Οι αγώνες για σταθερή εργασία δε μπορεί να είναι ξέχωροι από την πάλη για φάρμακο - κοινωνικό αγαθό

Αυτό μαρτυρά και η κατάσταση των εργαζομένων στο Φάρμακο. Οι κατακόρυφες ανατιμήσεις σε πάρα πολλά φάρμακα όπως και το ότι βιομηχανίες του κλάδου καταγράφονται στη λίστα με τις πιο κερδοφόρες συνολικά, όχι μόνο δε συνοδεύτηκε τα τελευταία χρόνια από βελτίωση των όρων εργασίας τους, αλλά επισφραγίστηκε από νέα αντεργατικά σχέδια και χτυπήματα.

Οσο η παραγωγή οργανώνεται με βάση το ατομικό κέρδος του κάθε καπιταλιστή, αφενός, θα χειροτερεύουν και οι συνθήκες εργασίας και ζωής της εργατικής τάξης, αφ' ετέρου, θα μεγαλώνουν οι αρνητικές συνέπειες στο εκάστοτε προϊόν, αφού αυτό δεν αναπτύσσεται με στόχο να είναι προσβάσιμο, αποτελεσματικό και ασφαλές για όποιον θα το χρειαστεί, αλλά με στόχο το πώς θα αποδώσει το μέγιστο δυνατό κέρδος στον κάτοχο των μέσων παραγωγής.

Παρά τα τεράστια κέρδη που συγκεντρώνουν οι εργοδότες του κλάδου, οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας παραβιάζονται πολύ συχνά, σημειώνουν σε κουβέντα που είχε μαζί τους ο «Ρ» μέλη και οπαδοί του ΚΚΕ. «Μπορεί κάποιος να είναι βοηθός φαρμακοποιού και να τον έχουν ως καθαριστή. Και να παίρνει π.χ. μέχρι και 100 ευρώ λιγότερα από το μισθό που δικαιούται». Οι εξελίξεις στον κλάδο δεν είναι ακόμα όσο ραγδαίες διαγράφονται π.χ. στην αυτοκινητοβιομηχανία ή τις κατασκευές, αλλά η εργοδοσία έχει αμολήσει τα παπαγαλάκια της και προετοιμάζει το έδαφος: «Προσπαθούν σταθερά να πείσουν τους εργαζόμενους ότι όλοι έχουμε τα ίδια συμφέροντα και ότι πρέπει όλοι μαζί να δουλέψουμε για να σώσουμε τις εταιρείες γιατί έτσι θα σωθεί και η δουλειά μας».

Κανείς τους βέβαια δε λέει πως η κρίση έχει να κάνει με το ότι αλλάζει χέρια η αγορά, με τον ανταγωνισμό μεταξύ των επιχειρηματιών για το ποιος θα πάρει το μεγαλύτερο κομμάτι στη μοιρασιά. Κανείς δε λέει στους εργάτες πως, μετά την κρίση, από την τάξη των κεφαλαιοκρατών, κάποιοι θα βγουν σίγουρα κερδισμένοι. Κάτι που εξαρτάται βέβαια και από το πόσο θα χτυπηθούν οι εργαζόμενοι...

Ο σχεδιασμός της παραγωγής, με στόχο το μέγιστο ατομικό κέρδος σημαίνει ανυπολόγιστους κινδύνους για όλους τους εργαζόμενους. «Την τελευταία πενταετία αποσύρθηκαν από την αγορά ένα σωρό φάρμακα. Ελεγξε κανείς τι συνέπειες είχαν οι ουσίες αυτών των φαρμάκων για όσους δούλευαν στην παραγωγή τους; Συνάδελφοι εμφανίζουν σοβαρές ασθένειες, όπως καρκίνο, ή πεθαίνουν, χωρίς ποτέ να εξακριβωθεί αν αυτό σχετίζεται με τις συνθήκες εργασίας...»

Την ίδια στιγμή, οι φαρμακοβιομήχανοι επικαλούνται την κρίση για να καθηλώσουν τους μισθούς και μπροστά στις διαπραγματεύσεις για τη νέα κλαδική σύμβαση. «Από τη μια, αυξάνονται οι τιμές για όσους χρησιμοποιούν τα φάρμακα κι από την άλλη αυξάνεται η εντατικοποίηση για όσους δουλεύουν στον κλάδο», υπογραμμίζεται.

