Ο ομιλητής ξεκίνησε με μία χρήσιμη αναδρομή από τα πρώτα χρόνια της «εισβολής» των social media στην καθημερινότητα, με την «αίγλη» της «αδιαμεσολάβητης» και αδέσμευτης επικοινωνίας και ενημέρωσης να συνοδεύει την εμφάνισή τους, μίλησε για τον ρόλο τους στην υπηρεσία των αναδιατάξεων του πολιτικού σκηνικού και των διεθνών εξελίξεων και τόνισε: «Το ΚΚΕ την ίδια περίοδο τοποθετήθηκε για τα social media με εντελώς διαφορετικά κριτήρια. Ανέδειξε τις ουσιαστικές πλευρές που αφορούν και τη φύση αυτών των μέσων, ως μέσα που ανήκουν σε πολύ μεγάλες καπιταλιστικές εταιρείες, με έδρα τις ΗΠΑ αποκλειστικά εκείνη την περίοδο, και τις πλευρές που αφορούν συνέπειες για τους χρήστες».

Αναφέρθηκε στα ερωτήματα που τέθηκαν πολύ νωρίς από το ΚΚΕ γύρω τη φύση των ΜΚΔ, από το πώς και από ποιον αξιοποιούνται τα στοιχεία που καταχωρεί κάθε χρήστης, τις συνέπειες του να δίνεις «στο πιάτο» την προσωπική ζωή κ.ά. Προβληματισμοί που δεν άργησαν καθόλου να επιβεβαιωθούν, με αφορμή εξελίξεις παγκόσμιου ενδιαφέροντος που έκαναν γνωστό πως η αμερικανική κυβέρνηση διαθέτει μυστικό πρόγραμμα παρακολουθήσεων των χρηστών του διαδικτύου - ούτε καν μόνο των social media. Και τόνισε:

«Tα social media δεν διαμορφώνουν απλά ορισμένες απόψεις. Σε μαζική κλίμακα συμβάλλουν στη διαμόρφωση κριτηρίων, στάσης ζωής, τρόπου και γλώσσας επικοινωνίας, ιεραρχήσεις, μοτίβο πρόσληψης, νέα στερεότυπα αλλά και αξίες γύρω από τις οποίες δομούνται σε επίσης μαζική κλίμακα προσωπικότητες», τόνισε ο Ν. Ρεμπάπης σε άλλο σημείο της ομιλίας του και ανέδειξε πως η διαφορά ανάμεσα στα social media και τους άλλους μηχανισμούς προπαγάνδας και ιδεολογικής χειραγώγησης είναι ότι οι χρήστες τους δεν γίνονται απλά δέκτες. «Αναφερόμαστε - τόνισε - σε μία κοινωνική πρακτική που αφορά την επανάληψη ενός στερεότυπου αναρτήσεων, που καθορίζεται από το εκάστοτε μέσο και απαιτεί έναν μιμητισμό από τους χρήστες του. Αυτό αντικειμενικά πολλαπλασιάζει τα προβληματικά χαρακτηριστικά που εξαρχής προωθεί, κάνοντας αυτή την πρακτική έως και εξάρτηση.

Αν πάμε τον φακό ακόμα πιο κοντά, θα δούμε τα χαρακτηριστικά που αναπαράγονται και εμπεδώνονται ως στοιχεία και αξίες ζωής», είπε απαριθμώντας την έκθεση της προσωπικής ζωής ως στοιχείο επιβεβαίωσης της ύπαρξης, την αποθέωση του εγώ και αυτοπροβολή, τον ναρκισσισμό, την εξύψωση του ατομισμού, τη «φτιαχτή διάθεση» να μοιραστείς σε τέτοιο βαθμό που αν δεν το μοιραστείς/κοινοποιήσεις δεν θα πιστέψεις ο ίδιος ότι το έκανες. Επιβράβευση για την ανεπανόρθωτη έκθεση των προσωπικών στιγμών είναι τα «likes» και οι ακόλουθοι. Τέλος, η διαμόρφωση επίπλαστων κοινωνικών σχέσεων που δεν περνάνε μέσα από την πραγματική γνωριμία, όπως για παράδειγμα η ψευδαίσθηση κοινωνικότητας που δίνουν οι πολλοί «διαδικτυακοί φίλοι».

Οπως τόνισε στη συνέχεια ο Ν. Ρεμπάπης, τα παραπάνω, συνυφασμένα με τη φύση των ΜΚΔ στοιχεία, περιλαμβάνουν μια μεγάλη γκάμα συμπεριφορών, ωστόσο «σε κάθε εκδοχή, η βάση είναι κοινή: Ο ατομισμός, ο ανταγωνισμός και η αποξένωση που αναπαράγει η σύγχρονη καπιταλιστική κοινωνία, την ίδια στιγμή που η παραγωγή γίνεται όλο και πιο κοινωνική, απαιτώντας τη "συνεργασία" της δουλειάς εκατομμυρίων. Ομως, τα προϊόντα, τα πλούτη αυτής της εργασίας τα καρπώνονται οι μέτοχοι καπιταλιστικών μονοπωλίων, που γίνονται τα μαζικά "είδωλα", τα "πρότυπα" του ναρκισσισμού. Αυτοί που "δεν ξέρουν τι έχουν", "δεν τους νοιάζει τι παράγουν" οι επιχειρήσεις τους, απλώς καρπώνονται με τη μορφή του κέρδους τον κοινωνικό πλούτο».

«Η αιτία αυτού του φαινομένου βρίσκεται στο βαθύ σάπισμα της καπιταλιστικής κοινωνίας, κατά την οποία τεχνολογικές δυνατότητες και σύγχρονα μέσα αξιοποιούνται για τη χειραγώγηση εκατομμυρίων ανθρώπων.

Αυτή η χειραγώγηση έχει πολλές εκδοχές. Πολλοί διαφορετικοί άνθρωποι θα πρέπει να βρεθούν κάτω από τον ίδιο στόχο, που είναι η υπεράσπιση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και εξουσίας.

Εκεί καταλήγεις όταν ξεψαχνίζεις αντιδραστικές θεωρίες που προμοτάρουν influencers των social media, που διαφημίζουν την υποτίμηση του γυναικείου φύλου, τη βία απέναντι στον αδύναμο και ανίσχυρο, τον ρατσισμό και τον εθνικισμό, το πρότυπο του πολύ ισχυρού, που όμως είναι άκακος και γατάκι μπροστά στα πραγματικά αφεντικά αυτού του κόσμου. Αυτές οι θεωρίες εκφράζονται με διαφορετικό τρόπο ανάλογα με το φύλο, καλλιεργούνται π.χ. διαφορετικά πρότυπα ισχυρού άντρα ή ισχυρής γυναίκας, αλλά είναι συνδεδεμένα και τα δύο με την υπεράσπιση της αδικίας, της ταξικής εκμετάλλευσης. Καθόλου τυχαία τα περισσότερα "πρότυπα" είναι συνήθως και πετυχημένοι επιχειρηματίες.

Εκεί καταλήγεις και αν πάρεις αυτόν που σου δείχνουν ως αντίθετο τάχα ριζοσπαστικό δρόμο. Ενα κόσμο δήθεν "δικαιωμάτων", όπου ο άνθρωπος τεμαχίζεται σε πάρα πολλές ταυτότητες ώστε τελικά να εμφανίζεται αποσυνδεδεμένος από κάθε αντικειμενικό προσδιορισμό, όπως η κοινωνική τάξη στην οποία ανήκει, προέρχεται ή θα ενταχτεί, το φύλο, το έθνος. (...)

Τα social media, πέρα από χρυσάφι για τους ιδιοκτήτες τους, μέσα από τη λειτουργία τους συμβάλλουν στη διαμόρφωση μίας αντιδραστικής στάσης ζωής που ταιριάζει γάντι στο στάδιο της σαπίλας του συστήματος που ζούμε. Η ανάπτυξη των social media, όπως και η ανάπτυξη του διαδικτύου, δεν είναι ουδέτερη. Η κατεύθυνση προς την οποία αναπτύσσονται καθορίζεται από την τάξη που έχει την ιδιοκτησία συνολικά στα μέσα παραγωγής.

Τα social media δεν προκαλούν απλά γενικά εθισμό, είναι φτιαγμένα και αναπτύσσονται για να αρπάζουν όλο και περισσότερο χρόνο από τους χρήστες τους. (...)

Δεν έχουμε φόβο ούτε απέναντι στην τεχνολογία, ούτε απέναντι στα social media. Από την άλλη, έχουμε πλήρη επίγνωση ότι τα πιο μεγάλα επιτεύγματα της κοινωνικής, ανθρώπινης εργασίας σήμερα είναι σε πολύ λάθος χέρια, στα χέρια των καπιταλιστών. Αυτοί καθορίζουν και το ποια τεχνολογία θα αναπτυχθεί αλλά και προς ποια κατεύθυνση θα αναπτυχθεί.

Εχουμε πλήρη επίγνωση ότι η σύγχρονη καπιταλιστική κοινωνία, μαζί με όλα τα δεινά που φέρνει μαζί της, φέρνει και πιο εκτεταμένα φαινόμενα όπως η έλλειψη κοινωνικοποίησης, ο λειτουργικός αναλφαβητισμός, η εκτεταμένη έλλειψη κοινωνικής πείρας, πλευρές που όλες σχετίζονται και με την ευρεία χρήση των social media.

Εχουμε πλήρη επίγνωση ότι οι σύγχρονες εξεγέρσεις και κοινωνικές επαναστάσεις θα έχουν να αντιμετωπίσουν και αυτά τα εργαλεία μαζικής καταστολής και ιδεολογικής ενσωμάτωσης. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι ήδη σε πολλές χώρες με το πρώτο "τσαφ", τα social media τίθενται εκτός λειτουργίας ή υπό ασφυκτικό έλεγχο. Και όταν λέμε πρώτο "τσαφ", αυτό δεν αφορά με βάση τη μέχρι τώρα εμπειρία την απειλή της καπιταλιστικής εξουσίας από μία εργατική εξέγερση.

Στηριζόμαστε στις δυνατότητες που δίνουν οι αρχές λειτουργίας και συγκρότησης του Κομμουνιστικού Κόμματος, παρεμβαίνοντας στα social media συλλογικά και οργανωμένα, γιατί μόνο αυτή η παρέμβαση μπορεί να έχει οφέλη στην πολιτική, διαφωτιστική, προπαγανδιστική δουλειά. Η πείρα μας επιβεβαιώνει ότι η ζωντανή δράση του Κόμματος και της ΚΝΕ, του εργατικού - λαϊκού κινήματος είναι αυτή που τροφοδοτεί και την παρέμβαση στο διαδίκτυο και τα social media και όχι το αντίστροφο.

Παίρνουμε μέτρα ώστε να βελτιώνεται η προβολή της δράσης μας και των θέσεών μας στα social media γνωρίζοντας ότι τίποτα δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη διά ζώσης επαφή, τις ζωντανές ανθρώπινες σχέσεις και την επικοινωνία με τους εργαζόμενους στους χώρους δουλειάς, τους φοιτητές και τους μαθητές στα σχολεία. Τίποτα δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη ζωντανή συμμετοχή, τη συζήτηση, ακόμα και την ιδεολογική και πολιτική αντιπαράθεση στον σύλλογο, στο σωματείο και δρούμε ώστε οι μαζικοί φορείς να αγκαλιάζουν όλο και περισσότερους, να μην μετατρέπονται σε chat και ομαδικές συνομιλίες, που όσο χρήσιμες και αν είναι, δεν αποτελούν χώρο ανταλλαγής σκέψεων, συζήτησης, προβληματισμού».

Αφιέρωμα στα 100 χρόνια από τη γέννηση του Γιώργου Ζαμπέτα. Συμμετέχουν: Παντελής Θαλασσινός, Βιολέτα Ικαρη, Μανώλης Μητσιάς, Γιώτα Νέγκα. Επιμέλεια - ενορχήστρωση: Μανόλης Ανδρουλιδάκης.

Μεγάλη συναυλία με την Νατάσσα Μποφίλιου στην παράσταση «Κάτι Καίγεται 2 - ο μεγάλος κύκλος». Μαζί της ο Θέμης Καραμουρατίδης και ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος.

Αλέξανδρος Ζώρας με τα Χάλκινα της Γουμένισσας.

«Μπρατίμια».

Bourbon Street Dixieland Band.

«Κίτρινα Ποδήλατα», «The Analog+ 25 Χρόνια Live».

Νεφέλη Φασούλη.

Stand-up comedy με τον Αλέξανδρο Τσουβέλα.

Hip hop live με τους Lap, Urban Pulse, «Ζωγράφος», Raibo, Tiny Jackal X Lefkay on Decks.

Χιλιάδες νέοι, μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενοι, άνεργοι και μεγαλύτερης ηλικίας άνθρωποι κυρίως παραγωγικών ηλικιών πλημμυρίζουν καθημερινά τον χώρο του πρώην Στρατοπέδου «Καρατάσιου» στην Πολίχνη, για να συναντηθούν κάτω από το σύνθημα «Ανατρέπουμε το παλιό, ανοίγουμε τον δρόμο στο νέο. Σοσιαλισμός για να νικήσει το δίκιο!». Συζητούν για την ανατρεπτική πολιτική πρόταση του ΚΚΕ και παίρνουν τη θέση τους στον αγώνα για να ανατρέψουν το παλιό, το σύστημα της εκμετάλλευσης, της αδικίας και των πολέμων. Να ανοίξουν τον δρόμο για το νέο, την κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Μέσα από τις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ, από όλες τις δράσεις στα στέκια και τις σκηνές, στέλνεται ισχυρό μήνυμα ενάντια στον φασισμό και το σύστημα που τον γεννά, και ταυτόχρονα εκφράζεται πλατιά η αλληλεγγύη στον παλαιστινιακό λαό, ιδιαίτερα τούτες τις κρίσιμες ώρες που βρίσκεται αντιμέτωπος με τη νέα σφαγή από το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ. Εκφράζεται δυνατά και η απαίτηση του λαού και της νεολαίας για απεμπλοκή της χώρας μας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, για επιστροφή των στρατευμένων από τα πολεμικά μέτωπα, για Θεσσαλονίκη λιμάνι των λαών - όχι ορμητήριο των ιμπεριαλιστών.

Και όλα αυτά πλαισιώνονται όμορφα, με το πλούσιο και ιδιαίτερα φροντισμένο καλλιτεχνικό πρόγραμμα.

Τις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ παρακολούθησε το βράδυ της Παρασκευής ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, αφού νωρίτερα περιηγήθηκε στα στέκια.

