Παρά τους ξέφρενους πανηγυρισμούς και το αβαντάρισμα της νέας κυβέρνησης, οι διάφοροι μετεκλογικοί αναλυτές δεν κρύβουν τους προβληματισμούς για το συνολικότερο εκλογικό αποτέλεσμα και τα πραγματικά αριθμητικά δεδομένα. Για παράδειγμα, το συνολικό εκλογικό άθροισμα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είναι περίπου τρεις μονάδες μικρότερο σε σχέση με αυτό του 2007. Εξίσου σημαντικό είναι και το δεδομένο που λέει ότι το ΠΑΣΟΚ αναδείχτηκε πρώτο κόμμα κυρίως λόγο της μετάγγισης ψήφων από τη ΝΔ, οι οποίοι το 2007 είχαν «μεταναστεύσει» προς το άλλο στρατόπεδο του δικομματισμού. Είναι χαρακτηριστικό ότι παρά την προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ να παρουσιάσει τα προηγούμενα χρόνια μια οργανωτική κοσμογονία, με τη δήθεν εκλογή του προέδρου από 1.000.000 ψηφοφόρους και την εγγραφή χιλιάδων ακόμα νέων μελών, αυτό που επί της ουσίας καταγράφεται στο εκλογικό αποτέλεσμα είναι περίπου 280.000 ψήφοι στο ΠΑΣΟΚ περισσότεροι από εκείνες που πήρε το 2007. Τα γράφουμε όλα αυτά για να δείξουμε και με νούμερα ότι οι πανηγυρισμοί του αστικού πολιτικού συστήματος για το «νέο Πάπα» που απέκτησε η κυβερνητική εξουσία, είναι σε μεγάλο βαθμό η επιδίωξη να τεκμηριωθεί ότι η νέα αντιλαϊκή λαίλαπα που έρχεται έχει τη μεγαλύτερη λαϊκή στήριξη. Και θα προβάλλεται κάθε φορά που οι εργαζόμενοι θα διεκδικούν κόντρα σ' αυτή την πολιτική, ότι έχει την έγκρισή τους. Αυτή την ψυχολογία επιδιώκουν να δημιουργήσουν. Για ακόμη μεγαλύτερη χειραγώγηση. Ολ' αυτά χωρίς σε καμιά περίπτωση να παραγνωρίζεται το γεγονός ότι ο δικομματισμός είναι σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα και η λαϊκή δυσαρέσκεια συνεχίζει να εκφράζεται ανολοκλήρωτα και με πολιτικά ανώριμο τρόπο. Στο χέρι του λαού είναι να δείξει πως η - έστω και λανθασμένη πολιτικά - ανοχή που με κρύα καρδία έδειξε στο ΠΑΣΟΚ, τιμωρώντας για την πολιτική της τη ΝΔ, είναι ζήτημα χρόνου να εξαντληθεί ολωσδιόλου και να μετατραπεί σε συνεπή ταξική δράση ενάντια στη στρατηγική του δικομματισμού που αντικειμενικά χτυπάει δικαιώματα και κατακτήσεις.