Δίνει ο υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού Π. Γερουλάνος συνέντευξη στο CNN και τον ρωτάει ο δημοσιογράφος: «Πόσο χειρότερα θα γίνουν τα πράγματα για τους απλούς ανθρώπους που έχουν δει τις συντάξεις να μειώνονται, τις δαπάνες πρόνοιας να πέφτουν, τους φόρους να αυξάνονται. Υπάρχει άλλη πιο κατάλληλη εκδοχή;».
Και τι απαντά ο υπουργός; Είπε: «Οχι, πιστεύω πως τα χειρότερα πέρασαν. Τα χειρότερα πέρασαν για τη μεγάλη μερίδα του πληθυσμού. Ειδικά συμφέροντα μπορεί να ενοχληθούν και αυτό διότι κάνουμε αναγκαίες αλλαγές».
Μα καλά, πού είδε ο υπουργός ότι «τα χειρότερα πέρασαν;». Τα χειρότερα ήρθαν, έμειναν και συνεχίζουν, υπουργέ. Διότι τις συντάξεις δεν τις κόψατε άπαξ. Κάθε μήνα που πληρώνονται οι συνταξιούχοι τα βλέπουν τα χειρότερα εκεί, μπροστά τους, κατάματα.
Και το πετσόκομμα στα κοινωνικά, προνοιακά επιδόματα, εδώ είναι, μας χαιρετά κάθε φορά που βλέπουμε το μειωμένο ποσό.
Και οι κάθε λογής φόροι, κι αυτοί καθόλου «περαστικοί» δεν είναι, αντίθετα είναι μόνιμοι και σκληροί.
Εκτός και αν ο υπουργός, που διαβεβαίωσε τον δημοσιογράφο του καναλιού ότι «οι πολίτες στηρίζουν τις αλλαγές», θέλει να πει ότι πέρασαν τα χειρότερα και έρχονται τα χείριστα.
Κακοπαιγμένος «διάλογος»
Μόνο το τυπικό της διαδικασίας, το αμπαλάρισμα των νέων αντιλαϊκών πακέτων ύψους ακόμη 25 δισ. ευρώ, σε φόρους και καρατόμηση δαπανών, έχει απομείνει, προκειμένου το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης - τρόικας - πλουτοκρατίας να ξεδιπλώσει τα μέτρα της επόμενης φάσης.
Ο κύκλος των μεταξύ τους συνεννοήσεων - ενδοκυβερνητικών και άλλων - ολοκληρώθηκε. Για αυλαία στην κακοπαιγμένη παράσταση, για τη συγκάλυψη της εγκληματικής πολιτικής στήνουν σήμερα το σκηνικό του δήθεν διαλόγου με τους απόλυτα πρόθυμους, με τα κόμματα ΛΑ.Ο.Σ. (Καρατζαφέρης), Δημοκρατική Αριστερά (Κουβέλης) και ΔΗΣΥ (Μπακογιάννη), τα οποία και ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Ολοφάνερο είναι και το γεγονός ότι οι ρόλοι τους είναι μοιρασμένοι. Στην ίδια περπατησιά είναι και οι «απόντες», η ΝΔ και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου της υποταγής, που εδώ και δεκαετίες, ο καθένας από το πόστο του, εφάρμοσε, στήριξε, προετοίμασε, έβαλε πλάτες στην πολιτική για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων.
Προσφορά υπουργείου...
Το ιδιωτικό νοσοκομείο ΥΓΕΙΑ, μια μεγάλη και κερδοφόρα επιχείρηση στον τομέα της Υγείας, διοργανώνει ιατρική εκδήλωση στις 15 του Μάρτη με θέμα «Γυναίκα και Καρκίνος». Την εκδήλωση θα την κάνει στο «Εκάλη club», έναν χώρο που δημιούργησε πριν από πολλά χρόνια ο εφοπλιστής Γιάννης Λάτσης «για τους κατοίκους της Εκάλης και τα παιδιά τους», όπως ανέφερε πρόσφατα η κόρη του Μαριάννα, διαψεύδοντας φήμες που ήθελαν το χώρο να κλείνει. Γι' αυτήν την εκδήλωση, λοιπόν, το υπουργείο Υγείας προχωρά στην οικονομική ενίσχυση του νοσοκομείου ΥΓΕΙΑ, με το ποσό των ...500 ευρώ.
