«Εμείς ασκούμε κριτική και πέραν αυτής τίποτα άλλο. Εκείνο που ευχόμαστε ως κόμμα είναι να υπάρξουν επιτυχίες στις λειτουργίες και στις αρμοδιότητες της ΕΥΠ». Η φράση αυτή του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Α. Λομβέρδου, με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις στην ηγεσία της ΕΥΠ, δεν αποδίδει με εύστοχο τρόπο τη στάση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο συγκεκριμένο θέμα, αλλά γενικότερα την κατ' ευφημισμόν αποκαλούμενη αντιπολιτευτική τακτική του ΠΑΣΟΚ. Πράγματι, μπορεί η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, για ψηφοθηρικούς λόγους αλλά και χάρη της μακροημέρευσης του δικομματισμού, να ασκεί κάποια ανούσια κριτική, αλλά στην πραγματικότητα «εύχεται» ολόψυχα να πετύχουν όλες οι αντιλαϊκές επιλογές και μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση. Φυσικά, το ΠΑΣΟΚ δε μένει στις ευχές, αλλά βάζει γερές πλάτες παντού, με τα στελέχη του σε όλους τους χώρους να μπαίνουν μπροστά στην υλοποίηση των αντιδραστικών «διαρθρωτικών αλλαγών» που προωθεί η κυβέρνηση. Τον ίδιο στόχο, εξάλλου, υπηρετεί και η κριτική που ασκεί, ότι τάχα δηλαδή η κυβέρνηση «δεν έχει σχέδιο», «δεν τολμά», «δεν είναι αποτελεσματική», κ.ο.κ. Φυσικά, οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, δε θα μάθουν τώρα το ΠΑΣΟΚ. Είναι επιτακτική ανάγκη όμως η δυσαρέσκεια και η απέχθειά τους προς το δικομματισμό να αποκτήσει χαρακτηριστικά αποφασιστικής καταδίκης τόσο της κυρίαρχης πολιτικής όσο και των κομμάτων διαχειριστών της. Υπάρχει, ευτυχώς, εναλλακτική λύση: Αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ, για να αναπτυχθούν οι ταξικοί αγώνες με ορίζοντα τη λαϊκή εξουσία.
Νέα αντιδημοκρατικά μέτρα...
Αν για δύο συνεχόμενες φορές μια Σύγκλητος (ή Συνέλευση ΤΕΙ) δεν μπορέσει να πάρει απόφαση για ένα θέμα, τότε την απόφαση για το συγκεκριμένο θέμα την παίρνει το Πρυτανικό Συμβούλιο, δηλαδή η διοίκηση του ιδρύματος. Η παραπάνω είναι μια από τις ρυθμίσεις του νέου νομοσχεδίου για τα ΤΕΙ που συζητήθηκε χτες σε μια πρώτη διαβούλευση στη Βουλή. Η ρύθμιση ουσιαστικά λέει ότι οι διοικήσεις πανεπιστημίων και ΤΕΙ θα μπορούν να παίρνουν από μόνες τους αποφάσεις για διάφορα κρίσιμα θέματα των ιδρυμάτων, ακόμα κι αν υπάρχουν σοβαρότατες διαφωνίες της ακαδημαϊκής κοινότητας, έτσι όπως αυτή εκφράζεται στα συλλογικά όργανα (συγκλήτους, συνελεύσεις κ.τ.λ).
Αν και η ρύθμιση προβλήθηκε στον αστικό Τύπο ως προσπάθεια «θωράκισης» των συλλογικών οργάνων από «επιθέσεις» ή «εισβολές» ομάδων φοιτητών στις συνεδριάσεις, στην πραγματικότητα είναι ένα άκρως αντιδημοκρατικό μέτρο που πάει πολύ παραπέρα...
Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν ότι ακόμα κι αν υπάρξει έντονη διαφωνία μεταξύ των μελών της Συγκλήτου ενός ιδρύματος η συνεδρίαση μπορεί να ...«διαλυθεί». Στόχος της ρύθμισης είναι ο ασφυκτικότερος έλεγχος των συλλογικών αποφάσεων, το χτύπημα της όποιας δημοκρατικής λειτουργίας έχει απομείνει σήμερα στα ιδρύματα ανώτατης εκπαίδευσης. Και το πάτημα γι' αυτές τις ρυθμίσεις το έχουν δώσει κατά καιρούς οι διάφορες ομάδες που προβοκατόρικα και φανφαρόνικα διαλύουν συνεδριάσεις κ.τ.λ. Ομως, η ρύθμιση δε βάζει στο στόχαστρο αυτές τις ομάδες, αλλά τα δικαιώματα του συνόλου των μελών ΔΕΠ, των φοιτητών, των μεταπτυχιακών φοιτητών και των εργαζομένων που εκπροσωπούνται στα συλλογικά όργανα των ιδρυμάτων.