Με ενεργητική συμμετοχή του κόσμου με ερωτήσεις, παρεμβάσεις, πραγματοποιήθηκαν οι θεματικές εκδηλώσεις - συζητήσεις που ήταν προγραμματισμένες για την Παρασκευή και αφορούσαν τους μύθους και τις αλήθειες για τη νεανική «παραβατικότητα», τον εργάσιμο χρόνο και την εμπλοκή της χώρας μας στον πόλεμο(Ρεπορτάζ από τις εκδηλώσεις θα δημοσιευτούν σε επόμενο φύλλο).

Με δικό τους ξεχωριστό πρόγραμμα, με πλούσιο περιεχόμενο, θεματικές εκθέσεις και υλικά λειτουργούν τα στέκια, που βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της νέας γενιάς.

Στο Στέκι νέων εργαζομένων και άνεργων, στο επίκεντρο των συζητήσεων βρέθηκε ο εργάσιμος χρόνος, η επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι από κυβέρνηση και εργοδοσία με το νομοσχέδιο - έκτρωμα για το 13ωρο και η απάντηση που πρέπει να δοθεί με οργάνωση και κλιμάκωση του αγώνα, με πρώτο μεγάλο σταθμό την απεργία την 1η Οκτώβρη. Εκφράστηκε η εμπιστοσύνη των εργαζομένων στο ΚΚΕ και η αναγνώριση της συμβολής του στον προσανατολισμό της δράσης του εργατικού κινήματος.

Το Στέκι Πολιτισμού φιλοξενεί εικαστικές εκθέσεις, ενώ το Σάββατο 20/9 στις 9.30 μ.μ., θα παρουσιαστεί θεατρικό δρώμενο της καλλιτεχνικής ομάδας «Fire art» με τίτλο «Μέσα σ' ανήσυχους ύπνους».

Στο Στέκι για την ισοτιμία και τη χειραφέτηση των γυναικών, μέσα από ταμπλό αλλά και εξειδικευμένο κείμενο που μοιράζεται, προβάλλονται οι αλήθειες και τα ψέματα γύρω από τη γυναικεία ανισοτιμία.

Από την πρώτη μέρα ξεχωριστή θέση στις προτιμήσεις των επισκεπτών συνεχίζει να έχει, όπως άλλωστε και κάθε χρόνο, το βιβλιοπωλείο της «Σύγχρονης Εποχής» που συμμετέχει, με πολλές προσφορές σε δεκάδες βιβλία ειδικά για το Φεστιβάλ.

Από την πρώτη μέρα του Φεστιβάλ, την Πέμπτη το βράδυ, έγινε το αδιαχώρητο στις σκηνές όπου εκτυλισσόταν το καλλιτεχνικό πρόγραμμα. Την Πέμπτη στην κατάμεστη από κόσμο Κεντρική Σκηνή παρουσιάστηκε αφιέρωμα στον Θάνο Μικρούτσικο με την Ρίτα Αντωνοπούλου και τους «Ρεβάνς», ενώ στη συνέχεια το κοινό ξεσήκωσε ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου.

Με αφιέρωμα στο λαϊκό πολιτικό τραγούδι από την ορχήστρα «το Λαϊκόν» ξεκίνησε το πρόγραμμα στη Λαϊκή Σκηνή. Ακολούθησε ποντιακό γλέντι με τους «Banda Tsimera», με την ποντιακή λύρα να δίνει το σύνθημα για τους πρώτους χορούς. Ιδιαίτερη στιγμή ήταν η αναφορά του συγκροτήματος στη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού σημειώνοντας πως «...εμείς οι Πόντιοι ξέρουμε καλά τι σημαίνει γενοκτονία...» και αφιερώνοντας το τραγούδι «Την πατρίδα μ' έχασα» στις ψυχές που χάνονται καθημερινά στη Γάζα. Ο χορός συνεχίστηκε στο μεγάλο γλέντι με την Βάσω Βασιλειάδου. Η ερμηνεύτρια και οι μουσικοί της έβαλαν τον ήχο και το κοινό τη διάθεση, απαραίτητα υλικά για να στηθεί ένα μεγάλο πανηγύρι που κράτησε μέχρι αργά, με εναλλαγές σε αγαπημένα έντεχνα και παραδοσιακά τραγούδια.

Στη Μαθητική Σκηνή μετά τους «Αρκαντάσηδες» και τον Αποστόλη Μπαρμπαγιάννη με την «and the Tsolia band», τη σκυτάλη πήραν οι «Walkman the band» με διασκευές ελληνικών τραγουδιών και τον «πειραγμένο» στίχο τους, που ανεβάζει τη διάθεση και βρίσκεται σε διαρκή επικοινωνία με το κοινό. Το πρόγραμμα ολοκληρώθηκε με τους «Baildsa» και τον ιδιαίτερο ήχο τους, οι οποίοι ανέβασαν το κοινό στη σκηνή για να τραγουδήσουν, αλλά και να φωνάξουν όλοι μαζί «Λευτεριά στην Παλαιστίνη!».

Το πλούσιο πρόγραμμα με τις μεγάλες συναυλίες και τα μουσικά αφιερώματα συνεχίστηκε και την Παρασκευή, δεύτερη μέρα του Φεστιβάλ, και βρισκόταν σε εξέλιξη την ώρα που έκλεινε η ύλη της εφημερίδας.

Στην Κεντρική Σκηνή το πρόγραμμα ξεκίνησε με αφιέρωμα στον Γρηγόρη Μπιθικώτση, από τους Γιάννη Διονυσίου, Δημήτρη Μπάση, Κώστα Σμοκοβίτη, Κώστα Τριανταφυλλίδη, σε επιμέλεια - ενορχήστρωση Γιάννη Παπαζαχαριάκη και ήταν προγραμματισμένο να ακολουθήσει συναυλία με την Ελεωνόρα Ζουγανέλη.

Η Σκηνή Φοιτητών και Νέων Εργαζομένων ήταν προγραμματισμένο να υποδεχτεί τους Παρασκευά Θεοδωράκη, Γιώργο Αετόπουλο και Κώστα Καρμπά σε ένα αφιέρωμα στο ροκ πολιτικό τραγούδι, τον Δημήτρη Μυστακίδη και τους Mother of Millions. Αντίστοιχα, στη Μαθητική Σκηνή τα μαθητικά συγκροτήματα Μάτσα Μούτσα και Rast Maqam, Stand up comedy με τον Κώστα Μαλιάτση και συναυλία με τους «Κοινούς Θνητούς».

Στον Βόλο, στο πάρκο Ρήγα Φεραίου ολοκληρώνονται το Σάββατο οι διήμερες εκδηλώσεις, με: Συζήτηση με θέμα «Δεν θέλουμε τον Βόλο ορμητήριο πολέμων και στόχο αντιποίνων» με τον Νίκο Λάππα, μέλος της ΚΕΟΕ του ΚΚΕ και του Τμήματος της ΚΕ για τις Ενοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας, και τον Θωμά Κατσιούλα, μέλος της ΤΕ Μαγνησίας του ΚΚΕ, θεατρικό δρώμενο «Το ΚΙΤ των 72 ωρών» από ομάδα της ΚΝΕ, συναυλία με τους «Κοινούς Θνητούς» και λαϊκό γλέντι με τους «SI - MΠΑΝΤΑ».

Στη Λαμία, στο Πάρκο Τσαλτάκη ολοκληρώνονται το Σάββατο οι διήμερες εκδηλώσεις, με: Συναυλίες με μαθητικά και φοιτητικά συγκροτήματα, μεγάλη συναυλία με τον Σπύρο Γραμμένο και λαϊκό γλέντι.

Στον Αγιο Νικόλαο, στη λίμνη, θα μιλήσει ο Ανδρέας Κοκοσάλης, μέλος του Γραφείου Περιοχής Κρήτης του ΚΚΕ. Ακόμα, συναυλία με «Το Σφάλμα» και τους «Cosmic Temptations».

Στο Αίγιο, στο Πολύκεντρο Συνεδριακό Κέντρο, θα μιλήσει ο Σωτήρης Παρίσης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέας της ΕΠ Δυτικής Ελλάδας. Ακόμα, μουσικό αφιέρωμα στα «μεγάλα λαϊκά τραγούδια μας», με τον Βαγγέλη Κορακάκη και τους Στέλιο Γαλανό και Εύα Ξένου.

Στη Δράμα, στο Πάρκο Αγ. Βαρβάρας, θα μιλήσει ο Βασίλης Πύρρος, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ. Ακόμα, μουσικό αφιέρωμα στον Νίκο Καββαδία και λαϊκό γλέντι με τους «Τρεις Ασματοφύλακες».

Στη Ζάκυνθο, στην πλατεία Σολωμού, θα μιλήσει ο Στάθης Κεντρής, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ και Γραμματέας του ΣΠ Δυτικής Ελλάδας. Ακόμα, μουσικό αφιέρωμα «100 χρόνια Μίκης Θεοδωράκης» σε επιμέλεια του Ανδρέα Φούκα και λαϊκό γλέντι.

Στην Κέρκυρα, στην Πάνω Πλατεία κορυφώνονται το Σάββατο οι διήμερες εκδηλώσεις και θα μιλήσει ο Θανάσης Τζίμας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Ακόμα στο πρόγραμμα: Συζήτηση με θέμα «Δουλεύουμε για να ζούμε! Δεν ζούμε για να δουλεύουμε! Με το ΚΚΕ οι ανάγκες μας μπροστά», συναυλία με τους Moses Remax, συναυλία με την Μιρέλα Πάχου. Στον χώρο θα υπάρχει κεντρική έκθεση για το Λαζαρέτο κ.ά.

Στην Κομοτηνή, στην Παλιά Νομική, θα μιλήσει ο Φρίξος Μπρούζγος, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ. Ακόμα, stand up comedy με τον Χριστόφορο Ζαραλίκο, μουσικο-αφηγηματικό αφιέρωμα «100 χρόνια Μίκης Θεοδωράκης» και παραδοσιακό γλέντι με τους «Λαλητάδες της Ροδόπης και Συνεργάτες».

Στη Μυτιλήνη, στο Πάρκο Αγίας Ειρήνης κορυφώνονται το Σάββατο οι διήμερες εκδηλώσεις και θα μιλήσει η Μαρία Κομνηνάκα, βουλευτής του ΚΚΕ. Ακόμα στο πρόγραμμα: Εργαστήρι αγγειοπλαστικής - κεραμικής με τον κεραμίστα Δημήτρη Σταμάτη, συναυλία με τους Swamp Blues Kara Oneman band και 480 Volt, αφιέρωμα στον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα «Ρίξε Κόκκινο στη Νύχτα» με τους Διονύση Τσακνή, Παυλίνα Βουλγαράκη και Steve Tesser και νησιώτικο γλέντι με τους Ορφέα Βουγιούκα (βιολί), Στρατή Καζαντζή (σαντούρι), Αντώνη Κονσολάκη (μπουζούκι - φωνή), Μυρσίνη Κουτσκουδή - Βουρλή (φωνή) και Ισίδωρο Παπαγεωργίου (κιθάρα - φωνή). Στον χώρο λειτουργούν μεταξύ άλλων περίπτερα του λογοτεχνικού περιοδικού «Βόρεια-Βορειοανατολικά», της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, της Επιτροπής Ειρήνης κ.ά.

Στο Ρέθυμνο, στην Πλατεία Μικρασιατών, από τις 19.30, κορυφώνονται το Σάββατο οι διήμερες εκδηλώσεις και θα μιλήσει ο Βαγγέλης Μαγνήσαλης, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ. Ακόμα στο πρόγραμμα: Ξενάγηση στην έκθεση με θέμα «Από τον κόσμο που έχουμε στον κόσμο που θέλουμε. Σοσιαλισμός, η απάντηση στις ανάγκες μας» και κρητικό γλέντι με τον Λευτέρη Τζαγκαράκη.

Στη Ρόδο, στο Πάρκο Θερμαί, θα μιλήσει η Βιβή Δάγκα, μέλος της ΚΕ και βουλευτής του ΚΚΕ. Ακόμα, συναυλία με τους Βασίλη Αυγουστάκη, Μήτσο Χριστοδούλου, Δημήτρη Φασουράκη και τις «Εννιά Χορδές» και συναυλία με την Αλεξάνδρα Μάγκου.

Ετσι, με συμβολικό και ουσιαστικό τρόπο, σηματοδοτήθηκε η έναρξη των τριήμερων εκδηλώσεων και μαζί η αρχή μιας νέας πεντηκονταετίας για το μεγαλύτερο πολιτικό - πολιτιστικό γεγονός της χώρας, όπου συναντιούνται ελπίδα, δημιουργία και αγώνας, με σύνθημα «Ανατρέπουμε το παλιό, ανοίγουμε τον δρόμο στο νέο. Σοσιαλισμός για να νικήσει το δίκιο!».

Από νωρίς την Πέμπτη ο χώρος γέμισε κίνηση: Ο Μάριος Κατσάνος άνοιξε την Κεντρική Σκηνή και το Στέκι Πολιτισμού Ιωαννίνων της ΚΝΕ παρουσίασε ένα προσεγμένο, υψηλής αισθητικής αφιέρωμα στον Γιάννη Ρίτσο, το οποίο κέρδισε θερμό χειροκρότημα. Το ηπειρώτικο γλέντι με τον Βασίλη Παπαγεωργίου «έδεσε» τη βραδιά, με έναν μεγάλο κύκλο χορού να ενώνει μικρούς και μεγάλους μπροστά στη σκηνή. Στη Μαθητική Σκηνή, μαθητικό συγκρότημα «άναψε» τον χώρο με καθαρή ενέργεια και σκηνική σιγουριά. Τις εντυπώσεις κέρδισαν η κεντρική έκθεση «Με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον...», με οργανωμένες ξεναγήσεις που «ξεκλείδωναν» ερωτήματα και προοπτικές, το περίπτερο βιβλίου της «Σύγχρονης Εποχής», με ζωηρό ενδιαφέρον, το Φοιτητικό Στέκι, με συζητήσεις για τις διαγραφές και την καταστολή στα ΑΕΙ και τη Γωνιά Γνωριμίας Πρωτοετών, το Μαθητικό Στέκι, με την έκθεση «Επαναστάτης με ένα Like;», το Στέκι Ενάντια στα Ναρκωτικά και τις Εξαρτήσεις, καθώς και η Γωνιά του «κόκκινου Αερόστατου» για τους μικρούς φίλους.

Πέμπτη 25 Σεπτέμβρη στις 20.00 | Εκδήλωση - συζήτηση: Είμαστε άνθρωποι και όχι μηχανές - Δυναμώνουμε τον αγώνα μας για ζωή και δουλειά με δικαιώματα.

