Αν υπάρχουν ακόμη άνθρωποι σ' αυτόν τον πλανήτη που θεωρούν ότι η κοινωνική ζωή, η ίδια η ύπαρξή τους είναι φυσικό φαινόμενο, ανεξάρτητο από τη δράση συγκεκριμένων νόμων που καθορίζουν την εξέλιξη της Ιστορίας, με τη συνειδητή δράση συγκεκριμένων κοινωνικών δυνάμεων, στο πλαίσιο συγκεκριμένων μεταξύ τους κοινωνικών σχέσεων, τότε τα γεγονότα στα Βαλκάνια και, κυρίως, ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία, σίγουρα, θα τους έχουν κάνει να αλλάξουν γνώμη. Αν προσπαθήσει κανείς να βρει το αόρατο νήμα, που συνδέει φαινομενικά ανεξάρτητα μεταξύ τους παρόμοια γεγονότα από το Β Παγκόσμιο Πόλεμο ως τα σήμερα, δεν μπορεί παρά να αναζητήσει την αρχή του στον πρωταγωνιστή τους, τις ΗΠΑ. Αυτός είναι ο κρίκος, που συνδέει αυτά τα γεγονότα, από τότε που η πρώτη ατομική βόμβα έπεφτε στη Χιροσίμα. Βεβαίως, κάθε φορά εμφανίζεται στην επιφάνεια τέτοιων φαινομένων η προβολή του "φανταστικού", δηλαδή ανύπαρκτες πραγματικότητες, ή υπαρκτά στοιχεία που διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα. Ως αιτία για τις δολοφονικές βόμβες σε Χιροσίμα - Ναγκασάκι παρουσίασαν την επίσπευση του τέλους του πολέμου.

Και εδώ εμφανίζεται το "φανταστικό" από την άποψη του σκοπού, γιατί το "πραγματικό" ήταν διαφορετικό.

