Σε εξώδικη καταγγελία σε βάρος της διοίκησης του νοσοκομείου προχώρησε το Σωματείο Εργαζομένων Νοσοκομείου Νίκαιας, σε μια ακόμα πρωτοβουλία υπεράσπισης της ζωής των εργαζομένων, στηλιτεύοντας την απραξία και αδιαφορία της.

Υπενθυμίζεται ότι ύστερα από καταγγελία του Σωματείου διεξήχθη τον περασμένο Οκτώβρη έλεγχος στις εγκαταστάσεις του νοσοκομείου από τους Επιθεωρητές Ασφάλειας και Υγείας στην Εργασία. Από τον ενδελεχή αυτό έλεγχο στις εγκαταστάσεις όπου στεγάζονται η Τεχνική Υπηρεσία και οι αποθήκες, διαπιστώθηκε η ύπαρξη καρκινογόνων υλικών (ελενίτ) στους χώρους εργασίας, που θέτουν σε άμεσο κίνδυνο την υγεία και τη ζωή των εργαζομένων.

Παρά τις εντολές των ελεγκτών προς τη διοίκηση του νοσοκομείου να προβεί στις απαραίτητες και κατάλληλες ενέργειες για τη διασφάλιση της υγείας των εργαζομένων (απομάκρυνση σπασμένων και φθαρμένων φύλλων ελενίτ, αποστολή για ανάλυση υπόπτων υλικών που πιθανόν να περιέχουν αμίαντο σε αρμόδιο φορέα, επικάλυψη ή στεγανοποίηση του υλικού, εγκλεισμός και αφαίρεση του υλικού), η διορισμένη διοίκηση του νοσοκομείου και το υπουργείο Υγείας δεν έκαναν το παραμικρό για να προστατεύσουν τη ζωή των εργαζομένων. Να σημειωθεί ότι λόγω του επείγοντος του κινδύνου είχε τεθεί ως προθεσμία συμμόρφωσης - υλοποίησης των παραπάνω αναγκαίων ενεργειών το χρονικό διάστημα των 30 ημερών!

Τον Ιανουάριο 2025 έγινε ο τελευταίος επανέλεγχος από τους ελεγκτές, όπου επιβεβαιώνεται ότι «ουδεμία μέριμνα λάβατε, επί πλέον δε, παρήλθαν έκτοτε άκαρποι και άλλοι 3 μήνες», σημειώνεται στο εξώδικο του Σωματείου.

Το Σωματείο απαιτεί από τη διοίκηση του νοσοκομείου να υλοποιήσει άμεσα τις εντολές των ελεγκτών, ώστε τουλάχιστον από τώρα και στο εξής να αποφευχθεί η έκθεση των εργαζομένων στα καρκινογόνα υλικά.

Σε κατάρρευση οδηγούνται ένα - ένα τα δημόσια νοσοκομεία και στην Κρήτη, με πιο πρόσφατο πλήγμα την ομαδική παραίτηση των εναπομείναντων γιατρών της Πνευμονολογικής κλινικής στο Βενιζέλειο του Ηρακλείου.

Με τη λειτουργία της κλινικής να τινάζεται στον αέρα, με τραγικές συνέπειες όχι μόνο για την Κρήτη αλλά για όλη τη Νότια Ελλάδα, χαρακτηριστικό είναι ότι η Διοίκηση και η κυβέρνηση είχαν προειδοποιηθεί αλλά δεν πήραν συγκεκριμένα μέτρα.

Οπως αναφέρει η Ενωση Εργαζομένων του Βενιζέλειου Νοσοκομείου, η ομαδική παραίτηση ήρθε λόγω αδυναμίας ασφαλούς στήριξης και λειτουργίας της κλινικής με 4 μόνο ειδικευμένους γιατρούς. Και σημειώνει ότι «παρότι η διοίκηση του Νοσοκομείου και της 7ης ΥΠΕ ήταν πλήρως ενήμερη, δεν έλαβε κανένα ουσιαστικό μέτρο».

Το σωματείο επισημαίνει ότι η Πνευμονολογική Κλινική είναι ζωτικής σημασίας για τη λειτουργία ολόκληρου του νοσοκομείου, επειδή εφημερεύει κάθε δεύτερη μέρα καλύπτοντας όλη την 7η ΥΠΕ και τα νησιά, ενώ διαχειρίζεται κρίσιμα περιστατικά και λειτουργεί ειδικά ιατρεία (Υπνου, Σπάνιων Νοσημάτων, Αντιφυματική Μονάδα). Μάλιστα, ακόμα και η προεγχειρητική αξιολόγηση των ασθενών καθίσταται αδύνατη χωρίς αυτήν.

