«Η ανομία είναι ένα τεράστιο πρόβλημα στη χώρα μας. Ουδείς σέβεται τους νόμους... μέρος της κοινωνίας αδιαφορεί για τους νόμους και το κράτος αδυνατεί να τους επιβάλει... Η ανομία δεν αντιπαλεύεται με την ανομία» («Καθημερινή», 16/1/2011). Πασχίζει να επιβάλει στις λαϊκές συνειδήσεις πως ο αγώνας για τη ζωή τους είναι παράνομος, ενώ η ισχυροποίηση των καπιταλιστών με την κλοπή του πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι είναι νόμιμη. Νόμος για τον εφοπλιστή Αλαφούζο, ιδιοκτήτη της εφημερίδας και όλους της τάξης του, είναι να κερδίζουν αμύθητο πλούτο από την εκμετάλλευση των εργαζομένων τους με μισθούς πείνας, να θαλασσοπνίγουν ναυτεργάτες, να ναυπηγούν βαπόρια στη νοτιοανατολική Ασία καταστρέφοντας τα ναυπηγεία και τους εργαζόμενους σ' αυτά στην Ελλάδα αφήνοντάς τα χωρίς δουλειά, να μειώνουν μισθούς στους εργαζόμενους των επιχειρήσεών τους κάνοντας τη ζωή τους κόλαση. Αλλά αυτή είναι η ανομία τους γιατί καταστρέφει ζωές εργατών. Ε, λοιπόν, απέναντι στην ανομία τους, νόμιμο είναι για τους εργαζόμενους να παλεύουν για την κατάργηση της κόλασης των καπιταλιστών, διεκδικώντας την ικανοποίηση όλων των αναγκών τους, μέχρι να κάνουν δική τους ιδιοκτησία τον πλούτο που παράγουν απαλλοτριώνοντας τους καπιταλιστές.