Το σχετικό έγγραφο του υπουργείου αναφέρει επί λέξει: «Εγκρίνουμε την παροχή οικονομικής ενίσχυσης πεντακοσίων (500) ευρώ για την διοργάνωση του εν γένει θέματι επιστημονικού φόρουμ που θα πραγματοποιηθεί από την Β' Παθολογική - Ογκολογική Κλινική του νοσοκομείου "Υγεία" την 15η Μαρτίου 2011 στο "Ecali Club" στην Εκάλη Αττικής με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας».
Στην απόφαση του υπουργείου που υπογράφει ο γενικός γραμματέας αναφέρεται ότι «σε περίπτωση πλεονάσματος (σ.σ. από την οικονομική ενίσχυση των 500 ευρώ) αυτό επιστρέφεται στο Δημόσιο ως έσοδο αυτού με κατάθεση στο οικείο Δημόσιο Ταμείο». Τέτοια μέριμνα από το υπουργείο. Προς τον ιδιωτικό όμως τομέα Υγείας, για τον οποίο όχι μόνο δε θα έπρεπε να δίνει δεκάρα τσακιστή, αλλά και να τον καταργήσει. Οσο για το ποσό είναι ρεκλάμα...
Με αφορμή τη Βόρεια Αφρική
Οι εξελίξεις στη Βόρεια Αφρική, αλλά και συνολικά στον αραβικό κόσμο, με τον ξεσηκωμό κόντρα στα καθεστώτα αυτών των χωρών, καταγράφουν τη δυσαρέσκεια που έχει δημιουργήσει η εξουσία, η οποία για χρόνια απομυζά τον τεράστιο πλούτο σε όλες τις χώρες προς όφελος μιας μικρής μερίδας πλουτοκρατών. Ταυτόχρονα σ' αυτές τις χώρες, όπως και σε κάθε καπιταλιστική χώρα, ο καπιταλισμός αναπτύσσεται, ενισχύεται η διεθνοποίηση της δράσης του κεφαλαίου, η αλληλοδιαπλοκή της δράσης των μονοπωλίων. Αλλωστε διεθνικά μονοπώλια δρουν και σ' αυτές τις χώρες, βασικές ενεργειακές πηγές για όλο τον κόσμο. Αλλά η δράση των μονοπωλίων απαιτεί και ανάλογο πολιτικό σύστημα, που θα τους εξασφαλίζει ελευθερία κίνησης. Τα συγκεκριμένα καθεστώτα είχαν πλέον πολύ στενά όρια για να υπηρετήσουν αυτές τις ανάγκες των διεθνικών μονοπωλίων. Και λόγω της μεγάλης κρατικής ιδιοκτησίας που έπρεπε να γίνει κτήμα τους και από την άποψη της ευελιξίας στη σύναψη συμφωνιών εκμετάλλευσης του πλούτου των συγκεκριμένων κρατών κ.λπ. Επρεπε, λοιπόν, να αντιστοιχηθεί το πολιτικό σύστημα με τις παραπάνω ανάγκες, δηλαδή να δημιουργηθούν κρατικά - κυβερνητικά όργανα, που να προσομοιάζουν με την αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία.
Σε όλες αυτές τις χώρες της Βόρειας Αφρικής, είναι φανερό ότι οι όποιες λαϊκές δυνάμεις κινούνται έχουν ως υπόβαθρο λαϊκά προβλήματα, αλλά στο προσκήνιο βρέθηκαν να ηγούνται δυνάμεις που επιδιώκουν εκσυγχρονισμό της αστικής εξουσίας. Εμφανίζονται, δε, πολιτικά πρόσωπα που έχουν σχέση με κυβερνήσεις των ισχυρών καπιταλιστικών κρατών. Δεν είναι τυχαίο οτι «ήρωας» της πλατείας Ταχρίρ στην Αίγυπτο ήταν ο αντιπρόσωπος της Google σε όλη την περιοχή. Δεν είναι τυχαίο ότι ο υπουργός Δικαιοσύνης της Λιβύης, ο πρώτος που εγκατέλειψε τον Καντάφι, ήρθε σε άμεση επαφή με την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Δεν είναι τυχαίο ότι ελάχιστα προβάλλονται εργατικά αιτήματα σε σχέση με τον ξεσηκωμό για δημοκρατία και ελευθερία, για διεκδίκηση αλλαγών χωρίς αλλαγή τάξης στην εξουσία.