«Εμείς βγήκαμε από την αρχή και ενημερώσαμε τους εργαζόμενους για τις αληθινές αιτίες της κρίσης. Οτι είναι δημιούργημα του καπιταλισμού, αναπόφευκτη μέσα σ' αυτό το σύστημα» σημειώνεται. Το κάλεσμα που απευθύνουν οι δυνάμεις του ΚΚΕ δεν αφορά μόνο την αντίσταση στη νέα αντεργατική «καταιγίδα» που έρχεται. Αφορά και στη συγκέντρωση δυνάμεων που θα διεκδικήσουν τη δημιουργία ενός Ενιαίου Κρατικού Φορέα παραγωγής, εισαγωγής και διακίνησης φαρμάκων. Γιατί το φάρμακο δεν μπορεί να είναι εμπόρευμα. Και αυτό «δένεται» και με το ίδιο το μέλλον των εργαζομένων στον κλάδο.

Η δράση των δυνάμεων του ΚΚΕ αφορά πάνω απ' όλα τη δράση για τη συγκέντρωση δυνάμεων που θα παλέψουν για μια άλλη εξουσία και μια άλλη οικονομία που θα υπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες. Είναι μια πάλη με δύο σκέλη στενά δεμένα μεταξύ τους:

• Η σταθερή και ανεμπόδιστη ανάπτυξη του κλάδου του Φαρμάκου μπορεί να διασφαλιστεί μόνο μέσα στο πλαίσιο μιας οικονομίας κεντρικά σχεδιασμένης. Μόνο στο πλαίσιο μιας εξουσίας που θα καθορίζει την ανάπτυξη του κλάδου με κριτήριο την ικανοποίηση των αναγκών του πληθυσμού μιας χώρας, με στόχο δηλαδή όλοι να έχουν πάντα πρόσβαση στο φάρμακο που χρειάζονται, φάρμακο ασφαλές και αποτελεσματικό. Οχι ανάλογα με τις επενδυτικές επιλογές του εκάστοτε επιχειρηματία, με το ποια επιχειρηματική δραστηριότητα ή ποιος κλάδος θα του δώσει μεγαλύτερα κέρδη. Ανάπτυξη ενταγμένη στον κεντρικό σχεδιασμό με βάση την ικανοποίηση των διαρκώς διευρυνόμενων λαϊκών αναγκών σημαίνει μελέτες, π.χ. για τις συνέπειες που έχει στη ζωή και την υγεία του πληθυσμού η γεωγραφική θέση μιας χώρας, οι κλιματολογικές συνθήκες. Σημαίνει μελέτες για τις ανάγκες των εργαζομένων ανάλογα με το περιβάλλον στο οποίο ζουν και δουλεύουν. Αλλά και έρευνες με στόχο την εξακρίβωση της ασφάλειας του προϊόντος. Οχι αυθαίρετη παραγωγή και διακίνηση υπαγορευμένη από τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς και του μάρκετινγκ.
• Μια τέτοια ανάπτυξη όχι μόνο θα ερχόταν σε σύγκρουση με την τακτική των απολύσεων, της ελαστικής και περιστασιακής απασχόλησης, αλλά θα προϋποθέτει την εξασφάλιση όσων εργαζομένων επέβαλε, όχι το «εργατικό κόστος», αλλά ο όγκος της παραγωγής που απαιτεί η κάλυψη των αναγκών του πληθυσμού. Θα προϋποθέτει τη σταθερή και πλήρη απασχόληση των εργαζομένων, όχι με εξαντλητικό ωράριο και καθεστώς ανασφάλειας αλλά με ανθρώπινες συνθήκες, πλήρη δικαιώματα, ώστε να μπορούν ανεμπόδιστα και ολόπλευρα να αποδίδουν στο μέγιστο δυνατό και να συμβάλλουν στο να «ρολάρει» η αλυσίδα της παραγωγής, προς όφελος όλης της κοινωνίας, άρα και δικό τους.

Ολα αυτά όμως απαιτούν πάλη για την ανατροπή της σημερινής κοινωνίας. Της κοινωνίας όπου ο εργάτης μπορεί να δουλεύει και να κινδυνεύει καθημερινά σκαρφαλωμένος σε 10 και 20 μέτρα ύψος, χωρίς να μπορεί να αποκτήσει ένα κεραμίδι για να στεγάζει σταθερά την οικογένειά του. Της κοινωνίας όπου ο εργάτης μπορεί να αναπνέει και να ανακατεύει υλικά και ουσίες «άγνωστες», χωρίς να μπορεί να χρησιμοποιήσει π.χ. ένα χάπι ή μια ένεση που ο ίδιος παρασκευάζει, ακόμα κι αν αυτό είναι απαραίτητο για να σώσει τη ζωή του.