Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, το 90%, όσων έχουν εισόδημα μέχρι 500 ευρώ το μήνα, το 84,1% όσων το εισόδημα κυμαίνεται από 500 έως 1.000 ευρώ και το 82,1% όσων έχουν εισόδημα από 1.000 έως 2.000 ευρώ το μήνα, δηλώνουν ότι δεν μπορούν ούτε θα ρισκάρουν να αγοράσουν σπίτι τα επόμενα δύο χρόνια. Ιδιαίτερα, μάλιστα, όσους έχουν εισόδημα από 500 έως 1.000 ευρώ το μήνα, τους ...τρομοκρατεί και μόνο η ιδέα να πάρουν δάνειο για την αγορά σπιτιού.
Και πώς να τολμήσουν και να σκεφτούν οι εργαζόμενοι να βάλουν το «κεφάλι τους στον ντορβά» για να αγοράσουν σπίτι, όταν η κυβερνητική πολιτική και οι συλλογικές συμβάσεις που υπογράφει η ηγεσία της ΓΣΕΕ για αυξήσεις μικρότερες του 1 ευρώ, τους έχουν αναγκάσει να δυσκολεύονται να αγοράσουν ακόμη και τα αγαθά πρώτης ανάγκης για να ζήσουν;
Και βέβαια, εδώ και δεκαετίες οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ καμία μέριμνα για τη λαϊκή κατοικία δεν έχουν πάρει, αφήνοντας την υπόθεση να τη διαχειρίζεται αποκλειστικά η «ελεύθερη αγορά» των μεγαλοεργολάβων και των τραπεζών...
Με αφορμή τις μεγάλες εκπτώσεις που γίνονται παραδοσιακά αυτήν την εποχή στις ΗΠΑ, πολύ δε περισσότερο εν μέσω βαθιάς οικονομικής κρίσης, η κατάσταση μπορεί να φτάσει στα άκρα. Στη μητρόπολη του καπιταλισμού για την αγορά ακόμη και ενός παιχνιδιού μπορεί να συμβεί και φονικό. Οπως αυτό που συνέβη πριν μερικές μέρες σε ένα κατάστημα της αλυσίδας καταστημάτων «Toys R Us) στην Καλιφόρνια, όπου δύο πελάτες σε διένεξή τους τράβηξαν όπλο και πυροβολήθηκαν. Ακόμα πιο άδοξο θάνατο βρήκε ο άτυχος 34χρονος υπάλληλος ασφαλείας που κυριολεκτικά ποδοπατήθηκε από πλήθος ανυπόμονων πελατών, που προσπαθούσαν να μπουν σε κατάστημα της αλυσίδας «Wal - Mart». Η αποκτήνωση του ανθρώπου, ως άλλη μια πλευρά της κρίσης του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος, έρχεται δυστυχώς στο προσκήνιο.
Τη μείωση των χρεώσεών τους από την Πρωτοχρονιά ανακοίνωσαν οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας «COSMOTE» και «VODAFONE», προαναγγέλλοντας, μάλιστα με πανομοιότυπες ανακοινώσεις, ότι από την αλλαγή αυτή οι συνδρομητές θα ωφεληθούν κατά 20,7%.
Στην ουσία, βέβαια, η ...γαλαντομία των εταιρειών είναι επίπλαστη, αφού οι υπηρεσίες κινητής τηλεφωνίας στην Ελλάδα, σε σύγκριση με τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, κοστίζουν πανάκριβα στους συνδρομητές. Ετσι, αφού οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας στη χώρα μας θησαυρίζουν επί χρόνια καταληστεύοντας τους συνδρομητές, κάπου κάπου υποχρεώνονται να προχωρούν και σε ορισμένες μηδαμινές μειώσεις για «τα μάτια του κόσμου». Και, φυσικά, τα μονοπώλια στο «χρυσοφόρο» κλάδο της κινητής τηλεφωνίας δεν αποφασίζουν τις όποιες μειώσεις για να ωφελήσουν τους συνδρομητές, όπως ανειλικρινώς ισχυρίζονται οι εκπρόσωποι τους. Ουδόλως νοιάζονται οι επιχειρηματίες για τους «καταναλωτές», αφού μοναδικό μέλημά τους είναι η αύξηση της κερδοφορίας της επιχείρησής τους. Απλά, κάθε απόφαση που αφορά σε μειώσεις τιμολογίων εντάσσεται στον «επιχειρηματικό πόλεμο», που αποσκοπεί στην προσέλκυση πελατών και τη γιγάντωση των κερδών.
Την πρότασή της να αποκτήσουν οι δήμοι φορολογική εξουσία επανέλαβε η ΚΕΔΚΕ, στο ετήσιο συνέδριό της που ολοκληρώθηκε την προηγούμενη βδομάδα. Στο όνομα μάλιστα της δημοσιονομικής αυτοτέλειας των δήμων, η ΚΕΔΚΕ επαναφέρει το αίτημα η κρατική επιχορήγηση που λαμβάνουν σήμερα οι ΟΤΑ να μετεξελιχθεί σε «επιχορήγηση εξισορρόπησης» προς αυτούς που έχουν περιορισμένες δημοσιονομικές δυνατότητες... Δηλαδή, προς αυτούς τους δήμους που δεν μπορούν να μαζέψουν αρκετά από τους φόρους για να λειτουργήσουν.
Η κατεύθυνση είναι προφανής, να απαλλαγεί το κράτος από το κόστος κάλυψης δαπανών και αυτό με τη σειρά του να μεταφερθεί στους εργαζόμενους. Αλλωστε, σε απόλυτη σύμπνοια, οι ηγεσίες της ΚΕΔΚΕ (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ) και οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις επέβαλαν ένα καθεστώς περιορισμένης κρατικής χρηματοδότησης προς τους δήμους, δημιούργησαν το θεσμικό πλαίσιο για τη δυνατότητα συνεργασίας με το ιδιωτικό κεφάλαιο και ξεπουλήματος σε αυτό, έργων και υπηρεσιών, προώθησαν κοινωνικά προγράμματα με ημερομηνία λήξης, συναίνεσαν στη μερική απασχόληση και τις συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού τομέα.
Ο ένας ήταν αναρμόδιος. Ο δεύτερος υπέγραψε απλά κάτι γνωμοδοτήσεις που του φέρανε. Ο τρίτος δε θυμάται καλά. Ο τέταρτος ήθελε απλά να μετακομίσει το υπουργείο του. Ο πέμπτος περαστικός ήταν, είδε φως και μπήκε.
Πέτυχαν το φαινομενικά ακατόρθωτο. Να είναι σε αυτή την εξεταστική λιγότερο χρήσιμοι και από τους δημοσιογράφους που κατέθεσαν.
Αφησαν ο καθένας την ...μπηχτή του, όμως γενικώς το νόημα είναι ότι κακώς ενοχλήθηκαν για το θέμα.
Ο κόσμος τώρα που ακούει πού μπορεί άραγε να καταλήξει; Μάλλον στο ότι η παραχώρηση της Βιστωνίδας και η ανταλλαγή με το ολυμπιακό ακίνητο έγινε από τον ...«αυτόματο πιλότο».
Ηταν κάτι κατώτεροι υπάλληλοι που κάνανε τα δικά τους, κυκλοφορούσαν και οι καλόγεροι από γραφείο σε γραφείο (κατά προτίμηση υπουργικό) και μέσα στο όλο χαμό ...πάνε τα οικόπεδα.
Τέτοια σαφήνεια και τόσο ...άπλετο φως στην υπόθεση. Οπως άλλωστε μας είχαν υποσχεθεί.
Σε ένα σημείο πάντως μπορούμε να δούμε κάποια αλήθεια. Στο ότι υπάρχει ένας ...«αυτοματισμός» στην όλη υπόθεση.
Μόνο που δεν είναι ...γενικός και αόριστος. Εχει συγκεκριμένο όνομα: Αγοραπωλησίες γης περιουσίας του ελληνικού λαού. Αυτός, δηλαδή, ο «αυτοματισμός» που υπηρέτησαν με τον καλύτερο τρόπο και οι «μπλε» και οι «πράσινοι».
Και κάθε άλλο παρά έχει σταματήσει να λειτουργεί. Το πόσες εκτάσεις που ανήκουν σε μονές αλλάζουν χέρια τη στιγμή που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, καλύτερα να μην το συζητάμε.
Γιατί: 180.000 περίπου παιδιά με αναπηρίες ή μαθησιακές δυσκολίες βρίσκονται εκτός ειδικής εκπαίδευσης. 700 μαθητές που είναι εγγεγραμμένοι στα ειδικά σχολεία στην Αττική από την αρχή της σχολικής χρονιάς δεν μπορούν να πάνε για μάθημα γιατί δεν υπάρχουν τα απαραίτητα μεταφορικά μέσα. Η όποια λύση δίνεται - τελικά και μετά από «εγκλεισμό» των μαθητών στα σπίτια τους - εφαρμόζεται από το νέο έτος, πρόχειρα, με ακατάλληλα μέσα και ωφελεί τους ιδιώτες που θα αναλάβουν τη μεταφορά... Ο υπουργός Παιδείας επαίρεται για την εφαρμογή της υποχρεωτικότητας της ειδικής αγωγής τη στιγμή που έχει ήδη αποκαλυφθεί ότι δεν υπάρχουν οι απαραίτητες υποδομές και πως με αυτόν τον τρόπο μεταφέρονται πρόσθετα οικονομικά βάρη στις πλάτες των γονιών.
Ας μην προσπαθεί λοιπόν ο υπουργός Παιδείας να βρει ευθύνες στο «κοινωνικό σύνολο» για την «ανάπτυξη θετικών στάσεων απέναντι στην "κατάσταση" της αναπηρίας». Οι ευθύνες για τα παιδιά που δεν έχουν πρόσβαση στη μόρφωση και την ειδική αγωγή, για τους νέους ανάπηρους που δεν έχουν πρόσβαση στη δουλειά, είναι όλες ευθύνες της άρχουσας τάξης και της κυβέρνησης. Γιατί πολύ απλά δεν τους ενδιαφέρουν οι ανάπηροι και τα προβλήματά τους...
