Τρίτη 29 Ιούνη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
«Στρατηγική» παραπλάνησης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Σε ένα τέχνασμα, που θυμίζει έντονα το «φεύγουν οι βάσεις που μένουν», στηρίζει ο Α. Σαμαράς τη «στρατηγική απαλλαγής από το μνημόνιο», στην πραγματικότητα της στρατηγικής επανόδου στην εξουσία.

Ο πρόεδρος της ΝΔ διακήρυξε μεν ότι «στρατηγική μας είναι να απαλλαγούμε από το μνημόνιο και τις δεσμεύσεις του», αλλά δεν είπε πώς και πότε. Ακριβέστερα το είπε έμμεσα πλην σαφώς: «Από το μνημόνιο θα απαλλαγούμε όταν εφαρμοστεί πλήρως». Η λαθροχειρία του Α. Σαμαρά έγκειται στο ότι υπερπροβάλλει το πρώτο σκέλος της στρατηγικής, δηλαδή την απαλλαγή, αποσιωπώντας εντέχνως το δεύτερο σκέλος, δηλαδή την πλήρη και άμεση εφαρμογή του. Αλλωστε, σε κάθε ευκαιρία ο πρόεδρος της ΝΔ επαναλαμβάνει πως το κόμμα του εγγυάται ότι θα εφαρμοστούν πλήρως οι δεσμεύσεις που ανέλαβε η κυβέρνηση απέναντι στην τρόικα. Μάλιστα, στο όνομα της απαλλαγής από το μνημόνιο μια ώρα αρχύτερα, επιχειρεί να δικαιολογήσει και νομιμοποιήσει επιπρόσθετα μέτρα ενίσχυσης των μεγάλων επιχειρήσεων, όπως η απαλλαγή από πάσης φύσεως κρατικά βάρη (φόρους, ασφαλιστικές εισφορές κ.ο.κ.), αλλά και η εκχώρηση της δημόσιας ακίνητης περιουσίας. Είναι μακριά νυχτωμένη πάντως η ηγεσία της ΝΔ ότι με τέτοια φαιδρά κόλπα, όπως αυτό της στρατηγικής της απαλλαγής από το μνημόνιο, μπορεί να εξαπατήσει τον εργαζόμενο λαό και να υφαρπάξει την ψήφο του. Τα λαϊκά στρώματα δεν αγοράζουν πλέον ψεύτικες ελπίδες.

Σάπιο ως το μεδούλι

Η είδηση λέει ότι ο αρμόδιος φορέας για την ονοματοδοσία στο διαδίκτυο (μια αμερικανική «ανεξάρτητη» ιδιωτική εταιρεία) αποφάσισε να εγκρίνει την αίτηση της πορνοβιομηχανίας για την απόδοση σε αυτή ονόματος χώρου πρώτου επιπέδου, στο ίδιο επίπεδο δηλαδή με το .gr για τους ελληνικούς ιστοτόπους και τις ανάλογες καταλήξεις για τις άλλες χώρες.

Η αιτιολόγηση της απόφασης, ότι δηλαδή αν αρνιόταν δε θα ήταν δίκαιος και αντικειμενικός απέναντι σε άλλες μερίδες κεφαλαίου που αξιοποιούν εμπορικά το διαδίκτυο, δείχνει ανάγλυφα πως στον καπιταλισμό δεν υπάρχει κανένα άλλο κριτήριο και κανένα άλλο κίνητρο παρά μόνο το καπιταλιστικό κέρδος. Αφού τα πορνοπεριοδικά, DVD κτλ. πωλούνται στα περίπτερα, γιατί να μην έχουν το δικό τους χώρο, το δικό τους «περίπτερο» και στο διαδίκτυο; Μόνο που ακόμα και να δεχτεί κανείς την καπιταλιστική ...ηθική, τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Τα περιοδικά πρέπει να πας να τα αγοράσεις, αλλά το διαδικτυακό πορνό γίνεται αυτόματα διαθέσιμο στην οθόνη του παιδιού σου από τη στιγμή που έχει πρόσβαση στο διαδίκτυο και πρέπει να έχεις τις κατάλληλες γνώσεις για να προσπαθήσεις να το προφυλάξεις.

