Οταν ο επικεφαλής της ευρωπαϊκής διεύθυνσης του ΔΝΤ Α. Μπόρχες δήλωνε το περασμένο Σάββατο στην Ουάσιγκτον ότι το πρόγραμμα αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας ύψους 50 δισ. ευρώ που ανακοίνωσε την προηγούμενη η ελληνική κυβέρνηση «είναι από τα καλύτερα νέα των τελευταίων μηνών», ήξερε τι έλεγε και σίγουρα δεν υπερέβαλε. Αλλωστε, φρόντισε αμέσως να δώσει ορισμένες καίριας σημασίας διευκρινίσεις. «Οταν είχαμε διαπραγματευθεί το πρόγραμμα βοήθειας (σ.σ. εννοεί το μνημόνιο), εμείς δεν είχαμε κατά νου ένα τέτοιο σενάριο αποκρατικοποιήσεων», σημείωσε με άγρια ικανοποίηση ο Μπόρχες. Κυρίως όμως το ΔΝΤ βλέπει το πρόγραμμα αυτό ως την αρχή μιας άνευ προηγουμένου λεηλασίας και καταλήστευσης της δημόσιας περιουσίας. «Η Ελλάδα διαθέτει ιδιωτικοποιήσιμα αγαθά που αντιπροσωπεύουν πάνω από το 100% του ΑΕΠ της»(!), τόνισε με νόημα το στέλεχος του ΔΝΤ, προϊδεάζοντας για τις αρπακτικές διαθέσεις των ξένων και αλλοδαπών επιχειρηματικών ομίλων που αναζητούν νέα πεδία για την επέκταση της δράσης τους σε νέους τομείς και κλάδους, προκειμένου να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία τους. Το ίδιο μήνυμα έστειλε χτες το μέλος του εκτελεστικού συμβουλίου της ΕΚΤ Μπίνι Σμάγκι. «Ας είμαστε ξεκάθαροι, η Ελλάδα έχει λεφτά» δήλωσε στο «Ρόιτερς» ο κ. Σμάγκι, αναφερόμενος στη δημόσια περιουσία που μπορεί να αποκρατικοποιηθεί. Δε δίστασε μάλιστα να θέσει ωμά το δίλημμα. Οπως είπε, η Ελλάδα έχει δύο εναλλακτικές: 'Η την πώληση των περιουσιακών της στοιχείων ή την οικονομική της κατάρρευση, η οποία θα μπορούσε να υλοποιηθεί με τη μορφή της χρεοκοπίας ή της αναδιάρθρωσης. Το πραγματικό δίλημμα όμως για το λαό είναι άλλο. Η παράδοση της δημόσιας περιουσίας στα μονοπώλια ή κοινωνικοποίησή της με λαϊκή εξουσία.