«Διακρίνω μια επιθετική ρητορική κυβερνητικών στελεχών κατά της τρόικας και του ΔΝΤ. Τίθεται θέμα παρουσίας της τρόικας στην Ελλάδα; "Αποδείξαμε ως χώρα ότι μπορούμε να φέρουμε σε πέρας και τους στόχους και το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα. Οσο ολοκληρώνεται αυτό τόσο η λέξη "τρόικα" θα γίνεται ανάμνηση από το παρελθόν. Φτάνει βέβαια να μην αφήσουμε ποτέ ξανά την Ελλάδα να κυλήσει πίσω σε τέτοια εφιαλτική κρίση".

Ηρθε η ώρα να κάνουμε αυτό που θέλουμε και όχι αυτά που θέλει η τρόικα; "Είναι η ώρα να βάζουμε και εμείς την ατζέντα των μεταρρυθμίσεων..."» (από τη συνέντευξη του Αντ. Σαμαρά στο «Βήμα της Κυριακής», 15/6/2014).

Καλή η προσπάθεια της κυβέρνησης να σηκώσει και αυτή «αντιτροϊκανή προπαγάνδα» και να αφαιρέσει από τον ΣΥΡΙΖΑ και άλλους «αντιμνημονιακούς» το προνόμιο, είναι όμως κάλπικη από τρεις μεριές. Η πρώτη θέλει να φορτώσει την αντιλαϊκή πολιτική αποκλειστικά στην τρόικα και όχι στις ελληνικές κυβερνήσεις και τα μονοπώλια. Η δεύτερη θέλει να συγκαλύψει ότι η τρόικα έγινε μοχλός για τις άγριες αντεργατικές - αντιλαϊκές αλλαγές σε όφελος του κεφαλαίου και της ανταγωνιστικότητας που εφαρμόζονται σε όλη την ΕΕ. Η τρίτη ότι, ανεξάρτητα από την τρόικα, τα μέτρα ήρθαν για να μείνουν μόνιμα.