Η μεθόδευση της απαγόρευσης του ονόματος «κομμουνιστικό» και των κομμουνιστικών συμβόλων στη Μολδαβία, εκτός από την άμεση απάντηση και καταγγελία του ΚΚΕ και άλλων ΚΚ, συνοδεύτηκε μετά από κάποιες μέρες και από ανακοινώσεις του λεγόμενου «Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς» (ΚΕΑ), αλλά και του ΣΥΝ, εκφράζοντας τις ...ανησυχίες τους για το γεγονός. Κάποιος θα νόμιζε, παρασυρμένος από την κομμουνιστική καταγωγή ορισμένων από τις οπορτουνιστικές δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΚΕΑ, ότι οι οπορτουνιστές αποφάσισαν να καταγγείλουν τον αντικομμουνισμό που εξαπλώνεται στην Ευρώπη. Η πραγματικότητα, όμως, είναι πολύ διαφορετική.

Στην ανακοίνωσή του, το ΚΕΑ, στις 28/6, ανάγει την απαγόρευση των κομμουνιστικών συμβόλων και του κομμουνιστικού τίτλου σε δευτερεύον ζήτημα, μια και στο κύριο μέρος της ανακοίνωσής του ασχολείται με το πότε και αν θα διαλυθεί η Βουλή και θα γίνουν πρόωρες εκλογές στη Μολδαβία, απαιτώντας, όπως λέει, μια σαφή απάντηση. Την ίδια στιγμή, ο ΣΥΝ φτάνει στο σημείο, στη δική του ανακοίνωση, να θεωρεί την απόφαση απαγόρευσης των κομμουνιστικών συμβόλων ως προϊόν «μικροκομματικών σκοπιμοτήτων».

Αντίστοιχη είναι και η τοποθέτηση του ίδιου του Κόμματος των Κομμουνιστών της Δημοκρατίας της Μολδαβίας (ΚΚΔΜ), που είναι και μέλος του ΚΕΑ, το οποίο διαχειρίστηκε τα προηγούμενα χρόνια τον καπιταλισμό στη Μολδαβία καλλιεργώντας το όραμα της αστικής τάξης της χώρας να ενταχθεί στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Πρόκειται για το ίδιο κόμμα που παραιτήθηκε από τη μαρξιστική - λενινιστική θεωρία και τις βασικές νομοτέλειες της σοσιαλιστικής επανάστασης και οικοδόμησης, που αποκήρυξε το σοσιαλισμό στη Σοβιετική Ενωση ανοίγοντας το δρόμο για τη γενίκευση του αντικομμουνισμού στη χώρα.

Στην ουσία, η παρέμβαση αυτή του ΚΕΑ και του ΣΥΝ κάθε άλλο παρά στοχεύει να εμποδίσει το βρώμικο δηλητήριο του αντικομμουνισμού που εξαπλώνεται στην Ευρώπη. Διαμαρτύρονται απλά, γιατί δυσχεραίνεται η προεκλογική δράση του Κόμματος των Κομμουνιστών της Δημοκρατίας της Μολδαβίας, που σημειωτέον συζητά, εδώ και καιρό, αφού άλλαξε το πρόγραμμά του, να αλλάξει από μόνο του την ονομασία του σε «Κόμμα κοινωνικής δράσης», επιβεβαιώνοντας την πλήρη σοσιαλδημοκρατικοποίησή του.

Οι οπορτουνιστές του ΣΥΝ, αναφέροντας ότι η αιτία των απαγορεύσεων είναι κάποιες «μικροκομματικές σκοπιμότητες», κάνουν πως δε βλέπουν ότι η ΕΕ και τα άλλα ιμπεριαλιστικά επιτελεία, σε συνθήκες που οξύνονται τα αδιέξοδα του καπιταλιστικού συστήματος, χτυπούν τους κομμουνιστές γιατί αναγνωρίζουν στα ΚΚ τον πραγματικό αντίπαλο για την εξουσία τους. Τους ενοχλεί ο τίτλος, η ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος, ακόμα και σε χώρες που τα ΚΚ τα έχουν απαρνηθεί όπως στη Μολδαβία.

