Δεν είναι η πρώτη φορά και σίγουρα δε θα είναι η τελευταία όσο ο λαός επιτρέπει στον Γ. Καρατζαφέρη να του βγάζει με αναίδεια τη «γλώσσα» και να τον προσβάλλει. Το έκανε και χτες στη δημόσια τηλεόραση. Για την κρίση και το χρέος υπέδειξε σαν ένοχο το λαό: «Ολο αυτό το πάρε - πάρε, μας έφτασε σήμερα σε αυτή την κατάσταση» ισχυρίστηκε και αφού ενοχοποίησε το λαό του ζήτησε να σκύψει το κεφάλι, να αποδεχτεί «θυσίες», και πρόσθεσε: «Αν θέλουμε να διατηρήσουμε κάποιο επίπεδο διαβίωσης, θα πρέπει να βρισκόμαστε σε μια αρμονία με αυτά που ζητά η Ευρώπη. Αν θέλουμε να επαναστατήσουμε και να πάμε μόνοι μας, τότε όλοι οι μισθοί θα μειωθούν δραστικά. Πρέπει να καταλάβουμε πως ισχύει η θεωρία των γειτονιών της Ευρώπης. Ο πλούσιος Βορράς, Σκανδιναβία και Κεντρική Ευρώπη, η λιγότερο πλούσια Ιβηρική και τα Βαλκάνια με χαμηλούς μισθούς της τάξης των 200 - 250 ευρώ. Σε αυτή τη γειτονιά της Βαλκανικής, η μόνη ανορθόδοξη είναι η Ελλάδα. Αποτελούμε μία οικονομική ανορθογραφία η οποία πρέπει να διορθωθεί (...) Τα κεκτημένα και τα προνόμια μας οδήγησαν στη χρεοκοπία σε όλους τους τομείς»!!!
Ανορθογραφία, λοιπόν, τα 600 ευρώ σύνταξης και τα 500 βασικού μισθού. Τα κεκτημένα του λαού, ψίχουλα μπροστά στα κέρδη που κατέκτησε η πλουτοκρατία με τον ιδρώτα του λαού, οδήγησαν τη χώρα σε χρεοκοπία. Αρα, σαν ένοχος που είναι, πρέπει να πληρώσει και να μη σκεφτεί να αντιδράσει γιατί τότε τον περιμένουν ακόμα χειρότερα!
Η «ύβρις» του ΛΑ.Ο.Σ. θα πάρει αργά ή γρήγορα την πρέπουσα απάντηση απ' τη λαϊκή «Νέμεσι». Ας μην έχουν καμιά αμφιβολία γι' αυτό.
Προτάσεις για να διατηρηθεί η εκμετάλλευση
Τώρα μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι! Αφού το προεδρείο του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς, που συνεδρίασε προχτές στην Αθήνα, ζήτησε να εισακουστεί ο ελληνικός λαός, στον οποίο επαναβεβαίωσε την αλληλεγγύη του!
Τώρα τι σόι αλληλεγγύη είναι αυτή από ένα κόμμα που υπάρχει επειδή του το επιτρέπει η ΕΕ και το επιτρέπει επειδή συμφωνεί με τους κανόνες, τις συνθήκες, τη στρατηγική της, αυτή δηλαδή στην οποία οφείλονται τα δεινά του λαού, θα σας γελάσουμε.
Αυτή η ΕΕ και η στρατηγική της προς όφελος των μονοπωλίων ευχάριστα ακούει προτάσεις όπως αυτές που απευθύνει το ΚΕΑ, υποτίθεται προς όφελος του λαού, στην πραγματικότητα όμως προς όφελος της πλουτοκρατίας. «Διαγραφή μεγάλου μέρους του δημοσίου χρέους. Ανάληψη από την ΕΚΤ μέρους του χρέους. Προώθηση επενδύσεων για την κοινωνική ανάπτυξη»...
