Παρασκευή 6 Αυγούστου 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ποιος είναι ο κύριος;

Γρηγοριάδης Κώστας

Στον χτεσινό Τύπο δημοσιεύεται το βιογραφικό του Τομάζο - Πάντοα Σκιόπα, τον οποίο η ελληνική κυβέρνηση «προσέλαβε» σαν σύμβουλο του πρωθυπουργού σε «θέματα οικονομίας και διαχείρισης χρέους». Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, ο μυστικοσύμβουλος της κυβέρνησης, ο οποίος θα παίζει το ρόλο του ενδιάμεσου με το ΔΝΤ, έχει διατελέσει αντιπρόεδρος της Ιταλικής Κεντρικής Τράπεζας, μέλος του ΔΣ της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, συνεργάτης του Ντελόρ και ένας από τους πρωτεργάτες της δημιουργίας του ευρώ. Διετέλεσε ακόμα υπουργός Οικονομικών στην «κεντροαριστερή» κυβέρνηση Πρόντι στην Ιταλία, το διάστημα 2006-2008. Ηταν η περίοδος που ο λαός της Ιταλίας βρέθηκε αντιμέτωπος με μια σειρά σκληρών φιλομονοπωλιακών μεταρρυθμίσεων. Μεταξύ άλλων, η κυβέρνηση, στην οποία συμμετείχε ο σημερινός σύμβουλος του Γ. Παπανδρέου, αύξησε τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια, «πάγωσε» τους μισθούς, μετέτρεψε σε προσωρινές συμβάσεις δεκάδες χιλιάδες θέσεις μόνιμης εργασίας, διευκόλυνε τις απολύσεις και μείωσε τις αποζημιώσεις, μείωσε δραστικά τη χρηματοδότηση των ασφαλιστικών ταμείων, πετσόκοψε τις κοινωνικές δαπάνες, επιχείρησε να καταργήσει τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και δρομολόγησε τότε την πώληση της κρατικής αεροπορίας «Αλιτάλια» σε ευρωπαϊκό μονοπωλιακό όμιλο. Για τις υπηρεσίες του στα μονοπώλια, ο Σκιόπα έχει τιμηθεί δεόντως, αφού, εκτός όλων των άλλων, είναι και θαμώνας της ιμπεριαλιστικής λέσχης Μπίλντεμπεργκ, η οποία συνεδριάζει κεκλεισμένων των θυρών κάθε χρόνο με τη συμμετοχή της αφρόκρεμας του παγκόσμιου κεφαλαίου και του πολιτικού προσωπικού, με στόχο να αναλυθούν οι αναγκαίες για τις πολυεθνικές στρατηγικές μεταρρυθμίσεις σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης. Στη φετινή μάλιστα συνεδρίαση, όπως γράφτηκε στον Τύπο, ο Σκιόπα ήταν ομοτράπεζος του Ελληνα υπουργού Οικονομικών, Γ. Παπακωνσταντίνου.

Με τέτοιο βιογραφικό και τέτοιες περγαμηνές, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς το λόγο που ο συγκεκριμένος τεχνοκράτης επιλέχτηκε από την ελληνική κυβέρνηση να προσφέρει τα φώτα του στις βαθιά αντιλαϊκές ανατροπές που προωθούνται στην Ελλάδα και στις άλλες που σχεδιάζονται, στο πλαίσιο της συμφωνίας με την τρόικα.