... και οι ευθύνες αυτών που έστρωσαν το δρόμο
Γι' αυτά τα μέτρα που έρχονται τώρα, έβαλε πλάτη και η ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ) που ανήγαγε σε μείζον ζήτημα την ασφάλεια και την ομαλή λειτουργία των οργάνων μέσα στα ιδρύματα. Και τώρα, που θα έπρεπε να απολογούνται, δε λένε κουβέντα. Γιατί; Μα επειδή γνωρίζουν ότι τα αυταρχικά, αντιδημοκρατικά μέτρα που περνούν στα ιδρύματα έχουν στόχο να θωρακίσουν την ιδιωτικοοικονομική λειτουργία των ιδρυμάτων. Γι' αυτό δε λένε κουβέντα. Γιατί συμφωνούν να λειτουργούν τα πανεπιστήμια σαν επιχειρήσεις. Γιατί γνωρίζουν ότι τα ιδρύματα δεν απειλούνται από τις υποτιθέμενες ομάδες που διακόπτουν τις συνεδριάσεις, αλλά από τη δύναμη που μπορεί να έχει το σύνολο της ακαδημαϊκής κοινότητας, όταν αποφασίσει να αντισταθεί στη λαίλαπα των αναδιαρθρώσεων που προχωρούν και που ακυρώνουν το ρόλο της επιστήμης και των ίδιων των πανεπιστημιακών.
Γι' αυτό και οι πανεπιστημιακοί που δε διαπλέκονται με επιχειρηματικά συμφέροντα, που δεν προσδοκούν από την επέκταση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων των ιδρυμάτων, αλλά τους ενδιαφέρει η ανάπτυξη της επιστήμης τους, της έρευνας της διδασκαλίας... πρέπει να βγάζουν συμπεράσματα, τόσο για την εφαρμοζόμενη πολιτική όσο και για τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που βάζουν πλάτη στην εφαρμογή της.
Εχουν το ίδιο στρατηγικό σχέδιο
Η κυβέρνηση δεν έχει σχέδιο, λέει το ΠΑΣΟΚ και ο φίλα προσκείμενος Τύπος ενισχύει την επιχειρηματολογία του γράφοντας πως η κυβέρνηση πήγε διακοπές. Ποιανού το παιχνίδι παίζουν; Αρκεί μια ματιά στην επικαιρότητα για να βγάλει κανείς συμπεράσματα. Η κυβέρνηση, που «δεν έχει σχέδιο», κατάφερε μέσα σε διάστημα λίγων μηνών να περάσει μια σειρά από νόμους, που σφίγγουν τη θηλιά της «προληπτικής» παρακολούθησης και της καταστολής στο λαιμό του λαϊκού κινήματος. Πέτυχε να ανοίξει εκ νέου τη συζήτηση και σύντομα να νομοθετήσει το πετσόκομμα των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων. Κατάφερε να φορτώσει νέους έμμεσους φόρους στα λαϊκά στρώματα, για να καλύψει τα κονδύλια και τα άλλα προνόμια που σωρηδόν διοχετεύει στο κεφάλαιο στο όνομα της αντιμετώπισης, δήθεν, της οικονομικής κρίσης.
Αυτή η κυβέρνηση της ΝΔ, που σύμφωνα με το ΠΑΣΟΚ «δεν έχει σχέδιο» και «κάνει διακοπές», συμφώνησε και προωθεί το σύνολο των αντεργατικών μέτρων που αποφάσισε η τελευταία Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ. Μέτρα, που στόχο έχουν να γενικεύσουν τη μερική και εκ περιτροπής εργασία, να δυναμώσουν τους μηχανισμούς εξαγοράς και χειραγώγησης της εργατικής τάξης. Αυτή η κυβέρνηση είναι που μαζί με τους άλλους Ευρωπαίους εταίρους της έχει εξαπολύσει ένα πρωτοφανές κυνηγητό στους μετανάστες, επιδιώκοντας να προσαρμόσει απόλυτα τους κυνηγημένους, μαζί και τους Ελληνες εργάτες, στα μέτρα των αναγκών της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Αυτή είναι η κυβέρνηση, που, σύμφωνα με το ΠΑΣΟΚ, «δεν έχει σχέδιο».
