Καταιγιστικός σ' αυτά που μας είπε ήταν ο Χρήστος Καραγιαννίδης, πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Σαπών. Αναφερόμενος συνολικά στην αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ θα τονίσει: Πρόκειται για μια πολιτική που περιορίζει τις καλλιέργειες και τις τιμές και ανεβάζει στα ύψη το κόστος. Εργα υποδομής στην αγροτική οικονομία δε γίνονται. Δεν έγιναν τα φράγματα Δαρμένης Ιασίου - Κασσιτερού και της περιοχής Χαμηλού. Μόνο θεωρία μας σερβίρουν οι κυβερνήσεις και οι πολιτευτές τους. Ετσι, η αγροτική οικονομία συρρικνώνεται αντί να αναπτύσσεται, όπως δείχνει και το μεγάλο ποσοστό μετανάστευσης στην περιοχή. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα με τα δέκα σχολεία που έκλεισαν στην περιοχή Σαπών... Οσο για τη βιομηχανική περιοχή που υποτίθεται ότι έφτιαξαν, πήρε ο Εμφιετζόγλου δισεκατομμύρια επιδότηση και 300 στρέμματα οικόπεδα για επέκταση, αλλά, τελικά, από τα 300 άτομα που θα απασχολούνταν απασχολούνται μόλις 8!

Τώρα, καταλήγει, μας μιλούν για ανάπτυξη της περιοχής και εννοούν τη δημιουργία, από πολυεθνική, εργοστασίου για παραγωγή χρυσού, με τις ευλογίες της κυβέρνησης βέβαια. Αφού μας ξεκλήρισαν με τις καλλιέργειες, τώρα θέλουν να μας ξεπαστρέψουν, τελείως, να μετατρέψουν τον τόπο μας σε κρανίου τόπου με το εργοστάσιο χρυσού και τη μόλυνση της περιοχής που θα την κάνει ακατοίκητη. Αλλά αυτό δε θα το επιτρέψουμε, υπογραμμίζει ο Χρ. Καραγιαννίδης, εκφράζοντας την ομόθυμη απόφαση των κατοίκων της περιοχής. Αξίζει να αναφερθεί σχετικά ότι οι κάτοικοι της περιοχής συγκεντρώνουν υπογραφές και συγκρότησαν Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα ενάντια στην εγκατάσταση της επιχείρησης χρυσού.

Άπό τη συζήτηση του «Ρ» με τον κοινοτάρχη Κέχρου.

Ενα μικρό οδοιπορικό δύο ημερών στα χωριά του νομού, αρκεί για να πείσει και τον πιο κακόπιστο ακόμη για τις εγκληματικές ευθύνες των κυβερνήσεων, που οδηγούν τον τόπο σε πλήρη μαρασμό και τους κατοίκους της περιοχής στην απόγνωση και τη φυγή. Αυτή η θλιβερή πραγματικότητα υπογραμμίζει, όχι μόνο τις ευθύνες των κομμάτων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που κυβέρνησαν αυτόν τον τόπο τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά επιβεβαιώνει ότι απαιτούνται άλλες προϋποθέσεις, άλλη αγροτική πολιτική για την ανάπτυξη της περιοχής προς όφελος των ανθρώπων του μόχθου, πολιτική, που δε θα υπακούει και δε θα υποτάσσεται στις επιλογές της ΕΕ και τις εντολές του μεγάλου κεφαλαίου. Οτι χρειάζεται μια πολιτική φιλολαϊκή ενάντια στα μεγάλα συμφέροντα, που υπηρετούν η σημερινή κυβέρνηση και τα κόμματα του δικομματισμού, για να αναπτυχθεί και η Θράκη.