Είτε διαγραφεί μερικώς είτε καθόλου το χρέος, είτε επέλθει ανάπτυξη είτε βουλιάξει ο καπιταλισμός περισσότερο στην κρίση του, χωρίς ανατροπές στο επίπεδο της οικονομίας και της εξουσίας σε βάρος του κεφαλαίου σε κάθε χώρα, για τους λαούς άσπρη μέρα δε θα ξημερώσει. Σε βαθύ και παρατεταμένο σκοτάδι θα μένουν όσο δεν αποφασίζουν τώρα να οργανώσουν την πάλη τους εναντίον των μονοπωλίων, των διακρατικών τους ενώσεων όπως η ΕΕ, των πολιτικών τους εκπροσώπων σε κάθε χώρα ξεχωριστά. Ολα τα άλλα του ΚΕΑ δεν είναι παρά ο φερετζές δυνάμεων που πίνουν νερό στο όνομα της διαχείρισης του καπιταλισμού.
Το ψέμα έχει «κοντά ποδάρια»
«Οι δήθεν μαχόμενοι συνδικαλιστές έχουν εξελιχθεί σε μεγαλέμπορους φόβου και αναζητούν τα θύματά τους σε ανυποψίαστους συναδέλφους που αγωνιούν και μοχθούν καθημερινά για το μεροκάματο. Με ένα σωρό ψέματα απαξιώνουν το ίδιο το επάγγελμα το οποίο υποτίθεται ότι υπηρετούν και προκαλούν φόβο και αβεβαιότητα. Ντροπή σας!!! Επιτέλους σταματήστε. Καμία απελευθέρωση αδειών δεν υπάρχει...»
Τα παραπάνω σημείωνε η πλειοψηφία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ταξί, που πρόσκειται στη ΝΔ, πριν από δύο μόλις μήνες, όταν οι αγωνιστικές συνδικαλιστικές δυνάμεις του κλάδου των αυτοκινητιστών ενημέρωναν τους συναδέλφους τους για τα κυβερνητικά σχέδια που προέβλεπαν την «απελευθέρωση» του ταξί.
Μάλιστα, οι ίδιοι συνδικαλιστές, σε άλλη ανακοίνωσή τους, την ίδια περίοδο καταφέρονταν εναντίον του επικεφαλής της «Ενωτικής Προοδευτικής Συνεργασίας», λέγοντας: «Σε ρόλο Παπαρήγα, ο Παναγιώτης Μαυρίκης έχει αναλάβει να οργανώσει ένα κίνημα άρνησης στους κόλπους του ταξί. Με σλόγκαν "φτηνό ταξί για τον λαό" προσπαθεί να σας πείσει ότι το ΣΑΤΑ δεν μπορεί και δεν θέλει να βαδίσει στο δρόμο των διεκδικήσεων».
Τελικά, επειδή το ψέμα έχει «κοντά ποδάρια», αποκαλύφθηκε ποιοι ήταν εκείνοι που έλεγαν ψέματα εξ αρχής, που καθησύχαζαν τους αυτοαπασχολούμενους του κλάδου, εκφράζοντας την απόλυτη βεβαιότητα ότι τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει στο επάγγελμα του ταξιτζή. Και ακόμη και τώρα, που χιλιάδες οικογένειες βρίσκονται αντιμέτωπες με την ανεργία και την οικονομική καταστροφή, επιμένουν να ισχυρίζονται ότι με «διάλογο και καλή πίστη» μπορούν να υπερασπίσουν τα δίκαια του κλάδου. Το ότι η συντριπτική πλειοψηφία των αυτοκινητιστών πλέον τους αντιμετωπίζει όπως ακριβώς και την κυβέρνηση που τους καταστρέφει, είναι αποτέλεσμα ακριβώς αυτής της τυχοδιωκτικής τους στάσης. H βάση του κλάδου οφείλει να συμπαραταχθεί με τις συνεπείς αγωνιστικές δυνάμεις του κλάδου και άμεσα να οργανώσει τους σκληρούς αγώνες της επόμενης περιόδου.
