Παρασκευή 25 Νοέμβρη 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Αγχος ... για την Ευρωζώνη

Γρηγοριάδης Κώστας

Με θέμα τις αποφάσεις της 26ης Οκτώβρη, ο επικεφαλής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας, κατέθεσε Επίκαιρη Ερώτηση στον πρωθυπουργό. Διαβάζουμε μεταξύ άλλων: «Τη στιγμή που η Ευρωζώνη κινδυνεύει με διάλυση... η ελληνική κυβέρνηση... επιμένει στην υλοποίηση των αποφάσεων της 26ης Οκτωβρίου, που προμηνύονται καταστροφικές για την ελληνική οικονομία αλλά και για όλη την Ευρωζώνη... είναι αδιανόητο να καλείται ο λαός μας σε νέες θυσίες για σχέδια που έχουν ήδη καταρρεύσει... Σκοπεύει (σ.σ. ο πρωθυπουργός) να αποδεχθεί το αίτημα των πιστωτών που θα συμμετέχουν στο λεγόμενο PSI για αλλαγή του δικαίου που διέπει τις δανειακές συμβάσεις, στο αγγλοσαξονικό δίκαιο, υποθηκεύοντας έτσι το σύνολο της ελληνικής δημόσιας περιουσίας, καθώς και κάθε πιθανούς μελλοντικούς μας πόρους;»...

Δεν έχουν το θεό τους. Αγχος και αγωνία μην τυχόν και διαλυθεί η Ευρωζώνη, την ώρα που διαλύεται στην κυριολεξία η ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων του μόχθου. Κλαυθμός και οδυρμός όχι για τα μέτρα σφαγιασμού του λαού αυτά καθαυτά, αλλά για το γεγονός ότι δεν πιάνουν τόπο! Δηλαδή, αν τα σχέδια δεν είχαν καταρρεύσει, κατά τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, θα μπορούσε και να γίνει αποδεκτό το μαρτύριο στο οποίο υποβάλλεται ο λαός για χάρη της πλουτοκρατίας. Οσο για την αξίωση να μην αλλάξει το δίκαιο που διέπει τις δανειακές συμβάσεις σε αγγλοσαξονικό, λες και τα άλλα αστικά δίκαια όπως και το ελληνικό είναι φιλολαϊκά, σ' αυτό εμφανίζεται η μεταμόρφωση του κοσμοπολιτισμού τους σε αστικό πατριωτισμό, πιστεύοντας πως έτσι προασπίζονται κυριαρχικά δικαιώματα, όταν αυτά απεμπολήθηκαν και με τη δική τους συμβολή από την εποχή του Μάαστριχτ. Ετσι είναι ο οπορτουνισμός, μεταμορφώνεται καιροσκοπικά, ανάλογα με τη στιγμή. Αλλά νοιάζεται για το δίκαιο και από τη σκοπιά της δικής του πολιτικής στην αστική διαχείριση την οποία ορέγεται να ασκήσει, και στο πλαίσιο της οποίας ούτε λόγος για αμφισβήτηση και ακύρωση των κατάπτυστων συμβάσεων, όποιο δίκαιο κι αν τις διέπει. Ουσιαστικά και για πολλοστή φορά, η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αμφισβητεί εκ των προτέρων στο λαό το δικαίωμα να πάρει τη ζωή του, τη χώρα του και τον πλούτο της στα δικά του χέρια, καθιστώντας τις συμβάσεις που υπογράφονται από τους πολιτικούς εκπροσώπους του κεφαλαίου κουρελόχαρτα για τα σκουπίδια.

Περί «επιβίωσης» του «έθνους»