Μήπως δεν υπήρχαν και χτες διάσπαρτες πορνογραφικές ιστοσελίδες; Βεβαίως και υπήρχαν. Ολοι αυτοί που προωθούν κάθε λογής περιοριστικό, χαφιέδικο και αντιδημοκρατικό μέτρο στο διαδίκτυο στο όνομα της καταπολέμησης της παιδοφιλίας, είναι οι ίδιοι που δεν έχουν κανένα πρόβλημα με την πορνογραφία και την επίδρασή της στα παιδιά, είναι οι ίδιοι που εισακούουν με ιδιαίτερη ευαισθησία τα αιτήματα της πορνοβιομηχανίας. Είναι οι θεράποντες, οι διαχειριστές του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος. Εκείνοι που επανεισάγουν την παιδική εργασία, εκείνοι που προωθούν τα ναρκωτικά «στη γλάστρα» ως διέξοδο στα αδιέξοδα που υψώνουν στη ζωή των νέων ανθρώπων.

Ωρα μεγάλης ευθύνης

Τώρα είναι η ώρα της μεγάλης ευθύνης. Για κάθε εργάτη και εργάτρια, για κάθε άνθρωπο του μόχθου. Η απόφαση του δικαστηρίου του Πειραιά να κρίνει παράνομη και τη σημερινή απεργία των ναυτεργατών, είναι ευθεία βολή ενάντια σε ολόκληρο το εργατικό λαϊκό κίνημα, από την κυβέρνηση, τα αστικά κόμματα, τη μεγαλοεργοδοσία. Είναι το προμήνυμα έντασης της επίθεσης στο εργατικό όπλο της απεργίας. Του δικαιώματος που έχει κατακτήσει η εργατική τάξη με αίμα. Η απαγορευτική απόφαση της αστικής Δικαιοσύνης, δε χτυπά μόνο τους ναυτεργάτες. Αφορά κάθε προοδευτικό, τίμιο άνθρωπο, που βλέπει την περιστολή θεμελιωδών δημοκρατικών δικαιωμάτων να κλιμακώνεται, με διακηρυγμένο στόχο να διασφαλιστούν τα συμφέροντα μιας χούφτας καπιταλιστών.

Το δικαστήριο αποφάσισε χτες ότι οι ναυτεργάτες δεν έχουν δικαίωμα να συμμετέχουν στην πανελλαδική πανεργατική απεργία, την οποία εκτός από τα ταξικά τους σωματεία, κήρυξαν το ΠΑΜΕ, η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ. Με άλλα λόγια, η αστική Δικαιοσύνη κατάργησε χτες με μια μονοκοντυλιά το δικαίωμα των ναυτεργατών στην απεργία. Το ίδιο μπορεί να κάνει αύριο για οποιονδήποτε κλάδο, για οποιονδήποτε χώρο δουλειάς. Αρκεί μια μήνυση της μεγαλοεργοδοσίας και η καλλιέργεια κλίματος καταστολής από την κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της στα ΜΜΕ, για να στερηθεί η εργατική τάξη το δικαίωμα στην απεργία. Κανείς εργατοϋπάλληλος δεν πρέπει να επιτρέψει μια τέτοια εξέλιξη. Πολύ περισσότερο να αφήσει τα αντιδραστικά σχέδια κυβέρνησης - κεφαλαίου να περάσουν χωρίς καθολική αντίσταση, γιατί η εργατική τάξη θα βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο. Το κίνημα μπορεί να καταδικάσει τα σχέδια της τρόικας και τα κόμματα που στηρίζουν το μνημόνιο, κλιμακώνοντας πολιτικά τους αγώνες.

Ολοι αυτοί είναι υπόλογοι απέναντι στους εργαζόμενους και το λαό. Πρέπει να πληρώσουν. Οι εφοπλιστές, οι μεγαλέμπορες και τα κόμματά τους είναι εχθροί των ναυτεργατών, των εκατομμυρίων απεργών που διαδηλώνουν σήμερα σε όλη τη χώρα. Είναι εχθροί των νησιωτών, που ζουν στην απομόνωση εξαιτίας της πολιτικής που θέλει τις θάλασσες εφοπλιστικό τσιφλίκι. Καμιά σχέση δεν έχει η πρεμούρα τους να σπάσει η απεργία με το δικαίωμα - όπως λένε - των ταξιδιωτών να κινηθούν ελεύθερα, να «σωθεί» δήθεν ο τουρισμός. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι η τσέπη τους και το τσάκισμα του δικαιώματος στην απεργία. Συγκεντρώνουν τα πυρά τους σ' έναν κλάδο που έχει δοκιμαστεί στο καμίνι της ταξικής πάλης. Εχει κερδίσει μάχες. Εχει κουρελιάσει το φιρμάνι της επιστράτευσης που δυο φορές υπέγραψαν σε βάρος του ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.

