ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ευλογούν εαυτούς και αλλήλους

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πανευτυχής εμφανίστηκε χτες το πρωί ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Χρ. Πολυζωγόπουλος, να δηλώνει σε ραδιοφωνικό σταθμό και μάλιστα εξ ονόματος των εργαζομένων της χώρας, πόσο βαθιά ικανοποιημένος είναι από την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ, από την επιτυχή έκβαση, τέλος πάντων, αυτής της μεγάλης υπόθεσης κλπ. κλπ.

Οχι, πόσο βαριά πλήρωσαν οι εργαζόμενοι αυτή την πορεία και τι έχουν να πληρώσουν από δω και πέρα σε εισόδημα και δικαιώματα, δεν μπήκε καν στον κόπο να το μνημονεύσει ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ. Αρκέστηκε σε κάποιες γενικόλογες αναφορές ότι οι εργαζόμενοι θα συνταχθούν με κάθε προσπάθεια που θα είναι σε όφελος του τόπου και θα σταθούν απέναντι σε καθετί που τους βλάπτει...

Ετσι, η κυβέρνηση, ανάμεσα στα εύσημα τόσων και τόσων άλλων, μπορεί να συμπεριλάβει και τα εύσημα των τοποτηρητών της στην κορυφή του συνδικαλιστικού κινήματος, στα πλαίσια του «ευλογούμεν εαυτούς και αλλήλους»... Μπορεί, επίσης, να ξεκινήσει μαζί τους, με ακόμα μεγαλύτερη σιγουριά για το αποτέλεσμά του, το νέο κύκλο «κοινωνικού διαλόγου», τόσο για το τελειωτικό σμπαράλιασμα των εργασιακών σχέσεων, όσο και για την ταφόπλακα στο σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης.

Τι θα κάνει η κυβέρνηση;

Σε συμφωνία κατέληξαν πρόσφατα οι ΗΠΑ και η Γερμανία, για την αποζημίωση των εργατών - θυμάτων του Γ` Ράιχ. Σύμφωνα με αυτή, θα δημιουργηθεί ένα ταμείο 10 δισ. μάρκων και με τα χρήματα αυτά θα αποζημιωθούν όσοι χρησιμοποιήθηκαν για καταναγκαστικά έργα από τους ναζί.

Σημειώνουμε την είδηση όχι μόνο γιατί μπορεί να ενδιαφέρει και αρκετούς Ελληνες, αλλά, κυρίως, για να ρωτήσουμε τους κυβερνητικούς αρμόδιους τι κάνουν σχετικά με την πρόσφατη δικαστική απόφαση, η οποία επιδίκασε αποζημιώσεις στους συγγενείς των θυμάτων της σφαγής του Διστόμου. Εχουν, άραγε, φροντίσει για την τυπική, έστω, προώθηση της δικαστικής απόφασης στη γερμανική κυβέρνηση και, τέλος πάντων, τι σκέφτονται γενικότερα να κάνουν για το θέμα αυτό;

Υ.Γ. Πληροφορηθήκαμε καθυστερημένα πως στην τελευταία παρουσία του κ. Σημίτη στο Βερολίνο - με αφορμή τη συνάντηση με Κλίντον, Σρέντερ κλπ. - ρωτήθηκε επίμονα από δημοσιογράφο, για το παραπάνω θέμα, αλλά δεν έδωσε την παραμικρή απάντηση. Τι σημαίνει αυτή η σιωπή;

Τα ψέματα...

«Σήμερα δικαιώνονται οι θυσίες μιας ολόκληρης δεκαετίας του ελληνικού λαού και προπαντός των εργαζομένων, οι οποίοι δικαιούνται τώρα να αξιώσουν από την κυβέρνηση να ιεραρχήσει τις προτεραιότητες της οικονομικής πολιτικής έτσι ώστε η κοινωνική συνοχή να καταλάβει την πρώτη θέση...». Αυτά γράφει και, μάλιστα, από την πρώτη σελίδα του «Βήματος», ο Ν. Νικολάου. Και το σημειώνουμε, γιατί αποτελεί μια συμπύκνωση της κυβερνητικής επιχειρηματολογίας αυτών των ημερών.

Το γεγονός, πως οι εργαζόμενοι και ο λαός πλήρωσαν το τεράστιο κόστος της ένταξης στην ΟΝΕ, είναι η μόνη αλήθεια, που υπάρχει στο παραπάνω απόσπασμα. Ολα τ' άλλα είναι ψέματα. Μόνο δικαίωση των θυσιών αυτών δε σημαίνει η ένταξη, αφού το παραμικρό όφελος δεν προβλέπεται για τους εργαζομένους και η παραπέρα ένταση των αντιλαϊκών πολιτικών είναι δεδομένη. Κι όσο για το «δικαιούνται τώρα να αξιώσουν», τι να πούμε... Δηλαδή, αν δεν έμπαινε η χώρα στη ζώνη ευρώ, δε θα το δικαιούντο..;

Υ.Γ. Αλήθεια, μπορεί να μας εξηγήσει ο κ. Νικολάου - με τη δική του λογική, έστω - από πού και ως πού η ολιγαρχία του τόπου δικαιούται να συσσωρεύει αμύθητα κέρδη, όσα χρόνια οι εργαζόμενοι «επωμίζονταν το μεγάλο βάρος της ένταξης», χώρια τις ακόμη μεγαλύτερες προοπτικές κερδοφορίας, που διανοίγονται τώρα μπροστά της;

... έχουν κοντά ποδάρια

Οσο, για το πως καταλαβαίνει και ο ίδιος ο κ. Νικολάου, το δικαίωμα των εργαζομένων να αξιώσουν μια λιγότερο αντιλαϊκή, έστω, πολιτική, γίνεται φανερό απο τον επίλογο του άρθρου του. Διαβάστε τον: «Κλείνοντας το σημείωμα αυτό πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι η ένταξη στην ΟΝΕ δεν γίνεται βέβαια υπό όρους, αλλά η αυτοδέσμευσή μας είναι ισχυρή. Η σταθεροποιητική πολιτική που θα συνεχισθεί προκειμένου να μειωθεί το τεράστιο δημόσιο χρέος σημαίνει ότι τα εισοδήματα των εργαζομένων θα παραμείνουν για χρόνια υπό επιτήρηση.»

Υ.Γ. Οχι, κ. Νικολάου, δεν σας ρωτάμε, γιατί να μην είναι «υπό επιτήρηση» και τα κέρδη των μονοπωλίων και των πολυεθνικών. Την ξέρουμε την απάντηση...

Διαλύθηκαν οι... παρεξηγήσεις;

Συγχαρητήριο τηλεγράφημα, για την επιτυχή ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ, απέστειλε χτες ο αρχιεπίσκοπος στον Κ. Σημίτη. Αλλεπάλληλες ήταν, επίσης, τις τελευταίες μέρες, οι διαβεβαιώσεις κυβερνητικών αρμοδίων, ότι δεν υφίσταται κανένα θέμα διαχωρισμού του κράτους από την Εκκλησία. Να υποθέσουμε, επομένως, ότι μετά τη διάλυση αυτών των... παρεξηγήσεων, θα καθίσουν και θα συζητήσουν όποια διαφορά έχει απομείνει και θα σταματήσουν να αποπροσανατολίζουν τους εργαζομένους και το λαό;

Εδώ, που τα λέμε, παραείναι υπερβολικό, να γίνεται τόση φασαρία, με το θέμα της αναγραφής του θρησκεύματος στις αστυνομικές ταυτότητες και μόνο. Αν δεν το ξέρουν, πάντως, τους πληροφορούμε ότι έχουμε και σοβαρά προβλήματα σ' αυτή τη χώρα...

Πράγματι, το Χρηματιστήριο Αθηνών παρουσιάζει σημάδια ωριμότητας. Πρώτη μέρα λειτουργίας του χτες - προχτές είχε αργία - μετά την επισημοποίηση της ένταξης της Ελλάδας στη ζώνη ευρώ της ΟΝΕ και σημείωσε πτώση, κατά 1,48%...