Συμμετέχουν στελέχη του ΚΚΕ και συνδικαλιστές:

Γιάννης Γαλανόπουλος, πρόεδρος της ΟΕΝΓΕ

Ντίνα Γκογκάκη, πρόεδρος της ΟΙΥΕ

Μάρκος Μπεκρής, πρόεδρος του ΕΚ Πειραιά

Γιώργος Στεφανάκης, μέλος της ΕΕ του ΕΚΑ και του ΔΣ της ΠΟΕΕΤ

Νίκος Τσακλίδης, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ, εργαζόμενος στη «Hellenic Train»

Χιλιάδες μέλη και φίλοι της ΚΝΕ είμαστε επί ποδός για να φτάσει το μήνυμά του σε κάθε χώρο δουλειάς, προετοιμαζόμαστε να υποδεχτούμε τις Θέσεις του 22ου Συνεδρίου του Κόμματός μας που δημοσιεύονται στις 4-5 Οκτώβρη. Ταυτόχρονα, δίνουμε τον καλύτερό μας εαυτό για την επιτυχία της απεργίας την 1η Οκτώβρη που έχουν προκηρύξει σωματεία, Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες απέναντι στο αντεργατικό τερατούργημα που φέρνει η κυβέρνηση, κάνοντας νόμο τις 13 ώρες δουλειάς.

Είμαστε πλέον στον απόηχο της ΔΕΘ, των εξαγγελιών - κοροϊδία της κυβέρνησης, της κάλπικης αντιπαράθεσης με τη συστημική αντιπολίτευση, ώστε να κρυφτεί η προσήλωση όλων των αστικών κομμάτων στη δημοσιονομική πειθαρχία, στην πολιτική οικονομία και προετοιμασία.

Το τελευταίο διάστημα οι νέοι εργαζόμενοι, άνθρωποι στις ηλικίες 20-30, έχουν την «τιμητική» τους στον δημόσιο διάλογο, στις στατιστικές, σε άρθρα των αστικών εφημερίδων, στον λόγο των αστικών κομμάτων. Είναι σε εξέλιξη μια προσπάθεια να χρυσώσουν το χάπι, να παρουσιάσουν την πραγματικότητα ανάποδα, να «ερμηνεύσουν» τη σκέψη όλων όσοι σήμερα καλούνται να ζουν για να δουλεύουν και στριμώχνουν τη ζωή τους στα «σχοινιά» μιας καθημερινότητας που μόνο για ανθρώπους δεν είναι φτιαγμένη.

Από τις πιο εμβληματικές δηλώσεις του τελευταίου διαστήματος είναι αυτή του συνιδρυτή της «Google», ο οποίος ζήτησε ειδικά για τα τμήματα Τεχνητής Νοημοσύνης 60 ώρες δουλειά τη βδομάδα, για να μπορέσει να κερδίσει την κούρσα του ανταγωνισμού.

Αποδεικνύεται πως τα επιτεύγματα της ανθρώπινης εργασίας και επιστήμης, αντί για φάρμακο, στα χέρια των καπιταλιστών γίνονται «φαρμάκι»! Σήμερα με την ανάπτυξη και την αυτοματοποίηση της παραγωγής μπορούμε να δουλεύουμε λιγότερο και να απολαμβάνουμε περισσότερα, ακόμα και να καταργηθούν βαριές και μονότονες εργασίες. Να έχουμε όλοι δουλειά με σταθερό εργάσιμο χρόνο, που να μας «γεμίζει» και να μη μας «αδειάζει» ψυχικά και σωματικά. Να έχουμε δημιουργικό ελεύθερο χρόνο για κοινωνική δραστηριότητα, για ανάπαυση, αναψυχή, άθληση, πολιτισμό, για τους φίλους και τις οικογένειές μας.

Ομως σε κάθε μας βήμα, όλες αυτές οι δυνατότητες «σκοντάφτουν» στο κέρδος των καπιταλιστών. Οι εργοδότες βλέπουν τη δυνατότητα να αυξήσουν κατακόρυφα την παραγωγικότητα, συνδυάζουν τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνικής με την αύξηση της «ευελιξίας», καθορίζοντας το πότε και για πόσο θα δουλεύουμε, εξασφαλίζοντας ακόμη μικρότερο κόστος.

Αρκεί να σκεφτεί κανείς πως ένας εργάτης σήμερα δουλεύει σε μια υπερσύγχρονη γραμμή παραγωγής και ταυτόχρονα αγκομαχά στα εξαντλητικά ωράρια! Ακόμη πως ένας εργαζόμενος στις κατασκευές δημιουργεί με τη δουλειά του υπερσύγχρονες κατοικίες, αλλά ταυτόχρονα σκέφτεται πώς θα βγάλει το πανάκριβο νοίκι. 'Η από την άλλη, αντί να αξιοποιείται η πρόοδος της επιστήμης και της ιατρικής ώστε να υπάρχει πρόβλεψη και προστασία του ανθρώπινου οργανισμού από επαγγελματικές ασθένειες και ατυχήματα, βλέπουμε τη ζωή μας στο ζύγι της κερδοφορίας τους, με στόχο να «προστατευτεί» η αδιάκοπη παραγωγή για τους καπιταλιστές.

Το πώς και γιατί φτάσαμε να έχουμε μια ζωή σμπαραλιασμένη, έχει τη δική του σημασία για να μπορέσουν οι νέοι εργαζόμενοι να στρέψουν τον αγώνα τους απέναντι στον πραγματικό αντίπαλο. Να αποφύγουν παγίδες που στήνει το σύστημα στην προσπάθειά του είτε να τρομοκρατήσει καλώντας σε «σταθερότητα», είτε να εγκλωβίσει την αγανάκτηση σε ένα χιλιοπαιγμένο έργο αυταπατών, επιδιώκοντας να εξαπατήσουν όσους δεν το είδαν live αλλά ζουν τα αποτελέσματά του.

Το τι ζούμε σήμερα μέσα και έξω από τους χώρους δουλειάς δεν έπεσε από τον ουρανό. Κάθε κυβέρνηση έπιανε το νήμα από την προηγούμενη και συνέχιζε την αντιλαϊκή επίθεση. Τρία μνημόνια, χιλιάδες εφαρμοστικοί νόμοι, μια επίθεση άνευ προηγούμενου στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα και ένα τεράστιο οπλοστάσιο στα χέρια των επιχειρηματικών ομίλων, μαζί με τον πακτωλό χρημάτων που δίνονται δώρο από τη φορολεηλασία του λαού. Ιδιαίτερα σήμερα σε συνθήκες πολεμικής οικονομίας και προετοιμασίας «ζεσταίνουν» ακόμη περισσότερο τις μηχανές, για να μπορέσουν να βγουν κερδισμένοι στον ανταγωνισμό που οξύνεται. Αλλωστε, όπως και οι ίδιοι κυνικά το ομολογούν, για αυτό «επιστρατεύονται» οι 13 ώρες δουλειάς, το χτύπημα στη συνδικαλιστική δράση κ.ο.κ

Μια θάλασσα από νόμους, μέτρα, ρυθμίσεις που είναι διαθέσιμα για την εργοδοσία, για να επιλέγει κάθε φορά κάθε εργοδότης με βάση τις ανάγκες της επιχείρησής του αυτά που του ταιριάζουν καλύτερα για να αυξάνει την εκμετάλλευση, άρα και την κερδοφορία σε κάθε φάση.

Είτε μεγαλώνοντας τον εργάσιμο χρόνο, είτε εντατικοποιώντας τη δουλειά ώστε ο μισθός να καλύπτεται σε λιγότερες ώρες και να μένει περισσότερη απλήρωτη δουλειά για νέο πλούτο, είτε κρατώντας τον μισθό σε χαμηλά επίπεδα, είτε όλα μαζί, το αποτέλεσμα είναι ένα: Ολο και μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας του παραγόμενου πλούτου να καταλήγει στο πιάτο των καπιταλιστών.

Ετσι φτάσαμε ένας νέος εργαζόμενος να έχει να αντιμετωπίσει μια ζούγκλα από ελαστικές σχέσεις εργασίας - πάνω από 15 καταγεγραμμένες - καταλήγοντας να αλλάζει δουλειά δυο και τρεις φορές κάθε χρόνο. Ετσι φτάσαμε στο ξεχείλωμα του εργάσιμου χρόνου, να γίνεται κανόνας το «δουλεύουμε όσο έχει δουλειά» για να πετύχει η εργοδοσία τα χρονοδιαγράμματα στα business plans. Σε όλα αυτά έρχονται να προστεθούν το δυσβάστακτο κόστος για βασικές λαϊκές ανάγκες, οι χαμηλοί μισθοί που εξανεμίζονται στις πρώτες 10 μέρες του μήνα.

140 χρόνια από την εξέγερση των εργατών του Σικάγο... η μάχη για τον εργάσιμο χρόνο αποκαλύπτει τη μεγάλη εικόνα που βρίσκει τη φωτογραφία της σε κάθε πτυχή της ζωής μας: Την ασίγαστη πάλη «ζωής και θανάτου» ανάμεσα σε αυτούς που έχουν στην ιδιοκτησία τους τα μέσα παραγωγής άρα και την εξουσία, δηλαδή τους καπιταλιστές, και από την άλλη την εργατική τάξη, τον λαό και τη νεολαία. Ακριβώς γιατί για τους λίγους ο χρόνος των πολλών είναι τα αμύθητα κέρδη τους και για τους πολλούς - για εμάς, ο χρόνος εργασίας συνδέεται με τον χρόνο που «μένει» για να διαθέσουμε για την ξεκούρασή μας, την οικογένεια και τα παιδιά μας, τους φίλους μας, τη συμμετοχή μας στην κοινωνική και πολιτική ζωή.

Ο αγώνας μας μπορεί και πρέπει να στοχεύσει ακόμη πιο αποφασιστικά τον πραγματικό αντίπαλο, ανοίγοντας δρόμο στο νέο! Κάθε νέος και νέα έχει θέση σε αυτόν τον αγώνα, μα έχει και πείρα για να τραβήξει ίσια! Από τις συγκλονιστικές συγκεντρώσεις για τα Τέμπη, τις μεγάλες απεργίες για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, τα αντιπολεμικά συλλαλητήρια, τις διαδηλώσεις αλληλεγγύης στον ηρωικό παλαιστινιακό λαό. Χιλιάδες νέοι εργαζόμενοι αποκτήσαμε σημαντική πείρα από τη συμμετοχή μας στο εργατικό κίνημα και στα σωματεία μας, στην οργάνωση του αγώνα και της διεκδίκησης.

Εχουμε καθαρό πως για να κερδίσουμε εμείς πρέπει να χάσει το κεφάλαιο από τα κέρδη του. Είναι μονόδρομος όλοι εμείς να συναντηθούμε στις μεγάλες μάχες του επόμενου διαστήματος, σε κάθε χώρο να κάνουμε υπόθεσή μας την επιτυχία της απεργίας την 1η Οκτώβρη. Για να δουλεύουμε 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο. Να έχουμε συγκροτημένα δικαιώματα με ουσιαστικές αυξήσεις. Να δουλεύουμε με μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς και να γυρνάμε σπίτια μας υγιείς.

Το Φεστιβάλ της ΚΝΕ πάντα είχε και έχει τη δικιά του αναντικατάστατη συμβολή στους αγώνες του λαού και της νεολαίας στη χώρα μας! Γιατί φωτίζει το πραγματικά νέο! Τη δυνατότητα σήμερα να οικοδομήσουμε μια κοινωνία που καταργεί την εκμετάλλευση, κάνοντας κοινωνική ιδιοκτησία μεγάλες επιχειρήσεις, λιμάνια, αεροδρόμια, όλο τον πλούτο της χώρας και βάζοντας στο επίκεντρο τις ανάγκες της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Γιατί είναι μια μεγάλη διαδήλωση για να νικήσει το δίκιο, ο Σοσιαλισμός!

Από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής μας δηλώσαμε ότι κοσμοθεωρία μας είναι η θεωρία του επιστημονικού σοσιαλισμού. Αυτό δεν σημαίνει ότι ζούμε εκτός των «τειχών» του καπιταλισμού. Μέσα στην καπιταλιστική Ελλάδα δρούμε, στην Ελλάδα παλεύουμε ώστε η λαϊκή πλειοψηφία στο έδαφος του καθημερινού αγώνα να αποσπά ορισμένες κατακτήσεις, να ορθώνει κάποιο τείχος στα χειρότερα και ταυτόχρονα να αποκτά πείρα, όλο και πιο συνειδητή θέληση, στις κατάλληλες περιστάσεις, να γκρεμίσει αυτά τα «τείχη» και μάλιστα οριστικά και αμετάκλητα.

Παλεύουμε για τη νίκη της εργατικής τάξης, του μεγάλου μέρους του λαού, όσον αφορά την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας και το ξεκίνημα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Επειδή αυτός είναι ο σκοπός ύπαρξής μας, γι' αυτό και σε όλη την Ιστορία μας δεν πέρασε ούτε μια μέρα που να μην καταπιανόμαστε με τα καθημερινά προβλήματα του λαού. Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι είμαστε η πρωτοπόρα καθοδηγητική δύναμη αγώνων, και στις πιο δύσκολες και αντίξοες φάσεις. Αλλωστε, η δράση μας ήταν και είναι ο λόγος ιδεολογικών και πολιτικών επιθέσεων αλλά και όλων των μορφών των διώξεων, φυλακίσεων, εξορίας, εκτελέσεων έως και απαγόρευσης της ύπαρξής μας (...)

Θεμελιακή μας διαφορά με τα κόμματα που μιλάνε, υποκριτικά, για δικαιοσύνη, εθνικό και διεθνές δίκαιο είναι ότι θεωρούν νόμιμη την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, την απόσπαση της υπεραξίας που παράγεται από την εργατική τάξη, μέσω της οποίας σχηματίζεται το κεφάλαιο, διογκώνονται τα κέρδη.

Η θεμελιακή μας διαφορά με όλα τα κόμματα που γνωρίσαμε και τα σημερινά, ξεκινάει από τη θέση μας ότι ο καπιταλισμός είναι το τελευταίο ταξικό κοινωνικοοικονομικό σύστημα με αγιάτρευτες ασθένειες: Οπως τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την ιμπεριαλιστική «ειρήνη», την κυκλική οικονομική κρίση, την υπερσυσσώρευση κεφαλαίων, τις γενοκτονίες παλιές και σύγχρονες, όπως συμβαίνει με τον παλαιστινιακό λαό, τη γιγάντωση της σήψης και της διαφθοράς. Ο σημερινός καπιταλισμός έχει χάσει την όποια δυναμική είχε αναπτύξει μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Σήμερα κυριαρχούν η αβεβαιότητα, οι αναιμικοί ρυθμοί ανάπτυξης, οξύνεται η ανισομετρία ανάπτυξης ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη, εξ ου και οι σύγχρονοι οξύτατοι ανταγωνισμοί και πόλεμοι ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα.

