Με τις "πλάτες" των ΗΠΑ ξεδιπλώνεται η τουρκική προκλητικότητα, αλλά στις "καλές υπηρεσίες" των "συμμάχων" προσβλέπει η ελληνική κυβέρνηση...
Σε βδομάδα νέας έντασης μπαίνουν από αύριο οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, καθώς η συνεχιζόμενη τουρκική αεροναυτική άσκηση παρέχει όλες τις αναγκαίες προς τούτο αφορμές και προσχήματα. Το τριήμερο 5 έως 8 Γενάρη, μάλιστα, θεωρείται ιδιαίτερα κρίσιμο, αφού το αντίστοιχο σχέδιο της τουρκικής άσκησης περιλαμβάνει περιοχές, τις οποίες έχουν δεσμεύσει μονομερώς οι τουρκικές αρχές, παρά την αντίθεση των αρμόδιων, ελληνικών αρχών.
Κι ενώ η ελληνική κυβέρνηση δηλώνει "ψυχραιμία" και "ετοιμότητα απόκρουσης των οποιωνδήποτε αποπειρών δημιουργίας αρνητικών τετελεσμένων για τη χώρα", γίνεται φανερό, πως τα νέα επεισόδια της καλλιεργούμενης έντασης, αφ' ενός ξεδιπλώνονται πάνω στο πρόσφορο έδαφος, που έχουν δημιουργήσει οι τελευταίες ΝΑΤΟικές αποφάσεις, περί της "νέας δομής της Ατλαντικής Συμμαχίας" και αφ' ετέρου, αποσκοπούν στην παραπέρα υλοποίηση του βασικού για την περιοχή αυτή στόχου της, που δεν είναι άλλος από τη μετατροπή του Αιγαίου σε θάλασσα πλήρως ελεγχόμενη από το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ. Αυτό φανερώνουν και οι προχθεσινές, "διαμεσολαβητικές" συναντήσεις και επαφές του Αμερικανού πρεσβευτή στην Αθήνα, Ν. Μπερνς. Κινήσεις, που δεν μπορούν να συγκαλύψουν το γεγονός, πως ο αμερικανο-ΝΑΤΟικός παράγοντας κάνει "πλάτες" στην τουρκική προκλητικότητα. Αλλωστε, ταυτόχρονα με την τουρκική άσκηση στο Αιγαίο - στη διάρκεια της ερχόμενης βδομάδας - θα διεξαχθούν στην Ανατολική Μεσόγειο κοινά αεροναυτικά γυμνάσια δυνάμεων της Τουρκίας, του Ισραήλ και των ΗΠΑ.
Παρά το γεγονός, όμως, πως το ΝΑΤΟ και όλα όσα συμπεριλαμβάνονται στα περί της "νέας δομής" του αναδείχνονται σε ρόλο "Δούρειου Ιππου", τόσο των αμερικανικών σχεδίων και στόχων, όσο και της τουρκικής προκλητικότητας και των επεκτατικών αντιλήψεων της Αγκυρας, η ελληνική κυβέρνηση αρνείται να δει την πραγματικότητα και να εξαγάγει τα απαραίτητα συμπεράσματα. Παραμένει εγκλωβισμένη στην πολιτική της υποτέλειας και θεωρεί τις "καλές υπηρεσίες" των "συμμάχων", ως το μοναδικό ουσιαστικά δρόμο αντιμετώπισης των προβλημάτων. Γεγονός που διευρύνει συνεχώς τα περιθώρια των αμερικανικών παρεμβάσεων και αναπαράγει, σε μεγαλύτερη έκταση και ένταση, τις ελληνοτουρκικές τριβές και την ένταση.
Το 1997 "σημαδεύτηκε" από την έναρξη της αντεργατικής και ψευδεπίγραφης διαδικασίας του "κοινωνικού διαλόγου", που μοναδικό στόχο είχε την πλήρη αποδιάρθρωση των εργασιακών, κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων των εργαζομένων της χώρας. Μέσα από τον "κοινωνικό διάλογο" επιδιώχτηκε η επιβολή του αντεργατικού μεσαίωνα, με βάση τις κατευθύνσεις της Συνθήκης του Μάαστριχτ και της "Λευκής Βίβλου", αλλά και η "συναίνεση" των εργαζομένων στο πισωγύρισμα. Κυβέρνηση, κεφάλαιο και Διευθυντήριο των Βρυξελλών κατόρθωσαν να "κερδίσουν" την υποταγή των συνδικαλιστικών παρατάξεων ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΣΥΝ, που προώθησαν το κατάπτυστο "σύμφωνο εμπιστοσύνης προς το 2000", για να το υπογράψουν τελικά μόνον οι συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ. Το 1997, όμως, ήταν και χρονιά ακόμα μεγαλύτερης ανάπτυξης των αγώνων, που σηματοδότησαν το δυνάμωμα του κινήματος.
Σκοτώθηκαν χτες δυο εργάτες και τραυματίστηκαν σοβαρά άλλοι τέσσερις στο εργοστάσιο "Ντιάνα" του Π. Ζερίτη, ο οποίος - με τις ευλογίες της κυβέρνησης - επιχειρεί να μονοπωλήσει το χώρο της χαρτοβιομηχανίας. "Είναι το φυσικό επακόλουθο της ασυδοσίας της εργοδοσίας και των προνομίων, που απολαμβάνει η λεγόμενη ιδιωτική πρωτοβουλία από την κυβέρνηση", τονίζει σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ
Σημαντικές οι διεθνείς εξελίξεις, τη χρονιά που πέρασε, αναδείχνουν για άλλη μια φορά τη σημασία του αγώνα των λαών ενάντια στις δυνάμεις του "παλιού κόσμου", της καθυστέρησης και της εκμετάλλευσης. Αποκαλύπτουν επίσης την εσωτερική διαμάχη των δυνάμεων του ιμπεριαλισμού, για ξαναμοίρασμα του κόσμου και διαιώνιση της αδικίας