Αυτή η πραγματικότητα παρουσιάζεται από τα αστικά ΜΜΕ στην Ελλάδα, ως το «τέλος του εργατικού κινήματος», ότι το μοναδικό κίνημα που έχει αξία είναι αυτό που εξελίσσεται στη Βόρεια Αφρική, ότι οι λαοί παλεύουν για δημοκρατία και ελευθερία, αλλά στο πλαίσιο του καπιταλισμού. Αποσιωπούν το γεγονός ότι η δράση των διεθνικών μονοπωλίων σ' αυτές τις χώρες, όπως και παντού βεβαίως, δεν περιορίζεται στα κέρδη, αλλά και στην πολιτική δράση για την ανάδειξη δυνάμεων βολικών στη δράση τους. Ταυτόχρονα, στις συγκεκριμένες χώρες, το εργατικό κίνημα είναι αδύναμο έως ανύπαρκτο. Την ίδια ώρα γράφουν, επίσης, για «εξεγέρσεις του αυθόρμητου», της «νεολαίας», του «φέισμπουκ», του «τουίτερ», της «νέας τεχνολογίας». Αναμφισβήτητα, τέτοιοι τρόποι επικοινωνίας αξιοποιούνται. Ομως, αυτό δεν αρκεί. Συγκαλύπτουν ότι στην Αίγυπτο υπήρχαν επιτροπές, δηλαδή μορφή οργάνωσης, που περιφρουρούσαν τις κινητοποιήσεις από την αστυνομία του Μουμπάρακ και το πλιάτσικο. Στη Λιβύη, εμφανίστηκαν, αντίστοιχα, επιτροπές που έχουν την εξουσία στις περιοχές που ελέγχουν και μάλιστα έχουν και ένοπλα τμήματα. Αυτά δεν έγιναν αυθόρμητα και μετά τον ξεσηκωμό. Προϋπήρχαν.
Δεν ήρθε, λοιπόν, ούτε το τέλος του εργατικού κινήματος, ούτε η κυριαρχία του αυθόρμητου στις εξεγέρσεις. Τέτοιες προσεγγίσεις είναι σκόπιμες, προκειμένου να διοχετεύουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια σε ανώδυνες για το καπιταλιστικό σύστημα δράσεις, ανεξάρτητα από την εμφάνιση οξυμένων μορφών πάλης. Τη συνειδητοποίηση της πάλης για ρήξη και ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων θέλουν να εμποδίσουν.
Λ. ΙΩΑΝΝΟΥ
Προκλητική υποκρισία προς το λαό...
Γρηγοριάδης Κώστας
ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΝΝΟΕΙ η κυβέρνηση, όταν λέει πως «βρίσκεται σε επιφυλακή» για την άνοδο της τιμής της βενζίνης; Θα περιμένει πότε θα φτάσει τα 2 ευρώ το λίτρο, για να ...χειροκροτήσει το «σπάσιμο» του ρεκόρ;
`Η, μήπως, την εναγώνια αναζήτησή της για «φαινόμενα αισχροκέρδειας;». Την βεβαιώνουμε ότι η επίσημη τιμή της βενζίνης με τους εργαζόμενους να έχουν υποστεί την κυβερνητική πολιτική στους μισθούς τους, είναι ... ο ορισμός της αισχροκέρδειας.
Τι θα έλεγαν, αντί να κοροϊδεύουν τον κόσμο, να πουν την αλήθεια και να παραδεχτούν ότι είναι υπέρμαχοι της «ελεύθερης αγοράς», οπότε πρέπει να πληρώνουμε πανάκριβα ακόμη και τη μετακίνησή μας;
Ευτυχώς, τους ...έκοψε και δεν προτείνουν εγκατάλειψη του ΙΧ και χρήση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, έτσι που κατάντησαν τις συγκοινωνίες με την αύξηση του εισιτηρίου και τις περικοπές δρομολογίων. Θα ήταν εξαιρετικά προκλητικοί...
Η ΚΡΙΣΗ «δεν ξεπερνιέται αν δεν υπάρχει υψηλός βαθμός σύμπνοιας και συμπόρευσης»! Τη μεγάλη αυτή φράση την είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γιώργος Πεταλωτής. Εχει «ρέντα» στις «μεγάλες» ατάκες τελευταία...