Η αστική τάξη, για να πετύχει τον στόχο της, ξεκινά το πρώτο χτύπημα με το ψέμα, τη συκοφαντία, τη χρήση βίας κατά του Κομμουνιστικού Κόμματος. Αποδείχθηκε σε όλες τις φάσεις και τις περιπτώσεις, σε όλα τα καπιταλιστικά κράτη ότι ο αντικομμουνισμός δεν ήταν παρά το πρώτο βήμα για να τσακιστεί ή να διαβρωθεί το γενικότερο εργατικό - λαϊκό κίνημα.

Η αστική τάξη χρησιμοποιεί τον φασισμό, τον ναζισμό, τα συντηρητικά κόμματα αλλά και τα σοσιαλδημοκρατικά, σοσιαλιστικά κόμματα, τα οπορτουνιστικά, όπως π.χ. στην Ελλάδα το ΠΑΣΟΚ, παλαιότερα το «ΚΚΕ Εσωτερικού» και άλλα. Αξιοποιήθηκε ο αρνητικός συσχετισμός σε βάρος του εργατικού κινήματος, οι σύνθετες συνθήκες δράσης των κομμουνιστών σε ένα απόλυτα εχθρικό έδαφος, για να ασκηθεί πολιτική πίεση και πάνω στο ίδιο το ΚΚ, ώστε να βάλει «νερό στο κρασί» του, για να το πούμε με λαϊκή γλώσσα. (...)

Ισως κάποιος σκεφθεί ότι είμαστε υπερβολικοί, όταν εξισώνουμε όλα τα κόμματα μην υπολογίζοντας τις διαφορές τους, αφού κάθε μέρα, κάθε ώρα γινόμαστε μάρτυρες του καβγά, των διαφωνιών που εκδηλώνονται ανάμεσα στην κυβέρνηση της ΝΔ και στα κόμματα της αντιπολίτευσης. Τίποτε το καινούργιο. Οσοι έχουν ασχοληθεί με την παλαιότερη και πρόσφατη Ιστορία γνωρίζουν για την οξύτατη διαμάχη μεταξύ Ελευθερίου Βενιζέλου από τη μια και από την άλλη του θρόνου και των φιλικών κομμάτων του που αποκλήθηκε «εθνικός διχασμός». Τη διαμάχη ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, τις οξύτατες αντιπαραθέσεις της με ΣΥΡΙΖΑ και τώρα με τα σύγχρονα κόμματα αστικής διαχείρισης.

Οι διαμάχες τους είναι υπαρκτές, αντανακλούν και εκφράζουν αντιθέσεις στους κόλπους της αστικής τάξης, στους κόλπους της ΕΕ, εκφράζουν τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, ενώ σ' αυτό το έδαφος αναπτύσσονται και οι προσωπικές φιλοδοξίες. Διαφορές και διαμάχες σε θέματα τακτικής αλλά και στις μεθόδους και τους τρόπους χειρισμού της ανερχόμενης εργατικής - λαϊκής δυσαρέσκειας. Δεν αφορούν την ταξική αδικία, τα συμφέροντα του λαού. Ως αντιπολίτευση η σοσιαλδημοκρατία και ο οπορτουνισμός, προκειμένου να κερδίσουν ψήφους, στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση προσφέρουν στον λαό λίγα ευρώ παραπάνω και αστική παραλλαγή διαχείρισης εντός των τειχών.

Το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ, η Νέα Αριστερά και η Πλεύση Ελευθερίας, επίσης και τα ακροδεξιά κόμματα, όταν αναφέρονται στο σύστημα δεν εννοούν τον καπιταλισμό, αλλά το κόμμα ή τα κόμματα που είναι στη διακυβέρνηση, το στενό περιβάλλον του εκάστοτε πρωθυπουργού, ή διαχωρίζουν τους καπιταλιστές σε υγιείς και ανήθικους. Ο Τσίπρας τώρα πια, έχοντας εγκαταλείψει τα συνθήματα που πλάσαρε κοροϊδεύοντας τον λαό το 2012-2015, προσπαθεί να ανακτήσει κύρος στον κεντροδεξιό χώρο, λέγοντας ότι το ερώτημα που τίθεται είναι αυταρχικός καπιταλισμός ή δημοκρατικός. Τα περί αριστεράς τα έριξε στο καλάθι των αχρήστων, αφού τώρα δεν τον βολεύουν ούτε ως απατηλό σύνθημα.

Από το ΠΑΣΟΚ έως την Πλεύση Ελευθερίας κατηγορούν τη ΝΔ ότι δεν ακολουθεί πιστά την πολιτική της ΕΕ, με αποτέλεσμα να είναι τελευταία ή και προτελευταία σε μια σειρά δείκτες σύγκρισης των επιδόσεων των κρατών - μελών της. Κάνουν πως δεν ξέρουν ότι η σύγκλιση δεικτών είναι ανέφικτη, και αν επιτευχθεί ονομαστικά η διεύρυνση των διαφορών και των αποστάσεων στην ιεραρχία της ΕΕ θα γίνεται μεγαλύτερη. Πρόκειται για τη σύμφυτη ανισομετρία στους κόλπους όλων των μορφών της καπιταλιστικής συμμαχίας.

Η ΝΔ αποδείχθηκε πρωταγωνιστική στην υιοθέτηση και υλοποίηση όλων των αντεργατικών κατευθύνσεων της ΕΕ. Επιπλέον για μια ακόμη φορά διαδραματίζει τον πρώτο ρόλο ανάμεσα στους πρώτους στην υπεράσπιση της ελληνικής αστικής τάξης με τη στήριξη και συμμετοχή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, μετατρέποντας την Ελλάδα σε μια τεράστια στρατιωτική βάση από άκρο σε άκρο. Εσείς εδώ στη Λάρισα έχετε όλες τις αποδείξεις.

Tο πραγματικό, ΒΑΣΙΚΟ ερώτημα με τη μορφή έστω ακόμα και απλού προβληματισμού, που μπαίνει σήμερα, είναι καπιταλισμός ή σοσιαλισμός. Προσοχή, δεν εννοούμε ότι μπαίνει σε ημερήσια διάταξη η ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος. Ομως προβληματισμός αν υπάρχει εναλλακτική λύση εμφανίζεται σήμερα πιο έντονα από τα προηγούμενα 30 χρόνια. Ανεξαρτήτως της ετοιμότητας για άμεση δράση, προβληματίζονται πολλοί και πολλές αν υπάρχει άλλος δρόμος ανάπτυξης της ελληνικής κοινωνίας προς όφελος της κοινωνικής λαϊκής ευημερίας. Υπάρχει έντονη αμφισβήτηση του συστήματος, αλλά αυτή δεν αρκεί, αν δεν οδηγήσει στη μόνη δυνατή και ρεαλιστική επιλογή του δρόμου της ανατροπής.

Δεν είναι τυχαίο ότι το ζήτημα του σοσιαλισμού μπήκε στην ημερήσια διάταξη παραμονές και την περίοδο που διαφαινόταν η λήξη του Α' Παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού Πολέμου και το '44-'45 με τη λήξη του Β' Παγκόσμιου. (...)

Σήμερα μπαίνει καθαρά το ζήτημα: Τι είδους εργατικό κίνημα, τι είδους κοινωνική λαϊκή συμμαχία χρειάζεται, αντίστασης και αντεπίθεσης με αιχμή τα σύγχρονα εργατικά, λαϊκά, αγροτικά προβλήματα, τα προβλήματα της νεολαίας, των γυναικών, τις συνέπειες από την εμπλοκή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Χρειάζονται σοβαρές προϋποθέσεις, συγκεκριμένα μαζική οργάνωση των εργατοϋπαλλήλων με πόδια, θεμέλια στη βάση, στο πρωτοβάθμιο σωματείο και με ολοκλήρωση προς τα πάνω σε κλαδικό, τοπικό και πανελλαδικό επίπεδο. Χρειαζόμαστε προωθημένα αντικαπιταλιστικά - αντιμονοπωλιακά συνθήματα και αδιάλλακτη μάχη με τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό. Κίνημα που δεν το χρησιμοποιούν οι αστικές αντιπολιτευόμενες δυνάμεις για την κυβερνητική αναρρίχησή τους. Κίνημα που ενώνεται πανελλαδικά σε κοινούς στόχους, με συμμάχους τους αυτοαπασχολούμενους που υποφέρουν, την αγροτιά που μάχεται για την επιβίωση σε συνεργασία με το ριζοσπαστικό γυναικείο και νεολαιίστικο κίνημα. Συνεργασία κινημάτων που αποκαλύπτουν τα αστικά προσχήματα, τα ψέματα και τους μύθους, διεκδικούν την ικανοποίηση των ανθρώπινων αναγκών με τη βοήθεια των σύγχρονων επιστημονικών επιτευγμάτων. Εχουν στο στόχαστρό τους τα καπιταλιστικά κέρδη και τις κυβερνήσεις, όποιες κι αν είναι αυτές που τα υπηρετούν. Κίνημα που επιδιώκει τον διεθνιστικό συντονισμό και τη διεθνιστική συνεργασία με εργατικά - λαϊκά κινήματα ιδιαίτερα στην Ευρώπη.

Τα προβλήματα που ζούμε σήμερα έχουν άμεση σχέση όχι γενικά και αφηρημένα με τον καπιταλισμό, αλλά πολύ συγκεκριμένα με τη σύγχρονη στρατηγική του π.χ. το Ταμείο Ανάκαμψης, την πολεμική οικονομία, που είναι προετοιμασία για παγκόσμια αναμέτρηση, τη συγκρότηση μαζικού ευρωπαϊκού στρατού με δράση πολύ μακριά από τα σύνορα της Ευρώπης. Η ΕΕ θα φορτώσει 800 δισ. στις πλάτες των λαών, χώρια το αίμα που θα ζητηθεί για τα συμφέροντα των καπιταλιστών.

Η κατεύθυνση πρέπει να είναι αγώνας εντός των τειχών για να συγκεντρωθούν δυνάμεις, να τα γκρεμίσουμε για να οικοδομήσουμε τη νέα κοινωνία, του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.

Ας σκεφτούν οι προοδευτικοί άνθρωποι πώς θα ήταν το εργατικό - λαϊκό κίνημα στην Ελλάδα όταν το ΚΚΕ γινόταν ένα κόμμα που στο όνομα του ρεαλισμού αποδεχόταν την ενσωμάτωση στο πολιτικό σύστημα του καπιταλισμού. Αν εγκατέλειπε τον αγώνα για τον σοσιαλισμό.

Το ΚΚΕ την περίοδο '89-'91, αν και κλονισμένο και αδυνατισμένο από την κρίση σε συνδυασμό με τις συνέπειες της αντεπανάστασης, έμεινε όρθιο, αποκάλυψε ότι ο σοσιαλισμός δεν ανατράπηκε από λαϊκές επαναστάσεις, προέκυψε ως αποτέλεσμα της υπόσκαψης του σοσιαλιστικού χαρακτήρα της οικονομίας με συνέπειες στην εργατική εξουσία, που είχε ξεκινήσει μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ιδιαίτερα τις δεκαετίες του '50 και του '60.

Ποιος ήταν ο κρίκος που βοήθησε το Κόμμα να σταθεί όρθιο, να μη φοβηθεί την κριτική και την αυτοκριτική; Το γεγονός ότι ανεξάρτητα και από δικές του λαθεμένες επιλογές στη μακρόχρονη πορεία του ουδέποτε εγκατάλειψε το βασικό: Τη σημασία της θεωρίας του επιστημονικού σοσιαλισμού, τις αρχές οργάνωσης και λειτουργίας του Κόμματος, της εργατικής εξουσίας.

Πώς θα ήταν σήμερα τα πράγματα αν το ΚΚΕ:

Είχε υπερψηφίσει τη Συνθήκη του Μάαστριχτ στο όνομα του ρεαλισμού και της δήθεν αιώνιας ύπαρξης της ΕΕ.

Αν δεν επαναφέραμε στην πρώτη γραμμή τη θέση μας για την αποδέσμευση από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.

Αν σταυρώναμε τα χέρια την περίοδο που ξεκίνησε ο αμερικανοΝΑΤΟικός και ευρωπαϊκός πόλεμος που οδήγησε στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και στη δημιουργία εστιών έντασης και συγκρούσεων σε όλη τη Βαλκανική.

Αν από το 1985-'86 και στη συνέχεια με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα στη δεκαετία του '90 δεν λέγαμε ΟΧΙ στις μορφές ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων. Θυμίζω την 4ωρη απασχόληση που έφερε το ΠΑΣΟΚ το 1986, για τους φοιτητές και τις γυναίκες, που ήταν αρχή για να φτάσουμε σήμερα στο σημερινό τερατούργημα της ΝΔ με τη 13ωρη δουλειά, τις απλήρωτες υπερωρίες λόγω της ελαστικότητας, την εκ περιτροπής εργασία, τη 10ωρη δουλειά χωρίς προσαύξηση, τις συμβάσεις 2 ημερών, διάλυση ακόμα και της ενιαίας καλοκαιρινής άδειας, για τους εργαζόμενους, όπως αποκαλούνται, «just in time», για όταν, όσο θέλει η εργοδοσία. Τον δρόμο διαδοχικά τον έστρωσαν όλες οι κυβερνήσεις, όλα τα άλλα κόμματα, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ κ.λπ.

Αν χειροκροτούσαμε, όπως έκαναν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο Συνασπισμός της Αριστεράς τη Συνθήκη του Οσλο το 1993, που αναγορεύτηκε σε βασικό βήμα λύσης του Παλαιστινιακού, ενώ εμείς την καταγγείλαμε ως ταφόπετρα ακόμα και της ίδιας της απόφασης του ΟΗΕ που υποστήριζε την ίδρυση Παλαιστινιακού κράτους. Οι 35 κυβερνήσεις, ανάμεσά τους και η ελληνική, που ζητούν για κάποια στιγμή και όχι άμεσα την αναγνώριση Παλαιστινιακού κράτους, στην πραγματικότητα το αρνούνται, αφού υποστηρίζουν ως λύση μια εδαφική οντότητα χωρίς σαφή σύνορα, χωρίς αποκατάσταση των προσαρτημένων, από το Ισραήλ, εδαφών, χωρίς κατάργηση των εποικισμών, χωρίς δικαίωμα στρατού. Τελικά αφήνουν στο απυρόβλητο τη στρατηγική του Ισραήλ να προσαρτήσει και τη Δυτική Οχθη, μια δήθεν λύση στο έλεος των ιμπεριαλιστών.

