Οι δραματικοί τόνοι της αστικής προπαγάνδας στο κάλπικο για το λαό δίλημμα «ευρώ ή δραχμή», στους «κινδύνους για την πατρίδα» αν χρεοκοπήσει και την αποπέμψουν από την ευρωζώνη (εδώ επιστράτευσαν χτες και την «απειλή» του ΔΝΤ να μη δώσει χρήμα) δείχνουν φόβο των αστών από τη βαθιά οικονομική κρίση, αγωνία για το χρέος, αφού θέλουν κρατική χρηματοδότηση για να κάνουν επενδύσεις. Τώρα δεν την έχουν λόγω κρατικού χρέους. Η επίκληση από τον ΣΕΒ της λαϊκής παρέμβασης (δημοψήφισμα), υπέρ του ευρώ, άρα και των φρικτών αντιλαϊκών μέτρων, είναι εκβιασμός για υποταγή του λαού στα μέτρα. Η κριτική τους σε κυβέρνηση - ΝΔ ότι δε συναινούν, αδυνατούν να τα εφαρμόσουν, δείχνει αναζήτηση αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος, έτσι που και τα μέτρα να εφαρμόζει και το λαό να χειραγωγεί αποτελεσματικά. Ολα δείχνουν πως οι ταξικές αντιθέσεις είναι οξύτατες, αφού ο λαός πληρώνει την κρίση, πτωχεύει, άρα ψάχνουν να τις αντιμετωπίσουν κάτω και από το ενδεχόμενο συνειδητής λαϊκής δράσης που θα αμφισβητεί την κυριαρχία τους. Αλλά γιατί «κινδυνεύει η πατρίδα»; Ο λαός κινδυνεύει. Οι μεγαλοεπιχειρηματίες δεν έχουν τις ίδιες με τους εργαζόμενους συνέπειες από την κρίση, έχουν συμφέρον να βγουν από την κρίση σε βάρος των εργαζομένων. Ο λαός έχει συμφέρον να βγει από την κρίση σε βάρος του κεφαλαίου. Να μην υποκύψει σε κανέναν εκβιασμό. Να μην τους φοβηθεί, να τους φοβίσει. Καμία θυσία για την κρίση και τα κέρδη της πλουτοκρατίας, να χρεοκοπήσουν οι αστοί. Οργάνωση, αντεπίθεση, με ισχυρό ΚΚΕ, για να αποκρούσουμε τα βάρβαρα μέτρα, για αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία.