Παρασκευή 27 Μάη 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Στάχτη στα μάτια των λαών

Παπαγεωργίου Βασίλης

Με τον τίτλο: «Ελλάδα: το 17ο κρατίδιο της Γερμανίας», η γερμανική έκδοση των «Financial Times» για δεύτερη συνεχόμενη μέρα επαναλαμβάνει τα επιχειρήματα περί «ξένης σημαίας» στην Ελλάδα, αναπαράγοντας την κυβερνητική προπαγάνδα που λέει ότι τα αντιλαϊκά μέτρα εκπορεύονται από τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο, αθωώνοντας με αυτόν τον τρόπο την κυβέρνηση και αποκρύπτοντας ότι τα αντιλαϊκά μέτρα τα απαιτεί η πλουτοκρατία. Ταυτόχρονα, όμως, με το βλέμμα στραμμένο και στο «εσωτερικό ακροατήριο», δηλαδή το γερμανικό λαό, που αντιδρά στην αφαίμαξη που επιχειρείται στο δικό του εισόδημα, στο όνομα των δανείων προς την Ελλάδα και άλλες χώρες, επιδιώκει να αντιστρέψει το κλίμα. Στο δημοσίευμα σημειώνεται: «Η Γερμανία και οι άλλοι χρηματοδότες θα έχουν για μεγάλο χρονικό διάστημα τη δυνατότητα άμεσης παρέμβασης στην ελληνική πολιτική. Επομένως μπορούν στην αρχή να χαμηλώσουν τα επιτόκια και εάν η κατάσταση στην Ελλάδα εξελιχθεί καλύτερα από ό,τι σχεδιαζόταν, να τα αυξήσουν. Παράλληλα, επειδή η Ελλάδα ανήκει εν μέρει στη Γερμανία θα μπορούσαμε να προωθήσουμε την ανάπτυξή της μέσω στοχευμένων επιχορηγήσεων από τον προϋπολογισμό της ΕΕ (...) Μπορούμε να χειριστούμε την Ελλάδα καλύτερα από ό,τι το μικρότερο και το πιο χρεωμένο κρατίδιο της χώρας μας, τη Βρέμη. Διότι η Βρέμη επιτρέπεται να ψηφίζει στη βουλή των κρατιδίων, εάν θα της δοθούν πιστώσεις ή όχι. Η Ελλάδα όμως όχι». Βρώμικα παιχνίδια στις πλάτες των λαών...

Οι τιμές του ηλεκτρικού

Είναι πολλά τα λεφτά στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Και είναι σύνθετη η «αγορά» της ηλεκτρικής ενέργειας, όλο εξελίξεις και εναλλαγές. Οι παραγωγοί εμφανίζονται ανήσυχοι από τις συζητήσεις για κατάργηση των εγγυημένων τιμών, που πληρώνονται μέσω του τέλους ΑΠΕ στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, από όλους εμάς.

Κάποιοι λένε ότι οι μεγάλες εταιρίες που θησαύρισαν με το σύστημα της εγγυημένης τιμής και απορρόφησης της παραγωγής, είναι έτοιμες να μπουν στην «ελεύθερη» διαμόρφωση των τιμών, καθώς οι μικρότερες εταιρείες του κλάδου θα «βγουν από τη μέση». Αλλοι ετοιμάζονται ήδη για το νέο καθεστώς, εκτιμώντας ότι η ωρίμανση της τεχνολογίας έχει μειώσει το κόστος ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ και έτσι, μπορεί να ανταγωνιστεί τις συμβατικές μονάδες.

Το αρμόδιο υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, εμφανίζεται καθησυχαστικό. Φέρεται να υποστηρίζει ότι οι σχετικές συζητήσεις περί κατάργησης, στην υπόλοιπη Ευρώπη βασίζονται στο ότι εκεί οι αγορές είναι πιο «ώριμες», κάτι που δεν ισχύει για την Ελλάδα.

Τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά. Η εγγυημένη τιμή - απορρόφησης γέμισε με σίγουρα υπερκέρδη πολλές εταιρείες, με τις μεγαλύτερες να μετρούν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Τώρα που η «απελευθέρωση» προχωρά και οι τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος όλο και αυξάνονται, μέχρι να καταστεί «είδος πολυτελείας» για τον κοσμάκη, η εγγυημένη τιμή φαντάζει... μικρή σε σχέση με τις νέες προοπτικές κερδοφορίας.

Μονά ζυγά δικά τους τα θέλουν κι εμείς να πληρώνουμε. Οσοι θα αντέξουν δηλαδή.

Το θέμα είναι ότι η κάθε πλευρά των «αντιμαχόμενων» κοιτάει μόνο την τσέπη της. Και με κάθε νέα εξέλιξη, φαίνεται όλο και πιο καθαρά, ότι λύση για τον λαό στην ενέργεια, μπορεί να προκύψει μόνο με τη θέση του ΚΚΕ. Στον λαό οι ενεργειακές πηγές και η παραγωγή, λαϊκή εξουσία ως εγγύηση.

Βαφτίζουν «εμπειρία» την απλήρωτη δουλειά!

«Ευκαιρία» για διακοπές βαφτίζει την απλήρωτη δουλειά, για άλλη μια χρονιά, η Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς. Συνεχίζει και φέτος το πρόγραμμα «Διακοπές και εθελοντισμός», με το οποίο καλύπτονται τα κενά στα ΕΛΤΑ με τσάμπα δουλειά, που ονομάζεται «εθελοντισμός»! Καλούνται νέοι και νέες ως 28 ετών «να συνδυάσουν τις διακοπές τους σε ελληνικά νησιά και άλλες τουριστικές περιοχές της χώρας με εθελοντική εργασία στα κατά τόπους ταχυδρομεία»! Τα ΕΛΤΑ αναλαμβάνουν μόνο τη μετάβαση, την επιστροφή, τη διαμονή και τη διατροφή «μέχρι του ποσού των 37 ευρώ την ημέρα». Η δουλειά των εργαζομένων βαφτίζεται «μία διαφορετική εμπειρία κοινωνικής συμμετοχής», η οποία «τους κάνει κοινωνούς μιας εργασιακής εμπειρίας, που εξυπηρετεί και ωφελεί το κοινωνικό σύνολο». Το πρόγραμμα γίνεται κάθε χρόνο, αλλά, φέτος, που η ανεργία είναι ακόμα μεγαλύτερη - ειδικά στους νέους - φαίνεται ακόμα περισσότερο η πρόκληση! Αντιμετωπίζει τους νέους ανθρώπους σαν «ζητιάνους» διακοπών και βαφτίζει τον κόπο τους «εμπειρία» και «εθελοντισμό»!

Ελιγμοί από την ΠΑΣΚΕ

Δεν είναι καινούριο. Κάθε φορά που ο κόμπος έφτανε στο χτένι, η ηγεσία της ΠΑΣΚΕ στις μεγάλες συνδικαλιστικές οργανώσεις, ακόμα και στη ΓΣΕΕ, ανέβαινε στα κεραμίδια, φόραγε τη στολή του «αντάρτικου». Το φαινόμενο αυτό παρατηρείται και τις τελευταίες ημέρες, μπροστά στην κατά μέτωπο επίθεση της κυβέρνησης να ιδιωτικοποιήσει ολοκληρωτικά ορισμένες πρώην ΔΕΚΟ, να βγάλει στο σφυρί δημόσια περιουσία και κοινωνικές υποδομές, να προχωρήσει σε απολύσεις. Το ίδιο έγινε και το 2002 με το «πακέτο» Γιαννίτση στο Ασφαλιστικό. Χωρίς να αντιμάχεται πραγματικά τις αντεργατικές ανατροπές, με ελιγμούς, η ηγεσία της ΠΑΣΚΕ προσπαθούσε να μη χρεωθεί την κυβερνητική πολιτική, την ίδια στιγμή που στήριζε την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και κυρίως τον πυρήνα της στρατηγικής του.