Ταΐζουν με εκατομμύρια το ΝΑΤΟ

Την ώρα που ο ελληνικός λαός στενάζει από τις περικοπές στους πενιχρούς μισθούς και τις συντάξεις, στο όνομα των ελλειμμάτων και του χρέους που δημιούργησε η διαχρονική φιλομονοπωλιακή πολιτική ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, η κυβέρνηση συνεχίζει ακάθεκτη να τροφοδοτεί με έμψυχο υλικό και χρήμα το ΝΑΤΟ, συμμετέχοντας στις ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις όπου Γης. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Εθνικής Αμυνας, μόνο πέρσι, η κυβέρνηση κατέβαλε στα ταμεία της λυκοσυμμαχίας ούτε λίγο ούτε πολύ 43.645.926 ευρώ. Το συγκεκριμένο ποσό αφορά στην τακτική εισφορά της χώρας ως μέλους του ΝΑΤΟ και στα έξοδα για τη συντήρηση του έμψυχου δυναμικού που συμμετέχει στους στρατούς κατοχής στο Αφγανιστάν, στην ιμπεριαλιστική στρατιωτική δύναμη στο Κόσσοβο και σε διάφορες άλλες χερσαίες και θαλάσσιες αποστολές του ΝΑΤΟ (Σομαλία, νηοψίες κ.ά.). Τα νούμερα είναι προκλητικά, αν αναλογιστεί κανείς ότι η κυβέρνηση εντείνει την προπαγάνδα και την τρομοκρατία για να πετσοκόψει το πενιχρό λαϊκό εισόδημα και την ίδια ώρα χρηματοδοτεί με δεκάδες εκατομμύρια τη συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές αποστολές, διεκδικώντας για λογαριασμό της ντόπιας αστικής τάξης κομμάτι από την πίτα που δημιουργείται από το αίμα των λαών και τη ληστεία του φυσικού πλούτου σε διάφορες χώρες του πλανήτη. Τα πράγματα μάλιστα θα γίνουν ακόμα χειρότερα με το νέο στρατηγικό δόγμα του ΝΑΤΟ (οριστικοποιείται τον ερχόμενο Νοέμβρη). Η ενσωμάτωση της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια που εξυφαίνονται και τους ανταγωνισμούς θα στοιχίσει πολλαπλάσια στον ελληνικό λαό, τόσο σε χρήμα, όσο και σε αύξηση της έντασης στη γειτονιά των Βαλκανίων και της Μεσογείου, με ανυπολόγιστες συνέπειες.

Από αυτή τη σκοπιά, αποκτά ξεχωριστή σημασία η καμπάνια που έχει ξεκινήσει η ΕΕΔΥΕ να επιστρέψουν όλοι οι Ελληνες στρατιώτες από τα ΝΑΤΟικά μέτωπα και βέβαια ο πάγιος στόχος του λαϊκού κινήματος, να δυναμώσει η πάλη για την αποδέσμευση της χώρας μας από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.

Στοιχεία που «βρωμάνε»

Στοιχεία για το Γιούροντακ δημοσιοποίησε η Κομισιόν, σύστημα όπου φακελώνονται τα δακτυλικά αποτυπώματα όσων προσφύγων του ιμπεριαλισμού επιχειρούν να εισέλθουν στην ΕΕ. Το Γιούροντακ τους αποτρέπει να ζητήσουν άσυλο σε περισσότερα από ένα κράτος - μέλος. Υποστηρίζει το Σύστημα Πληροφοριών Σένγκεν, όπου χαρακτηρίζονται «ανεπιθύμητοι αλλοδαποί» και εντοπίζονται σε κάθε κράτος - μέλος όσοι μετανάστες καταδικάστηκαν για παράνομη είσοδο ή διαμονή. Συνεπώς διώκονται συνεχώς παντού στην ΕΕ. Το 2009 στην κεντρική μονάδα του Γιούροντακ φακελώθηκαν 353.561 σετ αποτυπωμάτων. Ασυλο ζήτησαν (απορρίπτονται μαζικά) 236.936 (αύξηση 8% από το 2008). Οσοι συνελήφθησαν να εισέρχονται «παράνομα» στην ΕΕ από 61.945 το 2008 μειώθηκαν κατά 50% σε 31.071 το 2009.