Αύγουστος 1945: Οι Αμερικάνοι, αν και ο πόλεμος ουσιαστικά έχει τελειώσει, προπαγανδίζοντας το "φανταστικό" για την αναγκαιότητα "της χαριστικής βολής" στην Ιαπωνία, φτιάχνοντας, δηλαδή, πραγματικότητες στα μέτρα τους, δοκιμάζουν την ατομική βόμβα, όχι σε στρατιωτικούς στόχους, αλλά στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Ο μεταπολεμικός κόσμος αλλάζει ραγδαία και η αντιφασιστική νίκη των λαών συνοδεύεται με χτυπήματα στον ίδιο τον ιμπεριαλισμό. Η ΕΣΣΔ, σηκώνοντας το κύριο βάρος του πολέμου, γίνεται για τους λαούς "σύμβολο", που οδηγεί την πάλη τους, αλλά και τη δύναμη που τους ωθεί σ' αυτό που η ίδια οικοδομεί, το σοσιαλισμό. Σύμβολο και υλική δύναμη της πάλης των λαών είναι ο σοσιαλισμός. Ο ιμπεριαλισμός αισθάνεται τις αλλαγές, προβλέπει το μέλλον και συνειδητοποιεί ότι τού λιγοστεύει το οξυγόνο. Αλλάζει ο συσχετισμός δυνάμεων εις βάρος του. Το πεδίο στην Ευρώπη, αλλά και σ' όλο τον κόσμο, γίνεται εύφορο για να καρποφορήσουν οι ιδέες που κυοφορούν τη νέα κοινωνία. Και δεν έπεσαν έξω σ' αυτήν τη διαίσθηση, ή, καλύτερα, την πρόβλεψη, από τη μελέτη του συσχετισμού δυνάμεων που διαμορφώθηκε μέσα στον πόλεμο. Αλλωστε, η πείρα των λαών δεν περιοριζόταν μόνο στη φρίκη του φασισμού, αλλά και στην οικονομική του βάση, που δεν ήταν άλλη από τον ίδιο το μονοπωλιακό καπιταλισμό. Στην αντιφασιστική πάλη των λαών, ηγέτης ήταν η εργατική τάξη και το κόμμα της. Ενα καινούριο ποιοτικά κίνημα ξεπηδούσε μέσα από τον πόλεμο, με τους λαούς σε ανάταση και καθολική δράση, με ανοιχτό το ζήτημα της εξέλιξης των κοινωνιών σε κάθε χώρα, άρα, και με ανοιχτούς τους ορίζοντες για μια πορεία προς την κοινωνία, όπου οι άνθρωποι του μόχθου θα ζούσαν χωρίς εκμετάλλευση. Και δε ήταν μόνο αυτό. Η αποικιοκρατία, που βρισκόταν σε αποσύνθεση, δεχόταν το τελειωτικό χτύπημα, σφίγγοντας κι άλλο τη στρόφιγγα του αιμοδότη των μονοπωλίων και του ιμπεριαλιστικού συστήματος. Αυτή η πορεία, που στην Ευρώπη διαμόρφωσε το σοσιαλιστικό στρατόπεδο, εξαπλωνόταν και προς την Ασία. Οι ΗΠΑ αναλαμβάνουν να φράξουν το δρόμο, που μπορεί να οδηγεί το ιμπεριαλιστικό σύστημα στο θάνατο. Δεν έχουν άλλο δρόμο, παρά αυτόν που τους απομένει. Το έγκλημα κατά των λαών, αλλά πρέπει να φαίνεται στιγμιαίο. Η ιδέα της ρίψης των ατομικών βομβών ηδονίζει τους πρωταγωνιστές και την πραγματοποιούν. Με την αποτρόπαια αυτή πράξη, θέλησαν να επιβάλουν την ιμπεριαλιστική παγκόσμια κυριαρχία και, κυρίως, τη δική τους ηγεμονία, σώζοντας ό,τι απέμενε από το σάπιο σύστημά τους στον πλανήτη. Πραγματικός σκοπός, να τρομοκρατήσουν την ΕΣΣΔ, τη νεοσύστατη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα, τον αγώνα του εργατικού κινήματος στις καπιταλιστικές χώρες για κοινωνική απελευθέρωση, ουσιαστικά, να σταματήσουν την ιστορία της κοινωνικής εξέλιξης προς τα μπρος και, αν μπορούν, να την αντιστρέψουν.

Στις 6 Αυγούστου, στις 2.45 το πρωί,απογειώνεται από την αεροπορική βάση στο νησί Τινιάν του Ειρηνικού ένας σμήνος τριών βομβαρδιστικών "Β - 29".Ανάμεσα σ' αυτά, το "Ενολα Γκέι",με ένα μυστικό αντικείμενο, το "Little Boy", δηλαδή "μικρό αγόρι"... Στη διαδρομή ολοκληρώνεται η συναρμολόγησή του. Η ώρα της πιο φρικτής μαζικής δολοφονίας έχει φτάσει.

Στις 8.15 το πρωί, ο φονιάς φθάνει πάνω από τη Χιροσίμα.Το "μικρό αγόρι" πέφτει από το αεροσκάφος με δυο αλεξίπτωτα. Είναι η ώρα, που για τους ανθρώπους της πόλης ξεκινούσε αμέριμνη μια καινούρια μέρα. Μόνο, που δε φαντάζονταν ότι οι Αμερικάνοι είχαν προετοιμάσει γι' αυτούς την κόλαση.

Το "μικρό δολοφονικό αγόρι" δημιουργεί έναν εκτυφλωτικό τεχνητό ήλιο, που στο πέρασμά του εξαϋλώνει τα πάντα, σπέρνει το θάνατο και την καταστροφή.

