Το εξώδικο αξιοποιεί τα οξυμένα σημερινά προβλήματα για να ανοίξει το δρόμο για την παραπέρα ανατροπή των εργασιακών σχέσεων των υγειονομικών, παζαρεύοντας κάποια οικονομικά ανταλλάγματα όπως έπραξαν οι ίδιες αυτές παρατάξεις και στους γιατρούς. Ταυτόχρονα αθωώνει και μάλιστα προβάλλει ως θετικές τις κοινοτικές οδηγίες για τον εργάσιμο χρόνο, που συνεπάγονται την παραπέρα ανατροπή των εργασιακών δικαιωμάτων και θα φέρουν μόνο αρνητικές συνέπειες στη ζωή των νοσηλευτών και των άλλων εργαζομένων. Οι Οδηγίες μεταξύ άλλων κατοχυρώνουν μόνο ένα ρεπό τη βδομάδα, καταργούν το σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας, αναφέρουν μέσο όρο εβδομαδιαίας εργασίας τις 48 ώρες, δίνοντας όμως το δικαίωμα στον εργοδότη να απασχολεί τον εργαζόμενο 12 ώρες ανά 24ωρο, δηλαδή 72 ώρες τη βδομάδα!
Η εντατικοποίηση της δουλειάς των νοσηλευτών αντιμετωπίζεται μόνο με τις μαζικές προσλήψεις μόνιμου και αποκλειστικής απασχόλησης προσωπικού, με τη μονιμοποίηση όσων εργάζονται με συμβάσεις, με προγράμματα stage, με συμβάσεις αορίστου χρόνου κλπ. Μπροστά σ' αυτή την επίθεση που θα κλιμακώνεται, όσο θα βαθαίνει η κρίση στη χώρα μας, χρειάζεται η αποφασιστική ενίσχυση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ, η συγκρότηση επιτροπών αγώνα, για να ισχυροποιηθεί ο αγώνας, με τη μαζική συμμετοχή των υγειονομικών για τη διεκδίκηση ενός αποκλειστικά δημόσιου και δωρεάν συστήματος υγείας - πρόνοιας, με πλήρη χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό και τους εργοδότες, μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, μονιμοποίηση των εκτάκτων και συμβασιούχων, για 6ωρο - 5ήμερο - 30ωρο, κατώτερο βασικό μισθό 1. 400 ευρώ.
Πραγματικά μόνο συμβολική θα μπορούσε να είναι η κίνηση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ να συμπεριλάβει στη 22η θέση του ευρωψηφοδελτίου του την Κ. Σάνκο, παιδί μεταναστών από τη Σιέρα Λεόνε. Οχι επειδή η κοπέλα από τη Σιέρα Λεόνε δεν έχει το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, αλλά γιατί εξίσου συμβολική είναι και η αντίδραση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στην πολιτική της ΕΕ, ενώ συναινεί στην αντιμεταναστευτική ουσία της.
Δέχεται την οδηγία της ΕΕ 2003/109 που δίνει στους μετανάστες δεύτερης γενιάς το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος και όχι την ελληνική ιθαγένεια - πάγιο αίτημα των μεταναστευτικών κοινοτήτων. Αποδέχεται την προϋπόθεση που βάζει η οδηγία, αλλά και ο νόμος της ΝΔ, τα παιδιά των μεταναστών να παρακολουθούν την ελληνική εκπαίδευση προκειμένου να αποκτήσουν το καθεστώς του «επί μακρόν διαμένοντος», τη στιγμή που αποδεδειγμένα οι ταξικοί φραγμοί για τα παιδιά αυτά είναι τέτοιοι που συχνά δεν ολοκληρώνουν ούτε το Δημοτικό.
Αλλη μια κίνηση «φιγούρας» από τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για να κερδίσει τις εντυπώσεις. Πριν από μόλις μια εβδομάδα ψήφισε στο Ευρωκοινοβούλιο το νέο πακέτο μέτρων της ΕΕ για το Ασυλο που θάβει εκ νέου το δικαίωμα των προσφύγων στη χορήγηση ασύλου και προβλέπει το «μάντρωμά» τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, την αποτελεσματικότερη συνεργασία των κρατών - μελών για καταστολή της προσφυγιάς και της μετανάστευσης. Η κίνηση αυτή του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ μόνο σαν πρόκληση απέναντι στους μετανάστες και τα παιδιά τους μπορεί να θεωρηθεί...
«Κατάργηση των επιστημονικών πεδίων στα σχολεία (...) τέρμα στην εξειδίκευση και τις κατευθύνσεις στα σχολεία, επιστροφή στη γενική μόρφωση η οποία θα παρέχεται ισότιμα σε όλους τους μαθητές. Αυτή είναι η φιλοσοφία στην οποία κινείται το Συμβούλιο Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης»... Με την παραπάνω άκρως παραπλανητική περιγραφή, η εφημερίδα «Το Βήμα» προσπαθεί να «αβαντάρει» το διάλογο για την Παιδεία. Τώρα, πώς γίνεται να είναι προσηλωμένο το Συμβούλιο στις κατευθύνσεις της ΕΕ και στις 8 δεξιότητες που αποδομούν και υποβαθμίζουν τη γνώση και την ίδια ώρα να έχει ως φιλοσοφία τη γενική παιδεία, μένει να το εξηγήσει η εφημερίδα. Επίσης, μένει να μας εξηγήσει πώς εννοούν ότι θα παρέχεται η γνώση ισότιμα σε όλους, με την αξιολόγηση σχολείων και εκπαιδευτικών που προωθείται για να κατηγοριοποιήσει τα σχολεία ή και με τα πολλαπλά τεστ σε όλες τις τάξεις σε περιφερειακό - εθνικό επίπεδο (βλέπε αύξηση των ταξικών φίλτρων)...
Ας μην κουράζονται, όμως. Γενική μόρφωση και δεξιότητες δεν πάνε μαζί, όπως δεν πάει μαζί η ισότιμη μόρφωση με την κατηγοριοποίηση σε σχολεία της ελίτ και σχολεία της ...πλέμπας.
Αυτή ακριβώς η γνώση της κοινωνίας είναι το αγκάθι που «πονά» τον ΣΕΒ. Γιατί ξέρει ότι ο λαός γνωρίζει. Ανεξάρτητα από τις εκάστοτε επιλογές, πολιτικές, κομματικές, ιδεολογικές ακόμη, ο λαός έχει συνειδητοποιήσει ότι το μεγάλο κεφάλαιο απομυζά ολόκληρη την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Είναι εκ φύσεως εκμεταλλευτικό, σκληρό και αδηφάγο. Και στη βάση αυτής της γνώσης, όταν το κεφάλαιο ζητά αναγνώριση της προσφοράς του, ο λαός αντιλαμβάνεται ότι του ζητά να υποταχτεί εσαεί σ' αυτό. Οταν το κεφάλαιο ζητά μεγιστοποίηση της προσφοράς του, ο λαός ξέρει ότι απαιτεί μεγιστοποίηση των κερδών του, μεγιστοποίηση της εκμετάλλευσης, μεγιστοποίηση των βασάνων του. Γι' αυτό ακριβώς το λόγο στις σημερινές ειδικά συνθήκες απαιτείται μεγιστοποίηση της αντίστασης, μεγιστοποίηση των αγώνων κατά του κεφαλαίου.
Εκατόν είκοσι χιλιάδες φορητούς υπολογιστές θα μοιράσει στους μαθητές των Γυμνασίων, λέει, από το Σεπτέμβρη. Ξεπουλάει το μαγαζί!
Κι από ό,τι μάθαμε δε θα χρειάζεται οι μαθητές να φέρουν απόδειξη ότι οι γονείς τους ψήφισαν Νέα Δημοκρατία στις ευρωεκλογές. Ετσι τους δίνουν.
Γιατί η κυβέρνηση δίνει προτεραιότητα στην Παιδεία και στη νέα γενιά. Πάντα το έλεγε ο πρωθυπουργός.
Μπορεί το Σεπτέμβρη που θα έρθει να μην υπάρχουν καθηγητές στα Γυμνάσια (δε βρήκαν, βλέπετε, κάποιον προμηθευτή χονδρικής, που να προσφέρει ...εκπαιδευτικούς κοψοχρονιά).
Μπορεί να μην υπάρχουν συγγράμματα για τους φοιτητές (ως συνήθως), μπορεί να μην υπάρχουν κτίρια να στεγαστούν τα σχολεία (καθότι αυτό θέλει πόρους)...
Αλλά από υπολογιστές θα ...πήξουμε. Τελεία και παύλα, η Ελλάδα εκσυγχρονίζεται.
ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ το τεράστιο ευρω-πανό που αναρτήσανε στο υπουργείο Εξωτερικών στο κέντρο της Αθήνας. Μας καλεί να ψηφίσουμε στις ευρωεκλογές, γιατί - όπως λέει - εμείς οι πολίτες τώρα ...«έχουμε τον λόγο».
Τόσο μεγάλος σεβασμός υπάρχει στην γνώμη των πολιτών, στη «δημοκρατική» Ευρωπαϊκή Ενωση.
Μόνο που δε διακρίναμε την ίδια ευαισθησία, όταν θέλανε να περάσουν το «ευρωσύνταγμα». Στις περισσότερες χώρες, πήγαν να το περάσουν βιαστικά από τα Κοινοβούλια.
Κι όπου γινόταν δημοψήφισμα, βάζανε λυτούς και δεμένους, προκειμένου να εκβιάσουν για την υπερψήφισή του. Αλλο που ...δεν τους βγήκε τελικά.
Να θυμίσουμε, μήπως, πως, όταν σε όλη την Ευρώπη διαδήλωναν κατά του πολέμου στο Ιράκ ή κατά του Ισραήλ, η Κομισιόν είχε τη δική της γνώμη και, φυσικά, τάχθηκε με τη γραμμή του ΝΑΤΟ;
Τότε ήμασταν ...ανώριμοι οι «Ευρωπαίοι πολίτες» για να έχουμε άποψη. Οπως, άλλωστε, πιστεύουν για όλα όσα σχεδιάζουν για την Κοινωνική Ασφάλιση και τις εργασιακές σχέσεις.
Πράγματι, σύμφωνα με καταγγελίες, οι όροι δουλειάς για τους παραπάνω εργαζόμενους είναι άθλιοι, αφού δουλεύουν με μικρότερους μισθούς, χωρίς ασφάλιση και ωράριο, χωρίς καμιά εξασφάλιση μέτρων υγιεινής και ασφάλειας. Τι βρίσκει όμως να σχολιάσει στην ανακοίνωσή της η ΓΣΕΕ; Διαβάστε: «Οταν η ανεργία σε όλη τη χώρα και ιδιαίτερα στο Νομό Θεσσαλονίκης είναι στα ύψη και αυξάνεται καθημερινά, είναι ιδιαίτερα προκλητικό να μετακαλούνται εργαζόμενοι (...) και κατά τα άλλα να εξαγγέλλονται δήθεν μέτρα για τους ανέργους». Με άλλα λόγια, η ΓΣΕΕ λέει ότι οι μετανάστες επιβαρύνουν την ανεργία σε συνθήκες οικονομικής κρίσης και αυτό είναι το πρόβλημα.
Προφανώς, δε θα είχε καμιά ένσταση να απασχολούνται μετανάστες εργαζόμενοι σε τέτοιες άθλιες συνθήκες, αν το πρόβλημα της ανεργίας ήταν λυμένο στη χώρα μας. Αντί να αναδείξει ολοκληρωμένα το κοινό για Ελληνες και μετανάστες ζήτημα της υπερεκμετάλλευσης, την οποία νομιμοποιούν οδηγίες και νόμοι τύπου Μπολκεστάιν, η συνδικαλιστική πλειοψηφία παίζει με τη φωτιά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας και κάνει «μόκο» για την ΕΕ. Τακτική διπλά επικίνδυνη σε μια περίοδο που πολλοί πασχίζουν για να διαιρέσουν και με ρατσιστικά συνθήματα τους εργαζόμενους.
Δεν πρόκειται βέβαια για τυχαίες κινήσεις αλλά για «σημεία των καιρών» που μαρτυράνε πολλά για το πού θέλουν να κατευθύνουν και εγκλωβίσουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Χρεοκοπημένες συντηρητικές ιδέες και καταδικασμένες αντιλαΐκές πολιτικές εμφανίζονται ως τελευταία λέξη του μοντέρνου και του προοδευτικού... Αλλά από πού μέχρι πού είναι σύγχρονες και καινοτόμες οι αντιλήψεις που εξέφρασε - και είχε υπηρετήσει πιστά επί εκσυγχρονισμού ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας - ο Κ. Στεφανόπουλος για το πανεπιστημιακό άσυλο, για την προσφυγή των ελληνοτουρκικών «διαφορών» στη Χάγη, για τη μείωση του αριθμού των βουλευτών; Πού βρίσκεται ο καταγγελτικός λόγος στις κοινότοπες διαπιστώσεις για το πολιτικό σύστημα και τον κομματισμό, που το μόνο που καταφέρνουν είναι να κρύβουν τις πραγματικές αιτίες του προβλήματος; Πόσο πρωτοπόρα είναι η προτροπή προς τις κυβερνήσεις «να αδιαφορούν για το πολιτικό κόστος», δηλαδή να αγνοούν τις αντιδράσεις και την κατακραυγή των λαΐκών μαζών; Το ζήτημα βέβαια δεν είναι ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας που πάντα τις ίδιες απόψεις εξέφραζε, αλλά το ότι «οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης» τις πλασάρουν ως ριζοσπαστική κριτική στο σύστημα και την κυρίαρχη πολιτική. Και αυτό είναι το επικίνδυνο που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο...