Ο αγώνας που δίνεται σήμερα στο λιμάνι, είναι αγώνας όλων μας. Κανένας δεν έχει δικαίωμα να κλείσει τα μάτια μπροστά στο έγκλημα που επιχειρεί η κυβέρνηση για λογαριασμό μιας δράκας παράσιτων, που θέλουν εργάτες και ναυτεργάτες δούλους, για να αβγαταίνουν τα κέρδη τους. Που στοιβάζουν ταξιδιώτες και νησιώτες σε καράβια - πλωτές βόμβες, επιβαρύνοντας με υπέρογκα ναύλα το τσακισμένο από την κυρίαρχη πολιτική δικαίωμα στην αναψυχή και τις διακοπές. Σήμερα, η θέση όλων μας είναι στο πλευρό των ναυτεργατών. Για να πάρουν την απάντηση που πρέπει τα κάθε είδους τσιράκια των εφοπλιστών. Του πιο σκληρού κομματιού μιας αστικής τάξης που παλεύει ενιαία, με νύχια και με δόντια, να νομιμοποιήσει το Μεσαίωνα σε στεριά και θάλασσα.


Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Αλλαξε ο Μανωλιός...

Ούτε μέρα δεν έχασε η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της Αυστραλίας, Τζούλια Γκίλαρντ, προκειμένου να «ενημερώσει» τον Αμερικανό Πρόεδρο πως τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει στην ιμπεριαλιστική πολιτική της χώρας στο Αφγανιστάν.

Ως εκ τούτου, οι περίπου 1.500 Αυστραλοί στρατιώτες θα εξακολουθήσουν να υπηρετούν τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών στην ξένη χώρα, όπως και με τον προηγούμενο πρωθυπουργό, Κέβιν Ραντ.

Το μόνο που ίσως αλλάξει η νέα αρχηγός των Αυστραλών Εργατικών είναι τα αρχικά σχέδια για φορολόγηση των υπερκερδών που βγάζουν σε Κίνα και Ινδία πολυεθνικές μεταλλευτικές εταιρείες με έδρα στην Αυστραλία. Εξυπακούεται πως οι πρότερες εξαγγελίες για «νέους μεγάλους» φόρους στις μεταλλευτικές εταιρείες θα «εξαφανιστούν» ως διά μαγείας. Διότι, ας μην ξεχνάμε, οι αστικές κυβερνήσεις έχουν τις προτεραιότητές τους ...

Η ... νομιμότητα της δημοκρατίας τους

ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΘΕΜΑ (τους) είναι ... «να τηρηθεί η νομιμότητα». Εισαγγελείς κατεβαίνουν στο λιμάνι και τα κανάλια των εφοπλιστών και συναφών επαγγελμάτων έχουν εξαπολύσει εδώ και βδομάδες μια ανήθικη επίθεση στους ναυτεργάτες που αγωνίζονται.

Το ΠΑΣΟΚ και οι φίλοι του στον ΛΑ.Ο.Σ. έχουν δώσει «τα ρέστα» τους στις συκοφαντίες και στις ύβρεις και, φυσικά, δε λείπουν και οι περίφημοι «κοινωνικοί αυτοματισμοί» που τόσο ωραία ξέρει να χρησιμοποιεί το ΠΑΣΟΚ εδώ και χρόνια.

Ετσι, λοιπόν, σε αυτήν τη χώρα είναι «νόμιμο» να εκχωρεί μια κυβέρνηση κυριαρχικά δικαιώματα σε υπερεθνικούς οργανισμούς και μαζί τους να καταστρέφει την Κοινωνική Ασφάλιση και κάθε εργασιακό δικαίωμα.

Είναι, επίσης, «νόμιμο» να μας μετατρέπουν σε τριτοκοσμική χώρα για χάρη της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων που ποτέ δεν έπαψαν να θησαυρίζουν, είτε υπήρχε κρίση, είτε όχι.

Αυτή είναι η ...«δημοκρατία» τους. Κομμένη και ραμμένη στα δικά τους συμφέροντα.

ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ ΟΜΩΣ που έκανε συνέδριο η Νέα Δημοκρατία και ...επανήλθε η ελπίδα στη χώρα. Το είπε ξεκάθαρα ο πρόεδρος Α. Σαμαράς: Πρέπει να απαλλαγούμε από το Μνημόνιο...

