Πλατύ κάλεσμα για την πανεργατική κινητοποίηση στις 13 Φλεβάρη και την απεργιακή συγκέντρωση της Αθήνας που θα γίνει στις 10.30 π.μ. στην πλατεία της Ομόνοιας απευθύνει το ΠΑΜΕ με την κεντρική του προκήρυξη, που ήδη μοιράζεται πλατιά στους τόπους δουλιάς.
Η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ μπορεί να γίνει υπόθεση της ίδιας της εργατικής τάξης και των συμμάχων της στη χώρα μας. Να βγει από το περιθώριο ο λαός και να γίνει ο ίδιος και το κίνημά του πρωταγωνιστής των κοινωνικοπολιτικών εξελίξεων
Μέσα στο ζοφερό κλίμα της αντιλαϊκής πολιτικής και των σκανδάλων, των αντεργατικών μεθοδεύσεων, των αντιλαϊκών σεναρίων αναδιάταξης του πολιτικού σκηνικού και της απόπειρας χειραγώγησης, για μια ακόμα φορά, του λαού μας, υπάρχει διέξοδος, υπάρχει λύση. Η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, η εργατική τάξη και η νεολαία, οι γυναίκες, οι μετανάστες, σε συμπαράταξη με τους μικρομεσαίους αγρότες και τους αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες και εμπόρους, να εγκαταλείψουν τα κόμματα του κατεστημένου, τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Να συμμετέχουν και να δυναμώσουν τις μαζικές λαϊκές οργανώσεις, τις οργανώσεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, μέσα από τα συνδικάτα, τις επιτροπές αγώνα. Να δημιουργήσουν ένα μεγάλο λαϊκό μέτωπο κοινωνικοπολιτικών δυνάμεων, τέτοιο που θα μπορεί με τη δύναμή του και τη θέληση του λαού μέσα από μαζικές δημοκρατικές συλλογικές διαδικασίες βάσης, να θέσει επί τάπητος σ' αυτήν την πορεία το πραγματικό πολιτικό πρόβλημα της χώρας που δεν είναι άλλο από το πρόβλημα της αναγκαιότητας της λαϊκής εξουσίας.
Παρά τις προσπάθειες των Παλαιστινίων «ελεύθερων πολιορκημένων» της Λωρίδας της Γάζας, με τις εισόδους στην Αίγυπτο (φωτ.) για την εξασφάλιση των προς το ζην, η κατάσταση εξακολουθεί να είναι απελπιστική. Ταυτόχρονα μεγαλώνει η ανάγκη να δυναμώσει η αλληλεγγύη στον παλαιστινιακό λαό και η απαίτηση του κινήματος σε όλο τον κόσμο για τερματισμό της εγκληματικής πολιτικής του Ισραήλ.
Στην ακόμα μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της Υγείας συντείνει το νομοσχέδιο για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, την ίδια ώρα που τα Ασφαλιστικά Ταμεία, δηλαδή οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, αναδεικνύονται σε βασικούς χρηματοδότες τόσο του ιδιωτικού όσο και του δημόσιου τομέα, αποκαλύπτοντας μια ακόμα πλευρά της αντιλαϊκής - αντιασφαλιστικής πολιτικής.