Παράλληλα και οι υπόλοιπες κλινικές του νοσοκομείου υπολειτουργούν εξαιτίας της μεγάλης έλλειψης προσωπικού, με το Σωματείο των εργαζομένων να ξεκαθαρίζει ότι δεν θα επιτρέψει την ολοκληρωτική κατάρρευση, αφού η εύρυθμη λειτουργία του νοσοκομείου είναι όρος επιβίωσης για τους κατοίκους της Κρήτης και ολόκληρης της Νότιας Ελλάδας. Στο εγκληματικό αυτό φόντο, καλεί τον λαό της περιοχής να μπει στον αγώνα για άμεσες προσλήψεις προσωπικού, μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων, ενίσχυση και όχι διάλυση του δημόσιου συστήματος Υγείας.

Σημειώνεται μάλιστα ότι η κυβέρνηση συνεχίζει τον ...χαβά της. Ενώ καταγράφεται αυτή η διαλυτική κατάσταση, στη χτεσινή ενημέρωση, σε σχετική ερώτηση προς τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, ο ίδιος έσπευσε να υπερασπιστεί τα «σημαντικά βήματα που έχουν γίνει» και τα ...«αποτελέσματα που έχουν υπάρξει».

Μέρες πανδημίας: Οι υγειονομικοί κοιμούνται στα πατώματα, εξαντλημένοι από την εντατικοποίηση

Η εκδήλωση οργανώθηκε στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Μέρας για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία (28η Απρίλη), από το Ιατρείο Εργασίας του Νοσοκομείου σε συνεργασία με κλινικές του νοσοκομείου, για τρίτη χρονιά.

Η φετινή θεματική αφορούσε τη σύγχρονη επαγγελματική νοσηρότητα και τις συνέπειες στην υγεία από την έκθεση σε ψυχοκοινωνικούς παράγοντες κινδύνου, και αναπτύχθηκε από τους Κατερίνα Βλάμη, διευθύντρια ΕΣΥ Πνευμονολογίας, ειδική στην Ιατρική του Υπνου, Ασημίνα Καλμαντή, ΠΕ Ψυχολόγων, Χρήστο Παπάζογλου, ιατρό Εργασίας, και Ανδρέα Πρεντάκη, επιμ. Β' Ψυχιατρικής.

Στην ενδιαφέρουσα συζήτηση, την οποία συντόνιζε η δημοσιογράφος Ντάνι Βέργου, τέθηκαν ερωτήσεις και από το κοινό. Η συζήτηση εστίασε στις δυνατότητες πρόληψης και αντιμετώπισης, στην αναγκαιότητα καταγραφής της επαγγελματικής νοσηρότητας που συνδέεται με τη βία, στις διαταραχές ύπνου σε εργαζόμενους με κυκλικά ωράρια.

Συνοπτικά, η συζήτηση για την αναζήτηση των αιτιών βίας εναντίον υγειονομικών εστίασε τόσο σε αντικειμενικούς παράγοντες κινδύνου, που συνδέονται με χαρακτηριστικά της φύσης της εργασίας των υγειονομικών (εργασία με ευρύ κοινό, ανακοίνωση δυσάρεστων γεγονότων κ.ο.κ.), όσο και σε παράγοντες που επιδεινώνουν τις συνθήκες παροχής υπηρεσιών Υγείας και συνδέονται και με την αύξηση συχνότητας περιστατικών βίας. Χαρακτηριστικά, εντοπίστηκε η σύνδεση της υποστελέχωσης, της έλλειψης υλικοτεχνικών υποδομών των δημόσιων νοσοκομείων και των πολύωρων καθυστερήσεων με την αύξηση της συχνότητας περιστατικών βίας προς υγειονομικούς, χωρίς σε καμία περίπτωση να δικαιολογούνται τέτοια περιστατικά.