Αν λέγαμε ΝΑΙ στο σχέδιο Κόφι Ανάν το 2004 για το Κυπριακό, που το υποστήριξαν με τη μια ή την άλλη μορφή στη χώρα μας τα άλλα κόμματα όπως το ΠΑΣΟΚ, ο Συνασπισμός, ενώ η ΝΔ έκανε την πάπια, εννοείται πριν το απορρίψουν οι Ελληνοκύπριοι. Ενα σχέδιο που πρότεινε ο ΟΗΕ για τη δημιουργία ενός μορφώματος ομοσπονδίας ή συνομοσπονδίας, μια μορφή δηλαδή που εύκολα μετατρέπεται σε δύο χωριστά κράτη.

Αν το ΚΚΕ δεν αποκάλυπτε έγκαιρα από το 1999, μετά τη σύνοδο των ευρωπαϊκών πανεπιστημιακών ιδρυμάτων στην Μπολόνια της Ιταλίας, ότι ξεκινά η πορεία ιδιωτικοποίησης και ταξικής κατηγοριοποίησης των ΑΕΙ ανεξάρτητα αν θα διατηρούσαν στον τίτλο τους τον όρο δημόσιο.

Αν το ΚΚΕ υιοθετούσε τον όρο «εξωστρέφεια και ανταγωνιστικότητα» που χρησιμοποιούν με θρησκευτική κατάνυξη η ΝΔ και τα άλλα κόμματα, που δήθεν τα χωρίζει χάος μεταξύ τους. Από την αρχή προειδοποιήσαμε, είναι μύθος ότι η ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων μειώνει τις τιμές. Καίνε κυριολεκτικά τα τιμολόγια της Ενέργειας και των τροφίμων. Η ανταγωνιστικότητα οδηγεί στην εξαγορά του ενός μονοπωλίου από ένα άλλο, τη σύμπραξη και συνεργασία, τη δημιουργία ακόμα πιο ισχυρών μονοπωλίων και την παραπέρα ενίσχυση της κυριαρχίας τους.

Αν δεν αποκαλύπταμε τον μύθο που καλλιέργησαν τα άλλα κόμματα για τον δήθεν δημοκρατικό χαρακτήρα των λαϊκών κινητοποιήσεων με την ομπρέλα της «Αραβικής άνοιξης», κινητοποιήσεις που καθοδηγήθηκαν από τις ΗΠΑ και ευρωπαϊκά κράτη στο πλαίσιο του ενδοαστικού ανταγωνισμού και της κούρσας να ενταχθούν αραβικά κράτη σε μια ή άλλη ιμπεριαλιστική συμμαχία.

Αν υπερασπίζαμε τις ιμπεριαλιστικές συμφωνίες ειρήνης ανάμεσα στα εμπόλεμα κράτη. Ενώ ο πόλεμος π.χ. δεν έχει λήξει ούτε στην Ουκρανία, ούτε στη Γάζα, στον Λίβανο, στην Υεμένη, στη Συρία, γίνονται διαπραγματεύσεις με βασικό στόχο να μοιραστούν ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα ο πλούτος πρώτων υλών όπως π.χ. στην περίπτωση της Ουκρανίας, αλλά και ο πακτωλός των κερδών που θα βγάλουν οι κατασκευαστικές εταιρείες στο λεγόμενο έργο ανοικοδόμησης. Οι ιμπεριαλιστικές συμφωνίες δεν καταργούν τον ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό, τις αιτίες των πολεμικών συγκρούσεων και τα προσχήματά τους. Είναι συμφωνίες που έχουν μέσα τους το σπέρμα των επόμενων συγκρούσεων.

Αν συμφιλιωνόμασταν με τη μετατροπή του ελληνικού εδάφους σε χώρο δράσης ενός μεγάλου αριθμού στρατιωτικών βάσεων για τη διεξαγωγή των ιμπεριαλιστικών συγκρούσεων και πολέμων, οι οποίες αποτελούν αμερικανικό έδαφος που ελέγχεται από τις ΗΠΑ, το Πεντάγωνο κ.λπ. Με πολύ γρήγορους ρυθμούς προχωρούν τα σχέδια των Αμερικανών για επέκταση των υποδομών στην αεροπορική βάση Λάρισας, ώστε αυτή να αποτελέσει στρατηγικό κόμβο υποστήριξης των επιχειρήσεων της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ στην Ανατολική Ευρώπη. (...)

Η πιο βασική προσφορά στον εργατικό - λαϊκό αγώνα είναι η άρνηση του ΚΚΕ να συμμετέχει ή να δίνει ψήφο εμπιστοσύνης σε κυβερνήσεις στο έδαφος του καπιταλισμού.

Αυτό το αποδείξαμε την περίοδο 2012 με την άρνηση στήριξης σε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αλλά και το 2015, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ προκήρυξε ένα δημοψήφισμα με πλαστό ερώτημα για το επερχόμενο μνημόνιο και ενώ ήδη είχε διαπραγματευθεί ένα σχέδιο μνημονίου που ήταν μέσα στο πλαίσιο και στη λογική της Κομισιόν.

Δεν γίναμε συνυπεύθυνοι για την ψήφιση του τρίτου και χειρότερου μνημονίου, τη διατήρηση των δύο πρώτων μνημονίων που είχαν υιοθετήσει ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και ισχύουν μέχρι σήμερα.

Το 2012 δεν ήταν ούτε 1981, ούτε 1989. Το Κόμμα μας μελέτησε ολόκληρη την πείρα του 20ού αιώνα, όταν Κομμουνιστικά Κόμματα στην Ευρώπη και εκτός αυτής, και μάλιστα ΚΚ με μεγάλη δύναμη σε ψήφους, με ισχυρές θέσεις στην τοπική διοίκηση και στα όργανα του κινήματος, όχι μόνο δεν δικαίωσαν τη συμμετοχή τους, αλλά έπαιξαν αρνητικό ρόλο στη διάβρωση και στο αδυνάτισμα της ταξικής πάλης. Είχαμε και τη δική μας πείρα από τη συμμετοχή στην Κατοχή σε κυβέρνηση «εθνικής ενότητας», αλλά και από τις επιλογές μας για κυβερνήσεις προοδευτικές, αριστερές κ.λπ. στο έδαφος του καπιταλισμού κ.λπ.

Δεν ήταν ένα πολιτικό λάθος εκτίμησης των ΚΚ σε μια συγκεκριμένη στιγμή, ήταν αποτέλεσμα μιας βαθύτατα θεωρητικής παρέκκλισης ότι στον καπιταλισμό που είχε περάσει στο ανώτατό του στάδιο, το μονοπωλιακό ή ιμπεριαλιστικό όπως επίσης αποκαλείται, υπάρχει μεταβατική πολιτική εξουσία ανάμεσα σ' αυτόν και τον σοσιαλισμό, θέση βεβαίως που και εμείς είχαμε υιοθετήσει μια σημαντική περίοδο. Αυτή η αναθεωρητική παρέκκλιση εξελίχθηκε σε βασικό θεωρητικό λάθος, που οδήγησε ΚΚ να υπηρετούν τον καπιταλισμό, όταν αυτός είχε ζωτική ανάγκη να εξασφαλίσει τη μέγιστη σταθερότητα του αστικού πολιτικού συστήματος και τη χειραγώγηση του εργατικού και λαϊκού κινήματος, με τη βοήθεια ενός αλλοτριωμένου κόμματος της εργατικής τάξης.

Αρκετοί ισχυρίζονται ότι η συμμετοχή του ΚΚ σε μια κυβέρνηση θα λειτουργούσε ως παράγοντας πίεσης κατά των συμβιβασμών και των υπαναχωρήσεων. Από μόνη της αυτή η άποψη βάζει σε δεύτερη μοίρα, στο περιθώριο τον λαϊκό παράγοντα, παραπέμπει σε αλλαγές από τα πάνω, μέσα από κομματικές και πολιτικές διαβουλεύσεις, το αστικό κοινοβούλιο να διαδραματίζει τον κύριο ρόλο για τον λαό και τις εξελίξεις. Στην πραγματικότητα, αυτές οι απόψεις κρύβουν ή κάνουν πως αγνοούν ότι η πολιτική εξουσία στον καπιταλισμό και η διακυβέρνηση καθορίζεται από τις ανάγκες του κεφαλαίου. Η μόνη πίεση που μπορεί να δοκιμαστεί η αποτελεσματικότητά της στο ένα ή το άλλο ζήτημα είναι η πίεση της ταξικής πάλης, αυτή είναι η κινητήρια δύναμη των εξελίξεων. (...)

Ας σκεφτούν οι άνθρωποι που έχουν αγωνιστεί, που αγωνίζονται και σήμερα, ας σκεφτούν οι προοδευτικοί, οι αριστεροί, όλοι όσοι αισθάνονται δυσφορία μέχρι αντίθεση απέναντι στον καπιταλισμό, αυτοπροσδιορίζονται αντικαπιταλιστές, που ψάχνουν εναλλακτική λύση, ας σκεφτούν σήμερα τους μύθους που συνόδευαν τον καπιταλισμό και πόσο αυτοί τελικά επιβεβαιώθηκαν ιδιαιτέρα μετά την παγκόσμια επικράτησή του την τελευταία δεκαετία του 20ού αιώνα. Η προσωρινή υποχώρηση του σοσιαλισμού έφερε στην επιφάνεια την πιο γυμνή, αφτιασίδωτη αλήθεια για τον καπιταλισμό. Ο,τι είχε να προσφέρει το πρόσφερε, συγκρινόμενο με το φεουδαρχικό σύστημα που ανέτρεψε και διαδέχθηκε. Αυτό το σύστημα σαπίζει, γίνεται αντιδραστικότερο, δεν μπορεί να κάνει τους ελιγμούς και τις παραχωρήσεις που έκανε κάποτε, ώστε να εμποδίσει τη ριζοσπαστικοποίηση των εργατικών - λαϊκών μαζών. Τελευταία απόδειξη τα μέτρα που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ κοροϊδεύοντας, καθώς αυτά δεν αντιστοιχούν ούτε σε 1 ευρώ τη μέρα για τις λαϊκές οικογένειες. Ο καπιταλισμός δεν θα πεθάνει μόνος του, δεν θα κάνει αυτοκτονικές υποχωρήσεις, θα ανατραπεί με τα χέρια και το μυαλό των μαζών.

Το ζήτημα σε κάθε χώρα, σε κάθε καπιταλιστικό κράτος είναι να διαμορφωθεί διακριτά ένα όσο γίνεται μαζικό, ισχυροποιούμενο, αντικαπιταλιστικό, αντιμονοπωλιακό κίνημα της εργατικής τάξης με τη συνοδοιπορία των κοινωνικών της συμμάχων, ένα πιο ισχυρό, μαζικό ΚΚ και Κομμουνιστική Νεολαία. Ικανό να χαράζει δρόμους σε κάθε φάση είτε σε περίοδο απότομης ανάπτυξης της ταξικής πάλης, είτε προσωρινής στασιμότητας και πισωδρόμησης.

Τα αστικά κόμματα θέλουν τον λαό ψηφοφόρο και χειροκροτητή κάθε 4 χρόνια. Εμείς βλέπουμε τον λαό, τους λαούς πρωταγωνιστές.

• ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

21.30 Ενα διαφορετικό αφιέρωμα! - «Είναι το γέλιο σου που γράφει μουσική»... Επιμέλεια: Γιάννης Δίσκος. Συμμετέχουν: Ανδριάνα Αχιτζάνοβα, Χριστιάνα Γαλιάτσου, Πολυξένη Καράκογλου, Βίκυ Καρατζόγλου, Ιντρα Κέιν, Αλεξάνδρα Κόνιακ, Νίνα Μαζάνη, Βασιλική Μιχαλοπούλου

23.00 Ελεονόρα Ζουγανέλη

• ΣΚΗΝΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΝΕΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

20.00 Φοιτητικά συγκροτήματα

20.30 Black Body Radiation

21.00 Δημήτρης Μητσοτάκης

22.00 Δημήτρης Μυστακίδης

23.00 Otra Rota Band

• ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

20.00 Μαθητικά συγκροτήματα

20.30 Μουσική Ακαδημία Ιλίου. Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Γιάννης Γαβράς (Ορχήστρα των Ονείρων)

21.00 Papazό

22.30 Κωστής Μαραβέγιας

• ΛΑΪΚΗ ΣΚΗΝΗ

21.00 Rosadenia

22.00 Αφιέρωμα - «Κάτσε να ακούσεις μια πενιά». Επιμέλεια: Βασίλης Κορακάκης. Τραγουδούν: Ανατολή Μαργιόλα, Βασίλης Κορακάκης, Βασίλης Προδρόμου. Παίζουν: Τάσος Αθανασιάς (πιάνο), Μιχάλης Δάρμας (μπάσο), Γιάννης Καλαφατέλης (ακορντεόν), Βασίλης Κορακάκης (μπουζούκι), Αγης Παπαπαναγιώτου (κιθάρα), Βασίλης Προδρόμου (μπαγλαμάς), Στράτος Σαμιώτης (κρουστά), Θοδωρής Στούγιος (μπουζούκι)

23.30«Οι παρέες ξανασμίγουν». Συμμετέχουν: Χρήστος Παπαδόπουλος και Βαγγέλης Δεληκούρας (από «Τα παιδιά από την Πάτρα»), Γιώργος Σαρρής (από τους «Ζιγκ Ζαγκ»), Θοδωρής Παπαδόπουλος (από τους «Οπισθοδρομικούς»)

• ΣΤΕΚΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

20.00 Συναυλία από την Ορχήστρα της ΚΝΕ με τα τραγούδια της «Μαγικής Πόλης», σε μουσική επιμέλεια του Τεό Λαζάρου

• ΔΙΕΘΝΟΥΠΟΛΗ

19.30 Συζήτηση με θέμα: «Πίσω από τον μύθο του "κράτους δικαίου": Η Ευρωπαϊκή Ενωση του πολέμου, της εκμετάλλευσης, του αντικομμουνισμού». Θα μιλήσει ο Κώστας Παπαδάκης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ευρωβουλευτής, και θα ακολουθήσουν παρεμβάσεις από Κομμουνιστικές Νεολαίες.

• ΣΤΕΚΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΟΤΙΜΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

20.00 Παρουσίαση της έκδοσης «Σεξουαλικότητα και Επανάσταση» και συζήτηση. Θα μιλήσει η Ελένη Μπέλλου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

• ΧΩΡΟΣ ΤΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΚΑΙ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

20.00 Συζήτηση με θέμα «Φαντάροι και αξιωματικοί ενάντια στον πόλεμο και την εμπλοκή της χώρας μας». Θα μιλήσουν οι: Αμαλία Παπασωτηρίου, σμήναρχος ε.α., Τάνια Παληκαρώνα, γιατρός, ακτινοφυσικός του 401 ΓΣΝΑ, Σάββας Θεοδωρής, αντιστράτηγος ε.α. του πυροσβεστικού σώματος - υπαρχηγός.

• ΣΤΕΚΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

20.00 Συζήτηση με θέμα «Κλειστά ή ανοιχτά σύνορα; Εισβολή ή ευκαιρία;... αυτά και άλλα ψευτοδιλήμματα για τη μετανάστευση και την προσφυγιά. Οι θέσεις του ΚΚΕ». Θα μιλήσουν: Βάλσαμος Συρίγος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, γενικός γραμματέας της Ομοσπονδίας Οικοδόμων και πρόεδρος σωματείου εργαζομένων στο έργο του Ελληνικού, Λευτέρης Νικολάου - Αλαβάνος, ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Κατερίνα Γεράκη, υπεύθυνη της Διατμηματικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ για τα Δικαιώματα των Μεταναστών και Προσφύγων.

• ΣΤΕΚΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ

20.00 Συζήτηση με θέμα «Υποδομές - υποχρηματοδότηση - εμπορευματοποίηση. Αθλητισμός για τους πολλούς ή μπίζνα για λίγους;». Θα μιλήσουν: Κώστας Πελετίδης, δήμαρχος Πατρέων, Σοφία Σακοράφα, πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ, και Βαγγέλης Σίμος, δήμαρχος Πετρούπολης. Συντονίζει ο Δημήτρης Κωνσταντινίδης, δημοσιογράφος στο gazzetta.gr.

• ΣΤΕΚΙ «ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΑΕΡΟΣΤΑΤΟΥ»

19.30 Μια περιήγηση στη «Χώρα του αύριο» από τις εκδόσεις «Φουρφούρι»

• ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

18.00 Χειροτεχνίες - Ομαδική δραστηριότητα - Καλλιτεχνικό Εργαστήρι Κούκλας με την Ιρίνα Μπόικο

19.00 Παράσταση Μαγείας για μικρούς και μεγάλους με τον μάγο Τριστάν

20.00«Ο Θρίαμβος του Καραγκιόζη». Παράσταση Θεάτρου Σκιών Καραγκιόζη από τον Δήμο Ρεπούλη

• ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

21.00«Πού 'ναι τα χρόνια...» - αφιέρωμα στον Σταύρο Κουγιουμτζή με τον Γιώργο Νταλάρα.

Τη συναυλία θα «ανοίξει» με χαιρετισμό του ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.

Συμμετέχουν: Δημήτρης Μπάσης, Βιολέτα Ικαρη, Ασπασία Στρατηγού

23.00 Συναυλία έκπληξη!

• ΣΚΗΝΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΝΕΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

19.30 Συζήτηση με θέμα «Είμαστε άνθρωποι και όχι μηχανές - Δυναμώνουμε τον αγώνα μας για ζωή και δουλειά με δικαιώματα». Θα μιλήσουν: Γιάννης Γαλανόπουλος, πρόεδρος της ΟΕΝΓΕ, Ντίνα Γκογκάκη, πρόεδρος της ΟΙΥΕ, Μάρκος Μπεκρής, πρόεδρος του ΕΚ Πειραιά, Γιώργος Στεφανάκης, μέλος των ΕΕ ΕΚΑ και ΔΣ ΠΟΕΕΤ, Νίκος Τσακλίδης, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ, εργαζόμενος στη «Hellenic Train».

21.00 Αποστόλης Μπαρμπαγιάννης - Τσολιάς εν δε Τσόλια Μπαντ

22.00 Καλογεράκια

23.00 Νεφέλη Φασούλη

00.00 Βanda Entopica

• ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

20.00 Μαθητικά συγκροτήματα

21.00 Stand-up comedy: Σταμάτης Αθανασάκης, Χρύσα Κατσαρίνη, Παναγιώτης Κούδας, Κωσταντής Μπίτσης, Πάρις Ρούπος

22.30 Φοίβος Δεληβοριάς

• ΛΑΪΚΗ ΣΚΗΝΗ

21.00 Αφιέρωμα στον Κώστα Λειβαδά - «30 χρόνια τραγούδια». Συμμετέχουν: Ελένη Τσαλιγοπούλου, Ανδριάνα Μπάμπαλη, Ερωφίλη, Βίκυ Καρατζόγλου

22.30«Σε μια γιορτή δικιά μας...» - Ο Βορράς συναντά τον Νότο σε ένα μουσικό ταξίδι από τη Σμύρνη, το Αιγαίο και τη Θράκη. Μουσική Επιμέλεια: Θεολόγος Μιχελλής. Συμμετέχουν: Μαρία Αναματερού (τραγούδι), Στέφανος Δορμπαράκης (κανονάκι), Κωνσταντίνος Καλατζής (κρουστά), Αλέξανδρος Καψοκαβάδης (κιθάρα, λαούτο), Θεολόγος Μιχελλής (βιολί), Γιάννης Πλαγιαννάκος (κοντραμπάσο)

00.00 Γιώργος Μαργαρίτης

• ΣΤΕΚΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

19.30 θεατρική παράσταση «Μίστερο Μπούφο» του Ντάριο Φο από τη Θεατρική Ομάδα της ΚΝΕ, σε σκηνοθεσία Ηρώς Ραζή - Αλεξανδράτου (βοηθός σκηνοθέτη Χριστιάνα Κιόσια)

• ΔΙΕΘΝΟΥΠΟΛΗ

19.30 Συζήτηση με θέμα «Η Ιστορία έχει μια σωστή πλευρά: Με την Παλαιστίνη ως τη λευτεριά». Θα μιλήσει ο Γιάννης Γκιόκας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής. Θα ακολουθήσουν παρεμβάσεις από Κομμουνιστικές Νεολαίες από την Παλαιστίνη και το Ισραήλ και από την Νατάσσα Μποφίλιου, ερμηνεύτρια.

• ΣΤΕΚΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ

20.30 Επίδειξη του προγράμματος «Γυμναστική για όλους» από ομάδες της Ελληνικής Γυμναστικής Ομοσπονδίας

• ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

18.00 Χειροτεχνίες - Ομαδική δραστηριότητα - Καλλιτεχνικό Εργαστήρι Κούκλας με την Ιρίνα Μπόικο

19.30«Ντενεκεδούπολη ξανά! Το μεγάλο ταξίδι του Μελένιου» της Ευγενίας Φακίνου σε μουσική Γιάννη Μαρκόπουλου από τη θεατρική ομάδα Μικρός Νότος και σε σκηνοθεσία της Χρύσας Διαμαντοπούλου (για παιδιά από 4 ετών)

20.30 Παράσταση Καραγκιόζη από το θέατρο σκιών του Θανάση Λιούνη

• ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

21.00 Αφιέρωμα για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Μίκη Θεοδωράκη. Επιμέλεια: Μανόλης Ανδρουλιδάκης. Συμμετέχουν: Ρίτα Αντωνοπούλου, Βασίλης Λέκκας, Μανώλης Μητσιάς, Γιώτα Νέγκα

23.00 Βασίλης Παπακωνσταντίνου

• ΣΚΗΝΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΝΕΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

20.30 Χριστόφορος Ζαραλίκος

21.30 Babo Koro

22.30 Αφιέρωμα «Ρίζες και Ρεύμα» - Συνάντηση της παραδοσιακής μουσικής με το σύγχρονο ροκ και μέταλ! Επιμέλεια: Στέλιος Μαγαλιός (ex Sober on Tuxedos). Ενορχήστρωση: Χρήστος Κιτσαντάς (ex Sober on Tuxedos). Μουσικοί: Αλέξανδρος Γαβράς (Social Waste) τύμπανα, Χρήστος Κιτσαντάς κιθάρα, Στέλιος Μαγαλιός ακουστική κιθάρα, Παντελής Πέτρου μπάσο, Μιχάλης Σγουρός κιθάρα. Τραγουδιστές: Στέλιος Μαγαλιός, Μάρθα Φριντζήλα, Θανάσης Χουλιαράς (KollektivA). Συμμετέχουν: Χλόη - Δήμητρα Καραπασιά, Ελευθερία Μπλαζάκη και Δημήτρης Σπαθάρας (Kanarya), Αλέξανδρος Ορφανός, Κίμωνας Σταυράκης και Στέλιος Χρυσανθόπουλος (Νήμα)

00.00 PAGAN

• ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

19.30 Συζήτηση με θέμα «Θεός για μια βδομάδα. Τι κάνεις;». Θα μιλήσει η Αφροδίτη Μπόμπολη, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ.

21.00 Κώστας Μαλιάτσης Σάλας

22.00 Hip hop live: Dason, Drugitiz, Frank the Zapper, Retro (of Rebellion Connexion), Raibo, Tiny Jackal - On Decks: Lef Kay, Ζωγράφος

23.30 Το Σφάλμα

• ΛΑΪΚΗ ΣΚΗΝΗ

20.00 Κεντρική συζήτηση του Φεστιβάλ με θέμα «Το πρώτο τέταρτο του 21ου αιώνα επιβεβαιώνει: Σοσιαλισμός, η απάντηση στην καπιταλιστική βαρβαρότητα!». Θα μιλήσουν ο Κύριλλος Παπασταύρου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, και ο Βαγγέλης Μαγνήσαλης, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ.

21.00 Αφιέρωμα στον Γιάννη Σπανό - «Πες πως μ' αντάμωσες». Επιμέλεια: Γιάννης Παπαζαχαριάκης. Συμμετέχουν: Γιάννης Διονυσίου, Πέγκυ Ζήνα, Κώστας Τριανταφυλλίδης

22.30«Βαλκανίων Ηχοι» - Βαλκανικά ακούσματα «παντρεμένα» με χάλκινα, ζουρνάδες και νταούλια! Η Bronza Banda σε μία σύμπραξη με τη ζυγιά του Ηλία Δημάνου και των αδερφών Μάλαμα από την Ηράκλεια Σερρών

00.00«Το γλέντι του Σεπτέμβρη!» - Μουσικοί αντίλαλοι με σκοπούς από όλη την Ελλάδα. Συμμετέχουν: Παναγιώτης Αγγελακόπουλος (φωνή), Μάνος Αχαλινωτόπουλος (κλαρίνο), Λευκοθέα Φιλιππίδη (φωνή), Νίκος Φιλιππίδης (κλαρίνο)

• ΣΤΕΚΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

19.30 Εκδήλωση με θέμα «Υπάρχει στρατευμένη τέχνη; Η πείρα από τη λογοτεχνία στα χρόνια της θύελλας (1940-1950)». Θα μιλήσει η Ελένη Μηλιαρονικολάκη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνη του Τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ. Οι ηθοποιοί Ανδρέας Κωνσταντίνου και Νεφέλη Μαϊστράλη θα ερμηνεύσουν αποσπάσματα ποίησης και πεζογραφίας, ενώ η κρουστή Ζωή Αργυρίου θα ερμηνευτεί ζωντανά την Ψάπφα (1975) - την πρώτη σύνθεση για σόλο κρουστά - του Ιάννη Ξενάκη.

• ΔΙΕΘΝΟΥΠΟΛΗ

19.30 Συζήτηση με θέμα «Σταματήστε τον αποκλεισμό! Αφήστε την Κούβα να αναπνεύσει!». Θα μιλήσουν ο Aramis Fuente Hernandez, πρέσβης της Κούβας στην Ελλάδα, και ο Αρης Ευαγγελίδης, μέλος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ.

• ΣΤΕΚΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

19.30 Σύσκεψη - συζήτηση με θέμα «Αδειες διαμονής, άσυλο, ιθαγένεια: Ενας απέραντος Γολγοθάς για πρόσφυγες και μετανάστες». Εργαζόμενοι στις υπηρεσίες μετανάστευσης και ασύλου συζητούν με πρόσφυγες και μετανάστες και τις κοινότητές τους.

• ΣΤΕΚΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ

19.00 Επιδείξεις αυτοάμυνας και γνωριμίας με μαχητικά αθλήματα για μικρούς και μεγάλους

• ΣΤΕΚΙ «ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΑΕΡΟΣΤΑΤΟΥ»

20.15 Εργαστήρι μουσικής με το σώμα (body music) με τον Simone Mongelli

• ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

18.00 Χειροτεχνίες - Καλλιτεχνικό Εργαστήρι Κούκλας με την Ιρίνα Μπόικο

19.00«Ο μαγικός κόσμος της σαπουνόφουσκας» - Παράσταση με μικρές, μεγάλες και τεράστιες σαπουνόφουσκες από τη Fundastick Performing Arts και το Circus Hub

20.00«Α μπε μπα μπλε» - Μια πολύχρωμη και χαρούμενη παράσταση από το Baby Θέατρο της Ιρίνα Μπόικο (για παιδιά 10 μηνών - 2,5 ετών)

21.00 Παράσταση θεάτρου μαριονέτας από τον Χρήστο Τζίκα

• ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

20.30 Χαιρετισμός του Θοδωρή Κωτσαντή, Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ

20.45 Ομιλία του Δημήτρη Κουτσούμπα, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

21.30 Αφιέρωμα - «Στρατηγέ ο άνθρωπος έχει ένα ελάττωμα... ξέρει να σκέφτεται!». Μουσική επιμέλεια: Θύμιος Παπαδόπουλος. Συμμετέχουν: Κώστας Θωμαΐδης, «Κοινοί Θνητοί», Δημήτρης Μπάκουλης, Μίλτος Πασχαλίδης, Ηρώ Σαΐα, Αγγελική Τουμπανάκη, Διονύσης Τσακνής, Μαρία Φαραντούρη

23.00 Μίλτος Πασχαλίδης

• ΣΚΗΝΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΝΕΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

21.30 Αλέξανδρος Κτιστάκης

22.30 Αγία Φανφάρα

23.30 Ματούλα Ζαμάνη

• ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

18.15 Συζήτηση για μαθητές για το Γυμνάσιο

19.00 Μαθητικά Συγκροτήματα

21.30 Υπεραστικοί

22.30 Αλέξανδρος Τσουβέλας

23.30 «Κοινοί Θνητοί»

• ΛΑΪΚΗ ΣΚΗΝΗ

21.30 Πολυφωνικό σύνολο «Χαονία»

22.30«Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι» με τραγούδια της Σωτηρίας Μπέλλου. Επιμέλεια: Λίνα Νικολακοπούλου. Συμμετέχουν: Εβελίνα Αγγέλου, Γεράσιμος Ανδρεάτος, Ασπασία Στρατηγού

23.30 Κρητικό γλέντι. Συμμετέχουν: Βασίλης Σταυρακάκης, Γιώργης Μανωλάκης. Μαζί τους στη λύρα ο Γιώργος Σκορδαλός

00.30 Γλέντι με τον Νίκο Φάκαρο.

• ΣΤΕΚΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ

19.00 Επίδειξη σιμουλτανέ και τουρνουά blitz στο σκάκι

• ΣΤΕΚΙ «ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΑΕΡΟΣΤΑΤΟΥ»

18.30 Απονομή βραβείων μαραθωνίου ανάγνωσης που έχει προκηρύξει το περιοδικό και παρουσίαση των τραγουδιών της Παιδικής Κατασκήνωσης από τις ομάδες της Αττικής

21.30 Στιγμές γέλιου με τον Γρηγόρη Ελευθερίου μουσικό και δημιουργό του babaka.gr

• ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

18.00 Χειροτεχνίες

19.00 Μουσικοκινητικό Παιχνίδι και Face Painting

21.30«Η πόλη που έδιωξε τον πόλεμο» του Αντώνη Παπαθεοδούλου με μουσικές και τραγούδια του Φοίβου Δεληβοριά από την ομάδα θεάτρου κούκλας της Παραμυθοχώρας με τις Μαρία και Σπυριδούλα Παπαγεωργίου (για παιδιά από 3 ετών)

Το Σάββατο 27 Σεπτέμβρη στη μεγάλη πολιτική συγκέντρωση θα μιλήσει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, και θα χαιρετίσει ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, Θοδωρής Κωτσαντής.

Επιπλέον, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, θα «ανοίξει» με χαιρετισμό του τη μεγάλη συναυλία - αφιέρωμα στον Σταύρο Κουγιουμτζή, την Πέμπτη 25 Σεπτέμβρη.

Ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει σήμερα ολόκληρο το πρόγραμμα του Φεστιβάλ με τους πάνω από 400 καλλιτέχνες που θα περάσουν όλο το τετραήμερο από τις σκηνές του, τις συζητήσεις του, τις εκθέσεις του και όλες τις δραστηριότητες που θα ξεδιπλωθούν το τετραήμερο.

Το δικό τους πρόγραμμα δραστηριοτήτων και εκδηλώσεων θα έχουν όλα τα στέκια και οι χώροι του Φεστιβάλ, που το περιεχόμενό τους απλώνεται σε όλα τα ενδιαφέροντα της νέας γενιάς και του λαού.

Σε έναν κόσμο τεχνολογικής και επιστημονικής ανάπτυξης, αλλά και διαρκών «εγκλημάτων» εις βάρος των εργαζομένων και της νεολαίας, η Κεντρική Εκθεση έρχεται να δείξει το «νήμα» που κρύβεται πίσω από αυτήν την αντίφαση. Να φωτίσει την καπιταλιστική εκμετάλλευση, το σύστημα του κέρδους που πηγαίνει κόντρα στις ζωές μας και αγκαλιάζει οποιαδήποτε πτυχή τους. Πάνω σε αυτό θεμελιώνονται οι μηχανισμοί για τη θωράκισή του, το αστικό κράτος με τις λειτουργίες του, οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί που διευθετούν τη «διεθνή» ληστεία εις βάρος των λαών. Αυτό είναι που θυσιάζει τις σύγχρονες δυνατότητες για μια ζωή όπως την ονειρευόμαστε, αλλά ακόμα και την ίδια μας τη ζωή στο «θέατρο της φρίκης», τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Μέσα από τις εικόνες της φετινής έκθεσης ξεπηδάει η ανάγκη για ουσιαστική ρήξη και σύγκρουση με το σύστημα της εκμετάλλευσης, της αδικίας και των πολέμων, σε συμπόρευση με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ.

Στο Εργατικό Στέκι θα λειτουργεί έκθεση με τίτλο «Δουλεύουμε για να ζούμε! Δεν ζούμε για να δουλεύουμε! Με το ΚΚΕ οι ανάγκες μας μπροστά!» και βιβλιοπωλείο με εκδόσεις που αφορούν τον εργάσιμο χρόνο.

Το Μαθητικό Στέκι θα λειτουργούν Εργαστήρια Μαθητικής Δημιουργίας και Γνώσης, όπου ομάδες μαθητών από όλη την Αττική θα παρουσιάζουν τα πρότζεκτ τους, καθώς και ψηφιακή διαδραστική έκθεση ειδικά διαμορφωμένη για μαθητές με θέμα τις πολεμικές συγκρούσεις. Επίσης στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο «Πάμε Γυμνάσιο» θα παίζεται πολύμορφο παιχνίδι ερωτήσεων και γρίφων, για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών.

Το Φοιτητικό Στέκι θα περιλαμβάνει έκθεση αφιερωμένη στην πρόταση του ΚΚΕ για το πανεπιστήμιο των σύγχρονων αναγκών και δυνατοτήτων της εποχής μας, χώρος με τίτλο «Το ΚΚΕ έχει πρόταση για το επιστημονικό σου αντικείμενο» και φωτογραφικό αφιέρωμα στις πολύμορφες δράσεις αλληλεγγύης των φοιτητών στον λαό της Παλαιστίνης.

Στον Χώρο κατά των Ναρκωτικών θα λειτουργήσει escape room, με τίτλο «Ζωή σε stories ή ζωή που γράφει ιστορία;» για την εξάρτηση και την προβληματική χρήση του διαδικτύου και των social media. Ακόμα, θα παίζεται παιχνίδι ερωτήσεων με θέμα ενάντια στον τζόγο.

Ξεχωριστή θέση θα έχει όπως κάθε χρόνο το βιβλιοπωλείο της «Σύγχρονης Εποχής» με πολλές προσφορές ειδικά για το Φεστιβάλ.

Στο Στέκι του «κόκκινου Αερόστατου» καθημερινά θα λειτουργούν, από τις 19.00 έως τις 22.00, οι εξής γωνιές με κυλιόμενες δραστηριότητες:

• Καλή σχολική χρονιά! Δραστηριότητες για τα μαθήματα σε κάθε τάξη και παρουσιάσεις πειραμάτων φυσικής και χημείας.
• Εμπνεόμαστε από τη ζωή και το έργο του Μίκη Θεοδωράκη! Με παιχνίδια και κυνήγι κρυμμένου θησαυρού και εργαστήρι μουσικής δημιουργίας για το έργο του συνθέτη.
• «Εμείς θα διαλέξουμε τα χρώματα για το δικό μας αύριο», δραστηριότητες εμπνευσμένες από το ένθετο αφιέρωμα του καλοκαιρινού 8ου τεύχους του περιοδικού στο περιβάλλον.
• «Γέλια - χρώματα - χαρά. Ειρήνη για όλα τα παιδιά!». Δραστηριότητες αλληλεγγύης στα παιδιά της Παλαιστίνης και διδάγματα από την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών.

Αναλυτικά το πρόγραμμα του Σαββάτου έχει ως εξής:

19.30 Προβολές Ταινιών - Α' Μέρος

Στην έναρξη θα προβληθεί βιντεοσκοπημένη δήλωση από τον σκηνοθέτη Γιώργο Ζώη

Huntush - a Fairytale, Αλεξία Τσούνη, 2022

Touche pipi, Philippe Chatard, 2025

The outlaws, Ιων Ευθυμίου, 2025

Ανεπάρκεια, Βασίλης Τσεμπερλίδης, 2024

Πρελούδιο για μια σουπερνόβα, Χρήστος Αρτεμίου, 2025

Open wings, Ταξιάρχης Δεληγιάννης, Βασίλης Τσιουβάρας, 2024

20.45 Q&A με τους σκηνοθέτες

21.15 Διάλειμμα

21.45 Προβολές Ταινιών - Β' Μέρος

Γκέκας, Δημήτρης Μουτσιάκας, 2024

Φοίβη, Βαγγελιώ Σουμελή, 2024

New Mexico, Αντώνης Γκούμας, 2025

Lemons, Νίκος Παυλινέρης, 2023

Amelia, Ιωάννης Ντόνεβ, 2025

23.15 Q&A με τους σκηνοθέτες

23.45 Διάλειμμα

00.00 200 μέτρα, Αμίν Ναϊφέ, 2020, 96'

• Το πρόγραμμα του 3ου Φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους της ΚΝΕ την Παρασκευή ξεκινούσε την ώρα που τυπωνόταν ο «Ριζοσπάστης». Ρεπορτάζ από τις διήμερες εκδηλώσεις θα δημοσιευτεί σε επόμενο φύλλο.

Η Επίδειξη Μαχητικών Αθλημάτων, που έχει γίνει πλέον θεσμός στο πλαίσιο του Αθλητικού Camp, προσφέρει ένα όμορφο θέαμα, με τη συμμετοχή δεκάδων συλλόγων, αθλητών και προπονητών κάθε χρόνο, στέλνοντας παράλληλα και ένα μεγάλο μήνυμα αλληλεγγύης στον λαό της Παλαιστίνης.

Αντίστοιχα, την Κυριακή 21 Σεπτέμβρη θα γίνει στο Πάρκο Τρίτση ο Λαϊκός Αγώνας Δρόμου στο πλαίσιο του Αθλητικού Camp, με ώρα εκκίνησης 9.00 στην είσοδο των Εργατικών Κατοικιών (Δυοβουνιώτη και Σπύρου Μουστακλή).

«Οχι σε όλες τις εξαρτήσεις - Σκεφτόμαστε καθαρά, ζούμε πραγματικά» είναι το σύνθημα του φετινού Αγώνα, που περιλαμβάνει αγώνες δρόμου 10 χλμ. ανδρών, 10 χλμ. γυναικών, 5 χλμ. ανδρών, 5 χλμ. γυναικών και 1.000 μ. για παιδιά.

Οι δρομείς θα πρέπει να είναι στον χώρο από τις 8.00 για την προετοιμασία, την παραλαβή αριθμών κ.λπ.

Από το πλούσιο πρόγραμμα του Στεκιού ξεχωρίζει η εκδήλωση με θέμα «Υπάρχει στρατευμένη Τέχνη; Η πείρα από τη λογοτεχνία στα χρόνια της θύελλας (1940 - 1950)», που θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 26 Σεπτέμβρη στις 7.30 μ.μ.

Μέσα από παραδείγματα του «σήμερα» και του «χθες» θα γίνει προσπάθεια να φωτιστεί το ζήτημα της στράτευσης, ένα ζήτημα που έρχεται και επανέρχεται στον χώρο της Τέχνης. Ποιον ρόλο καλείται να παίξει η Τέχνη «μέσα σε έναν κόσμο που φλέγεται»; Ποια ζητήματα μπαίνουν στο επίκεντρο; Υπάρχει στράτευση μόνο από τη μία πλευρά; Και οι «στρατευμένοι της αποστράτευσης» ποιον εξυπηρετούν; Μπορεί η Τέχνη να υπάρξει πραγματικά ελεύθερη; Πότε η Τέχνη και η Ζωή γίνονται ένα; Μερικά μόνο από τα ερωτήματα που θα τεθούν στη συζήτηση.

Θα μιλήσει η Ελένη Μηλιαρονικολάκη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνη του Τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ. Αποσπάσματα από λογοτεχνικά έργα θα διαβάσουν οι ηθοποιοί Ανδρέας Κωνσταντίνου και Νεφέλη Μαϊστράλη.

Στο πλαίσιο της εκδήλωσης θα ερμηνευτεί ζωντανά από την Ζωή Αργυρίου η «Ψάπφα» (1975), η πρώτη σύνθεση για σόλο κρουστά του Ιάννη Ξενάκη, του πρωτοπόρου συνθέτη και θεωρητικού της μουσικής, ο οποίος έσπασε τους κώδικες της σύγχρονης μουσικής και δημιούργησε ένα μουσικό είδος απολύτως δικό του. Αν και το έργο του είναι απόλυτα αναγνωρισμένο διεθνώς, στη χώρα μας δεν έχει παρουσιαστεί σε βάθος.

Και τις τέσσερις μέρες έξω από το θεατράκι θα στηθεί μια μεγάλη υπαίθρια αντιιμπεριαλιστική - αντιπολεμική εικαστική έκθεση, αφιερωμένη στον αγώνα του παλαιστινιακού λαού.«Η "Γκουέρνικα" της εποχής μας είναι η Γάζα! Οταν πυκνώνει το σκοτάδι του πολέμου η Τέχνη μπορεί να λάμψει επιλέγοντας τη σωστή πλευρά της Ιστορίας, συνεχίζοντας την παράδοση να μη μένει "σιωπηλή"...». Σε αυτό το κάλεσμα ανταποκρίθηκαν 123 δημιουργοί, συμμετέχοντας με τα έργα τους σε αυτό το μεγάλο γεγονός.

Τα δικά τους «περίπτερα» και φέτος στο 51ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» θα έχουν τα Στέκια Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ της Αθήνας - «Μάνος Λοΐζος», του Πειραιά - «Τραβέρσο», της Καισαριανής - «Ανδρέας Λυκουρίνος» και του Μενιδίου - «Βασίλης Τοπαλλιανίδης»!

«Κόντρα στο ρεύμα των κάλπικων ελεύθερων επιλογών του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος... Γίνε μαχήτρια στον δρόμο της ανατροπής, για τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό, την κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας και ισοτιμίας».

Μέσα από το σύνθημα και το περιεχόμενο της δραστηριότητας του στεκιού θέλουμε να φωτίσουμε την ανάγκη τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ να πηγαίνουν κόντρα στο ρεύμα των κυρίαρχων αντιλήψεων για τις ανισότιμες σχέσεις των δύο φύλων, τη σεξουαλικότητα, ενάντια στον κυρίαρχο αστικό τρόπο ζωής, όπως προωθούνται μέσα από όλους τους θεσμούς του αστικού κράτους και τους ιδεολογικούς μηχανισμούς της καπιταλιστικής εξουσίας. Σε αυτήν την κατεύθυνση, γίνεται συστηματική δουλειά διαστρέβλωσης της έννοιας της «ελευθερίας». Ο στόχος είναι να κρυφτούν τα «αόρατα δεσμά» της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και της γυναικείας ανισοτιμίας. Προβάλλουν κάλπικες «ελεύθερες επιλογές» για μια νέα γυναίκα, προκειμένου να θολώσουν τους πραγματικούς οικονομικούς, κοινωνικούς καταναγκασμούς που βιώνει η κοπέλα εργατικής - λαϊκής ένταξης ή καταγωγής στην εργασία, στην εκπαίδευση, στις διαπροσωπικές - ερωτικές σχέσεις, στην οικογένεια, σε κάθε πλευρά της κοινωνικής ζωής.