Αυτό κάνει και τώρα η ηγεσία της ΠΑΣΚΕ. Φωνάζουν και ωρύονται με τη γροθιά σφιγμένη τα στελέχη τους στο μπαλκόνι, αλλά δεν αμφισβητούν στο παραμικρό την ουσία της πολιτικής της κυβέρνησης. Η ηγεσία της ΠΑΣΚΕ διαμαρτύρεται όχι για να αντιπαλέψει τις ιδιωτικοποιήσεις, αλλά για να συνεχίσει να εγκλωβίζει τους εργαζόμενους που την ακολουθούν, να ποδηγετεί τους αγώνες τους, να αποτρέπει τη ριζοσπαστικοποίησή τους. Μήπως άραγε είναι αγώνας ενάντια στην ιδιωτικοποίηση η θέση των στελεχών της ΠΑΣΚΕ στη ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ πως «άλλο είναι η απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας... και άλλο το κράτος να μην έχει κανέναν απολύτως ρόλο»! Μα η απελευθέρωση της αγοράς Ενέργειας, σύμφωνα και με τις αποφάσεις στην ΕΕ, ήταν ο προθάλαμος των ιδιωτικοποιήσεων, η πρώτη φάση και η προετοιμασία για να εισβάλουν τα μονοπώλια στη ΔΕΗ και συνολικά στην αγορά Ενέργειας. Αλλωστε, ακόμα και με το 51% στο κράτος, η σημερινή ΔΕΗ, η ΔΕΗ που λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, δεν έχει καμιά σχέση με το δημόσιο - λαϊκό συμφέρον, ήταν μια επιχείρηση στην υπηρεσία του κεφαλαίου και των αναγκών του και όχι στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών.

Τα ίδια και η πλειοψηφία στο συνδικάτο των τραπεζών, που ανακαλύπτει και αυτή την ανάγκη για «δημόσιο πυλώνα τραπεζών, ο οποίος θα εγγυάται το ρόλο του τραπεζικού συστήματος στην αναπτυξιακή πορεία της χώρας...». Καταρχήν κρατικές τράπεζες υπήρχαν ουκ ολίγες τις προηγούμενες δεκαετίες, αλλά ο εργάτης κατέβαλε και τότε τοκογλυφικά επιτόκια, ενώ οι καταθέσεις του γίνονταν φτηνό χρήμα για το κεφάλαιο. Και τι σημαίνει εγγυητής του «τραπεζικού συστήματος»; Τίποτα λιγότερο από τη στήριξη των τραπεζιτών, όπως ακριβώς γίνεται και σήμερα. Διότι κανένας «δημόσιος πυλώνας» δεν μπορεί να εγγυηθεί τα συμφέροντα των εργαζομένων, όταν ο «ανταγωνισμός» είναι ο υπέρτατος νόμος που υπηρετεί και αυτός ο πυλώνας. Οταν το τραπεζικό κεφάλαιο, το εφοπλιστικό, το βιομηχανικό, για την ηγεσία της ΠΑΣΚΕ, αλλά και της ΔΑΚΕ ήταν και είναι οι «κοινωνικοί εταίροι» και όχι ο ταξικός αντίπαλος και μάλιστα με αυτούς ως συνεταίρους θα δρομολογηθεί και «η αναπτυξιακή πορεία της χώρας»!

Και το παρελθόν, αλλά και το παρόν επιβεβαιώνουν ότι η ηγεσία της ΠΑΣΚΕ - όπως και οι άλλες δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού - παραμένουν ταγμένες στην υπηρεσία του αντεργατικού έργου της κυβέρνησης, είναι φορείς ενσωμάτωσης και υποταγής των εργαζομένων στα συμφέροντα του κεφαλαίου. Κανέναν δεν πρέπει να ξεγελούν οι λεονταρισμοί τους. Και όσο πιο γρήγορα τους εγκαταλείψουν, τόσο πιο αποτελεσματικοί θα γίνουν οι αγώνες της εργατικής τάξης.


