Σε ποιες νέες ευκαιρίες, άραγε, αναφέρονται; Στα διάφορα προγράμματα περιστασιακής βραχύχρονης απασχόλησης και μέσω stage, που περισσότερα οφέλη για τις επιχειρήσεις παρά στους νέους εξασφαλίζουν; Στην ανεργία, που χτυπά πρώτα τους νέους; Στις ελαστικές σχέσεις εργασίας, χωρίς προοπτική, χωρίς δικαιώματα, με μισθούς πείνας; Με ποια εφόδια θα βγουν οι νέοι στην αγορά εργασίας μετά από μία Παιδεία και, ιδιαίτερα, ένα λύκειο αποκλειστικά προσανατολισμένο στις πανελλαδικές εξετάσεις, με την ανυπαρξία - και όχι τυχαία - δημόσιων δωρεάν υψηλού επιπέδου σχολών επαγγελματικής εκπαίδευσης μετά το λύκειο;
Οι νέοι δε χρειάζονται ψέματα, ωραιοποιήσεις της αντιλαϊκής πολιτικής και αυταπάτες. Χρειάζονται εφόδια για τη ζωή, ελευθερία στη σκέψη και τη συνείδηση, για να διεκδικήσουν μέσα από την ομορφιά του αγώνα το μέλλον που τους ανήκει. Και που δε χωρά στα καλούπια των εργασιακών σχέσεων - λάστιχο, στη μισή δουλειά και τη μισή ζωή.
Στην Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (ΕΕΤΤ) μεταφέρεται η «κόντρα» του ΟΤΕ και της εταιρείας «Altec Telecoms», μετά την απόφαση του ΟΤΕ να προχωρήσει στην προσωρινή διακοπή κυκλωμάτων διασύνδεσης της ιδιωτικής εταιρείας, λόγω ληξιπρόθεσμων οφειλών. Στο πλαίσιο αυτό, κλήθηκαν σε ακρόαση από την ΕΕΤΤ οι εκπρόσωποι του ΟΤΕ και της «Altec», προκειμένου η αρμόδια αρχή να εξετάσει την αναγκαιότητα ή μη λήψης ασφαλιστικών μέτρων κατά της απόφασης του ΟΤΕ.
Σημειώνεται ότι οι αντιπαραθέσεις των λεγόμενων εναλλακτικών παρόχων με τον ΟΤΕ είναι συχνές και επαναλαμβανόμενες. Πρόκειται φυσικά για αντιπαραθέσεις που εντάσσονται στον οξυμένο «επιχειρηματικό πόλεμο», ο οποίος όλο και... αγριεύει στη χρυσοφόρα ελληνική τηλεπικοινωνιακή αγορά, με ετήσιο τζίρο άνω των 10 δισ. ευρώ.
Η ουσία πάντως είναι ότι τα μόνιμα θύματα από τους κάθε λογής «επιχειρηματικούς πολέμους» είναι πρωτίστως οι εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις, καθώς και οι συνδρομητές, δεδομένου του γεγονότος ότι μοναδική επιδίωξη όλων των εταιρειών, συμπεριλαμβανομένου και του ιδιωτικοποιημένου πλέον ΟΤΕ, με όλες αυτές τις κινήσεις και τους ...διαγκωνισμούς, είναι η αύξηση των μεριδίων τους στην αγορά - και κατά συνέπεια η αύξηση των υπερκερδών τους.
Με ...στατιστικά προσπάθησε ο υπουργός Παιδείας να αποδείξει το μέγεθος της ...διαβούλευσης, που προηγήθηκε του νομοσχεδίου για την Ειδική Αγωγή. «Ενα σχέδιο το οποίο προέκυψε μετά από μία εποικοδομητική διαβούλευση, όπου συμμετείχαν περίπου 1.200 άτομα ή φορείς. Το 90% των προτάσεων, που κατατέθηκαν, υιοθετήθηκαν», όπως είπε χαρακτηριστικά προχτές.
Αν θέλει κάποιος να μιλήσει με αριθμούς για τον ευαίσθητο χώρο της Ειδικής Αγωγής, καλό είναι αυτοί να αφορούν το ποσοστό των παιδιών που βρίσκονται εκτός κάθε είδους δομής Ειδικής Αγωγής και που υπολογίζονται σε περισσότερα από 180.000. Για εκείνα που δε συνεχίζουν στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, για το πόσες οικογένειες υφίστανται οικονομική αφαίμαξη όταν ψάχνουν στους ιδιώτες υπηρεσίες αποκατάστασης και εκπαίδευσης. Τα παραπάνω είναι αποτελέσματα της πολιτικής του «λιγότερου Δημοσίου», της ιδιωτικοποίησης - εμπορευματοποίησης, των ταξικών φραγμών. Μιας πολιτικής ταξικής, βάρβαρης, την οποία υπηρετεί και προχωρά ένα βήμα παραπάνω και το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας.
