Σε πεδίο επιχειρηματικής κερδοσκοπίας στον τομέα της Ενέργειας, μετατρέπεται η Θεσσαλία, με ευθύνη της κυβέρνησης. Στο στόχαστρο των «επενδυτών» της αιολικής ενέργειας, που δρουν στο πλαίσιο της πολιτικής για τη λεγόμενη «πράσινη ανάπτυξη» που προωθούν η κυβέρνηση και η ΕΕ, βρίσκονται, ιδιαίτερα, τα βουνά Κίσαβος και Ολυμπος, τα οποία, λόγω του μεγάλου υψομέτρου εμφανίζουν υψηλό δυναμικό ανέμων κι έτσι αποτελούν «ιδανικό τόπο» για την εγκατάσταση και λειτουργία αιολικών πάρκων.

Σε επιχειρηματικούς ομίλους θα δοθούν για ενεργειακή εκμετάλλευση και τα λιγνιτικά κοιτάσματα της Ελασσόνας, καθώς η κυβέρνηση έδωσε και επίσημα το «ΟΚ» με τις προχτεσινές δηλώσεις της αρμόδιας υπουργού Τίνας Μπιρμπίλη. Φαίνεται, μάλιστα, ότι ήδη έχουν γίνει και κάποιες συνεννοήσεις, αφού διακινείται η πληροφορία πως «οι μπουλντόζες στους λιγνίτες της Ελασσόνας θα εγκατασταθούν μέσα στο 2011».

Παρά το γεγονός ότι, σήμερα, η κυβέρνηση δηλώνει πως «δε συζητά την πώληση μονάδων της ΔΕΗ», δεν αποκλείεται στο μέλλον να αλλάξει προθέσεις. Σε αυτήν την περίπτωση, προς πώληση μπορεί να βγουν και υδροηλεκτρικές μονάδες της επιχείρησης που λειτουργούν στην περιοχή. Μια τέτοια εξέλιξη θα έχει πολύ βαριές συνέπειες και για τους κατοίκους χωριών και πόλεων που υδρεύονται από το νερό των υδροηλεκτρικών φραγμάτων και για τους αγρότες της Θεσσαλίας τα χωράφια των οποίων αρδεύονται.

Διότι οι επιχειρηματίες που θα αναλάβουν την εκμετάλλευση αυτών των υδροηλεκτρικών μονάδων, θα φροντίζουν να χρησιμοποιούν το νερό για να παράγουν όσο το δυνατόν περισσότερο ρεύμα, από το οποίο θα εξασφαλίζουν μεγάλα κέρδη και ελάχιστα θα τους ενδιαφέρει να εξασφαλίσουν νερό για την ύδρευση των κατοίκων και την άρδευση των χωραφιών. Κι όσο νερό θα διαθέτουν γι' αυτό το σκοπό θα το πουλούν πανάκριβα.

Με δεδομένο, δε, ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έδωσε σαφή δείγματα ότι δεν προτίθεται να προχωρήσει στην υλοποίηση του έργου της εκτροπής του Αχελώου - ένα έργο που θα έλυνε, σε μεγάλο βαθμό, το πρόβλημα της μεγάλης λειψυδρίας στο θεσσαλικό κάμπο και, ταυτόχρονα, θα συνέβαλλε στην παραγωγή ήπιας μορφής ενέργειας, καθώς και στην αναβάθμιση του περιβάλλοντος - γίνεται φανερό ότι το πρόβλημα του νερού στη Θεσσαλία θα καταστεί, στο εγγύς μέλλον, εφιαλτικό.

Ο Κίσαβος έχει, ήδη, παραδοθεί στις «κερδοσκοπικές αγκάλες» επιχειρηματικών ομίλων. Προχτές βράδυ, το Δημοτικό Συμβούλιο του δήμου Λακέρειας αποφάσισε, κατά πλειοψηφία, (8 υπέρ έναντι 2 κατά), να εγκρίνει την «επένδυση» του Ομίλου «Μυτιληναίος», ο οποίος, μέσω της θυγατρικής του «Κίσαβος - Πλάκα Τρανή» ΑΕ, θα εγκαταστήσει στη θέση «Νίκη - Μαγούλα - Μάσκα - Φωτεινή - Πατούσα - Καλλιθέα - Πλάκα Τρανή - Μικρή Πλάκα», αιολικό πάρκο με 22 ανεμογεννήτριες ισχύος 44 MW.

Προτάσεις για «επένδυση» στον Κίσαβο γίνονται και από άλλους επιχειρηματικούς ομίλους. Π.χ. ο όμιλος «ΕΛΛΑΚΤΩΡ», μέσω της θυγατρικής του «ΑΙΟΛΙΚΗ ΚΑΝΔΗΛΙΟΥ» ΑΕ, ζητάει την άδεια να εγκαταστήσει δυο αιολικά πάρκα στο βουνό. Το ένα στη θέση «Αστραπή - Κορυφή - Ποδαρικόν», ισχύος 50 MW και το άλλο στη θέση «Κεραυνός - Καλόγηρος», ισχύος 48 MW.

Σύμφωνα, δε, με στοιχεία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας, (ΡΑΕ), συνολικά στο νομό Λάρισας τελούν εν αναμονή προτάσεις για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών σε διάφορους δήμους που «πατούν» στους ορεινούς όγκους του Κισσάβου και του Ολύμπου, συνολικής ισχύος 348 MW.