Ο απολογισμός, ανήκουστος. Περισσότεροι από 110.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους τη στιγμή της έκρηξης. Μέχρι το τέλος του χρόνου, ο αριθμός αυτός φθάνει τις 140.000 ανθρώπινες ζωές, δηλαδή περίπου το ένα τρίτο του συνολικού πληθυσμού της πόλης.

Τρεις μέρες αργότερα, στις 9 Αυγούστου,ακολούθησε η δεύτερη φονική επίθεση των ΗΠΑ, εναντίον του Ναγκασάκι,όπου ο αριθμός των νεκρών μέχρι το τέλος του χρόνου ξεπέρασε τις 70.000 ανθρώπους, περίπου το ένα τέταρτο του συνολικού πληθυσμού της πόλης.

Στις 12 του Μάη 1945, τρεις μόλις μέρες μετά την άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας και την αντιφασιστική νίκη των λαών, ο Ο. Τσόρτσιλ, όλος αγωνία, τηλεγραφούσε στον Αμερικανό Πρόεδρο, Χ. Τρούμαν: "Η ευρωπαϊκή κατάστασις με ανησυχεί πάρα πολύ... Πολύ σύντομα, η στρατιωτική ισχύς μας θα σβήσει στην ηπειρωτική Ευρώπη, εκτός από μέτριες δυνάμεις, που θα παραμείνουν για την κατοχή της Γερμανίας. Τι θα συμβεί εν τω μεταξύ από την πλευρά της Ρωσίας;.. Δοκιμάζω πολύ ζωηρά ανησυχία από την εσφαλμένη ερμηνεία, που δίνουν στις αποφάσεις της Γιάλτας, από τη συμπεριφορά των στην Πολωνία, από τη συντριπτική των υπεροχή στα Βαλκάνια, εκτός από την Ελλάδα, από τις δυσκολίες που δημιουργούν στο ζήτημα της Βιέννης, από το συνδυασμό της ισχύος των στα κατεχόμενα ή ελεγχόμενα από αυτούς εδάφη με τη χρησιμοποίηση της κομμουνιστικής τακτικής σε τόσα μέρη του κόσμου, και κυρίως από τη δυνατότητα που έχουν να διατηρούν επί μακρόν τεράστιες στρατιές εν εκστρατεία. Ποια θα είναι η κατάστασις ύστερα από ένα ή δύο χρόνια; Οι αμερικανικές ή βρετανικές στρατιές θα έχουν τότε διαλυθή, οι Γάλλοι δε θα έχουν ακόμη οργανωθεί αρκετά και δε θα διαθέτωμε παρά λίγες μεραρχίες, κατά το πλείστον γαλλικές, ενώ η Ρωσία θα είναι ελεύθερη να διατηρή 200 ή 300 εν ενεργεία. Ενα Σιδηρούν Παραπέτασμα έπεσε σε ολόκληρη τη γραμμή του μετώπου των... Ο στρατηγός Αϊζενχάουερ πρέπει να λάβη όλα τα δυνατά μέτρα, για να προλάβει νέα ομαδική έξοδο των γερμανικών πληθυσμών, όταν οι Μοσχοβίτες πραγματοποιήσουν την τεράστια προέλασή των προς το κέντρο της Ευρώπης... Σε λίγο, θα είναι εύκολο στους Ρώσους να προχωρήσουν, εάν θέλουν, ως τις ακτές της Βορείου Θαλάσσης και του Ατλαντικού" (Ουίν. Τσόρτσιλ: "2ος Παγκόσμιος Πόλεμος", Εκδόσεις "Ελληνική Μορφωτική Εστία", τόμος ΣΤ', σελ. 439 - 440). Αλλη μια μαρτυρία για την κατανόηση του μεταπολεμικού κόσμου, που περιγράφει με σαφήνεια ως βασικό σκοπό του διεθνούς ιμπεριαλισμού τη στρατιωτική του οργάνωση ενάντια στην ΕΣΣΔ και στο διεθνές επαναστατικό κίνημα.

Σ.

