Ούτε ένας, ούτε δύο, αλλά 53 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ υπογράφουν Ερώτηση που προετοιμάζει το έδαφος για τη νέα προκλητική παρέμβαση της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ υπέρ του κεφαλαίου...

Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση τσακίζει το λαό (και) με την παραπέρα απογείωση της φοροληστείας σε βάρος του, με τις νέες αυξήσεις στον ΦΠΑ και συνολικότερα το νέο μπαράζ έμμεσων φόρων, με τη μείωση του αφορολόγητου ορίου για μισθωτούς και συνταξιούχους κ.ο.κ., οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που ψήφισαν και με τα δυο χέρια όλα τα παραπάνω αντιλαϊκά μέτρα, με Ερώτηση που κατέθεσαν στη Βουλή, ζητούν να απαλλαχθούν οι εξαγωγικές επιχειρήσεις από τον ΦΠΑ στο ηλεκτρικό ρεύμα που χρησιμοποιούν για την παραγωγή των προϊόντων τους, προκειμένου να μπορούν να ανταποκριθούν στο «παγκόσμιο ανταγωνιστικό περιβάλλον»!

Λίγο μετά την ψήφιση της κατάργησης του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο φυσικό αέριο για βιομηχανίες ηλεκτροπαραγωγής, λίγο μετά την ψήφιση του ίδιου του «αναπτυξιακού νόμου» με την πληθώρα των νέων φοροαπαλλαγών και κρατικών ενισχύσεων προς τους επιχειρηματικούς ομίλους, η νέα αυτή παρέμβαση έρχεται να επιβεβαιώσει ποιο είναι το πραγματικό περιεχόμενο της περιβόητης «δίκαιης ανάπτυξης» που ευαγγελίζονται κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ:

Εξασφάλιση της μέγιστης δυνατής κρατικής στήριξης στο κεφάλαιο, στο έδαφος των μόνιμων μέτρων σε βάρος του λαού, στον οποίο τάζουν μερικά ψίχουλα για τη διαχείριση της ακραίας φτώχειας...

Για να γίνει, μάλιστα, κατανοητό το μέγεθος του νέου προκλητικού δώρου που ετοιμάζει η κυβέρνηση στο κεφάλαιο, είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα που επικαλούνται οι ίδιοι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στην Ερώτησή τους, σημειώνοντας ότι το ηλεκτρικό ρεύμα παραγωγής «σε ορισμένους κλάδους, όπως των πλαστικών, μπορεί να συμμετέχει έως και 30% στο συνολικό κόστος»...

Εξίσου χαρακτηριστικό είναι και το ότι οι κυβερνητικοί βουλευτές «υπενθυμίζουν» στην Ερώτησή τους ότι «η τόνωση της εξωστρέφειας και των εξαγωγών αποτελεί προτεραιότητα για την κυβέρνηση», επικαλούμενοι μάλιστα σχετικές δηλώσεις του αναπληρωτή υπουργού Οικονομίας, Αλ. Χαρίτση, κατά τη συνάντησή του με το Σύνδεσμο Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδος, ενώ σπεύδουν να προσθέσουν με νόημα ότι «για την ανάκαμψη της οικονομίας απαιτείται ένα δημοσιονομικό και επιχειρηματικό περιβάλλον σταθερότητας και εμπιστοσύνης εν τοις πράγμασι και όχι απλώς σε επίπεδο διακηρύξεων».

Φυσικά, θα μπορούσαν κάλλιστα να είχαν επικαλεστεί και τον ίδιο τον πρόεδρό τους, τον πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα, ο οποίος μιλώντας στα μέσα Ιούνη σε κυβερνητική εκδήλωση για τη «δίκαιη ανάπτυξη», επαναλάμβανε την προσήλωση της κυβέρνησης στην «αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων», στη «δημιουργία εξωστρεφών, δυναμικών επιχειρήσεων», με έμφαση στους «διεθνώς εμπορεύσιμους τομείς»...

Στην πραγματικότητα, βέβαια, όπως και η προσπάθεια προσέλκυσης ξένων επενδύσεων για την ανάκαμψη των κερδών των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων, η στήριξη της «εξωστρέφειας» του ντόπιου κεφαλαίου προωθείται 100%... «εν τοις πράγμασι» και πάει χέρι - χέρι με τα ίδια αντιλαϊκά «προαπαιτούμενα»:

Κρατική στήριξη των επενδύσεων του κεφαλαίου με κάθε τρόπο, με το λογαριασμό να φορτώνεται σε κάθε περίπτωση στις πλάτες του λαού, επιλογή κλάδων με βάση τα «συγκριτικά πλεονεκτήματα» του κεφαλαίου, με κριτήριο δηλαδή όχι τις λαϊκές ανάγκες αλλά το πού εκτιμά το κεφάλαιο ότι μπορεί να εξασφαλίσει τη μέγιστη δυνατή κερδοφορία, διαμόρφωση «ευνοϊκού επιχειρηματικού περιβάλλοντος» με μονιμοποίηση των αντεργατικών - αντιλαϊκών μέτρων της προηγούμενης περιόδου και προσθήκη νέων με βάση τις ανάγκες του κεφαλαίου, στο φόντο και των «αβεβαιοτήτων» που εντείνονται στην παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία, σιγή νεκροταφείου στο εργατικό - λαϊκό κίνημα και ενίσχυση του κατασταλτικού πλαισίου απέναντί του...

Γι' αυτό και οι εργαζόμενοι δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα, ούτε από την «τόνωση της εξωστρέφειας» του εγχώριου κεφαλαίου ούτε από τις «επενδυτικές ευκαιρίες» που διαφημίζει η κυβέρνηση στα κεφάλαια άλλων κρατών. Αντίθετα, κόντρα σε όσους επιχειρούν να τους στρατεύσουν πίσω από τις ανάγκες και τις «αγωνίες» των επιχειρηματικών ομίλων, στο πλαίσιο του «παγκόσμιου ανταγωνιστικού περιβάλλοντος», οι εργαζόμενοι και ο λαός έχουν κάθε συμφέρον να αντιπαρατάξουν την πάλη τους για την ικανοποίηση των δικών τους σύγχρονων αναγκών!