Η ΝΔ επιχειρεί να πείσει ότι ασκεί «ολοκληρωμένη περιβαλλοντική πολιτική». Το ΠΑΣΟΚ μιλά για την «πράσινη ανάπτυξη» ως απάντηση στη ...«βαρβαρότητα της υποβάθμισης του περιβάλλοντος». Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ζητά «μια πράσινη προσέγγιση της οικονομίας σε έναν κόκκινο τρόπο παραγωγής», διευκρινίζοντας ότι «ο οικολογικός μετασχηματισμός δεν ταυτίζεται πλήρως με τον κοινωνικό» κι επιζητώντας την «ανατροπή της πρωτοκαθεδρίας του κέρδους» αποδεχόμενος, έτσι, πως τα κέρδη των καπιταλιστών και ο «οικολογικός μετασχηματισμός» μπορούν να συνυπάρξουν. Οι «Οικολόγοι Πράσινοι», απ' την πλευρά τους, ζητούν κι αυτοί ένα νέο «πράσινο deal», μέσα απ' το οποίο θα βγει απ' την κρίση το καπιταλιστικό σύστημα.

Το κοινό στοιχείο όλων είναι ότι αποκόπτουν το περιβάλλον από τον άνθρωπο. Το εξετάζουν μόνο ως «φυσικό περιβάλλον». Τι είναι όμως το περιβάλλον; Περιβάλλον δεν είναι μόνο η φύση - τα δέντρα, τα ποτάμια, η θάλασσα και οι λίμνες. Γιατί αλλιώς αντιλαμβάνεται την έννοια «περιβάλλον» ο κόσμος του μόχθου, της δουλειάς και αλλιώς το αντιλαμβάνεται η κυρίαρχη τάξη, το κεφάλαιο, τα μονοπώλια, οι πολυεθνικές και οι κυβερνήσεις που τις υπηρετούν. Οταν λοιπόν μιλάμε για περιβάλλον, μιλάμε πρώτα και κύρια για το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζει και εργάζεται η εργατική Τάξη. Ποιο είναι αυτό το περιβάλλον σήμερα;

Σε αυτό το περιβάλλον λοιπόν η εργατική τάξη πληρώνει με τη ζωή της την εκμετάλλευση από το μεγάλο κεφάλαιο. Και με αυτούς τους όρους πρέπει να μιλάμε εμείς, σε αντίθεση με τους «οικολογικά ευαίσθητους», που έχουν συμμετοχή σε αυτό το έγκλημα. Γι' αυτό το λόγο, η υπόθεση περιβάλλον σχετίζεται άμεσα με το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα και την ανάγκη ανατροπής του.

Το ίδιο το περιβάλλον έχει μετατραπεί σε μια επικερδή επιχείρηση. Δεν είναι μόνο ότι η γη, ο αέρας, ο ήλιος, τα δάση και η θάλασσα έχουν γίνει αντικείμενο προς πώληση «επί πληρωμή». Ακόμη και οι ρύποι έχουν μετατραπεί σε πανάκριβο εμπόρευμα. Σύμφωνα με αυτό, οι βιομηχανίες, αντί να πληρώσουν για να εγκαταστήσουν αντιρρυπαντική τεχνολογία και να εκπέμπουν λιγότερους ρύπους, μπορούν να αγοράζουν από το χρηματιστήριο ρύπων «δικαιώματα» για να βομβαρδίζουν την ατμόσφαιρα με ακόμη περισσότερους ρύπους.

Η υποκρισία, όμως, ξεπερνά κάθε όριο, όταν οι κάθε λογής ευρωλάγνοι και «οικολόγοι» ισχυρίζονται πως η Ευρωπαϊκή Ενωση ασκεί φιλοπεριβαλλοντική πολιτική. Κι αυτό όταν:

-- Η πολιτική της ΕΕ ενισχύει την ασυδοσία και την κερδοσκοπία σε βάρος του περιβάλλοντος.

-- Η ΕΕ χαρακτηρίζει το νερό του Ασωπού με εξασθενές χρώμιο ως πόσιμο και τα «μέτρα» της ελληνικής κυβέρνησης ως «επαρκή», όταν τα μόνα μέτρα που πήρε ήταν κάποια πρόστιμα - χάδια στις βιομηχανίες.

-- Η ΕΕ ενισχύει το χρηματιστήριο ρύπων.

-- Η ΕΕ προωθεί την καρκινογόνο καύση των απορριμμάτων, ακόμη και στη χώρα μας.