ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Μπανανόφλουδα

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι «αποδόσεις» στα χρηματιστήρια γίνονται το «καρότο» για να διαφημίζεται και να προωθείται παραπέρα η ιδιωτικοποίηση της Ασφάλισης. Το κάνουν επανειλημμένα τα διάφορα «κοράκια», που θέλουν την Ασφάλιση ατομική υπόθεση και τις εισφορές των εργαζομένων βορά στα επενδυτικά τους σχέδια. Γι' αυτό τελευταία βλέπουν ξανά το φως στοχευμένα δημοσιεύματα για τις «υψηλές αποδόσεις» που καταγράφουν στον χρηματιστηριακό τζόγο τα κεφάλαια διάφορων επαγγελματικών ταμείων, σε μια προσπάθεια να καλλιεργηθούν προσδοκίες στους ασφαλισμένους και να επεκταθεί η αγορά, που στην Ελλάδα ακόμα χωλαίνει. Τι υπερασπίζονται; Να εξαρτιόνται η σύνταξη των εργαζομένων και οι κόποι μιας ζωής από τον τζόγο, όπου υπάρχουν πλείστα όσα παραδείγματα για ασφαλιστικά κεφάλαια που κατέρρευσαν μέσα σε μια νύχτα, παρά το ανοδικό ράλι που κατέγραφαν σε άλλη φάση του επενδυτικού τους «κύκλου». Για παράδειγμα, το 2008, πάνω από το 40% των αποθεματικών των επαγγελματικών ταμείων παγκόσμια «κάηκαν» στην πυρά της κρίσης. Γνωστά είναι επίσης τα «κανόνια» μεγάλων εταιρειών, όπως η «ΕΝRΟΝ», όπου χιλιάδες ασφαλισμένοι «έμειναν στον άσο». Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μπροστά στην προσπάθεια ιδιωτικοποίησης των επικουρικών που προωθεί η κυβέρνηση, οι στατιστικές των μεγάλων αποδόσεων θα δίνουν και θα παίρνουν. Οι ασφαλισμένοι όμως σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να πατήσουν την μπανανόφλουδα και να επιτρέψουν σε κράτος και εργοδοσία να μετατρέψουν τις εισφορές τους σε «επενδυτικό προϊόν» για τα κέρδη των ομίλων, που είναι και οι μόνοι πραγματικά κερδισμένοι από το τζογάρισμά τους.

Ετσι εξηγείται

Σύμφωνα με έρευνα που έγινε τον περασμένο Μάρτη για την αγορά εργασίας, ένας στους δύο μισθωτούς (52%) εργάζονται υπερωριακά, εκ των οποίων το 39% δηλώνει πως δεν πληρώνεται τις υπερωρίες που κάνει. Μάλιστα, απ' αυτούς το 47% έχουν πλήρη απασχόληση και το 24% εργάζονται με μερική απασχόληση. Σχεδόν τρεις στους τέσσερις μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα (73%) απαντάνε ότι θέλουν να πληρώνονται κανονικά τις υπερωρίες που εργάζονται και να μην παίρνουν ρεπό. Τα στοιχεία αυτά έρχονται να αναδείξουν τη σημασία που έχουν για το κεφάλαιο οι αντιδραστικές ανατροπές που προωθεί η κυβέρνηση με το αντεργατικό νομοσχέδιο, σε συνέχεια μεταρρυθμίσεων για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας που έκαναν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Επιβεβαιώνονται η μεγάλη έκταση που έχει η υπερωριακή απασχόληση στη χώρα μας και ταυτόχρονα η καταπάτηση από την εργοδοσία ακόμα και αυτής της στοιχειώδους υποχρέωσης να καταβάλλει τη νόμιμη αμοιβή για τις υπερωρίες. Γι' αυτό η κυβέρνηση σπεύδει ασμένως να τους απαλλάξει και με νόμο απ' αυτή την υποχρέωση, επιβάλλοντας τζάμπα υπερωριακή εργασία για δύο επιπλέον ώρες τη βδομάδα! Το γεγονός μάλιστα ότι η συντριπτική πλειοψηφία των μισθωτών αντιτίθεται στα σχέδια κυβέρνησης - κεφαλαίου να διευθετείται ο χρόνος εργασίας των υπερωριών με ρεπό ή άδεια, είναι κόλαφος στην προπαγάνδα ότι οι προωθούμενες αλλαγές ανταποκρίνονται τάχα στην «επιθυμία» των εργαζομένων να ρυθμίζουν καλύτερα το χρόνο εργασίας με την οικογενειακή και την προσωπική τους ζωή.

