Και η πιο σκοτεινή στιγμή γίνεται φωτεινή με το έργο του Γιάννη Ρίτσου. Πρώτη Μάη είναι η μέρα των γενεθλίων του και της Εργατικής Πρωτομαγιάς. Εγραφε: «Τι σιωπηλά που αλλάζουν οι εποχές. Νυχτώνει απέραντα. Μια ψάθινη καρέκλα μένει μόνη, ξεχασμένη κάτω από τα δέντρα, μες στη λεπτή υγρασία και στους αχνούς που αναδίνει το χώμα...». Το δικό του κάθισμα παραμένει αδειανό εκεί όπου καθόταν στο σπίτι της Μιχαήλ Κόρακα, στον Αγιο Νικόλαο Αχαρνών, αλλά δεν είναι ξεχασμένο. Εκεί στο μικρό σαλονάκι του, περνούσε τη μέρα του γράφοντας πολλές ώρες. Μη φανταστείτε ένα μεγάλο γραφείο με αναπαυτική πολυθρόνα. Καθισμένος σ' ένα μεγάλο ντιβάνι, ακουμπούσε ένα τετράγωνο σανίδι στα γόνατά του όπου έγραφε....

771 λέξεις, σελ.: 28

«Ενας ποιητής δίνει παρών στο πρώτο κάλεσμα της εποχής του...», έγραφε ο Γιάννης Ρίτσος, που γεννήθηκε τέτοιες μέρες, την Πρωτομαγιά του 1909. Η ποίησή του αποτελεί οδηγό μάχης για τη ζωή, όπλο και σημαία στα χέρια του λαού, στον αγώνα για το φωτεινό μέλλον της ανθρωπότητας, για την κοινωνική απελευθέρωση. Και πράγματι, ο Γιάννης Ρίτσος ήταν πάντα παρών. Αλλωστε, η ποίησή του είναι «ποίηση βιωματική, ποίηση πράξεων και πρακτική». «Παρών» ήταν και 27 χρόνια αργότερα, όταν συνταρασσόταν από την εξέγερση των απεργών εργατών της Θεσσαλονίκης τον Μάη του '36. Εμπνευσμένος από τον θρήνο της μητέρας του δολοφονημένου νέου εργάτη, όπως αποτυπώθηκε σε πρωτοσέλιδη φωτογραφία του «Ριζοσπάστη», ο...

940 λέξεις, σελ.: 29

152 λέξεις, σελ.: 29

176 λέξεις, σελ.: 29

98 λέξεις, σελ.: 29

171 λέξεις, σελ.: 29