«Παλιά κόλπα»

Το «νούμερο» είναι παλιό, φτηνό, στερεότυπο. Το ακροατήριο το ξέρει από την αρχή και όμως χειροκροτά πάντα την ώρα που «βγαίνει λαγός από το καπέλο»... Ολη η πρακτική των μεγάλων ΜΜΕ μετεκλογικά προετοίμαζε ακριβώς την εμφάνιση του «λαγού», που δεν είναι τίποτα άλλο από την επίθεση στο ΚΚΕ.

Είναι τόσο γνωστά και πολυχρησιμοποιημένα πλέον τα «κόλπα», που, όπως ακριβώς στα φτηνά «νούμερα» των αναψυκτηρίων δεν υπάρχει κανένα απρόβλεπτο στοιχείο, έτσι και σ' αυτήν την περίπτωση όλα «ζεσταίνουν την ατμόσφαιρα για το γνωστό φινάλε...».

Αρχισαν, αποκλείοντας το ΚΚΕ σχεδόν εντελώς από κάθε δελτίο ειδήσεων και κάθε ενημερωτική εκπομπή. Ενώ συνέβαιναν στη χώρα διάφορα, είχαν ρίξει τέτοια «εξαφανιζόσκονη», που έφτανες να διερωτάσαι, αν υπάρχει ΚΚΕ και αν παίρνει θέση στα προβλήματα που προέκυπταν. Παράλληλα, φυσικά, επειδή δουλεύουν με προοπτική διαμόρφωσης πολιτικού σκηνικού στα μέτρα τους, πύκνωσαν τις εμφανίσεις κάποιων νεοσύστατων ή παλιότερων μορφωμάτων - σχηματισμών, που δεν έχουν καμιά κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, όμως «λέγε - λέγε το κοπέλι...», πού ξέρεις; Τουλάχιστον, συνηθίζεις στα πρόσωπα...

Αφού διαμορφώθηκε η σιγουριά πως στέλεχος του ΚΚΕ δεν εμφανίζεται, άρχισαν πλέον οι διάφοροι καλεσμένοι, σχολιαστές και άλλοι, αυθαίρετα, να «εξηγούν» οι ίδιοι τη «θέση» του ΚΚΕ και ανάλογα να παίρνουν θέση υπέρ ή κατά, με βάση τα πρόχειρα αυτά κατασκευάσματα που πετούσαν.

Μιλημένοι, ή αυθόρμητα - αυθαίρετα, αντικειμενικά, έπαιζαν το πολύ γνωστό παιχνίδι από δημιουργίας της προπαγάνδας. Εστηναν το ΚΚΕ να προσπαθεί να αποδείξει πως «δεν είναι ελέφαντας» και πως άλλη είναι η θέση του. Ταυτόχρονα, δημιουργούν έμμεσα «μέτωπα» οπαδών και αντιπάλων της διαστρεβλωμένης θέσης, που ακούγεται από αναρμόδια χείλη, στα τηλεοπτικά μέσα κυρίως. Πόσους και πόσους άσχετους, καλοθελητές ή κακοθελητές, δεν άκουσαν οι τηλεθεατές τις τελευταίες μέρες, να εξηγούν, να ταυτίζονται, ή να αντιπολιτεύονται, τάχα θέση του ΚΚΕ για το ζήτημα, που έχει, προκύψει με τις αστυνομικές ταυτότητες;

Ετσι με την τακτική «όταν λείπει το ΚΚΕ χορεύουν δεσποτάδες, αρχιμανδρίτες, μέλη της ομάδας Μπίστη, σκόρπια επιλεγμένα μέλη του ΣΥΝ κ.ά.» επιδίωξαν μία πρώτη σύγχυση. Μάλιστα, όταν φτιάχνεται από αυτούς η σύγχυση, ζητούν και τα ρέστα από πάνω και πλέον ισχυρίζονται πως «υπάρχει σύγχυση στις θέσεις του ΚΚΕ», το οποίο, όμως, δεν έχει ακουστεί, του αρνούνται να εκφράσει το ίδιο αυθεντικά τις θέσεις του.

Το επόμενο βήμα είναι η καθιερωμένη πλέον επιχείρηση πολύμορφης επίθεσης, όπου ανακατεύονται οι πάντες και τα πάντα (από πολιτικές θέσεις μέχρι πρόσωπα), αρκεί να είναι σενάριο που να έχει ελπίδες να δημιουργήσει εντυπώσεις και να καλλιεργήσει έδαφος για πιθανά ρήγματα σε όσους αυτή την ώρα προτιμούν να αντιστέκονται στις πολιτικές της κυρίαρχης τάξης και του ιμπεριαλισμού.