Στον ευρωπαϊκό Τύπο υπερπροβάλλεται ως αιτία μείωσης η συμφωνία «επιστροφής» που υπέγραψαν Ιταλία και Λιβύη. «Λαθρομετανάστες», που συλλαμβάνονται στις ιταλικές θάλασσες, ερχόμενοι από Λιβύη, «επιστρέφονται» πάραυτα σε κέντρα κράτησης του Καντάφι. Ταυτόχρονα, υπερτονίζεται η νέα, σκληρότερη αντιμεταναστευτική πολιτική της Ισπανίας, που ενίσχυσε την «αστυνομική συνεργασία» με αφρικανικές χώρες. Και στοχοποιείται η Ελλάδα ότι πλέον εδώ συλλαμβάνεται και φακελώνεται (άρα από εδώ πασχίζουν να μπουν, αυτά τα σύνορα να ελεγχθούν) η πλειοψηφία (60%) των «λαθρομεταναστών». Πιέσεις και λογύδρια για νέα κατασταλτικά μέτρα «βρωμάει» η υπόθεση και δεν αφορούν μόνο τους πρόσφυγες. Τόσος διακρατικός συντονισμός (μέσω του οργανισμού συνοριοφύλαξης FRONTEX), υπερσύγχρονος εξοπλισμός, αντιδραστικά νομοθετήματα, διεθνείς συμφωνίες, εκπαιδευμένο προσωπικό, κέντρα κράτησης, αστυνομική συνεργασία δεν αφορούν μόνο μερικές χιλιάδες εξαθλιωμένους φτωχοδιάβολους. Παίρνουν θέση ενάντια συνολικά στο εργατικό, λαϊκό κίνημα. Για καταστολή απέναντι σε όλους όσοι απειλούν τα καπιταλιστικά κέρδη, τις ισορροπίες, τη «νομιμότητα» της εκμετάλλευσης.

Εμπόρευμα ή δικαίωμα η κατοικία;

Η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι (τουλάχιστον) μέχρι το τέλος του χρόνου αναστέλλονται τα δανειοδοτικά προγράμματα του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ). Η σχετική υπουργική απόφαση μεγάλωσε την «ταφόπλακα» που μπαίνει στη στεγαστική ανάγκη χιλιάδων λαϊκών οικογενειών και νέων ζευγαριών. Σύμφωνα με υπολογισμούς του συλλόγου των εργαζομένων στον ΟΕΚ, πάνω από 10.000 δικαιούχοι, που έχουν ήδη έγκριση για δανειοδότηση από τον ΟΕΚ, που βρίσκονταν κυριολεκτικά μια ανάσα πριν την απόκτηση στέγης - έστω και μέσω δανείου - μένουν ξεκρέμαστοι. Ολους αυτούς η κυβέρνηση ουσιαστικά τους στέλνει «πεσκέσι» στα τραπεζικά δανειοδοτικά προγράμματα.

Το πάγωμα των προγραμμάτων του ΟΕΚ αποτελεί κραυγαλέα, ανήθικη - αντεργατική επίθεση της κυβέρνησης, οδηγεί σε αδιέξοδο χιλιάδες εργαζόμενους, που δικαιούνται και χρειάζονται οικονομική στήριξη για να μπορούν να εξασφαλίσουν στέγη για την οικογένειά τους, είτε αγοράζοντας σπίτι είτε με επιδότηση ενοικίου. Πόσο μάλλον αν αναλογιστεί κανείς ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αλλά και η προηγούμενη της ΝΔ είναι αυτές που στερούν από τον ΟΕΚ χρήματα που προέρχονται από τις κρατήσεις των ίδιων των εργαζομένων. Το ΙΚΑ (σ.σ. δηλαδή το ίδιο το κράτος) χρωστάει στον ΟΕΚ περίπου 1,6 δισ. ευρώ από τις εισφορές που εισπράττει από τους εργαζόμενους για λογαριασμό του ΟΕΚ και δεν τις αποδίδει. Κι έπειτα πετσοκόβει η κυβέρνηση τα προγράμματα του ΟΕΚ με την αιτιολογία ότι τα αποθεματικά του ΟΕΚ έχουν πέσει στα 150 εκατ. ευρώ! Το καπιταλιστικό κράτος «κόβει» από τις όποιες λαϊκές παροχές, για να δίνει ζεστό χρήμα στους μεγαλοεπιχειρηματίες, να ενισχύει την επιχειρηματική ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία.

Η οργή που προκαλεί αυτή η επιλογή της κυβέρνησης είναι δεδομένη, όμως άλλο τόσο δεδομένη πρέπει να γίνει για τα λαϊκά στρώματα ότι και αυτή η αντεργατική επιλογή δεν είναι ούτε ξαφνική, ούτε απλώς ανάλγητη. Η ανάγκη για στέγαση του λαού στον καπιταλισμό - όπως και κάθε λαϊκή ανάγκη - είναι εμπόρευμα, είναι μέσο κερδοφορίας των τραπεζών και των κατασκευαστικών εταιρειών. Με αυτούς τους όρους και για λογαριασμό του τραπεζικού και κατασκευαστικού κεφαλαίου λειτουργεί και ο ΟΕΚ. Για παράδειγμα: Ο ΟΕΚ έχει σταματήσει ουσιαστικά να δίνει άτοκα δάνεια για πρώτη κατοικία, όπως έχει σχεδόν πάψει να κατασκευάζει σπίτια για τους δικαιούχους του.