Θράσος...

«Η Παγκόσμια Ημέρα Υγείας βρίσκει τη χώρα μας να επενδύει στην Υγεία. Το Εθνικό Σχέδιο "Ελλάδα 2.0" προβλέπει την ενίσχυση, τη βελτίωση και τη μεταρρύθμιση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας, των Νοσοκομείων, της Πρόληψης και της Ψηφιακής Υγείας, με επιπλέον πόρους άνω του 1,5 δισ. ευρώ». Αυτά έγραψε, με θράσος, προχτές σε ανάρτησή του ο Κυρ. Μητσοτάκης, την ώρα που το σύστημα Υγείας καταρρέει εξαιτίας της πολιτικής εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης από όλες διαχρονικά τις κυβερνήσεις. Ο αναπτυξιακός σχεδιασμός για το κεφάλαιο προβλέπει ενίσχυση των συμπράξεων με τους ιδιώτες, που, από τη μια, ανοίγει νέα κερδοφόρα πεδία δράσης για τους επιχειρηματίες της Υγείας και, από την άλλη, επεκτείνει τη λειτουργία του δημόσιου τομέα με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Καμιά σχέση δεν έχει επομένως με τις αγωνίες και τις διεκδικήσεις υγειονομικών και εργαζομένων για ουσιαστική ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας.

... και ομολογίες

Οσο για τον ΣΥΡΙΖΑ, που θυμήθηκε κι αυτός την προχτεσινή Παγκόσμια Μέρα, ούτε τα προσχήματα δεν κρατάει, δηλώνοντας στην Πάτρα ότι δεν θέλει επίταξη, αλλά «καλύτερη συνεργασία» του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα της Υγείας, μην τυχόν και τρομάξει κανένας μεγαλοκλινικάρχης, απ' αυτούς που τζογάρουν με την υγεία του λαού. Το στίγμα της προχτεσινής Παγκόσμιας Μέρας το έδωσαν οι χιλιάδες υγειονομικοί και άλλοι εργαζόμενοι που σε όλες τις πόλεις της χώρας διαδήλωσαν στις πύλες των νοσοκομείων και των Κέντρων Υγείας για προσλήψεις, άνευ όρων επίταξη του ιδιωτικού τομέα, σύγχρονα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Και είναι τέτοια η έχθρα των αστικών επιτελείων για τα δίκαια αιτήματά τους, που δεν αφιέρωσαν ούτε μια αράδα στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που ελέγχουν για τις κινητοποιήσεις των - κατά τ' άλλα - «ηρώων» υγειονομικών.

1821 Γεννιέται ο Γάλλος συμβολιστής ποιητής Σαρλ Μποντλέρ. Στην επανάσταση του 1848 στη Γαλλία ο Μποντλέρ βρέθηκε στα οδοφράγματα μαζί με τον εξεγερμένο λαό του Παρισιού, ενώ πολλά έργα του κατόπιν απαγορεύτηκαν «για προσβολή των δημοσίων και των καλών ηθών».

1865 Ο στρατηγός των Νοτίων Ρόμπερτ Εντουαρντ Λι υπογράφει την παράδοση των στρατευμάτων του στον στρατηγό των Βορείων Ε. Γκραντ. Ο Αμερικανικός Εμφύλιος μόλις είχε τελειώσει (1861-1865).

