ΤΩΡΑ ΙΣΧΥΡΟ ΚΚΕ - ΕΚΛΟΓΕΣ 2023

ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΟ ΜΟΡΦΩΜΑ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗ

Ναζιστικά τερτίπια, συστημική αβάντα και κροκοδείλια δάκρυα

Πρόεδρος - «μπροστάρης» στο μόρφωμα του ναζιστή κατάδικου Ηλία Κασιδιάρη ανέλαβε μέσα στη βδομάδα ο - «πιο σύστημα πεθαίνεις» - πρώην αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Αναστάσιος Κανελλόπουλος, σε μια εμφανή προσπάθεια το ναζιστικό σχήμα να πετύχει την κάθοδο στις εκλογές προσπερνώντας τη σχετική τροπολογία που ψηφίστηκε πρόσφατα στη Βουλή.

Οσον αφορά τον συγκεκριμένο, δεν πρόκειται για κάποιο καινούργιο φρούτο του εθνικιστικού - φασιστικού χώρου μιας και ίδρυσε τον Φλεβάρη του 2022 το ΕΑΝ, ένα ακόμα ακροδεξιό μόρφωμα με τις γνωστές ξενοφοβικές θέσεις και τις βαθιές υποκλίσεις στο κεφάλαιο, πρώτα από όλα στους εφοπλιστές και στη ναυτιλία, στης οποίας... «τα μεγάλα επιτεύγματα ουδεμία συμμετοχή έχει το κράτος», στους μεγαλοξενοδόχους κ.λπ. Η πολιτική του διαδρομή ξεκινάει πάντως από το ΠΑΣΟΚ και την Αχαΐα, ενώ την ίδια ώρα δημοσιεύματα έκαναν λόγο για «στενές» σχέσεις με εφοπλιστές αλλά και στελέχη της ΝΔ, που έσπευσαν ωστόσο να διαψεύσουν. Αποστάσεις πήραν με κοινή τους δήλωση και τα αδέρφια του, επίσης δικαστικοί στον Αρειο Πάγο και δικηγόροι, αναφέροντας τη διαφωνία τους.

Οπως και να 'χει, και με την εν λόγω κίνηση όπως και τη θέση του εν λόγω στον κρατικό μηχανισμό, επιβεβαιώνεται για μια ακόμα φορά ότι τα ναζιστικά μορφώματα αποτελούν «σάρκα από τη σάρκα» του συστήματος και πάντα στις υπηρεσίες του απέναντι στο εργατικό - λαϊκό κίνημα.

Σπεύδουν άλλωστε να δικαιώσουν αυτόν τον ρόλο και τα υπόλοιπα κόμματα, με πρώτους τους ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ, όπως και τα ΜΜΕ, που όλες τις τελευταίες βδομάδες ξεσκονίζουν το δήθεν «αντισυστημικό» κουστουμάκι της ναζιστικής οργάνωσης, επιχειρώντας, ο καθένας για τους δικούς του λόγους, να σπρώξει εκεί λαϊκές δυνάμεις.

Ενδεικτικά είναι όσα είπε προαναγγέλλοντας την κατάθεση της τροπολογίας ο υπουργός Εσωτερικών, Μ. Βορίδης, ο οποίος έσπευσε να παρουσιάσει ως «αντισυστημική» ψήφο την ψήφο στο ναζιστικό μόρφωμα ισχυριζόμενος πως «η αντισυστημική ψήφος, να το πω έτσι, στην πραγματικότητα προφανώς και δεν αποτελεί λύση και δεν παράγει ουσιαστικές προτάσεις. Αποτελεί ένα είδος τυφλής διαμαρτυρίας και, ναι, χρήζει πολιτικής αντιμετωπίσεως».

Αλλωστε, την ίδια ώρα, δεν έχουν κανένα πρόβλημα να συναγελάζονται και να αβαντάρουν τέτοιες δυνάμεις, όπως δείχνουν τα παραδείγματα του Εργατικού Κέντρου Πύργου, όπου στο ίδιο ψηφοδέλτιο συνυπάρχουν υποψήφιοι της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ με τους φασίστες του Κασιδιάρη, ο «συναγελασμός» Τσίπρα με τους «κομμουνιστοφάγους» της Ενωσης Στρατιωτικών που διοργανώνει τις γιορτές μίσους στο Βίτσι κ.ο.κ.

