Τρίτη 17 Φλεβάρη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Αναπαράγουν τις συκοφαντίες της Ασφάλειας

Παπαγεωργίου Βασίλης

Στα ψεύδη και τη συκοφαντία κατέφυγαν και πάλι οι δυνάμεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στην προσπάθειά τους να χτυπήσουν το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα. Στην εκλογοαπολογιστική γενική συνέλευση της Πανελλήνιας Ενωσης Τεχνικών ΟΤΕ, που έγινε το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, οι ταξικές δυνάμεις άσκησαν κριτική στις συνδικαλιστικές δυνάμεις του ΣΥΝ, την «Αγωνιστική Συνεργασία», που, μεταξύ άλλων, επέλεξαν ενόψει των εκλογών της Ενωσης να συμμετέχουν στο ψηφοδέλτιο των λεγόμενων «Ακομμάτιστων» - οι δυνάμεις των οποίων προέρχονται κατά κύριο λόγο από πρώην μέλη της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ - και καλλιεργούν τη γνωστή λογική περί «ακομμάτιστου» εργατικού κινήματος.

Η απάντηση στην κριτική των ταξικών δυνάμεων από τη μεριά των συνδικαλιστών του ΣΥΝ ήταν η εξής: «Να πάτε να μαζέψετε τους συνδικαλιστές σας που δωροδοκούνται και μετά να μιλάτε». Αναπαρήγαγαν δηλαδή τις αθλιότητες που πρόσφατα δημοσίευσαν οι εφημερίδες «Αυγή», «Ελευθεροτυπία», «Καθημερινή», υιοθετώντας τους ισχυρισμούς της εργοδοσίας και της Ασφάλειας του Βόλου σε βάρος του συνδικαλιστή του ΠΑΜΕ Τάκη Τριανταφυλλάκου.

Πέρα από την ολοφάνερη εργολαβία που έχουν αναλάβει οι δυνάμεις του οπορτουνισμού για την κατασυκοφάντηση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, επίσης ολοφάνερο είναι ότι αυτή η τακτική - που φτάνει μέχρι την αναπαραγωγή μυθευμάτων της Ασφάλειας - είναι ο μόνος τρόπος για να συγκαλύψουν τον πραγματικό τους ρόλο. Που δεν είναι άλλος από το να εγκλωβίσουν και να αποπροσανατολίσουν τους εργαζόμενους στη λογική της διαχείρισης και της ενσωμάτωσης στο σύστημα.

Λεηλατείται το αγροτικό εισόδημα

Σε άγρια λεηλασία κατά του αγροτικού εισοδήματος επιδόθηκαν τα μονοπώλια που δραστηριοποιούνται στον αγροτοκτηνοτροφικό τομέα στη χώρα μας, όπως καταδεικνύουν και τα επίσημα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας της ΕΕ για το έτος 2008. Σύμφωνα με αυτά, λοιπόν, το κόστος παραγωγής στον αγροτικό τομέα στην Ελλάδα αυξήθηκε κατά 10,8% με αποπληθωρισμένες τιμές, τη στιγμή που οι τιμές παραγωγού των αγροτικών προϊόντων μειώθηκαν κατά 1,3%. Το 2007 το κόστος παραγωγής για τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα είχε αυξηθεί (σε αποπληθωρισμένες τιμές) κατά 3,2%, ενώ το 2006 κατά 0,6%. Μια «χούφτα» εταιρείες λοιπόν που μονοπωλούν στη χώρα μας τον τομέα των αγροτικών εφοδίων, αλλά και την εμπορία και διακίνηση των αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων αποκόμισαν τεράστια κέρδη, απομυζώντας φυσικά τόσο το μόχθο της φτωχομεσαίας αγροτιάς όσο και τα πενιχρά εισοδήματα των εργαζομένων των πόλεων. Η πολιτική του ευρωμονόδρομου, που πιστά εφαρμόζουν 30 χρόνια τώρα οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, σήμερα δείχνει ξεκάθαρα τα αποτελέσματά της, τα οποία μπορούν να αντιστραφούν μόνο με την ανατροπή αυτής της πολιτικής, από το κοινό μέτωπο του αγωνιστικού αγροτικού κινήματος, με το ταξικό εργατικό κίνημα και τους αυτοαπασχολούμενους.

