Γρηγοριάδης Κώστας

Φαρισαϊσμός, λοιπόν, είναι οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης περί της δήθεν «διαφάνειας», του όλα σε κοινή θέα στο διαδίκτυο και άλλες ηχηρές ανοησίες.

Το κοινό κλιμάκιο Κομισιόν - ΔΝΤ φαίνεται να είχε μπόλικη «δουλειά» στην Αθήνα. Ετσι, μετά και από διάφορες επισκέψεις σε κυβερνητικές υπηρεσίες πήγαν για μια ακόμη συνάντηση, αυτήν τη φορά με τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, Γ. Προβόπουλο. Και βέβαια ούτε λόγος για δημοσιότητα. Οι ανάγκες «ενημέρωσης των πολιτών» από τους εκπροσώπους και διαχειριστές του εκμεταλλευτικού συστήματος βάζουν πάνω απ' όλα τη χειραγώγηση των λαϊκών συνειδήσεων. Ετσι, ούτε και για τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας και μέλος του ΔΣ της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας αποτελεί είδηση η συνάντηση και οι συνεννοήσεις τους με εκπροσώπους των ιμπεριαλιστικών κέντρων. «Είδηση» γι' αυτόν είναι όσα είχε δηλώσει νωρίτερα σε ξένο ειδησεογραφικό πρακτορείο ότι με μια «συμβολική κίνηση» μειώνει, λέει, το μισθό του κατά 20%. Εμείς, δεν μπορούμε να ξέρουμε το ύψος του μισθού και κατά συνέπεια ούτε πόσα είναι αυτά που «κόβονται». Αυτό που είναι απόλυτα βέβαιο είναι οι προτάσεις του ΔΝΤ που, ανάμεσα σε πολλά άλλα, έχει αξιώσει την κατάργηση των δώρων Χριστουγέννων, Πάσχα και του επιδόματος της καλοκαιρινής άδειας. Οχι όμως «συμβολικά» για τα στελέχη τους αλλά για τα εργαζόμενα λαϊκά στρώματα...

Πήγε η Λ. Κατσέλη στις ΗΠΑ να καλέσει επενδυτές και ακούστηκαν τραγικά πράγματα για την κατάσταση στην Ελλάδα, την οποία ευτυχώς η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα αλλάξει σύντομα.

Ενα αποφασιστικό βήμα έχει ήδη γίνει, απ' ό,τι φάνηκε με δηλώσεις της υπουργού σε δημοσιογράφους, καθώς άμεσα θα αρχίσει το ξεχορτάριασμα στις Μυκήνες. («Ραγίζεται η καρδιά μου όταν πηγαίνω στις Μυκήνες και βλέπω το χόρτο μέχρι πάνω», είπε χαρακτηριστικά).

Βεβαίως, πρέπει να πούμε ότι παραδέχτηκε πως «στην Ελλάδα, ειδικά τα τελευταία χρόνια, με τους μισθούς που έχουμε δεν μπορούμε να καλύψουμε ούτε βασικές ανάγκες». Γι' αυτό και η κυβέρνηση πήρε τη γενναία απόφαση των αυξήσεων περί του 1,5% στο Δημόσιο και οι κυβερνητικοί συνδικαλιστές στη ΓΣΕΕ απέσπασαν την τελευταία φορά πλήθος ...ψίχουλα από τους εργοδότες για την εθνική σύμβαση.

Ωστόσο, εκεί που ράγισε η δική μας καρδιά ήταν όταν σε ραδιοφωνικό σταθμό είπε για τους επενδυτές: «Κοιτάξτε, γίνονται επενδύσεις, αλλά ουσιαστικά ο κάθε ένας ταλαιπωρείται αφόρητα».