Η απόφαση στο Δημοτικό Συμβούλιο του δήμου Λακέρειας, για την «επένδυση» του Ομίλου «Μυτιληναίος», πάρθηκε παρά τις αντιδράσεις που υπήρξαν και οι οποίες εκφράστηκαν και με την παρουσία εκπροσώπων της «Λαϊκής Συσπείρωσης» και φορέων της περιοχής, έξω από το δήμο όπου συνεδρίαζε το Δημοτικό Συμβούλιο. Κάτι που δείχνει ότι τα συμφέροντα που διακυβεύονται είναι πολύ μεγάλα κι αυτοί που σχετίζονται μ' αυτά δεν υποχωρούν εύκολα.

Στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, η Δημοτική Αρχή, με προεξάρχοντα τον δήμαρχο Κυρ. Πατσά, προσπάθησε να περάσει την απόφαση «στα γρήγορα», χωρίς να δώσει το λόγο στους εκπροσώπους της «Λαϊκής Συσπείρωσης» που παραβρίσκονταν στη συνεδρίαση. Αντίθετα, ο λόγος δόθηκε στους εκπροσώπους του ομίλου, οι οποίοι κάνανε και ...τη βασική εισήγηση!

Σε ανακοίνωση που εξέδωσε, η «Λαϊκή Συσπείρωση» των δήμων Τεμπών και Αγιάς καλεί το λαό της περιοχής να αντιταχτεί στη συγκεκριμένη απόφαση, να μην τη νομιμοποιήσει στη συνείδησή του, να αναπτύξει δράση και κίνημα, που θα διεκδικήσει να σταματήσει κάθε διαπραγμάτευση και κάθε προσπάθεια αδειοδότησης για ιδιωτικά αιολικά πάρκα σε όλο τον ορεινό όγκο.

Να πάρει υπόψη του το σύνολο των πολιτικών εξελίξεων σήμερα, την κατεύθυνση των ιδιωτικοποιήσεων που εκεί εντάσσονται και οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στον τομέα της ενέργειας, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας ακόμα και των φιλέτων - ορεινών όγκων, όπως συμβαίνει στην περιοχή Κισσάβου - Ολύμπου, που έχουν ανοίξει την αχόρταγη για κέρδη όρεξη του κεφαλαίου.

Τέλος, καλεί το λαό της περιοχής να βάλει στο επίκεντρο της πάλης του τη διεκδίκηση ενιαίου αποκλειστικά κρατικού φορέα ενέργειας και μέσα σ' αυτό το πλαίσιο να αξιοποιούνται και οι ήπιες μορφές, να γυρίσει την πλάτη στους πολιτικούς εκφραστές των μονοπωλίων, όπως η δημοτική αρχή του Δήμου Λακέρειας, στηρίζοντας τα ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης» για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.

Πολλές αντιδράσεις προκαλεί στο λαό της Λάρισας και, γενικότερα, της Θεσσαλίας, η απόφαση της κυβέρνησης και της ΕΕ να παραδοθούν τα κοιτάσματα λιγνίτη της Ελασσόνας σε μονοπωλιακούς ομίλους.

Το ΚΚΕ έχει σαφή και ολοκληρωμένη θέση για το όλο ζήτημα. Με παλιότερη σχετική ανακοίνωσή της, η ΝΕ Λάρισας του Κόμματος επισημαίνει ότι «κύριο ζήτημα αποτελεί η παράδοση του λιγνίτη στα χέρια των μονοπωλιακών ομίλων» και τονίζει πως «η απελευθέρωση της ενέργειας σκοπό έχει αποκλειστικά και μόνο την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, καθιστώντας την ενέργεια πανάκριβο αγαθό και σε αρκετές περιπτώσεις μη προσβάσιμο στα λαϊκά στρώματα».

Η ΝΕ, αφού εκφράζει την αντίθεσή της στην εφαρμογή της απόφασης της ΕΕ που, όπως υπογραμμίζει, «απορρέει απ' τη στρατηγική της απελευθέρωσης και των ιδιωτικοποιήσεων, της παράδοσης του πλούτου της χώρας στα μονοπωλιακά συμφέροντα», αναφέρει: «Δε συμφωνούμε στην αξιοποίηση του λιγνίτη της Ελασσόνας, όσο δε διασφαλίζονται οι όροι και οι προϋποθέσεις για την προστασία του περιβάλλοντος, της δημόσιας υγείας, της ανάπτυξης προς όφελος του λαού. Πολύ περισσότερο, όταν ισχύει η πολιτική «ο ρυπαίνων πληρώνει», ή της «εμπορίας των ρύπων»».

Και σημειώνει: «Σ' αυτές τις συνθήκες χρειάζεται να διαμορφωθεί κίνημα στην περιοχή, όχι με αποκλειστικά τοπικά κριτήρια, αλλά κίνημα που να αγκαλιάζει συνολικά τα λαϊκά στρώματα σε εθνικό επίπεδο. Κίνημα που να θέτει στο επίκεντρο την πάλη ενάντια στην απελευθέρωση της ενέργειας, την παράδοση των πηγών, της παραγωγής και της διανομής στα μονοπώλια. Λύση αποτελεί ο ενιαίος κρατικός φορέας διαχείρισης, όπου μπορεί να σχεδιάζεται ενεργειακή πολιτική με συνδυασμό των κριτηρίων για το περιβάλλον, τη δημόσια υγεία, την ανάπτυξη, την απεξάρτηση της χώρας στον τομέα της ενέργειας. Το κίνημα αυτό πρέπει να θέσει στο επίκεντρο τον εκσυγχρονισμό της λιγνιτικής παραγωγής, ανεξάρτητα από το σε ποια περιοχή γίνεται, την εφαρμογή των σύγχρονων επιστημονικών μεθόδων και τεχνικών».