Οι απλές σίγουρες τεχνικές μαζεύουν χειροκρότημα στις λαϊκές παραστάσεις, αλλά στα ζητήματα κοινωνικής ψυχολογίας οι ίδιες μέθοδοι μάλλον θα πρέπει να εισπράξουν «σας πήραμε είδηση, παίχτε τίποτα άλλο...» Πάντως, για άλλη μια φορά, προκύπτει το συμπέρασμα πως οι αποκλεισμοί στην ενημέρωση είναι πάντα, όχι μόνο πονηροί, αλλά και επικίνδυνοι για τα δικαιώματα του κάθε πολίτη.

Παύλος ΑΛΕΠΗΣ

Είδες η ΟΝΕ...

ΕΙΠΑΜΕ, η Ευρωπαϊκή Ενωση -τώρα με την ΟΝΕ- θα κανονίζει την εθνική οικονομία, θα κανονίζει τα της εθνικής άμυνας, θα κανονίζει τους νόμους του κράτους, θα κανονίζει τα της παιδείας, αλλά... να κανονίζει και τι θα τρώμε δεν πάει πολύ;

Ο λόγος, φυσικά, για τις απαγορεύσεις στο κοκορέτσι και εν γένει στα παράγωγα από εντόσθια αιγοπροβάτων και βοοειδών. Μεταξύ μας, δε βλέπουμε να εφαρμόζεται και ποτέ αυτή η διάταξη στην Ελλάδα ό,τι και να πούνε!

Τέλος πάντων, ορισμένα πράγματα... δε γίνονται, πώς να το κάνουμε. Για να μη σας πούμε, δηλαδή, ότι έτσι από αντίδραση η κατανάλωση τέτοιων προϊόντων θα διπλασιαστεί. Ετσι που το πάμε θα μας βάλουν σε περίοδο... σπληναντεροαπαγόρευσης. Ξέρετε... παράνομες ταβέρνες και ψητοπωλεία. Κάτι σαν την Αμερική του 1930 με την απαγόρευση του αλκοόλ. Αντε πια να δούμε τι άλλο θα ακούσουμε.

Οσο για την προστασία μας από τη νόσο των αγελάδων μάλλον δε μας πείθουν. Ας ελέγξουν τις μεγάλες εταιρίες τροφίμων και μετά... βλέπουμε.

ΔΕ ΒΛΕΠΕΙ, λέει η επίσημη Ελληνική Εκκλησία, πρόβλημα στις σχέσεις της με το Φανάρι και τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, καλώντας όσους υποστηρίζουν τέτοιους ισχυρισμούς να τους αποδείξουν.

Να υποθέσουμε, δηλαδή, ότι τα πράγματα μεταξύ τους πάνε πρίμα; Αν είναι έτσι και συμμερίζεται ο Βαρθολομαίος όσα λέει ο Χριστόδουλος περί καταστροφής των χριστιανικών ιδεωδών, εάν περάσει η ρύθμιση για τη μη αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες, τότε λογικά... δε θα έπρεπε να έρθει κι αυτός στο σημερινό συλλαλητήριο στην Αθήνα για... να δώσει τη «μάχη της Ορθοδοξίας»;

Αυτός αν μη τι άλλο κρατάει ίσες αποστάσεις και στην καλύτερη των περιπτώσεων αφήνει να εννοηθεί πως η ελληνική εκκλησιαστική ηγεσία έχει υπερ-αναδείξει το θέμα με τις ταυτότητες. Κάπου δε μας τα λένε καλά, λοιπόν...