Στην άλλη μεριά, η ΝΔ ισχυρίζεται πως το ΠΑΣΟΚ δεν έχει προτάσεις και πως γι' αυτό αναλώνεται σε στείρα δημαγωγία. Λέει ψέματα. Το ΠΑΣΟΚ έχει προτάσεις, και, μάλιστα, εξίσου αντιδραστικές με αυτές της ΝΔ. Αυτές φιλοδοξεί να εφαρμόσει, αν αναλάβει τη διακυβέρνηση, πατώντας στο στέρεο έδαφος της νομοθεσίας που το ίδιο και η κυβέρνηση της ΝΔ εναλλάξ δημιούργησαν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η πρόταση νόμου του ΠΑΣΟΚ που συζητήθηκε προχτές στη Βουλή, για την ενίσχυση, δήθεν, των χαμηλών εισοδημάτων. Οι προτάσεις του ΠΑΣΟΚ περιορίζονται στην παροχή εφάπαξ ή βραχυπρόθεσμων επιδομάτων πείνας, με στόχο να συγκαλυφθεί η ακραία φτώχεια και να αποφευχθούν ριζοσπαστικές αντιδράσεις, που μπορούν να βάλουν σε κίνδυνο το πολιτικό σύστημα και τα μονοπώλια που αυτό υπηρετεί.
Ανάλογες είναι οι προτάσεις του ΠΑΣΟΚ και για κάθε άλλο ζήτημα, όπως η φορολογία, η οικονομία, η Παιδεία και πάει λέγοντας. Μόνο σε επιμέρους διαχειριστικές πλευρές διαφοροποιείται από τη ΝΔ. Και εδώ είναι το ζουμί. Ο ένας κατηγορεί τον άλλο για απραξία, την ίδια ώρα που στο παρασκήνιο δουλεύουν και οι δυο τους ρολόι, στον ντορό της ίδιας αντιδραστικής στρατηγικής, την οποία συνδιαμορφώνουν στο πλαίσιο της ΕΕ. Ο ένας νομοθετεί σκληρά αντιλαϊκά μέτρα και ο άλλος προσπαθεί να καλλιεργήσει την ιδέα ότι θα μπορούσε να νομοθετήσει πιο αποτελεσματικά από τον πρώτο. Στο στόχαστρό τους έχουν και οι δυο το λαό και τα δικαιώματά του. Γι' αυτό είναι αναγκαία η πολιτική τους καταδίκη και τιμωρία, η ενίσχυση του ΚΚΕ. Οσο πιο γρήγορα, όσο πιο αποφασιστικά και μαζικά, τόσο το καλύτερο για τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα.
Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ
Παίζουν με τις λέξεις
Γρηγοριάδης Κώστας
KATI «ΑΝΑΔΙΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ» στα βαρέα και ανθυγιεινά, κάτι «διαρθρωτικές αλλαγές» στα εργασιακά και στα ασφαλιστικά, μερικά «διαρθρωτικά μέτρα» περιστολής των δαπανών του Δημοσίου...
...μερικές «προσαρμογές» στο κοινοτικό δίκαιο για κάποια επαγγέλματα, αλλαγές στο φορολογικό και ολίγες «επιταχύνσεις» σε διαδικασίες ιδιωτικοποιήσεων...
Αυτά πάνω - κάτω βρίσκονται στο μυαλό της κυβέρνησης όπως προέκυψε από τη χτεσινή Διυπουργική Επιτροπή και οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι ...παίζουν ωραία με τις λέξεις!
Γιατί οι πραγματικές εκφράσεις που αρμόζουν είναι «τσεκούρωμα», «ξεπούλημα», «αποσάθρωση» και «φοροεπιδρομή». Ομως τέτοιες ...ακραίες προσεγγίσεις δεν ταιριάζουν στο ευρωπαϊκό «στιλ» της.
Πάντως, το ξεκαθάρισαν οι άνθρωποι: Και το καλοκαίρι θα πάρουν μπόλικα αντιλαϊκά μέτρα και το φθινόπωρο θα ...δώσουν τα ρέστα τους. Υπάρχει ...κρίση βλέπετε.
ΤΙ ΑΚΟΥΣ ΟΜΩΣ σε αυτή την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, ιδίως όταν συνεδριάζει για θέματα που αφορούν τα Μέσα Ενημέρωσης...