Μόνο που πρέπει να μας εξηγήσει, η κυβέρνησή του με ποιον συμπνέει και με ποιον συμπορεύεται. Κι όταν μειώνει μισθούς, κάνει επιχειρησιακές συμβάσεις και καταργεί την Κοινωνική Ασφάλιση, μας δίνει ένα ...σαφέστατο δείγμα.
Αν προσθέσουμε σε αυτά και τη μείωση της φορολογίας των ΑΕ, την επιχορήγηση των τραπεζών με 60 δισ., τα «φαστ τρακ» και όλα τα σχετικά, η εικόνα μας γίνεται πλήρης.
Ετσι λοιπόν, εφόσον αυτοί συμπορεύονται με το κεφάλαιο, να μας συγχωρήσουν, αλλά δε θα μπορέσουμε να τους ακολουθήσουμε...
Παπαγεωργίου Βασίλης
Ομοφωνία στο ισόβιο ευρωμνημόνιο
Γρηγοριάδης Κώστας
Τις ευλογίες και τα χειροκροτήματα της γερμανικής κυβέρνησης απέσπασε, καθ' όλα δικαιολογημένα, η δήθεν «ήπια» πρόταση της Κομισιόν και του προέδρου της ΕΕ για το «σύμφωνο ανταγωνιστικότητας» της ΕΕ. Κυβερνητική πηγή στο Βερολίνο χαρακτήρισε χτες «πολύ ενθαρρυντική» την πρόταση των Μπαρόζο και Ρομπάι που θα συζητηθεί στη Σύνοδο Κορυφής στις 25 του μήνα. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμία ουσιαστική διαφορά μεταξύ των δύο σχεδίων για το «σύμφωνο ανταγωνιστικότητας», που διασφαλίζει την κερδοφορία των ευρωμονοπωλίων συμπιέζοντας δραστικά το λεγόμενο «κόστος εργασίας». Το σχέδιο των «έξι σημείων» που είχε παρουσιάσει στην προηγούμενη έκτακτη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ η γαλλογερμανική πλευρά δε διέφερε πουθενά από τις προτάσεις που είχε παρουσιάσει στις αρχές του χρόνου η Κομισιόν «για την ανάπτυξη», όπως πρώτος έσπευσε να το επισημαίνει ο αρμόδιος για τις οικονομικές υποθέσεις επίτροπος, Ο. Ρεν. Και τα δύο σχέδια περιλαμβάνουν τις ίδιες βάρβαρες αντεργατικές και αντιλαϊκές ανατροπές, όπως, αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης με βάση «το προσδόκιμο ζωής», δηλαδή δουλειά μέχρι τον τάφο, ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, συγκράτηση μισθών και κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων, μείωση των επιδομάτων ανεργίας, αύξηση των έμμεσων φόρων, δραστική μείωση των δημόσιων δαπανών για την Υγεία και την Παιδεία... Σε αυτά υπάρχει ομόφωνη υποστήριξη από τις κυβερνήσεις των 27 κρατών - μελών της ΕΕ και στο μόνο που έχουν εκφράσει επιφυλάξεις είναι να υπάρχει κάποια «ευελιξία» στον τρόπο εφαρμογής τους... Καθόλου όμως δεν παρηγορεί τους λαούς η «ευελιξία» στη σφαγή των δικαιωμάτων τους...
Δεν κρύβουν τη χαρά τους...
