Αστραψε και βρόντηξε η δημοσιογράφος του ΣΚΑΪ Κ. Ακριβοπούλου στο χτεσινό μεσημεριανό ραδιοφωνικό μαγκαζίνο που παρουσιάζει. Και δεν άστραψε ούτε βρόντηξε εναντίον κάποιου κλάδου εργαζομένων που κινητοποιείται, καταπώς συνηθίζει η ίδια και το μέσο στο οποίο ανήκει, ιδιοκτησίας εφοπλιστή Αλαφούζου. Αλλωστε, τούτες τις μέρες δεν υπάρχει κάποια κινητοποίηση που να προσφέρεται για να βγάλουν τα απωθημένα τους. Τα αστραπόβροντα είχαν να κάνουν με τα στοιχεία της έκθεσης του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας σε ό,τι αφορά στην ανεργία, στη «χαμένη γενιά», των νέων ανθρώπων δηλαδή που απελπισμένοι από τις άκαρπες προσπάθειές τους για εξεύρεση εργασίας, παραιτούνται από κάθε προσπάθεια αναζήτησης μιας όποιας δουλειάς. «Ενας στους τρεις νέους άνεργος. Και ξέρετε τι σημαίνει αυτό. Απόγνωση και θυμός», απεφάνθη η κ. Ακριβοπούλου. Κι έτσι είναι. Και δε χρειαζόμασταν όσοι ζήσαμε ή έχουμε στην οικογένειά μας άνθρωπο που βιώνει τον εφιάλτη της ανεργίας τον ΣΚΑΪ να μας το υπενθυμίσει. Πολύ περισσότερο που διαπιστώσεις σαν αυτές εξυπηρετούν την καλλιέργεια ηττοπάθειας και μοιρολατρίας. Αφού ποτέ μα ποτέ δε συνοδεύονται - για ευνόητους λόγους - από άλλες κρίσιμες επισημάνσεις. Οπως το ποιος φταίει για την ανεργία, κρίσιμο ερώτημα, απ' την απάντηση του οποίου προκύπτει η διέξοδος και ο προσανατολισμός που πρέπει να υιοθετήσει κάθε εργαζόμενος, κάθε άνεργος, με το να γίνει συμμέτοχος στον αγώνα, για να τη φτάσει.
Πέραν αυτών όμως καταντά και προκλητικό, μεγαλώνοντας το θυμό που διαπιστώνει η κ. Ακριβοπούλου, ο ΣΚΑΪ και δημοσιογράφοι του που δίνουν όποτε τους καλέσει το ταξικό τους καθήκον τον καλύτερό τους εαυτό στη συκοφάντηση του κινήματος, να παριστάνουν πως συμπάσχουν, αγωνιούν και νοιάζονται για τα προβλήματα της εργατικής - λαϊκής οικογένειας. Αναρωτιόμαστε, τι θα λέει η κ. Ακριβοπούλου στην επόμενη κινητοποίηση, στους αγώνες που θα έρθουν για να εκφράσουν με συλλογικό και συνειδητό τρόπο την απόγνωση και τον τεράστιο θυμό που συσσωρεύεται. `Η, μάλλον, δεν αναρωτιόμαστε. Ξέρουμε ακριβώς τι θα λέει. Ο,τι έλεγε και προηγούμενα. «Χαϊδεύουμε τ' αυτιά» των θυμωμένων όσο αυτοί καταπίνουν το θυμό τους και τους τα «τραβάμε», και μάλιστα γερά, αν τολμήσουν να τον εκφράσουν.
