Παπαγεωργίου Βασίλης

Το μεν πρώτο, θα το λύσει - όπως είπε ο υπουργός - με την κατάθεση του νομοσχεδίου για την κλαδική σύμβαση των γιατρών, στο οποίο προβλέπεται η πρόσληψη 2.500 γιατρών και 5.500 νοσηλευτών και το δεύτερο, με το «νοικοκύρεμα των οικονομικών της υγείας». «Και μόνο τα λεφτά που θα εξοικονομούμε, να το πω απλά για να το καταλάβει ο κόσμος, από το να σταματήσει η ρεμούλα στο χώρο της Υγείας, θα έχουμε αρκετά χρήματα για να χρηματοδοτήσουμε το ΕΣΥ».

Οσον αφορά στις προσλήψεις και μόνο το γεγονός ότι πριν λίγο καιρό ο ίδιος ο υπουργός Υγείας παραδέχτηκε ότι για να λειτουργήσουν υποφερτά τα δημόσια νοσοκομεία χρειάζονται άμεσες προσλήψεις 18.000 νοσηλευτών δείχνει ότι και αυτές οι ελάχιστες προσλήψεις - όταν βέβαια φτάσουν στα νοσοκομεία, που αδειάζουν απ' τις συνταξιοδοτήσεις - θα είναι σταγόνα στον ωκεανό των μόνιμων κενών, που υπολογίζονται σταθερά σε 25.000 την τελευταία δεκαπεντατία. Οσον αφορά το νοικοκύρεμα των οικονομικών της Υγείας για τη χρηματοδότηση της Υγείας είναι η μόνιμη επωδός της αντιλαϊκής πολιτικής εμπορευματοποίησης στα δημόσια νοσοκομεία που εφαρμόστηκε, επίσης, τόσο από τη ΝΔ όσο και από το ΠΑΣΟΚ.

Ολα αυτά τα βαρύγδουπα - και στο φόντο του νέου προγράμματος σταθερότητας - σημαίνουν σκληρότερη λιτότητα στα νοσοκομεία με μισθούς πείνας, εντατικοποίηση της εργασίας, ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και κυνηγητό των ασφαλιστικών ταμείων, των ασθενών, των ανασφάλιστων και των μεταναστών να πληρώνουν ακόμη περισσότερα στα νοσήλια, για να αντιμετωπιστούν τα χρέη των νοσοκομείων.

Οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την παιδεία, ιδίως για το εξεταστικό, μπορεί σε τίποτε να μη θίγουν τις κυρίαρχες πολιτικές που προωθούνται στην ΕΕ και προσαρμόζονται στις εθνικές νομοθεσίες. Ομως στην Κουμουνδούρου μπορούν να είναι υπερήφανοι για το ότι προκάλεσαν το ενδιαφέρον της κυβέρνησης για τις θέσεις τους. (Το ενδιαφέρον του ΠΑΣΟΚ το θεωρούμε δεδομένο).

Χαρακτηριστική ήταν η αναφορά που έκανε στη Βουλή - όπου συζητείται νομοσχέδιο για την επαγγελματική εκπαίδευση - ο υφυπουργός Παιδείας Α. Λυκουρέτζος. Οπως είπε: «για την τοποθέτηση του Συνασπισμού θέλω να επισημάνω ότι άκουσα μία προγραμματική τοποθέτηση η οποία ενδεχομένως έχει αξιόλογες παρατηρήσεις και παρεμβάσεις».

Η αναφορά αυτή προκάλεσε ευλόγα το σχόλιο του βουλευτή του ΚΚΕ, Κ. Αλυσανδράκη ο οποίος επισήμανε απευθυνόμενος στον υφυπουργό: «Διαπίστωσα ότι βρήκατε ενδιαφέρουσα την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ. Δε με παραξενεύει, γιατί η πρότασή του ταιριάζει πολύ καλά και στο μοντέλο της Μπολόνια. Διότι ο ΣΥΡΙΖΑ στην ουσία προτείνει ένα προκαταρκτικό έτος στο πανεπιστήμιο, χωρίς αύξηση του χρόνου φοίτησης, πράγμα που σημαίνει ότι από τα τέσσερα χρόνια, πάμε ουσιαστικά στα τρία χρόνια φοίτησης, αυτό ακριβώς που θέλει το μοντέλο της Μπολόνια. Μάλιστα, επ' αφορμή αυτού, τον καλέσατε και στο διάλογο. Δε σχολιάσατε μια άλλη πρόταση που κάναμε εμείς για το δωδεκάχρονο σχολείο και την επαγγελματική εκπαίδευση μετά το δωδεκάχρονο σχολείο...».