Εν χορώ, χτες, βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ έκαναν λόγο για μετατροπή των δελτίων ειδήσεων σε σόου, για «παιγνίδια διαφημιστών», για πτώση του επιπέδου, για ασύδοτους επιχειρηματίες...
Να υποθέσουμε ότι κανένα από τα δύο κόμματα δεν έχει την ...παραμικρή σχέση με το καθεστώς παράδοσης του αγαθού της ενημέρωσης στα ιδιωτικά συμφέροντα που ισχύει και ολοένα ενισχύεται;
'Η αυτό συμβαίνει ή προφανώς κάποιοι χρησιμοποιούν τις επιτροπές της Βουλής για ...εκτόνωση!
ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ «κρίση στρατηγικής» στα εθνικά θέματα διαπίστωσε ο Γιώργος Παπανδρέου με αφορμή την επίσκεψη της υπουργού Εξωτερικών στην Αγκυρα...
Εμείς πάλι δυσκολευόμαστε να την αντιληφθούμε! Ακούσατε ποτέ κανένα κυβερνητικό στέλεχος να αμφισβητεί τις «υποχρεώσεις» της χώρας απέναντι στο ΝΑΤΟ ή την ΕΕ; Μήπως ακούσατε να αμφισβητεί τις κατευθύνσεις των οργανισμών;
Γρηγοριάδης Κώστας
Γιατί εκεί είναι η ουσία (και) των ελληνοτουρκικών σχέσεων και όχι αλλού.
Ας μην ανησυχεί λοιπόν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Η πολιτική των ...«πράσινων» κυβερνήσεων συνεχίζεται αδιαλείπτως και από τις «μπλε».
Να μην πληρώσουν την κρίση!
Γρηγοριάδης Κώστας
Αν έχουν κάποια αξία τα στοιχεία της έρευνας του ΙΟΒΕ, του ιδρύματος του ΣΕΒ, για την απασχόληση, είναι ότι επιβεβαιώνουν περίτρανα την ειλημμένη απόφαση των μεγάλων επιχειρήσεων να μετακυλίσουν τα βάρη της κρίσης στους εργαζόμενους, προκειμένου να «διασώσουν» και ενισχύσουν την κερδοφορία τους. Το σύνολο σχεδόν (εννιά στις δέκα) των επιχειρήσεων δηλώνουν ότι είναι έτοιμες να προχωρήσουν σε «πάγωμα» (διάβαζε μείωση) των αποδοχών και σε απολύσεις προκειμένου να βγουν οι ίδιες «αλώβητες» από την κρίση. Και αυτό παρόλο που αναμένουν μείωση πωλήσεων μόνο κατά 5% και κερδών κατά 13% το επόμενο 12μηνο. Το πρώτο δηλαδή που σκέφτονται οι εργοδότες είναι να πληρώσουν τα σπασμένα της κρίσης τους οι εργαζόμενοι, παρόλο που τα προηγούμενα χρόνια άντλησαν πρωτοφανή υπερκέρδη από την υπερεκμετάλλευση της εργατικής τους δύναμης... Οι εργαζόμενοι δεν έχουν κανένα περιθώριο για ψευδαισθήσεις και υποταγή σε μοιρολατρικές αντιλήψεις. Με κάθε τρόπο πρέπει να διατρανώσουν τη θέλησή τους ότι δεν πρόκειται να δεχθούν να πληρώσουν τα βάρη της κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος και των μονοπωλίων. Και βέβαια δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την ανασύνταξη και ένταση της πάλης του ταξικού κινήματος, με ξεκάθαρο στόχο τη ρήξη με το σύνολο της κυρίαρχης αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΕ και των κομμάτων του ευρωμονόδρομου.
Μπίζνες στη Σαχάρα...