Με το «ρεαλισμό» της υποταγής
Βάφτισε το κρέας ψάρι ο επικεφαλής της «Δημοκρατικής Αριστεράς», Φ. Κουβέλης, μιλώντας προχτές στη Ζάκυνθο, εν προκειμένω το συμβιβασμό και την υποταγή στην πολιτική προς όφελος του κεφαλαίου σαν υπεύθυνη πολιτική στάση! Οπως είπε, το αίτημα για απεμπλοκή απ' το «μηχανισμό στήριξης» του ΔΝΤ, αποφεύγοντας επιμελώς να αναφέρει και την ΕΕ που συμμετέχει στο μηχανισμό, αν και δίκαιο δεν είναι ρεαλιστικό! Αρα, ας πνιγούν στο δίκιο τους όσοι υφίστανται τις συνέπειες στο όνομα ενός ρεαλισμού που αγγίζει τα όρια του πολιτικού αμοραλισμού. Είπε ο Φ. Κουβέλης: «Η απεμπλοκή από το μηχανισμό του ΔΝΤ, όσο και αν αποτελεί δίκαιο αίτημα της κοινωνίας, προϋποθέτει μια εναλλακτική πρόταση διεξόδου από την κρίση, την ύπαρξη συσχετισμών ευρωπαϊκού χαρακτήρα αλλά και συμμαχίες στήριξης του σχετικού αιτήματος που πρέπει βέβαια να διαμορφωθούν». Προϋποθέσεις που δεν υφίστανται άρα, κατά τον Φ. Κουβέλη, ας αρκεστούμε στο «ρεαλισμό» του μικρότερου κακού, δηλαδή «να διεκδικείς την απαλλαγή της χώρας από τις ασφυκτικές ρυθμίσεις του μνημονίου, να αποκρούεις ρυθμίσεις που επιβάλλονται πέρα και από τις δεσμεύσεις του μνημονίου και να προωθείς εναλλακτική πρόταση διεξόδου. Νομίζω ότι αυτό συνιστά υπεύθυνη πολιτική και υπεύθυνη διεκδίκηση»... Υποταγή στο μνημόνιο, αποδοχή του γεγονότος ότι θα ζούμε με «παρόν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο» συστήνει η «αριστερά» της υπευθυνότητας απέναντι σε συμφέροντα ξένα προς αυτά της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού.
Σχέδιο δράσης για τους μετανάστες
«Οργανωμένο σχέδιο δράσης» στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας θα παρουσιάσει σύντομα η κυβέρνηση. Σύμφωνα με δηλώσεις του υφυπουργού Προστασίας του Πολίτη, Σπ. Βούγια, οι «δράσεις» αυτές θα δώσουν απτά αποτελέσματα το επόμενο εξάμηνο. Είναι γνωστό πως το κέντρο της Αθήνας έχει γίνει αποθήκη «κοινωνικών απόβλητων». Χαρακτηριστικά, σε μεγάλο του τμήμα, έκτασης 2.000 στρεμμάτων, συνωστίζονται 4.000 άστεγοι, 2.500 τοξικοεξαρτημένοι και 6.500 αλλοδαποί χωρίς χαρτιά. Οι τελευταίοι κάθε μέρα βρίσκονται στο στόχαστρο των μηχανισμών καταστολής με τις αστυνομικές επιχειρήσεις - «σκούπα». Μάλιστα, ανάμεσα στις... πρωτοποριακές κυβερνητικές προτάσεις είναι η συγκρότηση σώματος αστυνόμευσης με ειδικά εκπαιδευμένους αλλοδαπούς.
Από κοντά και ο δήμαρχος Αθήνας, Ν. Κακλαμάνης, ο οποίος διεκδικεί για λογαριασμό του την ...έμπνευση στις επιχειρήσεις - «σκούπα», που έχουν αποτέλεσμα τον εκφοβισμό και την εκδίωξη των εξαθλιωμένων μεταναστών και των προσφύγων από το κέντρο της πρωτεύουσας. Σα να μη φτάνει, δηλαδή, η καταδίκη των ανθρώπων αυτών από τις αντιμεταναστευτικές πολιτικές της ΕΕ που εφαρμόζει η κυβέρνηση με συνέπεια και οι οποίες τους οδηγούν σε μιαν άθλια ζωή.
Προετοιμάζει το σχολείο της αγοράς
Η κυβέρνηση έδωσε στη δημοσιότητα ακριβή στοιχεία που φανερώνουν ότι σε ένα μήνα τα σχολεία θα ανοίξουν με χιλιάδες κενά εκπαιδευτικών. Προετοιμάζει γονείς και μαθητές να μην περιμένουν ούτε καν τα αυτονόητα, όπως το να έχουν όλους τους απαραίτητους δασκάλους και καθηγητές στα σχολεία τους. Στην πραγματικότητα, προετοιμάζει τις συνειδήσεις για να δεχτούν το νέο σχολείο της αγοράς. Προετοιμάζει το έδαφος για να μάθει ο γονιός, αύριο, που το σχολείο του παιδιού του θα ανήκει στον «καλλικράτειο» δήμο, να τρέχει να βρει χορηγούς για να του εξασφαλίζουν π.χ. γυμναστή ή να μάθει ο σύλλογος γονέων να καλεί τους γονείς να πληρώσουν όλοι μαζί π.χ. έναν μαθηματικό να συμπληρώνει ωράριο για δυο και τέσσερις ώρες τη βδομάδα, μπαλώνοντας κενά...
Το άλλο τέχνασμα της κυβέρνησης φέτος είναι να δείξει ως υπεύθυνους για τα κενά ...τους εκπαιδευτικούς που έκαναν αίτηση για συνταξιοδότηση! Λες και δεν είναι αποκλειστικά υπεύθυνη για τον υπερδιπλασιασμό των αιτήσεων συνταξιοδότησης η ίδια η κυβέρνηση και το αντιασφαλιστικό της έγκλημα. Εσπευσε όμως να δώσει στη δημοσιότητα τον αυξημένο αριθμό των εκπαιδευτικών που συνταξιοδοτούνται, αυτομάτως μόλις έληξε η προθεσμία των σχετικών αιτήσεων, προκειμένου να δείξει ότι τάχα αντιμετωπίζει ένα πρωτόγνωρο - σε σχέση με άλλες χρονιές - πρόβλημα και να αποσπάσει ανοχή για τα προβλήματα που θα δημιουργηθούν στα σχολεία και προκειμένου οι αντιδράσεις να διαχέονται και να μη χτυπούν τον πραγματικό ένοχο.
Στην πραγματικότητα, καθόλου δε ...στενοχωριέται η κυβέρνηση με τις αθρόες συνταξιοδοτήσεις εκπαιδευτικών. Αντίθετα, τις επιδιώκει. Μπορεί τις πρώτες δυο - τρεις χρονιές να υποστεί το κόστος των τεράστιων ελλείψεων στα σχολεία, όμως προοπτικά θα ...«ξεμπερδεύει» πιο γρήγορα με τις γενιές εκείνες των δασκάλων που προτιμούσαν να διδάσκουν τα παιδιά γράμματα μέσα από τα βιβλία, από το να τους μαθαίνουν να σερφάρουν στο ίντερνετ ή να οργανώνουν δραστηριότητες για καλούς καταναλωτές από κοινού με επιχειρήσεις και ΜΚΟ...
Η κυβέρνηση διατείνεται ότι τάχα θα περιορίσει το καθεστώς των αποσπασμένων «ρουσφετάκηδων» εκπαιδευτικών, ότι θα τους αναγκάσει να επιστρέψουν στα σχολεία και ότι θα κάνει ορθολογική κατανομή των εκπαιδευτικών στα σχολεία. Πρόκειται για υποκρισία! Δικό της δημιούργημα, δημιούργημα των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ όλα τα προηγούμενα χρόνια ήταν οι δεκάδες εκπαιδευτικοί που φαίνονταν π.χ. να υπηρετούν στον Αϊ Στράτη και έπαιρναν τα μόρια της παραμεθορίου, ενώ το νησί δεν είχε παρά έναν - δυο καθηγητές.