Απειλές στο οργανωμένο κίνημα
Εξόχως βολικά για το αστικό πολιτικό σύστημα αποδεικνύονται τα περιστατικά προπηλακισμού βουλευτών και η αντιπαράθεση που αυτά πυροδότησαν ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. «Πατώντας» σ' αυτά, ο πρωθυπουργός, κατά την ομιλία του χτες στο υπουργικό συμβούλιο, αξίωσε από το λαό και το οργανωμένο εργατικό - λαϊκό κίνημα να βάλουν «την ουρά στα σκέλια», στο όνομα του κινδύνου που διατρέχουν η αστική δημοκρατία και οι «ελευθερίες», τις οποίες αυτή η δημοκρατία έχει ήδη καρατομήσει, κυρίως στους τόπους δουλειάς. Το «κερασάκι» στην πρωθυπουργική κινδυνολογία περί «ανομίας, ανασφάλειας» και «αντιδημοκρατικής εκτροπής» ήταν η αναγόρευση σε καθήκον όλων της προστασίας της «κοινωνικής συνοχής», δηλαδή της υποταγής του λαού στην πολιτική που τον σφάζει, και η γνωστοποίηση της πρόθεσής του για μέτρα παραπέρα θωράκισης του αστικού πολιτικού συστήματος, έντασης του αυταρχισμού και της καταστολής.
Οπως είπε, «η κυβέρνηση θα ζητήσει αμέσως τη σύσταση Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής, προκειμένου να συζητηθούν και από κοινού να αποφασιστούν πολιτικές και μέτρα, στο πλαίσιο της υπάρχουσας νομοθεσίας, για την προστασία των θεσμών, τη διασφάλιση της ευνομίας, την καλύτερη οργάνωση των δημόσιων συναθροίσεων»! Και δεν ήταν ο μόνος. Τον «καημό» τους για την αστική δημοκρατία και την «κοινωνική συνοχή» εξέφρασαν ο ΛΑ.Ο.Σ. και η ΔΗΜ.ΑΡ., ενώ και ο ΣΥΝ, διά του εκπροσώπου του, δήλωσε ότι «η δημοκρατία έχει ένα πλεονέκτημα, αυτοπροστατεύεται (...) Αν θέλουμε να αυτοπροστατευθούμε ως κοινωνία να προσφύγουμε σε εκλογές».
Το «παζλ» συμπληρώνεται και η εικόνα προβάλλει ξεκάθαρη. Ολες αυτές οι δυνάμεις, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, διαμόρφωσαν τις συνθήκες για την εκδήλωση φαινομένων ανώδυνης για το σύστημα εκτόνωσης της λαϊκής δυσαρέσκειας και τώρα τα αξιοποιούν για να δικαιολογήσουν νέα μέτρα, που στόχο έχουν να τσακίσουν το ταξικό εργατικό - λαϊκό κίνημα. Και το έπραξαν κανακεύοντας το «χύμα», το δήθεν «ακηδεμόνευτο» και «ακομμάτιστο», ακόμα κι όταν αυτό εκφραζόταν με ισοπεδωτικά συνθήματα, του τύπου «κλέφτες κλέφτες» και «οι 300 στο Γουδή». Συνθήματα που τα αστικά κόμματα πρόβαλαν δικαιολογώντας την κρίση και το χρέος στους «κλέφτες πολιτικούς» που τα έφαγαν και στην προσπάθεια των αστικών θεσμών για κάθαρση με το να στείλουν κάποιους φυλακή. Προσωποποιώντας ευθύνες, ώστε να μένουν στο απυρόβλητο η άρχουσα τάξη και η πολιτική που εξυπηρετεί τα συμφέροντά της. Σπρώχνοντας ανώριμες πολιτικά συνειδήσεις στην εκτόνωση όπως όπως, ώστε να τις αποτρέψουν από τη ριζοσπαστικοποίηση και την ταξική αφύπνιση. Συκοφαντώντας το ταξικό κίνημα και επιστρατεύοντας ομάδες προβοκατόρων επιλεκτικά τις μέρες των απεργιακών κινητοποιήσεων εναντίον του.
Ματαιοπονούν ωστόσο, αν πιστεύουν ότι θα καταφέρουν να τσακίσουν το ταξικό κίνημα. Στη βία της κρατικής καταστολής και του αυταρχισμού, που πάει πάντα χέρι χέρι με τη βία της εκμετάλλευσης, της ανέχειας, της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, ο λαός μπορεί και οφείλει να απαντήσει. Καταδικάζοντας πολιτικά τους άρπαγες του πλούτου του και τους πολιτικούς τους εκπροσώπους, πυκνώνοντας τις γραμμές του οργανωμένου ταξικού κινήματος και καθιστώντας τις αδιαπέραστες στην προβοκάτσια, στην καταστολή, στον αυταρχισμό. Αποφασίζοντας να συμπορευτεί με το ΚΚΕ προς την κατεύθυνση του άλλου δρόμου ανάπτυξης, που θα υπηρετεί τις δικές του και μόνο ανάγκες.