Ο Χρήστος Παπάζογλου, ιατρός Εργασίας, σημείωσε ότι οι παράγοντες κινδύνου διακρίνονται σε φυσικούς, χημικούς, βιολογικούς και οργανωτικούς, που αφορούν τα χαρακτηριστικά και την οργάνωση της εργασίας. Επεσήμανε ότι το στρες, η κατάθλιψη και το άγχος φτάνουν να κατατάσσονται ως η 2η και σύμφωνα με κάποιες μετρήσεις η 1η σε συχνότητα κατηγορία επαγγελματικών ασθενειών. Ο κίνδυνος συνδέεται με εργασία ευθύνης, μειωμένη ανατροφοδότηση, ανασφάλεια στην εργασία που συνδέεται με τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, χαμηλή ικανοποίηση από την εργασία (job satisfaction), άστατα κυκλικά ωράρια, με τις υπερωρίες και τα οφειλόμενα ρεπό, που επίσης συνδέονται με πολιτικές που προωθούν τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, την έλλειψη προσωπικού και την εντατικοποίηση της εργασίας.

Η Ασημίνα Καλμαντή αναφέρθηκε στις δυνατότητες πρόληψης, με εξειδικευμένη ενημέρωση και εκπαίδευση των εργαζομένων, για τη διαχείριση και αντιμετώπιση διεγερτικών ασθενών και συνοδών, και στην «ψυχοεκπαίδευση» του υγειονομικού προσωπικού, που στόχο έχει τη διαχείριση του συναισθήματος, της ψυχικής ανθεκτικότητας σε καταστάσεις. Σημείωσε μάλιστα ότι σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, περίπου το 60% του υγειονομικού προσωπικού έχει υποστεί κάποια μορφή βίας.

Στις διαταραχές ύπνου που παρουσιάζονται στο υγειονομικό προσωπικό λόγω του κυκλικού ωραρίου και του φόρτου εργασίας αναφέρθηκε η Κατερίνα Βλάμη. Αν και αναγκαία - σημείωσε - η 24ωρη λειτουργία των νοσοκομείων έχει επιπτώσεις, ψυχικές και σωματικές, στο προσωπικό, όπως αϋπνία, ημερήσια υπνηλία, έλλειψη όρεξης για δραστηριότητα. Γι' αυτό - πρόσθεσε - υπάρχει η ανάγκη να διαμορφώνονται τα ωράρια εργασίας έτσι ώστε να ακολουθούν το βιολογικό ρολόι. Οι διαταραχές ύπνου από τις συνεχόμενες εφημερίες, τις πολλές ώρες εργασίας, το κυκλικό ωράριο με συνεχόμενες βάρδιες (από απόγευμα πρωί και από πρωί νύχτα) επηρεάζουν τη γνωστική λειτουργία, κάτι που επιδρά και στη λήψη σωστών αποφάσεων.

Ο Ανδρέας Πρεντάκης εστίασε σε κοινωνικοοικονομικούς παράγοντες που οδηγούν στην άσκηση βίας: Παρατηρείται ότι τα περιστατικά βίας έχουν ενταθεί από το 2009, από τότε δηλαδή που ξεκίνησε η κρίση στην Ελλάδα. Αναπτύσσοντας τις επιπτώσεις στο υγειονομικό προσωπικό, αναφέρθηκε στο μετατραυματικό σύνδρομο, που συνδέεται με το είδος της βίας, το πόσο βίαιο ήταν το περιστατικό και τι διάρκειας. Ακόμα, είπε ότι ένα τέτοιο περιστατικό μπορεί να προκαλέσει διαταραχή μετατραυματικού στρες ακόμα και σε εργαζόμενους που δεν είχαν λάβει μέρος σε αυτό, αλλά το παρακολουθούσαν ή άκουσαν γι' αυτό. Επεσήμανε ότι η διαταραχή αυτή εμφανίζεται σε υψηλότερα ποσοστά από άλλους τομείς των νοσοκομείων, στα Επείγοντα και στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείες.

Στη συζήτηση που ακολούθησε με τους παρευρισκόμενους αναδείχθηκαν τα ζητήματα της έλλειψης προσωπικού, της εντατικοποίησης της εργασίας, των ακανόνιστων ωραρίων εργασίας και της λεκτικής βίας που ασκείται από στελέχη των νοσοκομείων, αλλά και από τις πολιτικές ηγεσίες του υπουργείου Υγείας, π.χ. με χαρακτηρισμούς όπως «τεμπέληδες» για το υγειονομικό προσωπικό κ.λπ., προκειμένου να καλύψουν τις πολιτικές ευθύνες για τη δραματική κατάσταση στην Υγεία. Υγειονομικοί αναφέρθηκαν στα δεκάδες χρωστούμενα ρεπό και άδειες που δεν δίνονται, στην έλλειψη στήριξης του προσωπικού, στα μέτρα των κυβερνήσεων που μεταφέρουν την πολιτική ευθύνη εύρυθμης λειτουργίας των νοσοκομείων στο υγειονομικό προσωπικό.

