Είναι καταπληκτική η περιγραφή της κατάστασης που βιώνει η εργατική τάξη της χώρας μας, όπως γίνεται από διεθνείς αναλυτές. Στο διά ταύτα τους αυτές οι αναλύσεις ζητάνε «κούρεμα» του χρέους, γιατί αυτό συμφέρει μια ομάδα καπιταλιστών.

Οι περιγραφές αυτού του τύπου επαναφέρουν στη μνήμη τη φράση που λέει ότι η δουλειά μας δεν είναι να περιγράψουμε τον κόσμο, είναι να τον αλλάξουμε. Κι αυτό ακριβώς είναι ένα από τα στοιχεία που διαφοροποιεί από τη γέννησή του το Κομμουνιστικό Κόμμα, από κάθε άλλο κόμμα. Διαφοροποιεί, επίσης, τον εργατικό Τύπο (κάθε μορφής) από το μηχανισμό έντυπο και ηλεκτρονικό που αναπαράγει την ιδεολογία της αστικής τάξης. Το ταράκουλο ορισμένων, για το γεγονός ότι το ΚΚΕ βάζει από σήμερα σε λειτουργία το δικό του «portal», ώστε να καλυφθεί πιο αποτελεσματικά και η ανάγκη παρέμβασης μέσα από το Ιντερνετ, είναι δικαιολογημένο. Το portal «902.gr» έρχεται να χαλάσει την πιάτσα όσων πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες, διαφόρων που στους ποιητές αναγνωρίζουν το λυρισμό μα ποτέ την επανάσταση. Ερχεται να αποδείξει ότι εργάτες, επιστήμονες, γυναίκες κι άντρες, αγρότες και αυτοαπασχολούμενοι, άνθρωποι της Τέχνης, του Πολιτισμού, που έχουν βάλει πλάνο να ανατρέψουν ένα βάρβαρο σύστημα, μπορούν με όπλο αξίες όπως ανιδιοτέλεια και εθελοντική προσφορά να συμβάλουν τα μέγιστα, ώστε η εργατική τάξη όχι μόνο να ξέρει τι συμβαίνει, αλλά και γιατί. Κι ακόμα καλύτερα να γνωρίζει πώς θα ανατρέψει την κατάσταση ώστε να γυρίσει υπέρ της.

Δεν ξέρουμε τι δουλειά έκανε ο Βρούτσης (υπουργός Εργασίας) πριν αναλάβει την εργολαβία να τσακίσει τα εργατικά δικαιώματα, από δω και πέρα όμως είναι σίγουρο ότι δε θα πεινάσει. Τα καλά σκυλιά τους οι καπιταλιστές τα φροντίζουν ιδιαίτερα. Εκτός κι αν, όταν έρθει η ώρα, οι επαναστατημένοι εργάτες βάλουν αυτόν και την τάξη που εκπροσωπεί να δουλέψουν με τους όρους που έχουν επιβάλει σήμερα σε εκατομμύρια εργάτες. Η πολιτική για την οποία πανηγυρίζει είναι χαρά για τους καπιταλιστές και κλάμα για τους εργάτες.

Δυο καντάρια ψέματα η ιστορία της Cosco όπως παρουσιάζεται στον αστικό Τύπο. Δείχνει το άγριο πρόσωπο του καπιταλισμού (δες στην διπλανή αναφορά όπως καταγράφηκε μόνο στον «Ριζοσπάστη»). Η δεδομένη υψηλή παραγωγικότητα δεν αφορά σε κάποια μαγική συνταγή των Ελλήνων, αλλά στο ξεπούλημα των συγκεκριμένων εργατών από το συνδικάτο τους και την κατάντια αντί να κάνουν τα πάντα για να αξιοποιήσουν προς όφελός τους την τεχνολογική εξέλιξη στα μηχανήματα των λιμανιών, να ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιανού η δουλειά παρέχει μεγαλύτερα ποσοστά υπεραξίας στο μονοπώλιο.