Μπορεί να αρνείται τη συμμετοχή του στο διάλογο για την Παιδεία ο ΣΥΝ, ζητώντας προηγουμένως να ικανοποιηθούν μια σειρά προϋποθέσεις που θέτει, ωστόσο αυτό δε σημαίνει πως λείπει από τους κοινωνικούς διαλόγους και ειδικά για το θέμα της Παιδείας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Οικονομική Κοινωνική Επιτροπή (ΟΚΕ), που πρόσφατα έδωσε τις προτάσεις της για τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση οι οποίες κινούνται πιστά πάνω στο μοτίβο της εκπαίδευσης που αξιώνουν η ΕΕ και τα μονοπώλια. Από τη σύνθεση της ΟΚΕ δε λείπουν βέβαια και στελέχη του ΣΥΝ προερχόμενα από το συνδικαλιστικό κίνημα, όπως ο Κ. Γκουτζαμάνης, που συμμετέχουν στην εκτελεστική της επιτροπή. Και η ίδια άλλωστε η συμμετοχή σε ένα κατεξοχήν όργανο κοινωνικού εταιρισμού, όπου εργοδότες και εργαζόμενοι συνδιαλέγονται καταλήγοντας στην ανάγκη προώθησης της πολιτικής του μεγάλου κεφαλαίου, μιλάει από μόνη της...

«Εάν λοιπόν θέλουμε να προασπίσουμε το αθλητικό πνεύμα με σκοπό να επιστρέψει η οικογένεια στα γήπεδα θα πρέπει όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς να λειτουργούν και να εφαρμόσουν τους υφιστάμενους νόμους, αναλαμβάνοντας ο καθένας τη μερίδα ευθύνης, που του αναλογεί» (Γ. Ιωαννίδης). Εύηχα και «πιασάρικα» λόγια από τον υφυπουργό Αθλητισμού. Πόσο όμως «χωράει» το αθλητικό πνεύμα στην αγοραία λογική του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού; Και πώς θα βοηθήσει η εφαρμογή των νόμων, αφού αυτοί έχουν φτιαχτεί για να προστατέψουν την αγοραία αντιμετώπιση του αθλητισμού; Οι απαντήσεις είναι προφανείς και γνωστές. Απλά ο υφυπουργός κάνει ότι δεν τις ξέρει.

Χτες, η υπουργός Εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη σε ομιλία της έκανε εκτενή αναφορά για τη «δυσφήμιση» και τη «ζημία» που έκαναν στην «εικόνα» της χώρας μας οι μαζικές κινητοποιήσεις του οργανωμένου λαϊκού κινήματος τον Δεκέμβρη μετά τη δολοφονία του νεαρού μαθητή. Θέμα κατάργησης του «ασύλου» έχουν θέσει βουλευτές της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΛΑ.Ο.Σ., οι ίδιοι χαρακτηρίζουν «έκνομες» κατά καιρούς τις λαϊκές κινητοποιήσεις. Ο ΣΕΒ και ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ, Κ. Μίχαλος, θέτουν σε κάθε ευκαιρία θέμα «απαγόρευσης των διαδηλώσεων στο κέντρο της Αθήνας»...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Για τους κυβερνώντες μιλάμε, που μας «πουλάνε» ότι δίνουν μεγάλο αγώνα στην Κομισιόν για την έγκριση του κονδυλίου των 500 εκατομμυρίων ευρώ.

Αν οι ίδιοι θεωρούν ότι ...χρωστάμε στις Βρυξέλλες και τους έχουμε και υποχρέωση δε σημαίνει ότι και ο ελληνικός λαός (ιδίως οι αγρότες) έχει την ίδια άποψη.

Ας μπουν κάποτε στον κόπο να κάνουν μια σοβαρή αποτίμηση σχετικά με το τι μας έδωσε και τι δώσαμε στην Ευρωπαϊκή Ενωση όλα αυτά τα χρόνια που είμαστε μέλος της.

Εκεί πολλά θα αποκαλυφθούν και θα καταπέσουν διάφοροι «μύθοι». Ανάμεσά τους κι εκείνος που λέει ότι οι αγρότες ζουν χάρη στην ...ελεημοσύνη των Βρυξελλών και στα προγράμματά της.

Γιατί δε «μετράει» μόνο τι κάνει η ΕΕ. Είναι και το πόσα δεν έχει αφήσει την Ελλάδα να κάνει λόγω του «διεθνούς καταμερισμού» (που γίνεται με γνώμονα τα συμφέροντα των πολυεθνικών και όχι των λαών).

Τι να πρωτοπεί κανείς; Για τα εγγειοβελτιωτικά έργα; Την ανάπτυξη συνεταιριστικών και δημόσιων επιχειρήσεων στη γεωργία και στη διατροφή που ...απαγορεύονται λόγω της «απελευθέρωσης αγορών»; Την ενίσχυση της κτηνοτροφίας και της αλιείας;

Πώς νομίζετε έχουμε καταντήσει μια χώρα που σε λίγο θα εισάγει μαζικά ακόμη και ...ελαιόλαδο;

ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΕΜΕΝΑΝ απέξω. Για την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ λέμε που είπε το ...μεγάλο «ναι» στο διάλογο του Αρη Σπηλιωτόπουλου για την Παιδεία.

Μάλιστα, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλος, δήλωσε ότι πολύ θα επιθυμούσε την ύπαρξη μιας έδρας συνδικαλισμού σε ένα ελληνικό πανεπιστήμιο. Δεν ξέρουμε αν θέλει να την αναλάβει και ο ίδιος...

