*

Τα παραπάνω τόνισε ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, σε ομιλία του για το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών σε συγκέντρωση μελών, οπαδών και φίλων του Κόμματος στη Χαλκίδα. Παραθέτουμε στη συνέχεια αναλυτικά αποσπάσματα από την ομιλία του.

«Για τη μάχη των ευρωεκλογών, όπως και για κάθε πολιτική μάχη, βγάζουμε συμπεράσματα αναλύοντας τις συγκεκριμένες συνθήκες μέσα στις οποίες διεξήχθη η αναμέτρηση, μελετώντας τους στόχους του Κόμματος αλλά και τους στόχους των αντιπάλων του ΚΚΕ.

Εξετάζουμε αυτά τα στοιχεία παίρνοντας υπόψη ότι για το ΚΚΕ, για το επαναστατικό δηλαδή κόμμα της εργατικής τάξης, η κατάκτηση της λαϊκής ψήφου είναι μια σύνθετη διαδικασία που διαφέρει από αυτή των αστικών και οπορτουνιστικών κομμάτων.

Χωρίς αυτά τα κριτήρια δεν μπορούμε να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα για το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών και πολύ περισσότερο για τη συνέχιση του αγώνα, για τις απαιτήσεις που έχει και τα καθήκοντα που αναλογούν στον καθένα μας.

Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών είναι θετικό για το ΚΚΕ και η εκτίμηση αυτή παίρνει υπόψη της συγκεκριμένα δεδομένα τα οποία προσπαθούν να αποσιωπήσουν οι αντιΚΚΕ, αντιλαϊκές δυνάμεις και τα Μέσα Μαζικού Αποπροσανατολισμού.

Ποια είναι αυτά τα δεδομένα;

Πρώτο: Δεν πρόκειται απλά για ευρωεκλογές που καθορίζουν την εκλογή των ευρωβουλευτών αλλά για μια αναμέτρηση σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, που η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ επιδιώκουν να χρησιμοποιήσουν το αποτέλεσμα για τη διαμόρφωση του εδάφους και την απόκτηση πλεονεκτημάτων για τις εθνικές εκλογές.

Στις ευρωεκλογές του 2004 το στοιχείο αυτό δεν υπήρχε, οι εθνικές εκλογές είχαν πραγματοποιηθεί λίγους μήνες πριν, το πρόβλημα της διακυβέρνησης είχε λυθεί, η κατάσταση είχε αποφορτιστεί, οι συνθήκες ήταν πιο χαλαρές και μεγαλύτερες οι δυνατότητες επιλογής από πλατιές λαϊκές δυνάμεις που πιέζονται από το δικομματισμό.

Η ΝΔ είχε αναλάβει την κυβέρνηση, τα φτερά του ΠΑΣΟΚ ήταν πεσμένα, τα ψεύτικα διλήμματα σε υποχώρηση.

Γι' αυτό έχει σημασία η εκτίμηση που έκανε το κόμμα μας και στην απόφαση του 18ου Συνεδρίου, ήδη από τον περασμένο Φλεβάρη, ότι:

"Η αναμέτρηση έχει σημαντικές ομοιότητες με τις εθνικές εκλογές".

Συνεπώς κρίνουμε το εκλογικό αποτέλεσμα παίρνοντας υπόψη αυτό το κριτήριο.

Δεύτερο. Το ΚΚΕ είναι συνεχώς στο στόχαστρο των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών, της αστικής τάξης και των πολιτικών της εκπροσώπων γιατί το αντιμετωπίζουν σαν ταξικό αντίπαλο που εμποδίζει τα σχέδιά τους, πρωτοστατεί στην οργάνωση και στην ανάπτυξη των λαϊκών αγώνων, παλεύει για την ανατροπή της εξουσίας των καπιταλιστών, για την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής κοινωνίας.

Αυτή η γενικά αποδεκτή θέση δεν μπορεί να μειώσει τη σημασία των στόχων, των μεθόδων, των μέσων που χρησιμοποιούν τα αντιΚΚΕ επιτελεία σε κάθε ιστορική στιγμή για να χτυπήσουν το ΚΚΕ.