Διαρκές ξεπούλημα

Η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου (ΚΕΔ), σύμφωνα με στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας, έχει στο χαρτοφυλάκιό της, 71.000 ακίνητα, συνολικής έκτασης 3,5 εκατ. στρεμμάτων, στα οποία περιλαμβάνονται από οικόπεδα και παραλίες μέχρι μικρά διαμερίσματα στο κέντρο της Αθήνας. Πρόκειται για δημόσια περιουσία, η συνολική αξία της οποίας κατ' εκτίμηση ανέρχεται σε 17 δισ. ευρώ. Παρόλα αυτά:

  • Το 22,75% των ακινήτων που γνωρίζει ότι έχει (πρόκειται για 16.154 ακίνητα), δεν ξέρει πού βρίσκονται!
  • Το 40% των ακινήτων της ΚΕΔ (περισσότερα από 28.000 ακίνητα) είναι καταπατημένα!
  • Ακόμη, ένα ποσοστό της περιουσίας της ΚΕΔ είναι αμφίβολης ιδιοκτησίας, άλλα ακίνητα έχουν διαγραφεί κλπ.

Ουσιαστικά πάνω από το 60% των ακινήτων του δημοσίου που διαχειρίζεται η ΚΕΔ είτε είναι καταπατημένα, είτε... αγνοούνται!

Και θα αναρωτηθεί κανείς: Γιατί οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, επί δεκαετίες δεν παίρνουν όλα εκείνα τα μέτρα, ώστε να αποκαλυφθεί και να προστατευτεί η δημόσια ακίνητη περιουσία; Μα αυτές μόνο στόχο έχουν το ξεπούλημα της δημόσιας αυτής περιουσίας.

Θέλετε παραδείγματα; Το 2003 εν μιά νυκτί η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έφερε τροπολογία όπου με πρόσχημα την κατάρτιση του Εθνικού Κτηματολογίου χάρισε τις εντός σχεδίου καταπατημένες δασικές εκτάσεις στους ίδιους τους καταπατητές! Με τη σειρά της η κυβέρνηση της ΝΔ, μέσω της ΚΕΔ, αντάλλαξε δημόσια ακίνητα με τη... Λίμνη Βιστωνίδα για να κάνει η Μονή Βατοπεδίου ιερές μπίζνες, ενώ τώρα δρομολογεί ένα νέο πρόγραμμα εμπορευματοποίησης για 10 ακίνητα - «φιλέτα», σε Ρόδο, Ναύπλιο, Ξάνθη, Αργολίδα, Ζάκυνθο, Σάμο, Ηράκλειο κ.α.

Η αγορά «αξιολογεί» την Παιδεία

Με τυμπανοκρουσίες και εκτενείς αναφορές στον αστικό Τύπο παρουσιάζονται οι εξωτερικές «αξιολογήσεις» πέντε τμημάτων πανεπιστημίων και ΤΕΙ, τις οποίες έδωσε στη δημοσιότητα η Αρχή Διασφάλισης Ποιότητας στην ανώτατη εκπαίδευση (ΑΔΙΠ). Η ολοκλήρωση του έργου της «αξιολόγησης» στα συγκεκριμένα τμήματα πλασάρεται ως τεράστιο βήμα για την αναβάθμιση της εκπαίδευσης, ενώ η ίδια η «αξιολόγηση» παρουσιάζεται ως το «φάρμακο διά πάσαν νόσον». Τη στιγμή, δηλαδή, που η «αξιολόγηση» είναι ένα ακόμα μέτρο για την ολοκληρωτική προσαρμογή της ανώτατης εκπαίδευσης στις ανάγκες του κεφαλαίου, παρουσιάζεται ως το μέσο με το οποίο η ανώτατη εκπαίδευση δήθεν θα αναβαθμιστεί...