Γιατί βλέπουμε πολλές φορές το μεροκαματιάρη να λέει ότι είναι «αφόρητη» η ταλαιπωρία του, όταν βγαίνει από το σούπερ μάρκετ και έχει δώσει 150 ευρώ για τη βδομάδα ή όταν δεν έχει να πληρώσει το ρεύμα, όταν ζορίζεται με το φροντιστήριο του παιδιού. Αλλά δεν ξέρει αυτός πόσο, πραγματικά, αφόρητα ταλαιπωρούνται οι καημένοι οι Αμερικανοί πλουτοκράτες που θέλουν να κάνουν μπίζνες στην Ελλάδα. Ιδρώνουν για να ξεζουμίζουν εργάτες και να βγάζουν κέρδη! Αυτά είναι προβλήματα...

Στην προχτεσινή συζήτηση στην εκπομπή «Πρώτη Γραμμή» στη ΝΕΤ ανάμεσα στους εκπροσώπους ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, τέθηκε μεταξύ άλλων και το θέμα του εκλογικού νόμου με αναφορές στο γερμανικό μοντέλο, που όπως φαίνεται «ξαναζεσταίνεται» αυτή την περίοδο. Στις παρατηρήσεις του ο εκπρόσωπος της ΝΔ Κ. Μακρόπουλος θεώρησε απαραίτητο να επισημάνει ότι για την εκλογή μέσω λίστας ενός μεγάλου αριθμού βουλευτών, πρέπει να ληφθεί υπόψη η σημερινή πραγματικότητα και η ψυχολογία του βουλευτή. Και για να μην αφήσει πολλές ασάφειες, πρόσθεσε ότι σε άλλες χώρες που ισχύει η λίστα, υπάρχουν και νόμοι για τη δημοκρατική λειτουργία των κομμάτων, κάτι που στη χώρα μας δεν είναι εξασφαλισμένο...

Τι σήμα έδωσε, δηλαδή, ο εκπρόσωπος της ΝΔ: Οι όποιες αλλαγές στον εκλογικό νόμο μπορεί να γίνουν ευκαιρία για παρεμβάσεις στο εσωτερικό των κομμάτων και τον τρόπο λειτουργίας τους. Και ενώ όλοι στο τραπέζι (δημοσιογράφοι και εκπρόσωποι ΠΑΣΟΚ - ΝΔ) συμφώνησαν ότι τάχα μου, τα δύο μεγάλα κόμματα έχουν δείξει τα τελευταία χρόνια δείγματα γραφής «πλέριας δημοκρατίας» με την εκλογή αρχηγών από τη βάση, άφησαν ταυτόχρονα να πλανιέται ότι δε λειτουργούν όλα τα κόμματα δημοκρατικά.

Και εμείς τους έχουμε πάρει χαμπάρι και εκείνοι ξέρουν ότι στο ΚΚΕ δεν χωρούν τα φίμωτρα της ψευτοδημοκρατίας τους.

Η αγροτική ανάπτυξη στον καπιταλισμό, που διαχειρίζονται οι εναλλασσόμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και η οποία στηρίζεται στην εφαρμογή της ΚΑΠ και των αποφάσεων που λαμβάνονται στο πλαίσιο του ΠΟΕ, είναι που προκαλεί, πολλαπλασιάζει και οξύνει τα προβλήματα των φτωχών αγροτών και τους έχει φέρει μπροστά στα σημερινά αδιέξοδα. Πρόκειται για ανάπτυξη που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μεγαλοαγροτών - επιχειρηματιών, των εμποροβιομηχάνων, που κερδοσκοπούν σε βάρος και των παραγωγών και των καταναλωτών, των μονοπωλίων και των πολυεθνικών, που κυριαρχούν στον τομέα των τροφίμων και των αγροτικών μέσων και εφοδίων εξασφαλίζοντας τεράστια κέρδη, των τραπεζών, που λειτουργούν σαν «αχόρταγοι τοκογλύφοι» και σαν «άσπλαχνοι άρπαγες».

Γρηγοριάδης Κώστας

Ετσι λοιπόν, διαβάζουμε για τις περίφημες προθέσεις του υπουργείου Εργασίας να αντιμετωπίσει «αυστηρά» τις «ευέλικτες μορφές απασχόλησης»...