Ετσι, είναι σημαντικό να κατανοηθούν οι αιτίες, ο χαρακτήρας και οι στόχοι της κλιμακούμενης αντικομμουνιστικής επίθεσης. Αυτό αφορά βεβαίως τις ευρωεκλογές αλλά τις ξεπερνάει, αποτελεί στρατηγική επιλογή των δυνάμεων του κεφαλαίου.

Η ταξική εχθρότητα που τροφοδοτεί την αντικομμουνιστική επίθεση εκδηλώνεται με πολλούς τρόπους. Εκδηλώνεται μέσα από τα αντικομμουνιστικά ψηφίσματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που επιχειρούν να ταυτίσουν τον κομμουνισμό με το φασισμό για να διαγράψουν τη συμβολή του κομμουνιστικού κινήματος και των σοσιαλιστικών χωρών στην κοινωνική πρόοδο, στην πάλη για την ήττα του ναζισμού.

Εκδηλώνεται μέσα από το φόβο των δυνάμεων του κεφαλαίου απέναντι στην ταξική πάλη στις συνθήκες της καπιταλιστικής κρίσης, το φόβο για θετικές διεργασίες στις εργατικές - λαϊκές συνειδήσεις και τις μελλοντικές εξελίξεις, που θα έχουν τη σφραγίδα της έντασης του αντιμονοπωλιακού - αντιιμπεριαλιστικού - αντικαπιταλιστικού αγώνα.

Χτυπάνε το ΚΚΕ γιατί γνωρίζουν καλά το ρόλο του, την 90χρονη πείρα του, την επαναστατική στρατηγική και τακτική του, που εμπλουτίζεται μέσα από την απόφαση του 18ου Συνεδρίου για τις εκτιμήσεις και τα συμπεράσματα από τη σοσιαλιστική οικοδόμηση τον 20ό αιώνα.

Χτυπάνε το ΚΚΕ γιατί σαν αντίπαλοι της εργατικής τάξης ανησυχούν για τις προσπάθειες που καταβάλλει για το συντονισμό της δράσης του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, για τα μέτρα που παίρνει για την ανασύνταξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος, για την οργάνωση της εργατικής τάξης, τον ταξικό προσανατολισμό των συνδικάτων, τη συσπείρωση νέων δυνάμεων στο ΠΑΜΕ και στις άλλες αγωνιστικές συσπειρώσεις.

Οι οργανωτές της αντικομμουνιστικής επίθεσης προσπαθούν να καλύψουν τις προθέσεις και τις μεθοδεύσεις τους, να αποκρύψουν την πραγματικότητα, μιλώντας για φαντασιώσεις των κομμουνιστών. Οι θέσεις τους γελοιοποιούνται από τα ίδια τα γεγονότα.

Να θυμηθούμε το δημοσκοπικό φούσκωμα του ΣΥΝ και τους ισχυρισμούς ότι το ΚΚΕ ηττήθηκε, απομονώθηκε, έχασε τη θέση του ως τρίτο κόμμα.

Αποδείχθηκε ότι επρόκειτο για μεθόδευση που δεν είχε καμία σχέση με την πραγματικότητα.

Να θυμηθούμε την επίθεση του περασμένου Δεκέμβρη και την προσπάθεια των αντικομμουνιστικών μηχανισμών να σπιλώσουν το ΚΚΕ, να εμφανίσουν ως επαναστατικό υποκείμενο τους κουκουλοφόρους και τους προβοκάτορες, αποκρύπτοντας σκοπίμως τις μαζικές κινητοποιήσεις που οργάνωσε το ΚΚΕ, τις μαζικές κινητοποιήσεις στις οποίες συμμετείχαν οι κομμουνιστές μαζί με δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους, νέους και νέες.

Να θυμηθούμε τις προσπάθειες παρέμβασης στα εσωτερικά του Κόμματος την περίοδο του 18ου Συνεδρίου, με σκοπό τη διαστρέβλωση των θέσεών του, την υπονόμευση της ενότητάς του.