Κατά τ' άλλα όλοι τους χύνουν τώρα κροκοδείλια δάκρυα για το ενδεχόμενο το μόρφωμα Κασιδιάρη να κατέβει στις εκλογές. Κάνουν πως δεν ξέρουν τίποτα για το ότι με δική τους ευθύνη, των διαδοχικών κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και ξανά ΝΔ, η δίκη σέρνεται επί 8 χρόνια, και ακόμα να υπάρξει τελεσίδικη καταδίκη, η οποία βέβαια θα έκανε περιττή και τη σημερινή συζήτηση και το παιχνιδάκι για το αν θα κατέβουν ή όχι στις εκλογές οι καταδικασμένοι ναζιστές.

Την ίδια ώρα, λίγες μέρες απ' όταν η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι με την τροπολογία της «κλείνει το παράθυρο» για τη συμμετοχή του μορφώματος στις εκλογές, την Παρασκευή κατέθεσε και συμπληρωματική τροπολογία που αναμένεται να ψηφιστεί την Τρίτη στη Βουλή. Η αλλαγή αφορά τον τρόπο που θα παρθεί η απόφαση από τον Αρειο Πάγο (στις 5/5 θα ανακοινωθεί) από την Ολομέλεια του αρμόδιου Α1 τμήματος και όχι μόνο από πενταμελή επιτροπή, όπως και ότι αυτή μπορεί να ζητήσει τεκμηρίωση από τις αρμόδιες δικαστικές ή άλλες αρχές.

Δεν ακουμπά δηλαδή τον πυρήνα της αντιδραστικής ρύθμισης που εισάγει επικίνδυνες γενικεύσεις και προϋποθέσεις για τη συμμετοχή κομμάτων στις εκλογές, τα οποία θα περνούν από ευρύτερο έλεγχο για το αν «η οργάνωση και η δράση τους εξυπηρετούν την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος», αφήνει ορθάνοιχτη την πόρτα στην απαράδεκτη θεωρία των «δύο άκρων», με την οποία απαγορεύονται Κομμουνιστικά Κόμματα σε όλη την ΕΕ, ενώ με την έννοια της «πραγματικής ηγεσίας» ανοίγει κερκόπορτα για τον έλεγχο στο εσωτερικό των κομμάτων.

«ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΡΗΞΗ»...

Οταν τα ριμέικ είναι χειρότερα από τα πρωτότυπα

Για όποιον δεν θυμάται, το παραπάνω σύνθημα που «τρέχει» την καμπάνια του ΜέΡΑ25 είναι η παράφραση του «πρώτη φορά αριστερά», του συνθήματος με το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδίκησε και πήρε τη διακυβέρνηση της χώρας το 2015, συγκυβέρνησε με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ, έδεσε τον λαό χειροπόδαρα, μετέτρεψε το «όχι» του δημοψηφίσματος σε «ναι» και ψήφισε τελικά μαζί με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ το 3ο μνημόνιο. Τα υπόλοιπα είναι λίγο - πολύ γνωστά: Τα χρόνια που ακολούθησαν ο λαός μάτωσε ξανά και ξανά, η ΝΔ επέστρεψε «δικαιωμένη» στο τιμόνι της διακυβέρνησης για να συνεχίσει τη βάρβαρη πολιτική από εκεί που την άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ, κι έτσι οι εργαζόμενοι κατέγραψαν άλλες δύο διαδοχικές κυβερνήσεις ως «τη μία χειρότερη απ' την άλλη», μέχρι βέβαια να έρθει η ...επόμενη.

Τώρα, λοιπόν, ενόψει των εκλογών, εμφανίζονται ξανά κάμποσοι από τους πρωταγωνιστές της παραπάνω ιστορίας, διαθέσιμοι να σηκώσουν το ίδιο έργο σε κακόγουστη επανάληψη.

Με ολίγη από «ρήξη», με νέες συγκολλήσεις και τσιμπολογήματα στελεχών από τον οπορτουνιστικό χώρο, με «αυτοκριτική» για το γεγονός ότι τάχα την ...πάτησαν από κάποια ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, στην οποία ήταν και οι ίδιοι μέλη, αλλά κατάφερε να τους τη φέρει «μπαμπέσικα» εκεί που δεν το περίμεναν, αναμοχλεύουν τις ίδιες χρεοκοπημένες ψευδαισθήσεις.