Βάσω ΝΙΕΡΡΗ
«Ιδέες» διάσωσης των κερδών του κεφαλαίου...
Γρηγοριάδης Κώστας
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΔΕΞΑΜΕΝΗ σκέψης αυτή η Ευρωπαϊκή Ενωση, βρε παιδί μου! Και τι δεν έχει ανακοινωθεί για το ελληνικό χρέος...: Γαλλική πρόταση, γερμανική πρόταση, γαλλική πρόταση Νο 2.
Μετακύλιση ομολόγων, επιλεκτική χρεοκοπία, εθελοντική συμμετοχή ιδιωτών, εναλλακτική πρόταση τραπεζιτών, εναλλακτική πρόταση ασφαλιστικών εταιρειών, ευρωομόλογα και πάει λέγοντας.
Το συμπέρασμα είναι σαφές: Οταν πρόκειται για να ασφαλίσουν και να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους σε βάρος των λαών, είναι εργατικότατοι, εφευρετικότατοι και εξαιρετικά δημιουργικοί.
Είναι εμφανές φυσικά ότι όλα αυτά τα σχέδια και οι ιδέες, παρά τις επιμέρους διαφορές τους, έχουν ένα κοινό σημείο: Οτι ο τελικός λογαριασμός θα πληρωθεί από τους εργαζόμενους, με φόρους και κατάργηση δικαιωμάτων.
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ μας κυβερνώντες, δηλώνουν ...χαρούμενοι που έχουν συμβάλει - όπως λένε - στην έναρξη ενός τέτοιου διαλόγου με τις προτάσεις τους και τις αντιλήψεις τους.
Ετσι, για να μην ξεχνάμε ότι κάθε άλλο παρά «εξαναγκασμένοι» είναι να ακολουθούν τις αποφάσεις της ΕΕ. Αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της όλης ιστορίας ακριβώς γιατί εκφράζουν τα ίδια συμφέροντα: Αυτά του ευρωπαϊκού (όσο και παγκοσμιοποιημένου) κεφαλαίου.
ΕΝΤΑΞΕΙ, ΤΟ ...ΠΙΑΣΑΜΕ το υπονοούμενο από τις δηλώσεις Γ. Παπανδρέου υποτίθεται «κατά της βίας» και «υπέρ της δημοκρατίας» και της «ελεύθερης έκφρασης των απόψεων».
Γρηγοριάδης Κώστας
Δε μας λέει τώρα και τι ακριβώς έχει στο μυαλό του; Νέο αντιαπεργιακό νόμο; Απαγόρευση των διαδηλώσεων; Ενισχυση των κατασταλτικών μηχανισμών; Περιορισμό δικαιωμάτων όσων αμφισβητούν τις εφαρμοζόμενες πολιτικές; `Η μήπως όλα μαζί;
Ο,τι και να έχει πάντως, να είναι βέβαιος ότι ...δε θα του περάσει. Κατανοούμε τις ανάγκες τους να ενισχύσουν με ένα αυταρχικό πλέγμα τις πολιτικές τους αλλά δεν πρόκειται να τους κάνουμε τη χάρη.