Να θυμηθούμε τη σταλινολογία και την ανιστόρητη επιχείρηση σπίλωσης της περιόδου που μπήκαν γερά θεμέλια στη σοσιαλιστική οικοδόμηση.

Να θυμηθούμε τις χυδαίες, ανέντιμες επιθέσεις για το "Γερμανό" και τα οικονομικά του Κόμματος, στις οποίες πρωταγωνιστές ήταν οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και του ΛΑ.Ο.Σ.

Προβοκατόρικα, χωρίς να μπορούν να παραθέσουν το παραμικρό στοιχείο, είχαν συγκεκριμένο στόχο: Να ασκήσουν ισχυρή πίεση στο ΚΚΕ και να υπονομεύσουν τη δοκιμασμένη με μεγάλες θυσίες ηθική του υπόσταση, να ξεπλύνουν τις αμαρτίες του δικομματισμού που είναι πνιγμένος στα σκάνδαλα, να καλλιεργήσουν την ιδέα του "όλοι είναι το ίδιο", να δηλητηριάσουν πλατιές λαϊκές δυνάμεις και να τις αποτρέψουν από τη συνάντηση με το ΚΚΕ.

Να θυμηθούμε τη σχεδιασμένη παρουσίαση των λεγόμενων Οικολόγων, που ήταν απόντες από τους λαϊκούς αγώνες, ως τρίτης δύναμης, με πανηγυρισμούς ότι εκτοπίστηκε το ΚΚΕ.

Στεκόμαστε μόνο σε αυτά τονίζοντας ότι το ΚΚΕ δεν έχει κανένα πρόβλημα με την ιδεολογική - πολιτική αντιπαράθεση και πολεμική.

Εχει τη γνώση, την πείρα, την ικανότητα να ανταποκριθεί και στην πιο σκληρή διαπάλη. Αλλά θα χτυπήσει αμείλικτα τις προβοκάτσιες, τα ανέντιμα μέσα, τις συκοφαντίες, τις σκόπιμες διαστρεβλώσεις της πολιτικής του.

Τώρα, εφοδιασμένοι με την πείρα αυτής της πολύμηνης μάχης, είμαστε πιο αποφασιστικοί και συνεχίζουμε την πάλη μας χωρίς καμία ταλάντευση, αντλώντας δυνάμεις από τη δοκιμασμένη επαναστατική στρατηγική του Κόμματος, τις αποφάσεις του 18ου Συνεδρίου.

Εκτιμούμε ότι η επίθεση επέδρασε και ανέκοψε τη δυναμική του Κόμματος, να αυξήσει ακόμα περισσότερο την πολιτική του επιρροή.

Εκτιμούμε ότι η αποχή, που σε ένα βαθμό καλλιεργήθηκε σκόπιμα, επηρέασε και το ΚΚΕ, περιόρισε τις δυνατότητες να εκφραστεί υπέρ του κόμματος της εργατικής τάξης η αγανάκτηση πλατύτερων λαϊκών δυνάμεων, η δυσαρέσκεια κατά της Ευρωπαϊκής Ενωσης, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, κατά του δικομματισμού.

Η διοχέτευση της αγανάκτησης μέσω της αποχής δε φέρνει κανένα θετικό αποτέλεσμα, η αποχή παροπλίζει, περιθωριοποιεί λαϊκές δυνάμεις, πολύ περισσότερο όταν είναι επιλογή που κρατάει εργαζόμενους μακριά από τα συνδικάτα, από τους μαζικούς φορείς, από την οργανωμένη πάλη.

Πρόκειται για σοβαρό ιδεολογικό πρόβλημα, που απαιτεί συζήτηση και πρόσθετα μέτρα.

Οι εργαζόμενοι, οι λαϊκές δυνάμεις που προσβλέπουν στο ΚΚΕ αλλά επέλεξαν το δρόμο της αποχής γιατί δε μέτρησαν καλά τη σημασία αυτής της πολιτικής μάχης, πρέπει να σκεφτούν πολύ τη στάση τους, να σκεφτούν πολύ ότι στέρησαν από το ΚΚΕ μια πρόσθετη δυναμική, πολύτιμο εφόδιο για να δώσουμε μαζί τις μάχες που έρχονται από καλύτερες θέσεις.