Ο πανηγυρισμός στα οικονομικά «site» για την εθνική γενική Συλλογική Σύμβαση που μας άφησε χρόνους, αρκεί για να καταλάβεις τι θα συμβεί, χωρίς καν να χρειαστεί να διαβάσεις τις λεπτομέρειες. Για να αποδειχθεί, για μια ακόμα φορά, ότι τα πάντα κρίνονται στους συσχετισμούς. Το γεγονός ότι η ΓΣΕΕ δουλεύει επί της ουσίας για τους καπιταλιστές είναι ο εφαλτήρας πάνω στον οποίο πάτησε η πολιτική υπέρ των μονοπωλίων για να επιβάλει τις ανατροπές στο εργασιακό πεδίο. Για να ανατραπεί αυτός ο αρνητικός συσχετισμός πρέπει να γίνει πολλή δουλειά στη βάση. Εργάτη τον εργάτη. Γεγονός που γνωρίζουν οι εταιρείες παροχής ενοικιαζόμενων εργατών και έτσι συγκροτούν συνεργεία 19 εργατών, ώστε να μην μπορούν να στήσουν σωματείο. Αυτό το δεδομένο ανατρέπεται, αγνοώντας το νόμο που ζητάει 21 μέλη για την ίδρυση σωματείου. Κάθε μορφή οργάνωσης των εργατών (επιτροπές αγώνα, συμμετοχή στα κλαδικά σωματεία κ.ά.) είναι θεμιτή κι ας ουρλιάζουν τα σκυλιά για παράνομες πράξεις εργατών. Ο δικός τους νόμος οδηγεί σ' αυτό που λένε οι αστοί «παρανομία» των εργατών. Μέχρι να γίνει νόμος το δίκιο του εργάτη.

Απ' όπου κι αν το πιάσεις αυτό το σύστημα σου δίνει μόνο του κάθε τόσο κι άλλη μια αιτία ανατροπής. Ο διαβήτης (η αρρώστια που αφορά στη ρύθμιση το σακχάρου) σχετίζεται άμεσα με τη διατροφή. Η διατροφή σχετίζεται άμεσα με τη γενική κατάσταση της εργατικής τάξης. Οσο χειρότερη, τόσο πιο άρρωστος ο κάθε εργάτης, αλλά και τόσο περισσότερα τα κέρδη των φαρμακευτικών εταιρειών. Αυτή η σχέση πρέπει να ανατραπεί.

Αυτήν την ανάγκη διαβάζει και η αστική τάξη και ενοποιεί όσο το δυνατόν μπορεί τις πολιτικές εφεδρείες της. Χτες το «ΕΘΝΟΣ» στην κουβέντα που άνοιξε για την ανάγκη να εξασφαλιστεί ευρύτερη συναίνεση για την εφαρμογή του 3ου Μνημονίου, διαπίστωσε ότι «ο κ. Τσίπρας στην ομιλία του στη Θεσσαλονίκη έδειξε ότι είναι σε θέση να καταλάβει ποιο θα μπορούσε να είναι το πλαίσιο μιας ρεαλιστικής πολιτικής». Δίκιο έχει. Οι άνθρωποι είναι έτοιμοι από καιρό. Σ' αυτήν την κατεύθυνση δεν είναι διόλου τυχαίο και το γεγονός ότι στα κείμενα του ΣΥΡΙΖΑ απουσιάζουν προκλητικά οι αναφορές στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Στη Σκύδρα, προχτές, η άσκηση «Πυρπολητής» είχε αντικείμενο την καταστολή πλήθους. Ο «Ρ» παρουσίασε χτες το σύνολο των ασκήσεων που διεξάγονται αυτήν την περίοδο με εμφανές το στοιχείο της προετοιμασίας πολέμου. Τα σχετικά στρατιωτικά σχέδια αφορούν σε επιχειρήσεις εκτός αλλά και εντός της χώρας. Η αστική τάξη πριν πεινάσει μαγειρεύει. Ας ετοιμάζεται και το εργατικό κίνημα ανάλογα...