Μόνο που διευκρίνισε ότι η ΝΔ θα κάνει ό,τι μπορεί για να βγούμε «μια ώρα αρχύτερα» με «ένα άλλο μείγμα πολιτικής».

Αν τα μεταφράσουμε στην ...πραγματικότητα αυτά τα δύο, προφανώς καταλήγουμε στο ότι αν αυτήν τη στιγμή ήταν κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία θα έπαιρνε ακριβώς τα ίδια μέτρα με την κυβέρνηση.

Απλά κάποια θα τα έπαιρνε νωρίτερα και κάποια αργότερα. Γιατί ούτε καν θέμα «αναλογίας» ιδιωτικοποιήσεων με αντεργατικά μέτρα δεν τίθεται.

Ως γνωστόν, οι σημερινοί κυβερνώντες καταργούν τα πάντα και ξεπουλάνε τα πάντα. Οπότε για ποιο μείγμα μπορεί να μιλήσει κανείς;


Παπαγεωργίου Βασίλης

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Δε θα τους κάνουμε τη χάρη

Η σημερινή απεργία είναι βήμα κλιμάκωσης της ταξικής πάλης στην καθολική ολομέτωπη επίθεση του μαύρου μετώπου κεφαλαίου - κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ, με τη συμπόρευση του ΛΑ.Ο.Σ. και τη στήριξη της ΝΔ, στο λαό. Που θα κλιμακώνεται χωρίς σταματημό. Βιάζονται να ενταφιάσουν εργατικές, λαϊκές κατακτήσεις και δικαιώματα, σε συνδυασμό με την κατασυκοφάντηση των λαϊκών αγώνων. Στην άγρια επίθεσή τους απαιτούν και πασχίζουν να επιβάλουν άκρα του τάφου σιωπή από το λαϊκό κίνημα. Τους έχουν πονέσει πολύ οι ανερχόμενοι ταξικοί αγώνες. Να τους πονέσουν ακόμη πιο πολύ, τόσο ώστε να τους γυρίσει μπούμερανγκ η επίθεση.

Η περίοδος που διανύουμε αναδεικνύει ολοένα και πιο ανάγλυφα την ένταση της διαπάλης κεφαλαίου, μονοπωλίων από τη μια μεριά και των εργατών, των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων από την άλλη. Η κρίση βγάζει στην επιφάνεια τη σύγκρουση των αντίθετων ταξικών συμφερόντων και στην Ελλάδα η σύμπλεξή της με τα χρέη και τα ελλείμματα κάνει αυτή τη σύγκρουση σφοδρότατη. Η αγωνία των επιτελείων του συστήματος για την αντοχή του αστικού πολιτικού συστήματος, την ικανότητά του να χειραγωγεί και να υποτάσσει λαϊκές δυνάμεις στις άγριες συνθήκες αφαίρεσης κατακτήσεων δεν είναι τυχαία. Φοβούνται. Γιατί αντικειμενικά μπορούν να διαμορφώνονται συνθήκες που θα βγάλουν στο προσκήνιο της ταξικής πάλης τεράστιες εργατικές, λαϊκές δυνάμεις.

Πράγματι, οι αγώνες αυτής της περιόδου δείχνουν άνοδο της οργάνωσης και της συμμετοχής της εργατικής τάξης στην ταξική πάλη. Νέες δυνάμεις μπαίνουν στις μάχες, ενώ υπάρχουν και αποκρυσταλλώματα: Οι αποφάσεις με συζητήσεις - συνελεύσεις στους τόπους δουλειάς ακόμη και κόντρα σε εργοδοτικά συνδικάτα. Οι επιτροπές αγώνα, οι απεργιακές επιτροπές σε τόπους δουλειάς και κλάδους σε σύνδεση με τα ταξικά συνδικάτα και το ΠΑΜΕ. Τα βήματα κοινής δράσης με πρωτοπόρα τμήματα των αυτοαπασχολουμένων - ΕΒΕ και της φτωχής αγροτιάς, σε αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, από ΠΑΣΕΒΕ - ΠΑΣΥ. Το ξεμπλοκάρισμα δυνάμεων από τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό. Οι εναλλαγές στις μορφές πάλης και η συσσώρευση τέτοιας πείρας. Η ενίσχυση δεσμών του ταξικού κινήματος με πλατύτερες εργατικές δυνάμεις. Και πάνω απ' όλα με πλαίσιο πάλης που, κόντρα στην πολιτική των πλειοψηφιών ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, δεν αμφισβητεί απλά και μόνο συνολικά την πολιτική του κεφαλαίου, αλλά δένει τον αγώνα ενάντιά της με την αντιμονοπωλιακή προοπτική.