Οι εξελίξεις, αλλά και ο ίδιος ο χαρακτήρας του ΟΕΚ αποτελούν απόδειξη πως, στον καπιταλισμό, κάθε εξέλιξη που αφορά την κατασκευαστική δραστηριότητα, ακόμα και το κομμάτι στο οποίο παρεμβαίνει το «Δημόσιο», δε βγαίνει (και δεν μπορεί να βγει) από τους κανόνες που διαμορφώνουν όσοι θέλουν την κατοικία εμπόρευμα. Η εργατική τάξη λοιπόν, συνολικά ο λαός δεν μπορεί να περιορίσει την πάλη του μόνο με αίτημα την ανάκληση της απαράδεκτης απόφασης. Η ανάγκη για φθηνή, ασφαλή και σύγχρονη λαϊκή κατοικία για όλους θα ικανοποιηθεί όταν η στέγη πάψει να αγοράζεται και να πωλείται. Το εργατικό κίνημα εκεί πρέπει να «βλέπει»: Σε μια εργατική εξουσία, που θα καταργήσει το ...δικαίωμα των καπιταλιστών να εμπορεύονται και τη γη και την κατοικία.


Ελένη ΜΑΪΛΗ

Φτηνά παραμύθια...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ, ΦΟΒΕΡΟ ΚΑΙ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ! Ανω - κάτω την έχει κάνει αυτή τη Μύκονο η κυβέρνηση. Ελέγχους ο ΣΔΟΕ, κατασχέσεις το Δημόσιο, πρόστιμα οι λοιπές υπηρεσίες! Την τσακίσανε την παραοικονομία...

Κι από εισπράξεις μια χαρά πάνε: Ενα εκατομμύριο από τον έναν, τέσσερα εκατομμύρια από τον άλλον. Παρελαύνουν οι ...νίκες των ελεγκτικών μηχανισμών στα παράθυρα των τηλεοράσεων.

Ελα, όμως, που είναι γνωστό το κόλπο, άσχετα αν φέτος βρίσκεται σε ...ευρεία κλίμακα, λόγω φορομπηχτικών πολιτικών. Αν δεν προσφέρονταν τα «κλαμπ» της Μυκόνου, θα μας παρουσίαζαν φοροφυγάδες τραγουδιστές, αθλητές ή μεγαλογιατρούς.

Μήπως και πείσουν κανέναν πως η πολιτική τους θέλει να πληρώσουν εξίσου οι πάντες. Ομως, η πραγματικότητα, που λέει ότι το 90% των φόρων το πληρώνουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, δεν αλλάζει.

ΕΧΟΥΜΕ ΚΙ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ όμως: Κυβέρνηση εναντίον «κλειστών επαγγελμάτων»! Ολοι αυτοί, που, τόσον καιρό, κερδοσκοπούσαν σε βάρος μας και ήταν βολεμένοι, τώρα θα βρουν τη δίκαιη τιμωρία τους από την κυβερνητική πολιτική. Αυτή είναι πάνω - κάτω η ιστορία.

Ομως, το ότι όλα αυτά που αποκαλούν «κλειστά επαγγέλματα» θα γίνουν ένα θαυμάσιο πεδίο για να επενδύσουν οι πολυεθνικές δεν μπαίνουν στον κόπο να μας το πουν. Γιατί, προφανώς, θα καταλάβουμε τα πραγματικά κίνητρά τους.

Οσο για τη θεωρία, σύμφωνα με την οποία απελευθερώνονται οι αγορές και μετά ο ανταγωνισμός φροντίζει να πέσουν οι τιμές και να ωφεληθεί ο καταναλωτής, μόνο ως ανέκδοτο πια ακούγεται.

Μια απλή επίσκεψη σε ένα βενζινάδικο αυτές τις μέρες μπορεί να είναι αρκετά πειστική για το τι πραγματικά συμβαίνει και τι κάνει ο ανταγωνισμός. Και σε ένα σούπερ - μάρκετ, επίσης...