Χρήσιμες συμβουλές και ιδέες για τα νέα πεδία που ανοίγονται μετά την κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης για την αύξηση της κερδοφορίας των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών στην Υγεία και τις συντάξεις πρόσφερε ο επιστημονικός συνεργάτης της ΓΣΕΕ σε ημερίδα που οργάνωσε πρόσφατα η «Ιντεραμέρικαν». Στην παρέμβασή του ο Γ. Ρωμανιάς ανέδειξε τη συρρίκνωση της εγγύησης του κράτους για την καταβολή των δημόσιων συντάξεων («πρώτος πυλώνας») στο ύψος της αποκαλούμενης «βασικής σύνταξης». Οπως χαρακτηριστικά παρατήρησε, «σε μια σύνταξη 1.800 ευρώ που πρόκειται να χορηγηθεί το 2020, η βασική σύνταξη είναι 160 ευρώ και, συνεπώς, το κράτος εγγυάται μόνον αυτά τα 160 ευρώ - ενώ μέχρι σήμερα η εγγύηση του κράτους κάλυπτε το σύνολο των 1.800 ευρώ». Με βάση λοιπόν τις παραπάνω διαπιστώσεις, αλλά και το γεγονός ότι η σταδιακή μείωση των συντάξεων που θα καταβάλλονται από το 2015 και μετά μπορεί να προσεγγίσει το 50% των σημερινών συντάξεων περί το έτος 2025, υπέδειξε, εμμέσως πλην σαφώς, το μεγάλο περιθώριο που διαμορφώνεται για την επέλαση του ιδιωτικών κολοσσών. Τόνισε επίσης ότι η ιδιωτική ασφάλιση υπό όρους μπορεί να διαδραματίσει καταλυτικό ρόλο στο δεύτερο και τρίτο πυλώνα, «που βρίσκουν σαφή νομιμοποιητική βάση στο διεθνούς εμβέλειας κείμενο της έκθεσης Beveridge». Τις ευκαιρίες που ανοίγονται στον τομέα της Υγείας ανέλαβε να αναδείξει ο καθηγητής Οικονομικών της Υγείας Λ. Λιαρόπουλος, επισημαίνοντας ότι «η ανάγκη να ευθυγραμμιστεί η δημόσια δαπάνη σε περισσότερο από 2% του ΑΕΠ έως το τέλος της χρονιάς σημαίνει περισσότερο ενεργή συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα». Μερικοί δεν κρύβουν με τίποτα τη χαρά τους ούτε βέβαια το «στρατόπεδο» που ανήκουν...
Στο βωμό της ανταγωνιστικότητας
Υποκριτική και δημαγωγική είναι η φραστική αντίθεση της ηγεσίας της ΝΔ στις μαζικές απολύσεις που έγιναν στην COSMOTΕ. Δε θα μπορούσε να είναι αλλιώς, γιατί πάνω απ' όλα προσκυνά το θεό της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, ενώ η φραστική αντίθεσή της δεν της κοστίζει τίποτα, πασχίζοντας ως τυπική αντιπολίτευση να δείξει φιλολαϊκό πρόσωπο και ας είναι κάλπικο, είναι δε και ψηφοθηρική. Αυτό ακριβώς επιχειρείται μέσα από τη χτεσινή δήλωση του αρμόδιου τομεάρχη Εργασίας, όπου, από τη μια, επισημαίνεται ότι «η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων είναι ο πυρήνας της στρατηγικής αντιμετώπισης της κρίσης» και, από την άλλη, αποδοκιμάζονται οι απολύσεις στην «Cosmote», που, όπως σημειώνεται, «δεν δικαιολογούνται από τα πραγματικά οικονομικά και επιχειρησιακά δεδομένα της εταιρείας». Ομως, οι απολύσεις δικαιολογούνται από τη διοίκηση της εταιρείας στο όνομα ακριβώς της ανταγωνιστικότητας, δηλαδή για τη διασφάλιση της κερδοφορίας νυν και εσαεί... Δεν αρκεί στην εταιρεία ότι το λεγόμενο μισθολογικό κόστος έχει πέσει στο 10%, αλλά θέλει να το ρίξει και άλλο επικαλούμενη την ανταγωνιστικότητα... Το κυρίαρχο, λοιπόν, είναι ότι η ηγεσία της ΝΔ, όπως άλλωστε και η κυβέρνηση, αναγνωρίζουν και καθαγιάζουν αυτό το δικαίωμα του κεφαλαίου. Τα υπόλοιπα, δηλαδή τα εύκολα λόγια, είναι για να ρίχνουν στάχτη στα μάτια των «θυμάτων» της καπιταλιστικής κρίσης.
Καταστρέφουν τη μόρφωση
Τα σχέδια του υπουργείου για συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων έχουν, ήδη, προκαλέσει πολλές αντιδράσεις σε εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές. Η αφετηρία της κριτικής στις συγχωνεύσεις της κυβέρνησης έχει ιδιαίτερη σημασία, αφού αποκαλύπτει ή όχι τους στόχους της. Γι' αυτό το λόγο και τα «εύκολα» επιχειρήματα («κόβουν από παντού κόβουν και στα σχολεία, γι' αυτό κάνουν συγχωνεύσεις») ή, η απομόνωση του ζητήματος (ένα απλό «όχι» στις συγχωνεύσεις) λειτουργούν το λιγότερο αποπροσανατολιστικά.