Οσο κι αν η «αξιολόγηση» προβάλλεται από την κυβέρνηση και τα κόμματα του «ευρωμονόδρομου» με θετική χροιά, στην πραγματικότητα είναι: Μοχλός προκειμένου να ασκείται έλεγχος στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ για το κατά πόσον υιοθετούν και εφαρμόζουν τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις. Εργαλείο ενταγμένο στις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις, προκειμένου τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ να «αξιολογούνται» με τους κανόνες της αγοράς, με τα κριτήρια που το κεφάλαιο θέτει και στη συνέχεια να κατατάσσονται ανταγωνιστικά σε καταλόγους. Μέτρο κομμένο και ραμμένο στο μοντέλο του πανεπιστημίου που λειτουργεί με επιχειρηματικά και ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και φτιάχνει ανταγωνιστικό «προφίλ» για να διεκδικήσει το μερίδιό του στην αγορά της ανώτατης εκπαίδευσης.

Η διαδικασία της «αξιολόγησης» προχωράει παρέα με τις υπόλοιπες αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην ανώτατη εκπαίδευση, όπως ακριβώς τις ορίζει η διαδικασία της Μπολόνια για τη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης. Η «αξιολόγηση» δεν είναι αποσπασμένη από τους σχεδιασμούς για δημιουργία μιας ενιαίας «αγοράς» ανώτατης εκπαίδευσης από ιδιωτικά και δημόσια - ιδιωτικοποιημένα πανεπιστήμια που λειτουργούν με κερδοσκοπικά κριτήρια. Στη δίνη του ανταγωνισμού, το κάθε πανεπιστήμιο διεκδικεί τη χρηματοδότησή του με κρατικό χρήμα, αναζητά χρηματοδότηση από ιδιωτικές πηγές (δίδακτρα και επιχειρήσεις που παρεμβαίνουν στην Παιδεία). Και στο σημείο αυτό η «αξιολόγηση» και οι εκθέσεις «αξιολόγησης» παίζουν ρόλο, καθώς οι μεν επιχειρηματίες θέλουν να γνωρίζουν πού πάνε να κάνουν μπίζνες, τα δε πανεπιστήμια επιδιώκουν «καλές» - με τα κριτήρια της αγοράς - εκθέσεις για να προσελκύουν πελάτες, να ανεβαίνουν θέσεις στις κατατάξεις «καλών» και «κακών» ιδρυμάτων, να διασφαλίζουν τη βιωσιμότητά τους...

Αυτά τα πανεπιστήμια όμως δεν υπηρετούν την επιστήμη και την έρευνα για όφελος του λαού και της νεολαίας. Αντίθετα, για να «αρέσουν» στους επιχειρηματίες διδάσκουν εκείνα τα στοιχεία που αυτοί εκτιμούν ότι χρειάζονται οι απόφοιτοι - φτηνοί ευέλικτοι εργαζόμενοι. Κάνουν «σκόντο» στη μόρφωση και παρέχουν στην πλειοψηφία των φοιτητών ληξιπρόθεσμη και ακριβοπληρωμένη κατάρτιση. Παράγουν ερευνητικό έργο το οποίο καρπώνονται οι επιχειρήσεις για ιδιωτικά κέρδη. Γι' αυτό και στις εκθέσεις «αξιολόγησης» εκθειάζονται προσπάθειες «αξιολογήσεων» στις οποίες έχει βαρύνουσα σημασία η γνώμη των εργοδοτών ή συμμετέχει η βιομηχανία. Γι' αυτό και ξεκαθαρίζεται η εχθρική στάση απέναντι στις κινητοποιήσεις που - όπως σημειώνεται στην έκθεση του τμήματος Μηχανικών Περιβάλλοντος του ΔΠΘ - χαρακτηρίζονται ως «μια αντι-ακαδημαϊκή, αντι-παιδαγωγική, αντι-δημοκρατική ατμόσφαιρα». Γιατί ελευθερίες, ακαδημαϊκό άσυλο και αγώνες δε χωρούν στο επιχειρηματικό πανεπιστήμιο.