Χτες, καταγράφηκε στον «Ριζοσπάστη» η εξής είδηση: «Υπογράφτηκε, τη Δευτέρα στο Μόναχο, το σχετικό Μνημόνιο Συνεργασίας μεταξύ μεγάλων ευρωπαϊκών ενεργειακών και άλλων εταιρειών (σ.σ. δώδεκα εταιρείες, μεταξύ τους η γερμανική πολυεθνική «Ζήμενς», οι επιχειρήσεις ηλεκτρισμού «Εon» και «RWΕ», η Ντόιτσε Μπανκ και ο γερμανικός κολοσσός ασφαλίσεων «Μιούνιχ Ρε»), με το οποίο συστήνεται η κοινοπραξία «Desertec», η οποία στοχεύει στην εκμετάλλευση περιοχών της Βόρειας Αφρικής και της ερήμου Σαχάρας για την εφαρμογή των λεγόμενων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και τη μεταφορά της παραγόμενης ενέργειας στην Ευρώπη κατά το μεγαλύτερο μέρος (στόχος μέχρι το 2050 να καλύπτει κατά 15% - 20% τις ανάγκες από ανανεώσιμες πηγές), τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική». Σύμφωνα με τους κατασκευαστές, πρόκειται για τη μεγαλύτερη επένδυση στην ιστορία των ανανεώσιμων μορφών ενέργειας. Χιλιάδες κοίλα κάτοπτρα θα δεσμεύουν την ηλιακή ακτινοβολία και θα τη μετατρέπουν σε ηλεκτρική ενέργεια, η οποία, με ένα δίκτυο καλωδίων υψηλής τάσης, θα μεταφέρεται στην Ευρώπη. Το κόστος της επένδυσης θα φτάσει τα 400 δισ. ευρώ, ενώ το κόστος της κιλοβατώρας δεν ξεπερνάει σήμερα τα δέκα λεπτά του ευρώ, με προοπτική να μειωθεί σε 3 με 4 λεπτά ανά κιλοβατώρα. Μόνο αυτά τα μεγέθη και με δεδομένο ότι το ρεύμα θα φτάνει στη λαϊκή κατανάλωση σε τιμές πολλαπλάσιες, αντίστοιχες αυτών που σήμερα ισχύουν στην απελευθερωμένη αγορά, επιβεβαιώνουν ότι το υπερκέρδος είναι εξασφαλισμένο για τις πολυεθνικές της ΕΕ, που θα πατήσουν πόδι στα εδάφη των αφρικανικών χωρών.
... με πολιτικούς εκβιασμούς
Αυτή είναι η μια πλευρά της είδησης. Η άλλη πλευρά δημοσιεύτηκε την Τρίτη στον Τύπο και έλεγε το εξής: «Δεν είναι λίγα, ωστόσο, τα ζητήματα που ανακύπτουν από την εφαρμογή του σχεδίου. Οι σκεπτικιστές επισημαίνουν τον κίνδυνο να κατασκευαστούν σταθμοί σε χώρες που δεν φημίζονται για τους δημοκρατικούς τους θεσμούς ή με ασταθή πολιτικά καθεστώτα (...) Ενα δεύτερο ζήτημα που ανακύπτει αφορά την προστασία των εγκαταστάσεων σε περίπτωση που ξεσπάσει κάποια περιφερειακή σύγκρουση ή γίνουν στόχος τρομοκρατικών επιθέσεων. Μια ιδέα που διατυπώνεται για την ελαχιστοποίηση των κινδύνων είναι ο διαμερισμός των ηλιακών σταθμών σε πολλές χώρες». Αυτά λένε οι δυνάμεις της ΕΕ που τρέχουν να εξασφαλίσουν την οικονομική τους δραστηριοποίηση στις χώρες της βόρειας Αφρικής. Θυμηθείτε τώρα το Ευρωμεσογειακό φόρουμ που διοργάνωσε πρόσφατα ο ΣΕΒ και έχετε όλη την εικόνα. Τι έγινε σ' εκείνο το φόρουμ; Κυβέρνηση και ΠΑΣΟΚ έσπευσαν να αυτοχρισθεί ο καθένας για τον εαυτό του σαν ο καλύτερος διαχειριστής της οικονομικής διείσδυσης στις μεσογειακές χώρες εκτός ΕΕ. Το σχέδιο της παραγωγής ενέργειας είναι ακριβώς ένα από τα έργα που εκπονείται σ' αυτό το πλαίσιο. Μόνο που επειδή συντρέχουν κίνδυνοι αποσταθεροποίησης σε ορισμένα κράτη, η ΕΕ και οι κυβερνήσεις της επιδιώκουν να διασφαλίσουν και την ηρεμία στην περιοχή. Με ποια μέσα; Σύντομα θα δείξει. Ωστόσο, αυτό που επιβεβαιώνεται είναι ότι η οικονομική διείσδυση γίνεται για τα κέρδη των ευρωενωσιακών πολυεθνικών. Και πως η ΕΕ σπεύδει να προωθήσει τα δικά τους συμφέροντα, απειλώντας και χειραγωγώντας τους λαούς στις χώρες της Μεσογείου.