Να σημειώσουμε μεταξύ των άλλων ότι:

Η επίθεση του αντίπαλου να οδηγήσει το ΚΚΕ σε πολιτική και εκλογική ήττα και να το εκτοπίσει από την τρίτη θέση δεν πέρασε όπως την είχαν σχεδιάσει.

Το ΚΚΕ είναι τρίτο κόμμα με δύο ευρωβουλευτές, χιλιάδες ψηφοφόροι είναι πιο έμπειροι και δοκιμασμένοι, χιλιάδες εργαζόμενοι προβληματίστηκαν, έφτασαν μέχρι ένα σημείο και παρότι δεν επέλεξαν το ΚΚΕ, διατηρούνται τα νήματα που τους συνδέουν με το Κόμμα μας.

Η συσπείρωση που επιτεύχθηκε είναι πάνω σε αντιιμπεριαλιστικούς, αντιμονοπωλιακούς στόχους, που αφορούν την καταδίκη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ως διακρατικής ιμπεριαλιστικής ένωσης, την καταδίκη του "ευρωμονόδρομου", την απειθαρχία στις αντιλαϊκές πολιτικές.

Είναι πάνω στη θέση να πληρώσει την κρίση η πλουτοκρατία, στην προοπτική του άλλου δρόμου ανάπτυξης, που έχει κριτήριο τις ανάγκες των εργατικών - λαϊκών οικογενειών.

Δεν είναι μόνο αυτά τα στοιχεία που εμπλουτίζουν την πείρα μας και δείχνουν τη δυναμική που εμπεριέχει η στρατηγική και η τακτική του ΚΚΕ.

Είναι το αποτέλεσμα της σκληρής αναμέτρησης με τον οπορτουνισμό, που είναι ο δούρειος ίππος της αστικής ιδεολογίας και πολιτικής στο εργατικό κίνημα.

Η αποδοκιμασία, η ήττα της πολιτικής του ΣΥΝ /ΣΥΡΙΖΑ, που μπήκε σε περίοδο κρίσης, είναι πραγματικότητα που καταγράφει τα αδιέξοδα της στρατηγικής του, την αφερεγγυότητα, τον καιροσκοπισμό αυτού του κόμματος.

Είναι οι δυσκολίες του δικομματισμού να ενσωματώνει, να εγκλωβίζει λαϊκές δυνάμεις, όπως τα προηγούμενα χρόνια, και η ισχυροποίηση της αντίληψης μέσα στο λαό ότι η στρατηγική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ταυτίζεται στα βασικά ζητήματα.

Δεν υποτιμάμε τον αντίπαλο και δεν εξωραΐζουμε τις δυσκολίες και τις αδυναμίες μας.

Οι απαιτήσεις είναι μεγάλες γι' αυτό έχουμε υποχρέωση να γίνουμε πιο αδιάλλακτοι με τις αδυναμίες που φάνηκαν και στην εκλογική μάχη, τις αδυναμίες στη στράτευση, στην προσφορά, στην εκλαΐκευση της πολιτικής του Κόμματος, στο άνοιγμα μέσα στους εργαζόμενους και στους σταθερούς πολιτικούς δεσμούς μαζί τους.

Είναι ανάγκη να γίνουμε πιο απαιτητικοί, αλλά δε θα αφήσουμε τον αντίπαλο να μειώσει την αποτελεσματικότητα της πάλης του ΚΚΕ και να περάσει αυτά που συμφέρουν τις δυνάμεις του κεφαλαίου ως εκλογικά συμπεράσματα.

Η αντιλαϊκή πολιτική κλιμακώνεται μετά τις ευρωεκλογές. Οι θέσεις του ΚΚΕ επιβεβαιώνονται κι αυτό τώρα, χωρίς καθυστέρηση, πρέπει να περάσει μέσα στην εργατική τάξη, στα λαϊκά στρώματα, στη νεολαία.