Από τις συζητήσεις του «Ρ» με τους κατοίκους χωριών στον κάμπο των Σαππών

Από την άλλη, όπως μας λέει ο πρόεδρος της κοινότητας Απτουραχίμ Μεμέτ, οι κάτοικοι δεν μπορούν και να καλλιεργήσουν στα λίγα, ελάχιστα καλλιεργήσιμα στρέμματα που έχουν καπνό, αν και στην περιοχή τους παράγεται άριστης ποιότητας προϊόν. Μόλις 70 τόνοι είναι η ποσότητα που τους επιτρέπουν να παράγουν, ενώ αυτοί οι άνθρωποι θα έπρεπε να πριμοδοτούνται για να μείνουν εκεί που είναι... Αντί αυτών, η κυβέρνηση προτείνει την καλλιέργεια αρωματικών φυτών (μέντας κλπ.), αλλά κανένας δεν μπορεί να εξασφαλίσει ούτε τη διάθεση ούτε τις τιμές που να αποδίδουν υποφερτό εισόδημα, ενώ παλιότερες προσπάθειες οδηγήθηκαν σε αποτυχία από την έλλειψη πολιτικής εμπορίας της παραγωγής αυτών.

Η τιμή στο στάρι κατεβαίνει κάθε χρόνο και οι επιδοτήσεις δε φθάνουν ούτε για τα έξοδα, όπως εξελίσσεται η κατάσταση. Τα λιπάσματα ακριβαίνουν, τα μηχανήματα, το πετρέλαιο, τα φυτοφάρμακα. Βάλε αλωνιστικά, οργώματα και τα άλλα καλλιεργητικά και τότε έχεις την εικόνα, μας τόνισαν παντού, σ' όποια χωριά επισκεφθήκαμε και συζητήσαμε με τους κατοίκους τους. Παραδίνουμε τα προϊόντα μας και ποτέ δεν ξέρουμε τι παίρνουμε μετά από ένα και περισσότερους μήνες που πληρωνόμαστε, ενώ μας κόβουνε και τις στρεμματικές επιδοτήσεις, είπαν για να προσθέσουν: Τώρα μας υποχρεώνουν να αγοράζουμε και σπόρο εισαγόμενο με 170 και 250 δραχμές το κιλό, ενώ το στάρι πουλιέται 35 και 38 δραχμές το κιλό, εξηγεί ο Γιώργος Μιτζίδης που καλλιεργεί στάρι και βαμβάκι, όπως όλοι σχεδόν οι αγρότες στο χωριό.

Κι όμως, θα μπορούσε η γης τους να αποδίδει και οι αγρότες να μπορούν να τα βγάλουν πέρα, αλλά... «έχουμε ποτάμι μα νερό δεν έχουμε να ποτίσουμε τα χωράφια μας, γιατί δε δίνουν λεφτά για να φτιάξουμε ένα μικρό φράγμα να ποτίζουμε», συμπληρώνει ο Κωνσταντίνος Παπάζογλου, που φωνάζει με αγανάκτηση: Να μας διώξουν θέλουν και τίποτα άλλο.

Στη Νέα Σάντα και τα άλλα χωριά που οι κάτοικοι ασχολούνται με την κτηνοτροφία, υποφέρουν από την αντικτηνοτροφική πολιτική της κυβέρνησης. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο οι εξευτελιστικές τιμές, αλλά η κυβέρνηση με τους περιορισμούς και τις ποσοστώσεις απαγορεύει στους κτηνοτρόφους να μεγαλώσουν τα κοπάδια τους, αφού δεν μπορεί να απαγορέψει ...στις αγελάδες να γεννάνε, όπως λένε κοροϊδευτικά. Είκοσι χρόνια, μας λέει χαρακτηριστικά ο κτηνοτρόφος Γιώργος Ράπτης, έχω 35 αγελάδες και μου δίνουν επιδότηση μόνο για τις 24. Κάθε χρόνο ζητάω να μου δώσουν μια αύξηση στην ποσόστωση για 10 κεφάλια και απορρίπτουν το αίτημά μου, όπως και όλων των άλλων. Το ζήτημα της περικοπής επιδοτήσεων στις αγελάδες, μας έθεσαν και οι κτηνοτρόφοι Μιχάλης Πάλλης και Θεόδωρος Πάλλης, οι οποίοι καταγγέλλουν πως όχι μόνον δεν τους δίνουν αύξηση στην ποσόστωση, αλλά και τους κόβουν ένα ποσοστό 7% από τις επιδοτούμενες αγελάδες που έχουν...