Η πραγματική διέξοδος
Οσο η βρώμα και η δυσωδία του καπιταλιστικού συστήματος βγαίνουν στην επιφάνεια, τόσο τα κόμματα που υπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου και οι «σειρήνες» τους, μέσω των αστικών ΜΜΕ, εντείνουν την προσπάθεια αποπροσανατολισμού των εργαζομένων. Σαν «φάρμακο διά πάσαν νόσον» προβάλλονται οι όποιες αλλαγές στο επίπεδο της κυβερνητικής καρέκλας. Το ΠΑΣΟΚ μιλάει για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, σαν να πρόκειται η εναλλαγή στην εξουσία των δυο εταίρων του δικομματισμού να δώσει στο λαό λύσεις που να ανταποκρίνονται στις δικές του ανάγκες. Παριστάνοντας τον «αντίλαλο», φωνές εντός της κυβέρνησης ζητούν ανασχηματισμό και απομόνωση πολιτικών προσώπων που εμπλέκονται στα σκάνδαλα, σε μια προσπάθεια αθώωσης της αντιδραστικής πολιτικής, που εφαρμόζουν από κοινού ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Σε μια προσπάθεια αθώωσης του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος.
Απέναντι στη διαρκή εκλογολογία, το ΚΚΕ εντείνει την εξόρμησή του στους εργαζόμενους και τη νεολαία, με στόχο την ανάδειξη του πραγματικού δρόμου, της πραγματικής λύσης και πολιτικής διεξόδου για τα λαϊκά στρώματα. Γιατί ο δρόμος που συμφέρει το λαό δεν περνάει από την εναλλαγή στην εξουσία των δυο πόλων του δικομματισμού ή και νέων «σχημάτων» συνεργασίας του με κόμματα - «δορυφόρους». Αντίθετα, βρίσκεται στο δρόμο του αγώνα, της οργάνωσης της πάλης, με αιτήματα και στόχους κόντρα στην κυρίαρχη πολιτική, κόντρα στην εξουσία των μονοπωλίων, κόντρα στην πολιτική που έχει στην καρδιά της την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Αυτό το αγωνιστικό σάλπισμα της λαϊκής αντεπίθεσης απλώνουν το ΚΚΕ και οι ταξικές δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα σε όλη τη χώρα, στους εργαζόμενους και τη νεολαία, με εξορμήσεις σε ξενοδοχεία, καταστήματα και εργατογειτονιές. Το ΚΚΕ, σταθερό και πιστό στο ραντεβού και στο καθήκον του απέναντι στο λαό, από την επομένη των ευρωεκλογών ξεδιπλώνει μια πλούσια δραστηριότητα, εξορμώντας καθημερινά στους τόπους δουλειάς και κατοικίας, ενημερώνοντας το λαό για τα νέα μέτρα που ήδη προχωρούν με στόχο να φορτώσουν στις πλάτες του λαού επιπρόσθετα βάρη, σύμφωνα με τις αποφάσεις της ΕΕ. Στο ίδιο πλαίσιο, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ οργώνουν διαρκώς τους τόπους δουλειάς, ενημερώνοντας τους εργαζόμενους για το χτύπημα που εκ νέου μεθοδεύεται στους μισθούς και τα μεροκάματα, στην Ασφάλιση, για τη δρομολόγηση νέων μέτρων για το τσεκούρωμα των Βαρέων και Ανθυγιεινών.
Στο επίκεντρο της συζήτησης με τους εργαζόμενους βρίσκεται το κάλεσμα σε οργάνωση της λαϊκής πάλης με επιθετικά αιτήματα και διεκδικήσεις. Η ανάγκη ανασύνταξης του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Γιατί ο λαός δεν έχει κανένα λόγο να ανησυχεί, αν αύριο οι ίδιοι υπουργοί κρατήσουν τις καρέκλες τους ή αν στις ίδιες καρέκλες καθίσουν άλλοι υπουργοί, του ίδιου ή άλλου κόμματος, που, όμως, θα ασκούν την ίδια και απαράλλαχτη πολιτική. Η διέξοδος για τους εργαζόμενους και τη νεολαία βρίσκεται στην ανάπτυξη της πάλης τους από τα κάτω. Στην οργάνωση του αγώνα στα σωματεία και στα συνδικάτα, στον αναπροσανατολισμό του εργατικού κινήματος και στην ένταση της πάλης με στόχο να αλλάξει χέρια η εξουσία. Να πάρουν στα χέρια τους τα γκέμια η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της.
Feeds