Αυταπάτες...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο ένας προέβλεπε ότι η Ελλάδα θα γίνει η Φλόριδα της ΕΕ. Ο τουριστικός παράδεισος των απανταχού της Ευρώπης, εχόντων και κατεχόντων. Ο άλλος, περισσότερο μπασμένος στα νέα δεδομένα, προτιμούσε να γίνει η Σίλικον Βάλεϊ της Ευρώπης, με την εγκατάσταση στη χώρα μας των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων νέας τεχνολογίας ή της «νέας οικονομίας», όπως τις ονομάζουν άλλοι. Για διευθυντικά στελέχη μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδων μιλάμε, οι οποίοι, συμμετέχοντας στους κυβερνητικούς πανηγυρισμούς για την επισημοποίηση της ένταξης στην ΟΝΕ, έκαναν τις παραπάνω ...προβλέψεις σε κάποιο τηλεοπτικό παράθυρο, καλλιεργώντας αυταπάτες για τους επικείμενους λόγω ΟΝΕ παραδείσους...

Πάντως, ακόμη κι αν αφήσουμε κατά μέρος τον ...προφητικό χαρακτήρα των προβλέψεων, πρέπει να σημειώσουμε πως, τόσο στη Φλόριδα, όσο και στη Σίλικον Βάλεϊ, δεν υπάρχουν μόνον οι χρυσοκάνθαροι παραθεριστές στην πρώτη και οι «αετονύχηδες» των νέων τεχνολογιών, τύπου Μπ. Γκέιτς, στη δεύτερη. Ταξικές κοινωνίες είναι κι αυτές και, μάλιστα, με ιδιαίτερα έντονες τις κοινωνικές ανισότητες. Πίσω από την τεχνητή βιτρίνα του «αμερικανικού ονείρου», υπάρχουν, και στις δυο αυτές περιοχές, πολλοί άλλοι ακόμη - πολύ περισσότεροι από τους προηγούμενους - που ζουν μ' ένα ισχνό μεροκάματο ή κοιμούνται όπου τύχει, γιατί είναι άστεγοι ή, τέλος πάντων, τα φέρνουν πολύ δύσκολα πέρα.

Αναρωτιόμαστε, αλήθεια, ποια θέση να κατέχουν οι Ελληνες εργαζόμενοι στα όνειρα των παραπάνω...

Περί νομισματικής σταθερότητας...

Ενα από τα μεγάλα οφέλη της ένταξης της Ελλάδας στη ζώνη ευρώ θα είναι η νομισματική σταθερότητα, λένε και ξαναλένε, αυτές τις μέρες, οι κυβερνώντες και οι διάφοροι οπαδοί του «ευρωμονόδρομου». Δεν κάνουν τον κόπο, βέβαια, να εξηγήσουν τι εννοούν. Αρκούνται σ' αυτό και μόνο: Νομισματική σταθερότητα. Αλλωστε ακούγεται ωραία...

Τι έγινε, όμως, στην πραγματικότητα; Απλούστατα, «κλειδώθηκε» η ισοτιμία της δραχμής με το ευρώ, όσο και με τα άλλα εθνικά νομίσματα, που το «συναποτελούν». Με άλλα λόγια, δηλαδή, παραχωρήσαμε τη νομισματική και συναλλαγματική πολιτική -έναν από τους μηχανισμούς άσκησης οικονομικής πολιτικής- εξολοκλήρου πλέον, στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τις Βρυξέλλες.

Αραγε, το γεγονός αυτό συνεπάγεται νομισματική σταθερότητα; Το μόνο, που σίγουρα συνεπάγεται είναι πως η δραχμή, πλέον ακολουθεί σταθερά και μονοσήμαντα το ευρώ. Πέφτει το ευρώ, σε σχέση με το δολάριο; Πέφτει και η δραχμή. Ανεβαίνει; ανεβαίνει και η δραχμή. Τίποτε δεν εξασφαλίζει τη νομισματική σταθερότητα. Πολύ περισσότερο, που άλλες δυνάμεις και, κυρίως, η Γερμανική Τράπεζα και τα συμφέροντα που εκπροσωπεί, κανονίζουν την πορεία του ευρώ.