Γι' αυτούς επείγει το να ξεριζωθεί από την εργατική λαϊκή συνείδηση και το παραμικρό υπόλειμμα σκέψης ότι η μόνη πραγματική διέξοδος είναι ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός.

Η ανησυχία, όμως, και η ευαισθησία τόσο του ΚΕΑ όσο και του ΣΥΝ είναι επιλεκτική. Πώς αλλιώς να ερμηνευθεί το γεγονός ότι αυτούς τους μήνες που έχει συντελεστεί ένα ολόκληρο μπαράζ αντικομμουνιστικών μέτρων και διώξεων από την ΕΕ και τις κυβερνήσεις της απέναντι στο Ουγγρικό Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα, στο ΚΚ Πολωνίας, στο ΚΚ Βοημίας Μοραβίας, αυτοί δεν έχουν βγάλει κουβέντα; Η σιωπή τους εξηγείται βέβαια, μια και τόσο τα πρωτοπόρα στον αντικομμουνισμό αστικά κράτη της Βαλτικής, όσο και αυτά των Ουγγαρίας, Πολωνίας, Τσεχίας ανήκουν στην ΕΕ, την οποία το ΚΕΑ κι ο ΣΥΝ έχουν «εικονοστάσι» και μια ανάλογη καταγγελία θα δυσαρεστούσε την ΕΕ και τα μονοπώλια, στα οποία έχουν ορκιστεί πίστη με βάση τα ιδρυτικά προγραμματικά ντοκουμέντα του ΚΕΑ.

«Ανησυχούν» στην περίπτωση της Μολδαβίας από τη σκοπιά των κριτηρίων ένταξης κι αυτής της χώρας της Ανατολικής Ευρώπης στην ΕΕ. Ομως, η αλήθεια δεν μπορεί να κρυφτεί.

Δηλαδή, δεν μπορεί να κρυφτεί ότι εκεί που ζουν και βασιλεύουν ο αντικομμουνισμός, οι διώξεις και τα μέτρα καταστολής είναι στην ίδια την ΕΕ, ενώ η κυβερνητική συμμαχία κομμάτων που προωθεί στη Μολδαβία τα μέτρα σε βάρος του ΚΚ Μολδαβίας είναι η «Συμμαχία για την Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση», οι κατ' εξοχήν υπέρμαχες για την ένταξη στην ΕΕ δυνάμεις της χώρας.

Ενώ στην ίδια ανακοίνωσή του ο ΣΥΝ δε χάνει την ευκαιρία να προσθέσει νέες αυταπάτες για την ΕΕ: «Θεωρούμε ότι η επιλογή αυτή δε συμβιβάζεται με το ευρωπαϊκό κεκτημένο της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Δηλαδή, μια απλή παραφωνία, εν μέσω αποθέωσης της δημοκρατίας στην Ευρώπη, θεωρεί με λίγα λόγια ο ΣΥΝ την απαγόρευση των κομμουνιστικών συμβόλων στη Μολδαβία. Ποιο είναι, άραγε, το «ευρωπαϊκό κεκτημένο της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» που παραβιάζεται στην ΕΕ κατά τον ΣΥΝ; Οι απαγορεύσεις και οι διώξεις κομμουνιστών σε μια σειρά χώρες της ΕΕ; Η κήρυξη των απεργιών ως παράνομων και καταχρηστικών στα αστικά δικαστήρια; Το όργιο τρομοκρατίας που έχει εξαπολύσει η πλουτοκρατία απέναντι στους εργάτες στους χώρους δουλειάς; Οι απολύσεις εργατών; Τα εντάλματα σύλληψης συνδικαλιστών; Οι παρακολουθήσεις και το κάθε είδους φακέλωμα; Ο κατάλογος δεν έχει τέλος κι ούτε θα αποκτήσει τέλος, αν δεν ανατραπεί η εξουσία των αστών, κάτι που το ΚΕΑ, ο ΣΥΝ, οι του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και το νέο οπορτουνιστικό μόρφωμα της «Δημοκρατικής Αριστεράς» φροντίζουν να κρύβουν συνειδητά, είτε παρουσιάζονται «ενωμένοι ως ΣΥΡΙΖΑ», είτε είναι σκόρπιοι.