Και δεν μπορεί να μιλάει για «εξορθολογισμό» μια κυβέρνηση που νομοθέτησε για τον εκπαιδευτικό αφού πάρει το πτυχίο του να παρακολουθεί άλλο πρόγραμμα για την επάρκεια, μετά να δίνει εξετάσεις, μετά να περνάει περίοδο δοκιμασίας στο σχολείο και μετά να ξανακρίνεται κι αν είναι τυχερός κι έχει κουράγιο ...κατά τα 30 του να αποκτά μόνιμη δουλειά! Εξορθολογισμός θα ήταν να εξασφαλιζόταν ότι ο φοιτητής που σπουδάζει εκπαιδευτικός θα έχει διδαχθεί όλα τα απαραίτητα πριν πάρει το πτυχίο του, θα είχε κάνει την απαιτούμενη πρακτική του πριν το πτυχίο και θα ήταν με το πτυχίο του έτοιμος επιστήμονας παιδαγωγός για να μπει στην τάξη. Ολα τα άλλα είναι ...προετοιμασία για το σχολείο της αγοράς.
Γιάννα ΣΤΡΕΒΙΝΑ
Ο λύκος να φυλάει τα πρόβατα...
Γρηγοριάδης Κώστας
ΒΡΕ ΒΡΕ ΚΑΙ ΤΟ ΕΙΧΑΜΕ απορία! Πού είναι τόσο καιρό οι περίφημοι «σύμβουλοι» (σήμα κατατεθέν των κυβερνήσεων του δικομματισμού και ιδιαιτέρως του ΠΑΣΟΚ). Ε, λοιπόν ...εδώ είναι.
Το υπουργείο Οικονομικών ανακοίνωσε την πρόσληψη συμβούλων για το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων που έχει ήδη ανακοινώσει η κυβέρνηση.
Ανάμεσά τους οι ...γνωστοί και μη εξαιρετέοι «Morgan Stanley» και «First Boston»! Αυτές δηλαδή που, τα παλιά τα χρόνια, τις κατηγορούσαν οι ΠΑΣΟκοι (συμπεριλαμβανομένων του Γ. Παπανδρέου και του Θ. Πάγκαλου) ως σύμμαχους της κυβέρνησης Μητσοτάκη για το «ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας»...
Αλλά τι να τους τα θυμίζουμε τώρα... Είναι περασμένα αν και, όπως φαίνεται, όχι ξεχασμένα...
Αυτοί οι «σύμβουλοι» μεταξύ άλλων θα αποτιμήσουν και την προσφορά της Τράπεζας Πειραιώς για την εξαγορά της Αγροτικής Τράπεζας και του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Θα βάλουν το λύκο, δηλαδή, να φυλάει τα πρόβατα.
Εχουμε πάντως και μία επιπλέον ερώτηση: Ολοι αυτοί οι «σύμβουλοι» δε συμπεριλαμβάνονται στα περίφημα «διεθνή κέντρα» που πριν από λίγους μήνες υποτίθεται ότι έκαναν «επίθεση στην ελληνική οικονομία»;
Γιατί αν δεν είναι αυτοί ποιοι μπορεί να είναι; Η Γουαδελούπη; Τα νησιά Φερόες; Η Ακτή Ελεφαντοστού; Η Γουινέα - Μπισάου;
Οσο για τις αμοιβές τους, μην έχετε καμιά αμφιβολία ότι θα είναι υψηλότατες, διότι προφανώς εκτιμούν οι κυβερνώντες πολύ τις υπηρεσίες τους. Τώρα αν δε βγαίνουμε οικονομικά να τους πληρώσουμε δεν πειράζει. Εδώ είναι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, δε φεύγουν...
ΚΑΙ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΑΕΠ και έκρηξη της ανεργίας (αυτής τουλάχιστον που καταγράφει ο ΟΑΕΔ). Αλλά ουδεμία έκπληξη προκαλεί...
Αλλωστε, για τα νέα μέτρα που θα ληφθούν πρέπει να υπάρχει μια καλή και τεκμηριωμένη αιτιολογία. Ετσι δεν είναι; Αυτή η κυβέρνηση - όπως μας έχει διαβεβαιώσει - δεν πράττει χωρίς επιχειρήματα.