... και τραπεζικών επιτοκίων

Η μείωση των επιτοκίων είναι μια ακόμη, μεγάλη ωφέλεια, πάντα, σύμφωνα με τους οπαδούς της ΟΝΕ. Αναρωτιόμαστε, όμως, αν η χώρα δεν έμπαινε στη ζώνη ευρώ, δε θα μειώνονταν τα επιτόκια; Θα συνέχιζαν οι τράπεζες, δηλαδή, να τα κρατούν, εσαεί, στα απαράδεκτα σημερινά ύψη, τέσσερις και πέντε φορές πάνω από τον τρέχοντα πληθωρισμό; Θα συνέχιζαν, δηλαδή, να κατακλέβουν ασύστολα τον κοσμάκη και όποιον εργαζόμενο υποχρεώνεται σε συναλλαγή μαζί τους;

Αντί, να απολογηθούν, που δεν τα έχουν μειώσει τόσο καιρό - ώστε να λιγοστέψει κάπως και η τραπεζική ληστεία - μας το παρουσιάζουν και ως δώρο της ΟΝΕ...

Μοντέλα...

«Η Ελλάδα είναι κράτος - μοντέλο για όσους θέλουν να ενταχθούν μελλοντικά στην ΟΝΕ», δήλωσε γεμάτη καμάρι η Ελληνίδα κοινοτική επίτροπος Αννα Διαμαντοπούλου.

Γιατί, μήπως οι Ελληνες μισθωτοί και συνταξιούχοι δεν κοντεύουν να γίνουν, θέλοντας και μη, «μοντέλα» από το συνεχές σφίξιμο του ζωναριού που τους επιβάλλει η μόδα της ΟΝΕ;

Εντολοδόχοι!

Νάτη πάλι η «εξυπηρέτηση των πολιτών»! Με το ίδιο ακριβώς πρόσχημα που κάποια χρόνια πριν άρχισαν το ξήλωμα του σταθερού ωραρίου και των εργασιακών σχέσεων στο χώρο του εμπορίου, επανέρχονται τώρα, για να διαπράξουν το ίδιο στο χώρο του Δημοσίου! Τότε δε βόλευε, δήθεν, το καταναλωτικό κοινό το σπαστό ωράριο (πρωί - απόγευμα) και είπαν να το κάνουν συνεχόμενο, αλλά με τον τρόπο που αυτοί ήθελαν, δηλαδή με αποδέσμευση των ωρών εργασίας του προσωπικού και των ωρών λειτουργίας των καταστημάτων. Τώρα δε βολεύει, δήθεν, τους πολίτες που το ωράριο των δημοσίων υπαλλήλων είναι συνεχόμενο και θέλουν να το κάνουν σπαστό, ώστε να λειτουργούν υπηρεσίες και το απόγευμα...

Ο στόχος είναι ο ίδιος, όπως και η μεθόδευση. Πιλοτικά... στην αρχή, για να επεκταθεί αργότερα το μέτρο σε περισσότερες υπηρεσίες του Δημοσίου ή και καθολικά. «Πακέτο», όπως πάντα, με τις ανατροπές στο ωράριο και τα συστήματα αμοιβής των υπαλλήλων, με βάση την «αποδοτικότητα»... Αλλά «πακέτο» με τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς και τμήμα της ηγεσίας της ΑΔΕΔΥ, η οποία βάλθηκε να αποδείξει ότι λειτουργεί σαν εντολοδόχος των πιο αντεργατικών επιλογών!

Η στάχτη στα μάτια του λαού

Ολα είναι έτοιμα για τη σημερινή «λαοσύναξη» που διοργανώνει η Ιεραρχία. Το σκηνικό του αποπροσανατολισμού του λαού και του τεχνητού διαχωρισμού του, έχει καλά στηθεί από την κυβέρνηση με τη βοήθεια των ιεραρχών. Ωστόσο, το ίδιο καλά μπορεί και να καταρρεύσει, γιατί ακριβώς είναι ψεύτικο. Η κάθε πλευρά προσδοκά από αυτή τη σικέ διαμάχη να αποκομίσει τα οφέλη της και το παιχνίδι στις πλάτες του λαού καλά κρατεί. Κυβέρνηση και ΣΥΝ από τη μια μεριά και εκκλησιαστική ηγεσία από την άλλη, συνεπικουρούμενη από τη ΝΔ, έχουν μετατρέψει «πιστούς» και «απίστους» σε μια διελκυστίνδα, που την τραβάνε, προσπαθώντας να σύρουν οι μεν τους δε στο μέρος τους, μέχρι που να σπάσει το σκοινί.

