Εντολή να εκχωρηθεί σε όλο το πρώτο εξάμηνο μόνο το 35% των δαπανών, που προβλέπονται για την υγεία και την κοινωνική πρόνοια
Την κατ' αρχήν περικοπή κατά 15% των επιχορηγήσεων, που προβλέπει ο κρατικός προϋπολογισμός για το πρώτο εξάμηνο του 1995 για την κάλυψη των δαπανών λειτουργίας σε ιδρύματα στο χώρο της υγείας και της κοινωνικής πρόνοιας, αποφάσισε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πριν καν αρχίσει καλά καλά η εκτέλεση του νέου προϋπολογισμού!
Οπως αποκαλύπτει σήμερα ο "Ρ", με απόφαση του υπουργείου Οικονομικών από τις προβλεπόμενες για το πρώτο εξάμηνο του 1995 επιχορηγήσεις, θα διατεθεί μόνο το 35% των πιστώσεων, που αφορούν στις δαπάνες επιχορήγησης "Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων και των Σχολών τους και Ιδρυμάτων Κοινωνικής Πρόνοιας για δαπάνες λειτουργίας τους". Παράλληλα, επίκεινται και άλλες περικοπές δαπανών, που σε ορισμένους φορείς του δημοσίου θα φτάσουν μέχρι και το 85%! Επίσης, δόθηκε εντολή να κυμανθούν σε ποσοστά χαμηλότερα του 1993, οι δαπάνες για υπερωριακή απασχόληση.
Παράλληλα, στα πλαίσια της πιστής και μακρόχρονης εφαρμογής της πολιτικής της μονόπλευρης λιτότητας και της επίτευξης των αντιλαϊκών στόχων της Συνθήκης του Μάαστριχτ η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επισπεύδει την κατάστρωση του προϋπολογισμού για το... 1996! Οι αποφάσεις αυτές της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ έρχονται να συμπληρώσουν το παζλ της σφαγής των κοινωνικών δαπανών που επιβλήθηκε με τον προϋπολογισμό του 1995. Συνολικά, οι επιχορηγήσεις του κρατικού προϋπολογισμού του 1995 είναι σε πραγματικές τιμές μειωμένες στα επίπεδα του 1993. Ετσι, αποκαλύπτεται η άλλη όψη της πολιτικής μονόπλευρης λιτότητας. Πολιτικής, που θα οδηγήσει σε υποβάθμιση της ποιότητας των παρεχόμενων κοινωνικών υπηρεσιών από τους κοινωνικούς φορείς. Η μείωση των επιχορηγήσεων θα οδηγήσει σε νέα αύξηση των νοσηλίων, σε παραπέρα περιορισμό της ...δωρεάν εκπαίδευσης και σε μια νέα αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζόμενων.
Σελίδα
Από τα Βαλκάνια μέχρι την Απω Ανατολή και την Ανατολική ή Δυτική Ευρώπη μέχρι την Αφρική και τη Λατινική Αμερική, το 1994 αποδείχτηκε βαριά χρονιά για τους εργαζόμενους στον πλανήτη μας. Το μακρύ χέρι του ιμπεριαλισμού, οι σχεδιασμοί του για τη διατήρηση όλο και περισσότερων σημείων έντασης και αντιπαράθεσης, με αποκλειστικό στόχο την προώθηση των συμφερόντων του μονοπωλιακού κεφαλαίου, και οι ανοιχτές πληγές κληροδοτούν το 1995 με μια ιδιαίτερα βαριά κληρονομιά. Μια διαδικασία και μια πραγματικότητα, που δείχνει πως μοναδικό αντίβαρο στους απάνθρωπους σχεδιασμούς μπορεί να αναδειχτεί η αποτελεσματική αντίσταση των λαών, χωρίς την οποία - όσο η Νέα Τάξη κυριαρχεί - κανένας χρόνος δε θα είναι ήσυχος.