«Η Διπλή Ανάπλαση αποκτά μέγιστη σημασία δημοσίου οφέλους, αφού για την υλοποίησή της θα απασχοληθούν επί δύο χρόνια περίπου 2.000 εργαζόμενοι (οικογένειες), σε μια εποχή οικονομικής ύφεσης και ανεργίας». Αυτά είπε προχτές ο δήμαρχος Αθήνας Νικήτας Κακλαμάνης, σε μια προσπάθεια να υπερασπιστεί την εμπορευματοποίηση εκατοντάδων στρεμμάτων στον Ελαιώνα και την παράδοσή τους στα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Η πραγματικότητα, βέβαια, είναι διαφορετική. Αν ο δήμαρχος Αθήνας κόπτεται τόσο πολύ για την ανεργία και τις θέσεις εργασίας, καλό θα ήταν να ψάξει για υπαίτιους στις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Η προώθηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, της μερικής απασχόλησης, των προγραμμάτων «stage», η διεύρυνση της ανεργίας, η φτώχεια κλπ., είναι έργο των πολιτικών του δικομματισμού, που ειδικά στην Αυτοδιοίκηση είχαν και την αποφασιστική συμβολή των δυνάμεων του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Πόσο δε μάλλον, όταν, υπέρμαχος αυτών των πολιτικών έχει σταθεί και ο ίδιος ο δήμαρχος - ως εξέχον στέλεχος της πρώτης κυβέρνησης της ΝΔ...
«Δεν αντέχει η ελληνική οικονομία να κάνει πάλι πολιτική (σ.σ. παροχών) με δανεικά». Το αιώνιο παραμύθι αναμασάει μονότονα η κυβερνητική προπαγάνδα, με πρώτο και καλύτερο τον Γ. Αλογοσκούφη, κάθε φορά που βρίσκεται αντιμέτωπη με τη λαϊκή δυσαρέσκεια και το αμείλικτο ερώτημα τι θα κάνει για τη στήριξη του εργατικού και λαϊκού εισοδήματος. Μπορεί να ακούγεται αγέρωχη η παραπάνω «απάντηση», ωστόσο δεν παύει να είναι ένα τερατώδες ψέμα. Οι γαλαζοπράσινες κυβερνήσεις κατέφευγαν στο δανεισμό είτε για να σώσουν τις μεγάλες επιχειρήσεις που είχαν χρεοκοπήσει αναλαμβάνοντας τα «χρέη» τους είτε για εξοπλισμούς που υπηρετούν τις ΝΑΤΟικές ανάγκες, είτε, όπως τώρα, για τη «θωράκιση» του τραπεζικού συστήματος... Αυτός είναι ο λόγος που ο δανεισμός της χώρας έχει φτάσει σήμερα σε δυσθεώρητα ύψη ώστε να χρειάζονται 53 δισ. ευρώ το 2009 για να καλύψει τις δανειακές ανάγκες της. Σε καμία περίπτωση πάντως δεν κατέφυγαν στο δανεισμό για να κάνουν κοινωνική πολιτική. Οι εργαζόμενοι έπαιρναν κάθε χρόνο ένα ελάχιστο μερίδιο από τον εγχώριο παραγόμενο πλούτο, με αποτέλεσμα οι μισθοί να χάνουν διαρκώς έδαφος έναντι των κερδών στη συνολική κατανομή.
Η κάλυψη του πλάνου την πρώτη μέρα έναρξης της εξόρμησης κατά 23,02% αποδεικνύει τις μεγάλες δυνατότητες που υπάρχουν αυτή η μάχη να κερδηθεί. Αρκεί να δοθεί με την αποφασιστικότητα, που απαιτεί το ολοένα και πιο πλατύ άνοιγμα στις λαϊκές δυνάμεις. Με εμπιστοσύνη στους ανθρώπους του μόχθου, που χρόνια τώρα στηρίζουν το ΚΚΕ, αναγνωρίζοντας σ' αυτό έναν συνεπή μαχητή των δικών τους δίκιων, σε όλους όσοι βρεθήκαμε σε κάθε μετερίζι του αγώνα στην πρώτη γραμμή, σε όλους όσοι αναζητούν διέξοδο σε αντίθεση με τη σημερινή πραγματικότητα, ανεξάρτητα αν συμφωνούν σε όλα με το ΚΚΕ. Αλλωστε, το κύρος του Κόμματος είναι ψηλά στη συνείδηση πλατιών δυνάμεων που προσδοκούν από μας, αλλά πρέπει να τις βρούμε, να μιλήσουμε μαζί τους, να τους ανοίξουμε το δρόμο συσπείρωσης με την πολιτική του ΚΚΕ, ενίσχυσής του και οικονομικής μαζί.