Στην εκδήλωση απηύθυνε χαιρετισμό και ο Γιώργος Σιδέρης, γιατρός, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στο «Αττικόν» και πρόεδρος της ΕΙΝΑΠ. Τόνισε ότι οι ελλείψεις προσωπικού και οι όροι εργασίας επιδεινώνουν τους όρους παροχής υπηρεσιών Υγείας και είναι παράγοντες που συνδέονται με την αύξηση συχνότητας περιστατικών βίας (και αυτό δείχνει τις ευθύνες κυβερνήσεων διαχρονικά), αλλά σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί περιστατικά που είναι καταδικαστέα. Επίσης ότι κατά κύριο λόγο «η βία έρχεται από πάνω προς τα κάτω», γιατί βία - όπως είπε - είναι και η «νόμιμη εντατικοποίηση». Περαιτέρω, ανέδειξε την ανάγκη να ενταθεί η μάχη για να αναπτυχθεί η συλλογικότητα μεταξύ των εργαζομένων και μέσα από κοινή δράση να διεκδικήσουν τη βελτίωση των όρων εργασίας τους.

Πρόκειται για περιστατικά που έρχονται να προστεθούν σε μια σειρά πολλών αντίστοιχων, αναδεικνύοντας την εγκληματική πολιτική στον τομέα της δημόσιας Υγείας, διαχρονικά όλων των κυβερνήσεων, πολιτική που η σημερινή κυβέρνηση τηρεί και προωθεί κατά γράμμα. Την πολιτική της υποχρηματοδότησης, της επιχειρηματικής λειτουργίας στη λογική του «κόστους - οφέλους» και της λεγόμενης «εξοικονόμησης πόρων», αντιμετωπίζοντας την υγεία του λαού ως εμπόρευμα.

Τα παραπάνω αναδεικνύει το ΚΚΕ με Επίκαιρη Ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή ο βουλευτής του Κόμματος Γιώργος Λαμπρούλης.

Οπως σημειώνεται, «δεν γίνεται την εποχή που ζούμε να μην μπορούν να αντιμετωπιστούν έκτακτα περιστατικά, που απαιτούν μια σειρά ειδικότητες κρίσιμες για την κάλυψη των αναγκών του λαού. Πόσο μάλλον σε μια περιοχή όπως η Θεσσαλία, όπου, πέρα από τα κενά στα περιφερειακά νοσοκομεία, σημαντική είναι και η υποστελέχωση στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας, το οποίο εξυπηρετεί μια ευρύτατη περιοχή και εκτός των ορίων της Περιφέρειας Θεσσαλίας, με πληθυσμό άνω των 700.000 κατοίκων».

Με βάση τα παραπάνω, ο βουλευτής του ΚΚΕ ρωτά την κυβέρνηση και συγκεκριμένα τον υπουργό Υγείας «τι μέτρα θα πάρει για τη στελέχωση των νοσοκομείων της Θεσσαλίας με όλες τις απαραίτητες ειδικότητες που απαιτούνται με βάση τις σύγχρονες ανάγκες».

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε προχθές η σύσκεψη που οργάνωσε το Σωματείο Εργαζομένων ΠΑΓΝΗ με θέμα την Ψυχική Υγεία παιδιών και εφήβων στο νησί. Το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο: «Δεν θα επιτρέψουμε το έγκλημα αυτό να συνεχιστεί, δεν θα εξοικειωθούμε με το τέρας της υποβάθμισης της δημόσιας Παιδοψυχιατρικής Υγείας και της πλήρης εμπορευματοποίησής της».

Υπενθυμίζεται ότι ειδικά η Παιδοψυχιατρική κλινική του ΠΑΓΝΗ δέχεται απανωτά πλήγματα, ενώ πρόσφατα παραιτήθηκε και η μοναδική παιδοψυχίατρος του Κέντρου Ψυχικής Υγείας Ηρακλείου, που εργαζόταν στο Κοινοτικό Κέντρο Ψυχικής Υγείας Παιδιών και Εφήβων Ηρακλείου, καθώς με ευθύνη της 7ης ΥΠΕ και του υπουργείου Υγείας τής ασκήθηκαν πιέσεις για να εφημερεύει και στην Παιδοψυχιατρική του ΠΑΓΝΗ. Την ίδια ώρα μάλιστα που γιατροί εξαναγκάζονται σε παραιτήσεις, το υπουργείο Υγείας και η 7η ΥΠΕ συνεχίζουν να στέλνουν «εντέλλεσθε» μετακίνησης στους ψυχιάτρους της Ψυχιατρικής κλινικής Ενηλίκων του ΠΑΓΝΗ για εφημέρευση στην Παιδοψυχιατρική (!), κάτι πέρα για πέρα αντιεπιστημονικό, αντί για στελέχωσή της με τους απαραίτητους παιδοψυχιάτρους.

Η μεγάλη συμμετοχή σωματείων και φορέων στη σύσκεψη, όπως και η πλούσια συζήτηση, αποτύπωσε το μέγεθος του προβλήματος αλλά και τις μεγάλες ανησυχίες του λαού και των υγειονομικών.

Στην εισηγητική ομιλία ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων ΠΑΓΝΗ, Δ. Βρύσαλης, αναφέρθηκε στην κατάσταση με την Παιδοψυχιατρική Φροντίδα στο νησί, η οποία έρχεται σε απόλυτη αντίθεση με τις ολοένα και αυξανόμενες ανάγκες για δημόσιες δωρεάν υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας για παιδιά και έφηβους σε όλα τα επίπεδα. Εδειξε τον ένοχο, τη λογική «κόστους - όφελους», που αποτυπώνεται και στη λεγόμενη ψυχιατρική μεταρρύθμιση, η οποία υποβαθμίζει τις δημόσιες δομές για να τις πετάξει βορά στα ιδιωτικά συμφέροντα, και στις κάθε λογής ΜΚΟ και ΑΜΚΕ.

Ακολούθησαν οι τοποθετήσεις των μελών του ΔΣ του Σωματείου Κυριάκου Θεοδοσάκη και Βασίλη Κούδα, ενώ παρέμβαση πραγματοποίησε μέσω διαδικτύου και ο πρόεδρος της Ελληνικής Παιδοψυχιατρικής Εταιρείας.

Τοποθετήθηκαν επίσης εκπρόσωποι από μια σειρά σωματεία και φορείς, μεταφέροντας τη δέσμευσή τους για κλιμάκωση του κοινού αγώνα για δημόσια και δωρεάν Παιδοψυχιατρική Περίθαλψη. Τέλος, έγιναν αποδεκτές οι προτάσεις του Σωματείου για ανοιχτή επιστολή των συμμετεχόντων φορέων στο υπουργείο, συλλογή υπογραφών, οργάνωση κινητοποιήσεων στην ΥΠΕ και παρεμβάσεις σε δήμους και Περιφέρεια.

Η διαχρονική αντιλαϊκή πολιτική μείωσης του μη μισθολογικού κόστους, με περιορισμό των κρατικών και ασφαλιστικών δαπανών για την Υγεία, αντανακλάται και στην περίπτωση των Ενόπλων Δυνάμεων, όπως αποτυπώνεται στο νομοσχέδιο του υπουργείου Εθνικής Αμυνας με τίτλο «Ρύθμιση υγειονομικών θεμάτων των Ενόπλων Δυνάμεων και λοιπές διατάξεις».

Το νομοσχέδιο συζητιέται στην Επιτροπή Εθνικής Αμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, με τον βουλευτή του ΚΚΕ να μεταφέρει τα υπαρκτά προβλήματα στις υγειονομικές υπηρεσίες των Ενόπλων Δυνάμεων. Μάλιστα, κατήγγειλε την κυβέρνηση, καθώς επικαλείται αυτά τα προβλήματα ώστε να προβάλλει ως «λύση» την ένταση της εμπορευματοποίησης και στα στρατιωτικά νοσοκομεία και την προσαρμογή τους σε επιχειρηματικά κριτήρια, εξαναγκάζοντας ουσιαστικά το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων, των Σωμάτων Ασφαλείας και των οικογενειών τους να βάλουν ακόμα πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη για την υγειονομική τους περίθαλψη.