Γιάννης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ

Το δίκιο του εργάτη...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΝΑΙ, ΒΡΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ, έτσι είναι όπως τα λέει η υπουργός Παιδείας! Μας έδωσε με τις δηλώσεις της ένα καλό μάθημα, δικαιολογώντας τον τίτλο της.

Οι «κοινωνικές δυνάμεις», είπε, πρέπει να εγκαταλείψουν τον «εγωιστικό εγκλωβισμό» και να ενωθούν. Αυτό είναι, ο ...εγωισμός θα μας φάει!

Πώς να το κάνουμε, είναι σαφώς εγωιστικό ο μισθωτός των 800 ευρώ να μη θέλει να πληρώνει φόρους, να σταματήσει η ακρίβεια, να πάρει σύνταξη και να έχει δωρεάν Παιδεία και Υγεία.

Αντ' αυτού, πρέπει να «ενωθεί» με τους βιομήχανους και τους τραπεζίτες (που έχουν κέρδη δισεκατομμυρίων ευρώ) και να συζητήσουν όλοι μαζί πώς οι επιχειρήσεις θα παραμείνουν κερδοφόρες.

Εξυπακούεται, φυσικά, ότι θα απαιτηθούν θυσίες από όλες τις πλευρές. Οι εργαζόμενοι θα δώσουν τους μισθούς και τα δικαιώματά τους και οι επιχειρήσεις τη ...δημιουργικότητα, την εφευρετικότητα και την καλή τους διάθεση. Δίκαια πράγματα.

ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΝΝΟΟΥΣΕ η εκπρόσωπος Τύπου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Α. Τόρες, όταν έλεγε ότι η δήλωση της Μ. Δαμανάκη ήταν «για το εσωτερικό της Ελλάδας» και όχι για το ...εξωτερικό;

Μήπως ομολόγησε αυτό που όλοι βλέπουμε και ακούμε (θέλοντας και μη); Πως, δηλαδή, υπάρχει ένα σχέδιο τρομοκράτησης των Ελλήνων, με βάση το οποίο θα ειπωθούν διάφορα που δεν πρέπει να παίρνουν στα σοβαρά στην υπόλοιπη ΕΕ;

Κάτι του είδους «αφήστε την κυβέρνηση της Ελλάδας να λέει ό,τι θέλει στα κορόιδα τους Ελληνες για να μην αντιδρούν στις περικοπές και τις αντιλαϊκές πολιτικές»;

Μάλλον είναι καιρός να καταλάβουν στις Βρυξέλλες ότι οι εργαζόμενοι της Ελλάδας (και οποιασδήποτε άλλης χώρας) δεν είναι ...ψάρια για να τσιμπάνε στους επιτρόπους Αλιείας;