Αν υπάρχουν ακόμη άνθρωποι σ' αυτόν τον πλανήτη που θεωρούν ότι η κοινωνική ζωή, η ίδια η ύπαρξή τους είναι φυσικό φαινόμενο, ανεξάρτητο από τη δράση συγκεκριμένων νόμων που καθορίζουν την εξέλιξη της Ιστορίας, με τη συνειδητή δράση συγκεκριμένων κοινωνικών δυνάμεων, στο πλαίσιο συγκεκριμένων μεταξύ τους κοινωνικών σχέσεων, τότε τα γεγονότα στα Βαλκάνια και, κυρίως, ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία, σίγουρα, θα τους έχουν κάνει να αλλάξουν γνώμη. Αν προσπαθήσει κανείς να βρει το αόρατο νήμα, που συνδέει φαινομενικά ανεξάρτητα μεταξύ τους παρόμοια γεγονότα από το Β Παγκόσμιο Πόλεμο ως τα σήμερα, δεν μπορεί παρά να αναζητήσει την αρχή του στον πρωταγωνιστή τους, τις ΗΠΑ. Αυτός είναι ο κρίκος, που συνδέει αυτά τα γεγονότα, από τότε που η πρώτη ατομική βόμβα έπεφτε στη Χιροσίμα. Βεβαίως, κάθε φορά εμφανίζεται στην επιφάνεια τέτοιων φαινομένων η προβολή του "φανταστικού", δηλαδή ανύπαρκτες πραγματικότητες, ή υπαρκτά στοιχεία που διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα. Ως αιτία για τις δολοφονικές βόμβες σε Χιροσίμα - Ναγκασάκι παρουσίασαν την επίσπευση του τέλους του πολέμου.

Και εδώ εμφανίζεται το "φανταστικό" από την άποψη του σκοπού, γιατί το "πραγματικό" ήταν διαφορετικό.