Στη βάση της πολιτικής υποχρηματοδότησης της ανώτατης εκπαίδευσης και της ανύπαρκτης φοιτητικής μέριμνας, αναπτύσσονται περαιτέρω μια σειρά μπίζνες. Οι φοιτητικές εστίες - όπου αυτές υπάρχουν - δεν επαρκούν για την κάλυψη των αναγκών στέγασης και οι φοιτητές αναγκάζονται να νοικιάζουν διαμερίσματα, γκαρσονιέρες, στούντιο...
Στο ...χορό της ενοικίασης, μπαίνουν και ορισμένα πανεπιστήμια που αντί να διεκδικήσουν την ανέγερση φοιτητικών εστιών ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες στέγασης των φοιτητών που σπουδάζουν μακριά από την οικογένειά τους, αναρτούν στις ιστοσελίδες τους αγγελίες ενοικίασης διαμερισμάτων... Δίνουν δηλαδή «χώρο» στους ιδιοκτήτες ακινήτων για να δημοσιεύουν τις αγγελίες τους.
Μάλιστα, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ακινήτων (ΠΟΜΙΔΑ) με δελτίο Τύπου «ζητά από όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας μας να επιδείξουν στοιχειώδη σεβασμό στους πρωτοετείς φοιτητές τους, ιδρύοντας γραφεία στέγασης στις φοιτητικές τους λέσχες, ή έστω ειδικές ιστοσελίδες προβολής της προσφοράς και ζήτησης»! Να γίνουν δηλαδή τα πανεπιστήμια «μεσίτες» και να προβάλλουν τις αγγελίες των ιδιοκτητών ακινήτων (που εξασφαλίζουν με αυτόν τον τρόπο σταθερή φοιτητική πελατεία)...
Το ΚΚΕ, βέβαια, είχε προειδοποιήσει από τότε ότι η είσοδος της Ελλάδας στην ΟΝΕ μόνο νέα δεινά θα προκαλούσε στον ελληνικό λαό. Θέση, την οποία επιβεβαιώνουν κάθε μέρα τα ίδια τα γεγονότα.
Επιμένει ωστόσο μέσα από τέτοιες εκτιμήσεις να «πιπιλίζει» το μυαλό των εργαζόμενων ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά. Θα μπορούσε δηλαδή, αυτή η ΕΕ του κεφαλαίου να παίξει άδολα ρόλο υπέρ των λαών και των εργαζομένων στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα, σαν αντίπαλο δέος στις ΗΠΑ. Τα ίδια έλεγε ο ΣΥΝ και την περίοδο της επέμβασης στο Ιράκ και νωρίτερα κατά το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, όταν «οι κυβερνήσεις της ειρήνης» (!) όπως τις κατονομάζει, έπαιρναν (και παίρνουν) μέρος στην παγκόσμια μοιρασιά της λείας, δολοφονώντας λαούς.
Αυτό το λύκο προσπαθεί να εξωραΐσει στα μάτια των εργαζομένων ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, καλλιεργώντας συνειδητά την αυταπάτη ότι μπορεί να γίνει αρνάκι. Κάπως έτσι συμβάλει - στο μέτρο που του αναλογεί - στο να συγκαλύπτεται η ρίζα του προβλήματος και τα πραγματικά αίτια του κάθε πολέμου, που δεν είναι άλλα από τον ανταγωνισμό ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, μια από τις οποίες είναι και η ΕΕ. Με άλλα λόγια, η θέση του δεν μπορεί παρά να απλώνει βούτυρο στο ψωμί των ιμπεριαλιστών...
Μίλησε και η Οικονομική Κοινωνική Επιτροπή (ΟΚΕ) - ο γνωστός μηχανισμός του κοινωνικού εταιρισμού - για την ακρίβεια. Και τις μας είπε; Αναμάσησε αυτά που λέει η κυβέρνηση, οι βιομήχανοι, οι μεγαλοεπιχειρηματίες. Αφού, λοιπόν, καταγράφουν τους «διεθνείς παράγοντες», το γνωστό τους άλλοθι, αρχίζουν και μπαίνουν στα βαθιά. Φταίει, λέει, για την ακρίβεια ότι δε λειτουργεί ο ανταγωνισμός, ότι υπάρχει ανορθολογική αύξηση στα αγαθά κοινής ωφέλειας και πως οι διοικητικές παρεμβάσεις δυσχεραίνουν τον ανταγωνισμό...