Από την άλλη, οι κτηνοτρόφοι έχουν να αντιμετωπίσουν και το μεγαλοεισαγωγέα κρεάτων, το γνωστό Σπέτζο, στον οποίο η κυβέρνηση παρέδωσε τα σφαγεία της Ξάνθης και της Κομοτηνής και μας εκμεταλλεύεται άγρια. Ενώ και τα σφαγεία των Σαππών ανήκουν σε ιδιώτη και μας αφήνει να σφάζουμε όποτε θέλει αυτός. Ενώ και για τα επιλέξιμα πρόβατα που επιδοτούνται, παρεμβαίνει ο Γκόγκος Αναστάσιος, τις επιδοτήσεις μας τις δίνουν σε τρεις δόσεις και με καθυστέρηση, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα, να αγοράσουμε και τις ζωοτροφές. Μας πάνε με το ζόρι για ξεκλήρισμα, διαπιστώνει.

Στο θέμα των καπνών εστιάζουν το ενδιαφέρον τους ειδικότερα οι κάτοικοι του μειονοτικού χωριού Αριανά. Συγκεκριμένα, ο πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Μεμέτ Νουρεντίν μας λέει: Δε φτάνει η ποσόστωση για να ζήσουμε, αφού μας περιόρισε την παραγωγή στους 2.000 τόνους. Αλλά τα παιδιά μας μεγαλώνουν, κάνουν δικές τους οικογένειες πώς θα ζήσουν; Πέντε χρόνια δεν έδωσαν ούτε κιλό καπνού από το απόθεμα που έχουν. Εχουμε 25 χρόνων νέους και δεν έχουν τι να καλλιεργήσουν, αφού δεν τους δίνουν μεγαλύτερη ποσόστωση στην καλλιέργεια, υπογραμμίζει ο πρόεδρος.

Τα ίδια θα μας πουν και στο άλλα καπνοχώρια, Μύστακας, Μικρό Πιστό και ο Σαλή Σαλί του Αμέτ θα προσθέσει: Η τιμή του καπνού πριν 3 χρόνια ήταν 1.200 δραχμές, αλλά σήμερα έχει πέσει στις 600 - 700. Οσο για την αύξηση των ποσοστώσεων, επισημαίνει ότι, μόλις φέτος, δίνουν υποσχέσεις πως θα μοιραστούν κάποια επιπλέον ποσοστά, αλλά τίποτα δεν είναι σίγουρο. Ισως επειδή είναι προεκλογική περίοδος κάτι γίνει, πετάγεται κάποιος. Ενώ με αγανάκτηση ένας τρίτος από την ομήγυρη αγανακτισμένος φωνάζει. Δε θέλουν να μας διώξουν, αφού, έτσι κι αλλιώς δεν έχουμε τι να κάνουμε, πού να βρούμε δουλιά; Κλέφτες θέλουν να μας κάνουν. Πληρώνουμε ακριβά το ψωμί και πουλάμε το στάρι μόλις 35 δραχμές, ενώ το γάλα μας το παίρνει η ΔΕΛΤΑ με 60 και 70 δραχμές το κιλό κι ο κόσμος το πληρώνει πανάκριβα, 350 δραχμές και πάνω.

Εξωτερική άποψη του νοσοκομείου Κομοτηνής.

Στο νοσοκομείο τα τελευταία χρόνια έχουμε επεκτείνει τα εξωτερικά ιατρεία, έχει δημιουργηθεί μονάδα τεχνητού νεφρού και περιτοναϊκής κάθαρσης, μας λέει ο πρόεδρος του νοσοκομείου Γιάννης Πασόπουλος... Ομως, στο προσωπικό γενικά και στο ιατρικό και στο νοσηλευτικό, έχουμε έλλειψη κατά 25-30% ενώ με τα νέα τμήματα αυξήθηκαν οι ανάγκες μας. Οι νοσηλευτικές κλίνες ανέρχονται στα 200 κρεβάτια. Το πρόβλημα λειτουργίας του νοσοκομείου οξύνεται επίσης και γιατί δεν του παρέχεται η δυνατότητα αναπλήρωσης του προσωπικού, όταν δίνονται άδειες. Από την άλλη το ιατρικό προσωπικό, για να καλύψει τις ανάγκες, υποχρεώνεται να κάνει πολλές εφημερίες. Εμείς δεν μπορούμε, για την ασφαλή λειτουργία του νοσοκομείου παρά να κάνουμε κανονικά το πρόγραμμα εφημεριών. Ομως το υπουργείο έκοψε τα αναγκαία κονδύλια με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουμε πρόβλημα.

Σχετικά ο γιατρός Αλέξανδρος Γκότσης θα μας πει: Το ιατρικό προσωπικό δεν επαρκεί. Για παράδειγμα η μονάδα εμφραγμάτων καλύπτεται εκ των ενόντων. Δεν προβλέπονται νέες θέσεις! Υπάρχουν 53 οργανικές θέσεις γιατρών που προβλέφτηκαν πριν 25 χρόνια. Τελικά, για να ανταποκριθεί το νοσοκομείο γίνεται εκμετάλλευση του φιλότιμου των γιατρών. Ομως δε μας πληρώνουν και τις εφημερίες που γίνονται αναγκαστικά, γιατί διαφορετικά δεν μπορεί να λειτουργήσει το νοσοκομείο. Τα χρήματα που είχαν προβλέψει έφτασαν μόνο μέχρι το Σεπτέμβρη του 1999 και μένουμε ακόμα απλήρωτοι για τις εφημερίες των μηνών Οκτωβρίου, Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου. Ετσι, υποχρεωθήκαμε να προχωρήσουμε σε επίσχεση για να μας πληρώσουν, αλλά το υπουργείο Υγείας επιμένει να αρνείται.

Τόσο από τον πρόεδρο όσο και από τους γιατρούς του νοσοκομείου, εκφράζεται ένας φόβος πως επιδιώκεται η υποβάθμιση του νοσοκομείου Κομοτηνής, στα πλαίσια της ανάπτυξης του πανεπιστημιακού νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης. Επιβάλλεται όμως η αναβάθμισή του, λόγω της ιδιαιτερότητας της περιοχής, αλλά και της αυξημένης νοσηρότητας των φτωχών αγροτών, των μειονοτήτων και των παλιννοστούντων ομογενών.

Στα πλαίσια αυτά, ο πρόεδρος του νοσοκομείου θέτει το ζήτημα του εκσυγχρονισμού συνολικά της νοσοκομειακής υποδομής, τόσο της ξενοδοχειακής (ανακαίνιση της παλιάς πτέρυγας, μονώσεις σ' όλο το κτιριακό συγκρότημα κλπ.), όσο και της ιατρομηχανολογικής υποδομής, για την παροχή αναβαθμισμένων υπηρεσιών υγείας στον πληθυσμό του νομού, που έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Για όλα αυτά ο Πρόεδρος ελπίζει σε 500 εκατομμύρια από το 2ο ΚΠΣ, από τα οποία τα 230 για μηχανολογικό εξοπλισμό, αξονικό τομογράφο που ελπίζει ως το τέλος Μάρτη να γίνει η προμήθειά του.

Ο Ν. Ροδόπης είναι από τις πιο καθυστερημένες οικονομικά περιοχές της χώρας και της ΕΕ. Ηταν ο τελευταίος μέχρι πρόσφατα. Φαίνεται όμως ότι χειροτέρεψε η κατάσταση σε ορισμένες άλλες περιοχές της χώρας περισσότερο απ' ό,τι στη Ροδόπη, αλλά βελτιώθηκε κάπως και η ζωή ενός τμήματος της μειονότητας, λόγω άρσης κάποιων περιορισμών αντιδημοκρατικών που υπήρχαν για δεκαετίες, και έτσι η θέση του εμφανίζεται σχετικά με πριν βελτιωμένη, θα μας πει ο Νίκος Φακιρίδης Γραμματέας της ΝΕ Ροδόπης του ΚΚΕ, ο οποίος προσθέτει:

Βασική αιτία αυτής της κατάστασης είναι ο καπιταλιστικός τρόπος ανάπτυξης, η πολιτική της ΕΕ και της κυβέρνησης που ακολουθείται στη χώρα μας. Στα πλαίσια αυτής της πορείας μέχρι το 1991 είχαμε διακρίσεις σε βάρος της μειονότητας, που όξυναν τα προβλήματα, διακρίσεις που κάτω από την πάλη του λαού της περιοχής κάποιες απ' αυτές αντιμετωπίστηκαν σ' ένα βαθμό τα τελευταία χρόνια, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η μειονότητα βρίσκεται τώρα σε καλύτερη μοίρα.

Σήμερα, όμως, όλες οι αγροτικές περιοχές και ο νομός μας, αντιμετωπίζουν την ορατή πραγματικότητα του ξεκληρίσματος της μικρομεσαίας αγροτιάς, καθώς με την αντιαγροτική πολιτική που ακολουθείται, έχουμε συρρίκνωση των βασικών καλλιεργειών, χωρίς δυνατότητες άλλης απασχόλησης. Ετσι, εκτός από την οικονομική ζημιά στο νομό, θα 'χουμε και ραγδαία αύξηση της ανεργίας, με ό,τι αυτό σημαίνει σε ένα νομό με σημερινό ποσοστό ανεργίας που ξεπερνά το 20%, με μειονότητα, με παλιννοστούντες, δηλαδή κοινωνικές ομάδες ιδιαίτερα ευαίσθητες και κοινωνικοοικονομικά πιο καθυστερημένες.

Η πολιτική των ιμπεριαλιστών στα Βαλκάνια, στα σχέδια των οποίων συμμετέχει ενεργά η κυβέρνηση, με σύμπνοια, φανερή ή κρυφή των άλλων κομμάτων, είναι η άλλη όψη του ευρωνομίσματος, προς το οποίο μας οδηγεί η πλουτοκρατία της χώρας μας. Οψη εξαιρετικά ανησυχητική για τα συμφέροντα των εργαζομένων, ανεξάρτητα από καταγωγή, γλώσσα και θρησκεία, προσθέτει ο Ν. Φακιρίδης και συνεχίζει:

Οι προοδευτικοί άνθρωποι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, όποιο κόμμα και αν ψηφίζουν, αισθάνονται τις μαύρες μέρες που έρχονται και ανησυχούν βαθύτατα. Δε βλέπουν άλλον πολιτικό φορέα ικανό να ηγηθεί μιας προσπάθειας αντιστροφής της κατάστασης προς όφελος των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, από το ΚΚΕ, γι' αυτό συσπειρώνονται στη δράση γύρω από το Κόμμα. Πραγματικότητα που, πιστεύουμε, θα εκφραστεί και στις εκλογές. Οι κομμουνιστές αισθάνονται τις ευθύνες τους και βάζουν τα δυνατά τους ώστε να ανταποκρίνονται στο κάλεσμα των καιρών.

Συζητούμε στους χώρους δουλιάς και κατοικίας, με τις γυναίκες και τους νέους, μεταφέροντας το μήνυμα της λαϊκής συσπείρωσης και πάλης για μια φιλολαϊκή διακυβέρνηση, κόντρα στις εντολές της ιμπεριαλιστικής νέας τάξης. Κι οι εκλογές της 9ης Απρίλη δίνουν την ευκαιρία για επιτάχυνση της δημιουργίας του λαϊκού πατριωτικού μετώπου, με την υπερψήφιση του ΚΚΕ και, ταυτόχρονα, τη μείωση της δύναμης των κομμάτων του δικομματισμού, ΠΑΣΟΚ ΝΔ, αλλά και των κομμάτων της κεντροδεξιάς και κεντροαριστερής συνεργασίας, ΣΥΝ, ΔΗΚΚΙ κλπ.