθμό διώξεις το μισό προσωπικό καλυτερεύουν οι λειτουργίες του; Ενα σχολείο χωρίς δασκάλους λειτουργεί υποδειγματικά;

Τι να πει κανείς! Τα πάντα θα ακούσουμε πλέον, προκειμένου να δικαιολογηθούν οι προειλημμένες αποφάσεις για απολύσεις στο δημόσιο τομέα και νέα συρρίκνωση των μισθών.

Γιατί ό,τι και αν λένε, μην έχετε καμία αμφιβολία, εκεί το πάνε και αυτό ακριβώς θέλουν να πετύχουν.

ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΝΟΙΑ συνεχίζεται! Κατέθεσαν - λέει - Ερώτηση στη Βουλή 15 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, μεταξύ των οποίων και ο πρώην υφυπουργός Οικονομικών Δ. Κουσελάς, για το περίφημο άρθρο 99!

Καταγγέλλουν ότι το χρησιμοποιούν οι επιχειρηματίες όχι για να σώσουν τις επιχειρήσεις τους, αλλά να γλιτώνουν από χρέη στο Δημόσιο (και κυρίως από τις υποχρεώσεις τους προς τους εργαζόμενους θα λέγαμε εμείς).

Καλά όλα αυτά, υπάρχει όμως μια μικρή λεπτομέρεια. Πως ...όλοι αυτοί έχουν ψηφίσει το νομοθετικό πλαίσιο για το άρθρο 99 όπως και όλο το «πακέτο» του πτωχευτικού κώδικα.

Ολα αυτά, δηλαδή, που παρέχουν ένα άνετο ... «μαξιλάρι», ώστε να πέφτουν στα μαλακά οι επιχειρηματίες που αρπάζουν επιδοτήσεις και φοροαπαλλαγές, για να αφήσουν στη συνέχεια απλήρωτους εργαζόμενους και φέσια.

Από ό,τι φαίνεται όμως είναι ο ...καλύτερος καιρός για κάποιους, προκειμένου να εντρυφούν στον αποπροσανατολισμό!


Παπαγεωργίου Βασίλης

Τα κροκοδείλια δάκρυα των «δημίων»

Γρηγοριάδης Κώστας

«Η φοροδοτική ικανότητα των Ελλήνων έχει εξαντληθεί»... «Είναι αδύνατο να υπάρξουν νέα μέτρα μείωσης μισθών και συντάξεων». Θρασύτατα και προκλητικά αναπαράγουν σε όλους τους τόνους το παραμύθι σύσσωμοι οι εκπρόσωποι της τρικομματικής κυβέρνησης της πλουτοκρατίας, οι επικεφαλής της τρόικας (ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ) και φυσικά τα αστικά ΜΜΕ. Κοροϊδεύουν κατάμουτρα δηλαδή το λαό και ταυτόχρονα επιδιώκουν να «εξαγνιστούν» από τη βάρβαρη πολιτική τους ώστε να μπορέσουν να συνεχίσουν με μεγαλύτερη ένταση τη σφαγή του λαού και των δικαιωμάτων του. Χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τη «φορολογική εξάντληση» των μισθωτών και των συνταξιούχων, ενώ την ίδια στιγμή ψηφίζουν νέα χαράτσια και υπερασπίζονται με πάθος την «ανάγκη» να τα πληρώσουν όλοι στο όνομα της νομιμότητας... Παριστάνουν τους φίλους και προστάτες των εργαζομένων και των συνταξιούχων ακριβώς για να συνεχίσουν πιο άγρια το τσάκισμα των μισθών και των συντάξεων. Τα «όχι» στις «οριζόντιες περικοπές» είναι σκέτη απάτη γιατί θέλουν να κρύψουν τις πολύ μεγαλύτερες και μόνιμες «περικοπές» που προωθούν από κοινού μέσω της κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων και της κυριαρχίας των ευέλικτων μορφών εργασίας, ενώ την ίδια στιγμή θέλουν να «τελειώνουν» και με τις συντάξεις και την Κοινωνική Ασφάλιση. Οταν κόπτονται για τη «φοροδοτική ικανότητα» το κάνουν αποκλειστικά και μόνο για να ζητήσουν νέες φορολογικές απαλλαγές για τις επιχειρήσεις, καθώς και μείωση των εργοδοτικών εισφορών στο όνομα τάχα της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας... Ο λαός πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι δεν υπάρχει σωτηρία αν δεν αντεπιτεθεί οργανωμένα και κατευθύνοντας την πάλη του στην ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων.