«Πιστεύω στο δικαίωμα της απεργίας, το δικαίωμα της διαμαρτυρίας», αλλά ...«πρώτα πρέπει να επιβιώσει το έθνος, η πατρίδα, η χώρα μέσα στην Ευρωζώνη, εντός του ευρώ, εντός της ευρωπαϊκής οικογένειας», δήλωσε στη Βουλή η υφυπουργός Παιδείας, Ε. Χριστοφιλοπούλου. Η συζήτηση αφορούσε το «χαράτσι» μέσω του λογαριασμού της ΔΕΗ και την κατάληψη στο κτίριο της ΔΕΗ. Η υφυπουργός πρόσθεσε πως ενώνει τη φωνή της, ώστε «οι ευαίσθητοι συμπολίτες μας να απαλλαγούν από το μέτρο της έκτακτης εισφοράς ακινήτων». Η «γραμμή» της υφυπουργού Παιδείας δεν είναι τίποτα παραπάνω από την κυβερνητική προπαγάνδα, που λέει ότι «σέβεται» το δικαίωμα της διαμαρτυρίας, αλλά για να ...σωθεί το έθνος όποια κινητοποίηση στρέφεται ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης θα καταστέλλεται! Η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου συνεχίζει το έργο της και ο λαός μπορεί και πρέπει να απαντήσει, χωρίς καμία αυταπάτη για το ρόλο της. Οταν η κυβέρνηση και οι εκπρόσωποί της μιλούν για την επιβίωση του «έθνους», της «πατρίδας», της «ευρωπαϊκής οικογένειας» και του «ευρώ», εννοούν την επιβίωση της κυρίαρχης τάξης, του κεφαλαίου. Οσο «επιβιώνει» το κεφάλαιο, τόσο καταδικάζεται ο λαός.

Τα χαράτσια του ΕΛΓΑ

Στα τόσα χαράτσια που φόρτωσε η πολιτική των κυβερνώντων και του μνημονίου σε βάρος των αγροτοκτηνοτρόφων ήρθε να προστεθεί και το βαρύ χαράτσι των εισφορών του ΕΛΓΑ (Οργανισμός Γεωργικών Ασφαλίσεων). Περισσότερα από 120 εκατ. ευρώ είναι ο λογαριασμός του ΕΛΓΑ στους αγροτοκτηνοτρόφους. Ηδη, με τις προκαταβολές των επιδοτήσεων, παρακρατήθηκαν τα 55 εκατ. ευρώ από την ΑΤΕ και με την εξόφληση θα παρακρατηθούν και τα υπόλοιπα μέσω των τραπεζών. Η είσπραξη αυτή μάλιστα γίνεται με παράνομο και εκβιαστικό τρόπο. Οι αγροτοκτηνοτρόφοι πληρώνουν, θέλοντας και μη, τα χαράτσια του ΕΛΓΑ, αλλά δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι θα πάρουν αποζημιώσεις, και, μάλιστα, δίκαιες. Και σίγουρα δε θα πάρουν αποζημιώσεις στο 100% της ζημιάς. Και υπάρχουν και περιπτώσεις ζημιών, που δεν καλύπτονται καθόλου από τον ΕΛΓΑ. Γιατί, για παράδειγμα, το πράσινο σκουλήκι στο βαμβάκι, που πέρυσι και φέτος προκάλεσε μεγάλες ζημιές, δεν καλύπτεται. Το ίδιο συμβαίνει και με τον περονόσπορο, που φέτος προκάλεσε μεγάλες ζημιές στα αμπέλια. Μπρος σ' αυτήν την κατάσταση, η αγροτιά δεν έχει άλλη λύση από το να αντιδράσει αγωνιστικά. Η ΠΑΣΥ έχει πάρει ήδη αγωνιστικές πρωτοβουλίες, έχει απευθύνει αγωνιστικό κάλεσμα και έχει προειδοποιήσει τους αγρότες ότι η κυβέρνηση μεθοδεύει την αρπαγή του χαρατσιού των ασφαλίστρων του ΕΛΓΑ, μέσω της παρακράτησης των επιδοτήσεων, καταγγέλλοντας ότι σ' αυτήν τη μεθόδευση υπάρχει και η συνδρομή της ΠΑΣΕΓΕΣ και των Ενώσεων Συνεταιρισμών, καθώς και του ΟΠΕΚΕΠΕ και της ΑΤΕ. Οι μικρομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι καλούνται να παλέψουν μέσα από τις γραμμές τις ΠΑΣΥ να μην ισχύσει ο νόμος - έκτρωμα για τον ΕΛΓΑ, να παγώσουν οι διαδικασίες για το χαράτσι και να είναι ο ΕΛΓΑ κρατικός φορέας, με επαρκή κρατική χρηματοδότηση, που θα αποζημιώνει το 100% των ζημιών από όλους τους φυσικούς κινδύνους και τις νόσους. Αν οι μικρομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι παλέψουν για την εφαρμογή μιας τέτοιας πολιτικής δε θα έχουν να χάσουν, ακόμα κι αν παθαίνουν ζημιές από καιρικά φαινόμενα και νόσους.