Να γιατί οι δυνάμεις του κεφαλαίου σπιλώνουν, ενοχοποιούν τις απεργίες και την περιφρούρησή τους ως ηθικό αυτουργό της προβοκατόρικης βίας των μηχανισμών τους, ως αιτία της κρίσης της καπιταλιστικής οικονομίας, ως αιτία που υπονομεύει την ανάπτυξη. Να γιατί επιτίθενται στο ΚΚΕ, στο ταξικό εργατικό, στο λαϊκό κίνημα τόσο στην πολιτική γραμμή όσο και στις μορφές πάλης. Η επίθεση στο ΚΚΕ είναι επίθεση στο λαό. Πρόκειται για μελετημένη τακτική. Η αποστολή που εκτελούν είναι σε συντονισμό με την κυβέρνηση και τροφοδοτείται από εργοδοτικές αναλύσεις στη βάση των συμφερόντων του κεφαλαίου, δηλώσεις του πρωθυπουργού, άλλων στελεχών της κυβέρνησης, του ΛΑ.Ο.Σ., της ΝΔ. Πάνε να προλάβουν τη δημιουργία συνθηκών που η εργατική τάξη, ο λαός θα βάζουν ολοένα και πιο αποφασιστικά τη σφραγίδα τους στις εξελίξεις, γέρνοντάς τες σε όφελός τους, στριμώχνοντας το κεφάλαιο, το αστικό πολιτικό σύστημα. Την προετοιμασία για πιο αποφασιστικούς ταξικούς αγώνες πάνε να εμποδίσουν, να τσακίσουν. Δε θα τους κάνουμε τη χάρη...

Παροξυσμός της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ...

Η Αριστερά εκ φύσεως είναι συγκρουσιακή ρωτήθηκε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ από την «Καθημερινή» και απάντησε: «Εναντίον των άλλων πολιτών... Και αυτό είναι ενδεικτικό του πρωτογονισμού της σημερινής Αριστεράς, η οποία λειτουργεί πλέον ως περιθωριακό φαινόμενο στην κοινωνία. Και με μεγάλη οργή θεωρώ ότι συνθήματα και ιδέες που ορισμένοι ασπάζονται κατέληξαν στον θάνατο τριών αθώων ανθρώπων. Δεν τα έκαψε ο Καρατζαφέρης τα γραφεία της Marfin. Ούτε η Αστυνομία... Αυτά τα περί "προβοκάτορα" όχι σ' εμένα... θα 'πρεπε πριν πιάσουν τη λέξη αυτή στο στόμα τους να αναλογιστούν πόσους και πόσους ατίμασαν ή εκτέλεσαν αυτοί, όχι η Δεξιά, με την κατηγορία του προβοκάτορα».

Στοχοπροσηλωμένος στο ρόλο του προβοκάτορα ο κύριος αντιπρόεδρος. Τον ξέρει καλά, ως μέλος της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, το ρόλο, γι' αυτό και λέει όχι σ' αυτόν τα περί «προβοκάτορα». Είναι απ' αυτούς που λέει ό,τι θέλει ως δικό τους θέσφατο, χωρίς αποδείξεις. Οπως τα περί συμμετοχής του ΚΚΕ στην επιχείρηση «Γερμανός», αλλά εδώ και τρία χρόνια αποδείξεις δεν έφερε. Εχουν και τον κολαούζο τους, σπουδαγμένο στις βρώμικες δουλειές γι' αυτό τον έχουν, τον Καρατζαφέρη, που τον αθωώνει, αν και μέρος πολλών προβοκατσιών, όπως αυτής έξω από τη Βουλή στην απεργία στις 5 Μάη. Γιατί το κάνει; Εύλογη η απάντηση. Τώρα αν την υπέθαλψαν μαζί, είναι άλλη ιστορία. Οσο για τις δολοφονίες στη «Marfin» και τους συνειρμούς που κάνει αποδίδοντάς τες στην ιδεολογία, την πολιτική και τα συνθήματα του ΚΚΕ, του ταξικού κινήματος, για να ποινικοποιήσει την κομμουνιστική ιδεολογία, με την επίκληση ενεργειών των μηχανισμών κράτους και παρακράτους, το μόνο που κάνει είναι να αποκαλύπτει για άλλη μια φορά ότι η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ είναι αδίστακτη με τους αντιπάλους της. Δικό τους και το κράτος, δικό τους και το παρακράτος, καθοδηγούμενοί τους και οι μηχανισμοί που στήνουν προβοκάτσιες. Τη δημοκρατία τους, την οποία επικαλούνται, την ασκούν με κάθε μέσο για να τσακίσουν το λαό. Γι' αυτό και η επίκληση των άλλων πολιτών, με τους οποίους συγκρούεται το λαϊκό κίνημα, είναι το άλλοθι της επιβολής της βαρβαρότητας μιας ισχνής κοινωνικής μειοψηφίας, από την αδίστακτη δικτατορία των μονοπωλίων της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, πάνω στην τεράστια λαϊκή πλειοψηφία.