Εκεί, όμως, που ξεπερνά κάθε όριο ο οπορτουνισμός και η επιχείρηση αποπροσανατολισμού του ΚΕΑ, είναι όταν αναφέρεται στα περί προκήρυξης εκλογών στη Μολδαβία: «Παροτρύνουμε τις αρχές της Μολδαβίας να μην ερμηνεύσουν τις προτάσεις της Επιτροπής της Βενετίας, αλλά να τις σεβαστούν».

Ποια είναι η Επιτροπή της Βενετίας, που το ΚΕΑ καλεί να γίνουν σεβαστές οι αποφάσεις της;

Δεν είναι άλλη από αυτήν που συνέταξε το διαβόητο «Νέο Κώδικα ορθής πρακτικής και ηθικής συμπεριφοράς για πολιτικά κόμματα, βουλευτές και πολιτικούς». Αυτός ο βαθιά αντιδραστικός Κώδικας, στο όνομα της «επανάκτησης της χαμένης αξιοπιστίας των πολιτικών έναντι των πολιτών», υιοθετήθηκε από την Πολιτική Επιτροπή της Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης -ΣτΕ- (αυτή, που δικό της δημιούργημα είναι το αντικομμουνιστικό μνημόνιο - έκτρωμα) και «με την έγκρισή του από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Ευρώπης κι από τα εθνικά Κοινοβούλια θα αποσταλεί σε όλα τα ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα για μελέτη και υποχρεωτική εφαρμογή». Ο Κώδικας που εισηγείται, σύμφωνα με το ΚΕΑ, η άξια ...σεβασμού Επιτροπή της Βενετίας αναφέρει επίσης «ότι θεωρείται αδικαιολόγητη η απαγόρευση της λειτουργίας ή η διάλυση πολιτικών κομμάτων στις χώρες - μέλη του ΣτΕ και τέτοιες ενέργειες, από την πλευρά των αρχών, μπορούν να δικαιολογηθούν μόνο για εκείνα τα πολιτικά κόμματα που υποστηρίζουν τη χρήση βίας για την ανατροπή της δημοκρατικής συνταγματικής τάξης». Ενώ αναφορικά με τη λειτουργία των πολιτικών κομμάτων, στον Κώδικα τονίζεται ξεκάθαρα ότι «αυτά θα πρέπει να λειτουργούν με ανοιχτές δημοκρατικές διαδικασίες, να δέχονται ελέγχους στις οικονομικές τους δοσοληψίες και να προσφέρουν στους πολίτες ελεύθερη πρόσβαση στα προγράμματά τους και την ιδεολογική τους πλατφόρμα(...) Τα κόμματα θα πρέπει να υπόκεινται στον έλεγχο των δημοσίων αρχών για τη χρηματοδότηση και τις οικονομικές τους δραστηριότητες και το εσωτερικό καταστατικό τους θα πρέπει να προβλέπει τη διαφανή τήρηση λογιστικών βιβλίων». Δηλαδή, το γνωστό από το παρελθόν «φακέλωμα» όσων αγωνίζονται ενάντια στην εξουσία των αστών να γίνεται πλέον εκσυγχρονισμένα και μηχανογραφημένα.