Για την «οικονομική διακυβέρνηση»

Οι προτάσεις για την οικονομική διακυβέρνηση, που παρουσίασε προχτές η Κομισιόν, ανεξάρτητα από τη μορφή που θα πάρουν ύστερα από τις διαβουλεύσεις και τους συμβιβασμούς στα ευρωενωσιακά όργανα, συνιστούν ποιοτικό βήμα στην επίθεση του κεφαλαίου ενάντια στο λαό. Η οικονομική διακυβέρνηση στόχο έχει να δεσμεύσει τις καπιταλιστικές κυβερνήσεις των κρατών - μελών της Ευρωζώνης και της ΕΕ να προωθήσουν με μεγαλύτερη ταχύτητα και αποτελεσματικότητα τις προαποφασισμένες ανατροπές που περιέχονται στη Στρατηγική ΕΕ 2020 και στο Σύμφωνο για το Ευρώ. Δηλαδή, να προχωρήσουν μέτρα και περικοπές στα κράτη - μέλη, που ισχυροποιούν τα μονοπώλια στον παγκόσμιο ανταγωνισμό, ρίχνοντας ακόμα πιο κάτω την τιμή της εργατικής δύναμης.

Μπορεί οι προτάσεις της Κομισιόν να αφορούν τους ελέγχους των κρατικών προϋπολογισμών, πριν αυτοί κατατεθούν προς έγκριση από τα εθνικά κοινοβούλια, ωστόσο η πρόνοια της οικονομικής διακυβέρνησης δεν εξαντλείται στα δημοσιονομικά. Οι προϋπολογισμοί των κυβερνήσεων του κεφαλαίου σε κάθε κράτος - μέλος αποτελούν τον «οδικό χάρτη» των αντεργατικών, αντιασφαλιστικών και αντιλαϊκών ανατροπών, στο όνομα της δημοσιονομικής σταθερότητας, της μείωσης των ελλειμμάτων και του χρέους στα επίπεδα που προβλέπει το Σύμφωνο Σταθερότητας. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι στο όνομα του περιορισμού του χρέους, η εργατική τάξη στην Ελλάδα βρίσκεται στη δίνη μιας κλιμακούμενης επίθεσης σε μισθολογικά, εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, ενώ ο προϋπολογισμός του 2012 αποτυπώνει το σύνολο των αντιλαϊκών μέτρων που περιέχονται στα μνημόνια κυβέρνησης - τρόικας.

Από αυτή την άποψη, η σκοτούρα της Κομισιόν και κατ' επέκταση των μονοπωλίων της ΕΕ δεν είναι μόνο να επιβάλουν δημοσιονομική σταθερότητα, προκειμένου να περισσεύουν λεφτά από τον κρατικό κορβανά για επιδοτήσεις και προνόμια στην πλουτοκρατία. Αλλά να αποτελέσουν τα δημοσιονομικά το όχημα για να περάσουν μέτρα και ανατροπές που συμπιέζουν κι άλλο την τιμή της εργατικής δύναμης και ανοίγουν νέα κερδοφόρα πεδία δράσης για το κεφάλαιο. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο ισχυρές καπιταλιστικές χώρες, όπως η Γερμανία, ζητάνε πιο ολοκληρωμένο πλαίσιο διακυβέρνησης, με κριτήρια που θα ξεπερνούν τα δημοσιονομικά και θα αφορούν απευθείας στις ανατροπές που σχετίζονται άμεσα με την ανταγωνιστικότητα. Ταυτόχρονα, η οικονομική διακυβέρνηση δημιουργεί ένα πρώτο πλαίσιο για την αποπομπή χωρών από την Ευρωζώνη, σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με τα δημοσιονομικά και άλλα όρια.

Από αυτή την άποψη, η σχετική συζήτηση καθόλου τυχαία δεν είναι, αφού συμπίπτει με την κορύφωση των σεναρίων για αναμόρφωση της ΕΕ, ενδεχόμενα και με συρρίκνωση της Ευρωζώνης. Σε κάθε περίπτωση, καμιά σύγκλιση δεν πρόκειται να επιτευχθεί με την οικονομική διακυβέρνηση, όπως δεν έγινε και με την υιοθέτηση του ευρώ. Οι ανισότητες και οι αντιθέσεις ανάμεσα στις διαφορετικές καπιταλιστικές οικονομίες θα συνεχίσουν να υπάρχουν και θα οξύνονται, στο πλαίσιο της ανισομετρίας που είναι αγιάτρευτη στον καπιταλισμό. Ο λαός δεν έχει τίποτα καλό να περιμένει από την «πολιτική ενοποίηση» της ΕΕ, πλευρά της οποίας είναι η οικονομική διακυβέρνηση, που στηρίζουν τα αστικά κόμματα και ο οπορτουνισμός. Αντικειμενικό του συμφέρον είναι να παλέψει με ισχυρό ΚΚΕ για αποδέσμευση από τη λυκοσυμμαχία, με λαϊκή εξουσία, για μονομερή διαγραφή του χρέους.


Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Στόχος τους η φτηνή εργατική δύναμη...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΟΙ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ θα επενδύσουν στην Ελλάδα «όταν πειστούν ότι δεν πάει πιο κάτω», φέρεται να είπε σε γερμανικό μέσο ενημέρωσης ο περίφημος Χ. Ράιχενμπαχ. Αυτός ντε, που προσφέρει στη χώρα «τεχνικές συμβουλές»...

Προφανώς, η κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας» έχει πολλή δουλειά ακόμη, αν πιστέψουμε τα λόγια του (που δεν έχουμε κάποιο λόγο να μην τα πιστέψουμε)!

Γιατί, όταν αυτοί μιλούν για «πάτο», εννοούν φυσικά το τέλος κάθε εργασιακού δικαιώματος, την πλήρη ιδιωτικοποίηση, την εξαθλίωση του κόσμου. Ολα αυτά, δηλαδή, που αποκαλούν «διαρθρωτικές αλλαγές».

Και όπως όλοι γνωρίζουμε, άπαντες (εγχώριοι και ξένοι) συμφωνούν και συναποφάσισαν αυτούς τους στόχους. Οσο κι αν κάνουν σήμερα την ...πάπια.

Αλλωστε, αυτό επιτάσσει ο ευρωμονόδρομός τους, ο παμμέγιστος εθνικός στόχος στον οποίο αναφέρονται με κάθε ευκαιρία. Και μας απειλούν μάλιστα με καταστροφές και κοσμογονικές αλλαγές εάν δεν τον αποδεχθούμε.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, όπως μας ανακοίνωσαν, ξεκινάνε από τα μέσα Δεκέμβρη νέο διάλογο με την «τρόικα» για το νέο μνημόνιο που θα μας φέρουν. Το ποιος είναι ο ...αύξων αριθμός του δεν έχει πλέον καμία σημασία. Εχει χαθεί, άλλωστε, ο λογαριασμός.

Το μόνο βέβαιο είναι ότι μας προεξοφλούν από τώρα ότι το 2012 (και οι επόμενες χρονιές) θα είναι ...ακόμη χειρότερο. Γιατί σε αυτό έχουν αξεπέραστο ταλέντο. Πάντα μπορούν να βρουν κάτι χειρότερο από ό,τι ήδη συμβαίνει.

Ομως, ξεχνάνε ότι όλα όσα κάνουν έχουν και τίμημα (γι' αυτούς), κι αυτό είναι ότι όλο και περισσότερος κόσμος καταλαβαίνει τι γίνεται και γιατί. Η πραγματικότητα, βλέπετε, είναι τέτοια που δεν μπορούν πια να την καλύψουν τα «στημένα» και «ευρω-προσανατολισμένα» δελτία ειδήσεων.

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ το θέμα που κυριαρχεί αυτές τις μέρες στα μέσα ενημέρωσης είναι το αν είναι... νόμιμος ή όχι ο εκβιασμός που επέλεξαν για να επιβάλουν το χαράτσι, μέσω της ΔΕΗ...


Γρηγοριάδης Κώστας

Το ότι είναι απαράδεκτος ο φόρος αυτός καθεαυτός, ανεξάρτητα από το πώς διάλεξαν να εισπραχθεί, δεν τους απασχολεί...

Α, είπαμε, πρέπει να τηρούνται τα προσχήματα... πού και πού!