Στο όνομα του λαού και της προστασίας των «ατομικών του δικαιωμάτων» έστησε η κυβέρνηση την υπόθεση - παγίδα του εκσυγχρονισμού των ταυτοτήτων. Στο όνομα του λαού και της προστασίας της ελληνορθόδοξης ταυτότητας και η Ιεραρχία σήκωσε το λάβαρο του αγώνα των ταυτοτήτων. Μόνο όμως, που ο λαός, στην πραγματικότητα, μέσα από αυτή την ιστορία όλο και περισσότερο περιθωριοποιείται. Το γεγονός αυτό, της περιθωριοποίησης του λαού, δεν ανατρέπεται από το πλήθος του κόσμου που θα συγκεντρωθεί σήμερα στην πλατεία Συντάγματος. Ισα - ίσα, όσο περισσότεροι θα είναι οι συγκεντρωμένοι, τόσο μεγαλύτερος θα είναι και ο αποπροσανατολισμός. Αυτό γιατί, η βάση της όλης διαμάχης δεν έχει να κάνει σε τίποτα με τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι.

Ηηγεσία λοιπόν της Εκκλησίας εμφανίζεται να απαντά στα μεγάλα λαϊκά προβλήματα με σημαία την Ορθοδοξία. Βέβαια, ούτε θέλει ούτε μπορεί να δώσει διέξοδο σ' αυτά και στους κινδύνους που απειλούν τον τόπο. Αλλωστε η επίσημη Εκκλησία ήταν πάντα και παραμένει ο στυλοβάτης των μεγάλων επιλογών της άρχουσας τάξης. Αυτό θέλησε να επιβεβαιώσει και με το χτεσινό συγχαρητήριο τηλεγράφημά του προς τον πρωθυπουργό, Κ. Σημίτη, ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, με αφορμή την απόφαση της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ για ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ. Με τον τρόπο αυτό ο αρχιεπίσκοπος θέλει να επισημάνει ότι παρά τις όποιες «οικογενειακές διαφορές» οι στόχοι είναι κοινοί και οι κατευθύνσεις κοινές. Αυτοί που έστησαν το σκηνικό που ζούμε έχουν ανάγκη από τη δημιουργία κάλπικων διαχωριστικών γραμμών μέσα στο λαό, για να μπορέσει η κάθε πλευρά για δικό της λογαριασμό να περάσει τα σχέδιά της, να κερδίσει καλύτερη θέση στην εξυπηρέτηση αυτού του συστήματος.

Ολαός όμως είναι ανάγκη να μην πέσει σε αυτήν την παγίδα, να μην αναλωθεί σε μια «διαμάχη» ξεπερασμένη και ανούσια και για αυτόν και για τα συμφέροντά του. Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή που εκδηλώθηκε αυτή η διαμάχη είχε επισημάνει ότι αυτό που προωθείται είναι ο αποπροσανατολισμός του λαού, η προσπάθεια διχασμού του και διαχωρισμού του με κριτήριο τις θρησκευτικές ή μη πεποιθήσεις του. Το ίδιο δεν έπεσε ούτε στιγμή στην παγίδα και προσπαθεί συνεχώς να βάζει τα πράγματα στην πραγματική τους βάση. Το πραγματικό δίλημμα δεν είναι συμμετοχή στα εκκλησιαστικά συλλαλητήρια ή σύμπραξη με την κυβέρνηση σε ένα ψευδεπίγραφο «προοδευτικό» μέτωπο εξαπάτησης του λαού. Το δίλημμα στο οποίο καλείται να πάρει θέση ο λαός είναι, συλλαλητήρια και λαϊκοί αγώνες ενάντια στην πολιτική της ΟΝΕ και του ΝΑΤΟ, ενάντια στην πολιτική που υποβαθμίζει τη ζωή του λαού και υποθηκεύει το μέλλον του ή συμπόρευση με την πολιτική της υποτέλειας και της παρακμής.

ΟΝΕ

Για να μπω

με ξετινάξαν,

με πεθάναν

στο «κουπί»

και το... εσώρουχο

μου αρπάξαν

οι ταγοί,

χωρίς ντροπή!

* * *

Και ορίστε,

μέσα τώρα,