Τι θα κάνει; Σύμφωνα με όσα διαρρέουν, θα βάλει ...χρονικούς περιορισμούς στην ενοικίαση εργαζομένων, στη μερική απασχόληση και την εκ περιτροπής εργασία!

Δηλαδή, οι εργοδότες θα μπορούν να τα κάνουν όλα αυτά για περιορισμένο χρονικό διάστημα (και μετά φυσικά να τα συνεχίζουν για ...ένα ακόμη περιορισμένο χρονικό διάστημα, και ξανά και ξανά... ).

Σε αυτά προσθέστε και τα περίφημα stage, που ως γνωστόν έχουν τις ...ευλογίες της κυβέρνησης για τον ιδιωτικό τομέα, και έχετε πλήρη την εικόνα.

Πού είναι η αυστηρότητα σε όλα αυτά; Προφανώς στο ότι η κυβέρνηση επιμένει ...«αυστηρά» στην αποσάθρωση των εργασιακών σχέσεων και στη νομιμοποίηση της εκμετάλλευσης.

Γιατί όταν ορίζεις τους νομικούς κανόνες για κάτι, απλούστατα... το επιβεβαιώνεις, το νομιμοποιείς και το επεκτείνεις. Απλά πράγματα.

ΒΡΕ ΤΙ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ! Ο πρωθυπουργός - όπως δήλωσε - είναι ...κατά της κρατικής βίας! Δεν τη θέλει βρε παιδί μου, τον απωθούν τέτοια πράγματα.

Φαίνεται όμως ότι αυτή τη χρήσιμη πληροφορία δεν την ήξεραν τα ΜΑΤ που χτύπησαν τους μεταλλεργάτες της Ζώνης μπροστά στο υπουργείο Εργασίας....

Τώρα βέβαια, πώς ένας πρωθυπουργός ...κατά της κρατικής βίας, διαθέτει και ενισχύει έναν τεράστιο μηχανισμό στοχοπροσηλωμένο στην αντιμετώπιση του λαϊκού κινήματος, είναι μια λογική απορία.

Αλλά ας σταματήσουν το δούλεμα...

Γρηγοριάδης Κώστας

Γρηγοριάδης Κώστας

Το θέμα είναι αυτοί οι αριθμοί - μεταξύ πολλών άλλων - να «ταρακουνούν» και τη συνείδηση των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων και όχι να την κοιμίζουν, να δημιουργούν αυταπάτες. Η αλληλεγγύη ανάμεσα στους λαούς, η έμπρακτη στήριξη των εργαζομένων του κόσμου από το υστέρημά τους στα παιδιά που δεν έχουν ούτε ένα πιάτο φαγητό πρέπει να είναι δεδομένη. Ωστόσο, αυτή η αλληλεγγύη πρέπει να συνοδεύεται από γνώση των αιτιών της πείνας και από δράση ενάντια στην εκμετάλλευση των λαών από τα μονοπώλια και τους πολιτικούς τους εκπροσώπους. Τότε η αλληλεγγύη είναι ολοκληρωμένη, γόνιμη και αποτελεσματική. Αυτή είναι και η διαφορά της από την ελεημοσύνη.

Τη Δευτέρα είναι ο καθιερωμένος Τηλεμαραθώνιος της UNICEF ενάντια στη φτώχεια και τον υποσιτισμό των παιδιών, που διοργανώνεται σε συνεργασία με την ΕΤ1, με τη συμμετοχή ιδιωτικών ραδιοτηλεοπτικών σταθμών και ανάμεσα σε άλλους, πολιτικών, επιχειρηματιών, καλλιτεχνών κ.ά. Για τους μεγαλοεπιχειρηματίες τέτοιοι τηλεμαραθώνιοι λειτουργούν σαν άλλοθι «ανθρωπιάς» και ταυτόχρονα σαν μια ευκαιρία να προβάλλουν ως λύση της απάνθρωπης αυτής κατάστασης τη φιλανθρωπία. Το ίδιο ισχύει και για μια σειρά πολιτικούς, που στηρίζουν τις αντεργατικές επιλογές των μονοπωλίων, διεξάγουν πολέμους για λογαριασμό τους, «ευλογούν» την εκμετάλλευση ανθρώπων και φυσικού πλούτου.

