Με μεγάλο ενδιαφέρον πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σάββατο 1/4 η εκδήλωση της Κομματικής Οργάνωσης Αττικής του ΚΚΕ με θέμα «Στον αγώνα με το ΚΚΕ και τα αθλητικά σωματεία, για τον αθλητισμό που έχουμε ανάγκη», στο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας «Μάνος Λοΐζος» της ΚΝΕ. Αναδείχθηκε η ανάγκη ενίσχυσης του σωματειακού αθλητισμού, ενώ η συζήτηση που έγινε φώτισε πλευρές της κατάστασης που επικρατεί και των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν τα σωματεία.

Στον χαιρετισμό του ο Ανδρέας Σοφιανός, εκ μέρους της ΚΟ Αττικής, σημείωσε ότι «είναι η πρώτη φορά που παίρνουμε μία τέτοια πρωτοβουλία, να συζητήσουμε δηλαδή με εσάς, που έχουμε συναντηθεί τόσες φορές στις αθλητικές δραστηριότητες του Κόμματος και της ΚΝΕ. Επιλέγουμε σήμερα να μιλήσουμε για τα ιδιαίτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο χώρος των μαχητικών αθλημάτων, να δούμε πώς μπορεί να οργανωθεί η πάλη, παίρνοντας υπόψη μας και τις εκλογικές αναμετρήσεις που έχουμε μπροστά μας και τη δική σας συμβολή σε αυτές» και αναφέρθηκε «στην ανάγκη να πολλαπλασιαστεί η δραστηριότητα του Κόμματος και της ΚΝΕ σε αυτόν τον χώρο εκτός της φεστιβαλικής δραστηριότητας».

Στην κεντρική ομιλία ο Χάρης Βουρδουμπάς, υποψήφιος βουλευτής Α' Αθήνας με το ΚΚΕ και δημοτικός σύμβουλος Αθήνας με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», ανέδειξε τα ιδιαίτερα στοιχεία που έχει αυτή η εκλογική αναμέτρηση. Τόνισε ότι «είναι ανάγκη σήμερα ο λαός να βάλει τις δικές του διαχωριστικές γραμμές, απέναντι στα ψεύτικα διλήμματα που βάζουν η κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα. Είναι ανάγκη να ισχυροποιηθεί το ΚΚΕ στις εκλογικές αναμετρήσεις που έχουμε μπροστά μας, ώστε να δυναμώνει το κίνημα, ο λαός, η πάλη για τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες». Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο σωματειακός αθλητισμός, όπως αυτά εκφράζονται και στον χώρο των μαχητικών αθλημάτων, μέσα από τη διαχρονική υποβάθμιση που προωθείται συνολικά στον χώρο του αθλητισμού, την υποχρηματοδότηση και τον οικονομικό στραγγαλισμό, τη μετακύλιση του κόστους στα σωματεία και κατά συνέπεια στις λαϊκές οικογένειες. Επιπλέον, ανέδειξε διάφορες πλευρές της επιχειρηματικής δραστηριότητας και της αντιμετώπισης του αθλητισμού ως πεδίου κερδοφορίας.

Ακολούθησε ενδιαφέρουσα και ζωντανή συζήτηση, με προπονητές και αθλητές να μεταφέρουν την εμπειρία τους αλλά και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα αθλητικά τους σωματεία.

Ο Νίκος Τσούκας, προπονητής πυγμαχίας, στην παρέμβασή του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ο αθλητισμός προστατεύει την υγεία, καλλιεργεί παιδεία, αυτογνωσία, ομαδικότητα και αλληλεγγύη. Είναι λοιπόν ένα τείχος ασφαλείας για να διαμορφώνονται γερές προσωπικότητες, ώστε όπως μάχονται οι αθλητές στο άθλημά τους, έτσι να παλεύουν και στην ίδια την κοινωνική τους ζωή. Ο αθλητισμός μπορεί να παίξει ρόλο στην αφύπνιση και στην αλλαγή των συνειδήσεων. Δεν είναι τυχαίο ότι λειτουργεί σε πολλές περιπτώσεις ως ασπίδα απέναντι στα ναρκωτικά. Ιδιαίτερο ρόλο σε αυτήν τη διαδικασία μπορεί να παίξει ο προπονητής. Η σχέση προπονητή - αθλητή είναι μία ιδιαίτερη σχέση, γι' αυτό χρειάζεται να στηρίζεται, κόντρα στα σάπια πρότυπα που προβάλλει το σύστημα και αποτελούν την αιτία για αποτρόπαια εγκλήματα όπως το τραγικό γεγονός στην Ηλιούπολη».