Η ουσία είναι ότι η κυβέρνηση επιδιώκει να διαμορφώσει ένα νέο «σχολικό χάρτη» (όπως τον ονομάζει) για να προωθήσει όλο το σχεδιασμό της για το σχολείο της «αγοράς» και δεν έχει κανένα πρόβλημα να το παραδεχτεί. Η ίδια η υπουργός Παιδείας, σε προχτεσινή ημερίδα όπου μίλησε σε δημάρχους, απάντησε στο ερώτημα «γιατί φέτος ο νέος σχολικός χάρτης»: «Γιατί από φέτος προχωρά η εφαρμογή του νέου σχολείου. Επομένως είναι πολύ σημαντικό να έχουμε όσο το δυνατόν περισσότερα σχολεία που θα μπορούν να εφαρμόσουν τα νέα προγράμματα. Γιατί φέτος είναι η πρώτη χρονιά που έχουμε την εφαρμογή του "Καλλικράτη", σε συνδυασμό με τα νέα δεδομένα της διοικητικής μεταρρύθμισης».
Οι συγχωνεύσεις, λοιπόν, γίνονται γιατί προωθείται το «καλλικρατικό» σχολείο της «αγοράς», όπου το σχολείο θα είναι «αυτόνομο», θα έχει μειωμένη κρατική χρηματοδότηση, θα αναζητά χορηγούς για να λειτουργήσει, θα συνδέεται με την τοπική διοίκηση και οι γονείς θα βάζουν ακόμα πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη για τη «δωρεάν» Παιδεία. Σε αυτό το σχολείο τα προγράμματα εκπαίδευσης θα είναι διαφοροποιημένα και θα διαμορφώνονται σύμφωνα με τις «προτάσεις» των χορηγών, τις «τοπικές ιδιαιτερότητες» κ.ά. Το ενιαίο της εκπαίδευσης σπάει και φτιάχνουν σχολεία πολλών ταχυτήτων, όπου οι μαθητές θα κατηγοριοποιούνται από νωρίς και η γνώση που θα τους παρέχεται θα είναι μόνο χρηστική (οι λεγόμενες «δεξιότητες»). Σχολεία ταξικά διαφοροποιημένα σε βάρος της μόρφωσης των παιδιών του λαού.
Στα μεγάλα πολυδύναμα σχολεία που σχεδιάζονται, με τις συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων, θα εφαρμοστούν όλες οι παραπάνω αλλαγές. Μάλιστα, απ' τη στιγμή που δεν υπάρχει προγραμματισμός για κατασκευή νέων σχολείων, οι συγχωνεύσεις θα οδηγήσουν σε κατάργηση οργανικών θέσεων εκπαιδευτικών και υπεράριθμα τμήματα με πάνω από 30 μαθητές. Η στέρηση της μόρφωσης, η διαφοροποίηση στα προγράμματα, η παρέμβαση των επιχειρήσεων στα σχολεία θα μπορέσουν να γίνουν καλύτερα και πιο «ευέλικτα» σε μεγάλα σχολεία. Ακόμα και μέσα στο ίδιο το σχολείο, στην ίδια τάξη οι μαθητές θα χωρίζονται σε αυτούς που «παίρνουν τα γράμματα» και σε αυτούς που «δεν τα καταφέρνουν». Με το πρόσχημα της «ελεύθερης» επιλογής μικρά παιδιά θα οδηγούνται, από νωρίς, σε διαφορετικά προγράμματα, δραστηριότητες κτλ. Επίσης, τα σχολεία, με βάση τα κριτήρια της «αγοράς» (προσέλκυση χορηγών, σύνδεση με τις επιχειρήσεις), θα κατηγοριοποιούνται. Τα «ανταγωνιστικά» σχολεία θα πριμοδοτούνται και τα άλλα θα ενισχύονται με διαφόρων ειδών «προγράμματα» προώθησης της «ανταγωνιστικότητας».
Με τις συγχωνεύσεις και τις καταργήσεις σχολείων επιδιώκουν να φτιάξουν το «χάρτη» για το σχολείο της «αγοράς», της αμάθειας και των μεγαλύτερων ταξικών φραγμών. Οι μαθητές, οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί έχουν κάθε λόγο να απορρίψουν αυτό το σχολείο.
Feeds