Πέρα από τις καλές προθέσεις και την ευαισθησία τους οι εργαζόμενοι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ταυτίζουν τις δικές τους προθέσεις με αυτές των βιομηχάνων και των πολιτικών τους. Λογικές σαν αυτή που διατύπωσε ο πρόεδρος της UNICEF, Λ. Κανελλόπουλος, ότι «σε συνεργασία με τις επιχειρήσεις και τις βιομηχανίες φαρμάκου μπορούν να γίνουν βήματα», πρέπει να απορριφθούν από τους απλούς λαϊκούς ανθρώπους. Πολύ απλά γιατί η δράση και το κυνήγι του κέρδους από τις πολυεθνικές είναι που οδηγούν εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο στην ανέχεια, στην εξαθλίωση, στο θάνατο, αφού μπροστά στο κέρδος δε λογαριάζονται σαν άνθρωποι. Οι λύκοι δεν μπορούν να φυλάξουν τα πρόβατα...

Πολύ αναστατώθηκε η πρώην πολιτική ηγεσία του πρώην υπουργείου Ανάπτυξης, ο Κ. Χατζηδάκης και ο Κ. Μουσουρούλης, από το νομοσχέδιο για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) που παρουσίασε χτες η κυβέρνηση.

Οι δύο βουλευτές της ΝΔ κατηγορούν την κυβέρνηση για... νομοκλοπή! Μήνες και μήνες εργάζονταν για να διαμορφώσουν το νομοσχέδιο, δηλώνουν οι δύο βουλευτές. Συνεργάστηκαν με επιστημονικούς φορείς και επιχειρηματικές ενώσεις, ξενύχτησαν, κουράστηκαν.

Και ποια ήταν η ανταμοιβή τους; Να έρθει η νέα κυβέρνηση, να πάρει το νομοσχέδιο από το συρτάρι και να το παρουσιάσει ως δικό της.

Αν ευσταθούν όσα λένε οι θιγόμενοι, τότε πρέπει κι εμείς, ο «Ρ», να κάνουμε μια διόρθωση. Γιατί γράψαμε ότι όχι μόνο εισακούστηκαν και με το παραπάνω οι θέσεις της αγοράς από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αλλά ξεπατηκώθηκαν μέχρι και ολόκληροι παράγραφοι από κείμενα που είχαν αποσταλεί από αυτούς στο υπουργείο.

Το σωστό είναι ότι: η κυβέρνηση της ΝΔ υιοθέτησε τις αξιώσεις των μεγαλοεπιχειρηματιών και τις αντέγραψε στο νομοσχέδιο και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αντέγραψε την κυβέρνηση της ΝΔ.

Γιατί όμως να κάνει κάτι τέτοιο το ΠΑΣΟΚ; Μα γιατί, όπως έχει γράψει πολλές φορές ο «Ρ» και με αποδείξεις, τα δύο κόμματα είναι «ούνα φάτσα, ούνα ράτσα» και στην ενεργειακή πολιτική.

«Την επόμενη όμως φορά που οι αγορές και η ΕΕ θα διαπιστώσουν ότι η κυβέρνηση δεν έχει τις αντοχές για να λάβει σοβαρά μέτρα, η αντίδρασή τους θα είναι εξαιρετικά βίαιη». Η καταληκτική φράση από το χτεσινό άρθρο της «Καθημερινής» είναι εξόχως αποκαλυπτική για τον τρόπο που αντιλαμβάνονται τη βία τα έντυπα της αστικής τάξης και, βέβαια, οι ίδιοι οι καπιταλιστές. Οταν η βία ασκείται από τις αγορές, δηλαδή από τα διεθνικά μονοπώλια και τους χρηματοπιστωτικούς κολοσσούς, είναι δίκαιη και επιβαλλόμενη. Οταν, δηλαδή, οι «αγορές» ασκούν οικονομική και εξωοικονομική βία προκειμένου να ξεζουμιστεί ο εργαζόμενος λαός και να συνθλιβούν τα δικαιώματά του, τότε αυτή η βία είναι καθαγιασμένη. Αναγκαία είναι επίσης η χρήση βίας όταν οι εργαζόμενοι, αντιδρώντας ακριβώς σε αυτή την επίθεση στα δικαιώματα και τη ζωή τους, κατεβαίνουν στους δρόμους και προσπαθούν να περισώσουν ό,τι μπορούν και να κρατήσουν ανοιχτό τον ορίζοντα για ένα καλύτερο αύριο. Και είναι αλήθεια ότι με συνέπεια η συγκεκριμένη εφημερίδα έχει υπερθεματίσει και ευλογήσει την κρατική βία και καταστολή, ενώ πλειοδοτεί και για την κατάργηση των διαδηλώσεων στο κέντρο της Αθήνας. Ομως, οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα δεν πρόκειται να τους κάνουν τη χάρη. Το δίκιο τους είναι ο υπέρτατος νόμος, που καθοδηγεί τον ταξικό αγώνα τους για την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής και των κομμάτων - διαχειριστών της.

Πλην όμως, το περιεχόμενο της αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται ούτε στο ελάχιστο να επηρεαστεί απ' τη δημοσιοποίηση αποφάσεων στο διαδίκτυο. Και είναι καθαρός εμπαιγμός σε βάρος των εργαζομένων να εξαγγέλλεται με τυμπανοκρουσίες ότι ναι μεν τα εργασιακά, ασφαλιστικά και δημοκρατικά τους δικαιώματα θα καρατομούνται, αλλά με ...διαφάνεια, στο «φως» του διαδικτύου! Οτι θα επιβληθούν νέα χαράτσια, θα περικοπούν κοινωνικές δαπάνες, θα παγώσουν οι μισθοί, αλλά οι εργαζόμενοι θα έχουν την «πολυτέλεια» όλα αυτά να τα βλέπουν και αναρτημένα στο διαδίκτυο.

Ηταν άλλωστε ενδεικτικό της «διαφάνειας» που ευαγγελίζονται όταν η τηλεοπτική μετάδοση της συνεδρίασης του Υπουργικού Συμβουλίου διακόπηκε τη στιγμή που ο υπουργός Οικονομικών θα παρουσίαζε τα αποτελέσματα από την πρόσφατη συνεδρίαση του «Γιουρογκρούπ», όπου η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεσμεύτηκε για την προώθηση επώδυνων για το λαό μέτρων. Η διαφάνεια τελειώνει εκεί όπου αρχίζει η ουσιαστική δουλειά υπέρ του κεφαλαίου. Αν νοιάζονταν για τη διαφάνεια τότε, αλήθεια, γιατί απέρριψαν την πρόταση του ΚΚΕ να μεταδίδεται τηλεοπτικά το περιεχόμενο του «κοινωνικού διαλόγου» για το Ασφαλιστικό; Γιατί δεν ενημερώνουν το λαό τι ακριβώς συζητάνε τα πρωτοκλασάτα στελέχη του ΠΑΣΟΚ στις συνεδριάσεις της περιβόητης «Λέσχης Μπίλντερμπεργκ»; 'Η γιατί δε δόθηκε ποτέ στη δημοσιότητα αυτή η περιβόητη επιστολή Ερντογάν στον Γ. Παπανδρέου; Γιατί οι κρίσιμες και ουσιαστικές για τη ζωή του λαού αποφάσεις παίρνονται πίσω από ερμητικά κλειστές πόρτες στα ΕΚΟΦΙΝ, στα όργανα της ΕΕ, στις διαβουλεύσεις με εκπροσώπους μονοπωλιακών ομίλων;