Ενδοϊμπεριαλιστικές έριδες για τη «χασούρα»
Γρηγοριάδης Κώστας
Ασφαιρα τα πυρά που εξαπολύουν ορισμένοι ηγέτες και αξιωματούχοι της ΕΕ κατά των λεγόμενων διεθνών οίκων αξιολόγησης, δηλαδή των οργάνων του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και «θυγατρικών» των μεγαλύτερων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων των ΗΠΑ. Πρώτα απ' όλα γιατί οι κυβερνήσεις και τα διακρατικά όργανα της ΕΕ εδώ και δεκαετίες συνεργάζονται στενά μαζί τους και τους χρησιμοποιούν για να ανοίγουν δρόμους και να υλοποιούν βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα, αποδεχόμενες πάντα ως θέσφατα τις αξιολογήσεις των εν λόγω οίκων. Η θέση αυτή δεν άλλαξε ούτε και μετά την αποκάλυψη του ρόλου που έπαιξαν στη χρηματοπιστωτική κρίση στις ΗΠΑ και γενικότερα στην εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης. Με δυο λόγια, η τρόικα (ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ) και οι οίκοι αξιολόγησης είναι στην ίδια όχθη των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων και σύμμαχοι στον πόλεμο κατά των λαών. Οι οργισμένες δηλώσεις ιδιαίτερα των Μέρκελ και Σόιμπλε, με τις οποίες ζητούν «να περιοριστεί η επιρροή τους» και «να σπάσει το ολιγοπώλιο» των οίκων αξιολόγησης, πρέπει να αποδοθούν στην άγρια σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ των μονοπωλιακών ομίλων των μεγάλων ιμπεριαλιστικών κρατών για το ποιος θα «φορτωθεί» τις ζημιές της καπιταλιστικής κρίσης και ποιος θα βγει πιο ενισχυμένος από αυτή. Σημείο «τριβής» αποτελεί αναμφίβολα η συμμετοχή των ιδιωτών στα διάφορα πακέτα διάσωσης κρατών - μελών της Ευρωζώνης, που οι ισχυρότερες χώρες της ΕΕ θέλουν να γίνει με όρους ελεγχόμενης χρεοκοπίας, ώστε να αποτραπεί μια κατάρρευση του ευρώ. Ομως, την ίδια στιγμή, οι ιδιώτες, δηλαδή οι μονοπωλιακοί όμιλοι, θέλουν να αντλήσουν τα μεγαλύτερα δυνατά κέρδη. Το σίγουρο είναι ότι οι λαοί θα πληρώσουν τα σπασμένα αυτής της ενδοϊμπεριαλιστικής διαμάχης και γι' αυτό πρέπει να φροντίσουν να απαλλαγούν από τη δικτατορία των μονοπωλίων.
Ποιοι μιλάνε για ιδεολογική τρομοκρατία...
Πάει πολύ οι «αρχιτέκτονες» της διαρκούς ιδεολογικής τρομοκρατίας και των εκβιαστικών διλημμάτων σε βάρος του λαού να εμφανίζονται ως υπερασπιστές των «δημοκρατικών δικαιωμάτων» και της «ελεύθερης έκφρασης». Πάει πολύ αυτοί που βάζουν σταθερά και ολοένα πιο άγρια το πιστόλι στον κρόταφο του λαού, εκβιάζοντάς τον με τη «μη καταβολή της επόμενης δόσης» και τη χρεοκοπία, να εμφανίζονται ως θεματοφύλακες «της ελευθερίας του δημόσιου λόγου και του διαλόγου». Ο λόγος φυσικά για τον πρωθυπουργό, που με περίσσιο θράσος δε δίστασε, μιλώντας χτες στο υπουργικό συμβούλιο, να κατηγορήσει για ιδεολογική τρομοκρατία το λαό που αντιστέκεται στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και στρέφει την πάλη του στην ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων. «Οι αποκλεισμοί, η βία, η προσπάθεια ιδεολογικής τρομοκρατίας δεν έχουν θέση στη δημοκρατία, ούτε σε δημόσιους χώρους, ούτε στα πανεπιστήμια, ούτε στο κράτος, ούτε στις πλατείες, ούτε στις γειτονιές, ούτε στα μέσα ενημέρωσης»(!), ισχυρίστηκε ξεδιάντροπα, αντιστρέφοντας πλήρως την πραγματικότητα και τοποθετώντας την με το κεφάλι προς τα κάτω, με τη χρησιμοποίηση των στημένων αντιπαραθέσεων σε βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, πολύ περισσότερο της εκάστοτε προβοκάτσιας στο οργανωμένο λαϊκό κίνημα από τις όποιες ομάδες παίζουν το συμπληρωματικό ρόλο στις δυνάμεις της κρατικής καταστολής. Ο λαός όμως γνωρίζει πολύ καλά ότι ιδεολογική τρομοκρατία και καταστολή των αγώνων ασκούν το κράτος, η κυβέρνηση, η τρόικα και τα αστικά ΜΜΕ, ακριβώς για να αναγκάσουν το λαό να σκύψει το κεφάλι και να περάσουν τα φριχτά αντιλαϊκά μέτρα. Και όσο αυτό δεν το καταφέρνουν, τόσο εντείνουν την ιδεολογική τρομοκρατία, αλλά και την καταστολή. Ο πρωθυπουργός δείχνει την αδυναμία αποδοχής της πολιτικής τους από το λαό, όταν ισχυρίζεται ότι «η κοινωνία στηρίζει τις αλλαγές», την ώρα που αναπτύσσονται οι ταξικοί αγώνες.