Μόνο που η ακρίβεια, οι «κάθετες συμφωνίες» και οι «εναρμονισμένες πρακτικές», τις οποίες καταγγέλλει η ΟΚΕ, δεν είναι καταστρατήγηση του ωραίου και ελεύθερου ανταγωνισμού που δήθεν θα έπρεπε να υπάρχει, αλλά είναι το αποτέλεσμα του ανταγωνισμού. Δεν υπάρχει «καλός» ανταγωνισμός, ο οποίος δήθεν υπονομεύεται από κάποιους, όπως ισχυρίζεται η ΟΚΕ. Το αντίθετο, ο ανταγωνισμός οδηγεί αργά ή γρήγορα σε κυριαρχία ορισμένων ομίλων που είναι σε θέση να επιβάλουν και τις «εναρμονισμένες πρακτικές» και να ωφελούνται από τη «δεσπόζουσα θέση» που έχουν κατακτήσει μέσω αυτού του ανταγωνισμού. Οχι, για την ακρίβεια δε φταίει ούτε η κερδοφορία των μεγάλων εμπορικών και βιομηχανικών ομίλων, ούτε οι χαμηλοί και εξευτελιστικοί μισθοί, ούτε το γεγονός ότι όλα τα κοινωνικά αγαθά και υπηρεσίες ιδιωτικοποιούνται και οι εργαζόμενοι πληρώνουν αδρά για κάθε τους ανάγκη.
Και βέβαια στα μέτρα που προτείνει η ΟΚΕ δεν είναι τίποτα άλλο απ' αυτά που προτείνουν οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι και πίσω από τα οποία προσπαθεί να κρύψει τις ευθύνες της η κυβέρνηση. Ιδού μερικές από τις προτάσεις: «Ενίσχυση της λειτουργίας της Επιτροπής Ανταγωνισμού», «Ενίσχυση της καταναλωτικής συνείδησης» ...και άλλα παραμύθια. Ε, σε αυτά τα παραμύθια που σερβίρονται τόσο προκλητικά συμμετέχουν και οι εκπρόσωποι της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ - είναι μέλος της ΟΚΕ - που κατά τ' άλλα καλεί τους εργαζόμενους να διαδηλώσουν κατά της ακρίβειας. Η υποκρισία περισσεύει!
Η ηγεσία του υπουργείου Απασχόλησης θριαμβολογεί ότι «έλυσε» και τα προβλήματα των 90 περίπου εργαζόμενων της «ΒΙΑΜΥΛ», οι οποίοι από τις 30 του Σεπτέμβρη (οπότε και κλείνει το εργοστάσιο) θα προστεθούν στους χιλιάδες ανέργους που σπέρνει διαχρονικά η πολιτική ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Μετά από συνάντηση με το σωματείο, η υφυπουργός Απασχόλησης Σ. Καλατζάκου και ο διοικητής του ΟΑΕΔ Γ. Βερναδάκης ανακοίνωσαν πρόγραμμα επιδότησης των επιχειρήσεων που θα απασχολήσουν τους άνεργους με 36 ευρώ ημερησίως και για 4 χρόνια. Επίσης θα επιδοτήσουν όσους θέλουν να δημιουργήσουν επιχείρηση με 30.000 ευρώ και με δυνατότητα επιδότησης δυο ατόμων ως εταίρων (με επιδότηση 60.000 ευρώ). Ταυτόχρονα, όπως δήλωσε η υφυπουργός, οι υπηρεσίες του ΟΑΕΔ στη Θεσσαλονίκη ψάχνουν να βρουν επιχειρήσεις για να «κλείσουν» δουλειές στους ανέργους, εξασφαλίζοντας την «ησυχία» τους για 4 χρόνια, με το αζημίωτο βέβαια, αφού οι επιχειρηματίες θα πληρώνονται με ζεστό χρήμα των εργαζόμενων, εξασφαλίζοντας τζάμπα εργατική δύναμη.
Επιβεβαιώνεται για ακόμα μια φορά ότι το υπουργείο Απασχόλησης και οι υπηρεσίες του, εκτός από μάγειρες των στατιστικών στοιχείων για την ανεργία, εξελίσσονται και σε ικανότατους πλασιέ ανέργων. Μπορεί τα εργοστάσια στη χώρα να κλείνουν το ένα πίσω από το άλλο, οι λίστες ανεργίας συνεχώς να μακραίνουν, το δικαίωμα στη σταθερή και πλήρη εργασία να χτυπιέται ανελέητα, οι επιχειρηματίες όμως κερδίζουν. Αυτό είναι άλλωστε που ενδιαφέρει και την κυβέρνηση.