Γρηγοριάδης Κώστας

Οψιμοι «επαναστάτες» και στον ΟΣΕ

Γρηγοριάδης Κώστας

Μετά τις επαναστατικές «κορόνες», που πετά τις τελευταίες μέρες η πλειοψηφία της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ, δήθεν ενάντια στο ξεπούλημα της Εταιρείας, τώρα αντίστοιχες «κορόνες» πετά και η ηγεσία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών (ΠΟΣ), της Ομοσπονδίας των εργαζομένων στον ΟΣΕ. Ετσι ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας, χρησιμοποιώντας την προσφιλή (κατά πώς φαίνεται τις τελευταίες μέρες) φράση της ΠΑΣΚΕ δήλωνε χτες ότι «θα ματώσουμε», αν η κυβέρνηση προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ.

Το ζήτημα, βέβαια, είναι ότι η ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια. Οτι ο «δημόσιος» ΟΣΕ, τον οποίο υπερασπίζεται η συνδικαλιστική πλειοψηφία δεν είναι άλλος από ένα Σιδηρόδρομο που λειτουργεί ήδη με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Με αποτέλεσμα, συν τοις άλλοις, μεγάλες αυξήσεις στα εισιτήρια, ακόμα και κατάργηση δρομολογίων επειδή κρίνονται ασύμφορα και δε φέρνουν τα προσδοκώμενα έσοδα στα ταμεία του ΟΣΕ. Την πηγή όλων αυτών, η ΠΟΣ όχι μόνο δεν την αντιπαλεύει με κανέναν αγώνα, αλλά και την υποστηρίζει. Μια ακόμα απόδειξη αποτελεί η μόλις χτεσινή ανακοίνωση που έβγαλε, υποτίθεται για να διαφωνήσει με τα κυβερνητικά σχέδια για τον ΟΣΕ. Εκεί, μεταξύ άλλων, ζητά ο ΟΣΕ «να αφεθεί να λειτουργήσει με επιχειρηματικά κριτήρια, διαμορφώνοντας μόνος του τη δρομολογιακή και τιμολογιακή πολιτική του». Δηλαδή, ζητούν να δουλεύει ο ΟΣΕ ως επιχείρηση, αλλά ισχυρίζονται ότι αυτό μπορεί να γίνει χωρίς να χτυπηθούν οι ανάγκες των εργαζομένων και των επιβατών. Αυτός ο ΟΣΕ, όμως, ο ΟΣΕ δηλαδή που λειτουργεί ως επιχείρηση, και κατά συνέπεια αναζητά μεγαλύτερο κέρδος, δεν μπορεί παρά να αντιμετωπίζει την εργασία και τα δικαιώματα των εργαζομένων ως «κόστος» που πρέπει να «μειώσει», και τη μεταφορά ως εμπόρευμα που πρέπει να πουλήσει σε καλές τιμές, για να κυριαρχήσει έναντι των ανταγωνιστών του.

Πρόβλημα «ενημέρωσης»...

Διαβάσαμε στα χτεσινά «ΝΕΑ» ότι ο υπουργός Εργασίας έγινε δέκτης «συστάσεων» να μην επισκεφτεί την περασμένη Τρίτη το Ηράκλειο της Κρήτης, επειδή, όπως του ανακοίνωσαν οι συνεργάτες του, «το ΠΑΜΕ την έχει στημένη για φασαρίες». Ο υπουργός πήγε στο Ηράκλειο και στο πρόγραμμά του συμπεριλήφθηκε συνάντηση με την πλειοψηφία του τοπικού Εργατικού Κέντρου (ΠΑΣΟΚ). Το ΠΑΜΕ υποδέχτηκε τον υπουργό όπως αξίζει στον ίδιο και στην κυβέρνησή του, με κινητοποίηση έξω από το Εργατικό Κέντρο. Πώς είδαν όμως αυτήν την κινητοποίηση τα «ΝΕΑ»; Διαβάστε τη συνέχεια του ρεπορτάζ: «Την Τρίτη οργάνωσε (σ.σ. ο Λοβέρδος) ευρεία σύσκεψη στο Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου, στο οποίο προσήλθαν και συνδικαλιστές από τα Χανιά. Στον δρόμο, πράγματι, το ΠΑΜΕ οργάνωσε συγκέντρωση με συνθήματα. Εξω τα συνθήματα, μέσα τα επιχειρήματα. Οσοι έπαιρναν τον λόγο είχαν να διατυπώσουν πολύ σκληρές ερωτήσεις, συχνά με επιθετικό τρόπο. Ο Ανδρέας έμεινε ψύχραιμος, καθώς έπιασε εξαρχής πού βρισκόταν το πρόβλημα: υπήρχε κακή ενημέρωση. Ακουσε με προσοχή τον πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Γιώργο Σκουλατάκη και στη συνέχεια με υπομονή εξήγησε μία προς μία τις αλλαγές που νομοθέτησε το τελευταίο διάστημα. Ετσι, η συζήτηση απέκτησε περιεχόμενο. Υστερα από αυτό, η νέα συνάντηση που είχε με τη Νομαρχιακή Επιτροπή ήταν εύκολη».