Στάθηκε στην έμφαση που δίνει το νομοσχέδιο σε στρατιωτικά νοσοκομεία δεύτερου και τρίτου βαθμού, ακριβώς επειδή εκεί μπορεί να εφαρμοστεί άμεσα η πολιτική της ανταποδοτικότητας, να καθιερωθεί η άμεση επιχειρηματική λειτουργία και κατ' επέκταση να απαλλαγεί το κράτος από το βάρος της χρηματοδότησής τους. «Αυτό θα είναι λοιπόν και το βασικό κριτήριο της προβλεπόμενης αξιολόγησής τους», πρόσθεσε, επισημαίνοντας ειδικά για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας που αφορά την πρόληψη θεραπείας και την αποκατάσταση ότι «παραμένει στα αζήτητα».

Ο βουλευτής του ΚΚΕ αναφέρθηκε και στο γεγονός ότι η ανάπτυξη όλων των μονάδων Υγείας των Ενόπλων Δυνάμεων αντιστοιχεί «στον χαρακτήρα και στην αποστολή του υγειονομικού τμήματος των ενόπλων δυνάμεων, με την ετοιμότητα που πρέπει να έχει και διαμορφώνεται στην περίοδο της ειρήνης και όχι όταν υπάρξουν έκτακτες καταστάσεις, μεταξύ των οποίων και πολέμου». Υπενθύμισε, βέβαια, ότι αποστολή του αστικού στρατού είναι η εξασφάλιση των επιδιώξεων «της άρχουσας τάξης που σε κάθε περίπτωση στηρίζεται στην εκμετάλλευση των εργαζομένων εντός αλλά και εκτός συνόρων».

Σε αυτό το σημείο, επανέφερε ορισμένα «χρήσιμα συμπεράσματα» από την πρόσφατη περίοδο της πανδημίας και τις τραγικές επιπτώσεις για τον λαό εξαιτίας των σοβαρών ελλείψεων και ανεπαρκειών στο δημόσιο σύστημα Υγείας, που αναδείχθηκαν πολύ πιο φανερά εξαιτίας της λειτουργίας δημόσιων μονάδων Υγείας με επιχειρηματικά κριτήρια και τη λογική του «κόστους - οφέλους», συνδυαστικά με τη διαχρονική τους υποχρηματοδότηση, υποβάθμιση και υποστελέχωση.

«Ολα αυτά διαμόρφωσαν ένα σύστημα Υγείας της μιας νόσου», τόνισε ο βουλευτής του ΚΚΕ, συμπληρώνοντας ότι ως εκ τούτου γίνεται κατανοητό πως θα είναι «πολλαπλάσιες» οι επιπτώσεις «που θα έχουν τα αστικά κριτήρια ανάπτυξης των υγειονομικών υπηρεσιών των ΕΔ στην τρέχουσα ειρηνική περίοδο, αλλά πολύ περισσότερο στις ανάγκες που απαιτούν οι έκτακτες καταστάσεις». Εφερε και μία ανάλογη εικόνα από τη σημερινή, επίσης, ανεπαρκή παροχή υπηρεσιών Υγείας στις Ενοπλες Δυνάμεις ως προς τη στελέχωση, τη χρηματοδότηση και τον εξοπλισμό στα νοσοκομεία τους και στις υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, το ατομικό οικονομικό κόστος από τη στροφή, τελικά, και στον ιδιωτικό τομέα Υγείας.

«Η ίδια λοιπόν η πολιτική που εμπορευματοποιεί τις εργασίες στην Υγεία στον γενικό πληθυσμό, διαμορφώνοντας τα δημόσια νοσοκομεία ως επιχειρήσεις του Δημοσίου, προωθείται με αυτό το νομοσχέδιο και στο προσωπικό των ενόπλων δυνάμεων και στις οικογένειές τους», υπογράμμισε.

Τέλος, παρουσίασε ορισμένα βασικά ζητήματα που θέτει το ΚΚΕ, όπως για τους φοιτητές υγειονομικούς στις στρατιωτικές σχολές και την ανάλογη στελέχωση των στρατιωτικών νοσοκομείων και υγειονομικών μονάδων, το εργασιακό καθεστώς των στρατιωτικών υγειονομικών, τη στελέχωση και των εξοπλισμό των στρατιωτικών νοσοκομείων, εκφράζοντας και την ενιαία θέση του ΚΚΕ ενάντια στην απογευματινή επιχειρηματική λειτουργία των στρατιωτικών νοσοκομείων, όπως και των δημόσιων, καθώς και την καθιέρωση αφορολόγητου ατομικού εισοδήματος, την κατάργηση εισφορών στον κλάδο Υγείας των ασφαλιστικών ταμείων και την κρατική χρηματοδότηση ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.