Τι κάνει η ΝΔ;

Εκμεταλλεύεται τη λαϊκή ψήφο και εντείνει την επίθεση κατά του συνόλου των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, με ιδιαίτερο βάρος στα μέτρα καταστολής, με αιχμή τους μετανάστες που ψάχνουν στον ήλιο μοίρα.

Ο δρόμος που ακολουθεί είναι ο δρόμος της ικανοποίησης των αναγκών του κεφαλαίου στις συνθήκες της καπιταλιστικής κρίσης και πρέπει να σημάνει συναγερμός.

Πρέπει να σημάνει συναγερμός γιατί, όπως δείχνουν οι κατευθύνσεις του Συμβουλίου υπουργών Απασχόλησης της ΕΕ και οι αποφάσεις που ετοιμάζονται να πάρουν στη Σύνοδο Κορυφής στις 18-19 του Ιούνη στις Βρυξέλλες, οι εργαζόμενοι, οι εργαζόμενες γυναίκες, οι νέοι και οι νέες θα βρεθούν αντιμέτωποι με ακόμα πιο σκληρή, ολομέτωπη επίθεση που αφορά μεταξύ των άλλων:

Την επέκταση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, την επιβολή της μείωσης των ημερών και των ωρών εργασίας με μείωση των μισθών, το παραπέρα χτύπημα του κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης, την εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Πρόνοιας, της Παιδείας, την ενίσχυση της ψευτοκατάρτισης, με στόχο τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και την αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων, σύμφωνα με τη Στρατηγική της Λισαβόνας, η οποία επιδιώκει να αναβαθμίσει το ευρωπαϊκό κεφάλαιο μέσα στη διεθνή καπιταλιστική αγορά.

Τι κάνει το ΠΑΣΟΚ;

"Κάνει την πάπια" για τις αποφάσεις του Συμβουλίου των υπουργών Απασχόλησης, στηρίζει την ΕΕ και αγαντάρει τη ΝΔ στην εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής. Και είναι υποχρεωμένο να το κάνει αυτό γιατί είναι φανατικός υπερασπιστής της στρατηγικής του κεφαλαίου και πρωταγωνιστής στην επιβολή των ελαστικών μορφών απασχόλησης, στην αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, στην καθήλωση των μισθών και των συντάξεων, στην αντιμετώπιση της Υγείας, της Πρόνοιας, της Παιδείας ως εμπορευμάτων και πεδίου κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Το ΠΑΣΟΚ ακολουθεί ιδιαίτερα επικίνδυνο δρόμο στο θέμα των μεταναστών.

Η θέση που παρουσιάζει την Ελλάδα ως "ξέφραγο αμπέλι" και μιλάει για "μηδενική ανοχή" στους μετανάστες είναι θέση αντιδραστική που ξεπερνάει αυθαίρετα τις αιτίες που δημιουργούν το πρόβλημα της μετανάστευσης, διαμορφώνει προϋποθέσεις επικράτησης συνθηκών ζούγκλας, προκαλεί μέτρα καταστολής κατά των μεταναστών, αναθέτει τη φύλαξη των συνόρων στους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς τύπου FRONTEX και δίνει προσχήματα στη ΝΔ και στις ακροδεξιές δυνάμεις.

Τι κάνει το ΛΑ.Ο.Σ.;

Επιβεβαιώνει το χαρακτήρα του σαν φορέας των πιο αντιδραστικών θέσεων και πρακτικών, σαν επικίνδυνη, αντιλαϊκή, αντικομμουνιστική, ρατσιστική δύναμη.

Οι εργαζόμενοι πρέπει να προσέξουν πολύ γιατί πίσω από το λαϊκισμό και τα "παιχνίδια που παίζει" το ΛΑ.Ο.Σ. με τις αγωνίες του λαού μας προβάλλει ένα μόρφωμα που υμνεί τους δικτάτορες και τις χούντες, υποκλίνεται στον Γλίξμπουργκ και είναι διαθέσιμο να στηρίξει κάθε αντιλαϊκή λύση.