Παπαγεωργίου Βασίλης

Ενορχηστρωμένη τρομοκρατία

Γρηγοριάδης Κώστας

«Πρόθεση και στόχος της κας Δαμανάκη ήταν να στείλει ένα μήνυμα στο εσωτερικό της χώρας και να πείσει τους Ελληνες και τις Ελληνίδες για την ανάγκη επιτάχυνσης των μεταρρυθμίσεων, αύξησης της ανταγωνιστικότητας και ενίσχυσης της δημοσιονομικής σταθεροποίησης, ώστε τα δημόσια οικονομικά να επανέλθουν σε υγιή βάση». Δε θα μπορούσε να είναι πιο ξεκάθαρη η εκπρόσωπος Τύπου της Κομισιόν, Α. Τόρες, για τη δήλωση της επιτρόπου Αλιείας: Στόχος είναι η τρομοκράτηση και ο εκβιασμός του ελληνικού λαού. Αλλωστε η Κομισιόν είναι σύμμαχος της κυβέρνησης και συμμετέχει ενεργά στην επιχείρηση τρομοκράτησης και εκβιασμού του λαού για να περάσουν τα άγρια αντιλαϊκά μέτρα. Δεν είναι τυχαίο ότι η εκπρόσωπος της Κομισιόν αναμάσησε το παραμύθι ότι χωρίς το δάνειο από την τρόικα «δεν καλύπτονται οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων». Απόλυτα ευθυγραμμισμένος ο πρόεδρος του Γιούρογκρουπ Ζαν Κλοντ Γιούνκερ επέσεισε χτες την απειλή να μην εκταμιεύσει το ΔΝΤ την επόμενη δόση του δανείου. «Εάν οι Ευρωπαίοι λάβουν γνώση ότι η εκταμίευση του ΔΝΤ στις 29 Ιουνίου δεν είναι λειτουργικά δυνατή, τότε το ΔΝΤ αναμένει από τους Ευρωπαίους να μπουν στη θέση του ΔΝΤ και να αναλάβουν αυτοί τη δόση του», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Γιούνκερ. Γενικότερα είναι εξόφθαλμο ότι έχουν επιστρατευτεί θεοί και δαίμονες, εντός και εκτός συνόρων, για να τρομοκρατήσουν το λαό, ώστε να σκύψει το κεφάλι και να οδηγηθεί ως πρόβατο επί σφαγή. Ο ορυμαγδός των τρομοκρατικών και εκβιαστικών διλημμάτων γίνεται ολοένα και πιο εκκωφαντικός. Ο λαός όμως δεν πρέπει να τους φοβηθεί, αλλά να σταθεί αποφασιστικά απέναντί τους, διεκδικώντας όλα όσα του ανήκουν, δηλαδή την εξουσία για να καθορίζει ο ίδιος το μέλλον του.

Το κίνημα που τρέμουν

Ο τρόπος που αντιμετώπισαν, πέρα από τα αστικά ΜΜΕ, η κυβέρνηση και η ΝΔ τις συγκεντρώσεις και το κίνημα «αγανάκτησης» θα 'πρεπε, αν μη τι άλλο, να προβληματίσει όσους εκστασιάζονται από τέτοια κινήματα «τυφλής» διαμαρτυρίας και προσανατολισμού και σπεύδουν να τα προβάλλουν ως πρότυπο για το «κίνημα του μέλλοντος». Διά στόματος του εκπροσώπου της Γ. Πεταλωτή η κυβέρνηση δήλωσε χτες ότι καθόλου δεν τρόμαξε από τις συγκεντρώσεις αυτές και συμπλήρωσε: «Οσο οι κινήσεις αυτές είναι αυθόρμητες, και είναι πραγματικά μία έκφραση πηγαίας ανησυχίας, δεν είναι αρνητικό για το πολιτικό μας σκηνικό». Ακριβώς το «ακηδεμόνευτο» των κινητοποιήσεων ανέδειξε και ο εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ: «Παρακολουθούμε με ενδιαφέρον τις κινητοποιήσεις αυτές. Το πιο ενδιαφέρον είναι πως είναι ακηδεμόνευτες και ελπίζουμε να παραμείνουν έτσι», δήλωσε ο Γ. Μιχελάκης. Πράγματι, τέτοια «ακηδεμόνευτα» και «ακομμάτιστα» κινήματα δεν φοβίζουν καθόλου τα κόμματα του κεφαλαίου και το σύστημα γενικά, ακριβώς γιατί από το περιεχόμενο και τον προσανατολισμό τους αφήνουν στο απυρόβλητο τις πραγματικές αιτίες και τους ενόχους της κρίσης, την πολιτική που οδηγεί στην ανεργία και την ανέχεια - η ΝΔ είναι κόμμα με τέτοια πολιτική - επομένως πιο εύκολα «τα βάζουν στο χέρι» και τα χρησιμοποιούν για να εκτονώσουν ανώδυνα την καθ' όλα δικαιολογημένη λαϊκή δυσαρέσκεια και οργή που εκφράζεται από τους συμμετέχοντες σε τέτοιες κινητοποιήσεις. Ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες, της κλιμάκωσης του ολομέτωπου πολέμου της πλουτοκρατίας κατά του λαού, το κίνημα πρέπει να έχει ξεκάθαρο περιεχόμενο πάλης, για την ικανοποίηση όλων των αναγκών της λαϊκής οικογένειας κόντρα στο κεφάλαιο και το αστικό πολιτικό σύστημα - μόνο η διαμαρτυρία δε φέρνει αποτέλεσμα - και να συνδέει αυτή την πάλη με την αναγκαιότητα αλλαγής τάξης στην εξουσία. Και αυτό το ποιοτικό άλμα μπορεί και πρέπει να γίνει σήμερα. Αυτό το κίνημα, ακηδεμόνευτο από την κυρίαρχη πολιτική, την πλουτοκρατία και τα αστικά ΜΜΕ, είναι που πραγματικά τρέμουν.