«Γαλάζια» φούμαρα
Η κοροϊδία πάει σύννεφο από την ηγεσία της ΝΔ, που ενώ από τη μια στηρίζει και υπερψηφίζει τα βάρβαρα και αντιδραστικά μέτρα που περιλαμβάνονταν στο «Μεσοπρόθεσμο» και στον εφαρμοστικό νόμο, από την άλλη και εκ των υστέρων «κλαίγεται» γιατί η κυβέρνηση την εξαπάτησε και πέρασε πιο «σκληρά» μέτρα στο επικαιροποιημένο μνημόνιο που υπέγραψε με την τρόικα. Προχτές «ζήτησε εξηγήσεις» από τον υπουργό Οικονομικών γιατί υπάρχει η λέξη «απόλυση» για τους εργαζόμενους που θα μπουν σε καθεστώς εργασιακής εφεδρείας. Χτες, επίσης, «ζήτησε εξηγήσεις» από τον ίδιο υπουργό γιατί στο κείμενο που υπέγραψε η κυβέρνηση και η τρόικα προβλέπεται «μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης για κύριες συντάξεις του ΟΓΑ και άλλων ασφαλιστικών ταμείων». Πού βρίσκεται όμως η κοροϊδία; Πρώτον, ότι η ηγεσία της ΝΔ έχει υπερψηφίσει στον εφαρμοστικό νόμο τα άρθρα που περιλαμβάνουν τα συγκεκριμένα μέτρα. Και το άρθρο 37 που αναφέρεται στην εργασιακή εφεδρεία και γενικότερα τη μείωση των δαπανών στο Δημόσιο και το άρθρο 8 που προβλέπει τη μείωση των συντάξεων. Ακόμα πιο προκλητικό είναι το γεγονός ότι η ΝΔ δε ζητά έστω και τώρα την απόσυρση των παραπάνω αντιλαϊκών μέτρων ούτε φυσικά δεσμεύεται ότι θα τα καταργήσει μόλις πάρει το τιμόνι της εξουσίας. Στην πραγματικότητα προτρέπει την κυβέρνηση να προχωρήσει, αλλά επιχειρεί να διαφοροποιηθεί στα λόγια ακριβώς για να αποφύγει τη λαϊκή δυσαρέσκεια και να διασωθεί ως εφεδρεία του αστικού πολιτικού συστήματος. Ομως, με τα «αντιπολιτευτικά» φούμαρα δεν κοροϊδεύει κανέναν.
Ορμητικά στη μάχη
Τη νέα φάση του αντιλαϊκού πολέμου, τη σφοδρότερη κλιμάκωση της επίθεσης ενάντια σε ολόκληρη την γκάμα της ζωής των εργατών, της κάθε λαϊκής οικογένειας, ξεδιπλώνει μέσα σε αυτό το «καλοκαίρι» το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης - τρόικας - πλουτοκρατίας. Το «Μεσοπρόθεσμο» μαζί και ο πρώτος από τους εφαρμοστικούς νόμους τους ήταν μόλις το πρώτο σκαλοπάτι, η πολεμική ιαχή της πλουτοκρατίας για όλα όσα έχουν σχεδιάσει, για την ομοβροντία από τα φρέσκα νομοσχέδια, τις άλλες κρατικομονοπωλιακές ρυθμίσεις, που εσπευσμένα φέρνουν είτε για ψήφιση στη Βουλή είτε και με άλλες διαδικασίες.