Κατεπειγόντως λαϊκή συμμαχία και αντεπίθεση

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ψεύτικα και υποκριτικά είναι τα δάκρυα που χύνουν η Τράπεζα της Ελλάδας (ΤτΕ) και τα αστικά ΜΜΕ για τους 500.000 ανθρώπους που ζουν σε οικογένειες χωρίς κανένα εισόδημα. Ο σκοπός που αναδεικνύουν η ΤτΕ και τα αστικά ΜΜΕ αυτά τα στοιχεία δεν είναι, βέβαια, για να ασκήσουν πίεση προκειμένου να δοθεί κάποια λύση στο πρόβλημα των ανθρώπων αυτών που ζουν σε συνθήκες απόλυτης εξαθλίωσης, αλλά για να τρομοκρατήσουν τους «υπόλοιπους» εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα προκειμένου όχι μόνο να σκύψουν το κεφάλι και να αποδεχθούν τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα αλλά και να είναι και ...ευχαριστημένοι, γιατί υπάρχουν πολύ χειρότερα. Πρέπει, δηλαδή, να είναι ευχαριστημένες όσες οικογένειες έχουν έστω και έναν εργαζόμενο ή οι οικογένειες που έχουν εργαζόμενους με ελαστικές εργασιακές σχέσεις, κ.ο.κ. Διαχρονικά οι καπιταλιστές και τα κόμματά τους χρησιμοποιούσαν την ανεργία για να κατεβάζουν τους μισθούς και τα μεροκάματα και γενικότερα να εκβιάζουν και να τρομοκρατούν την εργατική τάξη. Στη σημερινή φάση της καπιταλιστικής κρίσης χρησιμοποιούν τους απόλυτα εξαθλιωμένους για να καταργήσουν τις Συλλογικές Συμβάσεις, να επιβάλουν παντού ελαστικές εργασιακές σχέσεις, να τσακίσουν κάθε οργανωμένη αντίσταση, να υποτάξουν το λαϊκό - ταξικό κίνημα. Η ΤτΕ στην έκθεσή της δεν κρύβει ότι το επόμενο διάστημα «τα εισοδήματα θα μειωθούν και οι ομάδες που απολαμβάνουν προστασία και προνόμια θα εκτεθούν στον ανταγωνισμό...». Ο μόνος δρόμος που έχει ο λαός για να βάλει φρένο στον όλεθρο που τον οδηγούν η συγκυβέρνηση και η ΕΕ είναι να συσπειρωθεί κατεπειγόντως στη γραμμή της λαϊκής συμμαχίας και αντεπίθεσης: Οργάνωση της ταξικής πάλης, της λαϊκής συμμαχίας παντού, για ριζικές αλλαγές, συμπόρευση με το ΚΚΕ για να ανοίξει ο δρόμος για τη λαϊκή εξουσία.

Οι μάσκες έπεσαν

Μόνο όσοι είχαν πέσει θύματα της αντιμνημονιακής ρητορικής της ηγεσίας της ΝΔ εξεπλάγησαν ή απογοητεύτηκαν από το γράμμα που έστειλε ο Α. Σαμαράς στους επικεφαλής της τρόικας και την υπογραφή που έβαλε φαρδιά - πλατιά κάτω από τα μνημόνια και τα εξοντωτικά αντιλαϊκά μέτρα. Οσοι είχαν πιστέψει τις αντιμνημονιακές κορόνες τους ήθελαν να το κάνουν, γιατί ο πρόεδρος της ΝΔ ποτέ δεν έκρυψε ότι είναι απόλυτα δεσμευμένος στη στήριξη της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Ακόμα και όταν έλεγε «όχι επί της αρχής» στο μνημόνιο, την ίδια ώρα διαβεβαίωνε ότι θα σεβαστεί 100% τις δεσμεύσεις που είχε αναλάβει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Ακόμα και όταν διακήρυσσε ότι «συναίνεση στο λάθος δεν δίνω», την ίδια ώρα ψήφιζε τους περισσότερους από τους νόμους που υλοποιούσαν το μνημόνιο και έβαζε πλάτες για να περάσει το σύνολο των αντιλαϊκών μέτρων. Ακόμα και όταν έλεγε «εγώ δεν υπογράφω», γιατί «υπάρχει εθνική αξιοπρέπεια», είχε ήδη προσυπογράψει τη συμμετοχή του στη συγκυβέρνηση και είχε δεσμευτεί στην «υλοποίηση των αποφάσεων της συνόδου κορυφής της ΕΕ της 26ης Οκτωβρίου και την εφαρμογή της οικονομικής πολιτικής που συνδέεται με τις αποφάσεις αυτές». Η επιστολή του προέδρου της ΝΔ το μόνο που έκανε είναι να ρίξει παντελώς τις αντιμνημονιακές μάσκες. Οι «έγγραφες δεσμεύσεις» επιβεβαίωσαν απλά ότι δεν μπορούσε για πολύ να κοροϊδεύει το λαό παριστάνοντας τον πολέμιο του μνημονίου. Εκείνος που είχε αυταπάτες ήταν ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που τον υπολόγιζε στις αντιμνημονιακές δυνάμεις και σ' αυτές που είναι με την «εθνική ανεξαρτησία», λες και το κεφάλαιο στην Ελλάδα, την πολιτική του οποίου στηρίζει η ΝΔ, έχει πατρίδα. Και τώρα τον κατηγορεί για «δήλωση μετανοίας» και όχι για πολιτικό μοχλό του κεφαλαίου και του αστικού πολιτικού συστήματος. Και πώς να το πει αυτό όταν ο ίδιος στηρίζει αυτό το σύστημα; Τα λαϊκά στρώματα που ακολουθούσαν τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, πρέπει εδώ και τώρα και οριστικά να τα εγκαταλείψουν και να τραβήξουν το δικό τους δρόμο. Να εμπιστευτούν τη δύναμη, την οργάνωση και το δίκιο τους και να αντεπιτεθούν για τα δικαιώματά τους, για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων.

Ετοιμάζουν ελιγμό για τα ταξί

Εντός των επόμενων ημερών αναμένεται το υπουργείο Υποδομών να παρουσιάσει το νομοσχέδιο που θα οριστικοποιήσει τις αντιδραστικές αλλαγές και στο ζήτημα της «απελευθέρωσης» των οδικών επιβατικών μεταφορών. Οπως φαίνεται, ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. έχουν βρει κοινή «φόρμουλα» - με τη σύμφωνη γνώμη της «πρασινογάλαζης» συνδικαλιστικής ηγεσίας της Ομοσπονδίας των ταξί. Ο νυν υπουργός Μ. Βορίδης έχει αφήσει σε πρόσφατες δηλώσεις του να «αιωρείται» ότι το ζήτημα των πληθυσμιακών κριτηρίων για την έκδοση νέων αδειών θα επανεξεταστεί μιας και «δεν το έχει διαβάσει στο μνημόνιο», σε μια προσπάθεια, που εκτός των άλλων, ερμηνεύεται και ως «επικοινωνιακή καλλιέργεια» ενός... νηφάλιου προφίλ.

Η αλήθεια είναι ότι τουλάχιστον στην πρωτεύουσα, αλλά και στη Θεσσαλονίκη και σε μεγάλο βαθμό και στην Πάτρα, η αγορά των τετραθέσιων ταξί είναι ήδη υπερκορεσμένη και με την πτώση του τζίρου, που παρατηρείται τα τελευταία δύο χρόνια, η κυκλοφορία μερικών ακόμη χιλιάδων οχημάτων - που προβλέπει το σχέδιο Ραγκούση - είναι ιδιαίτερα αμφιλεγόμενη επιλογή. Αλλωστε, αυτό που ζητούν οι επιχειρηματίες οι οποίοι ενδιαφέρονται για τη συγκεκριμένη αγορά είναι τα «φιλέτα» της - λιμάνια, αεροδρόμια, τουριστικοί προορισμοί - αλλά και άλλου τύπου οχήματα, όπως 7θέσια και 9θέσια μίνι-βαν ή αδειοδότηση για ενοικίαση λιμουζίνας μετά οδηγού. Σε καμία περίπτωση πάντως δεν ενδιαφέρονται για οχήματα που να παραμένουν σταθμευμένα σε ουρές εκατοντάδων μέτρων στις πιάτσες, περιμένοντας τον πελάτη...

Σε λίγες μέρες, λοιπόν, η νομοθετική ρύθμιση θα κατατεθεί στη Βουλή και το ζητούμενο είναι οι αυτοαπασχολούμενοι ταξιτζήδες να μην «τσιμπήσουν» από τον πολιτικό ελιγμό που θα επιχειρήσει η «φαιογαλαζοπράσινη» συγκυβέρνηση, για να τους «σφάξει με το βαμβάκι».