Για όσους δεν κατάλαβαν, το πρόβλημα των εργατοπατέρων της κυβέρνησης και της εργοδοσίας δεν είναι το γεγονός ότι με απανωτούς νόμους αυξάνονται τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, μειώνονται οι συντάξεις, γενικεύονται οι ελαστικές μορφές απασχόλησης και το βιοτικό επίπεδο της λαϊκής οικογένειας τραβάει την κατηφόρα. Αντίθετα, το πρόβλημα είναι ότι ...δεν υπάρχει καλή ενημέρωση από την κυβέρνηση, με αποτέλεσμα, μέσα στην άγνοιά τους, «να διατυπώσουν πολύ σκληρές ερωτήσεις, συχνά με επιθετικό τρόπο»!

... μεταξύ συνεταίρων

Σύμφωνα, μάλιστα, με τα ΝΕΑ, οι εκπρόσωποι του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού παραθέτουν «επιχειρήματα», σε αντίθεση με το ΠΑΜΕ που αρκείται στα συνθήματα (για το πλαίσιο διεκδικήσεων του ΠΑΜΕ δεν έχουν ακούσει τίποτα τα ΝΕΑ...)! Ποιοι; Αυτοί που έχουν βάλει τη σφραγίδα τους σε κάθε αντεργατική απόφαση της κυβέρνησης, από το πάγωμα των μισθών, μέχρι την πλήρη ανατροπή των εργασιακών σχέσεων. Με όλους αυτούς, η κυβέρνηση δεν είχε ποτέ πρόβλημα να ανταλλάξει «επιχειρήματα» και να τους «ενημερώσει». Γι' αυτό είναι τεράστια η ευθύνη τους για την επίθεση που δέχεται σήμερα η εργατική τάξη. Γι' αυτό πρέπει οι εργαζόμενοι να τους τιμωρήσουν, μαζί με τα κόμματα που τους στηρίζουν. Να εκφραστεί και στο επίπεδο των συσχετισμών η αυξανόμενη απαξίωση των εργατοπατέρων στα μάτια του λαού. Οσο για την αμοιβαιότητα των υπηρεσιών που προσφέρει ο ένας στον άλλο, αρκεί να πούμε ότι στις πρόσφατες εκλογές του Συνδικάτου Οικοδόμων Ηρακλείου, η παράταξη των ταξικών δυνάμεων κατήγγειλε επίσημα ότι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ασκούσαν τηλεφωνικές πιέσεις σε εργαζόμενους, να στηρίξουν τα ψηφοδέλτια των εργοδοτικών. Με τέτοιες κολεγιές, αντιλαμβάνεται ο καθένας ότι για τον υπουργό Εργασίας δεν ήταν καθόλου δύσκολο να λύσει το πρόβλημα «ενημέρωσης» που αντιμετώπιζαν οι εργατοπατέρες του Ηρακλείου.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Υπάρχει λύση για την ενέργεια