Ολεθρος η κυριαρχία των μονοπωλίων

«Το μέλλον της ελληνικής οικονομίας συνδέεται με την αποφασιστική μετάβαση σε ένα νέο εξωστρεφές υπόδειγμα βιώσιμης ανάπτυξης, όπου η Ελλάδα θα παράγει ανταγωνιστικά προϊόντα και υπηρεσίες για τις διεθνές αγορές». Αν έχει κάποια αξία η παραπάνω αναφορά του πρωθυπουργού στην ομιλία του στο Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο, αυτή βρίσκεται στο ότι επιβεβαιώνει την απαρέγκλιτη στοχοπροσήλωσή του στην υλοποίηση του στρατηγικού στόχου της πλουτοκρατίας, να διασφαλίσει την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία της, πατώντας πάνω στα «ερείπια» των δικαιωμάτων του λαού. Ο πρωθυπουργός ομολογεί κυνικά ότι στόχος της «εγχώριας» παραγωγής δεν είναι να διασωθεί ο λαός από τη φτώχεια και την εξαθλίωση και να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες του, αλλά στο πώς θα παράγει προϊόντα που θα είναι ανταγωνιστικά για τις διεθνείς αγορές. Ομως, όπως είναι εύκολα αντιληπτό, η υλοποίηση αυτού του στόχου είναι σκέτη καταστροφή για τη ζωή του λαού, γιατί απλά προϋποθέτει μισθούς Βουλγαρίας και Ινδίας, τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων, σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις και συνολικά υποταγή των πάντων στην παραγωγή ανταγωνιστικών προϊόντων για εξαγωγή... Το παραδέχθηκε, άλλωστε, ο ίδιος ο πρωθυπουργός, δηλώνοντας αμέσως μετά ότι «προτεραιότητα της ελληνικής κυβέρνησης και στόχος ευρείας πολιτικής αποδοχής» είναι η αλλαγή του «λειτουργικού και θεσμικού πλαισίου που διέπει την επιχειρηματικότητα και τις αγορές προϊόντος και εργασίας». Το συμπέρασμα για το λαό πρέπει να είναι ένα: Δεν υπάρχει ελπίδα όσο η παραγωγή και η οικονομία βρίσκεται υπό την κυριαρχία των μονοπωλίων.

«Βρώμικη δουλειά» και αντικομμουνισμός

Τη «βρώμικη δουλειά» για λογαριασμό του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ έχουν αναλάβει να βγάλουν οι υπουργοί του ΛΑ.Ο.Σ., επιβεβαιώνοντας πανηγυρικά το λόγο που τους έβαλαν στη συγκυβέρνηση του μαύρου μετώπου. Λειτουργώντας ως «λαγοί» και «πολιορκητικός κριός», οι υπουργοί του ΛΑ.Ο.Σ. μπαίνουν μπροστά για να περάσουν τα πιο βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα. Ο Μ. Βορίδης, για παράδειγμα, από τη θέση του υπουργού Μεταφορών, δηλώνει ευθέως ότι «δεν είναι ταμπού οι απολύσεις στο Δημόσιο», μπαίνοντας στην πρώτη γραμμή για να γίνουν πράξη οι μαζικές απολύσεις εργαζομένων στο Δημόσιο. Την ίδια στιγμή ο Αδ. Γεωργιάδης, από τη θέση του υφυπουργού Ναυτιλίας, δήλωσε αποφασισμένος να μετατρέψει τη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη σε σύγχρονο κάτεργο, με μισθούς Κίνας και απαγόρευση απεργιών. «Η Ενωση Ελλήνων Εφοπλιστών μας είπε ότι το πρόβλημα είναι ότι μία απεργία θα κρατήσει το πλοίο στη Ζώνη για περισσότερο από τον προβλεπόμενο χρόνο. Κανείς δεν δέχεται να μοιράζεται τα πλοία του με τρίτους», δήλωσε, δίχως να αφήσει την παραμικρή αμφιβολία ότι επιδιώκει να είναι η αυθεντική «φωνή» των εφοπλιστών. Φυσικά, οι υπουργοί του ΛΑ.Ο.Σ. βρίσκονται υπό την μπαγκέτα και το συντονισμό του προέδρου τους Γ. Καρατζαφέρη, που μιλώντας προχτές στο Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο δήλωσε ωμά ότι «εχθρός της ανάπτυξης είναι το ΠΑΜΕ», προτρέποντας σε αναμέτρηση με το ταξικό - λαϊκό κίνημα ώστε να «αποκομμουνιστικοποιηθεί η χώρα»! Ο χυδαίος αντικομμουνισμός είναι άρρηκτα συνυφασμένος με τη διαρκή αντιλαϊκή επίθεση της πλουτοκρατίας και την υποταγή του λαού.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Πόλεμος στη στρατηγική τους