Ετσι, λοιπόν, το ΚΕΑ απαιτεί να γίνονται σεβαστές οι αποφάσεις της Επιτροπής της Βενετίας, που ανάμεσά τους ζητούν την άμεση απαγόρευση των επαναστατικών Κομμουνιστικών Κομμάτων, γιατί βεβαίως αυτοί είναι που παλεύουν να ανατρέψουν την εξουσία της αστικής τάξης και τον οικονομικό στραγγαλισμό τους μέσω των ελέγχων στα οικονομικά τους, και το «σημάδεμα» όσων εργατικών λαϊκών δυνάμεων τα στηρίζουν οικονομικά. Δεν πρέπει να εκπλήσσεται, βέβαια, κανένας από τη στάση τους, μια και από τις τάξεις του ΚΕΑ αναπαράγεται καθημερινά ο αντικομμουνισμός και η προκλητική εξίσωση του κομμουνισμού με το φασισμό. Οπως στη Γερμανία, που ο βουλευτής Ντίτερ Ντεμ του «Κόμματος της Αριστεράς» (DieLinke) - που είναι μέλος του ΚΕΑ - όταν του ζητήσανε να επιλέξει ανάμεσα στους δύο υποψηφίους για την προεδρία της Γερμανίας εκείνος προκλητικά απάντησε: «Εσείς τι θα κάνατε αν είχατε να διαλέξετε ανάμεσα στον Στάλιν και τον Χίτλερ; Τι θα κάνατε, αν είχατε να διαλέξετε ανάμεσα στην πανούκλα και τη χολέρα;». Μάλιστα, με προκλητικό τρόπο την επομένη ζήτησε συγγνώμη, όχι για τη δήλωσή του, αλλά από τους υποψήφιους, γιατί τους παρομοίασε με τον Χίτλερ και τον Στάλιν...

Δεν μπορεί να περιμένει κανείς τίποτα διαφορετικό από τους οπορτουνιστές που διακηρύσσουν στο ίδιο το καταστατικό τους την αιωνιότητα της ΕΕ, δηλαδή την κυριαρχία των μονοπωλίων. Την ώρα που τα ιμπεριαλιστικά κέντρα χύνουν αντικομμουνιστικό δηλητήριο, οι οπορτουνιστές τιμητές και βαστάζοι τους χύνουν αντίστοιχα κροκοδείλια δάκρια και αντικομμουνιστική χολή, θεωρώντας τα αντικομμουνιστικά μέτρα και το χτύπημα του εργατικού κινήματος απλά προβληματικές εξαιρέσεις που πρέπει να διορθωθούν, κρύβοντας την ωμή πραγματικότητα της δικτατορίας των μονοπωλίων. Με την επιχειρηματολογία τους δίνουν νέα τροφή για ένταση του αντικομμουνισμού, γι' αυτό και το ιδεολογικό και πολιτικό μέτωπο απέναντί τους πρέπει να είναι σταθερό, ισχυρό, ασίγαστο.

Η πείρα του ΚΚΕ στην Ελλάδα από την αναμέτρηση με την αστική τάξη και τον αντικομμουνισμό της αναδεικνύει ότι μπορεί να υπάρξει από την εργατική τάξη, τον ίδιο το λαό, η πιο πλατιά αλληλεγγύη και μαζική καταδίκη του αντικομμουνισμού μόνο αν αυτή γίνει με αρχές, απορρίπτοντας όσους, στο όνομα της αλληλεγγύης, ακυρώνουν το ιδεολογικό και πολιτικό μέτωπο απέναντι στην επίθεση και ρίχνουν νερό στο μύλο της αντικομμουνιστικής επίθεσης, την οποία, κατά τα άλλα, καταγγέλλουν.

Η πάλη για τη λαϊκή εξουσία, για το σοσιαλισμό αποτελεί σήμερα για τους εργάτες, το λαό, τη μόνη διέξοδο, τη μοναδική ανάσα μπροστά στα αδιέξοδα του καπιταλισμού που ορθώνονται σήμερα βουνό. Υπάρχουν οι προϋποθέσεις σήμερα να κατανοηθεί ακόμα καλύτερα ότι ο αντικομμουνισμός στοχεύει να στερήσει αυτήν ακριβώς την προοπτική, γι' αυτό και αποτελεί στρατηγικής σημασίας ζήτημα όχι μόνο να αναχαιτιστεί, αλλά και να ηττηθεί ιδεολογικά και πολιτικά.