«Η αντιστροφή πορείας για τη χώρα είναι ακόμη εφικτή εφόσον η κυβέρνηση της Αριστεράς προχωρήσει σταθερά σε έργα. Το καθήκον όλων μας είναι βαρύ, και παρά την επώδυνη συμφωνία, ας μην "πυροβολήσουμε" την ελπίδα του κόσμου...».

Αυτά γράφει η προχτεσινή «Αυγή» στο κύριο άρθρο της, επιβεβαιώνοντας ότι δεν έχει όρια το θράσος της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στο λαό.

Ακόμα και τώρα, που μαζί με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, φόρτωσαν στην πλάτη του λαού ένα ακόμα μνημόνιο, πουλάνε ελπίδες ότι είναι εφικτή η αντιστροφή της κατάστασης προς μια δικαιότερη κατανομή των βαρών του μνημονίου, όπως λένε, δηλαδή προς φιλολαϊκή κατεύθυνση, αρκεί βέβαια ο λαός να συνεχίσει να τους στηρίζει, να μην αντιδρά στα βάρβαρα μέτρα και να βάλει πλάτη στην εφαρμογή τους.

Με άλλα λόγια, σύμφωνα με την «Αυγή», προϋπόθεση της σωτηρίας του λαού είναι να προσυπογράψει τη χρεοκοπία του, μέσα από την εφαρμογή του τρίτου μνημονίου, το οποίο, επιπλέον, δρομολογεί ό,τι δεν πρόλαβε ή δεν μπόρεσε να εφαρμοστεί από τα άλλα δύο.

Προεκλογικά, ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίχτηκε στο ψέμα και την πλάνη, για να κλέψει την ψήφο του λαού. Το ίδιο κάνει και τώρα για να αποσπάσει την ανοχή του, ώστε να εφαρμοστούν ευκολότερα τα μέτρα που έχει ανάγκη το κεφάλαιο.

Τι λέει στην πραγματικότητα; Οτι μπορεί να ψηφίστηκε το μνημόνιο, αλλά πρέπει να μείνει ζωντανή η αυταπάτη που καλλιεργούν στο λαό ότι η συμφωνία αυτή δεν είναι πολιτική της κυβέρνησης και ότι θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να απαλύνει τις αντιλαϊκές συνέπειες.

Η χειραγώγηση του λαού, ύστερα από πέντε χρόνια άγριας φοροεπιδρομής και απανωτών ανατροπών σε Εργασιακά και Ασφαλιστικό, είναι από τα κεντρικά καθήκοντα που έχει αναλάβει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με συγκεκριμένες δεσμεύσεις προς το κεφάλαιο.

Ξέρουν καλά ότι δεν αρκεί να ψηφιστεί το μνημόνιο. Το κύριο είναι να περάσουν χωρίς αντιδράσεις τα μέτρα που αυτό προβλέπει. Και προκειμένου να ενσωματώσουν τη δίκαιη λαϊκή αγανάκτηση, πουλάνε ελπίδα ότι η κυβέρνηση έχει τον τρόπο να εφαρμόσει το μνημόνιο και ταυτόχρονα να δουλεύει για την αντιστροφή της πορείας υπέρ του λαού.

Είναι αδίσταχτοι. Πρώτα κάλεσαν το λαό να διαδηλώσει υπέρ της κυβέρνησης, για να ενισχυθεί τάχα η διαπραγματευτική της ισχύς απέναντι στους «θεσμούς». Μετά καλούσαν το λαό να δείξει κατανόηση στις «αναγκαίες υποχωρήσεις», βαφτίζοντας «τακτικούς ελιγμούς» τις αντιλαϊκές συμφωνίες στα Γιούρογκρουπ που προηγήθηκαν.

Οταν δρομολογήθηκε το τρίτο μνημόνιο, μέρος του ΣΥΡΙΖΑ, με αυτόν το ρόλο στον καταμερισμό, καλούσε το λαό να διαδηλώσει για να διορθώσει τάχα ο ΣΥΡΙΖΑ την πολιτική του.

Τώρα, αφού έσταξαν το δηλητήριο της ανοχής και της αναμονής, λένε στο λαό να συνεχίσει να πιστεύει ότι υπάρχει διέξοδος προς όφελός του μέσα απ' αυτόν τον αντιλαϊκό δρόμο, που οριοθετούν παλιά και νέα μνημόνια, η συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ και την Ευρωζώνη, η επιδίωξη του κεφαλαίου να υπάρξει ανάκαμψη.

Το κλίμα αναμονής συντηρούν και οι σχεδιασμοί για ανακάτεμα της τράπουλας μέσα από εκλογές.

Η ελπίδα που «πούλησε» προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ, έγινε λεπίδα για τα εναπομείναντα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα.

Αυτό θα συνεχιστεί, όσο ο λαός δεν δοκιμάζει τη δύναμή του, όσο δεν παίρνει την υπόθεση στα χέρια του. Κι αυτό προϋποθέτει οργάνωση για το αντιπάλεμα των μνημονίων και των μέτρων, πάλη για ανάκτηση των απωλειών, κατάργηση των αντιλαϊκών νόμων, προετοιμασία για σκληρούς ταξικούς αγώνες, που θα στοχεύουν στη δημιουργία προϋποθέσεων για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

Σημαίνει συμπόρευση με το ΚΚΕ και δυνάμωμα της λαϊκής συμμαχίας, που παλεύει σε ρήξη με το κεφάλαιο, την ΕΕ και την εξουσία τους.