Ομως, μόνο έδρα συνδικαλισμού δε θα είναι. Εδρα κοινωνικού εταιρισμού ίσως...

Γρηγοριάδης Κώστας

Γρηγοριάδης Κώστας

Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος εκφράζοντας την ηγεσία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης είχε χαρακτηρίσει «έκνομα» τα μπλόκα των αγροτών, στη συνέντευξή του έκανε λόγο για «αποτυχία» της κυβέρνησης που δεν κατάφερε να εμποδίσει τους αγρότες της Κρήτης να έρθουν στον Πειραιά, αναφέροντας: «Γιατί τους άφησε και ήρθαν στην Αθήνα με τα τρακτέρ τους; Επρεπε στο Ηράκλειο να τους πει "όχι", δε θα μπείτε στο καράβι (...) Δηλαδή, με τον ίδιο τρόπο οι αγρότες μπορούσαν να κάνουν - οι οποιοιδήποτε εξεγερμένοι για οποιοδήποτε λόγο - στην Κρήτη ό,τι θέλουν, αυτό είπε ο κ. Μαρκογιαννάκης»!! Μετά από αυτές τις... χρήσιμες κατασταλτικού χαρακτήρα επισημάνσεις του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΠΑΣΟΚ - χωρίς μάλιστα την παραμικρή αναφορά στα προβλήματα της μικρομεσαίας αγροτιάς - μπορεί εύκολα να αντιληφθεί κανείς ότι η επίσκεψη του Γ. Παπανδρέου στο λιμάνι του Πειραιά μόνο για την αγωνία του ΠΑΣΟΚ για τα αιτήματα του αγροτικού κόσμου της Κρήτης δεν έγινε.

Από την υπογραφή «Ο διαπορών» συνοδεύεται ένα από τα χτεσινά σχόλια στην εφημερίδα «Αυγή», σχετικά με τον τρόπο που ο «Ριζοσπάστης» παρουσίασε την κατασταλτική επίθεση της κυβέρνησης σε βάρος των αγροτών από την Κρήτη, την περασμένη Δευτέρα στο λιμάνι του Πειραιά. Το περιεχόμενο ωστόσο του σχολίου σε καμιά περίπτωση δε δικαιολογεί το ψευδώνυμο που επέλεξε ο συγκεκριμένος συντάκτης, που κατηγορεί τον «Ρ» ότι δεν έγραψε στο πρωτοσέλιδό του για την επίθεση. Ο συντάκτης της «Αυγής» θα ήταν «στα κιλά του» αν υπέγραφε το σχόλιο με το ψευδώνυμο «Ο πρεσβύωψ», ή «Ο μη γνωρίζων ανάγνωση». `Η «Ο διαβάζων που δεν καταλαβαίνει». Γιατί δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός ότι δεν είδε στο πρωτοσέλιδο του «Ρ» με παχιά μαύρα γράμματα και βούλα την αναγγελία του θέματος, με τον τίτλο «Το ΚΚΕ καταγγέλλει την επίθεση των δυνάμεων καταστολής στους αγρότες της Κρήτης». Είναι αυτό που λέμε: Η πολλή αντικομμουνιστική εμπάθεια οδηγεί (τουλάχιστον) στην τύφλωση...

Ξαναχτύπησε από το «ΒΗΜΑ» ο γνωστός αρθρογράφος που έχει αναλάβει εργολαβικά την κατασυκοφάντηση και το προβοκάρισμα των λαϊκών αγώνων. Ξεκινώντας με μια υποκριτική «ανησυχία» ότι «η κοινωνία μας χάνει το μέτρο και στη διαμαρτυρία και στην καταστολή», σαφέστατα τάσσεται υπέρ της καταστολής, καθώς, όπως υποστηρίζει, η διαμαρτυρία και καταστολή πάνε μαζί. Ταυτόχρονα, αποκαλύπτει αυτό που είναι η πραγματική του ανησυχία, που ο ίδιος αποκαλεί «νέα αντίληψη των κοινωνικών αγώνων». Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, «η βασιμότητα των αιτημάτων επιβεβαιώνεται από την ένταση της διαμαρτυρίας και η ένταση της διαμαρτυρίας προκύπτει από την καταστολή που θα προκαλέσει». Μέλημά του είναι να αποστειρώσει την κοινωνία από τους αγώνες και τις διεκδικήσεις - εξάλλου είναι γνωστή η αλλεργία του απέναντι σε κάθε λαϊκή διεκδίκηση - και να σπρώξει στο περιθώριο οποιαδήποτε αγωνιστική δράση ως υπόθεση κάποιων δήθεν «ακτιβιστών». Βέβαια, τα παραπάνω δεν είναι τυχαία, πρόκειται για μέρος μιας γενικευμένης επίθεσης εκ μέρους της αστικής τάξης, των οργάνων της και των προπαγανδιστικών μηχανισμών της ενάντια στο λαϊκό κίνημα και στους λαϊκούς αγώνες. Εχουν εξαπολύσει ένα είδος «προληπτικού πολέμου» για να καταστείλουν τις αντιδράσεις απέναντι στην επίθεση που ήδη έχει ξεκινήσει κατά των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων στο όνομα της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης.