Οσο απομακρυνόμαστε από την ψήφιση του προϋπολογισμού, όπου οι κρατικές δαπάνες για την Υγεία πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο, αποκαλύπτονται ολοένα και περισσότερο τα εργαλεία με τα οποία η κυβέρνηση θα «τρέξει» το «νέο ΕΣΥ».

Οι εξαγγελίες κυβερνητικών στελεχών ότι στο άμεσο μέλλον οι δαπάνες των νοσοκομείων θα καλύπτονται κατά 80% από τον ΕΟΠΥΥ φανερώνουν την άγρια επιδρομή που κλιμακώνει το κράτος στην τσέπη του λαού, για να στηρίξει την «οικονομική αυτοτέλεια» των δομών Υγείας και να απαλλαγεί ακόμα περισσότερο από τη χρηματοδότησή τους.

Στόχος είναι οι ασφαλισμένοι να πληρώνουν σχεδόν εξολοκλήρου για τη λειτουργία των νοσοκομείων από τις εισφορές τους στον ΕΟΠΥΥ, αλλά και με απευθείας πληρωμές από την τσέπη τους, καθώς διευρύνονται παράλληλα τα απογευματινά ιατρεία και χειρουργεία στα δημόσια νοσοκομεία.

Αυτό οδηγεί στην πραγματικότητα σε διαιώνιση της υποχρηματοδότησης και σε ανακύκλωση των αδιεξόδων που ήδη συνθλίβουν υγειονομικούς και ασθενείς. Το «νέο ΕΣΥ» θα είναι χειρότερο απ' ό,τι μέχρι τώρα, επειδή στηρίζεται στα θεμέλια της πολιτικής εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της Υγείας, που βαθαίνει.

Αυτό φανερώνει και η προαναγγελία γενίκευσης, από τον ερχόμενο Μάρτη, των λεγόμενων «συστημάτων διαγνωστικών ομοιογενών ομάδων» (DRG's), που έχουν στόχο την κοστολόγηση «μέχρι δεκάρας» των υπηρεσιών που προσφέρουν τα νοσοκομεία, στο όνομα της «εξοικονόμησης» και της «ορθολογικής διαχείρισης» πόρων.

Η «πιλοτική» καθιέρωση αυτών των συστημάτων από τον ΣΥΡΙΖΑ το 2017 άνοιξε τον δρόμο για την επέκτασή τους από τις επόμενες κυβερνήσεις, και την καθολική εφαρμογή τους στο δημόσιο σύστημα Υγείας από τη ΝΔ.

Τα πρωτόκολλα αυτά θα καθορίζουν στο εξής τα πάντα στη λειτουργία της δημόσιας Υγείας: Από τις μέρες νοσηλείας ενός ασθενούς και τα θεραπευτικά εργαλεία μέχρι την κατανομή του (λειψού) προσωπικού σε κλινικές και τμήματα, με στόχο - όπως λέει η κυβέρνηση - κάθε πράξη, κάθε διοικητική απόφαση να έχει συγκεκριμένο «κοστολογικό αποτύπωμα».

Αυτό σημαίνει ότι ενισχύεται το κριτήριο του «κόστους - οφέλους» στην Υγεία, σε βάρος της επιστήμης και των δυνατοτήτων που αυτή προσφέρει για πιο αποτελεσματικές θεραπείες, σε βάρος των εργασιακών συνθηκών των υγειονομικών και, βέβαια, σε βάρος των ασθενών και της τσέπης τους, από την οποία θα εξαρτάται ολοένα και περισσότερο η ποιότητα των υπηρεσιών που θα τους προσφέρει το δημόσιο σύστημα Υγείας.

Με τέτοια εργαλεία θα προχωρήσει το κλείσιμο κλινικών, τμημάτων, ακόμα και ολόκληρων νοσοκομείων, θα ενταθούν τα «εντέλλεσθε» και οι αποσπάσεις για να καλύπτονται τρύπες στα υποστελεχωμένα νοσοκομεία, ειδικά στα επαρχιακά.

Οι κινητοποιήσεις των υγειονομικών που ξεσπούν σε κάθε βήμα της αντιδραστικής μεταρρύθμισης προς το «νέο ΕΣΥ», στο έδαφος των οξυμένων προβλημάτων και του «μη παρέκει» στο δημόσιο σύστημα Υγείας, είναι «δείκτης» για το πού οδηγεί η πολιτική της σημερινής και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων.

Αυτή η πολιτική πρέπει να συναντήσει τώρα ακόμα πιο ισχυρά αναχώματα, από την κοινή πάλη των υγειονομικών, σωματείων και φορέων, όλου του λαού. Οχι μόνο για να μπουν εμπόδια σε μία ακόμα αντιδραστική μεταρρύθμιση στην Υγεία αλλά και για να πάρει ανάσα ο λαός, διεκδικώντας εδώ και τώρα προσλήψεις και χρηματοδότηση στο ύψος των πραγματικών αναγκών.

Παλεύοντας για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία, ενάντια στην πολιτική της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης, που διευρύνει το χάσμα ανάμεσα στις δυνατότητες για Υγεία των σύγχρονων λαϊκών αναγκών και στο χάλι που ζουν σήμερα υγειονομικοί και ασθενείς.