Αλλωστε, η επανέκδοση του βιβλίου του Β. Χόλιτσερ από την «Σύγχρονη Εποχή», σε επιμέλεια του Τμήματος της ΚΕ για την Ισοτιμία και τη Χειραφέτηση των Γυναικών, από τους πρώτους μήνες κυκλοφορίας της έχει βρει μεγάλη ανταπόκριση από νέες και νέους.

Πολλές και πολλοί, βέβαια, μπορεί να ήρθαν για πρώτη φορά σε επαφή με αυτά τα απαιτητικά ζητήματα, όπως είναι η διαμόρφωση της σεξουαλικότητας σε συνάρτηση με το ιστορικό, κοινωνικό περιεχόμενο των σχέσεων των δύο φύλων, της οικογένειας, ως μορφής κοινωνικής συμβίωσης. Για αυτό και η ζωντανή παρουσίαση - συζήτηση είναι μια ευκαιρία να στηριχθεί η προσπάθεια μελέτης και κατανόησής της, να απαντηθούν ερωτήματα, να συζητηθεί η αξία μιας έκδοσης που μπορεί σήμερα να έχει μεγάλη συμβολή στην ένταση της ιδεολογικής αντεπίθεσης απέναντι στις ανορθολογικές αντιδραστικές αντιλήψεις που αναπαράγονται σήμερα από την αστική τάξη για τις σχέσεις των δύο φύλων, τη σεξουαλικότητα, την οικογένεια.

Ολες τις μέρες του Φεστιβάλ, στον χώρο της «Κόκκινης Γωνιάς» θα πραγματοποιούνται οργανωμένες ξεναγήσεις στην έκθεση που έχει επιμεληθεί η Επιτροπή του ΚΣ για τις νέες γυναίκες και τα νέα ζευγάρια.

Η έκθεση έχει στηθεί σε κυκλική μορφή που θα αποκαλύπτει τις κάλπικες «ελεύθερες επιλογές» στο πλαίσιο της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, και στο κέντρο της έκθεσης παρεμβάλλεται μια «Σφήνα», που θα φωτίζει το περιεχόμενο του συνθήματος «Γίνε μαχήτρια στον δρόμο της ανατροπής, για τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό, την κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας και ισοτιμίας». Δηλαδή ότι στον δρόμο της σύγκρουσης και της ανατροπής της καπιταλιστικής βαρβαρότητας κάθε νέα με τη μαχητική θέληση και δράση γίνεται μέρος του αληθινά προοδευτικού στην κοινωνική εξέλιξη, στην πάλη για τη σοσιαλιστική - κομμουνιστική κοινωνία, την κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας και ισοτιμίας.

Στην έκθεση και στη δραστηριότητα της «Κόκκινης Γωνιάς» ξεχωρίζει ως περιεχόμενο το θέμα «Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης και Γυναίκες» και τίτλο: «Απορρίπτουμε τα "story" τους - Γράφουμε τη δική μας ιστορία στην πάλη για τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό, την κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας και ισοτιμίας». Η Επιτροπή του ΚΣ έχει διαμορφώσει ερωτηματολόγιο που θα διακινείται όλες τις μέρες του Φεστιβάλ σε μαθήτριες, φοιτήτριες, σπουδάστριες, νέες εργαζόμενες με στόχο να γνωρίσουμε πλευρές της επίδρασης που έχει η χρήση των social media στα κορίτσια. Ταυτόχρονα, έχει ετοιμαστεί ψηφιακή δραστηριότητα που θα είναι μέρος της έκθεσης της «Κόκκινης Γωνιάς», που θα αποκαλύπτει τον ρόλο, τον χαρακτήρα των ΜΚΔ, αλλά και των σάπιων προτύπων και στερεοτύπων που αναπαράγονται σε αυτά για τη θέση της γυναίκας σήμερα, για τις διαπροσωπικές σχέσεις.

Το 51ο Φεστιβάλ επιδιώκει να αποτελέσει κορυφαία πολιτική παρέμβαση στις κρίσιμες εξελίξεις που διανύουμε, με σύνθημα «Ανατρέπουμε το παλιό, ανοίγουμε τον δρόμο στο νέο. Σοσιαλισμός για να νικήσει το δίκιο!».

Στο πλαίσιο αυτό, την Παρασκευή 26 Σεπτέμβρη στις 20.00 στη Λαϊκή Σκηνή θα πραγματοποιηθεί η κεντρική συζήτηση του Φεστιβάλ, με θέμα «Το πρώτο τέταρτο του 21ου αιώνα επιβεβαιώνει: Σοσιαλισμός, η απάντηση στην καπιταλιστική βαρβαρότητα!». Θα μιλήσουν ο Κύριλλος Παπασταύρου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, και ο Βαγγέλης Μαγνήσαλης, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ.

Μπροστά στην εκδήλωση, η ΚΝΕ απευθύνεται με ένα βιντεάκι διατυπώνοντας ορισμένα καίρια ερωτήματα και καλώντας τους νέους και τις νέες να στείλουν τις ερωτήσεις τους, με μήνυμα μέσω των social media του Φεστιβάλ ή στο kne@kne.gr.

Το 51ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» γίνεται μια μεγάλη διαδήλωση αλληλεγγύης στον ηρωικό λαό της Παλαιστίνης. Μια μεγάλη διαδήλωση που πιάνει το νήμα από την ακατάπαυστη δράση της ΚΝΕ στη σωστή πλευρά της Ιστορίας, με την Παλαιστίνη ως τη λευτεριά!

Οπως με το 3ο Φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους της ΚΝΕ, που είναι αφιερωμένο στον αγώνα του παλαιστινιακού λαού για λευτεριά.

Οπως με την 4η επίδειξη μαχητικών αθλημάτων που έχει ως σύνθημα «Μέσα στη μάχη - Ψηλά τη γροθιά, με την Παλαιστίνη ως τη λευτεριά».

Αλλά και στο κεντρικό τετραήμερο των εκδηλώσεων στο Πάρκο «Αντ. Τρίτσης».

Με την Εικαστική Εκθεση που θα φιλοξενείται στο Πολιτιστικό Στέκι του Φεστιβάλ και είναι αφιερωμένη στον αγώνα του παλαιστινιακού λαού.

Και βέβαια, φωτίζοντας με πολύμορφο τρόπο στον χώρο των κεντρικών εκδηλώσεων το τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στη Γάζα, αλλά και αποκαλύπτοντας τις ευθύνες της κυβέρνησης της ΝΔ και των άλλων αστικών κομμάτων που πίνουν νερό στο όνομα της «στρατηγικής» συμμαχίας με το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ.

Στο πλαίσιο αυτό, ετοιμάζεται ένας ξεχωριστός βιωματικός χώρος, που σκηνογραφικά θα μας μεταφέρει στο εσωτερικό ενός μισογκρεμισμένου σπιτιού στη Γάζα. Μέσα από ήχους, φως, μυρωδιές και αντικείμενα, ο χώρος μεταφέρει την εμπειρία της καθημερινότητας εκατομμυρίων ανθρώπων, που ζουν υπό πολιορκία και βομβαρδισμούς από το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ με τη στήριξη των συμμάχων του, ΗΠΑ και ΕΕ.

Στην έξοδο του χώρου θα αποκαλύπτονται στους επισκέπτες του Φεστιβάλ οι αιτίες και οι ένοχοι της γενοκτονίας, τεκμηριώνοντας με στοιχεία γιατί ΝΑΤΟ - ΗΠΑ - ΕΕ - Ισραήλ δε διστάζουν να μακελέψουν έναν ολόκληρο λαό για να ανοίξουν νέους διαδρόμους μεταφοράς εμπορευμάτων και ενέργειας κόντρα στα ανταγωνιστικά σχέδια άλλων ιμπεριαλιστικών στρατοπέδων, προκειμένου να εξασφαλίσουν την κερδοφορία των επιχειρηματικών τους ομίλων. Ταυτόχρονα θα φανερώνεται με στοιχεία η κλιμάκωση της εμπλοκής της χώρας μας -με όλες τις κυβερνήσεις- σ' αυτό το έγκλημα, αλλά και το πώς εκφράζεται η έμπρακτη στήριξη και αλληλεγγύη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στον παλαιστινιακό λαό.

Associated Press

Στο ειδικό σημείο συλλογής σχολικών ειδών για τα παιδιά της Παλαιστίνης στο πάρκο «Αντ. Τρίτσης» συγκεντρώνουμε τετράδια, μολύβια, στυλό, τσάντες, γόμες, ξύστρες, κασετίνες, είδη ζωγραφικής, όλα τα απαραίτητα ώστε τα παιδιά της Παλαιστίνης να πάρουν λίγη δύναμη για να συνεχίσουν τον αγώνα για μόρφωση, ακόμα και μέσα σε τόσο δύσκολες συνθήκες.

35 Κομμουνιστικές Νεολαίες και Αντιιμπεριαλιστικές Οργανώσεις από όλο τον κόσμο θα συμμετάσχουν φέτος στη Διεθνούπολη στο τετραήμερο των εκδηλώσεων του 51ου Φεστιβάλ με σύνθημα «Προλετάριοι όλων των χωρών, ενωθείτε!».

Στα περίπτερα των Οργανώσεων, οι επισκέπτες του Φεστιβάλ θα έχουν την ευκαιρία να συζητήσουν, να ανταλλάξουν πείρα από τους αγώνες που δίνουν στη χώρα τους, να οργανώσουν την κοινή τους πάλη, ενώ καθημερινά, στον χώρο της Διεθνούπολης προγραμματίζονται εκδηλώσεις - συζητήσεις (αναλυτικά στις σελ. 26 - 27).

Σε συνθήκες που μαίνεται ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος, οξύνονται οι ανταγωνισμοί των αστικών τάξεων, εντείνονται τα παζάρια για το ξαναμοίρασμα του κόσμου που δεν μπορούν να εγγυηθούν την πραγματική ειρήνη, αντίθετα τροφοδοτούν και μεγαλώνουν τους κινδύνους γενίκευσης του πολέμου που θα σύρουν τους λαούς στον όλεθρο, το Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» και η Διεθνούπολη αποτελούν σταθερό εκφραστή του γνήσιου προλεταριακού διεθνισμού, διαμηνύοντας ότι οι λαοί όλου του κόσμου δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν, ότι η ελπίδα βρίσκεται στην ενίσχυση της κοινής πάλης τους ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την καπιταλιστική εκμετάλλευση.

Ξεχωριστή θέση στη φετινή Διεθνούπολη θα έχει η αλληλεγγύη στον ηρωικό Παλαιστινιακό λαό, που βρίσκεται αντιμέτωπος με την κτηνωδία που διαπράττει το κράτος - δολοφόνος Ισραήλ με τη στήριξη των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, τον λιμό και τη σφαγή μωρών, παιδιών, αμάχων, την κλιμάκωση των στρατιωτικών επιχειρήσεων του κράτους - δολοφόνου με στόχο την κατάληψη της Γάζας και τον εκτοπισμό των Παλαιστινίων, την επέκταση των εποικισμών στη Δυτική Οχθη, ενταφιάζοντας το δικαίωμά του να ζήσει ελεύθερα στη δική του πατρίδα.

Το «παρών» θα δώσουν νέοι κομμουνιστές από την Παλαιστίνη και το Ισραήλ, αποδεικνύοντας ότι οι δυο λαοί μπορούν και θέλουν να ζήσουν αδελφωμένοι, από κοινού αγωνίζονται ώστε να σταματήσει η γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού. Για να τερματιστεί τώρα η ισραηλινή κατοχή, η Παλαιστίνη να αναγνωριστεί ως ανεξάρτητο κράτος στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.

Αναλυτικά οι Οργανώσεις που θα συμμετάσχουν είναι:

1. Μέτωπο Νεολαίας του Κόμματος Εργασίας Αυστρίας

2. Κομμουνιστική Νεολαία Βενεζουέλας

3. Ενωση Κομμουνιστικής Νεολαίας, Βραζιλία

4. Ενωση Κομμουνιστικής Νεολαίας Βρετανίας

5. Ενωση Κομμουνιστικής Νεολαίας, Γαλλία

6. Σοσιαλιστική Γερμανική Εργατική Νεολαία

7. Ιορδανική Δημοκρατική Ενωση Νεολαίας

8. Κίνημα Νεολαίας Κόνολι, Ιρλανδία

9. Νεολαία του Κόμματος Εργατών, Ιρλανδία

10. Κολεκτίβες Νέων Κομμουνιστών, Ισπανία

11. Ενωση Κομμουνιστικής Νεολαίας, Ισραήλ

12. Μέτωπο Κομμουνιστικής Νεολαίας, Ιταλία

13. Νεολαία του Σοσιαλιστικού Κινήματος Καζακστάν

14. Ενωση Κομμουνιστικής Νεολαίας, Καναδάς

15. Ενιαία Δημοκρατική Οργάνωση Νεολαίας, Κύπρος

16. Προοδευτική Κίνηση Φοιτητών, Κύπρος

17. Ενωση Λιβανέζικης Δημοκρατικής Νεολαίας

18. Μέτωπο Κομμουνιστικής Νεολαίας, Μεξικό

19. Ενωση Νεολαίας Μπαγκλαντές

20. Κίνημα Κομμουνιστικής Νεολαίας, Ολλανδία

21. Δημοκρατικό Μέτωπο Νεολαίας, Πακιστάν

22. Δημοκρατική Ομοσπονδία Φοιτητών, Πακιστάν

23. Γενική Ενωση Παλαιστινίων Εργατών

24. Νεολαία του Κόμματος του Λαού της Παλαιστίνης

25. Παλαιστινιακή Κομμουνιστική Ενωση Νεολαίας

26. Παραγουανή Κομμουνιστική Νεολαία

27. Νεολαία του Κομμουνιστικού Κόμματος Πολωνίας

28. Πορτογαλική Κομμουνιστική Νεολαία

29. Επαναστατική Κομμουνιστική Ενωση Νεολαίας (Μπολσεβίκοι), Ρωσία

30. Σοσιαλιστική Ενωση Νεολαίας, Σρι Λάνκα

31. Σοσιαλιστική Ενωση Φοιτητών, Σρι Λάνκα

32. Συριακή Κομμουνιστική Ενωση Νεολαίας - Νεολαία «Χαλίντ Μπαγκντάς»

33. Κομμουνιστική Νεολαία Τουρκίας

34. Κομμουνιστική Ενωση Νεολαίας, Τσεχία

35. Παγκόσμια Ομοσπονδία Δημοκρατικών Νεολαιών