«Συνδικαλιστές» διαλύουν το συνδικάτο!

Ενδεικτική της εχθρικής προς τους εργαζόμενους στάσης του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού είναι η μεθόδευση της εργοδοσίας της «ΦΑΜΑΡ» και της πλειοψηφίας του Συνδικάτου Φαρμακοϋπαλλήλων Βοιωτίας να διαλυθεί το συνδικάτο! Μάλιστα, ως αιτίες της απόφασης, αναφέρονται η συνταξιοδότηση του πρώην προέδρου του Συνδικάτου(!), αλλά και η «πρωτοφανής επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι από την κυβέρνηση και την τρόικα»! Μα, αυτό θα αποτελούσε λόγο να δυναμώσει και όχι να διαλυθεί.

Οπως καταγγέλλει η Ομοσπονδία Εργαζομένων Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας (ΟΕΦΣΕΕ), το εν λόγω συνδικάτο συνεδρίασε δύο φορές, όμως δεν κλήθηκαν όλα τα μέλη του ΔΣ. Η πλειοψηφία του συνδικάτου κάλεσε σε Γενική Συνέλευση μέσα στο εργοστάσιο της «ΦΑΜΑΡ», για να πάρει απόφαση μετατροπής του σε επιχειρησιακό της «ΦΑΜΑΡ» χωρίς να ανακοινώνει την ώρα της ΓΣ. Οταν την ορισμένη μέρα μέλος του ΔΣ του Συνδικάτου μαζί με εργαζόμενους από διπλανό εργοστάσιο της «ΦΑΜΑΡ» πήγαν στο εργοστάσιο για να συμμετάσχουν στη ΓΣ, στελέχη της εταιρείας εμπόδισαν την είσοδό τους, λέγοντας ότι γίνεται έλεγχος από το ΚΕΠΕΚ και δε θα γίνει ΓΣ. Την επομένη, όμως, πληροφορήθηκαν ότι «έγινε» η ΓΣ και ότι η πλειοψηφία του συνδικάτου προσπαθούσε να μαζέψει υπογραφές από τους εργαζόμενους ότι ...συμμετείχαν στη ΓΣ!

Είναι προφανές ότι «συνδικαλιστές» και εργοδοσία έχουν βαλθεί να διαλύσουν το κλαδικό συνδικάτο και να δημιουργήσουν ένα επιχειρησιακό, «κομμένο και ραμμένο» στα μέτρα τους. Θέλουν να χτυπήσουν το επιχειρησιακό σωματείο, που ήδη υπάρχει στη «ΦΑΜΑΡ», επειδή παλεύει και βάζει εμπόδια. Μάλιστα, σε περίοδο που η εργοδοσία πιέζει για την υπογραφή επιχειρησιακών συμβάσεων, ένα υποταγμένο σωματείο θα τους είναι ιδιαίτερα χρήσιμο. Κατά τα άλλα, το συνδικάτο της Βοιωτίας στις απεργίες καλεί τους εργαζόμενους στη συγκέντρωση στο Μουσείο, γιατί είναι ακομμάτιστοι κι ανεξάρτητοι...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Κάτω τα ψευτοδιλήμματα