Ελένη ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ

Ζητούν θυσίες και λιτότητα από το λαό...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΩΣΤΕ ΤΟ «όχι σε όλα βλάπτει την οικονομία», σύμφωνα με τον πρωθυπουργό. Είμαστε ...αρνητικοί και γκρινιάρηδες ως λαός. Ολο ζητάμε και διεκδικούμε.

Παρά το στριφνό χαρακτήρα μας όμως, ουδέποτε είπαμε όχι σε κυβέρνηση που πρότεινε αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις και φυσικά ανάλογες αυξήσεις.

Επίσης, πότε δε συνάντησε τη λαϊκή κατακραυγή κάποιος νόμος που ενίσχυσε την κοινωνική ασφάλιση ή μετέφερε φόρους από τον κοσμάκη που δύσκολα τα βγάζει πέρα σε αυτούς που δεν ξέρουν τι έχουν και τι κερδίζουν.

Δεν υπήρξε ποτέ τέτοια κυβέρνηση; Δεν υπήρξαν ποτέ τέτοια μέτρα; Ε, τότε μάλλον αυτό είναι το πρόβλημα και όχι ο ...αρνητισμός των Ελλήνων.

Εκτός αν μας πει κανείς ότι είναι ...ντροπή και αγνωμοσύνη να μιλάμε για ενίσχυση του εισοδήματος σε τέτοιους χαλεπούς καιρούς κρίσης.

Οταν αυτό που συζητούν οι κυβερνήσεις είναι το ...πώς θα ενισχύσουν τους βιομηχάνους και τις τράπεζες ώστε να μη θιγούν τα κέρδη τους ούτε κατά 0,1%, εμείς τι άλλο θα μπορούσαμε να λέμε;

Προφανώς, πρέπει να ντρέπονται και να μην έχουν πρόσωπο να βγουν στην κοινωνία αυτοί που τολμάνε να μιλάνε για λιτότητα και θυσίες.

Γι' αυτό κι εμείς πρέπει να ζητάμε και να διεκδικούμε περισσότερο. Ακόμη καλύτερα, να διεκδικούμε ...τα πάντα.

ΑΙΣΧΟΣ, ΔΕΝ είναι κατάσταση αυτή με την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ξεσπάθωσε ο Γιώργος Παπανδρέου και τα 'πε έξω από τα δόντια καθ' ότι είναι άνθρωπος της αποκέντρωσης.

Απαράδεκτο - λέει - να «τρέχει ο Νομάρχης από υπουργείο σε υπουργείο για να εξασφαλίσει ένα έργο».

Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν έχει πολύ καλύτερες ιδέες. Αν έρθουν στην κυβέρνηση ο Νομάρχης θα τρέχει από ...ιδιώτη σε ιδιώτη και από μεγαλοεργολάβο σε μεγαλοεργολάβο.

Θα τα κόψει το ΠΑΣΟΚ αυτά τα «παρεμβατικά» του κράτους που δημιουργούν γραφειοκρατία και κομματικές εξαρτήσεις.


Γρηγοριάδης Κώστας

«Ποιος θα πληρώνει αυτούς τους ιδιώτες» ρωτήσατε; Μα ...οι δημότες φυσικά. Αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει ανεξαρτήτως κυβερνήσεως...

