Πληθαίνουν στον αστικό Τύπο τα δημοσιεύματα που εγκαλούν την κυβέρνηση για «αναποτελεσματικότητα» δήθεν στην εφαρμογή των μέτρων που έχει ανάγκη το κεφάλαιο, για να ξεκολλήσει από το βούρκο της κρίσης και να επανέλθει σε τροχιά καπιταλιστικής μεγέθυνσης. Την ίδια κούφια κριτική στην κυβέρνηση ασκεί και η ΝΔ, έχοντας εκ των προτέρων δηλώσει σύμφωνη με την πλειοψηφία των μέτρων που περιλαμβάνει το μνημόνιο και έχοντας ήδη ψηφίσει μαζί με το ΠΑΣΟΚ τα μισά από τα αντιδραστικά νομοσχέδια που ήρθαν στη Βουλή τον τελευταίο ενάμιση χρόνο.

Παρά τη δεδομένη πίεση που ασκεί στην κυβέρνηση και συνολικά στο αστικό σύστημα η λαϊκή δυσαρέσκεια, η συζήτηση περί «αναποτελεσματικότητας» είναι εκ του πονηρού. Δε γίνεται από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων, αλλά υπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου, που καίγεται για επιτάχυνση και διεύρυνση των μέτρων που φτηναίνουν κι άλλο την εργατική δύναμη. Η κυβέρνηση είναι αποδοτική και αποτελεσματική στο αντιλαϊκό της έργο και αυτό επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι στους δεκαέξι περίπου μήνες της θητείας της έχει πάρει τόσα φιλομονοπωλιακά και αντιλαϊκά μέτρα, όσα δεν είχαν πάρει για χρόνια οι προηγούμενες κυβερνήσεις του δικομματισμού. Στο όνομα των ελλειμμάτων και του χρέους, που δημιούργησε η ίδια αντιλαϊκή πολιτική, έχουν τσακιστεί οι μισθοί, οι συντάξεις και οι εργασιακές σχέσεις, έχει βαθύνει η ιδιωτικοποίηση της Υγείας, της Παιδείας και στρατηγικών τομέων της παραγωγής, έχει μεγαλώσει η σχετική και απόλυτη φτώχεια για το λαό.

Τι άλλο επιδιώκουν τα αστικά επιτελεία με την προπαγάνδα περί «αναποτελεσματικότητας»; Να αποδώσουν τα αδιέξοδα που βιώνει ο λαός στη διαχείριση του καπιταλιστικού συστήματος και όχι στην αντιδραστική και εκμεταλλευτική του φύση. Με αυτόν τον τρόπο, καλλιεργούν την αυταπάτη ότι μια άλλη κυβέρνηση, αυτοδύναμη ή συμμαχική, θα μπορούσε πιο αποτελεσματικά να διαχειριστεί την κρίση. Πάνω σ' αυτό το έδαφος καλλιεργούν τα σενάρια για αλλαγές στο αστικό πολιτικό σύστημα, «ζυμώνουν» κυβερνητικά σχήματα που ενδεχόμενα να κληθούν στο άμεσο μέλλον να προωθήσουν με πυγμή την ίδια αντιλαϊκή πολιτική και ταυτόχρονα να ενσωματώσουν τις κλιμακούμενες λαϊκές αντιδράσεις.

Η σημερινή κυβέρνηση είναι παραγωγικότατη για το κεφάλαιο, γι' αυτό είναι επικίνδυνη για τους εργαζόμενους και το λαό. Το ίδιο ισχύει και για κάθε άλλο κυβερνητικό σχήμα που εκκολάπτεται στο παρασκήνιο και το οποίο ενδεχόμενα να σερβιριστεί στο λαό σαν «εναλλακτική λύση», αν τα πράγματα σφίξουν για το ΠΑΣΟΚ και μεγαλώσει η δυσκολία του να προωθήσει την πολιτική που έχει ανάγκη το κεφάλαιο. Τα συμφέροντα του λαού βρίσκονται στην αντίπερα όχθη. Αυτός είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να παρέμβει αποφασιστικά στις εξελίξεις και με την πάλη του να κάνει την όποια κυβέρνηση πραγματικά ανίκανη να παράγει έργο υπέρ του κεφαλαίου. Αυτός πρέπει να είναι ο στόχος του λαϊκού κινήματος, απέναντι σε οποιοδήποτε μασκάρεμα του αστικού πολιτικού συστήματος επιδιώξουν τα επιτελεία του. Ισχυρό ΚΚΕ, δυνατό ταξικό κίνημα, τσακισμένα πολιτικά το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και οι παραφυάδες τους, για να ανοίξει ο άλλος δρόμος που συμφέρει το λαό.