Θα ήταν τουλάχιστον άστοχο να πιστέψει κανείς ότι το αίτημα του προέδρου του ΣΕΒ για δημοψήφισμα υπέρ ή κατά της παραμονής της χώρας στο ευρώ, η δήλωση της Μ. Δαμανάκη για επιστροφή στη δραχμή, αν δεν εφαρμοστεί μέχρι κεραίας το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, και οι εκβιασμοί των συμμάχων της κυβέρνησης ότι δε θα αποδεσμεύσουν την πέμπτη δόση, αν δεν υπάρξουν διακομματικές εγγυήσεις ότι θα προχωρήσουν οι ανατροπές, είναι άσχετα και ασυντόνιστα μεταξύ τους. Το αντίθετο συμβαίνει. Μπροστά στα αδιέξοδα της κρίσης, που βαθαίνει, με δεδομένες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει το αστικό πολιτικό σύστημα στη διαχείρισή της, κυβέρνηση, ΕΕ και πλουτοκρατία κλιμακώνουν τα ψέματα και τον εκβιασμό του λαού. Στόχος τους είναι να τον τρομάξουν, να κάμψουν αγωνιστικές διαθέσεις, να ανακόψουν θετικές διεργασίες στις λαϊκές συνειδήσεις.

Η συναίνεση μεταξύ των αστικών κομμάτων και ιδιαίτερα ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, είναι στρατηγική και δεδομένη. Οι μεταξύ τους ανταγωνισμοί περιορίζονται στο ποιος θα έχει την πρωτοκαθεδρία στο νέο πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνει η απαξίωση του δικομματισμού και ταυτόχρονα η αδυναμία μιας μονοκομματικής κυβέρνησης να τα βγάλει πέρα, χωρίς συμμαχίες που θα εξασφαλίζουν την απρόσκοπτη υλοποίηση μέτρων που έχει ανάγκη η πλουτοκρατία. Από αυτή τη σκοπιά, οι πιέσεις από την πλευρά του κεφαλαίου, εντός και εκτός Ελλάδας, για ακόμα μεγαλύτερη συναίνεση, δεν αφορά κυρίως την πιο στενή συνεργασία σε επίπεδο Βουλής, αλλά την εμπέδωση αυτής της συναίνεσης στο κοινωνικό επίπεδο, με στόχο να αναχαιτιστεί η λαϊκή αγανάκτηση.

Από αυτή τη σκοπιά πρέπει να ιδωθεί και το ψευτοδίλημμα που ενιαία βάζουν ο ΣΕΒ, στελέχη της κυβέρνησης και η εκπρόσωπός της στην Κομισιόν. Τι λένε επί της ουσίας; Τα δάνεια από την ΕΕ είναι προϋπόθεση για να σωθεί δήθεν η χώρα. Για να πάρει η κυβέρνηση τα δάνεια, πρέπει να εφαρμοστούν τα μέτρα. Αλλιώς, ο δρόμος οδηγεί έξω από την ΕΕ, στη δραχμή... Ταυτίζουν το εθνικό συμφέρον με τα συμφέροντα της ντόπιας αστικής τάξης και λένε ότι, ανεξάρτητα από την απαξίωση της ΕΕ σε πλατιές λαϊκές συνειδήσεις, οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα πρέπει να στηρίξουν τα μέτρα που προβλέπει η δανειακή συμφωνία με τους Ευρωπαίους εταίρους, διαφορετικά θα έρθει η καταστροφή.

Το πραγματικό δίλημμα για το λαό δεν είναι «ευρώ ή δραχμή». Αυτό που είναι σήμερα περισσότερο αναγκαίο από ποτέ, είναι η ένταση της πάλης για αποδέσμευση από την ΕΕ, με λαϊκή εξουσία. Να πάρει ο λαός την υπόθεση στα χέρια του. Να φοβίσει αυτούς που θέλουν να τον τρομάξουν, την αστική τάξη και τα κόμματά της. Οσα βήματα μπροστά κάνει η λαϊκή συνείδηση στην κατεύθυνση της χειραφέτησης από την κυρίαρχη πολιτική και την προπαγάνδα της, τόσα βήματα πίσω θα κάνουν οι δυνάστες του λαού, τα μονοπώλια και οι πολιτικοί τους εκφραστές.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