Λίγο το «όχι σε όλα»

Γρηγοριάδης Κώστας

Βαθιά υποκριτικό και εν πολλοίς θεατρινίστικο το ιερό μένος του Κ. Καραμανλή ενάντια σε όσους λένε «όχι σε όλα». «Δεν είναι στάση ευθύνης το "όχι σε όλα". Δε χωρά στις κρίσιμες αυτές περιστάσεις το "όχι σε όλα"», εξερράγη μιλώντας το Σάββατο στη Λαμία, ενώ το ίδιο σλόγκαν επανέλαβε και χτες στους εκπροσώπους των ασφαλιστικών εταιρειών. Οσο και αν ωρύεται ο πρωθυπουργός η αλήθεια είναι μία: Η μόνη στάση ευθύνης απέναντι στα συμφέροντα των εργαζομένων είναι ακριβώς το «όχι σε όλα» που προωθεί η κυρίαρχη πολιτική και οι «πρασινογάλαζοι» διαχειριστές της. Οχι σε όλα, γιατί απλά δεν υπάρχει ούτε ένα μέτρο στο περιβόητο «σχέδιο εξόδου» από την κρίση που να θίγει τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Αντίστοιχα, όλα τα μέτρα φορτώνουν όλα τα βάρη της κρίσης τους στις πλάτες των εργαζομένων, παρά το γεγονός ότι αυτοί ήταν που πλήρωναν και στις «καλές» περιόδους των υψηλών ρυθμών ανάπτυξης, δηλαδή όταν ο εγχώριος παραγόμενος πλούτος αυξανόταν με υψηλούς ρυθμούς. Γι' αυτό το «όχι σε όλα» δεν αρκεί. Χρειάζεται να συμπληρωθεί με τη λαϊκή συμμαχία και αντεπίθεση για όλα όσα ανήκουν στο λαό.

Μπουρδολογία...

Ο άθλιος τρόπος με τον οποίο δημοσιογράφοι τύπου Κούλογλου επιχειρούν εργολαβικά να χτυπήσουν το ΚΚΕ, έχει σχολιαστεί πολλές φορές από τη στήλη, με αναφορά κυρίως στο αναμάσημα ανιστόρητων ερμηνειών που κυριαρχούν στα «ρεπορτάζ» του εν λόγω. Φαίνεται, ωστόσο, πως δεν τα είχαμε δει όλα, αφού το αντικομμουνιστικό οπλοστάσιο αποδεικνύεται πραγματικά «χωρίς σύνορα». Πάρτε μια γεύση από «ανάλυση» του δημοσιογράφου σε ιστοσελίδα του διαδικτύου:

«Η φρεσκάδα που έφερε μαζί του ο Αλ. Τσίπρας καθιστούσε πιθανή την περίπτωση ο ΣΥΝ να καταλάβει τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης (...) Το τοπίο άλλαξε με τη δραματική φθορά της κυβέρνησης (...) Το ΠΑΣΟΚ πέρασε πρώτο και εξακολουθεί να προηγείται στις δημοσκοπήσεις, παρά την προσπάθεια των ισχυρότερων κέντρων εξουσίας και των διαπλεκόμενων ΜΜΕ που εξακολουθούν να στηρίζουν την κυβέρνηση για να εκμεταλλευτούν την αδυναμία της και να αποσπάσουν ανταλλάγματα. Τα ίδια κέντρα εξουσίας ξεκίνησαν τους τελευταίους μήνες ένα μπαράζ επιθέσεων εναντίον του ΣΥΝ, με τη βοήθεια του ΚΚΕ.

Στην κρίσιμη συνάντηση που η κυρία Παπαρήγα είχε με τον πρωθυπουργό το Δεκέμβρη, δέχτηκε να στηρίξει την πλήρως παραλυμένη από τις εξελίξεις κυβέρνηση. Αυτό που δεν είναι γνωστό είναι ότι, ως αντάλλαγμα, η κυρία Παπαρήγα δεν πήρε μόνο τη συνέχιση των επιθέσεων κατά του ΣΥΝ από τα μέσα ενημέρωσης που ελέγχει η ΝΔ. Πήρε και την υπόσχεση ότι ο κ. Καραμανλής δε θα προχωρήσει σε αιφνιδιαστικές κινήσεις πρόωρων εκλογών πριν το ΚΚΕ πραγματοποιήσει το Συνέδριό του, με το οποίο ο Περισσός φιλοδοξεί να πετύχει τον μοναδικό πολιτικό στόχο που έχει: Να κρατήσει την τρίτη θέση στις εκλογές».

