Στην απαίτηση των εμποροβιομηχάνων για καθιέρωση με νόμο τριήμερης ή τετραήμερης απασχόλησης τη βδομάδα, με πρόσχημα την κρίση, με τριήμερη ή τετραήμερη ασφάλιση και πληρωμή μισθού, οι εργάτες να αντιτάξουν: Καμιά θυσία για την πλουτοκρατία. Συσπείρωση και δράση στα σωματεία και στα συνδικάτα. Αποδυνάμωση του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού, των δυνάμεων του δικομματισμού. Αποφασιστική πάλη κατά των απολύσεων - νομοθετική απαγόρευσή τους. Πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς, 1.400 ευρώ ο βασικός μισθός. Επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους και για όσο διάστημα μένουν άνεργοι. Σταθερή δουλειά για όλους με ελεύθερο χρόνο. Δωρεάν σύγχρονα δικαιώματα στην Υγεία, στην Παιδεία, στην Κοινωνική Ασφάλιση. Την κρίση πρέπει να την πληρώσουν αυτοί που χρόνια τώρα κέρδισαν και συσσώρευσαν τεράστιο πλούτο. Για να μην περάσουν οι εκβιασμοί, οι απειλές και οι απολύσεις, χρειάζεται τώρα ταξική συσπείρωση, συνειδητοποίηση και αλληλεγγύη. Χρειάζεται ταξική και πολιτική αντεπίθεση. Οπου οι εργάτες ξεσηκώθηκαν, συσπειρώθηκαν μαχητικά και αδιάλλακτα, ματαίωσαν τις απολύσεις, απέκρουσαν τους εκβιασμούς.