1870 Σφαγή στο Δήλεσι. Η συμμορία των αδελφών Αρβανιτάκη σκοτώνει τους ομήρους που συνέλαβε στο Πικέρμι, στις 30 Μάρτη 1870, επειδή οι αρχές δεν ικανοποίησαν τα αιτήματά τους για λύτρα και αμνηστία.

1909 Γεννιέται ο πολιτικός και συγγραφέας Σπύρος Μαρκεζίνης, ο οποίος εκλέχθηκε βουλευτής με μια σειρά αστικές παρατάξεις του «κέντρου» και της «δεξιάς»: Με την «Ηνωμένη Αντιπολίτευση» το 1946, με τον «Συναγερμό» του Παπάγου το 1951 και το 1952, με την «Προοδευτική Αγροτική Δημοκρατική Ενωση» (συνασπισμός κομμάτων στον οποίο μετείχε με το Κόμμα των Προοδευτικών που ο ίδιος ίδρυσε και ήταν αρχηγός) το 1958 και με την ΕΡΕ το 1964 - αφού είχε συνεργαστεί με την «Ενωση Κέντρου» το 1961. Υπήρξε υπουργός πολλών κυβερνήσεων, ενώ το 1973 διετέλεσε για ένα σύντομο χρονικό διάστημα πρωθυπουργός της χούντας.

1911 Ο γραμματέας του Πανεπιστημίου Αθηνών ποιητής Κωστής Παλαμάς τιμωρείται με παύση ενός μηνός, διότι υπερασπίστηκε τη Δημοτική.

1926 Εκδηλώνεται αποτυχημένο πραξικόπημα στη Θεσσαλονίκη κατά της δικτατορίας Πάγκαλου με επικεφαλής τους αξιωματικούς Μπακιρτζή, Τσαβέλα και Καρακούφα.

1927 Η Ελλάδα υποχρεώνεται, ύστερα από συμφωνία, να αναγνωρίσει ότι όφειλε στην Αγγλία 21.441.450 λίρες. Το ποσό αυτό προερχόταν από πιστώσεις, προκαταβολές, τόκους, πολεμικό υλικό, κ.λπ. που χορηγήθηκαν στην Ελλάδα την περίοδο του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.

1940 Οι Γερμανοί εισβάλλουν στη Δανία και τη Νορβηγία. Η Δανία συνθηκολόγησε αμαχητί έπειτα από δυο μόλις ώρες, ενώ η κατάληψη της Νορβηγίας κράτησε δυο μήνες και παρά την εμπλοκή βρετανικών και γαλλικών δυνάμεων. Το φλερτ των ντόπιων αστικών τάξεων σε όλη την Ευρώπη με τις λύσεις που προσέφερε ο φασισμός στα αδιέξοδά τους, διευκόλυνε σημαντικά τη γρήγορη προέλασή του τους πρώτους μήνες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

1940 Στη Γαλλία ψηφίζεται νόμος με τον οποίο επιβάλλεται η ποινή του θανάτου σε όσους κάνουν κομμουνιστική προπαγάνδα. Η κυβέρνηση Νταλαντιέ (του Ριζοσπαστικού Κόμματος, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης του Λαϊκού Μετώπου το 1936-1937 στο οποίο τότε μετείχε και το Γαλλικό ΚΚ) θέτει εκτός νόμου το Κομμουνιστικό Κόμμα.

1964 Συνέρχεται η 7η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, που ενέκρινε το Πόρισμα Επιτροπής για τον Νίκο Ζαχαριάδη, το οποίο τον εξομοίωνε με πράκτορα του εχθρού. Η ίδια Ολομέλεια αποφάσισε επίσης τη συγχώνευση της Νεολαίας ΕΔΑ και της Δημοκρατικής Κίνησης Νέων, συγχώνευση από την οποία προέκυψε η Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη.

1977 Νομιμοποιείται, έπειτα από 38 χρόνια στην παρανομία, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ισπανίας.