Αύγουστος 1945: Οι Αμερικάνοι, αν και ο πόλεμος ουσιαστικά έχει τελειώσει, προπαγανδίζοντας το "φανταστικό" για την αναγκαιότητα "της χαριστικής βολής" στην Ιαπωνία, φτιάχνοντας, δηλαδή, πραγματικότητες στα μέτρα τους, δοκιμάζουν την ατομική βόμβα, όχι σε στρατιωτικούς στόχους, αλλά στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Ο μεταπολεμικός κόσμος αλλάζει ραγδαία και η αντιφασιστική νίκη των λαών συνοδεύεται με χτυπήματα στον ίδιο τον ιμπεριαλισμό. Η ΕΣΣΔ, σηκώνοντας το κύριο βάρος του πολέμου, γίνεται για τους λαούς "σύμβολο", που οδηγεί την πάλη τους, αλλά και τη δύναμη που τους ωθεί σ' αυτό που η ίδια οικοδομεί, το σοσιαλισμό. Σύμβολο και υλική δύναμη της πάλης των λαών είναι ο σοσιαλισμός. Ο ιμπεριαλισμός αισθάνεται τις αλλαγές, προβλέπει το μέλλον και συνειδητοποιεί ότι τού λιγοστεύει το οξυγόνο. Αλλάζει ο συσχετισμός δυνάμεων εις βάρος του. Το πεδίο στην Ευρώπη, αλλά και σ' όλο τον κόσμο, γίνεται εύφορο για να καρποφορήσουν οι ιδέες που κυοφορούν τη νέα κοινωνία. Και δεν έπεσαν έξω σ' αυτήν τη διαίσθηση, ή, καλύτερα, την πρόβλεψη, από τη μελέτη του συσχετισμού δυνάμεων που διαμορφώθηκε μέσα στον πόλεμο. Αλλωστε, η πείρα των λαών δεν περιοριζόταν μόνο στη φρίκη του φασισμού, αλλά και στην οικονομική του βάση, που δεν ήταν άλλη από τον ίδιο το μονοπωλιακό καπιταλισμό. Στην αντιφασιστική πάλη των λαών, ηγέτης ήταν η εργατική τάξη και το κόμμα της. Ενα καινούριο ποιοτικά κίνημα ξεπηδούσε μέσα από τον πόλεμο, με τους λαούς σε ανάταση και καθολική δράση, με ανοιχτό το ζήτημα της εξέλιξης των κοινωνιών σε κάθε χώρα, άρα, και με ανοιχτούς τους ορίζοντες για μια πορεία προς την κοινωνία, όπου οι άνθρωποι του μόχθου θα ζούσαν χωρίς εκμετάλλευση. Και δε ήταν μόνο αυτό. Η αποικιοκρατία, που βρισκόταν σε αποσύνθεση, δεχόταν το τελειωτικό χτύπημα, σφίγγοντας κι άλλο τη στρόφιγγα του αιμοδότη των μονοπωλίων και του ιμπεριαλιστικού συστήματος. Αυτή η πορεία, που στην Ευρώπη διαμόρφωσε το σοσιαλιστικό στρατόπεδο, εξαπλωνόταν και προς την Ασία. Οι ΗΠΑ αναλαμβάνουν να φράξουν το δρόμο, που μπορεί να οδηγεί το ιμπεριαλιστικό σύστημα στο θάνατο. Δεν έχουν άλλο δρόμο, παρά αυτόν που τους απομένει. Το έγκλημα κατά των λαών, αλλά πρέπει να φαίνεται στιγμιαίο. Η ιδέα της ρίψης των ατομικών βομβών ηδονίζει τους πρωταγωνιστές και την πραγματοποιούν. Με την αποτρόπαια αυτή πράξη, θέλησαν να επιβάλουν την ιμπεριαλιστική παγκόσμια κυριαρχία και, κυρίως, τη δική τους ηγεμονία, σώζοντας ό,τι απέμενε από το σάπιο σύστημά τους στον πλανήτη. Πραγματικός σκοπός, να τρομοκρατήσουν την ΕΣΣΔ, τη νεοσύστατη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα, τον αγώνα του εργατικού κινήματος στις καπιταλιστικές χώρες για κοινωνική απελευθέρωση, ουσιαστικά, να σταματήσουν την ιστορία της κοινωνικής εξέλιξης προς τα μπρος και, αν μπορούν, να την αντιστρέψουν.

Στις 6 Αυγούστου, στις 2.45 το πρωί,απογειώνεται από την αεροπορική βάση στο νησί Τινιάν του Ειρηνικού ένας σμήνος τριών βομβαρδιστικών "Β - 29".Ανάμεσα σ' αυτά, το "Ενολα Γκέι",με ένα μυστικό αντικείμενο, το "Little Boy", δηλαδή "μικρό αγόρι"... Στη διαδρομή ολοκληρώνεται η συναρμολόγησή του. Η ώρα της πιο φρικτής μαζικής δολοφονίας έχει φτάσει.

Στις 8.15 το πρωί, ο φονιάς φθάνει πάνω από τη Χιροσίμα.Το "μικρό αγόρι" πέφτει από το αεροσκάφος με δυο αλεξίπτωτα. Είναι η ώρα, που για τους ανθρώπους της πόλης ξεκινούσε αμέριμνη μια καινούρια μέρα. Μόνο, που δε φαντάζονταν ότι οι Αμερικάνοι είχαν προετοιμάσει γι' αυτούς την κόλαση.

Το "μικρό δολοφονικό αγόρι" δημιουργεί έναν εκτυφλωτικό τεχνητό ήλιο, που στο πέρασμά του εξαϋλώνει τα πάντα, σπέρνει το θάνατο και την καταστροφή.