Γρηγοριάδης Κώστας
Ανταγωνισμοί και κολεγιές
Γρηγοριάδης Κώστας
Τη Δευτέρα, φτάνει στην Ελλάδα για επίσημη επίσκεψη ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπ. Νετανιάχου. Πρόκειται για ανταπόδοση της πρόσφατης επίσκεψης του Γ. Παπανδρέου στο Τελ Αβίβ, ο οποίος ήταν ο πρώτος Ελληνας πρωθυπουργός που επισκέφτηκε το Ισραήλ. Το ίδιο ισχύει αντίστοιχα για τον Ισραηλινό ομόλογό του. Κατά καιρούς, ο «Ρ» έχει γράψει πολλά και σημαντικά σχετικά με το τι σηματοδοτεί η σύσφιξη των σχέσεων ανάμεσα στις κυβερνήσεις Ελλάδας - Ισραήλ, σε μια περίοδο που το δεύτερο αντιμετωπίζει σοβαρή κρίση με τη γείτονα Τουρκία, απειλεί με νέο πόλεμο το Λίβανο, συνεχίζει την επεκτατική του πολιτική απέναντι στον παλαιστινιακό λαό και βέβαια ετοιμάζει την πολεμική του μηχανή για το ενδεχόμενο επίθεσης στο Ιράν. Με δεδομένα όλα τα παραπάνω και έχοντας στο νου το ισχυρό αμερικανοΝΑΤΟικό ενδιαφέρον για την ευρύτερη περιοχή, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι η βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στους ενδοϊμπεριαλιστικούς οργανισμούς μόνο δεινά μπορεί να σημαίνει για τους εργαζόμενους και το λαό, αφού γεννάει νέους και αυξημένους κινδύνους με απρόβλεπτες συνέπειες. Ενα ακόμα κομμάτι στο παζλ βάζει η επίσκεψη που πραγματοποιεί στη Βουλγαρία ο Ισραηλινός Πρόεδρος, Σιμόν Πέρες, ο οποίος συναντήθηκε χτες με τον Πρόεδρο της χώρας, Γκεόργκι Παρβάνοβ. Ο τελευταίος χαιρέτισε τις αμερικανο-ισραηλινές «προσπάθειες» για την έναρξη ουσιαστικού διαλόγου μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινιακής Αρχής, ενώ ο Πέρες δήλωσε ότι η Βουλγαρία αποτελεί ιδανική χώρα για τη διεξαγωγή συνομιλιών μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων. Πριν από μερικές μέρες στη Σόφια ήταν ο Ελληνας πρωθυπουργός, λίγες μόλις μέρες μετά την επιστροφή του από το Ισραήλ. Σημειώνουμε τις «συμπτώσεις», γιατί θα φανούν ιδιαίτερα χρήσιμες στο άμεσο μέλλον, όσο δηλαδή θα ξεδιπλώνονται οι ανταγωνισμοί και οι κολεγιές στην περιοχή και θα γίνονται ανάγλυφα ορατές οι συνέπειές τους στον ελληνικό και στους άλλους λαούς.
Ετοιμάζουν το έδαφος για ιδιώτες...
Κερκόπορτες για τους ιδιώτες ανοίγουν και όσον αφορά στην αμυντική βιομηχανία της χώρας. Αυτό βεβαιώνουν δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών αλλά έχει ξεκαθαρίσει και ο αρμόδιος αναπληρωτής υπουργός Αμυνας, ο οποίος - απαντώντας σε πρόσφατη Επίκαιρη Ερώτηση του βουλευτή του ΚΚΕ Γ. Μαυρίκου - είχε πει: «Λέμε "όχι" σε μια κρατικοδίαιτη αντίληψη περί λειτουργίας των αμυντικών βιομηχανιών δημοσίου χαρακτήρα στην Ελλάδα (...) Εάν δε χτυπήσουμε το δομικό πρόβλημα που λέγεται λειτουργικό κόστος, εάν δεν πάμε σε νέες μορφές μάνατζμεντ, εάν δε δούμε από την αρχή τη δομή της βάσης της αμυντικής βιομηχανίας του δημόσιου τομέα, δε θα κάνουμε τίποτα».