Βγαίνουν συμπεράσματα. Τα κόμματα που υπηρετούν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και συμμετέχουν στη λήψη των αντιλαϊκών αποφάσεων στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς όχι μόνο δεν μπορούν να εκπροσωπήσουν τα λαϊκά συμφέροντα αλλά θα κινούνται συνεχώς και σε πιο αντιλαϊκή κατεύθυνση, αυξάνοντας τις δόσεις της υποκρισίας και των ψεύτικων διλημμάτων για να χειραγωγούν τους εργαζόμενους.

Οσο πιο γρήγορα το αντιληφθούν αυτό πλατιές λαϊκές δυνάμεις, τόσο καλύτερα είναι για το λαό μας, που θα δει και πάλι σε σύντομο χρονικό διάστημα ότι ο αγώνας για το μεροκάματο, το μισθό, τη σύνταξη, την Υγεία, την Παιδεία, τις δημοκρατικές ελευθερίες, θα βρίσκει απέναντί του την ίδια του την ψήφο, την επιλογή στήριξης του δικομματισμού, των κομμάτων του "ευρωμονόδρομου".

Η πιο αποτελεσματική απάντηση είναι το πλατύ άνοιγμα στους χώρους δουλειάς και κατοικίας, στους κλάδους, για την οργάνωση της πάλης των εργαζομένων, για την αντιμετώπιση της επίθεσης του κεφαλαίου, των συνεπειών της καπιταλιστικής κρίσης.

Με όλες μας τις δυνάμεις, μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, φίλοι, ψηφοφόροι του Κόμματος, πρωτοπόροι εργάτες και εργάτριες, ψηφοφόροι των αγωνιστικών συνδυασμών δίνουμε το αγωνιστικό μας "παρών" σε όλα τα μέτωπα πάλης, εξοπλισμένοι με τις θέσεις του Κόμματος και του ταξικού κινήματος, με καθημερινό σύντροφο το "Ριζοσπάστη".

Μπορούμε να διαθέσουμε ακόμα περισσότερες δυνάμεις για να επιταχυνθεί η διαδικασία ανασύνταξης του εργατικού - λαϊκού κινήματος.

Στο σχολειό της ιδεολογικής, πολιτικής και μαζικής πάλης μπορούν να συνειδητοποιήσουν οι εργαζόμενοι ότι ο αγώνας για τα οξυμένα προβλήματα, κατά των συνεπειών της κρίσης, είναι ανάγκη να αναβαθμισθεί και να εξελιχτεί σε αγώνα κατά της εξουσίας των μονοπωλίων και των ιμπεριαλιστικών ενώσεων.

Μέσα στο καμίνι της πάλης θα κατανοούν περισσότεροι εργαζόμενοι πόσο επικίνδυνες για τα δικά τους συμφέροντα είναι οι κατασκευασμένοι ισχυρισμοί της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, που προσπαθεί να λερώσει το ΚΚΕ με τις βρωμιές του εκμεταλλευτικού συστήματος που η σοσιαλδημοκρατία προσκυνά.

Χρειάζεται μεγαλύτερη προσπάθεια για να μετατραπεί η αγανάκτηση, η δυσαρέσκεια σε πολιτική συνείδηση, να κατανοηθεί η αναγκαιότητα της αντιμονοπωλιακής -αντιιμπεριαλιστικής πάλης, του άλλου δρόμου ανάπτυξης, της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας που μπορεί να ικανοποιήσει τις λαϊκές ανάγκες.

Χρειάζεται μεγαλύτερος κόπος και προσήλωση στο στόχο της οικοδόμησης ισχυρών Οργανώσεων στους τόπους δουλειάς, ένταξης στο ΚΚΕ νέων εργατών και εργατριών, ανάπτυξης της Kομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας.

Στην καθημερινή δράση υλοποιούμε το στόχο της αντεπίθεσης, δίνοντας όλες μας τις δυνάμεις για την ισχυροποίηση του ΚΚΕ και την ανάπτυξη της ικανότητάς του να ανταποκρίνεται αποτελεσματικά σε όλες τις συνθήκες».