... χωρίς σύνορα

Για όσους δεν κατάλαβαν: Ο ΣΥΝ θα μπορούσε να γίνει αξιωματική αντιπολίτευση, αν δεν τον χτυπούσαν το σύστημα, τα ΜΜΕ και το ΚΚΕ, που όλοι τους στηρίζουν την κυβέρνηση της ΝΔ, προσδοκώντας ανταλλάγματα. Μόνο που το ΚΚΕ πήρε ήδη τα ανταλλάγματα που επιδίωκε, αφού ο Καραμανλής δεσμεύτηκε στη συνάντηση με την Αλέκα Παπαρήγα να μην κάνει εκλογές πριν το Συνέδριο. Τώρα που το Συνέδριο θα γίνει κανονικά, το ΚΚΕ έχει περισσότερες πιθανότητες να πετύχει τον μοναδικό πολιτικό του στόχο, που είναι να κρατήσει την τρίτη θέση στις εκλογές. Βαθυστόχαστη πράγματι η ανάλυση, με εκπληκτική συνοχή στην αλληλουχία των συμπερασμάτων. Αντάξια ενός έγκριτου δημοσιογράφου, που κάνει ρεπορτάζ, όχι αστεία. Μπουρδολογία, δηλαδή, χωρίς σύνορα, αλλά με συγκεκριμένη στόχευση. Αλλωστε, το 'χει αποδείξει πολλάκις ο ίδιος. Ως χρήσιμος αντιΚΚΕ δημοσιογράφος. Χρησιμότατος, μάλιστα, γιατί προσπαθεί να ραφινάρει την προβοκάτσια γνωστής πατρότητας (ΠΑΣΟΚ), την οποία παπαγαλίζει ο ΣΥΝ, ψάχνοντας, ελλείψει πολιτικών επιχειρημάτων, να ανταποκριθεί ως γνήσια αντιΚΚΕ δύναμη, που έρχεται ο δημοσιογράφος να πλασάρει ως αληθοφανή πραγματικότητα ενταγμένος στο παιχνίδι της αθλιότητας περί συνεργασίας ΚΚΕ - ΝΔ. Μπόχα σάπιας προπαγάνδας...

Αμετανόητοι

Με αυστηρότητα ο πρόεδρος του ΣΥΝ εγκάλεσε ορισμένους - ελάχιστους - ομιλητές στο Διαρκές Συνέδριο, που ζήτησαν να κάνει το κόμμα τους μια γενναία αυτοκριτική για την υπερψήφιση της Συνθήκης του Μάαστριχτ. Στην ομιλία του στο τέλος των εργασιών, ο Αλ. Τσίπρας αποκατέστησε τα πράγματα, λέγοντάς τους: «Τα θεμέλια της Ευρώπης τα οποία δε συγκροτήθηκαν από κάποιες ουδέτερες αποφάσεις, αλλά από Συνθήκες οι οποίες είχαν νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση και χαρακτήρα. Από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ το 1992 ως σήμερα. Δεν πετάμε τίποτα στον Καιάδα. Ούτε τις αποφάσεις μας, ούτε τα υπέρ και τα κατά μας»!

Νομίζουμε πως κάθε σχόλιο δικό μας περιττεύει...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Το 18ο Συνέδριο

Επειτα από μια πολύμηνη προσυνεδριακή διαδικασία, που συνδύασε αρμονικά την εσωκομματική συζήτηση με το πολιτικό άνοιγμα και τη δημόσια συζήτηση των Θέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ και για τα δύο θέματα του Συνεδρίου, με χιλιάδες ανθρώπους του μόχθου, χωρίς καθόλου να αποσπαστούμε από τη δράση, από την προσπάθεια οργάνωσης και ανάπτυξης αγώνων σε όλα τα μέτωπα, αρχίζουν αύριο Τετάρτη οι εργασίες του 18ου Συνεδρίου του Κόμματός μας. Μέσα σε κλίμα αισιοδοξίας, που πηγάζει από τη στέρεη πεποίθησή μας πως υπάρχουν οι προϋποθέσεις να ευοδωθούν οι στόχοι που έθεσε η ΚΕ με τις Θέσεις για τον απολογισμό δράσης και τα καθήκοντά μας έως το επόμενο Συνέδριο.

Η πεποίθηση αυτή ενισχύθηκε από τη δουλειά που έγινε και με το δεύτερο ντοκουμέντο, τις Θέσεις για το σοσιαλισμό. Ο εμπλουτισμός της προγραμματικής αντίληψης του Κόμματος ως προϋπόθεση για ολοκληρωμένη και αποτελεσματική δράση με τη στρατηγική μας μέσα στην εργατική τάξη και το λαό, αντιμετωπίστηκε από μέλη και φίλους με τη δέουσα προσοχή, έγινε ένα σημαντικό βήμα στο ζήτημα της συνένωσης της θεωρητικής και πρακτικής δουλειάς, ένα βήμα ωρίμανσης, παρακαταθήκη για το αύριο.

Ο πήχης έχει τοποθετηθεί, ήδη, πολύ ψηλά. Με αίσθημα ευθύνης απέναντι στην εργατική τάξη, στα φτωχά λαϊκά στρώματα, καλούμαστε όλοι να ανταποκριθούμε με επάρκεια στα σύνθετα καθήκοντα και στις μεγάλες μάχες που βρίσκονται μπροστά μας. Οι αποφάσεις του Συνεδρίου μας θα είναι η πυξίδα, το εργαλείο, για να προωθήσουμε τους στόχους μας, πατώντας στην έως τα σήμερα πολύ σημαντική δουλειά που έχουμε κάνει, διευρύνοντας τις θετικές κατακτήσεις, αντιπαλεύοντας σταθερά και αταλάντευτα αδυναμίες μας.

Το ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης και η όξυνση της ταξικής πάλης θα μας βρει καλύτερα εξοπλισμένους, πιο ικανούς να σταθούμε αποτελεσματικά στο πεδίο όπου οι δυνάμεις του κεφαλαίου θα αναμετρηθούν με τις δυνάμεις της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Πιο ικανούς να δουλέψουμε για την ανασύνταξη του εργατικού λαϊκού κινήματος και την ισχυροποίησή του, για να επιταχυνθεί η ταξική ενότητα της ίδιας της εργατικής τάξης και η συμμαχία της με τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα της πόλης και της υπαίθρου.

Προβάλλοντας στο λαό την αντιιμπεριαλιστική αντιμονοπωλιακή γραμμή πάλης. Δουλεύοντας ακατάπαυστα, ώστε να συνειδητοποιηθεί πλατιά ο λόγος για τον οποίο πίσω απ' αυτή δεν υπάρχει παρά μόνον η ενσωμάτωση. Κρατώντας ανοιχτό το μέτωπο στον οπορτουνισμό και τη διαβρωτική του επίδραση στο κίνημα, από σήμερα, από την επομένη του Συνεδρίου μας, με γνώμονα τις αποφάσεις μας, δίνουμε τη μάχη μέσα στο λαό, με το λαό, για να διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις της αντεπίθεσής του, της συγκρότησης μιας πανίσχυρης λαϊκής συμμαχίας, που θα αγωνιστεί διεκδικώντας την ικανοποίηση όλων των αναγκών του, κόντρα στην τάξη που βρίσκεται στην εξουσία, στη ρότα ανατροπής της για την κατάκτηση της λαϊκής εξουσίας. Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ σε κάθε βήμα αυτής της πάλης, με κάθε ευκαιρία, είναι επένδυση στο καλύτερο αύριο που δικαιούται να ζήσει ο λαός.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