Η Ελπίδα Νασιοπούλου, πρωταθλήτρια μουάι τάι, επεσήμανε: «Οι αθλητικοί σύλλογοι της γειτονιάς, που ήδη δεν άντεχαν τις αυξήσεις των ενοικίων για τις σχολές τους, τις αυξήσεις του ρεύματος και της θέρμανσης, τώρα επιβαρύνονται με επιπλέον έξοδα για δικηγόρους, λογιστές κ.λπ., ώστε να ενταχθούν στο Μητρώο ασφυκτικού ελέγχου. Οι διοικήσεις των Ομοσπονδιών περισσότερο απομυζούν χρήματα από τα σωματεία - μέλη τους παρά στηρίζουν την ύπαρξη και τη λειτουργία τους. Για έναν αθλητή η συμμετοχή σε ένα πανελλήνιο πρωτάθλημα κοστίζει περίπου 160 ευρώ για τη δήλωση συμμετοχής, την κάρτα αθλητή - αν δεν έχει - και την εμφάνιση. Στο μεταξύ, τα σωματεία - μέλη δίνουν ετήσια συνδρομή άλλα τόσα. Ακόμη και η διάκριση κοστίζει, αφού τα έξοδα συμμετοχής σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα επιβαρύνουν τον αθλητή που κέρδισε το πανελλήνιο. Τι κάνουν οι Ομοσπονδίες με αυτά τα χρήματα; Πώς ενισχύουν συλλόγους και αθλητές; Την ίδια στιγμή επιβάλλονται παράλογοι περιορισμοί στη δράση των συλλόγων. Το να απαγορεύεται η συμμετοχή σε διοργανώσεις που δεν είναι υπό την αιγίδα της Ομοσπονδίας θα ήταν λογικό, αν αφορούσε πράγματι την ασφάλεια των αθλητών. Ομως θυμόμαστε να γίνονται επίσημες διοργανώσεις σε κλειστά γήπεδα το καλοκαίρι, χωρίς κλιματισμό, με 40 βαθμούς Κελσίου και πολλή υγρασία, με κακό προγραμματισμό και πολύωρη αναμονή των αθλητών. Συνθήκες δηλαδή που επιφέρουν κούραση και είναι ακατάλληλες για τόσο έντονη δραστηριότητα. Είναι σημαντικό όσοι αγαπάμε τα αθλήματά μας και δεν θέλουμε να τα βλέπουμε να αλλοιώνονται, όσοι θέλουμε να έρθουν ακόμα περισσότερα νέα παιδιά σε επαφή με αυτά και να στηρίξουμε τα νέα ταλέντα, να διεκδικούμε συλλογικά, μαχητικά και επίμονα».