Πέτρα πάνω στην πέτρα δε σκοπεύουν να αφήσουν, υποτάσσοντας τα πάντα στον ενιαίο στρατηγικό στόχο τους, την τόνωση και ενίσχυση των μονοπωλίων μέσα στις σημερινές (και αυριανές) συνθήκες απότομης όξυνσης της καπιταλιστικής κρίσης. Ακόμη και η παραμικρή αμφιβολία και επανάπαυση δεν πρέπει να βρουν θέση στη λαϊκή αντίληψη. Η τέτοια στάση εξ αντικειμένου, από τα ίδια τα πράγματα και την εξέλιξή τους, θα σημάνει το αδυνάτισμα του λαϊκού μετώπου, την παράδοση πολύτιμων θέσεων μάχης στο αντίπαλο μαύρο μέτωπο. Μέσα στον Ιούλη, τα λαϊκά στρώματα θα βρεθούν αντιμέτωπα με τα ήδη ψηφισμένα μέτρα, όπως τη συρρίκνωση μισθών, συντάξεων, εισοδημάτων. Από το φθινόπωρο θα πέφτουν και τα ψηφισμένα χαράτσια από τις κάθε είδους έκτακτες εισφορές, που μαζί με όλα τα άλλα πάνε αποκλειστικά για τα τρωκτικά του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου.
Η νέα συμφωνία τους περιλαμβάνει πληθώρα από νέους «εκτελεστικούς» νόμους, βουνό από ρυθμίσεις για την τόνωση και ενίσχυση των καπιταλιστών. Τον Ιούλη ιδρύουν το Ταμείο για τις ιδιωτικοποιήσεις - μαμούθ, μέσα στο οποίο θα περάσουν «αμετάκλητα» κάθε περιουσιακό στοιχείο. Θωρακίζουν το νομικό οπλοστάσιό τους για την εκχώρηση φιλέτων δημόσιας γης και περιουσίας, βασικών και συγκεντρωμένων κλάδων (ενέργεια, ύδρευση, λιμάνια, δίκτυα και υποδομές κ.ά.). Το Σεπτέμβρη θα έχουν έτοιμα και τα νέα μέτρα για την καρατόμηση των επιδομάτων ανεργίας - που και οι ίδιοι βλέπουν να εκτοξεύεται σε νέα ύψη - του ΕΚΑΣ των χαμηλοσυνταξιούχων, των πολυτεκνικών επιδομάτων. Οπου να 'ναι έρχεται και το νομοσχέδιο για τα λουκέτα, τις συγχωνεύσεις και τις μαζικές απολύσεις στο στενό και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Για τις ανάγκες της πλουτοκρατίας, πετάνε στους «πέντε δρόμους» όλους τους συμβασιούχους που ακόμη έχουν απομείνει. Το Σεπτέμβρη σχεδιάζουν να έχουν ξεμπερδέψει και με τις επικουρικές συντάξεις. Για την αποφασιστική στήριξη αυτής της πολιτικής μπάζουν ιδιώτες σε νευραλγικούς τομείς του κράτους που, μαζί με τα επιτελεία της τρόικας, θα στηρίζουν την κυβέρνηση, προκειμένου όλοι μαζί να επιβάλουν τη διά πυρός και σιδήρου απόδοση των κλοπιμαίων στις μερίδες της πλουτοκρατίας. Ούτε και σε αυτά δεν πρόκειται να σταματήσουν. Το ομολογούν και οι ίδιοι μέσα από την πρόσφατη «έκθεση αξιολόγησης» της Κομισιόν, όπου ορθά - κοφτά σημειώνουν ότι κάθε «αστοχία» συνεπάγεται και πρόσθετα «διορθωτικά» μέτρα.
Ο λαός, μέρα με τη μέρα, μάχη με τη μάχη, πρέπει να γίνεται ολοένα και πιο ισχυρός, ικανός, αποφασισμένος. Να συμμετάσχει στην οργάνωση του εργατικού - λαϊκού αγώνα και της λαϊκής συμμαχίας στους χώρους δουλειάς, με κλιμάκωση στις συνοικίες και παντού. Να ανατρέψει το συσχετισμό δυνάμεων και στο πολιτικό επίπεδο με το ΚΚΕ, για τη λαϊκή εξουσία, χωρίς καπιταλιστές και τις κρίσεις τους.
Feeds
