Κινούμενη στη γραμμή πως «το μνημόνιο δεν αρκεί», η ηγεσία της ΝΔ επιχειρεί να ανοίξει το δρόμο για νέα φιλομονοπωλιακά μέτρα, αναζητώντας νέες ευκαιρίες για να καταδείξει την «αναγκαιότητά» τους. Στο πλαίσιο αυτό, το επιτελείο της ΝΔ προβάλλει κατά κόρον το παράδειγμα της Ιρλανδίας, προκειμένου να δείξει ότι η αναθεώρηση του μνημονίου «είναι αναγκαία και εφικτή», ενώ διαστρέφοντας βάναυσα την πραγματικότητα, επιχειρεί να καλλιεργήσει την εικόνα ότι η αναθεώρηση αυτή μπορεί να είναι φιλολαϊκή!

Προς τούτο, ο εκπρόσωπος της ΝΔ επικαλέστηκε ότι η νέα κεντροδεξιά κυβέρνηση στην Ιρλανδία «κατάφερε να ανατρέψει δύο δυσμενείς όρους του μνημονίου που είχε υπογράψει η προηγούμενη κυβέρνηση», δηλαδή την αύξηση του ελάχιστου ωρομίσθιου κατά 1 ευρώ, που όμως αφορά περί τους 60.000 εργαζόμενους και ταυτόχρονα συνοδεύεται με δραστική μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών κατά 50% (!) και πλήθος αντεργατικών ανατροπών στην αγορά εργασίας προκειμένου να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων. Συνολικά, το «ιρλανδικό» μνημόνιο εξοντώνει το λαό, χάρη της διάσωσης και ενίσχυσης των τραπεζών και των άλλων μονοπωλιακών κολοσσών.

Παρ' όλα αυτά, ο Γ. Μιχελάκης υποστήριξε ότι «οι εξελίξεις αυτές δικαιώνουν τον Αντ. Σαμαρά και αποδεικνύουν όχι μόνο ότι είναι αναγκαία αλλά και εφικτή η αναθεώρηση των όρων του μνημονίου», δείχνοντας καθαρά και σε ποια κατεύθυνση επιδιώκει να γίνει η όποια αναθεώρησή του. Δεν είναι τυχαίο ότι ο εκπρόσωπος θεώρησε ενισχυτική της θέσης της ΝΔ τη δήλωση του Κοινοτικού επιτρόπου Ο. Ρεν, ο οποίος εκτίμησε ότι είναι πιθανή μια αλλαγή των πολιτικών όρων του μνημονίου με βάση την αξιολόγηση της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους που θα γίνει τον Ιούνη.

Ταυτόχρονα, η ηγεσία της ΝΔ στηρίζει, έμμεσα πλην σαφώς, τη λήψη νέων βάρβαρων μέτρων τασσόμενη υπέρ μιας ήπιας -δηλαδή ελεγχόμενης- αναδιάρθρωσης του χρέους, που θα περιλαμβάνει επιμήκυνση αποπληρωμής και μείωση του επιτοκίου. Βασική προϋπόθεση όμως για αναδιάρθρωση οποιασδήποτε μορφής είναι η πλήρης εφαρμογή του πακέτου των μέτρων που προωθεί η κυβέρνηση με την τρόικα καθώς και η διαρκής συμπλήρωσή τους προκειμένου «να πεισθούν οι δανειστές».