Ενας ΣΥΡΙΖΑ Νο 2 δηλαδή, αποφασισμένος τάχα να πάει «μέχρι τέλους» και να μη μείνει στα... μισά του πρώτου εξαμήνου του 2015. Ενός εξαμήνου που τώρα παρουσιάζεται ως το πρότυπο της «περήφανης διαπραγμάτευσης» και της «πορείας προς τη ρήξη», το οποίο βέβαια περιλάμβανε τη «μνημονιακή γέφυρα» του Φλεβάρη του 2015, τις παστρικές κουβέντες Βαρουφάκη ότι το 70% του μνημονίου θα το εφάρμοζε και ο ΣΥΡΙΖΑ, δίχως να έχει ανάγκη καμιά τρόικα και πάει λέγοντας. Ενός εξαμήνου που ολοκληρώθηκε με την εξουσιοδότηση και από τον ίδιο τον παραιτημένο πλέον Βαρουφάκη, της τότε κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, να φέρει το 3ο μνημόνιο, όπως και έγινε, αποδεικνύοντας ότι όλοι οι δρόμοι της διαχείρισης της καπιταλιστικής σαπίλας οδηγούν στην καταστροφή τον λαό και τη νεολαία.

Ετσι, την περασμένη βδομάδα, εκείνοι που πρωταγωνίστησαν σε αυτήν την πορεία, που κάθονταν στα υπουργικά έδρανα και που παραμονές της διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ και της ψήφισης του 3ου μνημονίου αντάλλαζαν βαριές κατηγορίες μεταξύ τους ξαναέκαναν την «υπέρβαση»: Συμφώνησαν σε μια ακόμα «σύμπραξη» μπροστά στις κάλπες, αναπαράγοντας το ίδιο αφήγημα, ότι μέσα στο σημερινό πλαίσιο, με το κεφάλαιο στην εξουσία, μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή κυβέρνηση.

Και επειδή το αφήγημα είναι το ίδιο, την ίδια στιγμή που παριστάνουν τους προδομένους από τον ΣΥΡΙΖΑ, δηλώνουν και διαθέσιμοι να παζαρέψουν μαζί του τη συμμετοχή ή τη στήριξη μιας ακόμα κυβέρνησής του, όπως με τις προτάσεις «7+1 σημείων», προδιαγράφοντας από τώρα τον ρόλο που θα παίξουν και ίσως την επόμενη ...εξαπάτησή τους. Η «πρώτη φορά ρήξη» μάλιστα δεν αποκλείει «ακόμα και συνεργασία με τη ΝΔ αν χρειαστεί», όπως έλεγε υποψήφιος βουλευτής του ΜέΡΑ25, περιλαμβάνει «ριζοσπαστικές προτάσεις», όπως για την πανεπιστημιακή αστυνομία ακόμα και πριν τη φέρει η ΝΔ, και πάει λέγοντας.

Και την ίδια στιγμή που τα παραπάνω είναι σε πλήρη εξέλιξη, δεν σταματούν ούτε τα γλυκοκοιτάγματα με τμήμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, προκαλώντας εύλογα ακόμα μεγαλύτερη αμηχανία σε ανθρώπους που νιώθουν αριστεροί, που είδαν από την καλή κι από την ανάποδη πού οδήγησαν τα σφιχταγκαλιάσματα με την «πρώτη φορά αριστερά», ο ρόλος «ντεκόρ» στην περήφανη διαπραγμάτευση του 2015, σε όσα δηλαδή προστάζει το κάθε φορά «μεταβατικό πρόγραμμα». Από το «όχι μέχρι τέλους» που διατυμπάνιζαν την περίοδο του δημοψηφίσματος μέχρι το «αριστερά μέχρι τέλους» που ψελλίζουν κάποιοι σήμερα δίνοντας «ριζοσπαστικό» άλλοθι σε κινήσεις όπως οι παραπάνω. Αυτά λοιπόν πρέπει να αποτελέσουν κριτήριο, και μάλιστα «προληπτικά», πριν αρχίσει πάλι η γκρίνια για την εξαπάτηση.