Η επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου του ΛΑ.Ο.Σ. Νίκη Τζαβέλλα χτες στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ: «(...) τα προβλήματα που έχει η Ελλάδα (...) και μας υποδεικνύονται από την ΕΕ (...) είναι τα διαρθρωτικά προβλήματα (...) Εχουμε το ασφαλιστικό που είναι κορυφαίο θέμα, έχουμε μια παιδεία η οποία ταλανίζεται συνεχώς, έχουμε ένα σύστημα ιατρικής περίθαλψης, το οποίο βλέπετε ότι καταρρέει και πέραν αυτού βλέπετε ότι από πέρυσι τον Δεκέμβριο υπάρχει μια κατάσταση χαώδης στη χώρα. Το αίσθημα ανασφάλειας των πολιτών έχει αυξηθεί (...) βλέπω διάφορες μελέτες στο θέμα της ενσωμάτωσης, της ένταξης των εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών που έχουμε στη χώρα (...) Αν ήμουν σε ένα από αυτά τα κόμματα, τα οποία κόπτονται υπέρ των μεταναστών, θα είχα βάλει τη νεολαία, τους επιστήμονες να κάνουν μια ολοκληρωμένη μελέτη για το πώς βλέπουν ότι πρέπει να λειτουργήσει το ελληνικό κράτος για αυτό το θέμα. Είναι άλλο να κατεβαίνεις ανέξοδα και να κάνεις μια πορεία στην Αθήνα και να φωνάζεις, αυτό δεν μου λέει τίποτα. Απλώς με ταλαιπωρεί ως πολίτη. Δεν βλέπω να οδηγεί και πουθενά». Με άλλα λόγια, υποταγή στα κελεύσματα της ΕΕ, ιδιωτικοποίηση των συστημάτων ασφάλισης, περίθαλψης και της εκπαίδευσης, καλλιέργεια κλίματος αστυνομοκρατίας και τρομο-λαγνεία με τους ξεριζωμένους από τα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα, απέχθεια απέναντι σε κάθε λαϊκή, αγωνιστική κινητοποίηση. Ο,τι ακριβώς περιμένει κανείς...
Με μια εθιμοτυπική βόλτα στις σχολές, παραμονές φοιτητικών εκλογών, καλύπτει ο αστικός Τύπος τις τελευταίες μέρες το γεγονός των σημερινών εκλογών. Και τι βλέπουν οι δαιμόνιοι ρεπόρτερ και καταγράφουν με παχιούς τίτλους τα συγκροτήματα του τύπου; «Ποδοσφαιράκια και πλέι στέισον», «οργάνωση πάρτι σε μεγάλες πίστες», «εκδρομές στη Μύκονο», «διανομή θεμάτων και σημειώσεων για την εξεταστική» κ.ά. Μάλιστα. Υπάρχει πράγματι αυτή η πλευρά του εκφυλισμού, που η καταγραφή της στα ρεπορτάζ προκαλεί δικαιολογημένη αποστροφή. Ποιο είναι το πρόβλημα; Οτι από τα συγκροτήματα του Τύπου, αυτές οι εκφυλιστικές πρακτικές χρεώνονται στις «παρατάξεις» όλες ανεξαιρέτως. Ψέμα και λαθροχειρία. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι η Πανσπουδαστική Κ.Σ., όχι μόνο δεν έχει καμιά σχέση με τον ΔΑΠιτοΠΑΣΠίτικο εκφυλισμό, αλλά είναι και η μόνη δύναμη που έχει ανοίξει εδώ και χρόνια μέτωπο μ' αυτά τα φαινόμενα καταγγέλλοντάς τα στους φοιτητές και καλώντας τους σε μια στάση αξιοπρέπειας.