Η απελευθέρωση της ενέργειας που βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και καιρό από την Ευρωπαϊκή Ενωση και τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, θα έχει τραγικές συνέπειες για τα εργατικά λαϊκά νοικοκυριά. Εχουν ήδη αποφασιστεί νέες αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ καθώς και η εκχώρηση λιγνιτωρυχείων, μονάδων παραγωγής και δικτύων σε επιχειρηματικούς ομίλους. Αυτή η πολιτική υπηρετεί την κερδοφορία του μονοπωλιακού κεφαλαίου, αφού έχει μετατρέψει την ενέργεια σε εμπόρευμα. Την ίδια στιγμή, οι λαϊκές ανάγκες, οι ανάγκες συνολικά της κοινωνίας, δεν μπορούν να καλυφθούν από μια τέτοια πολιτική. Ανάγκες όπως: φθηνή λαϊκή κατανάλωση, ασφάλεια της εργασίας, προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας, μπορούν να διασφαλιστούν μόνο εάν πρώτες ύλες, μέσα παραγωγής, δίκτυα μεταφοράς και διανομής του ενεργειακού τομέα είναι κρατική κοινωνική ιδιοκτησία. Μόνο αν ο σχεδιασμός και η διαχείρισή τους ανήκει σε ένα αποκλειστικά κρατικό, ενιαίο φορέα ενέργειας, μηχανισμό της λαϊκής οικονομίας.

Ο ενιαίος κρατικός φορέας ενέργειας θα υπηρετεί ένα σύνολο στόχων και κριτηρίων όπως: Διασφάλιση της υποδομής για την κάλυψη των αναγκών της κεντρικά σχεδιασμένης βιομηχανίας που στηρίζεται στην κοινωνικοποίηση των βασικών μέσων παραγωγής. Σχεδιασμένη ανάπτυξη συγκεκριμένων περιοχών και κλάδων με μοχλό τον ενεργειακό τομέα. Στήριξη της αγροτικής και βιοτεχνικής παραγωγής με στόχο τη συνεταιριστική συγκεντροποίησή τους, την άνοδο της παραγωγικότητάς τους και την άνοδο του βιοτικού επιπέδου των φτωχών αγροτών και των αυτοαπασχολούμενων της βιοτεχνίας. Εξασφάλιση επαρκούς και φτηνής λαϊκής κατανάλωσης, η οποία θα ανεβάζει συνολικά το επίπεδο ζωής. Ασφάλεια των εργαζομένων του κλάδου αλλά και των οικιστικών ζωνών και γενικότερα την προστασία του περιβάλλοντος. Μείωση του βαθμού ενεργειακής εξάρτησης της χώρας και ανάπτυξη διακρατικής συνεργασίας σε αμοιβαία επωφελή βάση, όταν και όπου προκύπτουν οι ανάλογες κοινωνικοπολιτικές προϋποθέσεις.

Κάτω από αυτούς τους όρους, ο κρατικός φορέας ενέργειας, απαλλαγμένος από τους νόμους του καπιταλιστικού κέρδους και τις αναπόφευκτες οικονομικές κρίσεις, θα μπορεί να επεξεργάζεται την ενεργειακή πολιτική με άξονες: Την αξιοποίηση εγχώριων πηγών. Τη συστηματική έρευνα για εξεύρεση νέων πηγών. Τη διακρατική αμοιβαία επωφελή συνεργασία. Και σε αυτή την κατεύθυνση το ΚΚΕ καλεί σε μαζική αγωνιστική συσπείρωση ενάντια στην κυβερνητική πολιτική της αναδιάρθρωσης και των ιδιωτικοποιήσεων του ενεργειακού τομέα. Για να ανοίξει ο δρόμος των ριζικών ανατροπών στο επίπεδο της εξουσίας, προβάλλουμε τους διεκδικητικούς στόχους για φτηνό ρεύμα για το λαό, πλήρη - σταθερή εργασία για τους εργαζόμενους του κλάδου, κρατική έρευνα για τη μείωση της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας και την αξιοποίηση των εγχώριων πηγών ενέργειας, άμεση κατάργηση κάθε είδους κρατικής επιδότησης στο ιδιωτικό κεφάλαιο, προστασία του περιβάλλοντος και της ασφάλειας των κατοίκων. Απαιτούμε να αντιμετωπιστούν άμεσα τα οξυμένα προβλήματα των νησιών και των ακριτικών περιοχών όπως της αναβάθμισης του δικτύου διανομής και των τοπικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής. Για να γίνει πραγματικότητα αυτή η αναγκαιότητα, απαιτείται να αλλάξει ο συσχετισμός δύναμης στο πολιτικό επίπεδο και να κερδίσει έδαφος η πολιτική του ΚΚΕ, για τη συγκρότηση ενός νικηφόρου λαϊκού μετώπου που θα διεκδικήσει την εξουσία.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