Στην παρέμβασή της η Αναστασία Ποντίκα, καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής, διοικητική υπάλληλος στο υπουργείο Παιδείας και μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής, τόνισε: «Η πρόσβαση στον αθλητισμό, στη χώρα μας, γίνεται όλο και πιο δύσκολη, χωρίς να αποτελεί - όπως θα έπρεπε - παροχή της πολιτείας στην κοινωνία και στους πολίτες. Ορισμένες πλευρές αυτής της υποβάθμισης και του αποκλεισμού είναι: Η κατάργηση της 3ης εβδομαδιαίας ώρας Γυμναστικής στο σχολείο (Ε' και ΣΤ' Δημοτικού, Α' και Β' Λυκείου κ.λπ.). Η έλλειψη ειδικοτήτων καθηγητών ΦΑ στα Δημοτικά Σχολεία, με αποτέλεσμα σε πολλά σχολεία στη χώρα μας το μάθημα της Γυμναστικής να το κάνουν οι δάσκαλοι και όχι γυμναστές - απόφοιτοι ΤΕΦΑΑ, ή γυμναστές να πρέπει να καλύψουν 2 και 3 σχολεία ταυτόχρονα, που φυσικά αυτό ισοδυναμεί με το αποτέλεσμα των 2 μόνο εβδομαδιαίων ωρών Γυμναστικής στο κάθε σχολείο. Επιπλέον, η παντελής έλλειψη αθλητικού εξοπλισμού και εγκαταστάσεων - υποδομών στα σχολεία, ιδίως στο κέντρο της Αθήνας, όπου πολλά σχολεία σχεδόν δεν έχουν αυλή ή, αν έχουν, αυτή δεν ξεπερνά τα 100 τ.μ. Η κατάργηση του αθλητικού εκπαιδευτικού προγράμματος με την ονομασία "Πρότυπος Εναλλακτικός Σχολικός Αθλητισμός", εγκεκριμένου από το ΙΕΠ (Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής) και τη Διεύθυνση Φυσικής Αγωγής του υπουργείου Πολιτισμού, που απευθυνόταν σε όλα τα σχολεία της χώρας (Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης) και διεξαγόταν από τον Νοέμβριο του 2016, στο Εθνικό Γυμναστήριο Αθηνών "Ι. Φωκιανός" και στο Δημόσιο Πρότυπο Παιδικό Γυμναστήριο Καισαριανής, έως τον Δεκέμβριο του 2018. Παρ' όλη τη μεγάλη του απήχηση και επιτυχία, τον Οκτώβριο του 2018 οι περισσότεροι διακεκριμένοι αθλητές και 11 εκπαιδευτικοί που το πραγματοποιούσαν επέστρεψαν στις οργανικές τους θέσεις, με αποτέλεσμα το πρόγραμμα αυτό να υπολειτουργήσει για μερικά χρόνια ακόμα, υπό τη μορφή "πάρτε μπάλες και παίξτε", ώσπου σήμερα να μην υφίσταται σχεδόν καθόλου.

Ακόμα, η υποβάθμιση και ουσιαστικά κατάργηση του Πανεπιστημιακού Αθλητισμού από το 2017 και μετά, όπου καμία εθνική φοιτητική αποστολή δεν κατάφερε να εκπροσωπήσει τη χώρα μας στην Παγκόσμια Φοιτητική Αθλητική Κοινότητα (FISU), ενώ αθλητές - φοιτητές που θέλουν να συμμετάσχουν σε Ευρωπαϊκά Φοιτητικά Πρωταθλήματα (EUSA) καλούνται να πληρώσουν τα έξοδά τους ή μόνοι τους ή μέσω των Ιδρυμάτων ή των Ομοσπονδιών τους, πολλές φορές με προσωπική τους οικονομική επιβάρυνση. Επίσης, μηδαμινή είναι πια η ύπαρξη πανελλήνιων φοιτητικών πρωταθλημάτων, καθώς από το 2017 έως σήμερα γενικά καμία οργανωμένη φοιτητική αθλητική δράση δεν πραγματοποιείται μέσα από τον φορέα - εκπρόσωπό της, που είναι η ΕΑΤΕ (Επιτροπή Αθλητισμού Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης), η οποία υπάγεται στο υπουργείο Αθλητισμού, και όλα τα Ιδρύματα αυτόνομα και ανεξάρτητα λειτουργούν με δικές τους αθλητικές δράσεις, σε πολλές από τις οποίες οι φοιτητές συνδράμουν με κάποιο οικονομικό αντίτιμο. Συνεπώς, με βάση τα παραπάνω, κρατική στήριξη και μαζικός σχολικός - φοιτητικός αθλητισμός, πόσο μάλλον πρωταθλητισμός, δεν νοείται παρά μόνο μέσα από ιδιωτικές "πρωτοβουλίες" και ιδέες και μέσα από το προσωπικό βαλάντιο του κάθε συμμετέχοντα, ενώ φυσικά το βάρος της πραγματικής άθλησης και "μοριοδότησης" των ανήλικων πέφτει εξολοκλήρου στα σωματεία».