... και άτιμη, τιποτένια αντιΚΚΕ προπαγάνδα

Οσο για την άτιμη, τιποτένια, επίθεση στο ΚΚΕ, ως εκπρόσωπος της τάξης που ατιμάζει και εκτελεί καθημερινά το λαό, κάνει. Το ίδιο έκαναν και οι δωσίλογοι στην κατοχή. Το λαό, που πάλευε για την απελευθέρωση, εκτελούσαν. Της δικής του κοινωνικής τάξης ήταν αυτοί οι γερμανοθρεμμένοι. Και αυτή του η ατιμία γίνεται μεγαλύτερη όταν αθωώνει τη «Δεξιά». Αλλά συνεταίρος του είναι και αυτή, τι να κάνει;

Τι διαφορετικό όμως θα περίμενε κανείς από έναν εκπρόσωπο μιας τάξης που εξάγει τα κεφάλαιά της στο εξωτερικό για να αποκτήσει ακόμα μεγαλύτερα πλούτη, στέλνοντας τους εργάτες και τις εργάτριες στο ταμείο ανεργίας.

Τι θα περίμενε κανείς από έναν εκπρόσωπο μιας τάξης που οι πολιτικοί της, από τότε που συγκροτήθηκε το σύγχρονο ελληνικό αστικό κράτος, πολλές φορές άνοιξαν το δρόμο στην κατάργηση του δικού τους αστικού κοινοβουλίου.

Τι περιμένει κανείς από τον εκπρόσωπο μιας τάξης επίγονο εκείνων των πολιτικών δυνάμεων που κάλεσαν το βρετανικό στρατό να αιματοκυλίσει τον ελληνικό λαό για να ηττηθεί η Εθνική Αντίσταση που νίκησε τον γερμανοϊταλικό φασισμό. Που κάλεσαν τις ΗΠΑ να πάρουν τη σκυτάλη του βρετανικού ιμπεριαλισμού, για να αντιμετωπίσουν, όπως λένε, τον επικίνδυνο κομμουνισμό.

Η ελληνική αστική τάξη και τα κόμματά της υπέγραψαν τη συμμετοχή και ενσωμάτωση της Ελλάδας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, με εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων και αρμοδιοτήτων. Και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ έκανε τα μέγιστα ως προς αυτό. Αυτή η ηγεσία και κυβέρνηση επέτρεψε, χωρίς καν να ρωτήσει το αστικό κοινοβούλιο, στη 10ετία του '90 να περνάνε τα ΝΑΤΟικά στρατεύματα από ελληνικά εδάφη για να πνίγουν στο αίμα το γιουγκοσλαβικό λαό, να κατακερματίζουν, να διαιρούν τα Βαλκάνια.

Είναι οι ίδιοι που συνάπτουν συμφωνίες στρατιωτικές με το Ισραήλ και κάνουν κοινές στρατιωτικές ασκήσεις. Το Ισραήλ που εγκληματεί σε βάρος του παλαιστινιακού λαού.

Είναι αυτοί παραδίδουν στο ΝΑΤΟ την άμυνα ελληνικών νησιών. Είναι αυτοί, δηλαδή, που εκχωρούν συνεχώς και με κάθε τρόπο κυριαρχικά εδάφη και αρμοδιότητες σε ιμπεριαλιστικά κέντρα, πάντα με τη δική τους θέληση. Είναι αυτοί που βροντοφώναξαν «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ» κατά την κρίση των Ιμίων και από τότε επισημοποιήθηκαν οι λεγόμενες γκρίζες ζώνες. Είναι αυτοί που στέλνουν ελληνικό στρατό έξω από τα σύνορα να δολοφονεί άλλους λαούς. Και πολλά άλλα...



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