Οχημα γι' αυτή την ιδιωτικοποίηση - όπως και για όλες τις άλλες που προωθούν και επεξεργάζονται κυβέρνηση, ΔΝΤ και ΕΕ - είναι τα χρέη των ΕΑΣ. Πέρα από το ότι είναι μεγάλη κουβέντα το πώς προκαλούνται τα χρέη (γιατί η διαχείριση πολλών πρώην ΔΕΚΟ τις μετατρέπει συχνά σε καλούς πελάτες ιδιωτών), ένα βασικό ζήτημα είναι πώς η κυρίαρχη πολιτική υπονομεύει τις τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων (ΕΑΣ). Γιατί οι κυβερνήσεις, τόσο του ΠΑΣΟΚ, όσο και της ΝΔ, τα έχουν καταδικάσει σε απαξίωση και υποβάθμιση με μείωση του προσωπικού, παραγωγική υποαπασχόληση, λειψή χρηματοδότηση, απολύσεις και αλλαγή εργασιακών σχέσεων.
... υπονομεύοντας τις παραγωγικές δυνατότητες
Την ίδια στιγμή, μόνο ελάχιστες παραγγελίες δίνονται στα ΕΑΣ, και προωθούνται πολυεθνικές στρατιωτικές επιχειρήσεις. Μόνο τους τελευταίους μήνες τα ΕΑΣ εξαιρέθηκαν:
-- Από την παραγγελία 120 αρμάτων, που δόθηκε σε εταιρεία του εξωτερικού.
-- Από τη μεγάλη «παρτίδα» καταστροφής πυρομαχικών, ώστε να μπορέσει να δοθεί επίσης σε μεγάλη εταιρεία του εξωτερικού.
Επιπλέον:
-- Πρόσφατα η κατασκευή 16.000 βλημάτων δόθηκε με απευθείας ανάθεση σε γερμανική εταιρεία και όχι στα ΕΑΣ.
-- Η «Ηλεκτρομηχανική Κύμης» (σ.σ.: θυγατρική των ΕΑΣ) ενώ ήταν έτοιμη να υπογράψει ανάθεση για παραγγελία 4.000 αλεξίσφαιρων γιλέκων, ανεξήγητα, ακυρώθηκε. Στο ίδιο εργοστάσιο, πριν από τρία χρόνια εργάζονταν 105 εργαζόμενοι, σήμερα 75 και το 2015 το προσωπικό θα φτάσει μόλις τα 20 άτομα, λόγω συνταξιοδοτήσεων.
Αντίδοτο στην ταξική συνειδητοποίηση
Την κοινωνική συνοχή και τη συμφιλίωση των λαϊκών στρωμάτων με τις αιτίες που προκαλούν τη φτώχεια και την ανεργία επιδιώκει να προτάξει η κυβέρνηση ως «αντίδοτο» στην ταξική πάλη και συνειδητοποίηση. Με το νομοσχέδιο που προωθεί το υπουργείο Εργασίας «Για την προώθηση της κοινωνικής οικονομίας και τη διευκόλυνση της ίδρυσης και λειτουργίας κοινωνικών επιχειρήσεων», στήνεται μία ακόμη «επιχείρηση» χειραγώγησης αλλά και διαχείρισης των ακραίων κοινωνικών αντιθέσεων.