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Να αλλάξει ο συσχετισμός

Η συμμαχική κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. έδειξε πολύ γρήγορα, όπως ήταν αναμενόμενο, το αποκρουστικό της πρόσωπο, αφήνοντας στο λαό την ίδια πικρή γεύση, καθώς τα αντιλαϊκά μέτρα συνεχίζονται χωρίς την παραμικρή διακοπή και προαναγγέλλονται ακόμα χειρότερες θύελλες. Γεννιέται το ερώτημα: Θα μπορούσε να φέρει κάποια αλλαγή ή ανακούφιση για το λαό η αλλαγή κυβέρνησης; Κατηγορηματικά, όχι. Μήπως, αυτή η περιπόθητη ανακούφιση θα έρθει «αύριο», όταν μια νέα κυβέρνηση θα προκύψει από τις επερχόμενες εκλογές; Και πάλι, όχι. Αυτό βέβαια δε σημαίνει σε καμιά περίπτωση ότι ο λαός πρέπει να αδιαφορήσει για τις εκλογές όταν αυτές γίνουν. Το αντίθετο, μάλιστα. Να τις χρησιμοποιήσει για αλλαγή συσχετισμού σε όφελός του. Ομως, δεν πρέπει να έχει αυταπάτες ότι μπορεί να αλλάξει η εξουσία μέσα από μια εκλογική αναμέτρηση.

Οι εκλογές αποτελούν απλώς μια καταγραφή του συσχετισμού των πολιτικών δυνάμεων. Και μάλιστα ακόμα κι αυτή η καταγραφή γίνεται μέσα από τα «παραμορφωτικά φίλτρα» του εκλογικού νόμου, των εκβιασμών και των διλημμάτων με τα οποία οδηγείται ο λαός μπροστά στην κάλπη. Είναι κρίσιμο ζήτημα ο συσχετισμός δύναμης; Ναι, το ΚΚΕ λέει ότι είναι κρισιμότατο και πρέπει να αλλάξει, πρέπει να γείρει η πλάστιγγα υπέρ της εργατικής τάξης. Πρέπει να δυναμώσει η συμμαχία της εργατικής τάξης με τους φτωχούς αγρότες, με τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρούς επαγγελματοβιοτέχνες, όλους αυτούς που έχουν κάθε συμφέρον να ξεμπερδεύουν με την εξουσία των αστών. Οσο δυναμώνει αυτή η συμμαχία τόσο θα αλλάζει ο συσχετισμός δύναμης, τόσο θα δυναμώνει ο στρατός των εργατών που μπορεί να αντιπαρατεθεί και να γκρεμίσει το στρατό των αστών.

Γιατί έχουν και οι αστοί το στρατό τους, τη δική τους συμμαχία. Τη δημιούργησαν και τη συντηρούν ακριβώς επειδή έχουν την εξουσία. Είτε απευθείας οι κεφαλαιοκράτες, είτε μέσω του κράτους τους, εξαγοράζουν τμήματα ακόμα και της εργατικής τάξης, ενώ έχουν στο πλευρό τους τα ανώτερα μεσαία στρώματα και δεν τσιγκουνεύονται από την κλεμμένη απλήρωτη εργασία των εργατών που καρπώνονται, να δίνουν ένα μέρος για να εξαγοράζουν και να συντηρούν τη συμμαχία τους. Με τη σειρά της αυτή η συμμαχία συντηρεί την εξουσία των αστών και παπαγαλίζει ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος ανάπτυξης πέρα από την ανάπτυξη για τα μονοπώλια.

Κόντρα σ' αυτούς, λοιπόν, η συμμαχία της εργατικής τάξης βάζει στόχο και συγκροτείται στη βάση της ανάγκης ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης: Ανάπτυξης με γνώμονα τις ανάγκες και την προκοπή του λαού, ανάπτυξης που θα είναι αλματώδης με την απελευθέρωση του πλούτου που σήμερα καρπώνονται οι καπιταλιστές. Για να ανοίξει αυτός ο δρόμος πρέπει η εργατική τάξη με τους δικούς της συμμάχους να κατακτήσει και να οικοδομήσει τη δική της εξουσία. Αυτός είναι για τους εργάτες ο σκοπός της αλλαγής του συσχετισμού δυνάμεων κι όχι η εναλλαγή του ενός ή του άλλου κόμματος, της μιας ή της άλλης συμμαχίας αστικών (ή ακόμα και οπορτουνιστικών) κομμάτων στην κυβέρνηση. Και θεμελιακή προϋπόθεση γι' αυτό, για το δρόμο ανάπτυξης σε όφελος του λαού είναι η συμπόρευση με το ΚΚΕ, η αποφασιστική ενίσχυσή του.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