Οι αποφάσεις για αυστηρότερη δημοσιονομική πειθαρχία που πήραν ΕΕ και Ευρωζώνη στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής, κάθε άλλο παρά ισχυροποιούν το καπιταλιστικό οικοδόμημα, που τρίζει από τους ανταγωνισμούς και τα αδιέξοδα της αστικής διαχείρισης της κρίσης. Πολύ περισσότερο, είναι αποφάσεις που δεν πρόκειται να ξεκολλήσουν το κεφάλαιο απο το βούρκο της ύφεσης και να αποτρέψουν μελλοντικές κρίσεις, όπως προπαγανδίζουν τα αστικά επιτελεία. Τα αυστηρότερα κριτήρια στη μέτρηση των ελλειμμάτων και του χρέους, είναι δεδομένο ότι δε θα οδηγήσουν στη μείωσή τους. Η κρίση είναι καπιταλιστική, εδράζεται στην οικονομία και όχι στο χρέος και το ξεπέρασμά της απαιτεί την υποτίμηση μέρος του συσσωρευμένου κεφαλαίου.

Στη βάση αυτή αναπτύσσονται οι ανταγωνισμοί ανάμεσα σε κράτη - μέλη και μερίδες της πλουτοκρατίας, ακόμα και μέσα στο ίδιο κράτος. Οι φυγόκεντρες τάσεις ενισχύθηκαν στην ΕΕ μετά τη Σύνοδο κορυφής, καθώς κάθε αστική κυβέρνηση προσπαθεί να διασφαλίσει τα συμφέροντα των δικών της μονοπωλιακών ομίλων στον ανταγωνισμό για το ποιος θα βρεθεί σε καλύτερη θέση στη φάση της αναιμικής ανάκαμψης. Το παράδειγμα της Μ. Βρετανίας είναι χαρακτηριστικό, όπως και οι αντιθέσεις ανάμεσα στη Γαλλία και τη Γερμανία, που οξύνονται, παρά την επιφανειακή σύμπλευση και νηνεμία. Οι αποφάσεις της πρόσφατης Συνόδου δίνουν τα εργαλεία για την αποπομπή χωρών από την ΕΕ. Η κρίση είναι βαθιά, θα μεγαλώσει και άλλο και μαζί της οι τριγμοί στην ιμπεριαλιστική λυκοσυμμαχία και συνολικά στο αστικό σύστημα. Τι παρουσιάζουν όλοι σαν «διέξοδο»; Τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας για να έρθει ανάπτυξη.

Ανεξάρτητα από την ορολογία που χρησιμοποιούν, σ' αυτό συμφωνούν και στην Ελλάδα όλα τα αστικά και οπορτουνίστικα κόμματα. Τι λένε επί της ουσίας; Οτι χρειάζονται «αναπτυξιακά» μέτρα που θα τονώσουν τις επενδύσεις. Δηλαδή, χρειάζεται να υποτιμηθεί και άλλο η εργατική δύναμη, για να γίνει πιο αποδοτική για το κεφάλαιο η επένδυση των συσσωρευμένων κεφαλαίων του στη φάση της ανάκαμψης. Αυτό πιπιλίζουν όσοι ζητάνε μέτρα για παραπέρα τσάκισμα των εργασιακών σχέσεων, ή του ασφαλιστικού, με παράλληλη μείωση της φορολογίας του κεφαλαίου, παράγοντες που σχετίζονται με το λεγόμενο «μη μισθολογικό κόστος» και επιδεινώνουν τους όρους αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης. Για ανάπτυξη μιλάει και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ με άλλη πολιτική εντός της ΕΕ και της ευρωζώνης. Δηλαδή, δεν αμφισβητεί τα μονοπώλια. Αντικειμενικά η στρατηγική του υπονομεύει τον αγώνα για τα εργατικά δικαιώματα, αν και εμφανίζεται στα λόγια σαν υπερασπιστής τους.

Μόνο το ΚΚΕ λέει ότι συμφέρον των εργαζόμενων και του λαού είναι να οργανωθεί πρώτα απ' όλα στον τόπο της παραγωγής, για να αποκρούσει τα χειρότερα, παλεύοντας όχι για να την ανάκαμψη των καπιταλιστών από την κρίση, όπως τον καλούν να κάνει αστοί και οπορτουνιστές, αλλά για την ανατροπή της αστικής εξουσίας, την οργάνωση της λαϊκής οικονομίας από μια νέα, λαϊκή εξουσία. Ο λαός υποφέρει στην κρίση και θα υποφέρει ακόμα περισσότερο αν το κεφάλαιο περάσει σε ανάπτυξη, με τσακισμένο μέχρι και το τελευταίο ίχνος από τα εργατικά δικαιώματα. Διέξοδος για το λαό υπάρχει. Συμπόρευση με το ΚΚΕ και καταδίκη όχι μόνο των κομμάτων που υπηρετούν ή στηρίζουν το κεφάλαιο, αλλά πόλεμος στη στρατηγική τους, για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