Γιατί το 2023 δεν είναι ούτε 2012 ούτε 2015! Η πείρα του λαού είναι πια αμείλικτη. Πόσο μάλλον που σήμερα οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές του ριμέικ έχουν περιορίσει ακόμα και τις όποιες «αντισυστημικές» διακηρύξεις τους, προσαρμόζονται στη λεγόμενη «ρεαλιστική ανυπακοή», γιατί προφανώς στο σενάριό τους ξορκίζεται η ...μη ρεαλιστική ανυπακοή.

Επιλογή υπάρχει για εκείνους που προβληματίζονται, που αναζητούν ριζοσπαστική διέξοδο, που παίρνουν κουράγιο από τις μεγαλειώδεις λαϊκές κινητοποιήσεις των προηγούμενων βδομάδων και θέλουν να βάλουν πλάτη για την περαιτέρω αναζωογόνηση του εργατικού - λαϊκού κινήματος, κόντρα στις Σειρήνες της «σταθερότητας» και της «κοινωνικής συνοχής». Υπάρχει το ΚΚΕ, η δράση και η συνέπειά του, η συμβολή του να μείνει ο λαός όρθιος και να παλέψει, αντί ο αγώνας του να συντριβεί μαζί με τις αυταπάτες που γκρεμίστηκαν. Υπάρχει η προοπτική της αντεπίθεσης που σαλπίζει το ΚΚΕ. Κι εδώ είναι η θέση για κάθε αγωνιστή, για κάθε προοδευτικό, κάθε άνθρωπο καλής θέλησης.

Δ.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ

Ο λαός να στείλει στα σκουπίδια τη σάπια ιδεολογία τους

Μιλώντας την Παρασκευή στη συνάντηση με εκπροσώπους των Ρομά (βλέπε σελ. 20-21) ο Δημήτρης Κουτσούμπας, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, σημείωσε χαρακτηριστικά για το ποιος είναι αυτός που τροφοδοτεί τον φασισμό:

«Μπορεί να αντιληφθεί ευρύτερος εργατικός - λαϊκός κόσμος πως η ίδια η κρατική πολιτική τροφοδοτεί τον ρατσισμό και γιγαντώνει τον φασισμό, με τα μηδαμινά ή αποσπασματικά μέτρα κοινωνικής ένταξης.

Το παράδειγμα των μέτρων που είχε ανακοινώσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ μετά τον θάνατο του μικρού Μάριου για προσλήψεις Ρομά στην αστυνομία είναι χαρακτηριστικό πως τροφοδότησε τη δράση και την επιχειρηματολογία φασιστικών ομάδων, σε συνθήκες που η ανεργία χτύπαγε "κόκκινο" στη συγκεκριμένη περιοχή, γιατί πρόκειται για μέτρα όχι μόνο αποσπασματικά αλλά και ανεφάρμοστα, όπως αποδείχτηκε από την ίδια τη ζωή.

Αλλά μιας και μιλάμε για φασισμό, δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε ότι σαν σήμερα, πριν έναν χρόνο, όλοι τους, πλην ΚΚΕ, έκατσαν "σούζα" στη Βουλή στην ομιλία του Ζελένσκι, ενώ όλοι μαζί χειροκροτούσαν τους φασίστες των Αζόφ, άλλοι όρθιοι και άλλοι καθιστοί, για να μην παραπονιούνται ότι τους λέμε και όλους ίδιους.

Τώρα με αφορμή την υπόθεση με το κόμμα του ναζί Κασιδιάρη, η κυβέρνηση και διάφορα άλλα παπαγαλάκια χύνουν κροκοδείλια δάκρυα, όταν είναι οι ίδιοι που ανέχονται και στρώνουν το έδαφος με την πολιτική τους στον ρατσισμό και τον ναζισμό, όταν είναι οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ που ευθύνονται για την καθυστέρηση στη δίκη της Xρυσής Aυγής, που αν είχε ολοκληρωθεί, δεν θα έμπαινε θέμα για τη συμμετοχή τέτοιων ναζιστών εγκληματιών στις εκλογές.

Και τώρα προσπαθούν να την αποτρέψουν με επικίνδυνες διατάξεις αποδίδοντάς τους μάλιστα τον τίτλο του "αντισυστημικού", όταν αποδεικνύεται ότι τέτοια κόμματα είναι σάρκα από τη σάρκα του συστήματος. Ο ίδιος ο λαός είναι που με τον αγώνα του πρέπει να στείλει στον σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας τέτοια κόμματα μαζί με τη σάπια αντιδραστική και βαθιά συστημική ιδεολογία τους».