Συγκεκριμένα, η παραπάνω πρόταση πολιτικής προβλέπει την ίδρυση «κοινωνικών επιχειρήσεων» με «κοινωφελείς σκοπούς» από άτομα αποκλεισμένα από την αγορά εργασίας, που ανήκουν στις «ευπαθείς ομάδες»: ΑμΕΑ, απεξαρτημένα από διάφορες ουσίες άτομα, μακροχρόνια άνεργοι, μετανάστες κ.ά. Οι «κοινωνικές επιχειρήσεις» θα δραστηριοποιούνται σε τομείς όπως η φύλαξη και φροντίδα ηλικιωμένων και παιδιών, το περιβάλλον, η Υγεία και η Πρόνοια, η κοινωνική επανένταξη αποκλεισμένων ομάδων κ.ά. Θα χρηματοδοτούνται σε πρώτη φάση από κοινοτικούς πόρους και στη συνέχεια όπως μπορεί η καθεμιά να εξασφαλίσει χρήματα: Από δωρεές επιχειρηματιών στο πλαίσιο της «Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης», με χρηματική ή υλική στήριξη ιδιωτών ή δήμων, αξιοποιώντας εθελοντές κλπ. Αναπόφευκτα, αυτές οι υπηρεσίες όχι μόνο θα είναι σε ανταποδοτική βάση, αλλά θα έχουν και «φιλανθρωπικό» χαρακτήρα, θα αφορούν σε ένα μικρό αριθμό ανθρώπων για ένα συγκεκριμένο διάστημα, θα είναι υποβαθμισμένες και αποσπασματικές.
Κυβέρνηση και ΕΕ είναι έτοιμες να δαπανήσουν γι' αυτή την υπόθεση πάνω από 200 εκατ. ευρώ. Ποσό τεράστιο, ειδικά σε συνθήκες που «δεν υπάρχει σάλιο» - όπως λένε οι ίδιοι - για τις λαϊκές ανάγκες, για ένα πρόγραμμα που ούτε αποφασιστικά θα συμβάλει στην εκτόνωση της ανεργίας ούτε σοβαρές προνοιακές υπηρεσίες θα παρέχει. Αλλού βρίσκεται η πραγματική στόχευση της κυβέρνησης: Στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των μεγάλων επιχειρήσεων, στην ακόμα μεγαλύτερη κερδοφορία του κεφαλαίου. Αυτό θα γίνει κυρίως με δύο τρόπους: Καταρχήν το κράτος, απαλλαγμένο από τις υποτυπώδεις υποχρεώσεις του για κοινωνικές παροχές, θα διαθέτει ακόμα περισσότερα στο μεγάλο κεφάλαιο. Παράλληλα, επενδύονται πολλά και για να αποπροσανατολιστούν τα λαϊκά στρώματα από τις σύγχρονες ανάγκες τους και τις προϋποθέσεις που υπάρχουν για την ικανοποίησή τους. Η κοινωνική συνοχή είναι βασικός παράγοντας της ανταγωνιστικότητας, όπως τονίζει και η ίδια η ΕΕ σχετικά με τη λεγόμενη κοινωνική οικονομία.
Το αστικό κράτος επενδύει πολλά σε τέτοιου τύπου μηχανισμούς ενσωμάτωσης, όπως είναι και οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, δίκτυα εθελοντών κλπ. Διότι σήμερα, δεν υπάρχουν μόνο οξυμένη φτώχεια, κοινωνικοί αποκλεισμοί, τεράστια ανεργία, η οποία θα αυξηθεί. Σήμερα υπάρχει και τεράστιος πλούτος. Σήμερα υπάρχουν χιλιάδες νέοι πτυχιούχοι, καταρτιζόμενοι, ανειδίκευτοι εργάτες που δεν μπορούν να προσφέρουν το μυαλό και τα χέρια τους προς όφελος της κοινωνίας, παραμένουν αποκλεισμένοι από την παραγωγή. Σήμερα, που η τεχνολογία, η επιστήμη έχουν σημειώσει άλματα, υπάρχει άφθονο έμπειρο και ειδικευμένο εργατικό δυναμικό, μεγάλες παραγωγικές δυνατότητες, οι άνθρωποι ζουν χειρότερα. Σήμερα, άσχετα με το βαθμό συνείδησης, τα λαϊκά στρώματα, με πρώτους τους νέους εργαζόμενους και άνεργους, ζουν μια τρομερή αντίφαση. Κι αυτό ακριβώς το εκρηκτικό μείγμα της λαϊκής πείρας με την ταξική συνειδητοποίηση και οργάνωση τρέχουν να προλάβουν οι καπιταλιστές και το κράτος τους.
Feeds