Ο απολογισμός, ανήκουστος. Περισσότεροι από 110.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους τη στιγμή της έκρηξης. Μέχρι το τέλος του χρόνου, ο αριθμός αυτός φθάνει τις 140.000 ανθρώπινες ζωές, δηλαδή περίπου το ένα τρίτο του συνολικού πληθυσμού της πόλης.

Τρεις μέρες αργότερα, στις 9 Αυγούστου,ακολούθησε η δεύτερη φονική επίθεση των ΗΠΑ, εναντίον του Ναγκασάκι,όπου ο αριθμός των νεκρών μέχρι το τέλος του χρόνου ξεπέρασε τις 70.000 ανθρώπους, περίπου το ένα τέταρτο του συνολικού πληθυσμού της πόλης.

Στις 12 του Μάη 1945, τρεις μόλις μέρες μετά την άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας και την αντιφασιστική νίκη των λαών, ο Ο. Τσόρτσιλ, όλος αγωνία, τηλεγραφούσε στον Αμερικανό Πρόεδρο, Χ. Τρούμαν: "Η ευρωπαϊκή κατάστασις με ανησυχεί πάρα πολύ... Πολύ σύντομα, η στρατιωτική ισχύς μας θα σβήσει στην ηπειρωτική Ευρώπη, εκτός από μέτριες δυνάμεις, που θα παραμείνουν για την κατοχή της Γερμανίας. Τι θα συμβεί εν τω μεταξύ από την πλευρά της Ρωσίας;.. Δοκιμάζω πολύ ζωηρά ανησυχία από την εσφαλμένη ερμηνεία, που δίνουν στις αποφάσεις της Γιάλτας, από τη συμπεριφορά των στην Πολωνία, από τη συντριπτική των υπεροχή στα Βαλκάνια, εκτός από την Ελλάδα, από τις δυσκολίες που δημιουργούν στο ζήτημα της Βιέννης, από το συνδυασμό της ισχύος των στα κατεχόμενα ή ελεγχόμενα από αυτούς εδάφη με τη χρησιμοποίηση της κομμουνιστικής τακτικής σε τόσα μέρη του κόσμου, και κυρίως από τη δυνατότητα που έχουν να διατηρούν επί μακρόν τεράστιες στρατιές εν εκστρατεία. Ποια θα είναι η κατάστασις ύστερα από ένα ή δύο χρόνια; Οι αμερικανικές ή βρετανικές στρατιές θα έχουν τότε διαλυθή, οι Γάλλοι δε θα έχουν ακόμη οργανωθεί αρκετά και δε θα διαθέτωμε παρά λίγες μεραρχίες, κατά το πλείστον γαλλικές, ενώ η Ρωσία θα είναι ελεύθερη να διατηρή 200 ή 300 εν ενεργεία. Ενα Σιδηρούν Παραπέτασμα έπεσε σε ολόκληρη τη γραμμή του μετώπου των... Ο στρατηγός Αϊζενχάουερ πρέπει να λάβη όλα τα δυνατά μέτρα, για να προλάβει νέα ομαδική έξοδο των γερμανικών πληθυσμών, όταν οι Μοσχοβίτες πραγματοποιήσουν την τεράστια προέλασή των προς το κέντρο της Ευρώπης... Σε λίγο, θα είναι εύκολο στους Ρώσους να προχωρήσουν, εάν θέλουν, ως τις ακτές της Βορείου Θαλάσσης και του Ατλαντικού" (Ουίν. Τσόρτσιλ: "2ος Παγκόσμιος Πόλεμος", Εκδόσεις "Ελληνική Μορφωτική Εστία", τόμος ΣΤ', σελ. 439 - 440). Αλλη μια μαρτυρία για την κατανόηση του μεταπολεμικού κόσμου, που περιγράφει με σαφήνεια ως βασικό σκοπό του διεθνούς ιμπεριαλισμού τη στρατιωτική του οργάνωση ενάντια στην ΕΣΣΔ και στο διεθνές επαναστατικό κίνημα.

Σ.