Επιβεβαίωση του κοινού τους προγράμματος, που θα κλιμακώσουν μετά τις εκλογές, ανεξάρτητα από το ποιος θα είναι κορμός της επόμενης κυβέρνησης, αποτελεί η ψήφος της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ στην Οδηγία που αποκάλυψε ο «Ριζοσπάστης του Σαββατοκύριακου», για τις «fast track» αδειοδοτήσεις των ΑΠΕ.

Αποτελεί ταυτόχρονα απόδειξη της κάλπικης «ευαισθησίας» όλων των κομμάτων του κεφαλαίου για το περιβάλλον και ειδικά του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος εμπαίζει απροκάλυπτα οργανώσεις και φορείς που δίνουν μάχη για τη σωτηρία των βουνών από τα πολυεθνικά μεγαθήρια, που για τα κέρδη τους σπέρνουν ανεμογεννήτριες σε κάθε κορυφογραμμή.

Υπενθυμίζουμε συνοπτικά ότι η Οδηγία προβλέπει τη μετατροπή τεράστιων δημόσιων εκτάσεων σε «ειδικές οικονομικές ζώνες» για την εγκατάσταση ΑΠΕ, χωρίς καμιά περιβαλλοντική μελέτη και με διαδικασίες express στην έκδοση αδειών, που δεν πρέπει να υπερβαίνουν τον έναν χρόνο.

Το κράτος εγγυάται την εγκατάσταση ΑΠΕ και σε όλες τις άλλες περιοχές, ακόμα και σε εκείνες που έχουν χαρακτηριστεί NATURA, με μέγιστο χρόνο αδειοδότησης τα δυο χρόνια.

Συνολικά, η Οδηγία έχει στόχο να επιταχύνει τις επενδύσεις στη λεγόμενη «πράσινη» οικονομία, που χρηματοδοτούνται αδρά από το Ταμείο Ανάκαμψης. Παράλληλα με τις παραπάνω ρυθμίσεις, αναβαθμίζεται ο στόχος της ΕΕ για την παραγωγή «πράσινης» Ενέργειας από ΑΠΕ σε ποσοστό στο 45% έως το 2030.

Οι κατευθύνσεις που δίνει η Οδηγία αποκαλύπτουν τους δυο βασικούς πυλώνες της στρατηγικής όπου συγκλίνουν όλα τα αστικά κόμματα. Ο πρώτος είναι η «πράσινη ανάπτυξη». ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ προωθούν την επέκταση των ΑΠΕ, που παράγουν ακριβότερο ρεύμα και το περιβαλλοντικό τους «αποτύπωμα» προκαλεί έντονη επιστημονική αντιπαράθεση.

Αυτό που δεν αμφισβητεί κανένας, όμως, είναι ότι ο λαός πληρώνει βαριά τον λογαριασμό της «πράσινης» ανάπτυξης. Οχι μόνο με ακριβότερη ηλεκτρική ενέργεια και πανάκριβα προϊόντα, αλλά και με νέους φόρους και χαράτσια, που άλλοτε παρουσιάζονται ως «κίνητρο» για την επιτάχυνση της «πράσινης μετάβασης» και άλλοτε ως «αντικίνητρο» για την εγκατάλειψη από τα πολυεθνικά μεγαθήρια των παλιότερων, πιο «βρώμικων» πηγών Ενέργειας και κυρίως του πετρελαίου. Και στη μια περίπτωση και στην άλλη, ο λογαριασμός καταλήγει στα λαϊκά νοικοκυριά.

Ο δεύτερος πυλώνας του κοινού τους προγράμματος είναι το Ταμείο Ανάκαμψης, για το οποίο μάλιστα φιλονικούν για το ποιος μπορεί να το διαχειριστεί πιο «δίκαια». Θυμίζουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υπερψήφισε τον συγκεκριμένο νόμο της ΝΔ και όλα μαζί τα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα που προϋποθέτει η εκταμίευση των δόσεων.

Μπροστά στην ανάγκη να «τρέξουν» οι επενδύσεις στην «πράσινη» οικονομία και ειδικά στις ΑΠΕ, με τους ομίλους να απαιτούν συνοπτικές διαδικασίες στην έγκριση των επενδυτικών τους σχεδίων, ώστε γρήγορα να βάλουν το δάκτυλο στο μέλι των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης, η Οδηγία της ΕΕ απλοποιεί τις αδειοδοτήσεις και μετατρέπει βουνά και λαγκάδια σε ένα απέραντο «Ελντοράντο» για τους ΑΠΕτζήδες, εξαλείφοντας και τους ελάχιστους περιβαλλοντικούς όρους.

Μετά από αυτό, η ΝΔ έχει το θράσος να μιλάει για «ανάπτυξη με σεβασμό στο περιβάλλον», ο δε ΣΥΡΙΖΑ να το παίζει υποκριτικά ...«συμπαραστάτης» σε διαμαρτυρίες κατοίκων και φορέων, εκεί που υψώνουν ανάστημα και τα βάζουν με τα μεγαθήρια των ΑΠΕ για να αποτρέψουν επενδύσεις καταστροφικές για το περιβάλλον και τη δημόσια Υγεία.

Κι ενώ η κυβέρνηση διαφημίζει τα 2,8 δισ. ευρώ που έχουν ήδη συμβολαιοποιηθεί ως επενδύσεις με χρηματοδότηση από το «Ταμείο Ανάκαμψης», ο ΣΥΡΙΖΑ κλείνει το μάτι στους «ριγμένους», που δεν είναι βέβαια οι βιοπαλαιστές ΕΒΕ, οι οποίοι αποκλείονται έτσι κι αλλιώς από κάθε στήριξη, αλλά ισχυρά τμήματα του κεφαλαίου που διεκδικούν μεγαλύτερο μερτικό από την πίτα των κρατικών και ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων. Αυτούς αφορά η κατά τον ΣΥΡΙΖΑ «πιο δίκαιη» ανάπτυξη...

Το κοινό τους πρόγραμμα, που βάζει απέναντι το περιβάλλον και τις λαϊκές ανάγκες, πρέπει να καταδικαστεί αποφασιστικά από τον λαό: Δυναμώνοντας την πάλη ενάντια στους σχεδιασμούς για τα κέρδη του κεφαλαίου, είτε «πράσινα», είτε «μαύρα», ενισχύοντας παντού το ΚΚΕ. Το μόνο Κόμμα που παλεύει για πραγματική προστασία του περιβάλλοντος, στο πλαίσιο μιας άλλης ανάπτυξης, που στο επίκεντρο θα έχει τις ανάγκες του λαού σε φτηνή και «καθαρή» Ενέργεια, με αξιοποίηση όλων των διαθέσιμων πηγών, και όχι τα κέρδη μιας χούφτας επιχειρηματικών ομίλων.